ကျမနာမည်က စိုးစိုးမော်ဖြစ်ပြီး အိမ်ထောင်ရှင်မတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမ အမျိုးသားနာမည်ကတော့ ကိုရဲပိုင်ပါ။ ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကုမ္ပဏီတစ်ခုတည်းမှာပဲ အလုပ်အတူတူ လုပ်ကြပါတယ်။ ကျမတို့ကုမ္ပဏီက ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီပါ။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးက ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတွေဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ထောင်သက်တမ်း ငါးနှစ်အတွင်းမှာ ကလေးမယူဖြစ်ကြသေးပါဘူး။ ကိုရဲပိုင်ကတော့ အသက်၃၅ နှစ်ရှိပြီး ကျမကသူ့ထက် အသက်သုံးနှစ် ငယ်ပါတယ်။ ကျမတို့ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ ငွေကြေးကြွယ်ဝချမ်းသာသော ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုရဲပိုင်ရဲ့ မိဘတွေက နယ်မှာခေါ်ထားသော်လည်း ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုယ်တိုင်က လင်မယားနှစ်ယောက် လွပ်လွပ်လပ်လပ် နေလိုတာကြောင့်ရော ကုမ္ပဏီအလုပ်မှ မထွက်လိုတာကြောင့်ရော မိဘများက တိုက်ခန်းတခန်း ဝယ်ပေးပြီး နေစေခဲ့ပါတယ်။ ယုယုယယနဲ့ ချစ်မဝနိုင်တဲ့အချိန်တွေပေါ့ရှင်။ အိမ်ထောင်သက်ငါးနှစ်အတွင်းမှာ ကလေးမယူဖြစ်တာကြောင့် ကျမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ပုံပျက်ပန်းပျက် ဖြစ်မသွားပဲ အပျိုဘဝတုန်းကအတိုင်း မြင်သူတကာ ပုရိသတွေ လည်ပြန်ကာ လှည့်ကြည့်ရလောက်အောင်ကို သူ့နေရာနဲ့သူ တင်းတင်းရင်းရင်း စွင့်စွင့်ကားကားရှိနေဆဲပါပဲ။ ယောက်ျားနဲ့ အလုပ်အတူတူသွား အလုပ်အတူတူ ပြန်လိုက်နဲ့ ကုမ္ပဏီပိတ်ရက်တွေမှာ လျှောက်လည်ရင်း ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ လင်မယားဘဝကို ဖြတ်သန်းခဲ့ကြပါတယ်။ တစ်နေ့မှာတော့ ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ ကျမတို့ရဲ့ဘဝလေးကို ဖျက်ဆီးမဲ့ အကြောင်းတရားက မထင်မှတ်ပဲ ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်မှာ ကင်ဆာဆိုတဲ့ ရောဂါဆိုးကြီး စွဲကပ်နေတာပါ။ ကိုရဲပိုင် ဗိုက်မခံမရပ်နိုင်အောင် အောင့်သောကြောင့် ဆေးခန်းသွားပြရာမှ အဆင့်ဆင့် စစ်ဆေးရင်း ကင်ဆာရောဂါ နောက်ဆုံး အဆင့်ဆိုတာ သိလိုက်ရပါတယ်။ ကျမမှာတော့ မျက်ရည်မဆည်နိုင်အောင် ကြိတ်ငိုကြွေးခဲ့ရပါတယ်။ ကျမတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကုမ္ပဏီမှ ခွင့်ယူလိုက်ရပါတယ်။ ကျမကတော့ ကိုရဲပိုင်ကို ပြုစုပေးဖို့ပါ။ ကိုရဲပိုင်ကတော့ စိတ်ဓာတ်ကျသွားခြင်း မရှိပါဘူး သူ့ရဲ့အလုပ်အပေါ် မှာ အစွဲအလမ်း ကြီးနေတုန်းပါပဲ။ ကျမလဲ ကိုရဲပိုင်ကို အဖက်ဖက်က တာဝန်ကျေအောင် ပြုစုပေးနေခဲ့ပါတယ်။ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ကျမရဲ့သွေးသားကလဲ မရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကာမကို တောင်းဆိုလာပါတော့တယ်။ ကျမသွေးသားက တောင်းဆိုလာတဲ့ ကာမဆန္ဒကို အတတ်နိုင်ဆုံး သည်းခံဖြေဖျောက်ပြီး နေခဲ့ရပါတယ်။ တစ်နေ့တော့ ကုမ္ပဏီမှာ ကျမယောက်ျားရဲ့ အလုပ်နေရာကို အစားထိုးဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်နေတဲ့ ကျမယောက်ျားရဲ့ မိတ်ဆွေ ကိုနိုင်လင်း လူနာသတင်းမေးဖို့ ရောက်လာပါတယ်။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်ကို မေးတော့ ကျမလဲ ကိုရဲပိုင်ရှိရာ အခန်းဆီသို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား အားရပါးရ စကားတွေပြောကြတယ်။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်ကို ကြည့်ရတာ ကုမ္ပဏီအလုပ်ကိစ္စတွေ ပြောနေရရင် လန်းဆန်းပြီး တက်ကြွနေသလိုပါပဲ။ ကျမလဲ အခန်းပြင်ကို ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်းဆိုတာ ကျမနဲ့သိပ်စိမ်းတဲ့သူတော့ မဟုတ်ပါဘူး ကျမ အိမ်ထောင်မကျခင်က ကျမကိုလက်ထပ်ဖို့ ခွင့်တောင်းဖူးပါတယ်။ ကျမ ငြင်းလိုက်တော့ သူ နောက်ဆုတ်သွားခဲ့ပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်းက ကျမယောက်ျားထက် အသက်နဲနဲတော့ ကြီးပါတယ်။ အရပ်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း အသားညိုညိုနဲ့ ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိတယ်လို့ ပြောရမှာပေါ့။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်နဲ့ စကားစမြည်း ပြောလို့အပြီး သူပြန်သွားပါတယ်။
ကိုနိုင်လင်း ပြန်သွားအပြီး ကျမယောက်ျားဖြစ်သူကို နေ့လည်စာကျွေးပြီး ဆေးတိုက်ရန်သွားတော့ ယောက်ျားဖြစ်သူက ကိုနိုင်လင်းဟာ ကုမ္ပဏီအလုပ်ကိစ္စနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး လူနာသတင်းမေးရင်း လာတိုင်ပင်ပြီး အကြံဉာဏ် လာယူတာဖြစ်ကြောင်း ဒီစီမံကိန်းကို အိမ်ကနေ ကိုနိုင်လင်းကို ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးလျှင် မိမိတို့ လင်မယားနှစ်ဦးစလုံး ရာထူးတိုးနိုင်တဲ့အကြောင်း ပြောပြရင်း အလုပ်ကို စိတ်အားထက်သန်လျှက် ရှိနေပါတယ်။ ကျမကတော့ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုရဲပိုင်ရဲ့ စကားတွေကို သူ့ရဲ့ရောဂါ အခြေအနေကြောင့် အရေးတယူလုပ်ပြီး မစဉ်းစားနေတော့ပါဘူးရှင်။ ကိုရဲပိုင် စိတ်ဓါတ်တက်ကြွနေတာကြောင့် အစားတော်တော် စားနိုင်လာတာကိုပဲ ကျမ ဝမ်းသာနေရပါတယ်။ နောက်နေ့လည်း ကိုနိုင်လင်း ရောက်လာပြန်တယ်။ ထုံးစံအတိုင်း ယောက်ျားရဲ့အခန်းထဲမှာ အလုပ်ကိစ္စ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း အလုပ်ကိစ္စ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးပြီး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်လာတော့ ”စိုးစိုး… ငါ နင်နဲ့ စကားနည်းနည်း ပြောလို့ရမလား”။ ရင်းနှီးတဲ့သူတွေက ကျမကို စိုးစိုးလို့ပဲ ခေါ်ကြပါတယ်။ ”ရဲပိုင်ရဲ့ အလုပ်ကိစ္စ အကြောင်းပါ” ”ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါ ရပါတယ်”။ ကျမ ကိုနိုင်လင်းကို ထမင်းစားခန်းက စားပွဲမှာ ခဏထိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ”ခဏနော် ကိုနိုင်လင်း ကျမကော်ဖီ ဖျော်လိုက်ဦးမယ်”။ ကော်ဖီဖျော်လာပြီး စားပွဲပေါ်လာချပေးတဲ့အချိန်မှာ ကိုနိုင်လင်းဆီမှ ကျမ ရင်အစုံကို လိုချင်တက်မက်မှုတွေနဲ့ ရမက်ထန်နေတဲ့ အကြည့်ကို မြင်လိုက်ရပါတယ်။ ကျမလဲ ဟန်မပျက်ပဲ ကော်ဖီခွက်ကို ချပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ကော်ဖီခွက်ချပေးရင်းနဲ့ ”အခုလို သတင်းလာမေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင်… ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်းက… အလုပ်ကိစ္စ လာတိုင်ပင်တဲ့အတွက် တော်တော်ဝမ်းသာနေတာ” ကိုနိုင်လင်းက ကျမ ကို ”သိပ်လည်းဝမ်းသာမနေနဲ့ဦး… ကုမ္ပဏီသူဌေးက ဒီစီမံကိန်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဆွေးနွေချင်စိတ် မရှိဘူး”။ ကျမစိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားပြီးတော့ ”ရှင် ဘယ်လို” “ငါက ရဲပိုင်နဲ့ လက်တွဲလုပ်ပြီး… သူ့ဆီက အတွေ့အကြုံနဲ့ ပညာယူချင်လို့… ရဲပိုင်ကို ဒီလိုအခြေနေမှာ ပါဝင်ကူညီလို့ရအောင်…. ကုမ္ပဏီသူဌေးကို စည်းရုံးရဦးမှာ… ဒီမှာ စိုးစိုး နင်သာ ငါ့တောင်းဆိုချက်ကို လက်ခံမယ်ဆိုရင်တော့ နင်လဲ ရာထူးတိုးလိမ့်မယ်…. ဒီအလုပ်က ခွင့်ယူထားတဲ့အချိန်မှာ…. ရမယ့်လစာတွေလဲ ရအောင် ငါ သူဌေးကို စည်းရုံးပေးနိုင်တယ်” ကျမလစာလဲရမယ် အခုရာထူးထက် နှစ်ဆင့်လောက်မြင့်တဲ့ မန်နေဂျာရာထူး လဲရမယ်ဆိုတော့ ”တောင်းဆိုချက်က ဘာများလဲ” ”ငါနင့်ကို ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်”။ ကိုနိုင်လင်း နှုတ်ဖျားမှ ထွက်လာတဲ့စကားကြောင့် ကျမရင်ထဲ ဒိန်းကနဲဖြစ်ပြီး ခေါင်းကဆံပင်တွေ ထောင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ “ရှင်ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ” ”ငါ ရဲပိုင်ကြောင့် န့ကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီးပြီ စိုးစိုး…. နင်ကို မေ့မရနိုင်ခဲ့ဘူး… နောက်ပီး နင့်ယောက်ျားရဲ့ အလုပ်ပေါ်မှာရှိတဲ့ အိမ်မက်တွေကို ငါအကောင်အထည် ဖော်ပေးနိုင်တယ်…. နင့်ယောက်ျားက စိတ်အားထက်သန်နေတာနော်… ကဲ ငါသွားမယ်” ကိုနိုင်လင်း ပြောပြီး ထထွက်ဖို့ ပြင်ပါတယ်။ ကျမလဲ စိတ်ထဲ ရှုပ်ထွေးနောက်ကျိနေပြီး ”ရှင်ပြောခဲ့တာတွေ… တကယ် လုပ်ပေးနိုင်လို့လား ကိုနိုင်လင်း” ”အေး ငါလုပ်ပေးနိုင်တယ်” ”နင် လက်ခံသဘောတူတယ်ဆို ငါ့ကို ဖုန်းပြန်ဆက်လိုက်ပါ…. ဒီမှာ ငါ့လိပ်စာကဒ်” ကိုနိုင်လင်း စားပွဲပေါ် လိပ်စာကဒ်တင်ပေးပြီး ပြန်သွားပါတော့တယ်။ ကျမ ဘာလုပ်ရမလဲ ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမယောက်ျားရဲ့ အိပ်မက်တွေ အကောင်အထည်ပေါ် လာဖို့ ကျမ ရာထူးတိုးဖို့အတွက် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပေးဆပ်သင့်ရဲ့လားလို့ တွေးရင်း အိမ်အလုပ်တွေကိုပဲ ဆက်လုပ်နေမိပါတော့တယ်။ နောက်နေ့မနက် အိပ်ယာနိုးတော့ ကျမယောက်ျားကို မျက်နှာသစ်စေပြီး မနက်စာစားဖို့ ပြင်ဆင်ပေးတော့ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်ဟာ သူဖုန်းဆက်တာ ကိုနိုင်လင်းတယောက် မကိုင်လို့ဆိုပြီး စိတ်ဓာတ်ကျဆင်းနေပုံ ပေါ်နေပါတယ်။ သူ မနက်စာကိုတောင် ကောင်းကောင်းမစားနိုင်ပါဘူး။ ”ဒီစီမံကိန်းက ငါ့တစ်ဘဝလုံးမှာ မက်ခဲ့ရတဲ့အိမ်မက်ပဲ… ငါ့ရဲ့ အခုလို အခြေနေမှာ သူတို့ငါ့ကို မလုပ်ခိုင်းတော့ဘူး ထင်ပါတယ်လေ” အလုပ်ကိစ္စကြောင့် တက်ကြွနေတဲ့ ကိုရဲပိုင်ဆီက ဒီလို စိတ်ဓာတ်ကျ စိတ်လျှော့လိုက်တဲ့ စကားမျိုးကြားတော့ ကျမ တော်တော်လေး စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး ဝမ်းနည်းသွားရပါတယ်။ ကျမလဲ ယောက်ျား အဖြစ်ချင်ဆုံးဆန္ဒ သူ့တစ်ဘဝလုံး မျှော်လင့်ခဲ့ရတဲ့ အိမ်မက်အတွက် ကိုနိုင်လင်းဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမ ယောက်ျားအိပ်ခန်းထဲမှာ ကွန်ပြူတာတစ်လုံးနဲ့ အလုပ်လုပ်လိုက် ဖုန်းပြောလိုက်နဲ့ စိတ်ဓာတ်တက်ကြွစွာ အလုပ်လုပ်နေတာ မြင်ရတော့ ကျမ နောက်ဖေးမီးဖိုချောင်ဖက် ထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ထမင်းစားခန်းရောက်တော့ မနက်ကတည်းက ရောက်နေတဲ့ ကိုနိုင်လင်းကို စားပွဲခုံဘေးမှာရှိနေတဲ့ ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျမကို တဏှာခိုးဝေနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျမ ရှက်မိသလိုလိုပါပဲရှင် အဲ့ဒီနောက် ကိုနိုင်လင်းက ”ငါ နင့်ရဲ့ စိတ်ဆင်းရဲ ဒုက္ခတွေအတွက် စိတ်မကောင်းပါဘူး” ကျမလဲ စားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ ကျမရဲ့ ဆလင်းဘက်အိတ်ကို ယူလိုက်ပြီး ”ကျမ စတိုးဆိုင်မှာ ဈေးသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ် ကိုနိုင်လင်း” လို့ပြောပြီး လှမ်းအထွက် ကိုနိုင်လင်းက ကျမလက်မောင်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ”ကိုနိုင်လင်း ရှင်ဘာလုပ်တာလဲ” ကိုနိုင်လင်း ကျမမေးတာကို ပြန်မဖြေပဲ ကျမကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး အင်္ကျီအပေါ်ကနေ ကျမနို့တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင် နေပါတော့တယ်။
ပုဆိုးအောက်မှ တောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကလဲ ကျမဖင်နှစ်လုံးကြားကို လာထောက်နေတော့ ကျမရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းနဲ့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားသွားပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမနို့နှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်နေရင်း ဂုတ်သားလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖွဖွလေး လျှောက်နမ်းပါတော့တယ်။ ကျမ အတင်ရုန်းကန်ရင်း ”မလုပ်ပါနဲ့ ကိုနိုင်လင်း မလုပ်ပါနဲ့ရှင်” ကျမငြင်းဆန်ရုန်းကန်နေသော်လည်း ကိုနိုင်လင်းက လုံးဝဂရုမစိုက်ပဲ ကျမအပေါ်က ဝတ်ထားတဲ့အင်္ကျီလေးကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ဘော်လီပေါ်မှနေ၍ နို့နှစ်လုံးကို သူ့လက်ကြီးများဖြင့် ပွတ်သပ်ဖြစ်ညှစ်ကာ ”စိုးစိုး… နင် အခုလို အော်နေမယ်ဆို… နင့်ယောက်ျား သိသွားလိမ့်မယ်နော်… နင်ရယ် ငါရယ် ပြောထားတဲ့ကိစ္စကို…. မေ့ချင်ယောင် ဆောင်နေတာလား” ပြောရင်း ကျမလည်တိုင်တွေကို သူ့လျှာပြားကြီးနဲ့ ယက်ပါတော့တယ်။ ဘော်လီထဲမှ ကျမနို့တွေကို ဘော်လီမချွတ်ပဲ တလုံးချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်ပါတော့တယ်။ ကျမ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်ထလာပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဟင့်ခနဲ့ အသံထွက်မိသွားတယ်။ ကိုရဲပိုင် ရောဂါဖြစ်စကတည်းက ယောက်ျားနဲ့ ဆက်ဆံခြင်းမရှိခဲ့တဲ့ ကျမရဲ့ ကာမမီးတောက်ကလေးကို မီးစမွှေးလိုက်သလိုပါပဲ။ ကိုနိုင်လင်းက ကျမရဲ့ နို့တွေကို နှယ်နေရင်း ထမီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ ကျမရဲ့ပင်တီ အသားရောင်လေး ပေါ်လာပါတယ်။ ကျမကို ဖက်ရင်း ထမင်းစားစားပွဲပေါ်မှာ လက်ထောက်ရင်း ဖင်ကုန်းနေတဲ့ အနေအထားဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကုန်းလျှက်အနေအထား ဖြစ်သွားတာကြောင့် ကော့ထွက်လာတဲ့ ကျမရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေကို အားရပါးရ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပါတော့တယ်။ ကျမရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်နေရင်း ပင်တီဘောင်းဘီလေးအောက်မှ လက်နှိုက်ကာ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲကို သူ့လက်ချောင်းများဖြင့် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေးနေတော့ ကျမအသံထွက် ညည်းမိပါတော့တယ်။ ”အင့် ဟင့်ဟင့် ဟွန့်” အဲ့လိုလုပ်ပေးနေရင်း ကိုနိုင်လင်းက ”နင့်ယောက်ျား… နင့်ကို မလိုးပေးတာ… ဘယ်လောက်တောင် ကြာပြီလဲ” ကျမ ရှက်စိတ်ကြောင့် မဖြေမိပါဘူး။ ကျမရဲ့ ကာမမီးဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တောက်လောင်စ ပြုလာပါပြီ။ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်း အရည်တွေ စို့လာပါပြီ။ ကိုနိုင်လင်း ကျမရဲ့ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ လက်က အလိုအလျှောက် တုန့်ပြန်မှုကြောင့် လိုက်ဆွဲပေမဲ့ မမှီနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမဟာ ဖင်တုံးလုံးနဲ့ အပေါ် အင်္ကျီသာရှိပြီး ထမင်းစားစားပွဲကို လက်ထောက်အမှီပြုကာ ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့အနေအထား ဖြစ်နေတာပေါ့ရှင်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမစောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့နှိုက်ပြီး ကလိနေရင်း ကျမဖင်လုံးကြီးတွေကို ပါးစပ်နဲ့အားရပါးရ ဆွဲစုပ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ရင်း ကျမရဲ့ဖင်ပေါက်ဝ နီညိုညိုလေးကို ကိုနိုင်လင်း လျှာဖျားလေးနဲ့ လှမ်းယက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ”ဟင့်.. အ.. အ.. အဲ့နေရာကိုမလုပ်ပါနဲ့ ဟင့်ဟင့်” ကောင်းလွန်းလှတဲ့ အထိအတွေ့ အရသာတွေကြောင့် ကျမအသံစုံထွက်ပြီး သတိလက်လွတ် အော်ညည်းမိပါတယ်။ ကျမယောက်ျားဖြစ်သူ အသံတွေကြားသွားမှာ စိုးရိမ်မိတာကြောင့် ကျမပါးစပ်ကို လက်နဲ့အမြန် ပိတ်လိုက်ရပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကို လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ ထည့်နှိုက်နေရင်း အစိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူးရှင်။ ကျမကိုယ်လေး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေပန်းထွက်ရင်း တစ်ချီ ပြီးသွားရပါတော့တယ်။ ကိုနိုင်လင်း ဖင်ကုန်းနေတဲ့ ကျမကို ဆွဲမလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်စေပါတယ်။ ကျမရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ အားရပါးရစို့ရင်း နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ယက်ပေးပါတယ်။ သူ အားရအောင်စို့ပြီးတော့ ကျမကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ထိုင်နေစဉ် သူ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့လီးကြီး ပေါ်လာပါတော့တယ်။ ကျမယောက်ျားရဲ့ လီးထက် အလုံးလည်း ပိုတုတ်ပြီး ပိုရှည်ပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမမျက်နှာကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်းပါတော့တယ်။ ကျမလဲ ဘာရယ်ကြောင့်မှန်းမသိ ငြင်းဆန်ဖို့ မေ့လျှောကာ သူလီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စုပ်ပေးလိုက်မိပါတော့တယ်။
သူက ကျမခေါင်းကိုကိုင်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ်ထဲသို့ လီးတံတစ်ဆုံး ထိုးထည့်ပြီး ပါးစပ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း တချက်ချင်းစီ လိုးထည့်ပါတယ်။ ပါးစပ်ကို အလိုးခံနေရပေမယ့် ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များစိမ့် ထွက်လာပြီး အပြင်ဘက်ကို ထွက်ကြလာပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်မှ အသက်ရှုခွင့် အပြည့်အဝရပါတယ်။ သူက နောက်တခါ ထပ်စုပ်ခိုင်းပြန်ပါတယ်။ ကျမလဲ ရမက်သွေးများ ထကြွလာပြီဖြစ်ရာ အားရပါးရ တအုအုနဲ့ အသံထွက်အောင် စုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ”အိပ်ခန်းဘယ်မှာလဲ”လို့ မေးပါတယ်။ ကျမ မဖြေတော့ ကျမလက်ကို အတင်းဆွဲပြီး အခန်းကို လိုက်ရှာပါတော့တယ်။ အခန်းလွတ် တစ်ခန်းတွေ့တော့ အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ ကုတင်ပေါ် ကျမကို တွန်းချလိုက်ပါတယ်။ ကျမကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်နေတာပေါ့ရှင့်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားလိုက်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ကို ရမက်ထန်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျမကတော့ ရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ် ဖြစ်နေတာပေါ့ရှင်။ ပြီးတော့ သူ့လျှာပြားကြီးနဲ့ ဖင်ဝကနေ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတလျှောက် ယက်ပါတော့တယ်။ အစိလေးကိုပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီးဆွဲစုပ်လိုက်တော့ ”အား အား ဟင့် အင်းအင်း ” ကျမ အော်ညည်းမိပါတော့တယ်။ ကျမခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး တိမ်တိုက်တွေထဲကို လေဟုန်စီးရင်း မြောက်တက် လွင့်မြောသွားသလိုပါပဲရှင်။ အရမ်းခံစားလို့ ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာ။ ကိုနိုင်လင်း ကျမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်နေရင်း နို့တွေကိုပါ ပွတ်သပ်ညှစ်ချေနေတော့ ကျမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးမိလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အုံတစ်ခုလုံးနဲ့ အမှေးပါးလေးနှစ်ခုကို ဆွဲဆွဲစုပ်ပေးနေပြီးတော့ စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲကို သူ့လျှာတစ်ဝက်လောက်ရောက်အောင် ထိုးသွင်းပြီး ကျမယောက်ျားနဲ့တောင် မရခဲ့ဘူးတဲ့အထိအတွေ့ ကာမခံစားမှု့တွေကို ပေးနေပါတယ်။ ကျမ စောက်ဖုတ်လေး ကော့ကော့တက်ရင်း နောက်တချီ ပြီးသွားပြန်ပါတော့တယ်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းရင်း အပေါ်အင်္ကျီနဲ့ဘော်လီကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး ဘာအဝတ်အစားမှ မရှိတော့ပဲ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားတာကြောင့် ရှက်ပြီး တဖက်လှည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမကို ပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး သူလီးကြီးကို ကျမလက်ထဲထည့်ကာ ဂွင်းတိုက်ခိုင်းပါတယ်။ ကျမလဲ သူ့လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတုန်း သူက ကျမရဲ့ထောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်သပ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားကာ သူ့လီးကြီးကို တဆုံး ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ”အ… အား” ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုလုံးပါ လီးကြီးနဲ့အတူ အထဲဝင်သွားတယ်။ သူ့လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုပါ ပြန်ထွက်လာတယ်။ သူ့လီးကြီးနဲ့ အားရပါရ တစ်ချက်ခြင်းစီ လီးတဆုံး ဆီးခုံခြင်း ကပ်တဲ့အထိ ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကိုနိုင်လင်းရဲ့ လဥနှစ်လုံးက သူဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ကျမရဲ့ဖင်ဝကို တဖပ်ဖပ်နဲ့ လာရိုက်နေပါတော့တယ်။ ကျမလဲ ကောင်းလွန်းတဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲက သူ့လီးကိုညှစ်ပေးရင်း ဖင်ကြီးပါလိုက်ကော့ ပေးနေမိပါတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်ကျလာတဲ့အရည်တွေကြောင့် လီးအဝင်အထွက် ကောင်းလာပြီး ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာပါတော့တယ်။ သူ ကျမခါးကိုကိုင်ပြီး အားရပါးရ တရစပ်ပစ်ပစ်ဆောင့်တဲ့အခါ ကျမနို့နှစ်လုံးဟာ ရမ်းခါနေတာပါပဲရှင်။ လိုးနေရင်း ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို ဆတ်ကနဲဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ကျမရင်ထဲမှာ ဟာတာတာကြီး ဖြစ်သွားတယ်။
ကိုနိုင်လင်း ကျမကို ဘာမပြော ညာမပြောနဲ့ လေးဖက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းတဲ့အနေအထားဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။ ”စိုးစိုး… နင်ဖင်ကုန်းပေးထားတာ အရမ်းကြည့်လို့ကောင်းတယ်…. ဖင်လုံးကြီးတွေက လုံးတစ်နေတာပဲ”ဆိုပြီး ကိုနိုင်လင်း ကျမရဲ့ဖင်သားစိုင်ကြီးတွေကို သူ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ သုံးချက်ခန့် ရိုက်လိုက်ပါတော့တယ်။ အဲ့လို ရိုက်လိုက်တော့ ကျမစောက်ဖုတ်ကလေးကို ဆွဲဆွဲကျုံ့မိသွားရင်း ဘွတ်ခနဲအသံမြည်ကာ လေတွေ ထွက်လာပါတော့တယ်။ ခံစားလိုက်ရတဲ့အရသာက တစ်မျိုးလေးပါပဲ။ ကိုနိုင်လင်း နောက်ကနေ ကျမရဲ့ဖင်သားဆိုင် နှစ်ခြမ်းကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်နဲ့တုန်းက ဒီလိုမျိုး လက်ထောက်ဖင်ကုန်းကာ အလိုးမခံခဲဖူးပါဘူး။ သူတောင်းဆိုတိုင်လဲ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက နာလို့ ဘယ်တော့မှ မလိုက်လျှောပေးခဲ့ပါဘူး။ အခု ကိုနိုင်လင်းကတော့ ကျမကို ဖင်ကုန်းစေကာ နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေခဲ့ပါပြီ။ ကျမမှာတော့ နာကျင်ခြင်းတစ်ဝက် ကောင်းခြင်းတစ်ဝက်နဲ့ အလိုးခံနေရပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်းရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ အချက်၅၀နီးပါးလောက် ရောက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲမှ နာကျင်မှု နည်းပါးလာပြီး ခံနိုင်ရည် ရှိလာပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်းရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေ အရမ်းပြင်းထန်လာတော့ ရှေ့မှာထောက်ထားတဲ့ ကျမရဲ့လက်နှစ်ဖက်ဟာ အားပြုနိုင်ခြင်း မရှိတော့ပဲ ကုတင်ပေါ်ကို ဟပ်ထိုးလဲကျပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်းကတော့ ဂရုစိုက်ခြင်းမရှိပဲ ဆောင့်လိုးချက်တွေဟာ ပိုပြီးပြင်းထန်လာပါတယ်။ ကျမ ကုတင်ပေါ်က အိပ်ယာခင်းကို လက်နဲ့ဆွဲဆုပ်ထားမိတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာလည်း အရည်တွေရွှဲနေပြီး လီးအဝင်အထွက်သံတွေက တပြွတ်ပြွတ်တဖပ်ဖပ်နဲ့ ဆူညံနေပါတော့တယ်။ ကျမရဲ့ဖင်သားဆိုင်နှစ်ခြမ်းကို ဆွဲပွတ်ရင်းနဲ့ ဆက်ဆောင့်တယ်။ ကုတင်တိုင်တွေဆိုတာ တကျွီကျွီမြည်ရင်း လှုပ်ခါနေပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း အားရပါးရဆောင့်နေတုန်းမှာပဲ ကျမဟာ ပြီးချင်လာသလိုဖြစ်လာပြီး တင်ပါးတွေခါးတွေ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲတုန်ကာ ညည်းသံပေါင်းစုံ အော်ညည်းရင်း ပြီးသွားပါတော့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုနိုင်လင်း မပြီးသေးပါဘူး ကျမကို ချက်ချင်းပဲ ကုတင်ပေါ်မှဆွဲထူကာ အောက်ကိုဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်ကို လက်နှစ်ဖက်ထောက်စေပြီး ခါးကိုကိုင်ကာ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပါတယ်။ ”အား.. သေပါပြီ… အမေ့အိုး… အိုး.. အီး… ကိုနိုင်လင်းရေ ” ဆက်တိုက် အချက်၃၀ခန့် ဆောင့်လိုးအပြီး သူ့ရဲ့သုတ်ရည်ပူပူနွေးတွေဟာ ကျမစောက်ခေါင်းထဲကို တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။ ကျမလဲ ဆက်မတ်တပ်မရပ်နိုင်တော့ပဲ ကုတင်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲချလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမအမောပြေတော့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေဝင်ချိုးတဲ့အချိန် ကိုနိုင်လင်း ပြန်သွားပါတယ်။ ကျမယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုရဲပိုင်ကို နေ့လည်စာ ဝင်ပို့တော့ သူ ကွန်ပြူတာတစ်လုံးနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာ တွေ့ရပါတယ်။ ”အကို အလုပ်လုပ်ရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား” သူက ”အဆင်ပြေပါတယ် မိန်းမရယ်” လို့ပြောရင်း ကျမလက်ကလေးကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲလို့ သူ့ကိုကျမကမေးတော့ ကျမဖင်လုံးတွေကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ရင်း ”ကိုတို့ အတူတူမနေရတာ ကြာပြီလေ… မိန်းမအဆင်ပြေရဲ့လား” ”ဘာဖြစ်လို့လဲ အဆင်ပြေပါတယ် အကို” သူ ကျမထဘီကို အတင်းဆွဲချွတ်ပါတယ်။ ”မလုပ်ပါနဲ့အကို ကျမစိတ်မပါလို့ပါ” ကျမကိုယ်ကျမ ဘာဖြစ်လို့ အဲ့လိုပြောထွက်သွားမှန်းမသိပါဘူး။ ကျမ အစားအသောက်ပို့ခဲ့ပြီး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ညဘက်အိပ်တော့လဲ ယောက်ျားဖြစ်သူ နာတာရှည် လူနာဖြစ်တဲ့ ကိုရဲပိုင်ကိုပဲ စိတ်ကုန်စပြုလာတာလား ကိုနိုင်လင်းရဲ့ အထိအတွေ့တွေမှာပဲ သာယာနေမိပြီလား ဝေခွဲမရဖြစ်နေရင်း အိပ်မပျော်နိုင် ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။
နောက်တနေ့ မနက်ရောက်တော့ ကိုနိုင်လင်း ပြန်ရောက်လာပါတယ်။ ရောက်ရောက်ချင်း သူက ကျမပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ကာ အခန်းနံရံမှာ ကပ်လိုက်ရင်း ကျမကို စိုက်ကြည့်နေပြန်ပါတယ်။ ”ကျမကို အဲ့လိုမကြည့်ပါနဲ့” ကျမက ပြောလိုက်တော့ သူကျမကို စိုက်ကြည်နေရင်း ကျမနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ကာမစိတ်တွေ ထန်လာပြီး သူ့ကို အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်မိပါတယ်။ သူက ကျမပါးစပ်ထဲကို လျှာထိုးထည့်ပြီးမွှေရင်း တချက်တချက် ကျမလျှာကို ဆွဲစုပ်ယူနေပါတယ်။ ခံစားရတဲ့ အရသာ ကောင်းလွန်းတာကြောင့် တချက် တချက် ညည်းသံ ထွက်သွားမိပါတယ်။ သူ ကျမနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပြီးနောက် ကျမအင်္ကျီကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ နို့ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေးတွေကို ပန်းရောင်လွှမ်းသွားပြီး နို့သီးခေါင်းလေတွေ ထောင်ထလာအောင် ပါးစပ်ဖြင့်တမျိုး လျှာဖြင့်တဖုံ စုပ်ယက်ပါတော့တယ်။ သူ အားရသွားတော့ ကျမနှုတ်ခမ်းကို သူ့လျှာဖြင့်ယက်ရင်း နိုးသီးခေါင်းလေးတွေကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ညှစ်ချေပေးနေပါတယ်။ ကျမလဲ မခံစားနိုင်တော့ပဲ စိတ်တွေ လွတ်ထွက်သွားပြီး ကိုနိုင်လင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံကို ပြန်စုပ်နေမိပါတော့တယ်။ ကိုနိုင်လင်း ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်တော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီကြီးကို မြင်သွားပြီး ကျမ ရမက်တွေ ပိုထန်လာပါတော့တယ်။ ကျမချက်ချင်းပဲ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့လီးတံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ အားရပါရစုပ်ပေးပါတော့တယ်။ ဒီတခါတော့ ကိုနိုင်လင်း ခမျာကျမလီးစုပ်တဲ့ ဒဏ်ကြောင့် အော်ညည်းနေရပါပြီ။ ကျမ ကိုနိုင်လင်းခါးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ် အာခေါင်ရင်းအထိ ရောက်အောင် စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ”ကောင်းလိုက်တာ စိုးစိုးရယ်” ပြီးတော့ သူ့လဥနှစ်လုံးကိုလဲ လျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမ အားမလို အားမရဖြစ်နေပြီး သူ့လီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲစုပ်တော့ ကိုနိုင်လင်းက ”တော်ပြီ တော်ပြီ စိုးစိုး ကိုပြီးချင်နေပြီ အခန်းထဲသွားကြမယ်” လို့ဆိုကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ကျမလက်ကိုဆွဲကာ ဝင်ပါတော့တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကိုနိုင်လင်း ကျမကိုတက်ခွပြီး လိုးပါတော့တယ်။
ကျမလဲ အောက်ကနေ အသံမျိုးစုံနဲ့ ညည်းညူရင်း ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီကို ဖင်နှင့်မွှေ့ယာလွတ်တဲ့အထိ ကော့ကော့ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ နို့တွေကိုညှစ်လိုက် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်နဲ့ လိုးပေးနေပါတယ်။ ကျမ ကိုနိုင်လင်းကို အောက်ကနေ ပြန်ဖက်ရင်း ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားနေမိတယ်။ သူ့ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေဟာ ပြန်းထန်လွန်းလို ကျမရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးဟာ ရမ်းခါနေပြီး နာကျင်သလိုတောင် ဖြစ်လာပါတယ်။ ဆောင့်လိုးနေရင်းနဲ့ ကျမလက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲပြီး သူကိုယ်ပေါ်ကို တက်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမလဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို တက်လိုက်ပြီး လီးကို ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံးဝင်အောင် ထိုင်ချလိုက်ကာ ဖင်မကြွစေပဲ ခါးအားနဲ့ စကောဝိုင်းလှည့်သလို မွှေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမ စောက်ဖုတ်နံရံတွေနဲ့ သူ့ရဲ့လီး ထိတွေ့မှုက ကြက်သီး တဖြန်းဖြန်း ထစေပါတယ်။ သူရဲ့လမွှေးနဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်က အစိလေးတို့ ပွတ်တိုက် ထိတွေနေတဲ့ အရသာဟာလည်း ဆွေမျိုးပါ မေ့လောက်တယ်။ ကျမ အပေါ်ကနေ တက်ပြီး မွှေ့နေတဲ့အချိန်မှာ သူက ကျမနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ညှစ်ချေပေးနေပါတယ်။ နည်းနည်းကြာတော့ ခါးညောင်းလာတာနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းကို ကုန်နမ်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူက ကျမဖင်သားဆိုင်နှစ်ခြမ်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး အောက်ကနေ ပြန်ပင့်ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကျမရဲ့ ဖင်စအိုပေါက်လေး ပွင်လာတဲ့ထိ ဖင်နှစ်လုံးကို ဆွဲဆွဲဖြဲရင်း ပြန်ပင့်လိုးနေပါတယ်။ ကျမကလဲ အပေါ်ကနေ ပြန်ဆောင့်လိုးချပေးနေပါတယ်။ သူဆောင့်ကိုယ်ဆောင့်နဲ့ ပြိုင်တူဆောင့်လိုးနေရင်း ကျမစောက်ဖုတ်လေးထဲက အရည်တွေပန်းထွက်လာရင်း ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်ရောက်ကာ ပြီးသွားရပါတော့တယ်ရှင်။ ကျမယောက်ျားနဲ့လိုးခဲ့စဉ်ကထက် သာလွန်ကောင်းမွန်တဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့် ကျမဟာ ကိုနိုင်လင်းရဲ့ ကာမကွန်ယက်ထဲက ရုန်းထွက်လို့ မလွတ်မြောက်နိုင်အောင် နစ်မြုပ်ခဲ့ရပြီပေါ့ရှင်။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်ကတော့ သူရဲ့အိမ်မက်တွေကို အကောင်အထည် မဖော်နိုင်ခင်မှာပဲ ကွယ်လွန်သွားခဲ့တော့ပါတယ်။ သူကွယ်လွန်ပြီး ငါးလအကြာမှာတော့ ကိုနိုင်လင်းနဲ့ကျမ လက်ထပ်လိုက်ပါတော့တယ်။….ပြီး