မသင့်တော်ပါဘူး…ဘဘရယ်
အခန်း (၁) ” ကျွီ … ဟာ …… ကျွီကျွိ ” ” အမလေး … ဝုန်း ” ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ တစ်ယောက် မနေ့ညက ဆေးရုံမှ အရေးပေါ် ညဂျူတီ ဖုန်းဆက်ခေါ်သဖြင့် ဆေးရုံကြီးတွင် တညလုံး အလုပ်ဝင်၍ မနက်လင်းမှ သူမအိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်အပြန်လမ်းတွင် မနက်ပိုင်း ရုတ်တရက် မိုးသည်းထန်စွာ ရွာကာ လေကြီးမိုးကြီး တိုက်ခတ်လာ၏။ နက်ဖန်သင်္ကြန်အကြိုနေ့မို့ ခင်ပွန်းသည် ဦးမိုးကျော် နှင့် သားဖြစ်သူ နိုင်ဦး တို့မှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ မွေးရပ်မြေသို့ ရေကန်တော့ ပြန်သွားကြသည်။ ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူမှာ နှစ်တိုင်းလိုက်ကန်တော့နေကြ ဖြစ်သော်လည်း ဒီနှစ်ဆေးရုံမှ အတွင်းလူနာ များ၍ အရေးပေါ်ဂျူတီဝင်ရသဖြင့် မလိုက်နိုင်ခဲ့ပေ။ မိုးရွာထဲဘကားလေးအား ထိန်းမောင်းကာ […]
ရှယ်ကောင်းတဲ့ ညီအစ်မ
စပါယ်ရေညီမလေး” “ရှင်..မမ” “ဘာလုပ်နေလဲဟေ့” “စာကျက်နေတယ်.မမ” “အေးငါအဝတ်လျှော်နေလို့.ထမင်းအိုးလေးထကြည့်ပါဦး” “ဟုတ်ကဲ့မမ” သင်းသင်းနှင့်စပါယ်ဖြူတို့ညီအမ နှင့်အဖေကြီးတို့အိမ်မှာနေရတယ်၊ ငယ်စဉ်ကတည်းကမိဘတွေမရှိကြလို့အဖိုးဖြစ်သူနှင့်လာနေတာလေ။ အခုသင်းသင်းအိမ်ထောက်ကျပြီ။ ဆယ်တန်းမအောင်လို့ညီမဖြစ်သူကို ဆယ်တန်းအောင်စေချင်လို့သာ စာကျက်ခိုင်းနေရတာ။ကျောင်းသာ ထားပေးရတယ်စီးပွားရေးကမပြည့်စုံဘူးလေ။ စပါယ်တောင်ဆယ့် ခြောက်နှစ်ဖြစ်ပြီ၊ကျမအသက်ကဆယ့်ရှစ်နှစ် ကျမကစပါယ်လောက်မလှပေမယ့်စပါယ်ထက်အသားဖြူတယ်။ ဒီအရွယ်ရောက်တော့ကျမမှာရည်းစားရှိတယ်။ ဟိုဘက်ရပ်ကွက်ကကိုလူအေးလေးမောင်မောင်လေ။ရိုးသားလို့ကိုချစ်တာရှင့်။သူက လည်းလက်ထပ်မယ်ချည်းပြောနေတာ။သူလည်းအဒေါ်အိမ်မှာနေ တယ်။ကုမ္ပဏီကားမောင်းတယ်လေ။လူကဖြူနွဲ့နွဲ့နှင့်စကားပြောကယဉ်ကျေးတယ်လေ။ အဲဒါနှင့်ကျမနှင့်သူလက်ထပ်လိုက် ကြတယ်။ညီမလေးနှင့်အဖေကြီးကတခန်းကျမတို့ကတခန်းပေါ့၊ အိမ်ထောင်ကျတော့အခန်းခွဲအိပ် တာလေ။စပါယ်ကကြောက်တတ်တယ်။ တစ်ယောက်တည်းမအိပ်ရဲဘူး။အိမ်ထောင်ကျတော့ကျမတို့ လင်မယားကထုံးစံအတိုင်းလိုးဖြစ်တာပေါ့ “သင်းသင်းအိပ်ရအောင်”” “အဖေကြီးတို့မအိပ်သေးဘူး” “မအိပ်သေးလည်းဘာဖြစ်လဲ၊ကိုအရမ်းပင်ပန်းနေလို့အိပ်ချင်နေပြီ” “အင်းပါကိုမောင်” “စပါယ်ရယ်မမတို့အိပ်တော့မယ်၊ညီမလေးတို့အိပ်ကြတော့” “ဟုတ်မမ” “လာလေသင်းသင်း”” “လာပါပြီ၊ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းကိုမသိဘူး” “ဟီးဟီး.မင်္ဂလာဦးညလေသင်း သင်း” “အဲဒါဘာလုပ်ရမှာလဲလို့” ကျမလည်းသိရက်သားနှင့်မေး လိုက်တယ် “အေး.ဟေ့လိုးမလို့ဟေ့လိုးမလိုး”အသံတိုးတိုးလေးလုပ်ပြီး ကျမကိုပြောတယ် “ခစ်..ခစ်..ခစ်” ကျမသူ့ပုံကိုကြည့်ပြီးရယ်မိတယ် လေ၊လင်မယားဖြစ်ပြီဆိုတော့လိုးလို့ရနေပြီလေ “ဟင်းနှော်ညီမလေးကြားမယ်” “ကြားကြားကွာ” “ကဲအိပ်တော့ဆိုပြီးကျမသူ့ဘေးနားအိပ်တယ်။သူကကျမကိုဖက်တော့ကျမလည်းပြန်ဖက်လိုက်တယ်။ ရင်တွေကတော့တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာ ပေါ့၊သူကနမ်းပြန်တယ်သူ့အနမ်းကိုပဲ ကျမကသာသာယာယာလေးခံယူလိုက်ရတယ်လေ။ ရင်ထဲမှာကုလားဘုရားပွဲလှည့်နေသလိုပဲ ။နှုတ်ခမ်းလေးတွေနမ်းရတာအရမ်းကောင်းပြီးပိပိထဲမှာရွစိကိုထိုးလို့ပေါ့။ ကိုယ့်ချစ်သူရဲ့အကြင်နာ တွေလေ။ […]
“ပစ်မထားပါဘူး…သမီးအမေက ည… သမီးက နေ့ပေါ့”
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ မေသူဇော်တယောက် ကျောင်းပိတ်ထားသော နွေရာသီ အားလပ်ရက် ဖြစ်နေသဖြင့် အိမ်ထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲနေရင်း ပျင်းရိငြီးငွေ့လာသည်။ တဦးတည်းသော သမီးဖြစ်၍ မိဘများက အလိုလိုက်ထားကြသော်လည်း စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့ နေရသော မိန်းကလေးတး တစ်ယောက်လည်းဖြစ်သည်။ ၁၀ တန်းစာမေးပွဲ ဖြေဆိုထားသောအချိန် ဖြစ်နေသဖြင့်လည်း သူမအနေနဲ့ စားလိုက်အိပ်လိုက်နဲ့သာ အချိန်ကုန်နေရလေသည်။ အမေက မနက်ကနေ ညနေစောင်းအထိ သူမဖွင့်ထားသော ရွှေဆိုင်မှာဘဲ […]
ယောက်ျားထင်လို့ ငြိမ်ခံနေလိုက်တာ
နွေရာသီပူအိုက်သော ကာလမို့ ထင်ပါရဲ့……။ ခင်မြင့်ဟာ ဘောလီအင်္ကျီလေးသာ ဝတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေ၏။ အိုက်စပ်ပူလောင်နေသဖြင့် လူးလွန့်ရင်းနှင့် ခါးကထမီဟာလည်း ပေါင်ရင်းထိကို လန်တက်နေသည်။ သတိရလို့ကြည့်လိုက်တော့ မိမိကိုယ်သည် ခင်မြင့်၏ ကုတင်ဘေးတွင် မတ်တပ်ရပ်လျှက်သား ရှိနေသည်ကို သိရှိလိုက်ရသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ လူပျိုသိုးလေးတစ်ယောက်နှယ် ရင်တစ်ခုလုံး တုန်ရီနေသလို ဒူးများကလည်း မနိုင်ချင်အောင် ဖြစ်လာသည်။ ညွတ်ခွေကျလာသဖြင့် ကုတင်ကို အားပြုလိုက်မိ၏။ သိမ့်ကနဲ ကုတင်လှုပ်သွားသဖြင့် ခြင်ထောင်အတွင်းမှ ခင်မြင့်သည်… “….ကိုလွင်လား….. လာလေ… ဘာပြုလို့ ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်နေတာလဲ……” ဆိုတဲ့ ခင်မြင့်ရဲ့ အိပ်ချင်မူးတူးခေါ်သံကြောင့် မောင်မောင်တစ်ယောက် ညို့ချက်မိသလို ဆတ်ကနဲ ကုတင်ပေါ်က ခြင်ထောင်ထဲကို ရောက်သွားရသလို လူဟာလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်နေရသည့်အဖြစ်……။ “…..ကိုလွင်… ဘာဖြစ်နေတာလဲ.. တလှုပ်လှုပ်နဲ့….” လို့ပြောဆိုပြီး မောင်မောင်ရဲ့ကိုယ်လုံးကို […]
အမမှာ ယောက်ျားရှိတာ မင်းသိသားနဲ့ကွာ
“ခဏနေက ဖုန်းဆက်တာ ဒီမမအိမ်လား မသိဘူး… ရေဗူး မှာထားတာပါ ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ … ရေသန့် ရောင်းတာ … အမြဲတမ်းယူရင် အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါတယ် “ခင်ချိုနွယ် တယောက် အိမ်ရှေ့ ထွက်ရပ်နေစဉ် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် တစင်းထိုးရပ်ကာ အသားညိုညို စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ဖြင့် ကောင်လေးမှ သူမအား မေးနေသဖြင့် ပြန်ဖြေနေ၏။ ” ဟုတ်ကဲ့ ရှင်” ” ဒါနဲ့ … ဒီအိမ်က အရင် … ရှေ့နေ ဒေါ်သူဇာ … နေတာမလား “ ” အဲဒါတော့ … မသိဘူး … ကျမတို့က … ပြောင်းလာတာ ၂ပတ်ကျော်ပဲ ရှိသေးတာ … ဘေးအိမ်က အဒေါ်တစ်ယောက်က […]
ကျွန်တော့်မိန်းမ ဖူးဝေ
ကျွန်တော့်ဘဝမှာ မေ့မရနိုင်တဲ့ ဖြစ်စဉ်ကြီး တစ်ခုကို ခင်ဗျားတို့ကို အစအဆုံး ပြောပြမယ်ဗျာ။ ပြောသမျှအားလုံး အမှန်တွေချည်းပဲ ပြောမှာ ဖြစ်ပေမယ့် တချို့အချက်အလက်တွေကိုတော့ ကျွန်တော့်လုံခြုံမှုအတွက် ထိန်ချန်ထားပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ နှစ်လောက်က ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက် တစ်ခုပါ။ ကျွန်တော့်မှာ အရမ်းချစ်ရတဲ့ ဇနီးလေး တစ်ယောက် ရှိတယ်။ ချောလဲချောတယ်။ အေးအေးလေး နေတတ်သူ တစ်ယောက်ပေါ့။ နာမည်က ဖူးဝေ တဲ့။ ကျွန်တော်တို့က ချစ်သူတွေ ဖြစ်ပြီးမှ ယူခဲ့ကြတာ မဟုတ်ပဲ မိဘပေးစားလို့ ရခဲ့ကြတာပါ။ သူ့လို ဖြူဖြူချောချော ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကို ကြိုက်တဲ့လူတွေ တပြုံကြီးပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကွင်းတွေဖြစ်တာမျိုး ရည်းစားများတာမျိုးတွေ မရှိဘူး။ ကျွန်တော်တို့ မင်္ဂလာဆောင်တော့ သူ့အသက်က ၂၄၊ ကျွန်တော်က၂၈ ။ […]
ယွန်းချစ်တဲ့ ဖေဖေ
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ “ဖေဖေရေ ယွန်းပြန်လာပါပြီ .. ဆောရီး ဖေဖေရယ် ဒီနေ့စျေးဝယ်တာ နောက်ကျလို့ ဟင်းလေး ကဗျာကရာ ချက်လိုက်မယ်နော်” “ရေလေးအရင် သောက်ပါအုန်းကွယ် ပေး သမီးအိတ်တွေ ဖေဖေထားပေးမယ်” ဖေဖေပေးတဲ့ ရေခွက်ကို ယူကာသောက်ရင်း ဖေဖေ့ကို ပိုက်ဆံအိတ် ပေးလိုက်သည်။ ကျမ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက မေမေဆုံးသွားတော့ သားအဖနှစ်ယောက်တည်း ရုန်းကန်နေထိုင်ခဲ့ရသည်။ မေမေမရှိလို့ ဖေဖေက […]
ရှင်နှောင်း မခံနိုင်တော့လို့ပါ
နိုင်ဦးတစ်ယောက် ရေချိုးပြီးကာစမို့ ဆေးလိပ်တိုကို မီးညှိကာ တစ်ချက်ဖွာလိုက်သည်။ ကိုနိုင်ဦးမှာ ကွန်ပျူတာသင်တန်းတွင် လုံခြုံရေးဝန်ထမ်းဖြစ်သည်။ တယောက်တည်းသမားမို့ ၂၄နာရီတာဝန်ယူရသော ဤအလုပ်မျိုးကိုကြိုက်သည်။ နေစရာ အိမ်ငှါးရန်မလိုသည်မို့ လစာက စားသောက်စရိတ် တခုသာသုံးရသည်။ ငွေပိုငွေလျှံ ရှိသည်ပေါ့။ အသက် ၄၅နှစ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သော်လည်း မိန်းမမယူ လူပျိုကြီးဖြစ်သည်။ သူ မိန်းမမယူတာက စိတ်မဝင်စား၍မဟုတ်။ ကိုယ်ပိုင်ကားမဝယ်၊ အငှါးကားသာ စီးခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုနိုင်ဦး ပြောနေကျစကားက “အငှါးကားစီးတာ ကားမော်ဒယ်လ်အစုံ၊ အမျိုးအစားအစုံ၊ အရောင်စုံ စီးချင်တာရွေးစီးလို့ရတယ်ကွ၊ ကိုယ်ပိုင်ကားဝယ်လိုက်ရင် မရောင်းမချင်း ဒီတစ်စီးပဲ စီးရတော့မှာ…၊ ဝယ်စလေးပဲ စီးကောင်းတာ၊ အင်ဂျင်ကျသွားရင် တွန်းနှိုးရမှာ၊ အငှါးကပဲ ကောင်းပါတယ်” ကိုနိုင်ဦး ဆေးလိပ်တိုခဲကာ ဆရာမလေး ရှင်နှောင်းကို မြင်ယောင်နေသည်။ ဆရာမလေးမှာ ကိုနိုင်ဦး အလုပ်လုပ်သော ကွန်ပျူတာသင်တန်းမှ ဆရာမလေးဖြစ်သည်။ […]
မိန်းမကျမ်းကြေတဲ့ သာဟန်နဲ့ အပျိုရိုင်းလေး
ကျုပ်နာမယ်က သာဟန် ပါ..။ နေတာက မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသက ဇရက်ကုန်း ဆိုတဲ့ ရွာကြီးမှာပါ…။ ဇရက်ကုန်းရွာက ဒေးဒရဲ နယ်ထဲမှာပါ…။ ကျုပ်အသက်က အခုဆို ၄၅ နှစ်ထဲ ရောက်နေပါပြီ…။ ဒါပေမယ့် ငယ်ငယ်ထဲက လယ်အလုပ် ၊ချောင်းအလုပ်တွေကို လုပ်ခဲ့တဲ့လူဆိုတော့ ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိပါတယ်..။ ပြီးတော့ အရက်ကို စွဲစွဲမြဲမြဲ မသောက်တတ်ပဲ တခါတရံမှ အနည်းငယ်သာ မသောက်မဖြစ်တော့မှသောက်တတ်တော့ အခုချိန်ထိ တော်ရုံလူငယ်တွေတောင် ကျုပ်ရဲ့ သန်မြန်မှုကို မမှီပါဘူး…။ အသားအရောင်ကတော့ ခပ်ညိုညိုပါ…။ အရပ်က ပုတဲ့ အရွယ်အစားထဲ မပါပါဘူး…။ အဲ…. တစ်ခုပြောဖို့ ကျန်သေးတယ်…။ အဲဒါက ကျုပ်ကို တစ်ရွာလုံးက လက်မြန်သာဟန်လို့ ခေါ်တဲ့ဟာပါဘဲ…။ တစ်ခြားတော့ မထင်နဲ့…။ ကျုပ်ဒီအသက်အရွယ်ထိ ဘယ်သူနဲ့မှ ရန်မဖြစ်ဖူးပါဘူး…။ […]
တွန့်တွန့်လူးသွားတဲ့ အိမ်ထောင်သည် မမကြီး
လင်းအောင်နှင့် မခင်ကြည်တို့က ရပ်ဆွေရပ်မျိုးဟု ပြောရမည့် တစ်ရွာတည်းသားတွေဖြစ်သည်။ ရွာမှာနေစဉ်ထဲက ခြံခြင်းကပ် အိပ်ချင်းကပ်လျက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်ဖြစ်သည်။ မခင်ကြည်က လွန်ခဲ့သော ၄နှစ်ခန့်ကထဲက ကိုငွေတင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ မြို့သို့ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့သည်။ ရွာမှာက အလယ်တန်းကျောင်းသာ ရှိသည်။ အထက်တန်းကျောင်းမရှိသဖြင့် ၈တန်းအောင်ပြီး ကျောင်းဆက်တတ်မည့်ကျောင်းသားကျောင်းသူတိုင်း မြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်။ မြို့တွင်လည်း နီးစပ်ရာဆွေမျိုးမိတ်ဆွေများ၏ နေအိမ်တွင်အတူနေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ပင် လင်းအောင်တစ်ယောက် ၈တန်းအောင်ပြီး ၉တန်းတွင် ကျောင်းဆက်တက်ရန်အတွက် မြို့သို့ရောက်ခဲ့ရသည်။ လင်းအောင်၏မိဘများနှင့်ကလဲ မခင်ကြည်နှင့်က သားချင်းတွေလိုဖြစ်နေပြန်၊ နောက်ပြီး လင်းအောင်၏အဒေါ်နှင့်ကလည်း မခင်ကြည်နှင့်က သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်လေတော့ မခင်ကြည်သည် လင်းအောင်ကျောင်းတက်ရန်အတွက် အိမ်တွင်နေထိုင်ရန် လက်ခံထားခဲ့ရလေသည်။ လယ်တွေခြံတွေရှိသော လင်းအောင်၏ မိဘများက မခင်ကြည်တို့အတွက် တစ်လလျှင် ဆန်နှစ်အိပ်နှင့် ငွေနှစ်သောင်းအား လင်းအောင်၏ စားစရိတ်အတွက်ဆိုကာ ပေးသဖြင့်လဲ မခင်ကြည်တို့လင်မယားက […]