ပိုင်ရှင်ရှိလဲ မရှောင်နိုင်ပေ

သူမနာမည်က ဝေဝေ.. ညကတစ်ညလုံး ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်ပေ။ သိပ်ချစ်ခဲ့ရတဲ့ ငယ်ချစ်ဦးက တွေ့ဖို့ချိန်းဆိုလာသဖြင့် အရင်ကအကြောင်းတွေ ပြန်တွေးမိပြီး အိပ်မပျော်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဆရာမလေး ဝေဝေ ဒီနေ့ကျောင်းကို ခွင့်တိုင်လိုက်သည်။ အိမ်ကယောက်ျားကိုလည်း လိုလိုမယ်မယ် ဒီနေ့ ကျောင်းက ဆရာမသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကျောင်းဆင်းလျှင် ကြေးအိုးဆိုင်မှာ ကြေအိုးဝင်စားမည်ဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ပြန်နောက်ကျနိုင်ကြောင်း ပြောခဲ့လိုက်သည်။ ထို့နောက် ချိန်းချက်ထားသော နေရာသို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

တက္ကစီတစ်စီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည်။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင် ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထားသော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည်။ ကားဘက်မှန်ထဲ ကို ခနခန လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသည် ။ မကြာပါ …. အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ခြင်းတောင်းလေးဆွဲလာသော ဆရာမ တစ်ယောက် ဖြတ်လျောက်လာသည်။

ဆရာမက ကားတံခါးနားအရောက် ခြေအစုံ ရပ်တန့်သွားကာ ဘေးဘီသို့ တစ်ချက် ဝေ့ဝိုက်ကြည့်ပီး ကားတံခါးလေး ဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်သည် ။“မောင် ….စောင့်နေတာ ကြာပီလား “ “မကြာသေးပါဘူး အခုလေးတင်ပဲ ရောက်တာ ကျောင်းကို ခွင့်တိုင်လာခဲ့တယ်မလား “ “ဟုတ် တိုင်ခဲ့တယ် တခြားလူတွေ တစ်ခုခု ထင်မှာစိုးလို့ ကျောင်းဝတ်စုံနဲ့ပဲ ထွက်လာတာ “

“ကားဆရာ … — လိပ်စာ ကိုမောင်းပေးပါ “ ကားလေး ဘီးစလိမ့်သွားသည် ။ ကားဆရာကတော့ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နှင့် မောင်းနှင်နေလေသည် ။ ခြံဝင်းလေးနှင့် နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်လေး ရှေ့မှာ ကားရပ်သွားသည် ။ “ကျွန်နော် ဖုန်းဆက်လိုက်ပါ့မယ် ဖုန်း ဆက်တဲ့ အချိန် လာခေါ်ပေးပါ“ လက်ထဲမှာ တစ်သောင်းတန် ၄ရွက် ထုတ်ပေးလိုက်သည် ။ “အပြန်လာခေါ်ခပါ ယူသွားလိုက်ပါ ဆက်ဆက် လာခေါ်ပေးပါ “ “စိတ်ချပါဆရာ ဖုန်းသာဆက်လိုက် “ အိမ်လေးထဲသို့ နှစ်ယောက်သား ဝင်လာလိုက်သည် ။ အိမ်တခါး ကို သေချာစွာ ပြန်ပိတ်လိုက်ပီး နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်ကာ တက်လာခဲ့ကြလေသည် ။အခန်းထဲအရောက် အခန်းတံခါးကို သေချာစွာ ပိတ်လိုက်လေသည်။ အိမ်ကြီးက တိတ်ဆိတ်နေသော်လည်း အခန်းတွေက လုံခြုံလှသည်။

အခန်းထဲမှာ သီချင်းသံ ကျယ်ကျယ် ဖွင့်ထားလျှင်တောင် အပြင်က ကြားနိုင်မည်မထင်။ အခန်းထဲ စားပွဲပေါ်သို့ ဆွဲခြင်းတောင်းလေး တင်လိုက်ပီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားကြလေသည်။ ထို နှစ်ဦးသည်က အခြားသူများ မဟုတ်ပါလေ မီမီခိုင်အမျိုးသား နေဝင်းနှင့် မင်းခိုင် မိန်းမ ဝေဝေတို့ပင်ဖြစ်လေသည်။

“လွမ်းလိုက်တာ မောင်ရယ် “ “မောင်လည်း အတူတူ ပါပဲ ဝေရယ် “ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု ခွာလိုက်ကာ တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက် ဖက်ထားရင်း ရီဝေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ကြည့်မိကြသည်။ ကျောင်းဝတ်စုံ ခါးတို အကျီအဖြူရောင်လေးနဲ့ ထမီ အစိမ်းရောင်လေးအား ခပ်ကြပ်ကြပ်စည်းနှောင်ထားပီး ဆံထုံးလေး ထုံးထားသော ဝေကို နေဝင်း ကြည့်မ၀ ဖြစ်နေလေသည် ။

ဝေဝေ မေးစေ့လေးအား လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်လိုက်သည်။ ကျောင်းစိမ်း ထမီပေါ်မှ တင်ပါးလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရင်း အနမ်းမိုးတွေ ဆက်တိုက် ရွာနေမိသည်။ တင်ပါး အောက်ခြေနားတွင် အတွင်းခံမျော့ကြိုးရာလေးက အထင်းသား ဖြစ်နေသည်။ နုတ်ခမ်းချင်း ပြန်ခွာလိုက်ပီး နေဝင်းရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီလိုက်သည်။ နေဝင်းက ဝေဝေရဲ့ တင်ပါးလေးတွေ ဆက်ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ လွန်ခဲ့သည့် သုံးနှစ်ကျော်လောက်က ရခဲ့ဖူးသော ကိုယ်သင်းရနံ့လေးတွေကို ပြန်လည် ရှူရှိုက်မိကြသည် ။

တင်းရင်းလွန်းတဲ့ ရင်သားတွေက နေဝင်း ရင်ဘတ်နှင့် ဖိကပ်ထားမိလေသည် ။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲကို လက်နဲ့ ဆွဲပွတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ဝေဝေရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ မြန်ဆန်လာရသည် “အား….ရှီးးးး မောင် “ “ဝေ“ “ရှင်….“ “အရင်တုန်းကလို ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေပီကွာ“ “အတူတူပါပဲ မောင်ရယ် “ “ဝေက အရင်တုန်းကလို စကပ်တိုမလေး မဟုတ်တော့ပဲ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးနဲ့ဆိုတော့ ပိုပီး ရင်ခုန်နေမိတယ် “ “စကပ်တိုမလေး တုန်းကလိုပဲ အချစ်တွေ များများပေးပါမောင် “ “ဆရာမလေးကို စကပ်တိုမလေးထက် အချစ်တွေ ပိုပေးချင်တာပါ “ “အင်းးးး အား….မောင် ရယ်“ “မောင့်လီးကို ကိုင်ကြည့်ပါဦး ဝေ“ “အင်းးးး အကြီးကြီးပဲနော် အောက်ခံဘောင်းဘီကြီး ပေါက်ထွက်သွားဦးမယ် “နေဝင်း ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပီး အောက်ခံ ဘောင်းဘီပေါ်မှာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။

“အရင်လို နမ်းမပေးချင်ဘူးလား “ “အင်းးးး မောင့် စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေရမယ်နော် “ ဝေဝေ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။ နေဝင်း လီးနဲ့ သူ့မျက်နှာက တစ်တန်းတည်း အနေအထား ဖြစ်သွားသည်။

ဘောင်းဘီမျော့ကြိုးလေးကို အသာအယာ ကိုင်ပီး ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အောက်က လီးက ငေါက်ကနဲ ထွက်လာသည်။ နေဝင်းလည်း အပေါ်အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ နေဝင်း အဝတ်အစားမဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသည်။ သူ့ရှေ့မှာတော့ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးနဲ့ ဝေက ဒူးထောက်ကာ နေဝင်းလီးကို အသာကိုင်ပွတ်ပေးနေသည်။

“မောင့်လီးက အရင်ထက် ပိုကြီးလာသလိုပဲနော် “ “အင်းးး စုပ်ပေးတော့ “ “အင်း “ လီးတံထိပ်ဖျားလေးကို လျှာနဲ့ အသာတို့ထိလိုက်ကာ နုတ်ခမ်းလေး ဟပီး ငုံပစ်လိုက်သည် “အားးး“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ လီးစုပ်နေရင်း ဝေဝေ အရင်တုန်းက အချိန် တွေကိုပါ သတိရလိုက်မိသည်။ တက္ကသိုလ်တက်တဲ့ အချိန်မှာ မောင်နဲ့ ရည်းစားတွေဖြစ်ပီး ချစ်ရည်လူးခဲ့ကြတာ အကြိမ်ကြိမ်။

ထို့နောက် မောင်က နိုင်ငံခြားထွက်သွားသည်။ သူလည်း မင်းခိုင်နဲ့ မိဘတွေ ပေးစားလို့ သဘောတူလက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့ပီး ကျောင်းဆရာမ တစ်ယောက်အဖြစ် ဘ၀ကို ရပ်တည်လာခဲ့ကာ နေဝင်းနဲ့ အဆက်အသွယ် ပြတ်ခဲ့လေသည်။ ပီးခဲ့တဲ့ သုံးပတ်ကျော်လောက်က မျိုးမင်းနဲ့ အမှတ်မထင် ပြန်ဆုံကြတော့ နှစ်ယောက်လုံး အိမ်ထောင်ကျနေသည့်အဖြစ် ဖြစ်နေသည်။ သို့ပေမယ့်လည်း ငယ်စဉ်က အချစ်တွေက တဖန်ပြန်မွေးဖွားလာသည်မို့ ဒီနေ့ ဒီအချိန်က သူတို့ နှစ်ဦးအတွက် ပထမဆုံး ပြန်လည်အချစ်နယ်ကျွံကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။ နေဝင်းက တောင်းဆိုလာခဲ့သည်မို့ တော်တော်ကြာ စဉ်းစားခဲ့မိသေးသည်။ သို့သော်လည်း အရင်က အချစ်တွေက လွန်ဆန်မရတဲ့ အဖြစ်မျိုး ခံစားမှုတွေ ပြန်လိုချင်ခဲ့မိသဖြင့် လိုက်လျောရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

ထို့ကြောင့် ကျောင်းကို ခွင့်တိုင်ပြီး မင်းခိုင်ကိုတော့ ကျောင်းသွားမည်ဟု လိမ်ညာခဲ့ကာ စောစော ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ “အွတ် အွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ “အားးး ကောင်းလိုက်တာ ဝေရယ် အရင်တုန်းကအတိုင်းပဲ ဝေက စုပ်တာ တော်လိုက်တာ “ နုတ်ခမ်း နှစ်ဘက်ကို ဖိကပ်ထားရင်း အတွင်းလျှာကို ရစ်ပတ်ကစားကာ အားရပါးရ စုပ်နေသည် ။“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ “အား…. ဝေ..ကောင်းလိုက်တာ အား… “ လက်တစ်ဘက်ကလည်း ဥတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသေးသည် ။

“အားး..အား….“ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ လီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ပြန်ထုတ်လိုက်ကာ “ကောင်း လားမောင် “ “အင်းးး အရင်တုန်းကထက် ပိုကောင်းလာတယ် ယောက်ျားရပီး ပိုကျွမ်းလာတယ်ထင်တယ် “ “ဟွန်းးးးမောင်နော် “ လီးကို ပြန်ငုံကာ စုပ်လိုက်သည်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ “အား….ဝေရယ် ကောင်းလိုက်တာ “ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံ လေးဖြင့် လီးစုပ်ပေးနေသော ဝေဝေကို ငုံကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ပိုထလာရပြန်သည်။ “အား…. ကောင်းလိုက်တာ “ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

“အားးး..အား….ဝေ..“ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ “အားးး ဝေ မောင်လိုးချင်ပီကွာ စုပ်တာ ရပ်လိုက်ဦး “ လီးတံ ကို ချွတ်လိုက်ပီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ အပေါ်မှ ရင်ဖုံးအကျီအဖြူ ကြယ်သီးလေးကို ဖြုတ်မည်အလုပ် “မချွတ်နဲ့ဝေ.. ဝေ့ကို ကျောင်းစိမ်းလေးနဲ့ လိုးချင် သေးတယ် ပီးမှ ဝေအဖုတ်ကို အားရအောင် ပြန်ယက်ပေးမယ် အခုလိုးချင်နေပီ ကုတင်မှာ လက်ထောက်ပီး ကုန်းလိုက် “ “အင်းးးး ပါ မောင့်သဘောနော် “ ကုတင်စောင်းမှာ လက်လေးထောက်ပီး ကုန်းလိုက်တယ်။ ကျောင်းစိမ်းထမီ အောက်မှ ဖင်အိုးကြီးတွေက ကားပီး အယ်ထွက်နေသည်။ နေဝင်းလည်း ဝေဝေနောက်မှာ မတ်တပ်ရပ် နေရာယူလိုက်ပီး တင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ထမီလေးကို အသာလှန်တင်လိုက်သည်။

အောက်ခံပင်တီ အသားရောင်လေးမှာ တင်ပါးတွေကို တင်းကြပ်နေအောင် ထိန်းထားသည်။ “အား…. ဝေတင်ပါးကြီးတွေက အရင်ထက် ပိုထွားလာတယ်ကွာ “ “အ … မောင် အား…“ မောင်က သူမတင်ပါးကို အားမလို အားမရ အမြဲရိုက်တတ်သည်ကို ပြန်သတိရမိကာ အဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်များ စိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲ ကျလာသည် “ “အား….ရှီးးးးမောင် လိုးတော့ကွာ ခံချင်ပီ“ ဝေဝေ အတွင်းခံပင်တီလေးကို ဒူးနားလောက်ထိ ဆွဲချလိုက်သည်။

လီးကို အဖုတ်၀မှာ အသာတေ့လိုက်ပီး ဖြေးဖြေးချင်း ထိုသွင်းပေးလိုက်သည်“အား…. ဝင်လာပီမောင် အား….အမလေး“ “အား….ရှီးးးး အင့် အင့် အင့် “ “ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ “အားးး မောင် အား…. ကောင်းလိုက်တာ အမလေးးးးလေးးးးး “ “ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ လည်ပင်းအထက်နားရှိ ဆံထုံးလေး ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ လက်တစ်ဘက်က ခါးစပ်နားလေး ကို ကိုင်ထားရင် ဆောင့်ပေးလိုက်သည် “အင့် အင့် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ “အားးး ကောင်းတယ်မောင် လိုးးးး လိုးးးး အားးးရှီးးးးဟင့် ဟင်းးးး“ “အင့် အင့် အင့် ဒုတ် ဒုတ်ဒုတ် အင့် “ “အားးး မောင် အလိုးမခံရတာ ကြာပီကွာ

အား…. “ ကျောင်းစိမ်းဝတ်စုံလေးဖြင့် ဖင်ကုန်းခံပေးနေသော ဝေဝေကို လိုးနေရသည်မှာ စိတ်ထဲ ပိုပီးဖီလင် လာလှပေသည်။ “အင့် အင့် အင့် “ “ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ “ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် “ “အားးး ဝေဖင်ကြီးက ပိုကြီးလာလို့ အရင်ထက် ပိုအားရတယ်ကွာ အင့်အင့်အင့်“ “အားးး မောင် အားးး ကောင်းတယ် လိုး အားးး ဆောင့်ပေး အား….“ “ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် “ “အင့် အင့် အင့် “ “အ အ အားးး “ “အင့် အင့် အင့် ခံလို့ကောင်းလား ဝေ“ “အင်း ကောင်းတယ်မောင် အားးး အ ဆောင့်ပေး ဝေ ခံနိုင်တယ် ဆောင့်ဆောင့် “ “အင့်ကွာ အင့်ကွာ ရော့ အင့်အင့် ဖတ်ဖတ် ဖုတ် ဖတ် ဘွတ် ပလွတ်.. “ “ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဘွတ် ဘွတ် “ ကုတင်စောင်း ဖင်ကုန်းထားသည့် အနေအထားမို့ လိုးရသည်မှာ အားရှိလှသည်။

ငယ်ချစ်တွေ အခုမှ တဖန်ပြန်တွေ့ ပြန်လိုးရသည်မို့ စိတ်တွေ တအားထန်နေလေသည်။ “အင့်ကွာ အင့် အင့် အင့် ဝေ့ဖင်ကို ကြိုက်တယ်ကွာ အင့် အင့် အင့် “ “ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် “ လီးတံမှာ အဖုတ်ထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက် လာလိုက် စည်းချက် ကျနေပေသည်။ “ဝေ… ထလိုက် နံရံမှာ လက်ထောက် ဖင်ကော့ပေးးး“ “အင်းးးးး“ ဝေဝေ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပီး ထမီကိုပါ ချွတ်ချလိုက်ကာ အောက်ခံပင်တီလေးကိုလည်း အောက်ထိ ချွတ်ချလိုက်သည်။

“မောင် အကုန်ချွတ်လိုက်တော့မယ် နော် အင်္ကျီတွေ ကြေကုန်လိမ့်မယ် “ “အင်းးး ဝေ့သဘော အင်္ကျီရော ဘော်လီပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ “ဟားး.. ဝေရဲ့ နို့တွေကလည်း အယ်နေတာပဲကွာ “ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား လီးကို အမြှောင်းလိုက် ကပ်ပေးလိုက်ရင်း နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ နို့အုံကြီးတွေကို အားရပါးရ နှယ်ပစ်လိုက်သည်။

“အားးး ရှီးးးမောင် အား….“ နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ် အနေအထားဖြင့် ဝေဝေကလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်ကိုပစ်ကာ ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။ ထို့နောက် အခန်းနံရံ ဆီသွားကာ နံရံမှာ လက်ထောက်လိုက်ရင်း ဖင်ကော့ပေးလိုက်သည်။ “ဝေ ပေါင် နဲနဲ ကားလိုက် “ အင်းးး.. နေဝင်းက မိုးသန္တာ နောက်မှ ထိုင်ချလိုက်ကာ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲကြည့်လိုက်သည်။

“အားးး ဝေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အရမ်းလှတာပဲကွာ ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် “ ပြောလဲပြော လျှာဖြင့် လှမ်းထိုးယက်ပစ်လိုက်သည်။ “အား….ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ် မောင်ယက်ပေးတာ မခံရတာ ဘယ်လောက်တောင်ကြာသွားပီလဲ အားးး“ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား အနောက်မှ ဖြဲပီး ယက်နေသည်မို့ ‌နေဝင်း နှာခေါင်းက မိုးသန္တာ ဖင်ကြားထဲ နစ်မြုပ်နေသည် “ပြွတ် ပြွတ် ပ လက် ပလက် ပြွတ် “ “အားးး “ နေဝင်း လျှာကို အဖုတ်မှ ဖင်ဝထိ အလျားလိုက် ဆွဲသပ်ပေးလိုက်သည်။ “ပလက် ပလက် ပြတ် ပြတ် ပြတ် “ “အား…. မောင်ရယ် အား….“ ဝေဝေက အသား သိပ်မဖြူသူမို့ အဖုတ်ကလည်း နဲနဲ တော့ အညိုဘက်သန်းသည်။ဖင်၀ကလည်း ညိုတိုတိုလေး။ စအို ခရေသားတလျှောက်ကို လျှာနဲ့ ရစ်သိုင်းပတ်ကာ ယက်ပေးလိုက်တော့ ဖင်ကြီး ကော့ကော့ တက်သွားသည်။

“အား…. မောင် …..အမလေးးးး အား….“ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ “အားးး ရှီးးးးးးကောင်းတယ် မောင် အား…. “ ““ “အ မောင် အား…“ သူ့ယောက်ျားက အခုလို ဖင်ကို မရိုက်ပေးခဲ့ဖူးဘူး။ နေဝင်း တစ်ယောက်သာ လိုးရင် ဖင်ရိုက်တတ်လေသည်။ ဝေဝေ့ဖင်ကြီးမှာ နေဝင်း လက်ဝါး ရိုက်ချက်ကြောင့် တုန်ခါသွားသည်။

“ဖြောင်းးးးးးဖြန်းးးးးးးးးဖတ် ဖတ် “ “အား…. အ အီးးး.. အား….“ နေဝင်း လက်ခလယ်ကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ တံတွေး စွပ်လိုက်ပီး ဝေဝေ့ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ထိုးထည့်ပစ်လိုက်သည် “အား… “ “အမလေးးးး အား…. မောင်ရေ အား….“ လက်ခလယ်ကို ဖင်ခေါင်းထဲမှာ ကွေးလိုက်ဆန့်လိုက် လုပ်ရင်း မွှေထိုးပေးကာ အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်သည် “အားးး….“ ဝေဝေ ဒူးတွေပါ တဆက်ဆက် တုန်လာလေသည်

“အီးးးအား….“ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားကို တံတွေး ပစ်ခနဲ ထွေးလိုက်တော့ တံတွေးတွေက ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ ဖင်ပေါက်ဝထိ စီးကျလာက ပိုမိုစိုစွတ်လာပီး လက်ခလယ် အသွင်းအထုတ် မြန်ဆန်လာသည်။ “အ အ အ အား…“ “အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် “ “အားးး မောင် လိုးတော့ အားးးရှီးးးး “ “အင်းးး ဝေ ဒီတခါ ဖင်ချမယ်နော် ဝေ့ဖင်ကို မချရတာ ကြာလှပီ “ “အင်းးးး မောင့်သဘော ဝေ့ တကိုယ်လုံး မောင့်သဘောပဲ ကြိုက်တာလုပ် အား….“ ဝေဝေ နောက်တည့်တည့်တွင် နေရာယူလိုက်ပီး ဒူးကို အသာကွေးလိုက်ကာ ဖင်ပေါက်၀တွင် လီးဒစ်ကို တေ့လိုက်သည်။ ဒစ်ခေါင်းကို မြုပ်ရုံ လက်ဖြင့် ထိန်းကာ အသာ ထိုးထည့်လိုက်သည်။ စိုစွတ်နေသည်မို့ ဒစ်ချောင်းက ပလွတ်ခနဲ့ တိုးဝင်သွားသည် “အ …. “ “ဖြေးဖြေးချင်း အကုန်ထည့်မယ်နော် “ “အင်းးးး အား…. ဖြေးဖြေး မောင် “ “အင်းးး….အင့် “ စီးတွဲတွဲ တစ်ရစ်ချင်း ထိုးဝင်သွားတဲ့ အရသာ ကို နှစ်ယောက်လုံး ခံစားနေမိသည် “အားးး ရရဲ့ လား ဝေ တအားကြပ်တယ်နော် “

“အင်း ရတယ်မောင် ထိုးထည့် အားးးး“ “အင်းးး တော်တော် ဝင်နေပီ အဆုံးထိ ရောက်တော့မယ် “ “အင်းးး အ အ အ “ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်ပါး နှစ်ခြမ်း ကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကြည့်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည် “အား….အဆုံးထိ ရောက်သွားပီ “ “အားးး မောင်ရယ် နာလည်းနာတယ် ကြပ်တယ် “ “အင်းးး အထုတ်အသွင်းလုပ်မယ်နော် “ “အင်းး ဖြေးဖြေး မောင် အားးး မောင်လိုးပီးကတည်းက အခုထိ ဖင်မခံဖြစ်ဘူး “ “အင်းးး ဟုတ်လား ယောက်ျားက ဖင်မချဘူးလားးး“ “ဟင်အင်းးး မချ ဘူး “ “အင်းးး ဝေက မောင်နဲ့ ဝေ့ယောက်ျားအပြင် အခြားသူနဲ့ လိုးကြသေးလား “ “အာ မောင်ကလည်း ဝေက မောင်နဲ့ပဲ နေဖြစ်ခဲ့တာလေ အခြားလူနဲ့ မနေပါဘူး ယောက်ျားရပီး ယောက်ျားနဲ့ပဲခံတာပေါ့လို့ ဟွန်းးးး“ အဝင်အထွက် နဲနဲ ကြပ်နေသေးသည်မို့ ဖြေးဖြေးချင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးရင်း နို့တွေကို ညှစ်ပေးနေမိသည်။

“အင်းးးး အာ့ကြောင့် ဝေ့ဖင်က ကြပ်နေတာကိုး အားးး“ “အင်းးးး အားးး ဖြေးဖြေးမောင် ကွဲသွားမှာ စိုးတယ် အားးးရှီးးးးး“အား….“ “အားးး မောင် ပြန်ထုတ်ပီး အဖုတ်ထဲ ပြန်သွင်း ပီး ချောအောင်လုပ်လိုက်ဦး ကြပ်နေတယ် အား….“ ‌နေဝင်းလည်း လီးတံကို ဖင်ပေါက်ထဲက ပြန်ချွတ်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲ လေးငါးချက် ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။

လီးတံမှာ စောက်ရည်များနဲ့ ချွဲကျိကျိ ဖြစ်လာတော့မှ ဖင်ဝမှာတေ့ပီး ပြန်ထိုးထည့်လိုက်တော့ စောစောကထက်စာလျှင် ပိုချောမွတ်လာတယ် “အား…. မောင် ကောင်းလာပီ အင်းးးးးအား….“ “အား…. ဝေ့ဖင်ကို လိုးလို့ ကောင်း လိုက်တာ အားးးး ဖြေးဖြေး ဆောင့်တော့မယ်နော် “ “အင်းးး မောင် အားးးးး လိုးးးအမလေး“ ဖင် ခေါင်းထဲမှာ လီးတံက တော်တော်လေး ချောချောမွေ့မွေ့ ဖြစ်လာသည်။ “အင့် အင့် အင့် အင့် “ “ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ “အား….း အား….း“ “ဘု ဘု ဘု …ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “

“အား…. အမလေး မောင် အားးး ကောင်းလာပီ ဆောင့် အားးးး“ “အင့် အင့် အင့် ရော့ အားးး ကောင်းလား ဝေ ကြိုက်ရဲ့လားးး“ “အင်းးး အရမ်းကြိုက်တယ်ကွာ အား…. “ ဝေဝေရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဘက်ကို ဆွဲကိုင်ပီး နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသည်။ “အားးးး… ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင်ကွာ အား….း“ “အား…. မောင် … ဝေ ဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့ဘူး အားးး.. ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်ကွာ မရပ်နိုင်တော့ဘူး“ ဟုတ်ပါသည် ဝေဝေ ဒူးတွေ တဆက်ဆက် တုန်လာပီး ရပ်နိုင်စွမ်း သိပ်မရှိတော့ပဲ ဒူးတွေ ညွှတ်ချင်လာသည်။

ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲခေါ်လာပီး ‌‌နေဝင်း ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ နေဝင်းဘေးမှာ ဒူးလေး တုတ်ကာ ထိုင်လိုက်ပီး လီးတံကြီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးလိုက်သည်။ “မောင့်လီးကြီးက အရင်ထက် တော်တော် ကြီးလာတယ်နော် တုတ်လည်း တုတ်လာတယ် “ “ဝေ့ရဲ့ အလှတွေကို မြင်လိုက်ရတော့ လီးက ပိုတောင်လာပီး ပိုထွားလာတာလေ။

“ သူမ ဖင်ပေါက်ထဲမှ ထွက်လာပီး အရည်တွေ စိုရွှဲနေသော လီးတံကြီးကို ကြည့်ကာ စိတ်တွေ ပိုထလာရင်း လီးတံကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည် “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ “အားးး ကောင်းလိုက်တာ ဝေရယ် “ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “ “အားးး“ “ဝေ တက်ဆောင့်ပေးကွာ “ “အ င်းးးး“ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ချွတ်လိုက်ကာ နေဝင်းပေါ် ကျောပေးပီး ခွလိုက်သည်။

မိုးသန္တာ သူ့လက်ကိုသူ တံတွေး စွတ်လိုက်ပီး ဖင်ဝမှာ သုတ်လိမ်းကာ လီးတံကို ကိုင်ပီး တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ “ဘွတ် …..“ “အား…အား….း“ “အင့်အင့်အင့်အင့် “ “ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ ကျောပေးကာ ထိုင်ဆောင့်ပေးနေသည်မို့ ဝေဝေရဲ့ ဖင်အိုးကြီးရော လီး အဝင်အထွက်ကော သေချာစွာ မြင်နေရလေသည်။

“အား….အီးးးး အား….“ “ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “ “အင့် အင့် အင့် “ “ဖြန်း ဖြန်း“ “အား….းးးး ဆောင့်ကွာ အား….း“ “အင့် အင့် အင့် အင့် “ “အားးး တောင့်လိုက်တဲ့အိုးကွာ ….ဝေနဲ့သာ လက်ထပ်ဖြစ်ရင် ဝေ့ကို ဖင်ရော အဖုတ်ရော နေ့တိုင်းလိုနေမိမှာပဲ အားးး“ “အင်းးးးး အင့် အင့် အား…. ကောင်းတယ်မောင်ရယ် အား….“ “အင်းးးး ဆောင့်ကွာ အား….“ “စောက်ဖုတ်ထဲ ပြောင်းဦးမယ်မောင် အားးး ဝေ ပီးချင်လာတယ် အားးး“ လီးတံကို လက်နဲ့ လှမ်းဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း အဖုတ်ထဲသို့ ပြောင်းထည့်လိုက်ကာ စကောဝိုက်ပုံစံဖြင့် လှည့်ကာ ညှောင့်နေမိသည်။ အင့် အင့်အင့်… “ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် “အား…“ “အား….မောင်ရေ အား အမလေးးးးး“ “အားးး ဆောင့် ဝေ မောင်လည်းပီးတော့မယ် အားးး“ “အင့် ကွာ အင့် အင့်အင့် “ နေဝင်း ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ကာ ဝေဝေကို တွန်းလိုက်ပီး လေးဘက်ကုန်း အနေအထား ဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်သည် ။

လီးတံကတော့ ကျွတ်မသွား “အင့် အင့် အင့် အင့် “ နောက်ကနေ ခါးကို ကိုင်ပီး အားကုန်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ “အင့်အင့် ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဖွတ် “ “အား.မောင် အားးး ထိတယ် အားးး အမလေး“ “အင့် အင့် အင့် ရော့ကွာ အင့် “ “ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် “ “ဇွပ် ဇွပ် ဇွ ပ် ဇွပ် ဇွပ် “ “အား…. ထွက်တော့မယ် ဝေ..အား…. အင့်အင့် အီးးးးး“ ဆောင့်ချက်တွေက ပိုပို မြန်လာပီးနောက် နေဝင်း ဆက်မထိန်း နိုင်တော့ပဲ ဝေဝေ အဖုတ်ထဲသို့ လရေတွေ တဖျောဖျော ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

“အ အ အ အ အ အား…ထွက်ကုန်ပီ.. ဝေ..အား….“ “အားးး ဝေလည်း ပီးပီ အား…. ကောင်းတယ် အား….“ နှစ်ယောက်သား ဘေးသို့ ခွေခွေလေး လဲကျသွားတော့သည်။ အဖုတ်ထဲမှ လီးတံကလည်း ကျွတ်ထွက်သွားကာ အဖုတ်ထဲမှ လရေတွေ စီးကျလာလေသည်။ ဘယ်လောက်ကြာကြာ အိပ်ပျော်သွားသည်မသိ ဝေ‌ဝေ ရေချိုးခန်းမှ ပြန်ထွက်လာတော့မှ နေဝင်းလည်း နိုးလာသည်။

“ဝေ ရေချိုးလိုက်တာလား “ “ဟုတ်တယ် ညစ်ပတ်နေလို့ “ တဘက်အဖြူရောင်ကြီး ပတ်ထား သည့် ဝေဝေမှာ တမျိုးလှနေသည်။ ရေစွတ်ထားသည့် တဘက် အသေးတစ်ထည်ဖြင့် နေဝင်း လီးတံကို ယုယုယယ သုတ်ပေးနေသည်။ ဟိုးအရင်တုန်းကတည်းက လိင်ဆက်ဆံပီးတိုင်း ဝေဝေက ‌နေဝင်း လီးကို သေချာ သန့်ရှင်းပေးနေကျမို့ နေဝင်း အရင်ကအချိန်လေးတွေကို တွေးမိရင်း ပြုံးမိလိုက်သည်။ “ဝေက အရင်တုန်းကလိုပဲနော် မောင့်ကို သန့်ရှင်းပေးတတ်တာလေး မပျောက်ဘူး “ ပါးလေးကို သာသာဖွဖွ နမ်းကာ ပြောလိုက်လေသည်။…ပြီပါပြီ