ကောင်းလိုက်တာ ရွှေဝင်းရယ်
ရွှေဝင်းတစ်ယောက် ရွာအရှေ့ပိုင်းက ဦးထွန်းမောင် အိမ်သို့ ညတိုင်းရောက်လေ့ရှိ၏။ ဦးထွန်းမောင်မှာ တစ်ရွာလုံးက အားကိုးအားထားပြုရသည့် ဓာတ်ဆရာကြီး ဖြစ်သည်။ ဗိန္ဓော၊ ဗေဒင်၊ ပယောဂကု၊ ဓာတ်ရိုက်ဓာတ်ဆင်၊ အခါပေး အစရှိသော လောကီရေးရာ ကိစ္စမှန်သမျှ ဦးထွန်းမောင်ကို ယုံကြည်အားထားကြသည်။ ရွှေဝင်းမှာ အသက် ၁၅ နှစ်ကျော် လူပျိုပေါက်ကလေးဖြစ်၏။ ကျေးလက် သဘာဝအတိုင်း နေ့ပိုင်းတွင် မိဘများနှင့် တောင်သူအလုပ်လုပ်ကိုင်ပြီး ညပိုင်းတွင် ဦးထွန်းမောင်ထံမှာ လောကီဗဟုသုတများကို ကြားနာမှတ်သား ဆည်းပူး၏။ ဦးထွန်းမောင်မှာ ဤရွာဇာတိသား မဟုတ်ပါ။ မြေလတ်ဇာတိသား ဖြစ်၏။ အပျိုကြီး မတင်သောင်းကို ဆေးကုပေးရင်း အကြင်လင်မယား ဖြစ်သွားကြ၏။ မတင်သောင်းက ရွှေဝင်းအမေ မစောကြည်နှင့် ညီမတဝမ်းကွဲတော်သည်။ ထို့ကြောင့် ရွှေဝင်းမှာ ဦးထွန်းမောင်မိန်းမ မတင်သောင်း၏ တူတဝမ်းကွဲ ဖြစ်သည်။ […]
ပုံသွင်းခံလိုက်ရတဲ့ အပျိုရိုင်းလေး
ရန်ကုန်မြို့၌ ကြယ်တံခွန် တီးဟောက်စ်ဆိုလျှင် သားသားနားနားနှင့် အကောင်းဆုံးဆိုင်ဟု လူသိများသည်။ ပိုင်ရှင်မှာ ဦးမြနောင်နှင့် ဒေါ်သန်းကြွယ်တို့ဖြစ်ပြီး သမီး ချိုလဲ့ဆိုသော အပျိုမလေး သာရှိသည်။ ကလေးစိတ်မကုန်သေးသော အပျိုမလေး မြီးကောင်ပေါက်မလေး အရွယ်ပင်။ အောင်အောင်မှာ အစ်မတစ်ယောက်ရဲ့ ဆက်သွယ်ပေးမှုကြောင့် ထိုဆိုင်တွင် ကက်ရှာဟုခေါ်သော ငွေသိမ်းကောင်တာ ထိုင်ရသော အလုပ်ကို ရရှိသည်။ ဆိုင်အိပ်ဆိုင်စားနှင့် မပူမပင် နေရ၏။ အောင်အောင်က အပြောအဆို မွန်ရည်ပြေပြစ်မှု၊ အနေအထိုင် သိမ်မွေ့နူးညံ့မှု၊ သစ္စာရှိမှုတို့ကြောင့် သူ့အလုပ်ရှင်က ချစ်ခင်သနားကြသည်။ မိသားစုပမာ ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်ကြသည်။ ချိုလဲ့လေးမှာလည်း တစ်ကောင်ကြွက်မို့ အောင်အောင်အား အစ်ကိုရင်းတစ်ယောက်ပမာ ချစ်ခင်၏။ နွဲ့ဆိုး ဆိုးတတ်၏။ ချိုလဲ့ စိတ်ကြိုက်မှန်သမျှ အောင်အောင်ကလည်း အလိုလိုက်သည်။ အဖေအမေများ မအားသောအခါ၌ အောင်အောင်ကပင် ရုပ်ရှင် […]
မရည်ရွယ်မိတဲ့ ချစ်စိတ်များ
နှဖူးထက်က ချွေးစလေးတွေကို လက်ခုံနဲ့ တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စ အမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည်။ အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိုက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ပန်းပွင့်အကြီးကြီးပုံတွေနဲ့ ခင်းထားသည့် မွေ့ယာ ဖက်လုံး ခေါင်းအုံး စောင် အရာရာ စနစ်ကျဖြစ်သွားပြီမို့ ကိုကို့အခန်းလေးက နေချင်စဖွယ် အသွင်ကို ဆောင်နေသည် ။ အိစက်သည့် ဒီမွေ့ယာပေါ်မှာ ကိုကိုအိပ်မည့်ပုံစံလေးကို မျက်လုံးလေးမှေးကာ ပုံဖော်ကြည့်ရင်း ရှင်းသန့်သည့် မျက်နှာလေးပေါ်မှာ စွဲမက်ဖွယ်အပြုံးလေး ရှပ်ပြေးသွားသည်…။ မြလေး ဒီအိမ်ကြီးကိုရောက်တာ ၅ နှစ်ပင် ကျော်ခဲ့ပြီမို့ ဒီအိမ်သားတွေနဲ့ မြလေးဆိုတာ မိသားစုဆိုလျင်မမှား၊ ဦးဖေနှင့် ကိုကိုတို့ကပင် မြလေးကို အိမ်ဖော် (အိမ်ပေါ်) […]
လိုအင် ပြည့်သွားတဲ့ ဆရာမလေး
ဆရာမ ဒေါ်အေမီကျော်၊ ဆရာမကြောင့်သာ ဒေါ်တပ်ခေါ်ရသည် အသက်က ၂၅သာရှိသေးသည်။ ဆရာမက ရန်ကုန်က၊ သူတို့ နယ်မြို့လေးကို ဒီနှစ်မှ တာဝန်ကျလာသည်။ ဆရာမက တက္ကသိုလ်မှာတုန်းက ဂျင်မ်ဆော့စရာမလိုပဲ တောင့်တင်းလှပတဲ့ခန္ဓာကိုယ် ပိုင်ဆိုင်ထားသလို ဖြူဝင်းတဲ့အသားအရည်နဲ့ ချောမောလှပတဲ့ မျက်နှာလေးကြောင့် Queen ရခဲ့သည်ဟု သိရသည်။ ဆရာမက တက္ကသိုလ်မှာတုန်းက ချစ်သူရီးစား မရှိခဲ့ပေမယ့် ဆယ်တန်းတုန်းကတော့ ရီးစားထားဖူးပြီး ပါကင်အဖွင့်ခံရဖူးသည်။ အေမီကျော် ဆယ်တန်းကျောင်းသူဘ၀မှာ သူများတွေလိုပဲ ရေကူးသင်ချင်တာကြောင့် မိဘတွေကိုပူဆာတော့သည်။ မိဘတွေက ကျောင်းကဖွင့်သော ရေကူးသင်တန်းမှာမသင်စေပဲ အထူး သီးသန့်သင်စေချင်တာနဲ့ သူတို့မိတ်ဆွေတဦးရဲ့ သားဖြစ်တဲ့ ထွန်းကို နဲ့သင်စေသည်။ ထွန်းကိုသည် ရေကူးချံပီယံတယောက်ဖြစ်သလို အမြဲရေကူး လေ့ကျင့်နေသူမို့ ချပ်ရပ်တောင့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးပိုင်ရှင်တယောက်လဲဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ထွန်းကိုသည် တက္ကသိုလ်မှာလည်း King တစ်ယောက်ဖြစ်သလို […]
ကျွန်မ အရမ်းများ ယွထနေလား
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည် “သမီးကြီး ညည်းအဖေရော” “အိမ်သာသွားတယ် အမေ” “အာ့ဆိုလည်းနေပါစေ အမေ့ကိုအိမ်သော့ပေး အမေ ဆေးရုံပြန်သွားရဦးမယ်” “ရော့အမေ ” “အ အ” “ဟဲ့ ဘာဖြစ်တာတုန်း” “ပုရွက်ဆိတ်ကိုက်တာ အမေ” “ဆေးဖြန်းလေသမီး… အမေသွားပြီ သမီးအဖေ လာရင်ပြောလိုက် ဒီနေ့ည စာရင်းတွေ လုပ်ရမှာမို့လို့ ဆေးရုံမှာ အိပ်ရမယ် သမီးတို့သားအဖ ညစာကို ကြည့်ကြပ်သာ […]
အချိန်ကြာနေဖို့ပဲ လိုတယ်
“အား ပြွတ် ဗြစ် ဗြစ် ကျွတ် ကျွတ် ” ကေသီသည်ပက်လက်လှန်ထားသော ကျော်အောင်အပေါ်သို့ တက်ခွ ၍ ကျော်အောင်၏ ရင်ဘတ်ကို လက်ထောက်လျက်ကုန်း၍သူမဖင် ကြီးကို ပင့်ပင့်၍ဆောင့်ချကာ တက်လိုးနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ ကေသီက အပေါ်က တက်ခွလျက်စိတ်ကြိုက်လိုးပေးနေသော်လည်း ညီးတွား ရေရွတ်နေရသူမှာလည်း ကေသီဖြစ်နေလေသည်။ ကသီသည် တင်ပါး အစုံကို မြှောက်ကာကြွကာဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေရင်း စောက်ပတ်အတွင်းလီးက ချက်ကောင်းထိမိသောအခါ အားရကျေနပ်စွာခေါင်းကို မော့လျက်ပါးစပ်လေးဟကာ ညီးတွားမိခြင်းပင်ဖြစ်လေသည်။ အရည် ရွှမ်းသော စောက်ပတ်ဖြစ်သည့်အတိုင်း ကေသီ့စောက်ပတ်မှယိုစီး ကျလာသော စောက်ရည်များသည် ကျော်အောင်၏ဆီးခုံပေါ်ဝယ် အိုင် ထွန်းနေလေပြီ။” အား အင့် ကျွတ် ကျွတ် အား ဟီး ဟီး ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေး ရယ် ” အခုတော့ ကေသီသည်ဖင်ကိုမြှောက်၍မ၍ မလိုးတော့ဘဲ […]
မရည်ရွယ်ဘဲနဲ့ ဖြစ်သွားတာပါ ညီမလေးရယ်
ကျွန်တော့်အဖေ နောက်အိမ်ထောင်ပြုတော့ ကျွန်တော် ရှစ်နှစ်သားလောက်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ကျွန်တော့်မိထွေးမှာ သမီးတစ်ယောက် ပါလာပါတယ်။ သူကလည်း ကျွန်တော်နဲ့ ရွယ်တူပါပဲ။ မေမေ့နေရာကို အစားဝင်လာတဲ့သူဖြစ်လို့ သူတို့သားအမိ နှစ်ယောက်ကို ကျွန်တော် လုံးဝကြည့်လို့ မရပါဘူး။ နည်းနည်း အရွယ်ရောက်လာတော့မှ မေမေလေးရဲ့ စေတနာတွေ၊ မေတ္တာတွေကို နားလည်လာခဲ့ပါတယ်။ ဟိုကောင်မလေး သီရိနဲ့ကတော့ တစောင်းစေးနဲ့ မျက်ချေးပေါ့။ ကျွန်တော်က ကိစ္စတော်တော်များများမှာ အလျှော့ပေးခဲ့ပေမယ့် သူကတော့ ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုမှ ကြည့်မရပါဘူး။ သူ့အမေက ကျွန်တော့်ကို အရေးပေးလို့လား မသိပါ။ ထားပါတော့လေ.. ဒါတွေက ငယ်ငယ်တုန်းကပါ။ အခုတော့ ကျွန်တော်ရော သူပါ ဒဂုံတက္ကသိုလ်မှာ တက်နေကြပါတယ်။ ကျွန်တော်က ဒုတိယနှစ်၊ သူက ပထမနှစ်ပေါ့။ ကျွန်တော့်မှာလည်း ရည်းစားလေး ဘာလေးနဲ့ပေါ့။ သူကတော့ […]
ဟိုစိတ်တွေများတဲ့ မယားပါသမီး
ဇာခြည်သည် အသက် ၁၈နှစ်အရွယ် ခပ်တောင့်တောင့် ဆယ်ကျော်သက်ကလေး ဖြစ်လေသည်။ အရပ်မှာ ၅ပေခန့်သာရှိသော်လည်း သူ့အလုံးအထည်နှင့်သူ အနေတော်ကလေးဖြစ်သဖြင့် ယောက်ျားတို့၏ စိတ်ဝင်စားခြင်းကို ခံရသူကလေးဖြစ်လေသည်။ မျက်နှာကလေးမှာ ထူး ထူးကဲကဲလှပသည်ဟု မဆိုနိုင်သော်လည်း ထူထဲမည်းနက်သော မျက်ခုံးများနှင့် ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သော မျက်လုံးများကြောင့် ထူးခြားသောရုပ်ရည် ရှိသူကလေးဖြစ်လေသည်။ ထိုမျက်လုံးပြူးကလေးများက ညို့ယူနိုင်သောအရည်လဲ့လဲ့ မျက်လုံးများဖြစ်သည့်အပြင် မျက်နှာပေးကလည်း ဆက်စီကျသော ကြာမျက်နှာပေးကလေး ဖြစ်လေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း အကိတ်ကြီးမဟုတ်သော်လည်း တင်ရင်းကျစ်လစ်သော တင်ပါးကလေးများမှာ လမ်းလျှောက်လိုက်လျှင် အိတွဲတွဲဖြင့် လှုပ်ခါပုံမျိုးမဟုတ်ပဲ မာမာဆတ်ဆတ်ကလေး တုန်ခါတတ်သဖြင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာကလေးဖြစ်လေသည်။ သေးကျင်သောခါးအထက်မှာ ရင်အစုံကလည်း အရမ်းအကြီးကြီး မဟုတ်ပဲ သင့်တော်ရုံ မို့မို့မောက်မောက် ကလေးသာဖြစ်လေသည်။ သူမ၏အမေ ဒေါ် ခင်မေသန်းမှာ အသက် ၃၈ခန့်ဖြစ်ပြီး ယခုယူထားသည်မှာ ဒုတိယအိမ်ထောင်ဖြစ်သဖြင့် ဇာခြည်မှာ […]
အံ့မခန်းတဲ့ အပြုအစု
ကျမနာမည်က စိုးစိုးမော်ဖြစ်ပြီး အိမ်ထောင်ရှင်မတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမ အမျိုးသားနာမည်ကတော့ ကိုရဲပိုင်ပါ။ ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကုမ္ပဏီတစ်ခုတည်းမှာပဲ အလုပ်အတူတူ လုပ်ကြပါတယ်။ ကျမတို့ကုမ္ပဏီက ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီပါ။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးက ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတွေဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ထောင်သက်တမ်း ငါးနှစ်အတွင်းမှာ ကလေးမယူဖြစ်ကြသေးပါဘူး။ ကိုရဲပိုင်ကတော့ အသက်၃၅ နှစ်ရှိပြီး ကျမကသူ့ထက် အသက်သုံးနှစ် ငယ်ပါတယ်။ ကျမတို့ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ ငွေကြေးကြွယ်ဝချမ်းသာသော ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုရဲပိုင်ရဲ့ မိဘတွေက နယ်မှာခေါ်ထားသော်လည်း ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုယ်တိုင်က လင်မယားနှစ်ယောက် လွပ်လွပ်လပ်လပ် နေလိုတာကြောင့်ရော ကုမ္ပဏီအလုပ်မှ မထွက်လိုတာကြောင့်ရော မိဘများက တိုက်ခန်းတခန်း ဝယ်ပေးပြီး နေစေခဲ့ပါတယ်။ ယုယုယယနဲ့ ချစ်မဝနိုင်တဲ့အချိန်တွေပေါ့ရှင်။ အိမ်ထောင်သက်ငါးနှစ်အတွင်းမှာ ကလေးမယူဖြစ်တာကြောင့် ကျမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ပုံပျက်ပန်းပျက် ဖြစ်မသွားပဲ အပျိုဘဝတုန်းကအတိုင်း မြင်သူတကာ ပုရိသတွေ လည်ပြန်ကာ လှည့်ကြည့်ရလောက်အောင်ကို သူ့နေရာနဲ့သူ တင်းတင်းရင်းရင်း […]
လင်ချစ်ဆေး
အိမ်ထောင်သက်ကလေး ဆယ်နှစ်ကျော်လာတော့ လင်မယား ဆက်ဆံရေးက အေးစက်သလို ဖြစ်နေတယ်။ ယောကျ်ားဖြစ်သူကို တဏှာရူးလို့ မြင်နေတာ။ သားလေးကြောင့်သာပေါ့ မဟုတ်ရင်ကွဲပြီ။ အခုလည်းကြည့်လေ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် ပရောပရည် လုပ်နေတယ်။ ရင်ထဲမှာ ဒီလိုအဖြစ်မျိုးမြင်ရင် ဒေါသက အလိုလို ထွက်တယ်။ “ကိုကျော်လေး ရှင်အဲဒီကောင်မနဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ” “ဟာ ငါဘာဖြစ်နေလို့လဲ မိန်းမ” “ရှင်ကောင်တွေနှင့် ပရောပရည် လုပ်နေတာ ရှင့်မှာ အိမ်ထောင်ရှိတာ မသိဘူးလား” “မာလာ နင်ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ၊ ငါ့အလုပ် ငါလုပ်နေတာ” “အလုပ်ဆိုရင်လဲ တည်တည်တံ့တံ့လုပ်လေ” “ဟာကွာ ဒီမိန်းမနဲ့တော့ကွာ” “ဘာလဲ ရှင်က အခုထိ တဏှာရူးနေတုန်းပဲလား” “မင်း ပေါက်ကရ မပြောနဲ့” “ပြောတယ်၊ ဘာဖြစ်လဲ ၊ အခုမှ စီးပွားရေးလေး အဆင်ပြေတယ်။ လူက […]