မီးနှင့်ထိသော ဖယောင်း
ယနေ့သည် ကမ္ဘာအရပ်ရပ်ရှိ ချစ်သူများအတွက် သတ်မှတ်ထားသည့် valentine day (ဖေဖော်ဝါရီ ၁၄ရက်နေ့) ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။ ရည်းစားရှိသူတွေက နေ့လည်ကတည်းက တလှုပ်လှုပ် တရွရွနှင့် ရုံးဆင်းရင်တော့ ဘယ်သွားမည် ဘယ်လာမည်ဆိုပြီး ပြောနေခဲ့ကြသလို၊ အတွဲမရှိသေးသူများကလဲ ညနေကျရင်တော့ ဘယ်သူနဲ့ တွေ့ဖို့ရှိတယ် ဘယ်ဝါနှင့် တွေ့ဖို့ ရှိတယ်ဆိုပြီး ဒိတ်လုပ်နေကြတာကို ကိုယ့်စာရင်းစာရွက်တွေနဲ့ ကိုယ် အလုပ်များနေသော လေးနွယ် နားကြားပြင်းကပ်အောင်ကို ကြားနေခဲ့ရသည်။ လေးနွယ်အတွက်တော့ ဗယ်လင်တိုင်းဒေးသည် သူမနှင့် မပတ်သက်ခဲ့သည်မှာ ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ တနင်္လာနေ့ ရုံးပြန်ဖွင့်ဖွင့်ခြင်း ဘော့စ်စားပွဲပေါ် အမှီတင်ရမည့် စာရင်းရှင်းတမ်း ရီပို့ကိုထဲကိုသာ အာရုံကို နှစ်ထားပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့လျော့ထားလိုက်သည်။ အခု အားလုံးပြီးသွားလို့ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ တော်တော်ကြီးတောင် အချိန်ကလင့်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ရုံးခန်းထဲမှ […]
အပျိုမလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝဆုံးအကြိမ်
မနက်ဖြန် သင်္ကြန်ကျတော့မည် ။ မေဦးတို့နေတဲ့ ရပ်ကွက်လေးက ချောင်ကျတော့ သိပ်မစည်ကားလှ ။ မြို့ထဲမှာတော့ သင်္ကြန်မဏ္ဍပ်တွေ အများကြီးနဲ့ အရမ်းစည်သည် ။ ခါတိုင်းနှစ် သင်္ကြန်တွေ မြို့ထဲ မလည်ဖြစ်သော်လည်း ယခုနှစ်တွင်တော့ အဖေ့သူငယ်ချင်းက သူတို့အဖွဲ့တွေ မြို့ထဲ ကားနှင့်လည်သည့်အခါ မေဦးကို လာခေါ်မည်ဟု ပြောထား၏။ မေဦးက တစ်ယောက်ထဲ မလိုက်ရဲသဖြင့် ရပ်ကွက်ထဲက မေဦး သူငယ်ချင်း နှင်းယုနွယ် ကိုခေါ်ထားသဖြင့် အဖော်တော့ပါသေးသည် ။ သင်္ကြန်လည်တာ ခွင့်ပြုပေးဖို့ မေဦး ရည်းစားကို အတော်ပင် ပူဆာရသည်။ ” ကိုကိုကတော့ မေဦးကို မလိုက်စေချင်ဘူး စိတ်လဲမချဘူးကွာ ” ဟု ကိုကိုက ခွင့်မပြုချင်။ ” ကိုကိုကလည်းကွာ မေဦး သူငယ်ချင်း နှင်းယုနွယ်လည်း […]
တက်ညီလက်ညီ လဲလှယ်မည်
ဒီနေ့အစောကြီး လင်တော်မောင် အလုပ်ထွက်သွားသဖြင့် နှင်းနှင်းခိုင်တစ်ယောက် ချစ်ရသောမောင်နဲ့ တွေ့ဖို့ တက်ကြွစွာ အလှတွေပြင်နေသည်။ Revlon နုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေးအား အပီး သတ် ဆိုးပြီး နောက် မှန်တင်ခုံပေါ် ပြန်ချလိုက်သည်။ ခပ်ထူထူ နုတ်ခမ်းလေးမှာ နုတ်ခမ်း နီရဲရဲ လေး နှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထင်မိသည်။ ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်း မျက်နှာလေး နှင့် ထူထူ ထဲထဲ နုတ် ခမ်းလေး မှာ အနီရဲရဲ လေး ဖြင့်လိုက်ဖက်လွန်းနေသည်။ ဖြူစွတ်ဝင်းပ နေတဲ့ အသားအရည်ကြောင့်လည်း နုတ်ခမ်းသား မှာ ပိုမို ပေါ်လွင်နေသည်။ မှန်ထဲမှ မိမိမျက်နှာအား ကျေနပ်စွာ ကြည့်လိုက်ရင်း တစ်ချက် ပြုံးလိုက်သည်။ အိုမီဂါ ပုံစံ ဆံပင်သားတို့အား လက်ဖြင့် တစ်ချက်သပ်ချလိုက်ပီး […]
မောင့်သူငယ်ချင်းနဲ့ အလိုမပြည့်တဲ့သူမ
ဆောင်းဦးပေါက်ကာစ ညနေခင်းသည် သာယာကြည်နူးဖွယ်ကောင်းလှသည်။ ကောင်းကင်သည် တိမ်မျှင်တိမ်စတစ်ချို့ကလွဲပြီး လင်းရှင်းနေသည်။ အမှောင်လည်းမဝင်ရောက်သေး အလင်းရောင်လည်း မဆုတ်ခွာသေးသော ဒီအချိန်သည် တစ်နေ့တာ၏ လှပလွမ်းဆွတ်ဖွယ်ကောင်းသော အချိန်လေးဖြစ်သည်။ နေဝန်းနီနီသည်လည်း ပုဇွန်ဆီရောင်သမ်းကာ ဟိုးမိုးကုတ်စက်ဝိုင်း အနောက်ဘက်ယွန်းယွန်းဆီမှာ နစ်မြှုပ်ပျောက်ကွယ်လု နီးပါးဖြစ်နေသည်။ ဒီလို ဆောင်းဦးပေါက်စ ညနေခင်းတွေကို နှင်းဝေ အလွန်သဘောကျသည်။ ဒီလို ညနေခင်း ရှုခင်းတွေကို ထိုင်ကြည့်ရတာ စိတ်ထဲမှာပျော်သည်။ ပြီးတော့ စိတ်ထဲမှာလည်း ကြည်နူးစိတ်နဲ့ အကြည်ဓာတ်လေး တလှပ်လှပ်တိုးဝင်နေတော့သည်။ အိပ်တန်းပြန်ငှက်တို့သည် နှင်းဝေ ခေါင်းပေါ်မှ ကောင်းကင်ယံတွင် တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ပြန်သန်းနေကြသည်။ ဆောင်းဦးပေါက်တွင် တိုက်ခတ်လေ့ရှိတဲ့ လတ်ဆတ်တဲ့ လေညှင်းကလေးတို့သည်လည်း နှင်းဝေ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရစ်သိုင်းကာ ကျီဆယ်ဆော့ကစားနေကြသည်။ ထို လတ်ဆတ်တဲ့လေညှင်းကလေးတွေကို နှင်းဝေ တဝကြီး ရှူသွင်းလိုက်မိသည်။ နှာခေါင်းထိပ်မှာ အေးမြမြ […]
ဆွဲကိုင်ကာ ချွဲ့နွဲ့ချင်လိုက်မိပါတယ် ရှင့်
နှဖူးထက် က ချွေးစလေးတွေကို လက်ခုံနဲ့တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စအမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည် အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိူက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ချလိုက်သည် ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ပန်းပွင့်အကြီးကြီးပုံတွေနဲ့ ခင်းထားသည့် မွေ့ယာ ဖက်လုံး ခေါင်းအုံး စောင် အရာရာ စနစ်ကျဖြစ်သွားပြီမို့ ကိုကို့အခန်းလေးက နေချင်စဖွယ် အသွင်ကိုဆောင်နေသည် အိစက်သည့် ဒီမွေ့ယာပေါ်မှာ ကိုကိုအိပ်မည့်ပုံစံလေးကို မျက်လုံးလေးမှေးကာ ပုံဖော်ကြည့်ရင်း ရှင်းသန့်သည့် မျက်နှာလေးပေါ်မှာ စွဲမက်ဖွယ်အပြုံးလေး ရှပ်ပြေးသွားသည်…။ မြလေး ဒီအိမ်ကြီးကိုရောက်တာ ၅နှစ်ပင်ကျော်ခဲ့ပြီမို့ ဒီအိမ်သားတွေနဲ့ မြလေးဆိုတာ မိသားစုဆိုလျင်မမှား ဦးဖေနှင့်ကိုကိုတို့ကပင် မြလေးကို အိမ်ဖော်(အိမ်ပေါ်)လို့မသုံး ဘယ်သူမေးမေး အိမ်သားတစ်ယောက်အဖြစ် အရာသွင်းကာ တူမ ညီမစသည်ဖြင့် ပြောပြလေ့ရှိသည်….။ မှတ်မိသေးသည် ရောက်ခါစတုန်းက […]
ဖြူစင်လှပတဲ့ ကရင်မလေး
၁၉၄၉ ခုနှစ် နှစ်ဆန်းခါစ ။ မြန်မာနိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေး ရပြီးတာ တစ်နှစ်တာ ကာလ ။ တိုင်းပြည်က နုနု … မုန်တိုင်းက ထန်ထန် အချိန် ။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ သာယာတဲ့ မနက်ခင်းလေး ။ အင်းစိန်မြို့က ခြံကျယ်ကြီးထဲက သွပ်မိုး အုတ်ခံ နှစ်ထပ်အိမ်ကြီး တစ်အိမ်ထဲမှာ ဆယ်ကျော်သက် ကောင်မလေးတစ်ယောက် ပန်းချီဆွဲနေသည် ။ ဖြူဆွတ်ဆွတ် အသား၊ နက်မှောင်တဲ့ ခါးအထိ ရှည်တဲ့ ဆံပင်၊ မျက်လုံး ဝိုင်းဝိုင်းနက်နက်၊ မျက်ခုံးမွေးနက်နက်၊ နှာတန်ပေါ်ပေါ်၊ နှုတ်ခမ်းဖေါင်းဖေါင်းလေးတွေ နဲ့။ ဒီကောင်မလေးရဲ့ နာမည်က နော်စောဆ လို့ ခေါ်ပါသည် ။ မြင်သူတကာ ရင်သပ်ရှုမောရတဲ့ မိန်းမချောလေး ။ မှုံနေအောင် ချောတဲ့ […]
အွန်လိုင်းက ရွှေဖူးစာ
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ထက်မြက် တစ်ယောက် ၁၀ တန်း ဖြေပြီးထား၍ ကျောင်းပိတ်ထားသောကြောင့် အိမ်မှာပဲ အိပ်လိုက်စားလိုက် အခန်းအောင်းကာ ဖုန်းထဲမှ အောကားများကြည့်လိုက်၊ တိတ်တခိုးဆိုဒ်မှ အင်းစက်စာများဖတ်လိုက်၊ လီးတောင်ရင် ဂွင်းထုလိုက်ဖြင့် ရှိနေလေသည်။ သူသည် သူငယ်ချင်းများ အပေါင်းအသင်းများလည်း မထားပါ။ အခြားလူငယ်များလို ဆော်ထားတာလည်း မရှိပဲ သူဘာသာအေးဆေးပင် နေတတ်လေသည်။ ဒါပေမယ့် သူသည် သူ့အမေ […]
” အာမက်…မင်း.. အို… ငါ့ အသဲနှလုံးတွေ ဘလောင်ဆန်နေပြီ “
အချိန်မှာ 1938 ခုနှစ် ဖြစ်ပေသည်။ ရေနံမြေသပိတ် တပ်မတော်ကြီး ရန်ကုန်မြို့တော် သို့ချီတက်သွားသည်မှာ ရက်သတ္တပတ်ပင် ပြည့်မြောက်ခဲ့သည့် အချိန်ပင် ဖြစ်ပေသည်။ ရေနံမြေ မြို့တော်၏ အရှေ့ဖျား ရွာစုလေးဝယ် တပ်မတော်ကြီးနှင့် တပါတည်း ချီတက်သွားကြပြီဖြစ်သော အိမ်ရှင်ယောက်ျားများ မရှိသလောက်ပင် ဖြစ်သဖြင့် မိန်းမသား ချည်းသာ ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီဖြစ်ရကား ခြောက်သွေ့၍ နေပေသည်။ ရွာဖျားထိပ်တွင် အထီးကျန်ဘဝ ပမာ ဆောက်လုပ်ထားသည့် တဲငယ် တစ်လုံးအတွင်းဝယ် တစ်ချက် တစ်ချက် ဝှေ့ယမ်းတိုက်ခတ်လိုက်သည့် လေ၏ လှုပ်ရှုားမှုကြောင့် လင်းတခါ မှုံတလှည့်ဖြင့် ညိမ်းလုညိမ်းဆဲ မီးရောင်အောက်တွင် ခံစားနေရသည့် ဝေဒနာကြောင့် မချိမဆံ ညဉ်းညူ နေသည့် လူမမာ၏ ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်တွင် စိုးရိမ်ခြင်း ကြီးစွာဖြင့် ကြည့်နေသည့် အသက် ၃၅ နှစ် […]
အကြပ်ကိုင်ခံလိုက်ရတဲ့ ချောမောလှပတဲ့ ဆရာမလေး
ကျမနံမည်က နန်းဇင်အေး၊ အလယ်တန်းပြ ဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်က ကျမရဲ့မွေးရပ်မြေပြန်ပီး ကျမရဲ့ချစ်ရသောမောင် ကိုနိုင်အောင်နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တာ ပူပူနွေးနွေးပဲ ရှိပါသေးတယ်။ မောင်နဲ့ကျမတို့ရဲ့ တာဝန်ကျရာမြို့လေးကို ပြန်ရောက်တာ ၃ရက်ပဲရှိသေးတယ်။ အလယ်တန်းပြဆရာမလေး နန်းဇင်အေး ချစ်သောမောင်နှင့် အိမ်ထောင်ရက်သားကျပြီဖြစ်၍ မောင်အလုပ်သွားချိန်စနေနေ့တွင် နန်းဇင်အေး တစ်ယောက်တည်း အိမ်တွင်ကျန်ခဲ့သည်။ နန်းဇင်အေးမှာ မောင်နှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍ မောင်နှင့်တစ်ခါသာချစ်ဖူးသေးသည်။ နန်းဇင်အေးမှာ ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ မိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့် မောင်က နန်းဇင်အေးငြင်းဆန်သဖြင့် အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။ ဟိုနေ့က ထဘီလေးကို အသာလှန်ကာ ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင် မောင်ကပြီးသွားသည်။ နန်းဇင်အေးမှာ အသက်၂၅နှစ်ခန့်ရှိပြီး အသားလေးက ဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။ အထူးသဖြင့် နက်မှောင်နေသော ဆံကေသာလေးများမှာ နန်းဇင်အေးကို မဟာဆန်၍ ကျက်သရေရှိစေသည်။ အရပ်က၅ပေ၅လက်မခန့်ရှိပြီး အရပ်နှင့်လိုက်အောင် ပင်ခန္ဓာကိုယ်က သူ့နေရာနှင့်သူ အချိုးကျနေသည်။ သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှ စွင့်ကားလုံးဝန်းသောတင်သားများနှင့် မို့တင်း၍ကြွရွနေသော […]
ဦးရဲ့ အထိအတွေ့မှာ သာယာသွားတဲ့ သမီးလေး
“လွတ်… လွတ်နော်.. အော်လိုက်မှာနော် အဟင့်.. ဟင့်… သူ့သမီးလောက် ရှိတဲ့သူကို ယုတ်မာနေတာ လူယုတ်မာ အီးး ဟီးးး ” “ ဟား ဟား ရတယ်လေ အော်လေ.. အော်… ခဏနေရင် ဒီထက်တောင် ပိုအော်ရအုံးမှာ ” ဟု ဆိုကာ ကောင်မလေး၏ ကိုယ်ပေါ် မှောက်အိပ်ကာ ကောင်မလေး၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ချုပ်ကိုင်ထားပြီး ကောင်မလေးရဲ့ ဖွံ့ဖြိုးစ ဖွံ့ဖြိုးဆဲ ရင်မွှာနှစ်စုံကို အငမ်းမရ ငုပ်စို့နေလေသည်။ အသက် ၃၅ နှစ်ခန့်ရှိသော ကိုခိုင် တစ်ယောက် ၎င်း၏ သမီးအရွယ်ခန့်ရှိသော အသက် ၁၅ နှစ်အရွယ်ရှိ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကို အတင်းအဓ္ဓမ ပြုကျင့်ဖို့ ဖြစ်သည်။ ကျားနှင့်သမင်ငယ် အားပြိုင်ကြသည့်အခါ ဘယ်သူက လျော့သွားရမည်နည်းဆိုသည့် […]