မျော့မျော့ပဲ ကျန်တော့တယ်
ဝေဝေခိုင်သည် အသက်၃၃နှစ်ရှိပြီး အရပ်မှာ ၅ပေ၃လက်မသာ ရှိသောကြောင့် အနည်းငယ်ပုသော်လည်း ကိုယ်လုံးအချိုးအစားမှာ တောင့်တင်းပြီး အသားအရည်မှာ ဖြူဝင်း၏။ ဝေဝေခိုင်မှာ အိမ်ထောင်ကျတာ ၃နစ်ရှိပြီဖြစ်သော်လည်း တောင့်တင်းဆဲဖြစ်သည်။ ရပ်ကွက်ထဲ လမ်းလျှောက်လျှင် လမ်းထဲရှိကောင်လေးများ ပြစ်မှားခြင်းကို ခံရသူဖြစ်သည်။ ဒီနေ့လည်း ဝေဝေခိုင် အစောကြီးနိုးနေသည်။ ယောက်ျားကလည်း မနက်ကတည်းက အလုပ်သွား၍ တစ်ယောက်တည်း ပျင်းနေစဉ် ဖုန်းမြည်လာလေသည်။ ဖုန်းမြည်လာ၍ ကြည့်လိုက်တော ညီမဝေမွန်ဆီမှ ဖုန်းဖြစ်နေသည်။ “ဟယ်လို…. မမလား ” ” အေး ပြော ညီမလေး” ” ဒီည ကာရာအိုကေသွားဆိုမလို့ လိုက်မလား” “ဘယ်သူတွေပါလဲဟ” “မန်နေဂျာကြီးရယ် သမီးတို့ သူငယ်ချင်းစုံတွဲ ၃တွဲရယ်လေ… ပြီးရင်အိမ်မပြန်ဘူးလေ စားသောက်ပြီး ရုံးမှာ ပြန်အိပ်ကျမှာ” “လိုက်တော့ လိုက်ချင်တယ်ဟ…. ငါက […]
ကို ညက အရမ်းဆိုးတာပဲကွာ
”သဲ ရောက်တော့မယ်” ကိုက အသာလှုပ်နှိုးတော့မှ မိမိ ခါးလေး မတ်လိုက်သည်။ အပြင်ဘက် ကြည့်မိတော့ တရိပ် ရိပ်ပြေးနေသော သစ်ပင် တောင်ကုန်းများကို တွေ့နေရသည်။ ”အင်း” ရှုပ်ပွနေသော ဆံပင်ကိုသပ် တွန့်နေသော အင်္ကျီကို အသာဆွဲချလို့ မိမိတို့ နှစ်ယောက်အပေါ် ခြုံထားသော စောင် ကိုလည်း ဆွဲဖယ်ခေါက်သိမ်းသည်။ ”ကို ညက အရမ်းဆိုးတာပဲ” ”သဲ ကလည်းကွာ ချစ်လို့ပေါ့” ပြောရင်းနဲ့ ကိုယ်က မိမိပါးလေးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းသည်။ ”တော်ပါ” ချောင်းသာသို့ ရောက်ခါနီးလို့ လမ်းတွေက အကွေ့အကောက် ပိုများလာသည်ထင်သည်။ကားကြီးက လှုပ်ရမ်းနေသည်။ မိမိတို့ ရှေ့ခုံက လင်မယားနှစ်ယောက်တော့ အိပ်ပျော်နေသေးလားမသိ။ တုပ်တုပ်မှ မလှုပ်။ ”ဟိုနှစ်ယောက်တော့ အိပ် ကောင်းနေတယ် ထင်တယ် ကို […]
မောင်သိပ်ချစ်ရတဲ့ ဒေါက်တာမမ
တစ်ခုသော မနက်ခင်းလေး… အိပ်မက်ကောင်းများနှင့် ထိတွေ့ခြင်းကင်းခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သော မည်ကာမတ္တအိပ်စက် ခြင်းတစ်ခုမှ ပျင်းရိညီးငွေ့စွာနိုးထခဲ့မိသည်။ ဖြစ်နေကျ မနက်ခင်းကလည်း ထုံးစံအတိုင်း အေးတိ အေးစက်နှင့်ပေါ့။ ဘေးနားတွင် ရံဖန်ရံခါရှိခဲ့ဖူးသော အနွေးဓါတ်လေးတစ်ခုအား မရှိနိုင်မှန်းသိရက်နှင့် စမ်းဖြစ်အောင်စမ်း လိုက်မိသေး၏၊ အေးစက်သော အတွေ့ရှိသည့် သူ့မျက်မှန်ကိုသာ စမ်းမိလိုက်သည်။ ရှိုင်းခန့် အရှက်ပြေ ကောက်တပ်လိုက်၏။ အမှန်တကယ် သူ ထိတွေ့ချင်ခဲ့သည်မှာ နုထွေးအိစက်လှစွာသော ချစ်သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်ပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။ “လွမ်းစရာရှိလျှင် နာစရာနှင့် ဖြေရသည်”ဟူသည့် စကားရှိသော်လည်း လွမ်းစရာကြုံလာတိုင်း နာကျည်းစရာကို သူရှာမတွေ့ခဲ့မိပါ။ တစ်ကယ်တမ်း နာကျည်းစရာများ လုပ်ခဲ့သူက သူကိုယ်တိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်လေ။ သူ့ကို “မ” ထားရစ်ခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်ပင် ပြည့်ခဲ့ပါပြီ။ ထားခဲ့သည် ဆိုခြင်းထက် စိတ်ပျက်ရွံမုန်းစွာ စွန့်ခွာသွားသည်ဆိုခြင်းက ပိုမှန်ပေလိမ့်မည်။ […]
အကြံကောင်းတဲ့ ခဲအို
မြို့ပြရဲ့မွန်းကျပ်မှုနဲ့အတူ ရုံးကအပြန် ဘတ်စ်ကားတိုးစီးရတဲ့ဘဝကို နေမင်းစိတ်ကုန်လှပြီ..ရန်ကုန်သားဖြစ်ပေမယ့် ၄လွှာက ကွန်ဒို ခန်းလေးသာ ငှားနေနိုင်သည်။ အိမ်ရောက်တော့ပင်ပန်းမှုတွေနဲ့ အိပ်ယာပေါ်ပစ်လှဲပြိး အတွေးနယ်ဆန့်လိုက်သည်။ မနက်ဖြန်ဆိုနယ်ပြန်သွားတဲ့ ဇနီးလေး မေသာပြန်ရောက်မည်။ အိမ်ထောင်ကျပြီး ၄နှစ်လောက်ထိ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး ကလေးမယူဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေကြသည်။ ပိုက်ဆံလည်းပိုစုမိအောင်ဖြစ်သည်။ မေသာက ရှမ်းဗမာ ကပြားဖြစ်သည်။ အသားအရည်ဖြူဖွေးပြီး ကိုယ်လုံးထည်တောင့်သည်။ နိုင်ငံခြား ကုမ္မဏီတစ်ခုမှာ လုပ်သောကြောင့် အလုပ်ချိန်တွင် ဘလောက်စ်အင်္ကျီအဖြူနှင့် စကပ်တိုကိုသာ ဝတ်ဆင်ရသည်။ ခလေးလည်းမယူသေး ဂျင် လည်းပုံမှန်ကစားသော မေသာကိုယ်လုံးကိုကြည့်ပြီး ရုံးကယောက်ျားလေးတွေ ပစ်မှားနေကြတာ နေမင်းလည်းရိပ်မိသည်။ သို့သော် ကိစ္စမရှိ မေသာက ပိုက်ဆံရှာဖို့ကလွဲပြိး ဘာမှစိတ်မဝင်စားသောကြောင့် နေမင်းက စိတ်ချပြီးသား။ မေသာနဲ့လက်ထပ်ပြီးကတည်းက နေ့တိုင်းပုံမှန်လိုးဖြစ်သည်။ နေမင်းကိုသိပ်ချစ်တဲ့ မေသာက နေမင်း ခိုင်းသမျှ လိုးသမျှအကုန်ခံသလို အပေးလည်းကောင်းသည်။ တွေးရင်း […]
အလုပ်ကြမ်းသမားကြီး ကိုခင်အေး
အသက် (၁၈) နှစ်အရွယ် ချောမောလှပ ၊ တောင့်တင်းဖြူဝင်းသော မိန်းကလေး တစ်ယောက် ဗင်ကားအဖြူလေး၏ ကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်၍ ကူရှင်ပေါ် တင်ပါးလွှဲ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ခြေထောက်လေးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲ၍ တင်လိုက်သည်..။ ပေါင်လည်လောက်နီးနီးသို့ပင် တိုကပ်နေသော စကပ်တိုလေးအနားက ဝဲခနဲ လန်တက်သွားသည်..။ “ ကောင်မလေး……အတော်လှလာတာပဲ…….” ဒရိုင်ဘာခုံတွင် ထိုင်နေသော ကိုကျော်စိန်က နွယ်နီလှိုင်ကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှ မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်..။ သူမ ကားတံခါးကို ဂျိုင်းခနဲ ဆွဲပိတ်လိုက်တော့မှ ကိုကျော်စိန်၏ အကြည့်က သူမထံမှ လွှဲ၍ ရှေ့တူရူသို့ လှည့်လိုက်သည်…။ “ မောင်းတော့…..ဦးလေး………” “ ဘယ်ကို ဝင်ဦးမလဲ…. နွယ်နီ …” “ အင်း…..မရှိတော့ပါဘူး.. အိမ်ကိုပဲ ပြန်တာပေါ့……” နွယ်နီလှိုင် စဉ်းစဉ်းစားစားနှင့် တွေးတွေးဆဆလေး […]
ကျွန်းလေးပေါ်က ချစ်ဖူးစာ
သူမနာမည်က လင်းလဲ့ခိုင်၊ လှတယ် မာနကြီးတယ်။ ကျောင်းတစ်ကျောင်းလုံးက သူမကို အလှဆုံးလို့ ပြောကြတယ်။ သူမက မျက်နှာလေးက လှသလို ကိုယ်လုံးကလည်း အရမ်းမိုက်သည်။ အရပ်က ၅ ပေ ၆ခန့်ရှိပြီး အသာအရည်လေးက ညိုပြီး စိုနေတယ်။ သူမရဲ့ ထူးခြားချက်ကတော့ အခုခတ် မိန်းကလေးတွေလို အတိုအပြတ် ဘောင်းဘီ လုံးဝမဝတ်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အမြဲတမ်း မြန်မာဆန်ဆန် ထမီလေးနဲ့ နေလေ့ရှိသည်။ နောက်ပြီး ရည်းစားလည်းမရှိသေး။ ယောက်ျားလေးများနှင့်လည်း ကင်းကင်းနေလေ့ရှိသောကြောင့် မာနမင်းသမီးလေးလို့လည်း နာမည်ကြီးသေးသည်။ လင်းလဲ့ခိုင်က ယောကျ်ားတွေကို အထင်မကြီးသည်မှာ အကြောင်းရှိသည်။ သူမငယ်စဉ် အပျိုဖြစ်ခါစ ၁၃နှစ်လောက်တွင် ကျောင်းမှာအစည်းအဝေးရှိသောကြောင့် အိမ်သို့ပြန်လာရာ “အား.. အား… ကိုကိုရေ တော်ပါတော့ ဒီမှာနာလှပြီ.. အဟင့်ဟင့်” ဟူသော တောင်းပန်သံများ သူမအစ်မ၏ […]
” အစ်ကိုလေး…ဖြေးဖြေးနော် “
“ အစ်ကိုလေး ….” အိပ်မပျော်ပဲ မျက်လုံးကြောင်နေသော ကိုသက်အောင် လန့်သွားသည်..။ “ ဟင်… ပုံ့ပုံ့ … မအိပ်သေး ဘူးလား…..” ကွယ်လွန်သူ ဇနီးသည်နှင့် ချစ်တင်းနှီးနှောခဲ့ပုံကလေးများကို ပြန်လည် စမြုံ့ပြန်နေသော ကိုသက်အောင်ရဲ့ ဘော်ဒါကြီးက တင်းမတ်နေသည်..။ ပုံ့ပုံ့က အဲဒါကြီးကို တွေ့ဖြစ်အောင် တွေ့လိုက်လေသည်..။ “ မမသီ သားတွေက အရမ်းသေးပေါက်တာပဲ…” ကိုသက်အောင် မြင်သာအောင် အနှီးနှစ်ထည်ကို ကိုင်ပြီး မြှောက်ပြလိုက်သည်..။ ကိုသက်အောင် ကုတင်ပေါ်မှထကာ ပုံ့ပုံ့ အနားသို့ လာခဲ့သည်..။ ပုံ့ပုံ့ထံမှ သနပ်ခါးနံ့ သင်းသင်းလေးကို ဦးစွာ ရှူရှိုက်မိလိုက်ရသည်..။ “ ထားခဲ့လေ….မိုးလင်းတော့ ..ငါလျှော်လိုက်ပါ့မယ်….“ “ အို….မဟုတ်တာ….” ပုံ့ပုံ့က လက်ကို ပြန်ရုတ်ပြီး ပြောလိုက်သည်..။ ဝတ်ထားသော ညဝတ်အင်္ကျီလေးအောက်မှ […]
” ကိုမြကြီးရယ် မလုပ်ပါနဲ့ရှင် “
လူတိုင်းမှာ နှလုံးသားတစ်ခုစီ ရှိကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျမဆီမှာ ရှိတဲ့ နှလုံးသားကိုတော့ ဖောက်ထုတ်ပစ်လိုက်ချင်သည်။ နှလုံးသားမရှိရင် အသက်ဆက်မရှင်နိုင်ဘူး ဆိုတာသိပေမဲ့ ကျမ ဆက်ပြီး မခံစားနိုင်တော့လို့ပါ။ ဒီလို ဆောင်းလေမြူးတဲ့ ညချမ်းအခါမျိုးဆို သာတောင် ဆိုးလှပါသည်။ ခုတင်တွေးရင် နှလုံးသားထဲ တဆစ်ဆစ်နာလှ၏။ တသက်မှာ တယောက်သာ ချစ်တယ်ဆိုတာ ကိုယ်တွေမို့ ကျမ လုံးဝယုံကြည်ခဲ့ပြီ။ ယနေ့ထက်တိုင် သူ့ရဲ့ ပုံရိပ်တွေ၊ သူ့ရဲ့စကားသံတွေ၊ သူ့ရဲ့အနံ့အသက်လေးတွေ၊ သူ့ရဲ့အထိအတွေ့တွေက ကျမ ကိုယ်ခန္တာနဲ့ နှလုံးသားကို လှည့်ပတ်လှောင်မြိုက်လို့ ကောင်းနေတုန်း။ ပူလောင်လွန်းလှတယ် ပြောမလား၊ သေချင်လောက်အောင် ဘဝကို စိတ်ကုန်စေတာလား ဆိုတာသေချာမသိ။ ယခုမှာတော့ သာ၍သာ ဆိုးနေလေပြီ။ ကျမဘဝမှာ သတိရ အမှတ်ရစရာ ညအချိန်တွေက များသမို့ ခုလိုည ချမ်းမနေတော့ […]
အမေ့လင်ငယ်နဲ့ အပျိုစစ်စစ် သမီးလေး
နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တပ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား” “ဟင်…. အော် ဟုတ်တယ်ချစ်ရဲ့…. ကို လူသံကြားလားလို့” “ကိုကလဲကွာ…. ဒီကိုလာတဲ့လူတိုင်းက အတွဲတွေပဲဟာ…. ဂရုစိုက်မနေနဲ့” “ဟုတ်ပါပြီကွာ……ကဲလာ” “အွင့်” ကျွန်တော်လဲ သူမနှုတ်ခမ်းဖူးလေးကိုနမ်းရင်း လုံးဝန်းနေတဲ့ သူမရင်သားလေးအား ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ တကယ်တော့ သူမနှုတ်ခမ်းလေးမှ ရလိုက်သောရနံတစ်ခုဟာ ကျွန်တော်နဲ့ ခင်သက်နွယ်လို့ခေါ်တဲ့ အတန်းထဲက အချောအလှလေးနဲ့ ချစ်သူဖြစ်တာ အခုဆိုရင် ခြောက်လပင်ကျော်လာပြီ ဖြစ်သည်။ ခင်သက်နွယ်ကလဲ ခပ်အေးအေးနေတတ်တဲ့ ကျွန်တော်ကို အရင်ထဲက သဘောကျခဲ့သည်ထင်သည်။ သူမကလဲ ကျွန်တော်ကို တအားချစ်ရှာသည်။ ကျွန်တော့်မှာတော့ သူမပြုံးပြလိုက်တိုင်း ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်ကာ သူမအား ရူးလောက်အောင် […]
အငတ်မပြေသေးတဲ့ မေသက်
နယူးယောက်မြို့တွင်းရှိ အလတ်အလယ်တန်းစား ဟိုတယ်တစ်ခု၏ အခန်းတစ်ခန်းအတွင်းတွင် လူကောင်ခပ်ထွားထွား ဗိုက်ရွှဲရွှဲ လူဖြူ တစ်ယောက်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်အရပ်မောင်းမောင်းခပ်ကောင်းကောင်း အာရှသူမိန်းကလေးတစ်ဦးမှာ ချစ်တိုက်ပွဲဆင်နွှဲနေကြလေသည်။ ထိုအမျိုးသမီး၏အမည်မှာ မေသက်ဖြစ်ပြီး အရပ် ငါးပေခုနှစ်လက်မခန့်ရှိသည့် မြန်မာမိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်လေသည်။ မြန်မာပြည်မှာ တရားဝင်လက်ထပ်ထားသည့် ယောက်ျားဖြစ်သူ ကျော်ငြိမ်းကိုလဲ ယခုအချိန်မှာ မေသက်သတိမရနိုင်။ ပေါင်ကြားကအဖုတ်ထဲကို တိုးဝင်လာသည့် အဖြူကောင်၏ လီးမှပေးစွမ်းနေသည့် ကာမအရသာကိုသာ တစ်ရှိုက်မက်မက် ခံစားနေလေသည်။ လီးကြီးအဖုတ်ထဲကို တိုးဝင်လာတိုင်း ပေးစွမ်းနေသည့် ကာမအရသာက ထူးကဲလွန်းလှသည်။ အဖြူ ကောင်ရဲ့လီးက အပြာကားတွေထဲက လူဖြူတွေရဲ့လီးအတိုင်း ကြီးလှသလို အားလဲသန်လှသည်။ လူဖြူကောင်၏ နာမည်မှာ ရောဘတ်ဖြစ်ပြီး အမေရိကန်နိုင်ငံသားတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ရောဘတ်ရော မေသက်ရော အိမ်ထောင်ကိုယ်စီရှိပေမဲ့ ချီကာဂိုကို အလုပ်ကိစ္စတွေနှင့်လာကြရင်း လေယာဉ်ပေါ်မှာတွေ့ကာ ငြိလာကြခြင်းဖြစ်သည်။ ကလေးနှစ်ယောက်ပင်ရှိသည့် ရောဘတ်၏ ရုပ်ရည်က အချောကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ […]