ယနေ့ရုံးချိန်းမရှိသဖြင့် အမှုသစ်ရှာရဦးမည် ဖြစ်ရာ ရုံးမသွားဟုဆုံးဖြတ်ကာ သီရိတစ်ယောက် အပျင်းကြီးကာ ဆက်လက်အိပ်နေသည်။ သတိရသဖြင့် ဘေးကိုလှည့်ကြည့်တော့ ကိုအေးမင်းက မပြန်သေး။ သူမ နိုးသွားသည်ကို သိသောအခါ သူမညအိပ်ဝတ်စုံကို ပင့်သည်။
“တော်ပြီကွာ”
“ပြန်ခါနီး တစ်ချီလောက် ဆွဲပါရစေ”
“မနေ့ညလည်း တစ်ညလုံးနော်၊ ဒီမှာ အောင့်တောင်နေပြီ”
“တစ်ချီလောက်ကွာ”
“အ.. ဇွတ်ပဲ အ.. ဖြည်းဖြည်းသွင်းပါ”
အေးမင်းဆိုသူက သူမနောက်မှနေကာ အဖုတ်ထဲကို သူ့ဟာကြီးသိပ်ထည့်သည်။ အေးမင်းဆိုသူမှာ ကျောင်းတုန်းက ချစ်သူဖြစ်သည်။ ချစ်သူဘဝဖြင့် အပြတ်ဆွဲခဲ့ကြသည်။ နောက်တော့ အေးမင်းက အခြား မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် လက်ထပ်သွားသည်။ လက်ထပ်ပြီး အခြားမြို့သို့ ပြောင်းသွားသည်။ သို့သော် အလုပ်သဘောအရ သူမနေထိုင်ရာမြို့သို့ မကြာခဏ ရောက်လာတတ်သည်။ အစပိုင်းရှောင်ခဲ့သည်။ နောက်တော့ အရင်လိုပင် သူမငှါးနေသော အခန်းသို့ ညညရောက်လာသည်။ သူမ စိတ်နာစွာ မုန်းတီးခဲ့သော်လည်း အတွေ့ကို ပြန်ပေးသောအခါ သူမမခံနိုင်ပြန်။ မျှောရပြန်သည်။ တစ်လလောက် အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားပြီးခါမှ မနေ့ညက ရောက်လာကာ တစ်ညလုံး “တစ်လစာ” ဆိုပြီး နည်းမျိုးစုံဆွဲရာ
သူမအဖုတ်တောင်မှ အောင့်သွားသည်။ မနက်ပြန်ရမှာမို့ ဆိုသဖြင့် ခံပေးလိုက်သည်။ ချစ်သူ အဖြစ်မဟုတ်ပေမယ့် sexy friend အဖြစ် ဆက်လက်နေထိုင်လာခဲ့သည်မှာ လအတော်ပင် ကြာငြောင်းလာခဲ့လေပြီ ဖြစ်သဖြင့် တစ်ယောက်အာသာကို တစ်ယောက် ဖြည့်ဆည်းကာ အစွမ်းကုန် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ချဲခဲ့ကြသည်။ သူမခါးကိုကိုင်ကာ ဆွဲလိုက်သဖြင့် သူမလည်း အလိုက်သင့်ပင် လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ အေးမင်းတစ်ယောက် သူမခါးကို ဆတု်ကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် လိုးလေသည်။ လိုးချက်များ မြန်လည်း မြန်လာသည်။
“ထည့်ထားလိုက်ရမလား”
“အင်း” သူမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးရည်များ တဗြစ်ဗြစ်ဝင်သွားသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ နွေးခနဲ နွေးခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ “စိမ်မနေနဲ့ ထတု်တော့၊ ပြန်တော့၊ မုန်းဖို့ ကောင်းလိုက်တာ အဖုတ်ကို အောင့်သွားတာပဲ၊ နို့ကိုလည်း သူစို့တာနဲ့ နို့လည်းကြီး နို့သီးခေါင်းတွေလည်း ကျယ်ကုန်ပြီ”
သူမအတင်းထတော့ လီးက သူမစောက်ဖုတ်မှ ဖောက်ဆို ပြုတ်သွားသည်။ တစ်ရှုးယူကာပေါင်ကြားထဲ သုတ်လိုက်သည်။ အေးမင်းက သူမကိုယ်ကို လှမ်းဖက်ကာ ကုတင်ပေါ် ဆွဲအိပ်ပြီး ရင်ခွင်ထဲဖက်သည်။ ပါးပြင်ကို တရွှတ်ရွှတ်နမ်းသည်။ အနမ်းများအောက်တွင် သူမသည် တပ်မက်ကာ ရင်ခွင်ထဲ ပိုတိုးဝင်မိသည်။ သူမ၏ မုန်းလည်းမုန်းရသူ ချစ်လည်းချစ်ရသူဖြစ်သော အေးမင်းရင်ခွင်သည် သူမကို ထာဝရနွေးထွေးစေမြဲ
ဖြစ်သည်။
ကိုးနာရီထိုးတော့ အေးမင်းပြန်သွားသည်။ မနက်စာစားဖို့ လုပ်ရင်း ဤနေ့ ရုံးသို့သွားရ မသွားရ
စဉ်းစားနေမိသည်။ အမှုကို ထပ်ရှာရမည်လား။ မနေ့က သူမလိုက်ခဲ့သော အမှုရှုံးသည်။ ကောင်လေးမှာ ခုမှ ၂၂ နှစ်သာ ရှိဦးမည်။ ထောင် ၁၀ နှစ်ကျသွားသည်။ ထို့အတွက် စိတ်မကောင်းခြင်းများစွာ ဖြစ်မိသည်။ ဝဋ်ကြွေးဟု သဘောထားခိုင်းလိုက်ရပါသည်။ အားနာသည်ကတော့ ကောင်လေး၏ မိဘများဖြစ်သည်။ မတတ်နိုင်ပါ။ သက်ပြင်းချရင်း မနက်စာကို စားလိုက်သည်။ ဗိုက်ပြည့်တော့ အားလုံးမေ့သွားသည်။ အိမ်မှာ ဆက်နေလျှင် ပျင်းစရာမို့ ဟုတ်ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ် ရုံးသို့သွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
“ဒေါက် ဒေါက်” တံခါးလည်းခေါက် အခန်းထဲလည်းဝင်လုပ်မိတော့ သူမမှားမှန်း သိသွားသည်။ အမှုကို လက်ခံကာ အမှုလိုက်ရှေ့နေများသို့ ရောင်းစားသော အမှုပွဲစားဦးသိုက်ထွန်းသည် သူ့ထံတွင် စာရေးမလုပ်နေသော ဝတီမော်ဆိုသည့် ကောင်မလေးတင်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆုတ်ကစားနေသည်။ ဝတီမော်က သူမကို မြင်တော့ မတ်တပ်ရပ်ကာ သူမစကဒ်ကို အမြန်ဆွဲဖုံးသည်။ ဝတီမော်သည် အရပ်ပုပြတ်ပြတ်လေး ဖြစ်သည်။ အသားဖွေးသော်လည်း ရူပါမရှိပါ။ တင်များ ရင်များလည်း ရှိသင့်သလောက် ရှိသည်။ သို့သော် ဆွဲဆောင်မှု မရှိ။ စုပ်ချွန်းချွန်းလေးလည်း မဟုတ်။ ပြင်တတ် ဆင်တတ်သဖြင့် ကြည့်ပျော်ရှုပျော်လေးတော့ ရှိသည်။
“အော် သီရိလေး လာလေ၊ ကဲကဲ ဝတီရေ ဒီနေ့တော့ နေ့ခင်းမှ တစ်ခေါက်ပြန်လာခဲ့နော်”
“သူနဲ့ ဆက်ဆွဲလိုက်ပါလား၊ ကျွန်မ သိပ်အဆင်မပြေလို့ပါ”
“ကိုကြီးဘက် အဆင်ပြေဖို့ပဲ လိုတာပါ သီရိရယ်၊ ဒီနေ့အမှုက မင်းနာမည်ကောင်းရမည့် အမှုကွ သလိား”
“ရှင် အဲလိုပဲ ပြောပြောရောင်းနေတာ မဟုတ်လား”
“ဒီတစ်ခါ ကိုကြီးတကယ်ပြောတာ ကလေးရဲ့၊ ကဲကဲ ဝတီ မင်းသွားတော့”
“ဟုတ်ကဲ့”
ဝတီထွက်သွားမည်လုပ်တော့ ဦးသိုက်ထွန်းက ဆော့ပင်တစ်ခုယူကာ ဝတီ၏ စကဒ်ကိုလှန်လကိုပြီး
ပေါင်ပေါ်တွင် ကြက်ခြေခတ်လေး ခတ်လိုက်သည်။
“တခြားလူနဲ့ သွားမကဲနဲ့”
“ဟွန်းးး လူဆိုးကြီး”
ဝတီက သူမပေါင်ပေါ်မှ အမှတ်အသားကို ပြန်ဖျက်သည်။ အနည်းငယ်ပျက်စပြုချိန်တွင် ဝတီက အခန်းတံခါးကို ဆောင့်ပိတ်ကာ ထွက်သွားသည်။
“ကျွန်မ…” သီရိမှ ငြင်းမလို့ လုပ်သည်။ ဦးသိုက်ထွန်းက မေးစေ့ကိုကိုင်ကာ ပါးနှစ်ဖက်ကို နမ်းသည်။ သကိုထွန်းက သီရိပါးပြင်ပေါ် သူ့နှာခေါင်းကို မြုပ်နေအောင် နမ်းလိုက်ပြီး ကုလားထိုင်တွင် အခန့်သား ပြန်ထိုက်လိုက်သဖြင့် သီရိမှာ သိုက်ထွန်းပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံမှာ ပွယောင်းနေသည်။ လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကာ ပွတ်သပ်ပေးသည်။ ဦးသိုက်ထွန်းသည် အသက် ၄၅ နှစ်ရှိပြီ ဖြစ်ပြီး လူပျိုကြီးဖြစ်သည်။ လူပျိုကြီး ဖြစ်သော်လည်း မိန်းမများစွာကို ပိုင်ဆိုင်သူ ဖြစ်သည်။ အမှုသည်မှ လာဘ်အဖြစ် သမီးမိန်းမပျို ရလျှင်ရ မရ၍ ရှိသည့်မိန်းမက လှလျှင် လာဘ်အဖြစ်ယူတတ်သူ ဖြစ်သည်။ ပျိုပျိုအိုအို သိပ်မရွေးသည့်သူ ဖြစ်သည်။ ကြားထဲ မတော်တဆ ငတ်နေမည်စိုးသဖြင့် မာဆတ်မှ
ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ခေါ်ခေါ်ထားတတ်သူ ဖြစ်သည်။ ဝတီမော်မှာ မာဆတ်မှ ခေါ်ထားသူ ဖြစ်သည်။ အများအမြင်တော့ စာရေးမလေး။ စုတ်ချွန်းချွန်းသော ဘာသော နားလည်မည်မဟုတ်သည့် သိုက်ထွန်းအတွက် အပေါက်ပါပြီး ကောင်းကောင်းပြုစုတတ်လျှင် နတ်သမီးလို သဘောထားသူ ဖြစ်သည်။
“ချစ် မစုပ်ခင်လေး ပိုဖီးလ်လာအောင် ဟိုဘက်လှည့်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ချွတ်ပြပါလား” သီရိက ကွင်းထုပေးမလို့ လုပ်ရင်းမှ အသာထကာ ကိုယကို တစ်ပတ်လှည့်သည်။
“အိုးကတော့ တကယ့် စစ်ကိုင်းအိုးပဲ” သူမတင်လုံးကို ကြည့်ရင်း ပြောသည်။
“No No မချွတ်သေးနဲ့ဦး မင်းအိုကြီးနဲ့ ငါ့ဟာကို လာပွတ်ပေးပါဦး” သီရိက ခါးကော့ကာ တောင်နေသဖြင့် တန်းမတ်နေသော သိုကထ်ွန်းလီးကြီးပေါ် တငလ်ုံးဖြင့် ဖိကာ ပွတ်ပေးသည်။ ဒူးပေါ်လက်ထောက်ကာ ဘယ်ညာယိမ်းပေးသည်။ လီးလုံးကြီးက နွေးနေသည်။ တင်လုံးဖြင့် အထက်အောက်လေး ပွတ်ပေးသည်။
“ဟူး.. ဟူး … ရှီး ရှီးးးး”
သူမ လက်ကို သိုက်ထွန်းပေါင်ပေါ်ထောက်ကာ တင်လုံးဖြင့် ဆက်ပွတ်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမလက်နှစ်ဖက်ကို ဆုတကိုင်ထားသည်။ လီးလုံးက ပိုမာလာသည်။ တင်သားထဲကို တိုးဝင်နေသည်။
“မင်းအိုးနဲ့ကို တချီပြီးလို့ ရတယ်”
သူမက ပြန်ရပ်ကာ မလှည့်ဘဲ ထမီကိုချွတ်ချသည်။ သိုက်ထွန်းက နောက်မှ ကွင်းထုနေသည်။ သူမအင်္ကျီကို ဆက်ချွတ်သည်။ ဘရာလည်း ချွတ်ကာ စပင်ဒါကိုပါ ဆက်ချွတ်လိုက်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမနောက်မှထိုင်ကာ သူမတင်လုံးကို ကိုက်သည်။ လျှာဖြင့် လျက်သည်။ ပေါင်များကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် လိုက်စုပ်နမ်းသည်။ ခါးစပ်အထိ နမ်းတက်သည်။
“အာ့ နာ တယ်”
သိုက်ထွန်းက သူမတင်သားကို ကိုက်သည်။
“စားပစ်ချင်တယ်ကွာ”
သူမ နည်းနည်းလေး ကုန်းပေးသည်။
“အူးးဝူးးးးးးးးးး”
သူမစောက်ပေါက်မှ ဖင်ပေါက်သို့ဆွဲကာ ဖင်ညောင့်ရိုးထိ လျှာကို အပြားလိုက်ထားကာ တောက်လျှောက်လျက်သဖြင့် သူမတစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောများ ဆိမ့်တက်သွားသည်။ သူမဆက်ကုန်းလိုက်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမခြေတစ်ဖက်ကို ခုံပေါ်တင်လိုက်သည်။ သူမက စားပွဲကို တံတောင်ဖြင့်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမစောက်ခေါင်းထဲကို လျှာဖြင့် ထိုးမွှေသည်။
“အာ့…ဝု ဟူးးးးးးး”
သူမတစ်ကိုယ်လုံး မြောက်တက်နေသလို ခံစားရသည်။ သိုက်ထွန်းက သူမစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်သည်။ ရဲတွတ်နေသော စောက်ပတ်အတွင်းသားကို ချိုမြိန်စွာ လျက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာကို အလုံးလိုက် ထိုးသွင်းသည်။ မနေ့ညက တစ်ညလုံးနီးပါး အဆွဲခံထားရသဖြင့် အောက်နေသော
စောက်ဖုတ်မှာ အတော်လေးသက်သာသွားသည်။ တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့ လီးရာနှင့် လီးအနံ့မပျောက်သေးသော သူမစောက်ဖုတ်ကို တစ်ယောက်ကတော့ မြိန်ယကှ်စွာ လျက်နေသည်။ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းထိုးသွင်းပြီး စောက်ခေါင်းထဲထိုးမွှေသည်။
သီရိက စားပွဲပေါ်ပက်လက် အိပ်ပေးလိုက်သည်။ သကိုထွန်းက သူမပေါင်တစ်ဖက်ကို ထမ်းသည်။ စောက်ပတ်၏ အက်ကြောင်းအစကို လက်ချောင်းဖျားဖြင့် ထိုးဆွသည်။ စောက်စေ့ကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဆွဲစုပ်သည်။ “အိုး အူး အား ဝူး”
စောက်စေ့ကို လျှာဖျားဖြင့် ကလိပေးသည်။ လက်နှစ်ချောင်းဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲကို ထိုးမွှေသည်။ ကလော်သည်။ စောက်ပေါက်ကိုလည်း ကလော် စောက်ဖုတ်အက်ကြောင်းကိုလည်း လျှာဖြင့် ထိုးမွှေသည်။ သူမစောက်ဖုတ်ကို ထိုးမွှေထားသော လက်နှစ်ချောင်းကို သူမအား စုပ်ခိုင်းသည်။ သူမစုပ်ပေးလိုက်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမစောက်ဖုတ်ပေါ် တံတွေးများ ထွေးချသည်။ ပြီးနောက် ပြောင်အောင် ပြန်လျက်သည်။ သူမ ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဘက်ထောက်ကုန်းလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို စုထားသည်။ သိုက်ထွန်းက သူ့လက်ဝါးထဲ တံတွေးထွေးထည့်ပြီး သူ့လီးကို သုတက်ာ သူမစောက်ပတ်ကို လိုးသည်။ သိုက်ထွန်းလီးမှာ မိန်းမလိုက်စားသူ၏ လီးပီပီ နှစ်လုံးထိုးလက်နှိပ်ဓာတ်မီးလောက်ကို ကြီးသည်။ ခုနှစ်လက်မလောက်ရှည်သည်။
ထိပ်လုံးက ချွန်မြနေသည်။ လီးခေါင်းသူမ စောက်ဖုတ်ထဲမြုပ်တော့ စူးလို့နေသည်။ “အု အာာ့..” လီးအလုံးလိုက်ကြီးသူမ စောက်ပတ်ထဲ ဖြည်းညင်းစွာ မြုပ်ဝင်နေသည်။ သီရိတစ်ယောက် ခါးကို ကော့တက်သွားသည်။ လီးကို တစ်ဝက်တွင် ပြန်ထုတ်ကာ ပြန်ထည့်သည်။ ဆုံးခါနီးတော့ ပြန်ထုတ်သည်။ သိုက်ထွန်းနဲ့ သူမ မကြာခဏ အိပ်ဖူးသည်။ အိပ်တိုင်းလည်း ကျေနပ်အောင် ဆွဲပေးနိုင်စွမ်းရှိသူဟု သူမ မှတ်ချက်ချမိသည်ချည်း ဖြစ်သည်။ ခုတစ်ခါ ပြန်သွင်းတော့ ဆုံးလုလုတွင် ဆောင့်ထည့်သည်။
“အာာာာ့ာ့ာ့”
အဆုံးထိသွင်းပြီး ထပ်ထပ်ဆောင့်သည်။ လီးက သူမအဖုတ်ထဲ မြုပ်နေသည်။ တစ်ကိုယ်လုံး ဝင်လို့ရလျှင် ဝင်မည့်သူ ဖြစ်သည်။ သူမခေါင်းကို ဘယ်ညာယမ်းကာ ညည်းရသည်။
“ရှုး တိုးတိုး”
သူမ ပါးစပ်ကို ပိတ်ကာ ဆက်ညည်းသည်။ သိုက်ထွန်းက သူမခါးကို စုံကိုင်ကာ တဒုတ်ဒုတ် ဆောင့်သည်။ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ပြီးနောက် သူမနို့ကို လှမ်းကိုင်ကစားသည်။ နို့အိမ်တစ်ခုလုံးကို ချေဖျက်သည်။
တင်းကျစ်နေသော သူမနို့များကို ပူပေါင်းကိုင်သလို အတင်းဆုတ်ကိုင်သည်။ နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီးနောက် သူမခါးစောင်းကို ကိုင်ကာ စလိုးတော့သည်။ အစပိုင်းတော့ သူမလက်ထောက်ထားနိုင်သော်လည်း နောက်တော့ မထောက်နိုင်တော့ပါ။
သိုက်ထွန်းက ကုလားထိုင်တွင် ထိုင်သည်။ သူမက လီးထိပ်ကို စလျက်ပေးသည်။ လီးက သူမစောက်ရည်ဖြင့် စိုလဲ့နေသည်။ လီးတစ်ဝက်လောက်ထိ သူမစုပ်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေသော လီးထိပ်ကို လျှာဖြင့် ကလိသည်။ လီးအရင်းကို ကိုင်လိုက်သည်။ လေးငါးချက် ကွင်းထုပေးပြီး လီးထိပ်ကနေ ဖြဲချသည်။ လီးထိပ်မှ အရေခွံများအားလုံး ပြဲကျသွားသောအခါ လီးရစ်လေးကို လျှာဖျားဖြင့် ရစ်ပေးသည်။
“အား ဝူး ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်” လီးကြောကြီးများကို လျှာဖျားဖြင့်လိုက် လျက်သည်။ လီးအောက်မှ ပင်မကြောကို လျက်ပေးသည်။ နောက် လီးအလုံးလိုက် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ တတ်နိုင်သမျှ ငုံသည်။ သိုက်ထွန်းက ဘေးသို့ ဝဲဝဲကျသွားသော သူမဆံနွယ်ကို ပင့်သတ်တင်ပေးသည်။ သူမက လီးလုံးကြီးကို ပင့်ကာ လပြွတ်နှစ်လုံးကို ဆွဲငုံသည်။ လစေ့သည် သူမပါးစပ်ထဲ ဟိုဒီ ပြေးလွှားနေသည်။ သူမက လပြွတ်ကို စုပ်ပေးပြီးနောက် လီးလုံးကြီးကို ပြန်ငုံသည်။ သိုက်ထွန်းက မတ်တပ်ရပ်သည်။ သူမဆံပင်များကို ဆုတ်ကိုင်ကာ သူမပါးစပ်ထဲ လီးကို ထိုးထည့်သည်။ သူမကလည်း လက်ကို နောက်သို့ ပစ်ထားပေးသည်။
သိုက်ထွန်းက သူမပါးစပ်ထဲသို့ လီးကို မရမကထိုးသိပ်သည်။ မဝင် ဝင်အောင် ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ယမ်းပြီး ထည့်သည်။ လီးထိပ်က သူမအာခေါင်ကို စိုက်ကာ လည်ချောင်းထဲသို့ တိုးဝင်နေသည်။ သူမလည်း နောက်မတွန့်ဘဲ မရမကဆုံးအောင် ငုံပေးသည်။ လီးကို ဆွဲထုတ်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမပါးစပ်ကို လက်ဖြင့် ထိုးကာ ဖြဲကစားသည်။ မေးစေ့ကို ချုပ်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ တံတွေး ထွေးထည့်သည်။ သူမလည်းလျှာပေါ်တံတွေးဖြင့် လှည့်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူ့တံတွေးကို နှစ်ချက်သုံးချက် ထွေးထည့်ပြီး ပြန်စုပ်သည်။ ပြန်ထွေးထည့်သည်။ ခေါင်းကိုမော့အောင်ကိုင်ကာ လီးဖြင့် ပါးစောင်ကို ထိုးမွှေသည်။ ပါးစောင်ထဲ လီးသိပ်ထည့်ထားပြီး သီရ၏ိ ပါးပြင်ကို ပုတ်သည်။ ပါးနှစ်ဖက်လုံး လုပ်ပြီးနောက် ပါးစပ်ကို လိုးသည်။ သူမပါးစပ်ကို အစွမ်းကုန်
ဟထားလိုက်သည်။
သိုက်ထွန်းက ကုလားထိုင်တွင် ပြန်ထိုင်သည်။ သူမက သိုက်ထွန်းကို တက်ခွလိုက်ပြီး လီးကို လက်နောက်ပြန်ကိုင်က အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။ လျှောလျှောရှုရှုဝင်သွားသည်။ သိုက်ထွန်းက သူမအိုးကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်ကာ ပင့်တင်လိုက် ဆွဲချလိုက်ဖြင့် လိုးလိုက် အောက်က ပင့်လိုးလိုက် လုပ်သည်။ သူမက ကိုယတ်စ်စောင်းနေပြီး ငြိမ်ခံပေးသည်။ လိုးချက်များ မြန်ဆန်လာသည်။ သူမအိုးကြီးကိုတော့ မလွတ်တမ်းဆုတ်ကိုင်ထားသည်။ နောက် သူမကိုယ်လုံးကို ဖက်ကာ ဖင်ညောင့်ရိုးကိုင်ပြီး လိုးသည်။ သူမညောင်းလာသဖြင့် ကိုယ်ကို တစ်ဖက်လှည့်သည်။ သိုက်ထွန်းကတော့ ဆွဲနေတာ လုံးဝမရပ်။ မြန်လည်း မြန်လာသည်။ သူမကသာ အော်ညည်းနေရသည်။ လီးက သူမအဖုတ်ထဲ မြုပ်နေအောင် ဝင်နေသည်။ သိုက်ထွန်းလည်း ညည်းသည်။ တရှီးရှီးနဲ့ မြည်နေသည်။ သို့သော် ပိုမြန်လာသည်။ နားလည်း မနားပါ။ သူမစောက်ဖုတ်လည်း တပွက်ပွက်မြည်နေသည်။
တစ်ခါခါ သိုကထ်ွန်းက မြန်မြန်ဆွဲသည်။ ထိုအခါ ပိုအော်ရသည်။ သားအိမ်ပင် အောင့်သွားသည်။ ပုံစံပြောင်းသည်။ သူမ၏ ခြေတစ်ဖက်ကို ခုံပေါ်တင်၍ လက်ကို စားပွဲပေါ်ထောက်ကာ ကုန်းပေးသည်။ သိုက်ထွန်းချက်ချင်းပင် ထည့်သည်။ လီးကို အစအဆုံးထုတ်သွင်းပြီးလိုးသည်။ သူမခါးကို နိုကထ်ားသည်။ သူမစောက်ပတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသည်။ နောက် သိုက်ထွန်းက ပြန်ထိုင်သည်။ သူမက သိုက်ထွန်းပေါင်ပေါ် ခြေတစ်ဖက် ထောက်က အရပ်လိုက် နောက်ပြန်သွင်းသည်။ လက်ကို သိုက်ထွန်းပခုံး ပြန်ဖက်ထားသည်။ သိုက်ထွန်းက သူမခါးကို တစ်ဖက် ပေါင်ကို တစ်ဖက်ကိုင်ပြီး မရပ်ရအောင် လုပ်ပေးသည်။ သကိုထွန်းက ထိုကြားထဲ ကိုယ်ကိုနည်းနည်းဆွဲလှည့်ကာ နို့ကို စို့သေးသည်။
“ရှေ့ပေါက်က ဒီလောက်ပဲ” သိုက်ထွန်းသည် သူမကို ထစေကာ စားပွတွင် ကုန်းခိုင်းသည်။ သူမဖင်ပေါက်သို့ တံတွေးများ ထွေးပြီး သိပ်ထည့်သည်။ အကုန်းလိုက် လိုးလို့ အားရပြီးနောက် သူမကို စားပွဲပေါ် တစ်စောင်းအိပ်ခိုင်းသည်။ တစောင်းပြီး ပက်လက်ခံရသည်။ ပေါင်ကို ထမ်းကာ ဖင်ကိုတောက်လျှောက်လိုးသည်။ အပြီးတွင် သူမဗိုက်သားပေါ် လီးရည်များ လွတ်ချသည်။
အားလုံးအပန်းဖြေနားပြီးနောက် ပြစ်မှုတွဲအား ဦးသိုက်ထွန်းမှ သူမစတစ်ထဲသို့ ကူးပေးလိုက်သည်။ သူမ ဒီနေ့ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် အနားယူမှ ရတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် အိမ်ပြန်အနားယူရင်း အမှုကို စနည်းနာလိုက်သည်။ အမှုသည် လူသတ်မှုဖြစ်သည်။ သတ်သူမှာ မိန်းကလေး ဖြစ်သည်။ ခက်သည်က သတ်သူက စိတ်မနှံ့သူ။ အသတ်ခံရသူက အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ်ရှိ သန်မာထွားကြိုင်းသော ယောကျ်ား။ အခန်း (၂)
ရဲစစ်ချက်များမှ အသတ်ခံရသူ ရန်နိုင်၏ သက်သေခံပစ္စည်းများ စာရင်းကို ဖတ်ကြည့်သည်။ ထိုထဲတွင် တားဆေးများ ကွန်ဒုံးများနှင့် ကာမအားဆေးများ အများအပြားပါဝင်သည်။ အသတ်ခံရသူ ရန်နိုင်သည် ဗုဒ္ဓဘာသာ မဟုတ်သော်လည်း သူ့ကုမ္ပဏီကို ဗုဒ္ဓဘာသာကုမ္ပဏီ ပုံစံဖွင့်ထားသည်။ သူ ကိုးကွယ်သည့် ဘာသာမှာ အစ္စလာမ်မစ် ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သူ့အား သတ်ခဲ့သည်ဟု ထွက်ဆိုသော စိတ်မနှံ့ဟု ယူဆရသည့် စုစုခိုင်ဆိုသည့် ကောင်မလေးကို ထားရာ စိတ္တဇဆေးရုံရှိ အချုပ်ခန်းသို့ သူမထွက်ခဲ့သည်။
“စုစုခိုင်နဲ့ တွေ့ချင်လို့ပါ”
သူနာပြုတစ်ဦးက သူမကို ခေါ်သွားသည်။
အခန်းတစ်နေရာတွင် ငုတတ်ုတ် ထိုင်နေသော စုစုခိုင်နှင့် တွေ့သည်။ မဖီးမလိမ်းဘဲ နေနေသည့်ပုံဖြင့် ပွစိတက်နေသည်။
“စုစုခိုင်လား၊ ကျွန်မ သီရိပါ၊ စုစုရဲ့ အမှုကို လိုက်ပေးမယ့် ရှေ့နေပါ”
“ဘယ်သူငှါးလဲ”
“ကျွန်မက အဲ ဘယ်သူမှ မငှါးပါဘူး၊ မိန်းကလေးချင်း စာနာလို့ လိုက်ပေးတာပါ”
“ရှင်တို့ ဒီလိုပဲ ပြောကြတာပါပဲ”
“တကယ်ပါ”
“သွား………”
သီရိပင် တော်တော်လန့်သွားသည်။ တော်တော်လေးကို ချော့ချက်ကာ အမှုသွား အမှုလာကို စစ်ရသည်။ ကျွန်မနာမည် စုစုခိုင်။ ကျွန်မ အခု နာမည်ကြီးနေတဲ့ ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်လုပ်တယ်။ ကျွန်မကို အလုပ်ခန့်သူက မိုးမိုးလွင်ပါ။ သူက ကုမ္ပဏီမန်နေဂျင်း ဒါရိုက်တာရဲ့ စက္ကရေတေရီပါ။ ကျွန်မ အလုပ်စစရချင်းက ဧည့်ကြိုပါ။ ကျွန်မကြောင့် ဧည့်သည်တွေ အများကြီးလာတယ် ဆိုပြီး ရာထူးတန်းတိုးပါတယ်။ တိုးတဲ့နေရာက ရုံးခန်းထဲကိုပါ။ ကျွန်မက တကယ်မှတ်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တကယ်တန်း ကျွန်မကို Sexy အရံသတို့သမီး အလုပ်ခံရတာပါ။
ရုံးတင်လိုက်သည်။ ထိုတွင် မိုးမိုးလွင်နှင့် စန္ဒီဆိုသည့် ကောင်မလေးနှစ်ယောက် ပါဝင်လာသည်။
သွေးဆောင် ဖြားယောင်းမှုဖြင့် သူမတို့က ခုနှစ်နှစ်စီကျသည်။ စုစုခိုင်က လူသတ်မှုဖြင့် သုံးနှစ်ကျသည်။ စိတ်မမှန်သောကြောင့် ဟုဖြစ်သည်။ သေသွားသော ရန်နိုင်ကိုတော့ သေပြီးနောက် ဝိဉာဏ်ကိုခေါ်ကာ ထောင် ၁၅ နှစ်ချသည်။ သူတို့ အမှု လမ်းကြောကို သေချာစိစစ်ပြီးနောက် ထွက်လာသော ဇာတ်ကြောင်းကို ကွန်ပျူတာဖြင့် စီချသည်။ စာဖတ်သူများ ဖတ်လို့ကောင်းအောင် အနည်းငယ်ပြောင်းလဲ ရေးသားခြင်းမှအပ အပိုအလိုမရှိ တစ်လုံးမကျန် ရေးသားလိုက်သည်။