ကြီးတာကြိုက်သည့် ခိုင်

အိပ်ခန်းထဲမှာ မုန်တိုင်းကျနေသလို ထင်ရသည်။ ခိုင်ခိုင်မွန်တစ်ယောက် ကိုတင်အောင်ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်တွယ်ပြီး တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် သူမကို တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်း အသံထွက်အောင် လိုးဆောင့်ပေးနေသော ကိုတင်အောင်၏ဆောင့်ချက်များကို အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကို ကော့ကာတစ်မျိုး ပင့်ကာတစ်သွယ်ဖြင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ညှောင့်လိုးရင်း ပါရမီဖြည့်ပေးနေပါသည်။ ကိုတင်အောင်ကား နေ့ခင်းကြောင်တောင် အချိန်ကြီးမှာပင် အလုပ်မှနေ၍ ထမင်းစားပြန်လာပြီး မယားချောလေးဖြစ်သူ ခိုင်ခိုင်မွန်ကို တစ်ချီမရမက ဆွဲနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ ဆောင့်ချက်များက တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အထူးပဲလှပ၍ ခါးသေးရင်ချီ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားဖြစ်သော မယားချောလေးကို ပိုင်ဆိုင်သူပီပီ ကိုတင်အောင်ကား ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် ခိုင်ခိုင်မွန်၏ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးဆောင့်ရသည်မှာ အရသာရှိလှသည်။ ယခု အိမ်ထောင်သက် နှစ်နှစ်ကျော်လာသည့်တိုင် အားရသည်ဟူ၍မရှိချေ။ နောက်ဆုံး အားကုန်သွန်၍ သူ့တင်ပါးကို မြောက်လိုက်နှိမ့်လိုက် အဆက်မပြတ်လုပ်ပြီး အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် အပေါ်စီးကနေ အားပါပါ ဆောင့်ချလိုက်တော့မှ သူဂိတ်ဆုံးရောက်ပြီး သုက်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတော့သည်။ ခိုင်ခိုင်မွန်လည်း ကော့ပျံ၍ သူနှင့်အတူ လိုက်ပါ ပြီးလိုက်ရသည်။ ခဏနားကြပြီး ခိုင်ခိုင်မွန်က “ကဲ ကိုအောင် အလုပ်သွားစရာရှိ သွားပါ ညနေပြန်လာမှ ရှင့်စိတ်ကြိုက်ပေါ” “ဒါဖြင့် နမ်းပါဦး ခိုင်လေးရ ” “ဟင်း ကဲ… ပြွတ် ပြွတ်… သွားတော့ ကိုအောင်.. ရစ်မနေနဲ့.. ရှင့်တပည့်တွေ စောင့်နေကြရော့မယ် ” အဝတ်အစားကောက်ဝတ်ပြီး ကိုတင်အောင် ပြန်ထွက်ခွာသွားတော့မှ ခိုင်ခိုင်မွန်လည်း သက်ပြင်းကို ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိပါတော့သည်။ ခိုင်ခိုင်မွန့် အသက်က ၂၀ စွန်းစွန်းကလေးသာ ရှိဦးမည်။

၁၈နှစ်သမီး လောက်မှာ သူမအိမ်ထောင်ကျသည်။ ထိုစဉ်က အဝေးပြေးကားမောင်းသူ တစ်ယောက်ဖြစ်သော ကိုတင်အောင်က သူမအိမ်ကို အဝင်အထွက်ပြုလာရာမှ နှစ်ယောက်သား ငြိခဲ့ကြတာဖြစ်ပြီး မိခင်သဘောမတူမှာစိုး၍ ခိုးရာနောက်ကို တစ်ပါတည်း လိုက်ပါခဲ့ခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ ကိုတင်အောင်က သူမထက် ၁၀ နှစ်ကျော်ကျော်လောက် ကြီးသည်။ ကားအက်ဆီးဒင့် နှစ်ကြိမ်ဖြစ်ပြီးနောက် ကိုတင်အောင်တစ်ယောက် အန္တရာယ်များသော ယာဉ်မောင်းအလုပ်ကိုစွန့်ကာ အဝေးပြေးကားလိုင်းတစ်ခုမှာပင် ဂိတ်မှူးအဖြစ် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်သည်။ အလုပ်လည်း အဆင်ပြေသည့်အလျှောက် မယားဖြစ်သူကို မကြောင့်မကြထားနိုင်သည်။ သားသမီးလည်း မရကြပေ။ ခိုင်ခိုင်မွန်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး အိမ်နောက်ဖေးရှိ ရေချိုးခန်းရှိရာသွား၍ ရေမိုးချိုးအဝတ်အစား လဲလှယ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အိမ်တံခါးများကို သော့ခတ်၍ ဆိုက္ကားတစ်စီးနှင့် အပြင်ထွက်လာလိုက်သည်။ သူမသွားနေကျ နေရာကိုရောက်တော့ ဆိုက္ကားဆရာကို ပိုက်ဆံရှင်း၍ ပြန်လွှတ်လိုက်ပြီး အိမ်ကလေးထဲကို လှမ်းဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။ အိမ်ကလေးထဲမှာတော့ အသက် ၄၀အရွယ်ခန့် ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်က ခိုင်ခိုင်မွန်ကို ပွေ့ဖက်ဆီးကြိုနေပြီး နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲကို အတူယှဉ်တွဲ၍ ဝင်လာခဲ့ကြပါသည်။ “စောင့်ရတာကြာပြီ ခိုင်ရယ်” “ဟင်း… ဟိုက အလုပ်မသွားနိုင်သေးလို့ တော်ရေ… သူထမင်းစားအပြန်ကိုလည်း စောင့်ရသေးတယ် ” သူမကပြောလိုက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာ ပွေ့ဖက်လိုက်သည်။ “တနေ့တခြား ပိုလှလှလာတယ် ခိုင်ရယ်” “ကိုခက်နော်… ဟွန့်… တွေ့လိုက်ရင် ဒီအတိုင်းကြီးပဲ… လူကို ဟိုဟာလုပ်ဖို့ပဲ စဉ်းစားနေတာလား… ဟင်း ဟင်း ” “ဘာလုပ်ဖို့ပြောတာလဲ ခိုင်ရဲ့ ” “ဟို …လ… လိုး ဖို့ … လိုးဖို့ ပြောတာ ကိုခက်ရဲ့ …ကဲ ရှင်းပလား ဟင့် ဟင့် ဟင့် ” ခိုင်ခိုင်မွန့် ကိုယ်လုံးလေးက ကုတင်ပေါ်သို့ လဲပြိုကျသွားရပါသည်။ သူမကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးမကျန် သူဖြုတ်ပေးနေသည်။ အနက်ရောင် ဘရာစီယာလေးကို ချွတ်သည်။

ထမီကို အထက်ဆင်စကလေး ဖြေချလိုက်ရာ စောက်မွှေးအုံကြီးနှင့်တကွ ယောက်ျားတန်ဆာကို အလွန်အမင်း မွတ်သိပ်တောင့်တနေဟန်ဖြင့် သူမ၏ အရည်လဲ့နေသော စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကြီးက ဘွားကနဲပင် ပေါ်ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ “ဟင့် ဟင့် ကိုခက်လည်း… ချွတ်လေ ” “သိပ်တွေ့ချင်နေပြီလား ” “တွေ့ချင်လို့ ပြောတာပေါ့ ကိုခက်ရယ်… အဟင်းဟင်း ” ခက်မောင် ဆိုသူက သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ လီးမည်းမည်းသည်းသည်းကြီးက ကိုင်းခရမ်းသီးကြီးအလား သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ တွဲလောင်းကြီးကျလို့။ လီးမွေးတွေက ရှည်လျားကောက်ကွေးစွာ နက်မှောင်ထူထပ်ပြီး အမွှေးအမြှင်သန်သူပီပီ လီးမွေးများက သူ့ဆီးခုံမှနေ၍ ချက်တိုင်ဆီအထိ တစ်ဆက်တည်း တက်သွားသလို ထင်ရပေသည်။ ခိုင်ခိုင်မွန် ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး သူ့လီးကို လက်နှင့် အားပါးတရကြီး ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူမနှုတ်ခမ်းကလေးက လီးမည်းကြီးကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် လှမ်းစုပ်၍ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ပြဲနေအောင်ဟပြီး ငုံ့ကာစုပ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် လျှာကလေးနဲ့ တဖျပ်ဖျပ် ယက်ဆွလိုက်လုပ်ရင်း ကြင်ကြင်နာနာ အနမ်းလေးတွေ ပေးနေလိုက်တော့သည်။ ကိုခက်၏လီးက တမုဟုတ်ချင်း တောင်မတ်ကြီးထွားလာပါသည်။ သူမ၏ လင်တော်မောင် လီးနှင့် ဘာမျှမဆိုင်ချေ။ လင်ဖြစ်သူ ကိုတင်အောင့် လီးက သာမန်မျှသာဖြစ်၍ အိမ်ထောင်သက်ကလေး တစ်နှစ်ခန့်အရောက်မှာ ချောင်ချောင်ချိချိ ဖြစ်လို့သွားပါပြီ။ လိုးရတာ ဖွယ်တယ်တယ် ပေါ့ရွှတ်ရွှတ်နှင့်မို့ လီးကြီးတာမှ ကြိုက်သည့် ခိုင်ခိုင်မွန်အနေနှင့် ဘယ်လိုမှကို အားရတင်းတိမ်နိုင်မှု မရှိတော့ချေ။ “စောက်ပတ်ယက်ပေးဦး… ကိုခက်ရယ် ” တွေ့ဆုံခဲ့တာ လေးငါးကြိမ်မကရှိခဲ့ပြီး တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်သိပြီးဖြစ်၍ ခိုင်ခိုင်မွန်က မရှက်မကြောက်ပင် ပြောဆိုလိုက်သည်။ ဤသို့ ညစ်တီးညစ်ပတ် ပြောဆိုလိုးဆောင့်ရခြင်းမျိုးကို သူမ အလွန်နှစ်ခြိုက် သဘောတွေ့လှသူ ဖြစ်သည်။ ခိုင်ခိုင်မွန်မှာ အပျိုဘဝကတည်းကပင် မိခင်နှင့်အတူ ထမင်းဆိုင်မှာ ကူရောင်းရင်း ယောက်ျားသနာတွေနှင့် ထွေးလားလုံးလား နေထိုင်ဆက်ဆံရတာကို ပျော်မွေ့ခဲ့သူဖြစ်၍ အတွေ့အကြုံလည်း များစွာရရှိခဲ့ပြီးသူ တစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သည်။

သူမ၏ အပျိုပါကင်ကို ထမင်းဆိုင် အကူအလုပ်သမား တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် အညာသားဆိုသူက ဖွင့်လိုက်သည်။ နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်လောက် ကာမဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ပြီး လီးအရသာကို ထပ်မံခံစားလိုစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာမိသည်။ အညာသားပြန်သွားတော့ နောက်တစ်ယောက်နှင့် ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ပြန်သည်။ ဒီတစ်ကြိမ်မှာလည်း သူမမျှော်လင့်သလို ဖြစ်မလာပဲ အချိန်တိုတိုနှင့်ပင် တစ်စခန်း ရပ်ခဲ့ရပြန်သည်။ ကိုတင်အောင်က တတိယမြောက်ရည်းစား အသက်ကလည်း ပိုကြီးသလို အတွေ့အကြုံ ပိုရင့်သူမို့ သူမကို မယားအဖြစ်သို့ ရောက်သည်အထိ ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ လီးကြီးလွန်းလို့ မဟုတ်ပဲ အချိန်ကြာကြာဆွဲကာ မိန်းမတစ်ယောက် မျော့ကျသွားအောင် လိုးပေးနိုင်သူမို့လည်း ခိုင်ခိုင်မွန် သူ့ကိုအစွဲကြီး စွဲခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ခုတော့ အိမ်ထောင်သက်ကလေးလည်းရလာ အလုပ်တာဝန်တွေပိပြီး ယခင်ကလို ကိုတင်အောင်တစ်ယောက် လိုးအားမရှိတော့ပဲ ယောက်ျားစွမ်းအားတွေ လျှော့ကျလာခဲ့ပြီမို့ ခိုင်ခိုင်မွန် ပင်ကိုယ်ဇာတိကလေး ပြလာပြီး ခြံခုန်ချင်လာသည်။ ကိုခက်မောင်နှင့် ဆုံဆည်းခဲ့ခြင်းက သူမအလိုရမက် ဘယ်လောက်ကြီးတယ်ဆိုတာ သက်သေပြနေသလိုပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။ ခက်မောင်က ဒီရပ်ကွက်ထဲမှာ လင်ရှိမယားမရှောင် ဘာမရှောင် ကြုံးတဲ့သူပင်။ သူဖွင့်ခဲ့သည့် ပါကင်တွေ မနည်းသလို တစ်လမ်းလုံးရှိသမျှ လင်ရှိမယားတွေထဲက စောက်ပတ်ရွသည့် ဘယ်မိန်းမမဆို သူ့လက်ချက်နှင့် မကင်းကြသူတွေချည်းပင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ နှစ်လုံးသုံးလုံးထီ ကိုင်သည့် ချဲဒိုင်မယားရော ကုန်စိမ်းသည်ရော သင်္ဘောသားမယား ကျောင်းဆရာမ ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းပါမကျန် ဆိုဒ်စုံဖိုက်ဖူးသည်။ အလုပ်လည်း ဟုတ်တာရော မဟုတ်တာပါ အစုံလုပ်သူမို့ သူ့ဂွင်က ကျယ်ပြန့်သည်။ ခိုင်ခိုင်မွန်နှင့်လည်း ရပ်ကွက်ဈေးထဲမှာ မကြာခဏဆုံမိကြရာက သူကလမ်းကြောင်းခင်းပြီး ရင်းနှီးမှုအရယူကာ အပိုင်ချိုင်နိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ခက်မေင်က ခိုင်ခိုင်မွန်ကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ရာက ပက်လက်လှန် ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားခိုင်းလိုက်ပြီး သူမပေါင်ကြားထဲသို့ ခေါင်းလျှိုဝင်၍ စောက်ပတ် ခုံးမောက်မောက်ကြီးကို နမ်းလိုက်သည်။

ခိုင်ခိုင်မွန် စောက်ပတ်မှာ လက်လေးသစ်ခန့် နှုတ်ခမ်းသားတွေ ထူထူမို့မို့ကြီး ဖြစ်လျှက် အမွှေးမကြာမကြာ ရိတ်လေ့ရှိသူမို့လည်း စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ပြောင်ရှင်းနေပြီး မုန့်ဖောင်းကြီးလို ကြရွလျှက် ရှိနေတာကို တွေ့ရပါသည်။ စောက်ရည်တွေက တော်တော်ကလေး ရွှန်းစိုနေလေပြီ။ စောက်ပတ်တဝိုက်ကို လျှာနှင့်သိမ်းယက်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာသွင်းပြီး လှည့်ပတ်ထိုးမွှေလိုက် စောက်စေ့ကလေးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်နှင့်မို့ ဝါဝါခိုင် ကာမစိတ်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထကြွသောင်းကျန်းလာခဲ့ရသည်။ ကိုခက်က ဝါဝါခိုင့် စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လက်နှစ်ချောင်းပူးကာသွင်းပြီး ထိုးလိုက်နှိုက်လိုက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် အသွားအပြန်လုပ်ကာ စောက်ရည်များ ဒလဟောစီးကျလာသည်အထိ ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လက်နှင့် လိုးပေးနေပြန်ပါသည်။ “အအိ အင့် အင့် ဟင် မ မခံနိုင်တော့ဘူး… ယား ယားတယ် ကိုခက်ရယ်… အိ အိ အူးး အူးးး ကျွတ်ကျွတ် အ အိ အာ့ အားး” “ကောင်းလား ခိုင်… ဘယ်လိုနေလဲ ဟင်း ဟင်း ” “ကောင်း ကောင်းတယ်… ဟင်း ဟင်း ဟင်း… အပေါ်တက်ပြီး လိုးပေးပါတော့ ကိုခက်ရယ်… ကျွန်မ စောက်ပတ်က ရွချင်တိုင်း ရွနေပါပြီ လီးနဲ့လိုးတာ ခံချင်လှပြီ ” “လိုးပေးမှာပေါ့ ခိုင်ရဲ့… ဟဲ ဟဲ… စောက်ပတ်က အရည်အထွက်များမှ လီးအဝင်ချောမှာ မဟုတ်လား ” သူ စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးပြီးမှ ခက်မောင် သူမကို လိုးဖို့ နေရာယူလိုက်သည်။ သူ့လီးထိပ်ကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာ တေ့ချိန်၍ လဒစ်ထိပ်ဖူးကို မြုပ်ဝင်သွားအောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ “ဗြွတ် စွိ စွပ် ဗွပ်… အ အိ အီးးး ဟင့် အင့် ” “ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ်… နင့်သွားတာပဲ… လီးကြီးက ကြီးလိုက်တာ ” “ကောင်းရင် လက်က စောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးထား… ငါ ပေါင်ထမ်းပြီး လိုးပေးမယ် ” “လုပ်ပါ လီးဝင်ရင် ပြီးတာပဲ… ကြိုက်သလိုသာ လိုး ” ခိုင်ခိုင်မွန်ကလည်း အားကျမခံ ပြန်ပြောသည်။ ခက်မောင် အသားကုန် လိုးလေပြီ။ ကုတင်သံ တကျွိကျွိ ဆူညံသွားသည်။ ဆောင့်သံတွေ မာန်သွင်းသံတွေ အသားချင်း တဖတ်ဖတ် တဘတ်ဘတ် ရိုက်ခတ်သံ၊ လီးနှင့်စောက်ပတ် ထိတွေ့ရာမှ ထွက်ပေါ်လာသော တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်အသံများက ပွက်လောရိုက်မျှ ထွက်ပေါ်လို့လာသည်။

ခိုခိုင်မွန် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့ ပုခုံးထမ်းတင်ပြီး ပြဲအာအာကလေး ဖြစ်နေသည့် စောက်ခေါင်းအပေါက်ထဲကို သူ့လီးကြီး မဆန့်မပြဲထည့်သွင်းပြီး တရစပ် ဆောင့်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့လီးက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ရက်စက်စွာပင် ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် လီးအရင်းထိ ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ စိုက်မြုပ်ဝင်သွားတာမို့ သားအိမ်ပေါက်မတတ် အီဆိမ့်နေအောင် ခံရသဖြင့် ခိုခိုင်မွန် အံကိုတင်းတင်း ကြိတ်ထားလိုက်ရသည်။ ခိုင်ခိုင်မွန် ဖင်သားအိအိ ကားကားကြီး နှစ်ဖက်က သူ့ဆောင့်လိုးချက်အောက်မှာ တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ လှုပ်ခါယမ်းကာ ပိပိပြားပြားကြီး ဖြစ်သွားရလျှက် စောက်ပတ်ကလည်း ပြဲကနဲပြဲကနဲနေအောင် အချက်ပေါင်းရာချီပြီး အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးမှုကို ခံနေရပေသည်။ အရသာ ကောင်းသထက် ကောင်းလာသည်။ “ကိုခက်… ဆောင့် ဆောင့်ပေး… မြန်မြန် လိုးပါ လိုးစမ်းပါ… ဟင့် ဟင့်… ခိုင် ပြီးချင်လာပြီ… သေးတောင် ထွက်ချင်လာသလိုပဲ “။ “ငါ လိုးတာ ကြိုက်လား ခိုင်… နင့်ယောက်ျားလိုးတာနဲ့ တူရဲ့လား” “အိုး… ဘယ်တူမှာလဲ… ရှင့်လီးက ကြီးပြီး အလိုးကလည်း ဒီလောက်သန်လှတာ…. ကောင်း… ကောင်းတယ်… ကောင်းကောင်း လိုးပေးစမ်းပါ ကျွန်မ ရှင့်ကို… ရှင် ခေါ်တဲ့နေရာ လိုက်အလိုးခံပေးမယ်… ဘယ့်နဲ့လဲ ကိုခက်ရဲ့ ” “နင် တကယ်ပြောတာနော်… ငါ နင့်ကို ဖာဘိခေါ်သွားပြီး လိုးမှာ ဖြစ်လား ” “ဘာလဲ ဖာခံ ခိုင်းမလို့လား ဟင်း ဟင်း… ဒီက သုံးယောက်လေးယောက်လောက်တော့ အပျော့ပဲနော် ဟွင်းးး ” “ကဲကွာ နင်ပြောတာနဲ့… ငါ့လီးက ပိုတောင်ပြီး ပြီးချင်လာပြီ… ကိုင်း လီးတဆုံးလိုးပေးမယ် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား ” “ဖြစ်တယ် ကိုခက် လီးအရင်းထိ မွှေ့ပြီးဆောင့်ပေး… အားး ကောင်း ကောင်းတယ် ကောင်းးး အ အိ အားးး…ပြီး..ပြီး… ပြီးပြီ ကိုခက်…အားးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုခက်ရယ် ” ခိုခိုင်မွန် ကော့ပျံသွားသည်။ ဖင်သားနှစ်ဖက် တွန့်ကနဲ ရှုံ့ကနဲ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ရှုံ့ချည်ပွချည် ဖြစ်လျှက် စောက်ရည်တွေ တဗျစ်ဗျစ် ပန်းထွက်သွားရလေသည်။ ကိုခက်မောင်လည်း အချက်လေးဆယ်လောက် တရှိန်ထိုး လိုးဆောင့်ကာ “အားဟားး… ရော့… ရော့… အားးး” အံကြီးကြိတ်ရင်း သုတ်ရည်တွေ သူမသားအိမ်ဆီ အဆက်မပြတ် ထုတ်လွှတ်လိုက်လေသည်။ တစ်ချီအပြီးမှာ ခဏနားကြပြီး တအောင့်နေတော့ နောက်တစ်ချီ ထပ်လိုးကြသည်။

သူမကို လေးဖက်ထောက် ကုန်းခိုင်းကာ လိုးသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ခိုင်ခိုင်မွန်ကို ဖင်သားနှစ်ဖက် ကုန်းထောင်စေလိုက်ပြီး သူမအနောက်မှနေ၍ စောက်ပတ်ထဲလီးသွင်းပြီး ခွေးလိုးသလို လိုးပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ နှစ်ချီအလိုးခံပြီးချိန်မှာ ခိုင်ခိုင်မွန်အနေနှင့် အိမ်မှာကတည်းက လင်ဖြစ်သူအလိုးကို တစ်ချီ ခံလာခဲ့ရသူမို့ မောမောနှင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ လဲလျောင်းရင်း လီးအရသာကို တရိပ်ရိပ်ခံစား၍ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ရလေသည်။ ခိုင်ခိုင်မွန် နိုးလာတော့ ကိုခက်က သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့် တပြတ်ပြတ် ယက်ဆွပေးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ “အိုး… ကဲလိုက်တာ… ဟင့် ဟင့်… လူအိပ်နေချိန်တောင် မရှောင်ဘူး.. ဘယ့်နဲ့လဲ စောက်ပတ်ယက်ရတာ… အရသာတော်တော်ရှိလို့လား ဟင်းဟင်း ” “ရှိတယ် နင့်စောက်ပတ်ကိုယက်ရင်… ငါ့လီးက အလိုလိုတောင်လာတယ်… ကဲ ကြည့်တွေ့လား လီးစုပ်ချင်သေးလား ” သူမမျက်စိရှေ့မှာ မြင်တွေ့နေရသောလီးကြီးက သံချောင်းကြီးလို မတ်မတ်တောင်နေပြီး လီဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးမှာ အသည်းယားစဖွယ်ဖြစ်နေ၍ ခိုင်ခိုင်မွန်လည်း သူ့ကို ပြန်လည်မော့ကြည့်နေလိုက်ကာ “စုပ်မယ် ကိုခက် လီးတောင်တာမြင်ရင်… ကျွန်မစောက်ပတ်လည်း တောင်တာပဲ … အထဲကနေရွပြီး ယားလာတယ် သိလား” ခိုင်ခိုင်မွန် သူ့လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်သည်။ လီးအပြတ်တောင်လာချိန်မှာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ပတ်မှာ စောက်ရညတရွှဲရွှဲ ဖြစ်ကာနေချေပြီ။ ခိုင်ခိုင်မွန်က သူ့ကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ လီးကြီးကို တက်ခွထိုင်လိုက်ကာ အပေါ်မှနေ၍ မြင်းစီးသလို လိုးပေးလိုက်ပါသည်။ လီးကြီးက သူမသားအိမ်ကို တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ဝင်ဝင်ဆောင့်နေသည်။ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို တအိအိလှုပ်ခါ၍ နှိမ့်လိုက် ကြွလိုက် ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖိဆောင့်ချလိုက်၊ စကောဝိုင်း မွှေ့လိုးလိုက်နှင့် စည်းစိမ်အတွေ့ကြီး တွေ့နေမိသည်။ ဒီကြားထဲ ကိုခက်ကလည်း အလိုက်တသိနှင့် သူမစောက်ပတ်ကို အောက်ကနေ ပင့်လိုးကလေး လိုးပေးလိုက်ပြန်တာမို့ ခံစားရသည့် သုခစည်းစိမ်က အတိုင်းထက်အလွန်ပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်ကြာတော့ ခိုင်ခိုင်မွန် အသက်ရှူသံ တဟင်းဟင်းနှင့် ဏှာထန်လာသည်နှင့်အမျှ နှာမှုတ်သံ ခပ်ပြင်းပြင်း ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။ “ဟင်းး ကိုရယ်… လီးကြီးက လိုးရတာ ဇိမ်ပဲကွယ်… ခိုင် ကောင်းနေပြီ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ကွဲချင်ကွဲပါစေတော့ အားရပါးရဆောင့် ချင်ပြီ … အကိုရယ် … ဟင်း ဟင်းးးး ” “ဆောင့် ဆောင့် အားရအောင် ဆောင့်လိုးပေး” “ကို အောက်ကနေ ကော့ပေးမယ်” “အင်း” “ရလား ရလား … ခိုင်လေး” “အင်း… အားး ကောင်းတယ် ကိုခက်… ဆောင့် ဆောင့်.. ခိုင်လည်း ဆောင့်မယ်… ဟင်း ကဲ ကဲ” “အားး.. အမလေးလေး… ကောင်း…ကောင်းလိုက်တာ… ပြီး ပြီးပြီ ကိုခက်” “ကိုလည်း ပြီးတော့မယ်… စောက်ပတ်နဲ့ ညှစ်ပေးထား… အားး… ဟားးး.. ထွက် ထွက်ပြီ… အားးးး” ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ထက်သန်စွာဖြင့် အပြိုင်အဆိုင် လိုးဆောင့်လိုက်ကြလျှက် ကာမပန်းတိုင်သို့ ပြိုင်တူပင် ဆိုက်ရောက်သွားခဲ့ကြလေသည်။ ခဏနားလိုက် လိုးလိုက်နှင့် သူက ငါးချီတိတိ လိုးသည်။ ညနေ ၆ နာရီလောက်မှ ခိုင်ခိုင်မွန် ကိုခက်ကို နှုတ်ဆက်ပြီး မပြန်ချင်ပြန်ချင်နှင့်ပင် အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ရပါတော့သည်။….ပြီး