ညီမ ဝမ်းကွဲ အပျိုစင်လေး
“ကလင်” “ကလင်” ခေါင်းလောင်းသံကြောင့် သော်တာတစ်ယောက် ကောင်းခန်းရောက်မှ ဖီးပျက်သွားရသည်။ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတုန်း အောကားကြည့်ပြီး အမှန်အကန် ဒီဂျေပွတ်နေတာ ခေါင်းလောင်းသံကြောင့် ဖီးငုတ်သွားရခြင်းပင်။ “အရေးထဲ ဘယ်သူလဲ မသိပါဘူး” တီဗီကိုပိတ်ပြီး အပြင်ကို ထွက်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲ မင်းခန့် ရောက်လာတာဖြစ်သည်။ သော်တာ၏ အဒေါ်ဘက်မှ စပ်ပါမှ တော်သော ဆွေမျိုးဆိုပေမယ့် ငယ်ငယ်တည်းက သူ့ကို အလိုအလိုက်ဆုံးမို့ အစ်ကိုတွေထဲမှာ မင်းခန့်ကို အချစ်ဆုံးဖြစ်သည်။ “ကိုကြီးပါလား လာလေ…. ပေါ်မလာတာတောင် ကြာပြီ ဖုန်းလည်းမဆက်ဘူး… နေမကောင်းများ ဖြစ်နေလားဆိုပြီး စိတ်ပူနေကြတာ… ခုရော အလုပ်ကိစ္စနဲ့ လာတာပဲလား” “လာမလို့ပါပဲ အလုပ်တွေရှုပ်နေလို့… အိမ်သားတွေအားလုံးကိုကလည်း သတိရပါတယ်… အထူးသဖြင့် ငါ့ညီမလေးကိုပေါ့…. အဲဒါကြောင့်လည်း အလုက်ကိစ္စအကြောင်းပြပြီး တမင်လာတာ ” “ခုမှလာပြောနေတယ်… သူများကို […]
ဖြေးဖြေးလေးပဲနော်ဆိုတဲ့ ဆယ့်ခြောက်နှစ်မလေး
သူမ နာမည်အရင်းက မို့မို့လှိုင်၊ ခင်မင်ရင်းနှီးသူများက မို့မို့ လို့ပဲ ခေါ်ကြပါတယ်။ ခုတလော ဖြစ်ခဲ့သမျှဟာတွေ အားလုံး ခြုံကြည့်လျှင် တို့လို့တန်းလန်းတွေချည်းမို့ မို့မို့မှာ ရူးမတတ် ခံစားနေရ၏။ ကိုထင်အောင်၏ အပွတ်အသပ် အဆုတ်အနယ်။ ဇော်လင်း ဟုခေါ်သော မို့မို့ခဲအို ငလင်း၏ ကြမ်းတမ်းမွတ်သိပ်သော အနမ်းဆိုးလေးများ။ ဟိုမှာဘက် ရှိသော ကာမပန်းတိုင်ဆီသို့ ဘယ်သူကမှ အရောက်ပို့ပေးနိုင်ခဲ့ခြင်း မရှိကြ။ မို့မို့ခမျာ ၁၆ နှစ်အရွယ် သွေးသားဆူဖြိုးစမို့ ခံလိုက်ရသည့်ဖြစ်ခြင်း ထုတ်ဖော်ပြောရန်ပင် ရှက်စရာ။ အိပ်ရာထဲ၌ မိမိစောက်ပတ်လေးကို လက်ညှိုးနှင့် ထိုးမွှေပွတ်သပ်ရင်း အာသာဖြေနေခဲ့ရ၏။ ကိုထင်အောင်နှင့် မို့မို့မေမေတို့၏ ဆန်းပြားသော လိုးပွဲ၊ မို့မို့အစ်မ မမို့မို့ခိုင်နှင့် သူ့ယောက်ျား ဇော်လင်းတို့၏ ကာလရှည်ကြာသော ရေရှည်လိုးပွဲ၊ ပုံစံအမျိုးမျိုး မို့မို့ မမြင်ချင်မှ […]
ပျိုတိုင်း အားကိုးချင်တဲ့ ယောက်ျား
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီးထဲက.. ကမ်းနားလမ်း.. မင်းရွာမှာ.. နေထိုင်တဲ့ ဖိုးထူး ဆိုတာ အသားခပ်ညိုညို.. ခန္ဓာကိုယ်က ကျစ်လစ်ပြီး ယောကျ်ားပီသသော မျက်နှာမျိုး ပိုင်ဆိုင်ကာ (မင်းသား နေဒွေးလို ပုံစံမျိုးဖြစ်ပြီး) ပျိုတိုင်း အားကိုးချင်ရလောက်တဲ့ ယောကျ်ားကောင်းမျိုး ဖြစ်လေသည်..။ ဖိုးထူးသည် လက်လုပ်လက်စား.. တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး.. မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်ရွှေကို လွန်စွာချစ်ခင်လေသည်..။ ဖိုးထူး၏ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းမောင်ကတော့.. […]
ပွင့်ထွက်သွားတဲ့ ညတစ်ည
ဇင်မာလင်းကို တစ်ဆွေလုံးတစ်မျိုးလုံးက ဝိုင်းပယ်ထားသည်။ ပြောဆိုဆက်ဆံခြင်းမလုပ်ကြဟုဆိုလျှင် ဇင်မာလင်း ဘယ်လောက်ဆိုးသလဲဆိုတာ သိသွားနိုင်သည်။ နောက် ဇင်မာလင်း ဘာတွေမှားခဲ့သလဲဟုလည်း စဉ်းစားစရာဖြစ်လာရသည်။ ဇင်မာလင်းက အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုလုံးက ခွင့်မလွှတ်နိုင်သော အမှားကို ကျူးလွန်မိခဲ့သည်။ ဦးခင်မောင်နှင့် ဒေါ်မေသူတို့မှာ ဗိုလ်ချုပ်ဈေးထဲတွင် ရတနာဆိုင်ကြီးဖွင့်ထားသည့် ရတနာကုန်သည်တွေဖြစ်သည်။ သူတို့တွင် တစ်ဦးတည်းသော သမီးလေး တစ်ယောက်ထဲရှိသည်။ သူမကတော့ ဇင်မာလင်း ပင်ဖြစ်သည်။ စီးပွားကလည်း ချမ်းသာ၊ မိသားစုသုံးယောက်စလုံးကလည်း ကျန်းမာဆိုတော့ သူတို့မိသားစုလေးသည် ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့စရာကောင်းလှသည်။ ဒါပေမယ့် ဇင်မာလင်း အသက်(၁၈)နှစ်အရွယ်တွင်တော့ သူတို့မိသားစုလေး ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျခဲ့ရသည်။ ဒါကလည်း ဇင်မာလင်း ကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။ ဖြစ်ပုံက ဇင်မာလင်းက သူ့ထက်အသက်(၁၂)နှစ်လောက်ကြီးသော အရက်သမားတစ်ယောက်နှင့် လိုက်ပြေးသွားခြင်းကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ကြည့်ဦး။ ဇင်မာလင်း ယူလိုက်တာက လူပျိုလူလွှတ်မဟုတ်၊ ကလေးတစ်ယောက်အဖေ တစ်ခုလပ်ဖြစ်သည်။ ဒီတော့ ဖခင်ဖြစ်သူ […]
မီးနှင့်ထိသော ဖယောင်း
ယနေ့သည် ကမ္ဘာအရပ်ရပ်ရှိ ချစ်သူများအတွက် သတ်မှတ်ထားသည့် valentine day (ဖေဖော်ဝါရီ ၁၄ရက်နေ့) ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။ ရည်းစားရှိသူတွေက နေ့လည်ကတည်းက တလှုပ်လှုပ် တရွရွနှင့် ရုံးဆင်းရင်တော့ ဘယ်သွားမည် ဘယ်လာမည်ဆိုပြီး ပြောနေခဲ့ကြသလို၊ အတွဲမရှိသေးသူများကလဲ ညနေကျရင်တော့ ဘယ်သူနဲ့ တွေ့ဖို့ရှိတယ် ဘယ်ဝါနှင့် တွေ့ဖို့ ရှိတယ်ဆိုပြီး ဒိတ်လုပ်နေကြတာကို ကိုယ့်စာရင်းစာရွက်တွေနဲ့ ကိုယ် အလုပ်များနေသော လေးနွယ် နားကြားပြင်းကပ်အောင်ကို ကြားနေခဲ့ရသည်။ လေးနွယ်အတွက်တော့ ဗယ်လင်တိုင်းဒေးသည် သူမနှင့် မပတ်သက်ခဲ့သည်မှာ ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ တနင်္လာနေ့ ရုံးပြန်ဖွင့်ဖွင့်ခြင်း ဘော့စ်စားပွဲပေါ် အမှီတင်ရမည့် စာရင်းရှင်းတမ်း ရီပို့ကိုထဲကိုသာ အာရုံကို နှစ်ထားပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့လျော့ထားလိုက်သည်။ အခု အားလုံးပြီးသွားလို့ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ တော်တော်ကြီးတောင် အချိန်ကလင့်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ရုံးခန်းထဲမှ […]
အပျိုမလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝဆုံးအကြိမ်
မနက်ဖြန် သင်္ကြန်ကျတော့မည် ။ မေဦးတို့နေတဲ့ ရပ်ကွက်လေးက ချောင်ကျတော့ သိပ်မစည်ကားလှ ။ မြို့ထဲမှာတော့ သင်္ကြန်မဏ္ဍပ်တွေ အများကြီးနဲ့ အရမ်းစည်သည် ။ ခါတိုင်းနှစ် သင်္ကြန်တွေ မြို့ထဲ မလည်ဖြစ်သော်လည်း ယခုနှစ်တွင်တော့ အဖေ့သူငယ်ချင်းက သူတို့အဖွဲ့တွေ မြို့ထဲ ကားနှင့်လည်သည့်အခါ မေဦးကို လာခေါ်မည်ဟု ပြောထား၏။ မေဦးက တစ်ယောက်ထဲ မလိုက်ရဲသဖြင့် ရပ်ကွက်ထဲက မေဦး သူငယ်ချင်း နှင်းယုနွယ် ကိုခေါ်ထားသဖြင့် အဖော်တော့ပါသေးသည် ။ သင်္ကြန်လည်တာ ခွင့်ပြုပေးဖို့ မေဦး ရည်းစားကို အတော်ပင် ပူဆာရသည်။ ” ကိုကိုကတော့ မေဦးကို မလိုက်စေချင်ဘူး စိတ်လဲမချဘူးကွာ ” ဟု ကိုကိုက ခွင့်မပြုချင်။ ” ကိုကိုကလည်းကွာ မေဦး သူငယ်ချင်း နှင်းယုနွယ်လည်း […]
တက်ညီလက်ညီ လဲလှယ်မည်
ဒီနေ့အစောကြီး လင်တော်မောင် အလုပ်ထွက်သွားသဖြင့် နှင်းနှင်းခိုင်တစ်ယောက် ချစ်ရသောမောင်နဲ့ တွေ့ဖို့ တက်ကြွစွာ အလှတွေပြင်နေသည်။ Revlon နုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေးအား အပီး သတ် ဆိုးပြီး နောက် မှန်တင်ခုံပေါ် ပြန်ချလိုက်သည်။ ခပ်ထူထူ နုတ်ခမ်းလေးမှာ နုတ်ခမ်း နီရဲရဲ လေး နှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထင်မိသည်။ ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်း မျက်နှာလေး နှင့် ထူထူ ထဲထဲ နုတ် ခမ်းလေး မှာ အနီရဲရဲ လေး ဖြင့်လိုက်ဖက်လွန်းနေသည်။ ဖြူစွတ်ဝင်းပ နေတဲ့ အသားအရည်ကြောင့်လည်း နုတ်ခမ်းသား မှာ ပိုမို ပေါ်လွင်နေသည်။ မှန်ထဲမှ မိမိမျက်နှာအား ကျေနပ်စွာ ကြည့်လိုက်ရင်း တစ်ချက် ပြုံးလိုက်သည်။ အိုမီဂါ ပုံစံ ဆံပင်သားတို့အား လက်ဖြင့် တစ်ချက်သပ်ချလိုက်ပီး […]
မောင့်သူငယ်ချင်းနဲ့ အလိုမပြည့်တဲ့သူမ
ဆောင်းဦးပေါက်ကာစ ညနေခင်းသည် သာယာကြည်နူးဖွယ်ကောင်းလှသည်။ ကောင်းကင်သည် တိမ်မျှင်တိမ်စတစ်ချို့ကလွဲပြီး လင်းရှင်းနေသည်။ အမှောင်လည်းမဝင်ရောက်သေး အလင်းရောင်လည်း မဆုတ်ခွာသေးသော ဒီအချိန်သည် တစ်နေ့တာ၏ လှပလွမ်းဆွတ်ဖွယ်ကောင်းသော အချိန်လေးဖြစ်သည်။ နေဝန်းနီနီသည်လည်း ပုဇွန်ဆီရောင်သမ်းကာ ဟိုးမိုးကုတ်စက်ဝိုင်း အနောက်ဘက်ယွန်းယွန်းဆီမှာ နစ်မြှုပ်ပျောက်ကွယ်လု နီးပါးဖြစ်နေသည်။ ဒီလို ဆောင်းဦးပေါက်စ ညနေခင်းတွေကို နှင်းဝေ အလွန်သဘောကျသည်။ ဒီလို ညနေခင်း ရှုခင်းတွေကို ထိုင်ကြည့်ရတာ စိတ်ထဲမှာပျော်သည်။ ပြီးတော့ စိတ်ထဲမှာလည်း ကြည်နူးစိတ်နဲ့ အကြည်ဓာတ်လေး တလှပ်လှပ်တိုးဝင်နေတော့သည်။ အိပ်တန်းပြန်ငှက်တို့သည် နှင်းဝေ ခေါင်းပေါ်မှ ကောင်းကင်ယံတွင် တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ပြန်သန်းနေကြသည်။ ဆောင်းဦးပေါက်တွင် တိုက်ခတ်လေ့ရှိတဲ့ လတ်ဆတ်တဲ့ လေညှင်းကလေးတို့သည်လည်း နှင်းဝေ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရစ်သိုင်းကာ ကျီဆယ်ဆော့ကစားနေကြသည်။ ထို လတ်ဆတ်တဲ့လေညှင်းကလေးတွေကို နှင်းဝေ တဝကြီး ရှူသွင်းလိုက်မိသည်။ နှာခေါင်းထိပ်မှာ အေးမြမြ […]
ဆွဲကိုင်ကာ ချွဲ့နွဲ့ချင်လိုက်မိပါတယ် ရှင့်
နှဖူးထက် က ချွေးစလေးတွေကို လက်ခုံနဲ့တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စအမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည် အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိူက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ချလိုက်သည် ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ပန်းပွင့်အကြီးကြီးပုံတွေနဲ့ ခင်းထားသည့် မွေ့ယာ ဖက်လုံး ခေါင်းအုံး စောင် အရာရာ စနစ်ကျဖြစ်သွားပြီမို့ ကိုကို့အခန်းလေးက နေချင်စဖွယ် အသွင်ကိုဆောင်နေသည် အိစက်သည့် ဒီမွေ့ယာပေါ်မှာ ကိုကိုအိပ်မည့်ပုံစံလေးကို မျက်လုံးလေးမှေးကာ ပုံဖော်ကြည့်ရင်း ရှင်းသန့်သည့် မျက်နှာလေးပေါ်မှာ စွဲမက်ဖွယ်အပြုံးလေး ရှပ်ပြေးသွားသည်…။ မြလေး ဒီအိမ်ကြီးကိုရောက်တာ ၅နှစ်ပင်ကျော်ခဲ့ပြီမို့ ဒီအိမ်သားတွေနဲ့ မြလေးဆိုတာ မိသားစုဆိုလျင်မမှား ဦးဖေနှင့်ကိုကိုတို့ကပင် မြလေးကို အိမ်ဖော်(အိမ်ပေါ်)လို့မသုံး ဘယ်သူမေးမေး အိမ်သားတစ်ယောက်အဖြစ် အရာသွင်းကာ တူမ ညီမစသည်ဖြင့် ပြောပြလေ့ရှိသည်….။ မှတ်မိသေးသည် ရောက်ခါစတုန်းက […]
ဖြူစင်လှပတဲ့ ကရင်မလေး
၁၉၄၉ ခုနှစ် နှစ်ဆန်းခါစ ။ မြန်မာနိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေး ရပြီးတာ တစ်နှစ်တာ ကာလ ။ တိုင်းပြည်က နုနု … မုန်တိုင်းက ထန်ထန် အချိန် ။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ သာယာတဲ့ မနက်ခင်းလေး ။ အင်းစိန်မြို့က ခြံကျယ်ကြီးထဲက သွပ်မိုး အုတ်ခံ နှစ်ထပ်အိမ်ကြီး တစ်အိမ်ထဲမှာ ဆယ်ကျော်သက် ကောင်မလေးတစ်ယောက် ပန်းချီဆွဲနေသည် ။ ဖြူဆွတ်ဆွတ် အသား၊ နက်မှောင်တဲ့ ခါးအထိ ရှည်တဲ့ ဆံပင်၊ မျက်လုံး ဝိုင်းဝိုင်းနက်နက်၊ မျက်ခုံးမွေးနက်နက်၊ နှာတန်ပေါ်ပေါ်၊ နှုတ်ခမ်းဖေါင်းဖေါင်းလေးတွေ နဲ့။ ဒီကောင်မလေးရဲ့ နာမည်က နော်စောဆ လို့ ခေါ်ပါသည် ။ မြင်သူတကာ ရင်သပ်ရှုမောရတဲ့ မိန်းမချောလေး ။ မှုံနေအောင် ချောတဲ့ […]