ချစ်သွေးတွေ ဆူပွက်လာချိန်
အခန်း (၁) ဤအတွေ့ အင်းလျားကန်ရေပြင်ကို ကျောခိုင်းကာ ဆောက်လုပ်ထားသည့် မာလာမြိုင်ဂေဟာနှင့် နှင်းဆီမြိုင်ဂေဟာ တိုက်နှစ်လုံးမှာ အထက်တန်းလွှာဟု ခေါ်ဆိုအပ်သည့် ပစ္စည်ဥစ္စာ ချမ်းသာကြွယ်ဝသူများနေထိုင်ရာ စံအိမ်ဂေဟာများပေမို့ ခေတ်မီလှပကာ နေချင့်စဖွယ် သာယာလှပပါပေသည်။ မာလာမြိုင်ဂေဟာတွင် အတွင်းဝန် လူပျိုကြီး ဦးကျော်မင်း နှင့် တူဖြစ်သူ ကျောင်းသာ မောင်ဝင်းနိုင် တို့ နှစ်ဦးသာ နေထိုင်လျက်ရှိပြီး အိမ်တွင် အစေခံနှင့် ထမင်းချက်ရန်အတွက် အသက်သုံးဆယ်ကျော်ကျော်ရှိ ကရင်အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နှင့် မာလီအလုပ်နှင့် တိုက်စောင့်အဖြစ်ကိုမူ ဝေလရာလူမျိုး မန်ဂလာဆိုသော ကုလားကို ခိုင်းစောထား၏။ နှင်းဆီမြိုင်ဂေဟာတွင် အငြိမ်းစာအရာရှိ ဦးသန်းဝေ နှင့် ဇနီးဒေါ်ခင်မေ အပြင် သမီးဖြစ်သူ မြီးကောင်ပေါက်အရွယ် မော်လီနှင့် ဦးသန်းဝေ၏နှမ အပျိုကြီး မနှင်းဝေတို့ နေထိုင်လျက်ရှိသည်။ အထက်တန်းလွှာ အရာရှိကြီးများဖြစ်ကြသည့်အလျောက် မာလာမြိုင်နှင့် […]
စွဲလမ်းအောင် လုပ်နိုင်သူကြီး
သူ့အကောင့်လေးမီးစိမ်းနေပါလား ဖုန်းလေးကိုကိုင်ပြီး ဖေ့ဘုတ်လေးကို ဖွင့်လိုက်တော့ ကေသီအကောင့်လေး မီးလေးစိမ်းနေတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါမှလည်း နှုတ်မဆက်ရဲတဲ့ဘဝ။ ကေသီရေ ကိုယ့်မှာသာ ကိုယ့်အပြစ်နှင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ တို့နှစ်ယောက်ချစ်ခြင်းကို ကိုယ့်ရဲ့ဇီဇာကြောင်မှုကြောင့် တို့တွေဝေးခဲ့ကြရတာ မဟုတ်လားလေ။ အားလုံး ကိုယ့်အပြစ်တွေပါကွာလို့ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့လေးတွေးရင်း အတိတ်ကို စိုးသီဟတစ်ယောက် တမ်းတပြီးမဆုံနိုင်တဲ့ဘဝမို့ ဆွေးနေရတယ်လေ။ ကျနော် ရန်ကုန်အရှေ့ပိုင်းတက္ကလိုလ် တည်ဆောက်ရေးမှာ အန်ဂျင်နီယာကန်ထရိုက်တာ အဖြစ်တာဝန်ယူခဲ့တယ်။ ရန်ကုန်ကနေပြီး အလုပ်သွားရတာလေ။ ကားမောင်းပြီးပေါ့။ ဖောင်ဒေးရှင်းလေးစတင်နေခဲ့တဲ့အချိန်မှာ ပုံစံတွေက မတည်မငြိမ်၊ အခုတစ်မျိုး တော်ကြာတစ်မျိုး ဖြစ်နေတာကြောင့် မူလဒီဇိုင်းအတိုင်း လုပ်ထားရကနေ ပုံစံပြောင်းတဲ့အတွက် ပေါက်ကွဲနေတဲ့အချိန် ကားကိုမြန်မြန်လေးမောင်းလာခဲ့တယ်။ သံလျင်ဖက်ကမ်းရောက်တော့ လမ်းရှင်းပါတယ်ဆိုပြီး အရှိန်တင်လိုက်တယ်။ လူက ကိုယ့်အတွေးနှင့် ကိုယ်ဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကရုမစိုက်အားဘူးဗျ။ လမ်းသွယ်လေးကနေ ဆိုင်ကယ်တစ်စီး အတင်းထွက်လာတယ်။ ကားရှေ့အထိရောက်လာတာကြောင့် […]
နားလည်မှုနဲ့ ဖြည့်ဆည်းကြတဲ့ ညတစ်ည
အချိန်က ည(၁၁)နာရီ ရှိပေပြီ။ ဆယ်နာရီလောက်ကတည်းက တဖြေးဖြေးစဲသွားသော မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲသို့လာရောက်ကြသည့် ပရိသတ်များနှင့် သူတို့၏ကားကြီးကားငယ် အသွယ်သွယ်တို့သည် တဦးတလေ တစီးတလေမျှပင် မရှိကြတော့ပဲ ခြံဝန်းကျယ်ကြီးထဲတွင် ပစ္စည်းများလိုက်လံသိမ်းဆည်းနေကြသော အလုပ်သမား သုံးလေးယောက်သာ ရှိတော့သည်။ ထို့အပြင် ဥရောပပုံစံ နှစ်ထပ်တိုက်ကြီးထဲတွင်လည်း အိမ်သူအိမ်သား နှစ်ယောက်သုံးယောက်တို့သည် ပစ္စည်းများသိမ်းပြီးကြသည်နှင့် အိပ်ယာဝင်ကြရန်ပြင်ဆင်နေကြပေပြီ။ သီတာခိုင်သည် သူမ၏ဖိနပ်လေးကို ချွတ်၍ ပါကေးခင်းပေါ်တွင် ခင်းထားသော နီညိုရောင်ကော်ဇောပေါ်သို့ လှမ်းအတက်မှာပင် သူမ၏အကြည့်က အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲသို့ ရောက်သွားသည်။ သတို့သားနှင့် သတို့သမီးတို့သည် အန်တီကြီးကို ကန်တော့နေကြသည်။ သီတာခိုင်သည် လှမ်းလက်စ ခြေလှမ်းကို ရုတ်၍ အသာရပ်နေလိုက်သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် မင်္ဂလာမောင်နှံတို့သည် အန်တီကြီး၏ ရှေ့မှထ၍ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ကြသည်။ မျက်လွှာလေးချ၍ ငုံ့ထားသော သတို့သမီးဖြစ်သူ၏ ပါးပြင်လေးမှာ နီမြန်းနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ပြီးတော့ […]
မောင့်အကြိုက် လိုက်လျောမယ်
ကျွန်မနာမည်က ဇင်ဇင်ပြုံး ပါ..။ သိတဲ့အတိုင်းပါဘဲ.. ရင်အုံကြီးကြီး ၊ တင်သားထွားထွား နဲ့ မြင်ရတဲ့သူ ဘဝင်ဆူသွားရစေတဲ့ ကိုယ်လုံးပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့သူပါ..။ ကျမအသားက ခပ်ညိုညိုနဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ခပ်တောင့်တောင့်ပါ..။ သူများတွေက ပြောကြတယ်။ ကျမကိုယ်ခန္ဓာက ဆူဖြိုးကျစ်လစ်လို့ ဖုထစ်မို့မောက်နေရမယ့်နေရာတွေက ဖုထစ်မို့မောက်နေသတဲ့ ရှင်။ ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားက ပြောရရင်တော့ အရပ်က ၅ ပေ မပြည့်တတ်ပေမဲ့ ရင်က ၃၉ ၊ ခါးက ၃၀ ၊ တင်က ၄၀ ရှိတယ်ရှင့်..။ ကျမရဲ့ ဖင်ဆုံအိုးကြီးတွေက ထွားထွားပြည့်ပြည့် တင်းတင်းကားကား ဖြိုးဖြိုးအိအိကြီးတွေပါ..။ ကျမ လမ်းလျှောက်သွားရင် ကျမဖင်ဆုံအိုးကြီးတွေ အချက်ကျကျနဲ့ အနိမ့်အမြင့် လှုပ်ရှားနေပုံတွေက မြင်ရသူ ပုရိသယောက်ျားတွေရဲ့ စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်စေတာပေါ့ ရှင်..။ […]
လိုအင် မပြည့်တဲ့ ချွေးမလေး
“ဖောင်း… ဖောင်း… ရှီး… ဖောင်း” သီးတင်းကျွတ် လပြည့်ကျော် တစ်ရက်နေ့ ညလေးက မိုးတိမ်သားကင်းကင်းနဲ့ ကြည်လင်တောက်ပနေသည်။ ရပ်ကွက်ထဲက ကလေးငယ်တွေရဲ့ ဗျောက်ဖောက်သံက ရပ်ကွက်တစ်ခုလုံး ဟိုမှသည်မှ သောသောညံနေသည်။ “ဖေဖေ နားညီးနေပြီထင်တယ်” “မညီးပါဘူး သမီးရယ် ဖေဖေတို့ ငယ်ငယ်ကလဲ ဒီလိုပဲ ကစားကြတာပါပဲ” ဝရံတာကနေ အိမ်ထဲကို ဝင်လာရင်း ဘေးက စတီခုံလေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ ချွေးမလေးကို ဦးထွန်း လှမ်းကြည့်ပြောလိုက်မိသည်။ “အဖေ့သားနဲ့ မြေးကတော့ ရေကျော်ပွဲဈေး သွားကြပြီ” “သမီးရော လိုက်မသွားဘူးလား” “မလိုက်ချင်ပါဘူး အဖေရယ် လူအရမ်းများတာ သူတို့သားအဖပဲ ဝါသနာပါတယ်လေ” ပြောပြီးတော့ နောက်ဖေးဖက် ထွက်သွားတဲ့ ချွေးမလေးကို ဦးထွန်း ငေးနေမိသည်။ မိန်းမဆုံးပြီးကတည်းက ရွာကအိမ်မှာ တစ်ယောက်ထဲ နေနေရာကနေ သားနဲ့ချွေးမလေးက […]
ကိုကြီးပြောသလို နေမယ်လေ
မြို့ပြရဲ့မွန်းကျပ်မှုနဲ့အတူ ရုံးကအပြန် ဘတ်စ်ကားတိုးစီးရတဲ့ဘဝကို မင်းမင်းစိတ်ကုန်လှပြိ..ရန်ကုန်သားဖြစ်ပေမယ့် ၄လွှာက ကွန်ဒို ခန်းလေးသာ ငှားနေနိုင်သည်.. အိမ်ရောက်တော့ပင်ပန်းမှုတွေနဲ့ အိပ်ယာပေါ်ပစ်လှဲပြိး အတွေးနယ်ဆန့်လိုက်သည်.. မနက်ဖြန်ဆိုနယ်ပြန်သွားတဲ ဇနိးလေး မြတ်နိုးပြန်ရောက်မည်.. အိမ်ထောင်ကျပြိး ၃ နှစ် လောက်ထိ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးကလေး မယူဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေကြသည်..ပိုက်ဆံလည်းပိုစုမိအောင်ဖြစ်သည်.. မြတ်နိုးက ရှမ်း ဗမာ ကပြားဖြစ်သည်.. အသားအရည်ဖြူဖွေးပြိး ကိုယ်လုံးထည်တောင့်သည်.. နိုင်ငံခြား ကုမ္မဏီ တစ်ခုမှာလုပ်သောကြောင့် အလုပ်ချိန်တွင် ဘလောက်စ်အကျီ င်္အဖြူနှင့် စကပ်တိုတိုကိုသာ ဝတ်ဆင်ရသည်.. ခလေးလည်းမယူသေး ဂျင် လည်းပုံမှန်ကစားသော မြတ်နိုးကိုယ်လုံးကိုကြည့်ပြိး ရုံးက ယောကျာၤးလေးတွေ ပစ်မှားနေကြတာ မင်းမင်းလည်းရိပ်မိသည်.. သို့သော် ကိစ္စမရှိ မြတ်နိုးက ပိုက်ဆံရှာဖို့ကလွဲပြိး ဘာမှစိတ်မဝင်စားသောကြောင့် မင်းမင်း ကစိတ်ချပြိးသား.. မြတ်နိုးနဲ့လက်ထပ်ပြိးကတည်းက နေ့တိုင်းပုံမှန်လိုးဖြစ်သည်.. မင်းမင်းကိုသိပ်ချစ်တဲ့ မြတ်နိုးက မင်းမင်း […]
သူငယ်ချင်း ညီမလေး
ကျွန်တော့်နာမည်က စည်သူ ။ ကျွန်တော် ငယ်ငယ်ထဲက အရမ်းခင်တဲ့ ကောင်တစ်ကောင်ရှိတယ်။ ခင်ဗျားတို့မှာလည်း ရှိမှာပဲ။ ဒီကောင့်ကို အကုန်လုံးက လေအိုး လို့ ခေါ်ကြတာ။ လေအရမ်းပေါတဲ့ကောင်။ နာမည်အရင်းက ထွဋ်ခေါင် ဆိုပေမယ့် အဲ့နာမည်ကို ဘယ်သူမှ မခေါ်ပေါင်ဗျာ။ လေအိုးနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ စသိတော့ ၃ တန်းဗျ။ ကလေးဘ၀ ကျောင်းမှာ ဘောလုံးကန်ရင်း သိတာ။ ငယ်ငယ်ထဲက ကျွန်တော်က လူလည်ကျတာ။ ဒီကောင်တွေအမြဲ ရှေ့တန်းတို့ နောက်တန်းတို့ လုနေရင် ဂိုးဖမ်းရင် ကျွန်တော်ပဲ။ လေအိုးက ရှေ့တန်းတိုက်စစ်မှုးကြီး အသေဖြစ်ချင်တာ။ အဲ့နေ့က ရှေ့တန်း သူသွားမယ် ငါသွားမယ် လုနေတုန်း ကျွန်တော်က လေအိုးကို ရှေ့တန်းပေးဖို့ ပြိုင်ငြင်းပေးလိုက်တာ လေအိုးရှေ့တန်းဖြစ်ကော။ မဖြစ်လည်း မရဘူးလေ။ ဂိုးသမားမရှိရင် […]
အပျိုပေါက်လေးရဲ့ မထင်ထားတဲ့ ဖြစ်ရပ်
“လုပ်ပြီ…ကြည့်ပါလားလို့..” မိန်းမတစ်ယောက်။ နှာသံအပြည့်နှင့် ချွှဲနွဲ့စွာပြောလိုက်သည့် စကားသံ။ ထိုအသံကိုကြားလိုက်ရသော မေသင်းလွင်တစ်ယောက် ရင်သိမ့်တုန်သွားသည်။ လှမ်းလက်စ ခြေလှမ်းတို့လည်း ရပ်သွားသည်။ အသံတွေကတော့ ဆက် ကြားနေရဆဲ။ “ဟာကွာ..ကဲလာပြီ..မကြိုက်ဘူးသိလား….. ဟင့်.. တကယ်ပါပဲ.. လက်ကလည်းမြန်လိုက်တာ အဟင့်ဟင့်..ဟင့်..” အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများကို ကြားရသည်။ လုံချည် ဒါမှမဟုတ် ထမီဖြန့် ဝတ်လိုက်သည့် အသံလိုလိုလည်း ပေါ်ထွက်လာသည်။ “တွေ့ပြီဆို ဒါပဲစိတ်ကူးနေတာပဲ အို.အမေ့..လက်ကြီးကလဲ..ဟာ..မကိုင်နဲ. ဆို ..ဒါကြောင့်သူနဲ့လာမတွေ့ချင်တာ..သိလား။” ထို့နောက် လှုပ်ရှားသံများ ကြားရပြန်သည်။ မောသံနှင့် အသက်ရှုနေကြသံကိုလည်း ကြားရသည်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ခပ်အုပ်အုပ်ပြောလိုက်သံ ပေါ်လာသည်။ သဲသဲကွဲကွဲတော့ မေသင်းလွင်မကြားရပါ။ “ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..မချွတ်ဘူး..အို..အမေ့..ဟင့်..” အမျိုးသမီး၏ ငြင်းပယ်သံသည် တကယ်တော့ နှာတွန်သံဖြစ်နေသည်။ ခပ်အစ်အစ်လည်းရှိရာ အသက်ရှုအောင့်ထားရာမှ ပြောလိုက်ပုံမျိုးဖြစ်သည်။ မေသင်းလွင်သည် အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသော အပျိုပေါက်ကလေး […]
ကိုကြီးကို အရမ်းချစ်တယ်
ကျွန်တော့်နာမည် လင်းလက်ပိုင် ပါ။ အညာကနေ ကုမ္ပဏီလုပ်ငန်း ဝင်ခွင့်ရတာနဲ့ မန်းလေးကို ဆိုင်ကယ်နဲ့ တက်ခဲ့တယ်။ မန်းလေးရောက်တော့ ထမင်းစား၊ စာပြီးတော့ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေ ဝယ်ဖို့အတွက် လျပ်စစ်ပစ္စည်းအရောင်းဆိုင်မှာ ဝင်ဝယ်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ဆိုင်ရှင် အစ်ကိုကြီးနဲ့ တွေ့ခဲ့တယ်။ အရပ်က 5 ပေ 11 လောက်၊ အသားက ခပ်လတ်လတ်၊ ရုပ်ရည်ကြည့်ကောင်းတယ်။ ခဏလေး တွေ့ခဲ့တဲ့သူကို အစအဆုံး အကုန်ကြည့်နေမိတယ်။ လိုတဲ့ပစ္စည်းလေး ဝယ်ပြီးတာနဲ့ company နဲ့ အနီးနား အိမ်ငှားလိုက်ရှာခဲ့တယ်။ “အန်တီ ဒီအနီးအနား အိမ်ငှားလေး နေလို့ရမယ့်နေရာ မရှိဘူးလား” “ဟိုနားလေးက အိမ်ကတော့ အိမ်ငှားထားတယ်၊ အခု လူတစ်ယောက်တော့နေတယ်၊ အဲ့ဒီကို သွားမေးကြည့်ပါလား သား” “ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးပါ အန်တီ” […]
အပီအပြင်တွယ်မယ့် ဂျော်နီ
သူမ လက်သီးဆုပ်နှင့်ထု ပေါင်တွင်းကြော ဆွဲလိမ်သည်ကို ကျော်မိုးအောင် တဟားဟားရယ်သည်။ ဒေါ်ချိုရီ မလုံမလဲနှင့် သူမမျက်လုံးရွဲကြီးများက ဂျော်နီ့တစ်ကိုယ်လုံးဆီ ဝေ့ဝဲရောက်ရှိသွားသည်။ သူ့ပေါင်ကြားရှိ လီးနေရာကိုပါမကျန် အလုံးစုံ သိမ်းကျုံးကြည့်ပြီးဖြစ်သည်။ အကြည့်ရဲသည်။ သူ ယောက္ခမကို အပီချုပ်ပြီး ဖြစ်မည်ဆိုတာ ဟိုကောင် သဘောပေါက်လိုက်ပါသည်။ “ကဲပါ ကျွန်တော့ကို အမြည်းပန်းကန်ပေးဦး ဟျောင့် ဂျော်နီ သောက်မှာသောက်စမ်းပါ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် လုပ်မနေနဲ့ မပြန်နိုင်ရင်အိပ် အစ်မချို မင်းကို စောင့်ပေးမယ် ” “တော်ပါတော့ ငကျော်ရယ် သူတောင် အနေခက်နေပြီ ငါ့မောင် စိတ်မရှိနဲ့ ငါ့သားမက်စောက်ရူးက အဲ့လိုပဲ ယောက္ခမလည်း သားပြောမယားပြောနဲ့ မင်း မြင်တဲ့ကြားတဲ့အတိုင်းပဲ ဟွင်းးး ” အရက်တစ်ခွက်ကို မော့သောက်ပြီး သူတို့အရက်ဝိုင်း တစ်ဖက်စွန်းက အမြည်းပန်းကန်ကို လေးဘက်ထောက် […]