နန်းဆုလဲ့မှာ ယောက်ျားရှိပေမဲ့ သူ့ယောက်ျား ကိုခိုင်ထွန်းက နယ်တွင် အလုပ်လုပ်နေတာမို့ ၂လတခါ လောက်သာ တွေ့ရပြီး သူမကတော့ ရန်ကုန်မှာပင် စတိုးဆိုင်ဖွင့်ကာ ဆိုင်မှာပင် အသက် ၁၅နှစ်ခန့် အိမ်ဖေါ်မလေး နုနုနှင့် နေတာဖြစ်သည်။ သူမစတိုးဆိုင်တွင် နေအောင်ဆိုသည့် ၁၈ နှစ်အရွယ် အရောင်းကောင်လေး တယောက်နှင့် ရွယ်တူ အရောင်းစာရေးမလေး ကေခိုင်နှင့် လဲ့မွန်တို့ အလုပ် လုပ်ကြပြီး ည ၁၀ နာရီခန့်အထိဖွင့်ကာ ဝန်ထမ်းများကို ဆိုင်ပိတ်ပြီးလျှင် ကားဖြင့် သူကိုယ်တိုင် လိုက်ပို့ပေးတာမို့ အဆင်ပြေလှသည်။ တနေ့ နေ့လည်ဖက် လူရှင်းတုန်း နန်းဆုလဲ့လည်း ခုံပုလေးဖြင့် စင်အပေါ်ဆုံးမှ မုန့်ပုံးကို လှမ်းယူနေတုန်း သူ့အနောက်နား ရောက်နေသည့် နေအောင်မှာ နန်းဆုလဲ့၏ မို့မောက်သောရင်အစုံ၊ သေးသွယ်သောခါးလေးနှင့် လိုက်ဖက်လှသော ကားစွင့် လုံးဝန်းပြီး ကောက်နေသည့် ဖင်ကြီးအား သိမ်းကြုံးကြည့်ကာ လီးပင် တောင်လာကာ စိတ်ထဲမှ ပြစ်မှားနေတုန်း နန်းဆုလဲ့ ခုံပေါ်မှ ခြေချော်ကျသည်။ နေအောင်ကလည်း အနားမှာ ရှိနေတာမို ဖမ်းထိမ်းလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့မှာ နေအောင့် ကိုယ်ပေါ် ကျောမှီ ကျသည်။ နေအောင်လည်း ရုတ်တရက် လှမ်းပွေ့လိုက်ရာ လက်တဖက်က နန်းဆုလဲ့၏ ကားစွင့်သည့် ဖင်ကြားထဲ နှိုက်မိသလို ဖြစ်သွားပြီး နောက်တဖက်က ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ဖက်မိသွားတာမို့ လူပျိုရိုင်းလေး နေအောင်မှာ သွေးဆူကာ လီးကြီး ထောင်မတ်လာပြီး နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်သား အိအိကြီးကို သွားထောက် မိသွားပါသည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင့်လက်က သူမဖင်ကြားထဲ နှိုက်သလိုဖြစ်ပြီး လီးကြီးကလည်း သူမတင်ပါးအိအိကြီးကို ထောက်မိကာ ပူနွေးသည့် အထိတွေ့ကြောင့် ရင်တုန်ကာ ရုတ်တရက် မခွာမိဘဲ သာယာသွားသည်။ ခဏကြာမှ သတိရကာ “ဟဲ့… နင်ကလည်း လွှတ်တော့လေ…ဟွင်း”ဟုပြောရင်း ကြာမျက်စောင်းလေးထိုးကာ ပတ်ဝင်းကျင်ကိုလည်း အကဲခတ်လိုက်ပြီး ဘယ်သူမှ မမြင်မှန်း သိတော့မှ နေအောင်၏ ယောက်ျားပီသသည့် မျက်နှာနုနုလေးကို ပြန်ကြည့်ရင်း ပြီတီတီ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကို တလုံးချင်း ခါရမ်းကာ ထွက်သွားပါတော့သည်။ နေအောင်မှာတော့ နန်းဆုလဲ့၏ နှုးညံ့သည့် ကိုယ်လုံးအိအိ အတွေ့ထိကြောင့် သွေးသားဆူပွက်ကာ အူရိုင်းလေးမို့ လီးကြီးမှာ ပုဆိုးကြားမှ ထောင်မတ်နေပါတော့သည်။ ကေခိုင်နှင့် လဲ့မွန်တို့ကတော့ ဆိုင်ရှေ့တွင် ထိုင်ကာ ကိုရီးယားမင်းသား အကြောင်း ပြောနေကြတာမို့ ဘာမှ မသိလိုက်ပေ။
နန်းဆုလဲ့မှာ ဆိုင်အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး ရင်ခုန်နေကာ နေအောင့် လီးကြီး ဖင်ကို လာထောက်တာ ပြန်တွေးမိပြီး စောက်ပတ်ပင် စိုစိစိ ဖြစ်လာပါတော့သည်။ သူမမှာ ယောက်ျားကလည်း အနားမရှိတာမို့ ကောင်းကောင်း အလိုးမခံရဘဲ အသက်၂၇ နှစ်အရွယ် သွေးသား ထကြွတုန်းမို့ မချင့်မရဲဖြစ်ကာ နေအောင့် အလိုး ခံရရင် ကောင်းမှာဘဲဟု တွေးနေမိတော့သည်။ သည်လိုနှင့် နောက်တစ်ရက် ဆိုင်ထဲရှိ ခုံပုတလုံးတွင် နေအောင်ထိုင်ကာ စာအုပ်တစ်အုပ် ဖတ်နေတုန်း နန်းဆုလဲ့က ကောင်တာခုံမှ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ အောက်စလွတ်ကာ နေအောင်၏ ၇လက်မကျော်သည့် လီးမဲမဲကြီးကို အထင်းသား မြင်လိုက်ရတာမို့ ရင်ခုန်ကာ တုန်တုန်ရင်ရင် ဖြစ်နေပြီး သူမယောက်ျား ကိုခိုင်ထွန်း၏ လီးမှာ ၆လက်မသာ ရှိတာမို့ အခုတွေ့နေရသည့် နေအောင်၏ ၇လက်မကျော်သည့် လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ ထည့်ကြည့်ချင်စိတ်များ စိတ်ထဲမှာ ထကြွနေပါတော့သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင်၏ လီးကြီးကို တွေ့ပြီးထဲက နေအောင်ကို ကုန်းချင်စိတ် အလိုးခံချင်စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်နေကာ ဘယ်လို ဇာတ်လမ်းရှာရမလဲဟု စဉ်းစားရင်း တနေ့လုံး နေအောင့် လီးကြီးကိုသာ မြင်ယောင်နေပါတော့သည်။ သည်လိုနဲ့ နောက်နှစ်ရက်ခန့် ကြာသောအခါ ည ၇နာရီခန့်တွင် မီး ရုတ်တရက် ပျက်သွားသဖြင့် နန်းဆုလဲ့လည်း အမှောင်ထဲမှ “ဟဲ့.. နေအောင် မီးချစ်ယူခဲ…. ဖယောင်းတိုင် ငါ့ဆီမှာရှိတယ်” ဆိုသဖြင့် နေအောင်လည်း မဆိုင်းမတွပင် “ဟုတ်ကဲ့ လာပြီ… မမဆု” ဟုပြောရင်း အမှောင်ထဲ နန်းဆုလဲ့ ရှိရာဆီသို့ စမ်းပြီးသွားရာ နေအောင်၏ လက်မှာ နန်းဆုလဲ့၏ ကားစွင့်နေသည့် ဖင်ကြီးကို ကိုင်မိသွားကာ နေအောင်လည်း ဖင်သားအိအိကြီးကို ကိုင်ကောင်းကောင်းနှင့် မီးမညှိသေးဘဲ ဆက်ကိုင်ထားမိရာ နန်းဆုလဲ့လည်း အရသာတွေ့နေတာမို့ အသာငြိမ်နေမိပြီး ဖင်ကြီးကို ကောက်ကာ အနောက်သို့ ကော့ပေးနေမိပြီး ခဏကြာမှ “ဟဲ့ နင်ကလည်း မီးညှိလေ… ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး ဟွင်း”ဟု ညုတုတု ပြောလိုက်ကာ လူချင်း ခွာလိုက်ပါသည်။ သည်တော့မှ နေအောင်လည်း သတိရကာ မီးညှိပေးလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့ကတော့ ရှက်ရှက်နှင့် ခေါင်းငုံထားရင်း နေအောင့် လီးကြီး တောင်ကာ ပုဆိုးထဲ ထောင်နေတာ တွေ့သဖြင့် ရင်တလှပ်လှပ်နှင့် အလိုးခံချင်စိတ်များ ကာမပိုးများ ထကြွနေပါတော့သည်။
ထို့နောက် ဆိုင်ပိတ်ပြီး ကားဖြင့် ကေခိုင်နှင့် လဲ့မွန်တို့အား လိုက်ပို့ပြီးနောက် နန်းဆုလဲ့လည်း အကြံရကာ နေအောင်အား “နေအောင်… ဒီနေ့ ဆိုင်မှာဘဲ လိုက်အိပ်ပါလား… မမ စာရင်းတွေ လုပ်စရာလည်းရှိတယ်… ကူလုပ်ပေးပေါ့”ဟု ပြောလိုက်ရာ နေအောင်လည်း မငြင်းတော့ဘဲ “ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ် မမဆု”ဟု ပြန်ပြောလိုက်တာမို့ နန်းဆုလဲ့လည်း ကားကို ဆိုင်သို့ ပြန်မောင်းလာခဲ့သည်။ ဆိုင်ပြန်ရောက်တော. နေအောင်အား အောက်ထပ် စတိုခန်းမှာ ခဏထားခဲ့ပြီး အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းသို့ ပြန်လာပြီး အဝတ်စား လဲလိုက်ပါသည်။ အပေါ်က ကြိုးတချောင်းအင်္ကျီ အဖြူပါးပါးလေးကို ဘရာစီယာ မခံဘဲ အောက်က ဒူးခေါင်း ဖုံးရုံ စကတ်အကားကို ပင်တီ မပါဘဲ ဝတ်ကာ အိမ်ဖေါ်မလေး နုနုကို အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး အောက်ထပ် နေအောင် ရှိရာ စတိုခန်းသို့ ဆင်းလာခဲ့ပါသည်။ နေအောင်က စားပွဲတလုံးပေါ်တွင် ဒူးတဖက် ထောင်ကာ ထိုင်နေတာမို့ အောက်စလွတ်နေသည်မို့ လီးတံကြီးကို နန်းဆုလဲ့ တွေ့လိုက်ရကာ ကာမသွေးများ ဆူပွက်လာပါတော့သည်။ နောက်တော့ စာရင်းများ အတူစစ်နေကြသည်။ ည ၁၁နာရီကျော်ခန့်တွင် နန်းဆုလဲ့ ခုံပုတလုံးပေါ် တက်ကာ စင်ပေါ်မှ တစ်ရှုးဘူးများ လှမ်းယူလိုက်သည်။ နေအောင်ကလည်း နန်းဆုလဲ့၏ အနောက်နားမှ သူမ၏ ကားစွင့် လုံးဝန်းသည့် ဖင်ကြီး၊ သေးသွယ်သော ခါးလေးနှင့် မို့မောက်နေသည့် နို့အစုံတို့ကို ကြည့်နေမိသည်။ ကြိုးတချောင်း အင်္ကျီကလည်း ပါးလွန်းပြီး ဘရာစီယာ မဝတ်ထားတာမို့ နို့သီးခေါင်းလေး ဖုနေတာပင် မြင်နေရသည်။ စကတ်ကလည်း ပါးလွှာပြီး ပင်တီ မပါတာမို့ ဖင်ကြီးမှာ လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသည်။ နောက်ပြီး နန်းဆုလဲ့ လက်မြှောက်လိုက်တိုင်း အင်္ကျီက ခါးတိုတာမို့ ဗိုက်သားဖွေးဖွေး ရှပ်ရှပ်လေးကို မြင်တွေ့နေရကာ နေအောင်မှာ မချင့်မရဲနှင့် ဘာမှလည်း မလုပ်ရဲဘဲ လီးကြီးကတော့ ထောင်မတ်နေပါတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် မီးရုတ်တရက် ပျက်သွားသဖြင့် နန်းဆုလဲ့လည်း အခွင့်ကောင်းမို့ “ဟဲ့… နေအောင်ရေ လုပ်ပါအုံး…. မမ ကြောက်တယ်ကွာ ဟင့်”ဟု အမူပိုရင်း ခုံပုပေါ်မှ အဆင်း နေအောင်ကလည်း ရှေ့အတိုးမို့ နေအောင့် ရင်ခွင်ထဲကို နန်းဆုလဲ့ ကျောပေးလျှက် တကိုယ်လုံး ရောက်သွားသည်။ ထိုအခါ နေအောင်၏ ထောင်ထနေသည့် လီးကြီးက နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်အိအိကြီးကို ထောက်မိသွားတော့သည်။ နေအောင်ကလည်း ယောင်ပြီး နန်းဆုလဲ့ကို ဖက်ထားလိုက်မိသည်။ နန်းဆုလဲ့ခမျာ သူမဖင်ကြီးကို ပူနွေးနွေး လီးကြီးနဲ့ ထောက်ထားသည့် အထိတွေ့ကို သာယာနေကာ “နေရယ် မမ ကြောက်လိုက်တာ… ဖက်ထားနော် မလွှတ်လိုက်နဲ့”ဟုပြောရင်း ခါးကော့ကာ ဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ပြီး နေအောင်၏ လီးကြီးကို ပွတ်ပေးနေပါတော့သည်။
နေအောင်လည်း မရဲတရဲနှင့် နန်းဆုလဲ့ကို ဖက်ထားရင်းဖြင့် လီးကြီးကလည်း ဖင်အိအိကြီးရဲ့ အထိတွေ့ကြောင့် မာန်ဖီနေတာမို့ ပိုဖိကာ ထောက်ထားလိုက်ပြီး နန်းဆုလဲ့၏ ပါးကို ငုံ့နမ်း လိုက်ပါတော့သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း ကာမပိုးများ ဆူပွက်နေကာ “ဟင့် ဟင့် နေရယ်… မမကို ချစ်လားဟင်”ဟု ညုတုတုဖြင့် မေးရင်း နေအောင်ကို လက်နောက်ပြန် သိုင်းဖက်လိုက်ကာ ဖင်ကြီးကို ပစ်ကော့ပေးနေပါတော့သည်။ အူရိုင်းလေး နေအောင်မှာတော့ ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ နန်းဆုလဲ့၏ ပါးကို နမ်းနေရင်း လက်နှစ်ဖက်က နန်းဆုလဲ့၏ နို့အစုံကို အင်္ကျီပေါ်မှ လှမ်းကိုင်ကာ နယ်နေလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင်၏ အကိုင်တွယ်တွင် လွင့်မျှောနေပြီးနောက် ကိုယ်ကိုလှည့်လိုက်ကာ နေအောင့်လည်ကုတ်ကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းလိုက်တာမို့ နေအောင်လည်း ပြန်နမ်းစုပ်နေရင်း လက်နှစ်ဖက်က ဖင်အိအိကြီးကို နယ်နေလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း ကာမစိတ်များ ထကြွနေပြီမို့ နေအောင်၏ အင်္ကျီကို ချွတ်ရင်း ပြီတီတီ မျက်နှာပေးဖြင့် “ဟွင့်… နေ မမက ချစ်လားလို့ မေးတာလဲ မဖြေဘူး… လူဆိုးလေး”ဟု ညုတုတု ပြောရင်း ခါးကော့ပြီး သူမစောက်ပတ်နှင့် လီးကြီးကို ပွတ်နေပါတော့သည်။ ထိုအချိန် မီးလည်း ပြန်လာပြီမို့ သေချာ မြင်နေရပါတော့သည်။ နေအောင်လည်း တဖြေးဖြေး ရဲတင်းလာကာ နန်းဆုလဲ့၏ စကတ်ကို လှန်ကာ ဖင်သားအိအိကြီးကို နယ်ပေးရင်း “မမ ဖင်ကြီးတွေက ကိုင်လို့ကောင်းတယ် ချစ်စရာကြီး”ဟု ပြောလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့က “ဟွင်း… ဘာလဲ လူကိုချစ်တာလား… ဖင်ကြီးကို ချစ်တာလား…. အိုး အောင်ရယ် အာဟာ”နှင့် ပြန်ညုရင်း နေအောင်က နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်စအို၀ကို လက်ညိုးဖြင့် ကလိလိုက်တာမို့ ကာမသုခ ပြည့်ဝကာ အကြောပေါင်းစုံ ထကြွလာပြီး တွန့်လိမ်နေပါတော့သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင့် အကိုင်တွယ်တွင် လွင့်မျှောနေရင်းမှ နေအောင်၏ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ရာ မာန်ဖီကာ ထောင်မတ်နေသည့် ၇လက်ကျော်ခန့် ရှည်ပြီး အတော်တုတ်သည့် လီးကြီးကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ကာ လီးကြီးကိုကိုင်ကာ ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးလိုက်မိတော့သည်။ နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့ ဂွင်းထုပေးနေတာမို့ အရသာတွေ့ကာ ဏှာထန်နေသည့် နန်းဆုလဲ့၏ မျက်နှာလှလှလေးအား ငေးကြည့်ရင်း နန်းဆုလဲ့၏ ကြိုးတချောင်း အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး ချွန်ကော့ကာ တင်းရင်းနေသော နို့အစုံအား တပ်မက်စွာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း နယ်ပေးနေပါသည်။
နန်းဆုလဲ့လည်း နို့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနယ်ခံရတာမို့ ကာမစိတ်များ ပိုကြွလာကာ “အာ.. ဟာ… အို နေရယ်…. အဟင့် …. အရမ်းဘဲကွယ် အင်းဟင်း… ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်… ရှီးး”နှင့် ညည်းညူရင်း သူမစကတ်ကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး နေအောင်ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်း စူထော်ထော်လေးဖြင့် စုပ်ငုံပေးလိုက်ပြီး လျှာဖျားလေးဖြင့် ဒစ်ကို ယက်လိုက်၊ သွားဖြင့် ဒစ်ကို အသာခြစ်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်ရာ အူရိုင်းလေး နေအောင်မှာ ရမက်ထန်လာကာ နန်းဆုလဲ့၏ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ညှောင့်ပေးရင်း “အား ဟား… ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်… အဆုံးထိ စုပ်ပေးပါလား”လို့ ပြောလိုက်တော့သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း ဏှာထန်နေပြီမို့ နေအောင့် အလိုကျ လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဝင်အောင် အာခေါင်ထဲထိ စုပ်ငုံပေးလိုက်ပြီး လျှာလေးကလည်း လီးတန်အောက်ပိုင်းကို ယက်ကာ ကလိပေးနေလိုက်ပြီး တခါတခါ ဂွေးဥကိုရော ဖင်ကြားကိုပါ ယက်ပေးလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့မှာ သူမယောက်ျားကိုတောင် တခါမှ လီးမစုပ်ပေးဖူးဘဲ အခုမှ နေအောင်ကို သူမတယောက်တည်း ခိုးကြည့်ဖူးသည့် အပြာရုပ်ရှင်ကားများထဲကလို စိတ်ပါလက်ပါ ပြုစုပေးနေမိသည်။ အတွေ့ကြုံသစ်မို့ အရသာထူးတွေ့ကာ စောက်ပတ်တခုလုံး စောက်ရည်များ ရွှဲစိုနေပါတော့သည်။ “ပျွပ်ပျွပ် ပွှပ်ပွှပ် ပလွတ် စွပ် စွပ် အုအု အု”နှင့် နန်းဆုလဲ့မှာ အသံပင်ထွက်ကာ မျက်တောင်များ မှေးစင်းပြီး လီးကြီးကို စုပ်ငုံပေးနေပါတော့သည်။ နေအောင်မှာ နန်းဆုလဲ့၏ နှုတ်ခမ်းထော်လန်လန်လေးဖြင့် သူ့လီးကြီးကို အဆုံးထိ စုပ်ငုံပေးနေတာကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ဆိုင်ပိုင်ရှင် သူဌေးမလှလှလေးက ငါ့လီးကို စုပ်ပေးနေတာပါလားဟု တွေးကာ ဖီးတွေတက်နေရင်း ဒူးထောက်ထိုင်နေတာမို့ ကော့ပြီး ကားစွင့်ကာ ဂီတာလေး လိုဖြစ်နေသည့် နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်ကြီးကို အရသာခံကြည့်နေပါတော့သည်။ နေအောင်မှာ အိပ်မက် မက်နေသလိုပင် ဖြစ်နေကာ သူ အရင်က ဂွင်းမှန်းထုနေသည့် သူ့ဆိုင်ရှင် နန်းဆုလဲ့က သူ့လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ငုံပေးနေတာမို့ ကျေနပ်နေကာ တက်လိုးချင်စိတ်များ ထကြွနေပါတော့သည်။
နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင်၏ လီးကြီးကို အတော်ကြာ စုပ်ငုံပေးလိုက်ပြီးနောက် ဏှာထန်ကာ အလိုးခံချင်နေပြီမို့ လီးစုပ် ရပ်ကာ ပြန်ထလိုက်ပြီး နေအောင်ကို သိုင်းဖက်လိုက်ရင်း “နေရာ ချစ်ကြစို့ကွာ… မမ မနေနိုင်တော့ဘူး… ဟင့် ဟင့်”ဟု ပြောရင်း စတိုခန်း ထောင့်ရှိ ကုတင်သေးသေးလေးဆီ သွားလိုက်ပါသည်။ နေအောင်က နန်းဆုလဲ့ကို ပြန်ဖက်ထားရင်း ဖင်ကြီးကို နယ်ပေးရင်းမှ “မမ ချစ်ကြမယ် ဆိုတာ လိုးမှာကို ပြောတာလား”ဟု တမင်မေးလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့မှာ ဒီလို ပေါ်တင်ကြီး တခါမှ မကြားဘူးတာမို့ ရှက်သလိုဖြစ်ကာ ကာမသွေးများ ဆူပွက်လာပြီး “ဟာ… နေကလည်းကွာ ရှက်စရာကြီး ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး”ဟုပြောရင်း ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ပက်လက်လှန်ပြီး ဒူးကွေးကာ ဖြဲကားပေးလိုက်သည်။ နေအောင်လည်း ဖြဲကားပေးထားသည့် နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသည့် စောက်ပတ်လေးအား သေသေချာချာ ကြည့်ရင်း “မမကလည်း ဘာရှက်နေတာလဲ… အခုဘဲ မမ စောက်ပတ်ထဲ နေ့လီးကြီး ထည့်လိုးတောမှာပဲ”ဟု ခပ်ရင့်ရင့်ပင် ပြောလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့လည်း “မသိဘူးကွာ… နေကလည်း လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တာမဟုတ်ဘူး ဟွင်း” ဟုပြောရင်း ပြီတီတီ မျက်နှာဖြင့် ညုလိုက်တော့သည်။ နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်ကြီးအား ခွကာ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး ဒစ်ကိုကိုင်ကာ နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ပတ်၀ကို တေ့ကာ သွင်းလိုက်ရင်းမှ “ကဲ မမ… နေ တက်လိုးတော့မယ်နော်”ဟု ရီရင်း ပြောလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့လည်း အလိုးခံချင်နေပြီမို့ “ကဲပါ နေရယ်… လိုး လိုး သိလား… မမကို တက်လိုး ကျေနပ်ပြီလား ဟွင်း”ဟုပြောကာ မျက်စောင်းလေး ထိုးရင်း ဖင်ကြီး ကိုကော့ပေးကာ လီးကြီး ပိုဝင်အောင် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့၏ ဂျိုင်းကြား လက်ထောက်ကာ နွားသိုး ကြိုးပြတ် ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ “ဗြိ ဗြွတ် ဗြွတ် ဘွပ် ဘွပ်…. အီး အား အား အမေ့ ကျွတ်ကျွတ် အင်းး အင်း ဟင်း အားး… နေရယ် သေပါပြီ အိ..အင်း.. အာ… အင်းး ဟင်း… အား… မမကို သနားပါအုံး… အင်း ဟင့် ဟင့် အီးး အ အား” နန်းဆုလဲ့မှာ သူမယောက်ျားလီးထက် အတော်ပင် ပိုကြီးသည့် နေအောင်၏ လီးကြီးနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း တက်လိုးခံရတာမို့ အီစိမ့်နေကာ စောက်ပတ်ကွဲမတတ် ခံစားနေရသည်။
မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ အံကြိတ် အလိုးခံရင်း ဖင်ကြီးကို မြောက်ကြွမြောက်ကြွ လုပ်ပေးနေမိပါတော့သည်။ နေအောင်ကတော့ နွားသိုးကြိုးပြတ် လိုးနေရင်း နန်းဆုလဲ့၏ ရှုံ့မဲ့ကာ အံကြိတ် အလိုးခံနေသည့် မျက်နှာချောချောလေးအား ကြည့်ရင်း “နေ လိုးတာ ကောင်းလားဟင် မမ… ခံလို့ ကောင်းလား” ဟုမေးလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း ကာမပိုးများ သောင်ကျန်း ထကြွနေပြီမို. “အင်း.. အအ… အာ ဟာ… အို.. နေရယ် အရမ်းခံလို့ ကောင်းတာဘဲ…. ဆောင့် ဆောင့်… အမလေးလေး… ရှီး.. အာရလိုက်တာ…. မညှာနဲ့ ဆောင့်ပေး… အားဟားး… အဟင့်… မမ နေနဲ့ ခလေး လိုချင်လိုက်တာ…. အင်း အ အ အ အ…. အိုး နေရယ်… မမကို ဗိုက်ကြီးအောင် လိုးပေးရမယ်နော် နေ…. ဟင့်… အ အ အား ကျွတ် ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ အိ. အိ. အားရှီးး” အရှက်မရှိတော့ဘဲ ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းပေးရင်း ပြန်ပြောရင်း အလိုးခံနေပါတော့သည်။ နေအောင်ကတော့ နန်းဆုလဲ့အား မီးကုန်ယမ်းကုန် တက်လိုးနေရင်းမှ “တကယ်လား… နေ လိုးလို့ မမ ဗိုက်ကြီးသွားရင် မမယောက်ျားကို ဘယ်လိုပြောမလဲ ဟင်”ဟု မေးလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့ခမျာ နေအောင့်လီးကြီးကို ခိုက်နေကာ မွှန်နေပြီမို့ “နေကလည်း သူ့ကို ဂရုစိုက်မနေပါနဲ့…. သူ မသိပါဘူး… အင်းဟင်းး… ကောင်းလိုက်တာ နေရယ်… အိ အိ အာ ဟွင့်…. ဆောင့်… ဟုတ်ပြီ… တအားဆောင့်…. အီး အား အင့် အဟင့်… နေ့လီးက အကြီးကြီးဘဲ အားဟား”နှင့် ပြန်ပြောရင်း နောက်မီးလင်း ဇာတ်ခင်းနေပါတော့သည်။ နန်းဆုလဲ့မှာ လီးငတ်နေသူမို့ အခုလို ကောင်းကောင်း လိုးပေးနိုင်သည့် နေအောင့်ကို စွဲသွားကာ ဖင်ကြီးကို မွှေ့ရမ်းရင်း အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးနေလိုက်ပြီး “နေရေ တမျိုးပြောင်းပြီး လိုးပေးအုံးကွာ နော်…. မမ လေးဖက် ကုန်းပေးမယ်…. နေ အနောက်ကနေ လိုးပေး”ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် နေအောင်လည်း သူ့လီးကြီးကို နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ချွတ်လိုက်ပြီး “ကောင်းတယ်… မမဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ခွေးတွေလို လိုးချင်နေတာ ကြာပြီ”ဟု ပြောလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့လည်း ခွေးမလေးလို လေးဖက် ကုန်းကာ လက်နှစ်ဖက်က ဆန့်ထောက်ပေးထားရင်း “ဟွင်း.. နေရာ မမဖင်ကြီးကို မကြည့်နဲ့ကွာ ရှက်တယ်”ဟု အမူပိုကာ ညုပေးလိုက်ပြန်သည်။
နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်ကြီးကို ခွကာ ဒစ်ကိုကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ဝတေ့ကာ ထည့်လိုက်ရင်း “မမ ဖင်ကြီးကို…. နေ အရင်ထဲက ကြည့်ပြီး လိုးချင်နေတာ…. ရှက်မနေပါနဲ့”ဟုပြောပြီး နန်းဆုလဲ့၏ ခါးသေးသေးလေးကို ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ “ဇွိ ဗျွိ ဗျွိ ဘွပ် ပြွပ် စွပ် စွပ်…. ဗြွတ် ဗြွတ်… အီး… အား… အမေ့ အားး ဟားး… အို နေရယ်… ကောင်းလိုက်တာ… ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး… အာ အာ အင်း အဟင်းဟင်း…. ဆောင့် ဆောင့်… အီး အား… မမ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ဆောင့်…. ဟွင်း လူဆိုးလေး…. အင်း အင်းဟင်းး… အား… ဟာ… အိုးး ရှီးး”နှင့် နန်းဆုလဲ့မှာ ကာမဆန္ဒ အထွတ်ထိပ် ရောက်နေပြီမို့ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ အစွမ်းကုန် ပစ်ကော့ပေးရင်း အလိုးခံနေပါတော့သည်။ နန်းဆုလဲ့၏ ကားစွင့်ပြီး လုံးဝိုင်းနေသည့် ဖင်ကြီးမှာ နေအောင် ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုန်ကာ ခါရမ်းနေတာမို့ နေအောင်အဖို့ ရမက်ဆေးကြီး သဖွယ်ဖြစ်ကာ မမောနိုင်ဘဲ လီးကြီး ဝင်သွားတိုင်း နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ စုဝင်သွားပြီး လီးကြီး ပြန်အထုတ်တွင် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ လှန်ထွက်လာတာ ကြည်ကောင်းကောင်းနှင့် မနားတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးရင်း “ဟား မမ ဖင်ကြီးက အိနေတာဘဲ…. စောက်ပတ်ကြီးကလည်း…. လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ စီးနေတာဘဲ လိုးလို့ကို မဝနိုင်ဘူး… အင့်… ဖတ်ဖတ်…ရော့… ဗြစ် ဗြွတ် ဘွတ် ဘလွတ်..ဖတ်ဖတ်ဖတ်…စွတ် ဒုတ် ဘွတ်… အင့်… အအအ…အိုးအား… ကောင်းလိုက်တာ မမရာ”ဟု ပြောလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင့်လီးကြီးနဲ့ မဆန့်မပြဲ အလိုးခံနေရတာမို့ အံကြိတ်ခံနေရင်းမှ “ဟွင်း… ဒီဖင်ကြီးဘဲ အရသာခံကြည့် ပြီးလိုးနော်… နောက်မှ မမကို မထားခဲ့နဲ့… နေ့ကို သားလေး မွေးပေးအုံးမှာ…. အင်း အင်း အဟင့် အ အီး အာ အား… အို ကောင်းလိုက်တာ နေရယ်… အင်းးဟင်းး… ဆောင့် ဆောင့်… နာနာလေး ဆောင့်… အို နေရယ် မမ ပြီးတော့မယ်… အားး ဟာ… ဟင့် ဟင့် အင်းး… လိုးပါ နေရယ် မရပ်နဲ့…. အိ အိ အာ ဟားး အဟင့် အင့်…ရှီးးး”နှင့် ပြီးကာနီးပြီမို. ဖင်ကြီးကို ခါရမ်းကာ ပစ်ကော့ ပေးနေမိပါတော့သည်။
နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့၏ အပေးကောင်းလွန်းကာ စောက်ပတ်မှာလည်း စီးကာ သိပ်မကျယ်သေးတာမို့ လိုးကောင်း ကောင်းနှင့် အချက်၅၀ခန့် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း ”အားးရှီးး… မမ နေ ပြီးချင်လာပြီ… အားးး… ရော့ကွာ… ဖတ်ဖတ်ဖတ်… ဖန်းဖန်း…ဘွတ်ဗြွတ် ဗြစ်… အားး.. ထွက် ထွက်တော့မယ်… အားဟားးးးး” သုတ်ရည်များ နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထဲ့ကာ ပြီးသွားချိန်မှာပဲ နန်းဆုလဲ့လည်း သုတ်ရည်ပူနွေးနွေးများဖြင့် စောက်ပတ်နံရံကို ပက်ဖြန်းတာ ခံလိုက်ရတာမို့ “အမလေးလေး… အားအီးးးအိုးးး နေရယ်… မမလည်း ပြီး ပြီးတော့မယ်… အအအားးးး”ဟု အော်ညည်းကာ အတူ ပြီးသွားတာမို့ လီးကို မချွတ်သေးဘဲ စွတ်ရက်လေး ထပ်အိပ်နေကြပြီး စောက်ပတ်ကို ရှုံပွရှုံပွလုပ်ကာ သုတ်ရည်များ ညှစ်ယူနေရင်းက “ဒါပဲနော် နေ… မမကို ပစ်မသွားရဘူး…. နေ့ အလိုကျ မမ အကုန်လုပ်ပေးမယ်…. မမကိုဘဲ လိုးပေးရမယ်…. ကေခိုင်တို့ လဲ့မွန်တို့ကို သိပ်မရောရဘူး…. မမယောက်ျားကိုတောင် လီးစုပ်ပေးတာ မဟုတ်ဘူး… နေ့ကို ချစ်လွန်းလို့ လီးစုပ်ပေးတာ သိလား… ချစ်လင်လေး” ဟုပြောကာ နန်းဆုလဲ့မှာ နေအောင့် လီးကြီးကို စွဲသွားကာ အရှက်မရှိ ညုရင်း အောက်မှ ဖင်ကြီးကို ပစ်ကော့ ပေးလိုက်ပါသည်။ နေအောင်ကတော့ ကျေနပ်နေကာ ဒီစော်ကြီးအား အသာချုကာ လိုးရင်း အလစ်ပေးလျှင် ညိုချောလေး ကေခိုင်ကိုပါ လိုးရန် ကြံစည်နေတာ ဖြစ်သည်။ နန်းဆုလဲ့က အောက်နေ ပစ်ကော့ပေးနေရင်း စောက်ပတ် အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ လီတံကြီးကို စုပ်ညှစ်နေတာမို့ နေအောင်မှာ လီးပြန်တောင်လာပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ရှိုကာ မေဧကရီ၏ နို့အစုံကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းနယ်ပေးရင်း “မမ ဖင်ကြီး… နဲနဲကောက်ပေး… အင်း ဟုတ်ပြီ”ဆိုကာ နန်းဆုလဲ့အား ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ “ဗျွပ်ဗျွပ် ဇွိဇွိ ဘွပ် ဗျွိဗျွိ စွတ်ဇွိဇွိ… အီး အား အာ အို နေရယ်… စောက်ပတ်တခုလုံး ပြည့်ကျပ်နေတာဘဲကွယ်… အင်း အဟင့် အိ အိ အာ ကောင်းလိုက်တာ…. ဆောင့် ဆောင့် ချစ်လင်လေးရယ်… အီး အား အား အမေ့ ကျွတ်ကျတ်… အဟင်း အင်း..အအ အိုးး နေရယ်”နှင့် နန်းဆုလဲ့မှာ အောက်မှ ဖင်ကြီး ကောက်ကာ ကော့ပေးနေပါတော့သည်။
နေအောင်လည်း ဆောင့်လိုးနေရင်းမှ နန်းဆုလဲ့၏ လည်ဂုတ်သား ဖွေးဖွေးလေးကို တအား စုပ်နမ်းပေးလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့၏ လည်တိုင်မှာ အနီကွက်ပင် ထင်သွားကာ နန်းဆုလဲ့အဖို့ ကာမသုခ ပြည့်ဝနေတာမို့ မျက်တောင်မှေးစင်း အလိုးခံနေရင်း “ဘွပ်ဘွပ် စွပ်စွပ် ဗြွတ် ဗြိ ဗြစ်… အီး အား ဟား အင်း ဟင်း အို နေရယ်… ခံလို့ ကောင်းလိုက်တာ အိ အိ အာ ဆောင့် ဆောင့်… နာနာဆောင့်… နေ့လီးကြီးကို စုပ်ချင်လိုက်တာ… အင့် အင်း အအ… အွင် ဟင်… အိုးးး နေရယ် အရမ်းကောင်းတာဘဲ… မမယောက်ျား ကိုခိုင်ထွန်းလီးထက် ကောင်းတယ် သိလား…. သူက ခဏလေးဘဲ လိုးနိုင်တာ… အိုး အမေ့… သန်လိုက်တာ လင်ငယ်လေးရယ်…. အ အ အ… အင်းဟင်းးဟင်းး”နှင့် လီးချင်း နှိုင်းယှဉ်ကာ နေအောင့်လီးကြီးကို တပ်မက်စွာ အလိုးခံနေပါတော့သည်။ နေအောင်ကတော့ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးနေရင်း “မမ ဖင်ကြီးကလည်း လိုးလို့ သိပ်ကောင်းတာဘဲ…. အိစက်နေတာဘဲ…. နေ လိုးလွန်းလို့ မမဖင်ကြီး ပြုတ်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဟင်”ဟုမေးလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့မှာ နေအောင့်လီးကြီးကို စွဲနေတာမို့ ဖင်ကြီးကို ကောက်ကာ ကော့ပေးနေရင်းက “အင်း. အင်ဟင်းးး အို့ အမေ့…. အီးအား အို နေရယ်… မမဖင်ကြီးကို နေ အမြဲသာလိုးပေး…. ဖင်ကြီး ပြုတ်အောင်လိုး…. ကျေနပ်တယ် သိလား…. အိ အိ အား… အင်း ဟင်း ဟင်း… မမ တကိုယ်လုံး နေ့ကို ပေးထားပြီးသားဘဲ… ဟွင့်”ဟု ပြန်ပြောလိုက်ပါသည်။ နေအောင်လည်း ကျေနပ်နေကာ “ဒါဆို မမဖင်ကို ချချင်တယ်…. ဖင်အလိုးခံမှာလား ဟင်… မမ”ဟု မေးလိုက်ရင်း နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်ကြီး ပြားကပ်သွားအောင် အဆုံးဖိလိုးလိုက် လီးကြီး တချောင်းလုံး ကျွတ်ခါနီးအထိ ဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ကြီးကော့ကာ ကြွတက်လာမှ ပြန်ဆောင့်လိုးလိုက်နှင့် မှန်မှန်ကြီး ဆောင့်လိုးပေးနေတာမို့ နန်းဆုလဲ့မှာ မျက်နှာလေးရှုံမဲ့ကာ အံကြိတ်ကာ အလိုးခံနေရပါတော့သည်။ “ဗြွတ်ဗြွတ်ဘွတ်… စွိစွတ် ဗြိဗြွတ်.. ဘွတ် ဖလွတ် ဖွတ်… အအား အင့် အင့်… အို နေရယ် ကောင်းလိုက်တာ…. မောင်းထောင်းနေသလိုဘဲ အဟင့် အင်း အိ အိ အာ…. ကျွတ်ကျွတ်… နေ သဘောရှိပါကွယ်…. ဖင်ချချင်လည်း ချလေ…အား ရှီးး…အိုး”နှင့် နန်းဆုလဲ့ကတော့ နေအောင့်လီးကြီးကို ခိုက်နေတာမို့ ဖင်ခံဖို့ပင် မငြင်းတော့ပေ။
နေအောင်က “ဒါကြောင့် မမကချစ်ဖို့ အရမ်းကောင်းတာပဲ…. နောက်နေ့ကျမှ မမဖင်ကို ပါကင်ဖွင့်မယ်… အခုတော့ စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးလို့ မဝနိုင်သေးဘူး” ဟုပြောရင်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးနေတာမို့ နန်းဆုလဲ့မှာ ကာမသုခ ပြည့်ဝနေကာ “အိ အိ အာ ဟာ… အို နေရယ်…. တညလုံး မအိပ်ဘဲ လိုးပေးနော်… အ အား အင်းး အင်းးဟင်းး”နှင့် အလိုးခံနေရင်းမှပင် အလိုရမက်ကြီးကာ ဏှာထန်နေပါတော့သည်။ နေအောင်လည်း ပိုက်ဆံရှိပြီး ဒီလို ဏှာကြီးသည့် စော်ကြီးကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးပြီး ချူစားရန် အကြံရှိပြီးသားမို့ အကြိုက်ပင် ဖြစ်ကာ “စိတ်ချ ဒီတညလုံး မမကို လိုးမှာ…. မပူနဲ့”ဟုပြောရင်း လီးကြီးကို မွှေ့ရမ်းကာ လိုးပေးလိုက်ရာ “အားးး အိုးးး အမလေးလေး… အို နေရယ်… ဘယ်လိုများ လုပ်လိုက်တာလဲကွယ်…. အင်းး အဟင့် ဟင်း…. အီးး အား… အို ကောင်းလိုက်တာ… ဆောင့် ဆောင့်… ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ပေးပါ…. မမ ပြီးချင်နေပြီ… အိုးး အ… ပြီး ပြီးပြီ…အိုးးးးး အားရှီးး”နှင့် နန်းဆုလဲ့မှာ ခေါင်းကြီးနောက်လှန်းပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ အထွတ်ထိပ်သို့ ရောက်သွားပါတော့သည်။ နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ဆောင့်ဆွဲကာ စောက်ပတ်ကြီးကို အချက်ငါးဆယ်ခန့် ပစ်လိုးလိုက်ပြီးနောက် “အားး မမ… မမ ပြီး ပြီးတော့မယ်…အား အင်း အအအား…ရှီးးး… ပြီး ပြီးပြီ…အားးး အားးးး”နှင့် သုတ်ရည်များ နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး မချွတ်ဘဲ ထပ်လျှက်အိပ်လိုက်ပါသည်။ နန်းဆုလဲ့ကတော့ သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးကို မချွတ်သေးပဲ စိမ်ထားတာမို့ ပျော်နေကာ “နေရယ်… နေ့လီးကြီး မမစောက်ပတ်ထဲ အခုလို အမြဲစိမ်ထားချင်လိုက်တာ သိလား…. နောက်ညလည်း အိမ်မပြန်နဲ့ကွာ နော်…. ဒီမှာဘဲ အိပ်ပြီး မမကို လိုးပေးအုံးနော်“ဟု ပြောလိုက်တာမို့ နေအောင်လည်း “အင်းပါ…. မမကို ကောင်းကောင်း လိုးမှာ မပူနဲ့”ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း ကျေနပ်သွားကာ “ပူရမှာပေါ့ နေရဲ့… မမက နေ့ရင်သွေးလေး လိုချင်တာကို…. ခလေးရအောင် လိုးပေးနော် နေ”ဟု ပူဆာနေပါတော့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ အေးအေးဆေးဆေး ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကာ အရှက်မရှိ လိုးနေကြကာ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့နေတာမို့ အိမ်ဖော်မလေး နုနု ခိုးကြည့်နေတာကို မသိကြဘဲ ဆယ်ကျော်သက် ကရင်မလေး နုနုမှာ စောက်ပတ်တခုလုံး စိုရွှဲနေကာ အလိုးခံသည့် အရသာကို မြည်းစမ်းချင်မိပါတော့သည်။ ထိုညက နေအောင်လည်း တညလုံး မအိပ်ဘဲ နန်းဆုလဲ့အား ၆ချီလိုးပေးလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့မှာ မျှော့သွားကာ နောက်နေ့ ဆိုင်ပိတ်လိုက်ရပါတော့သည်။….ပြီး