ခယ်မချောလေးရဲ့ ပုလွေ

နေမင်း တောင်ကြီးသို့ ပြန်သွားဖို့ ပြင်ဆင်နေသည်။ချစ်ရတဲ့ ဇနီးနဲ့ သမီးကို ခွဲရပြန်ဦးမည်။ သူ တောင်ကြီးတွင် ခြောက်လကျော်လောက်ပြီ တာဝန်ကျနေတာ။ အစိုးရဌာနကြီးတစ်ခုတွင် အရာရှိတစ်ဦးဖြစ်ပြီး တောင်ကြီးမြို့နားတွင် စီမံကိန်းတစ်ခု၌ တာဝန်ခံအဖြစ် စေလွှတ်ခြင်းခံရသည်။ ဝန်ထမ်းတစ်ဦးမို့ ငြင်းဆိုခွင့်မရှိပဲ ကျရာတာဝန်ထမ်းဆောင်ရသည်။ ဇနီးနှင့်သမီးကို ထားခဲ့ရပေမယ့် အိမ်ထောင်ကျသည့်အချိန်မှစပြီး သမီး သုံးနှစ်ကျော်လာသည်အထိ အကြာကြီး မခွဲဖူးသောကြောင့် ရောက်စ ရက်များတွင် သတိရလွမ်းမိသည်။ သမီးကလဲ ခွဲစမရှိ ဇနီးကလဲ မခွဲဖူးသောကြောင့် ညတိုင်း ဖုန်းပြောရင်း အလွမ်းပြေရသည်။ ခြောက်လကျော်တော့ ရုံးချုပ်မှ အရေးကြီး ကိစ္စတစ်ခုနှင့် သူ့ကိုခေါ်လို့ လာရင်းနဲ့ နှစ်ပတ်ကျော်ကြာအောင် နေလိုက်ရသည်။ ခြောက်လလောက် ဝေးနေရတဲ့ ဇနီးသည်နဲ့ သမီးကိုလဲ အတိုးချ အလွမ်းပြေရသည်။ ကိစ္စများပြီးလို့ ပြန်လွှတ်တော့ ပြန်ရဦးမည်။ သူလဲဟိုမှာ […]

အပျိုဖြစ်စ သူဌေးသမီးလေး

ရန်ကုန်မြို့၌ ကြယ်တံခွန် တီးဟောက်စ်ဆိုလျှင် သားသားနားနားနှင့် အကောင်းဆုံးဆိုင်ဟု လူသိများသည်။ ပိုင်ရှင်မှာ ဦးမြနောင်နှင့် ဒေါ်သန်းကြွယ်တို့ဖြစ်ပြီး သမီး ချိုလဲ့ဆိုသော အပျိုမလေး သာရှိသည်။ ကလေးစိတ်မကုန်သေးသော အပျိုမလေး မြီးကောင်ပေါက်မလေး အရွယ်ပင်။ အောင်အောင်မှာ အစ်မတစ်ယောက်ရဲ့ ဆက်သွယ်ပေးမှုကြောင့် ထိုဆိုင်တွင် ကက်ရှာဟုခေါ်သော ငွေသိမ်းကောင်တာ ထိုင်ရသော အလုပ်ကို ရရှိသည်။ ဆိုင်အိပ်ဆိုင်စားနှင့် မပူမပင် နေရ၏။ အောင်အောင်က အပြောအဆို မွန်ရည်ပြေပြစ်မှု၊ အနေအထိုင် သိမ်မွေ့နူးညံ့မှု၊ သစ္စာရှိမှုတို့ကြောင့် သူ့အလုပ်ရှင်က ချစ်ခင်သနားကြသည်။ မိသားစုပမာ ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်ကြသည်။ ချိုလဲ့လေးမှာလည်း တစ်ကောင်ကြွက်မို့ အောင်အောင်အား အစ်ကိုရင်းတစ်ယောက်ပမာ ချစ်ခင်၏။ နွဲ့ဆိုး ဆိုးတတ်၏။ ချိုလဲ့ စိတ်ကြိုက်မှန်သမျှ အောင်အောင်ကလည်း အလိုလိုက်သည်။ အဖေအမေများ မအားသောအခါ၌ အောင်အောင်ကပင် ရုပ်ရှင် […]

ပိုင်ရှင်ရှိလဲ မရှောင်နိုင်ပေ

သူမနာမည်က ဝေဝေ.. ညကတစ်ညလုံး ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်ပေ။ သိပ်ချစ်ခဲ့ရတဲ့ ငယ်ချစ်ဦးက တွေ့ဖို့ချိန်းဆိုလာသဖြင့် အရင်ကအကြောင်းတွေ ပြန်တွေးမိပြီး အိပ်မပျော်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဆရာမလေး ဝေဝေ ဒီနေ့ကျောင်းကို ခွင့်တိုင်လိုက်သည်။ အိမ်ကယောက်ျားကိုလည်း လိုလိုမယ်မယ် ဒီနေ့ ကျောင်းက ဆရာမသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကျောင်းဆင်းလျှင် ကြေးအိုးဆိုင်မှာ ကြေအိုးဝင်စားမည်ဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ပြန်နောက်ကျနိုင်ကြောင်း ပြောခဲ့လိုက်သည်။ ထို့နောက် ချိန်းချက်ထားသော နေရာသို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ တက္ကစီတစ်စီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည်။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင် ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထားသော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည်။ ကားဘက်မှန်ထဲ ကို ခနခန လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသည် ။ မကြာပါ …. အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ခြင်းတောင်းလေးဆွဲလာသော ဆရာမ […]

အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ဖို့ အချိန် ဘယ်လောက်ကြာမလဲ

ထွန်းကျော် အိပ်ယာမှနိုးတော့ တစ်အိမ်လုံးတိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်လျက် ရှိသည်။ သူသည် အိပ်ယာမှ နိုးနိုးခြင်း ရေချိုးလိုက်လျင် ကောင်းမည်ဟုတွေးကာ အင်္ကျီကိုချွတ်၊ သဘက်တစ်ထည်ကို ပုခုံးပေါ် တင်၍ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့လေသည်။ ရေချိုးခန်းသို့သွားရန် မီးဖိုဆောင်ထဲမှ ဖြတ်အထွက်တွင် ထွန်းကျော် မီးဖိုဆောင်ထဲသို့ ဝေ့ကာကြည့်လိုက်သော်လည်း မည်သူ့ကိုမျှ မတွေ့ရ။ အေးအေးဆေးဆေးပင် ရေချိုးခန်းသို့ဝင်ကာ ရေကိုတစ်ဝကြီး ချိုးလိုက်သည်။ ရေချိုးပြီးနောက် ထွန်းကျော်သည် သူ့အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်ကာ အဝတ်အစား လဲလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူဒီအိမ်ကိုရောက်တိုင်း လုပ်နေကျ ဖြစ်သည့် ထမင်းစားခန်းဆီသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ မည်သူ့ကိုမျှ မတွေ့ရပေမယ့် သူအတွက် စားစရာ တစ်ခုခုတော့ စီစဉ်ထားမြဲ ဖြစ်သည်။ ထွန်းကျော် ထမင်းစားခန်း အတွင်းသို့ လှမ်းအဝင်လိုက်တွင် ထမင်းစား စားပွဲဘေးတွင် ရပ်နေသော လှလှမွန်က […]

လင်တစ်ယောက်နဲ့တင် အားမရနိုင်တဲ့ ငါ့မိန်းမ

ကျယ်ဝန်းသန့်ရှင်းသော ဟိုတယ်ခန်းတစ်ခုပါ။ မေက သောက်လက်စ ဝိုင်ခွက်ကို ချပြီး “ကို.. မေ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်.. ကိုရော အတူတူချိုးမလား..” “မေပဲ အရင်ချိုးလိုက်လေ.. သူ စောပြီး ရောက်လာရင် တံခါးဖွင့်ပေးဖို့လူမရှိဘဲ ဖြစ်နေမယ်..” အဝတ်အစားများ ချွတ်ပြီးနောက် မေ ဟာ တဘက်ရင်လျား ဖြင့် ကျွန်တော့်အနားကို ရွရွလေး လျောက်လာသည်။ မျက်နှာမှာ နူးနူးညံညံ အပြုံးလေးဆင်ပြီး ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်ပြီး “ကို.. ခဏနေရင် ဘာတွေပဲဖြစ်ဖြစ် ကို မေ့ကို အရင်လိုပဲ ဆက်ချစ်မှာသေချာလား..” သူမ ပြောလာတော့မှ ကျွန်တော့် ခန္ဓာကိုယ်ထဲက သွေးတွေ ရုတ်တရက် ရှိန်းခနဲ ဖိန်းခနဲနေအောင် ဆူပွက်ပြီး ရင်တွေ ဒိန်း ဒိန်း ခုန်သွားသည်။ အသက်ကို ဝဝရှူပြီး […]

ဆယ်ကျော်သက်လေးရဲ့ လိုအင်

ရဲကိုနှင့်ဒေါ်ခင်ဝင်းသူတို့၏ ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဒာကိုယ်နှစ်ခုသည် သိမ့်သိမ့်တုန်၍သွား၏။ သူတို့ နှစ်ဦးသည် တယောက်ကိုတယောက် တင်းကြပ်စွာဖြင့် ဖက်ထားကြ၏။ ခဏမျှ အကြာတွင်တော့ သူတို့၏ ကိုယ်နှစ်ခုသည် တဖြေးဖြေး ငြိမ်ကျသွားရတော့သည်။ ရဲကို၏ဦးခေါင်းသည် မျက်လုံးနှစ်လုံးပိတ်၍ ပက်လက်လေး မှိန်းနေသော ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ ဦးခေါင်းပေါ်တွင် မှောက်လျှက်သားဖြစ်ကာ ပါးချင်းအပ်လျှက်ရှိ၏။ ၅မိနစ်မျှ ကြာသွားသောအခါတွင် ရဲကိူ၏ကျောပြင်ကို ဖက်ထားသော ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ လက်နှစ်ဖက်မှာ ဖြေးဖြေးချင်း လှုပ်ရှားလာလျှက် ရဲကို၏ ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို သူမ၏လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ပွတ်သပ်၍ပေးလာ၏။ ပြီးတော့ သူမနှင့် ပါးချင်းကပ်လျှက် မှောက်လျှက်သားလေးရှိနေသော ရဲကို၏မျက်နှာဖက်သို့ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် သူမ၏ပက်လက်လှန်၍ထားသော မျက်နှာလေးကို လှည့်ကာ ရဲကို၏ပါးပြင်သို့ သူမ၏နှာသီးဖျားလေး ဖိသွင်းလျှက် ရှိုက်ကာရှိုက်ကာဖြင့် အားပါးတရ နမ်းလိုက်လေသည်။ ထိုအခါတွင်တော့ သူမ၏မျက်နှာဘေးမှာ မှောက်လျှက်သားရှိနေသော ရဲကို၏ဦးခေါင်းသည် ခေါင်းထောင်၍ […]

အပျိုစင်လေး မီမီ

အောင်ကြီး ခက်‌ဇော်တို့အိမ်ကို အဝတ်တထည် ကိုယ်တခုနဲ့ ရောက်ခဲ့တာပါ။ ငယ်သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့ သံယောဇဉ်နဲ့ ခက်ဇော်က အောင်ကြီးကို သူတို့အိမ်မှာ နေဖို့ခွင့်ပြုခဲ့တယ်။ ခက်ဇော်ရဲ့ မဟေသီ မခိုင်ကလည်း အောင်ကြီးအပေါ် ဟိုးအရင်ကတည်းက ကောင်းတယ်။ သူတို့ အိမ်ကိုလာရင် ရှိတာအကုန်ချကျွေး ပွင့်လင်း သဘောကောင်းခဲ့တယ်။ အခုဟာက အောင်ကြီးလို ထောင်ကထွက်လာတဲ့ လူတယောက်ကို သူငယ်ချင်း အပေါင်းအသင်းတွေက ကူညီဖို့ လက်ခံဖို့မပြောနဲ့ ဆေးဖေါ်ကြောဖက်တောင် လုပ်ချင်ကြတာ မဟုတ်ဘူး။ ခက်ဇော်တို့ လင်မယားကတော့ အရင်က အတိုင်းပဲ။ နေစရာပေး ထမင်းကျွေးထားတယ်။ ခက်ဇော်ကပဲ အောင်ကြီးကို အလုပ်ရှာပေးတယ်။ သူအလုပ်များတဲ့ကြားက သူ့မိတ်ဆွေ အပေါင်းအသင်းတွေဆီက အလုပ် လိုက်တောင်းပေးတယ်။ တပတ်လောက်အတွင်း အောင်ကြီး အလုပ်ရသွားတယ်။ ခက်ဇော်က ကားရောင်းတယ်။ လမ်းဘေးပွဲစား မဟုတ်ဘူး။ ရှိုးရွန်းနဲ့ […]

ယွထနေတဲ့ တီချယ်နှင်း

ဆရာမ နှင်းနှင်း က အိမ်ထောင်သယ် ဒါပေမဲ့ သူ့ယောက်ကျား အဝေးမှာ သူက သူ့သားနဲ့နေတယ် သူ့ယောက်ကျားက တစ်လတခါတောင်ပြန်လာချင်မှ လာတာ။ ဆရာမ နှင်းနှင်း က အသက်ကသာ ကြီးတာ ကာမစိတ်ကတော့ရှိတုန်း။ ပထမတုန်းကတော့မသိပါဘူး နောက်ပိုင်းကျမှ တဖြေးဖြေး ရိပ်မိလာတာ။ ဆရာမနှင်းနှင်းကို ဘယ်လို ဂွင်ဖန်ပြီး လိုးရရင် ကောင်းမလည်းဆိုပြီးတော့ စိတ်ကူးနဲ့ ကြံစည်ကြည့်နေမိတယ်။ သူ့အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်နေတဲ့အိမ်က တဝင်းထဲ အိမ်ကတော့ သက်သက်စီ ခြံစည်းရိုးက ကာမထားဘူး။ ကျွန်တော့ အိမ်ခေါင်းရင်းမှာက သူတို့ရေကန် ရေချိုးတဲ့ နေရာနဲ့ ကျွန်တော့်အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်နဲ့က တန်းနေတာ။ အဲဒါနဲ့ တစ်ရက်ကျတော့ နေ့လည်ထမင်းစားကျောင်းဆင်းတဲ့အချိန် ရေချိုးပါလေရော။ အိမ်မှာက ဘယ်သူမှမရှိဘူး။ သူအိမ်ကလည်း သူတစ်ယောက်တည်းရယ်။ သူ့သားက တက္ကသိုလ်ကျောင်းတတ်နေတာ။ အဲဒါနဲ့ ဟုတ်ပြီ […]

“နားပါအုံးလား ဦးမောင်လှကြီးရယ်တဲ့”

ဘုန်းကြီးဘဝ နဲ့ ကျုပ် စိတ်တော်တော် ပြန်ငြိမ်သွားတယ်။ ခု ဘုန်းကြီး လူထွက်ပြီး သန်းမြ နဲ့ ပြန်နေတော့ အရင် အတိုင်းပါဘဲ၊ သန်းမြလဲ ကျုပ်နား ကပ်ကို မကပ်တော့၊ ည အိပ်ချိန်တောင် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ခပ်ခွာခွာ။ ကြည့်ရတာ သန်းမြ ဒီကိစ္စ အရင်လို စိတ်ဝင်စားပုံ မရတော့သလိုဘဲ၊ ကျုပ်ကလဲ နေသားနဲနဲကျနေပြီဆိုတော့ အရင်ကလိုတောင်းမနေတော့၊ ဒီတော့ သန်းမြနဲ့ ကျုပ်လဲ လင်မယား ဆိုပေမဲ့ လင်မယား အရာမမြောက်တောင် အတော်ကြာပေါ့။ ကျုပ် ဘုန်းကြီး လူထွက်ရတာလဲ လယ်လုပ်ငန်း ပြန်စချိန်ရောက်လို့ ဆိုရမယ်။ ဒီတော့ ကျုပ်လဲ လယ်ထဲ နေ့တိုင်းသွား၊ ထုံးစံအတိုင်း လုပ်စရာ ရှိတာ ကြိုလုပ်ပေါ့။ ကောက်စိုက်ချိန်တော့ မကျသေးပါဘူး။ […]

စံချိန်မှီ ရွှေပန်းကြီးနဲ့ ကျွန်မရဲ့ ပထွေး

ခင်ခင်သည် အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ် ခပ်တောင့်တောင့် ဆယ်ကျော်သက်လေး ဖြစ်လေသည်။ အရပ်မှာ ၅ ပေခန့်သာ ရှိသော်လည်း သူ့အလုံးအထည်နှင့်သူ အနေတော်ကလေး ဖြစ်သဖြင့် ယောက်ျားတို့၏ စိတ်ဝင်စားခြင်းကို ခံရသူလေးဖြစ်လေသည်။ မျက်နှာကလေးမှာ ထူးထူးကဲကဲ လှပသည်ဟု မဆိုနိုင်သော်လည်း ထူထဲမည်းနက်သော မျက်ခုံးများနှင့် ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သော မျက်လုံးများကြောင့် ထူးခြားသော ရုပ်ရည်ရှိသူလေး ဖြစ်လေသည်။ ထိုမျက်လုံးပြူးကလေးများက ညို့ယူနိုင်သော အရည်လဲ့လဲ့ မျက်လုံးများ ဖြစ်သည့်အပြင် မျက်နှာပေးကလည်း ဆက်ခ်စီကျသော ကြာမျက်နှာပေးလေး ဖြစ်လေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း အကိတ်ကြီး မဟုတ်သော်လည်း တင်ရင်းကျစ်လစ်သော တင်ပါးလေးများမှာ လမ်းလျှောက်လျင် အိတွဲတွဲဖြင့် လှုပ်ခါပုံမျိုးမဟုတ်ပဲ မာမာဆတ်ဆတ်လေး တုန်ခါတတ်သဖြင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာလေး ဖြစ်လေသည်။ သေးကျင်သောခါးအထက်မှ ရင်အစုံကလည်း အရမ်းအကြီးကြီး မဟုတ်ပဲ သင့်တော်ရုံ မို့မို့မောက်မောက်လေးသာ […]