“လုပ်ပြီ…ကြည့်ပါလားလို့..” မိန်းမတစ်ယောက်။ နှာသံအပြည့်နှင့် ချွှဲနွဲ့စွာပြောလိုက်သည့် စကားသံ။ ထိုအသံကိုကြားလိုက်ရသော မေသင်းလွင်တစ်ယောက် ရင်သိမ့်တုန်သွားသည်။ လှမ်းလက်စ ခြေလှမ်းတို့လည်း ရပ်သွားသည်။ အသံတွေကတော့ ဆက် ကြားနေရဆဲ။ “ဟာကွာ..ကဲလာပြီ..မကြိုက်ဘူးသိလား….. ဟင့်.. တကယ်ပါပဲ.. လက်ကလည်းမြန်လိုက်တာ အဟင့်ဟင့်..ဟင့်..” အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများကို ကြားရသည်။ လုံချည် ဒါမှမဟုတ် ထမီဖြန့် ဝတ်လိုက်သည့် အသံလိုလိုလည်း ပေါ်ထွက်လာသည်။ “တွေ့ပြီဆို ဒါပဲစိတ်ကူးနေတာပဲ အို.အမေ့..လက်ကြီးကလဲ..ဟာ..မကိုင်နဲ. ဆို ..ဒါကြောင့်သူနဲ့လာမတွေ့ချင်တာ..သိလား။” ထို့နောက် လှုပ်ရှားသံများ ကြားရပြန်သည်။
မောသံနှင့် အသက်ရှုနေကြသံကိုလည်း ကြားရသည်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ခပ်အုပ်အုပ်ပြောလိုက်သံ ပေါ်လာသည်။ သဲသဲကွဲကွဲတော့ မေသင်းလွင်မကြားရပါ။ “ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..မချွတ်ဘူး..အို..အမေ့..ဟင့်..” အမျိုးသမီး၏ ငြင်းပယ်သံသည် တကယ်တော့ နှာတွန်သံဖြစ်နေသည်။ ခပ်အစ်အစ်လည်းရှိရာ အသက်ရှုအောင့်ထားရာမှ ပြောလိုက်ပုံမျိုးဖြစ်သည်။ မေသင်းလွင်သည် အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသော အပျိုပေါက်ကလေး ဖြစ်သည်။ ကရင်နှင့်ပန်ချာပီကပြားမလေးမို အရပ်မြင့်ကာ ကိုယ်လုံးကလည်း ဖွံ့ထွားနေပြီ။
အရွယ်နှင့်စာလျှင် အတော်လေးဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ကလေးတစ်ယောက်၏ ကိုယ်နေဟန် သွင်ပြင်ကတော့ လုံးလုံးမပျောက်သေး။ စွဲမက်စရာ အပျိုပေါက်မလေးဟု ပြောရပေမည်။ ယခုညနေပိုင်း ရုပ်ပြစာအုပ် ဖတ်ချင်သောကြောင့် သူမနေထိုင်ရာ အိမ်ခြံဝင်းကြီးနှင့်ကပ်လျှက် လမ်းသွယ်လေးတစ်ခုထဲရှိ ကိုရဲနောင်၏ စာအုပ်အငှားဆိုင်သို့ အပျိုပေါက်မလေး ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ စာအုပ်ဆိုင် ပုံမှန်ဖွင့်ချိန်က ညနေ(၅)နာရီမှ ည(၉)နာရီအထိ။ ယခု(၄)နာရီကျော်ကျော်သာရှိသေးရာ စောတော့စောသေးသည်။ သို့သော်မေသင်းလွင်က ကိုရဲနောင်ထံတွင် စာအုပ်ငှားနေကျ ဖေါက်သည်ဖြစ်ကာ လူချင်းလည်း အတန်အသင့်ခင်မင်နေသည်မို့ ဆိုင်ဖွင့်ချိန်မဟုတ်သေးသည့်တိုင် စာအုပ်ဝင်ငှား၍ရပေသည်။ ပိတ်ထားသော စာအုပ်ဆိုင်၏တံခါးနှင့် မလှမ်းမကမ်းသို အရောက်တွင် ဆိုင်ခန်းထဲမှ အသံပလံများကို အပျိုပေါက်လေး မေသင်းလွင် ကြားရခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုအသံတို့သည် မေသင်းလွင်းကို အကြီးအကျယ် ရင်ဖိုလှုပ်ရှားစေသည်။ လှမ်းနေသောခြေလှမ်း တွေတုံ့ရပ်ကာ လူကကျောက်ရုပ်ထုတစ်ခုလို ငြိမ်နေသော်လည်း အပျိုပေါက်လေး၏ ရင်ထဲတွင်တော့ လေထန်သောရေပြင်တွင် လှိုင်းလုံးလေးများထသလို လှုပ်ရှားနေသည်။ “အိုး..ကြည့်ပါလား လက်ကလည်းသိပ်ရဲတာပဲ..ဖယ်ကွာ..ဟိတ်။ ဟာ..ထမီ ကျွတ်တော့မယ်..ကဲလိုက်တာ..ဟင့် ဟင့်..” အသံသာကြားရသော်လည်း ထိုအမျိုးသမီး ထမီကျွတ်တော့မည်ကို နားလည် သိရှိလိုက်သည့်အတွက် မေသင်းလွင်းမှာ ကြားထဲက မျက်နှာပူသလိုဖြစ်လျှက် ဖိန်းရှိန်းသွားသည်။ သည်မိန်းမ၏အသံကိုလည်း ကြားဖူးသလိုလိုရှိသည်။ အညုအခရာတွေရော နေသောအသံဖြစ်ရာ ခန့်မှန်းရခက်နေသည်။
မြကလဲ ထမီကျွတ်သားတော့ ဘာဖြစ်မှာမို့လဲ လုပ်ကြတော့မှာပဲဟာ ယောက်ျားသံကို ပီပီသသကြားရသည်။ ကိုရဲ နောင်၏အသံဖြစ်ကြောင်း မေသင်းလွင် ချက်ချင်းမှတ်မိသည်။ မြ ဟုခေါ်လိုက်မှုကြောင့် အမျိုးသမီးမှာ မြမာလာ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုလည်း အထာပေါက်သွားသည်။ ကိုရဲနောင်သည် အသက်တော့ သိပ်မငယ်လှပါ။ (၄၀)ကျော် (၅၀)နီးပါးလောက်ရှိသည်။ အသက်အရွယ်နှင့် မမျှအောင်တော့ သန်စွမ်းသည်။ အရပ်(၅)ပေ(၆) လက်မခန့်မြင့်သည်။ ရုပ်ကသာမာန်မျှသာ၊ သို့သော်မျက်နှာထားချိုပေရာ ခင်မင်နှစ်လိုဖွယ်ရာကောင်းသည်။ အသားက ခပ်လတ်လတ် ခြေမလက်မတွေ အတော်ထူထဲကြီးမားသည်။
မေသင်းလွင်းတို့ကျောင်းက ကျောင်းသားကြီးတွေက လက်မကြီး ခြေမကြီးရင် လီးကြီးတယ်ဟု ပြောကြသည်ကို နားစွန်နားဖျားဆိုသလို ကြားဖူးထားလေရာ ကိုရဲနောင်၏ ကြီးမားထူထဲသော ခြေမလက်မများကို ကြည့်မိတိုင်း “ဒီလူကြီးရဲ့ဥစ္စာကြီးက အရမ်းကြီးမှာလား” ဟု အပျိုပေါက်မလေးတွေးမိကာ ကျောချမ်းသလိုလိုဖြစ်ခဲ့ရသည့် အကြိမ်တွေကလည်း မနည်းလှတော့ပါ။ အပျိုပေါက်လေးတို့ ထုံးစံ သွေးသားက ဆူဖြိုးစမို့ မေသင်းလွင်သည် ကာမမှုကိစ္စများနှင့် ပတ်သက်သည်ကို ကိုယ်တိုင်စိတ်ဝင်စား စပ်စုမှုကလည်း အတော်ရှိနေသည်။ မြမာလာကတော့ မေသင်းလွင်တို့ခြံဝင်းနှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင် နေထိုင်သော သင်္ဘောသား မယားမုဆိုးမဖြစ်သည်။ သူမ၏လင်တော်မောင်မှာ သင်္ဘောမီးလာင်၍ သေဆုံးသွားသည်မှာ (၅)လမျှသာရှိသေးသည်။ မြမာလာသည် အသက်(၃၀)ခန့်ရှိသည်။ ဖါရစီသွေး အတော်များများပါသော ကုလားကပြားမဖြစ်သည်။ အသား မမဲပါ တရုတ်ကပြားမတွေလောက် ဖြူခြင်းမရှိသော်လည်း အသားအတော်ကြီးကို လတ်သည်။ အရပ်က မိန်းမတစ်ယောက်အနေဖြင့် အတော်မြင့်သည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လည်း လုံးကြီးပေါက်လှကြီးဖြစ်သည်။ ခါးကျင်ကျင်၊ တင်ကားကား၊ နို့ထွားထွား၊ ပေါင်လုံး ပေါင်တန်တွေကတော့ အထူးရှယ်ဟု ဆိုရလောက်အောင် ပြည့်ဖြိုးတောင့်တင်းလှသည်။ မျက်နှာကတော့ကုလားဆင်၊ ချောသည်ဆိုသည်ထက် ညို့အားပြင်းသော ရုပ်ရည်ဟုဆိုရပေလိမ့်မည်။ မေသင်းလွင်မှာလည်း ခေသည့်ကောင်မလေးမဟုတ်ပါ။ ဇ လေးရှိသည်။ သူမတို့ မိသားစုနေထိုင်သည်က ခြံဝင်းကြီးထဲတွင်ဆိုသော်လည်း အစေခံတန်းလျားဟုပြောရမည့် အိမ်တန်းလျားတွင် နေရခြင်းဖြစ်သည်။ အများစုကတော့ ထိုခြံဝင်းထဲရှိအိမ်ကြီးတွင် အိမ်ဖေါ် မာလီ ဒရိုင်ဘာ အလုပ်ကြမ်းသမားစသော အလုပ်များ လုပ်ကိုင်ကြရသူတွေဖြစ်သည်။ အိမ်ထောင်စု(၁၀)စုမျှရှိကာ တန်းလျားနှစ်လုံးတွင် ကြပ်သိပ်စွာနေကြရ သည်။
လင်မယားစုံတွဲတွေလည်းရှိရာ ကာမယှက်မှုများကို ကြည့်တတ်ချောင်းတတ်လျင် မြင်တွေ့နိုင်သည်။ မေသင်းလွင်လည်း သူတို့နှင့်ကပ်လျက်အခန်းမှ လင်မယားအိပ်ယာဝင် စပ်ယှက်ကြသည်ကို တစ်ကြိမ်လောက် ချောင်းကြည့်ဖူးခဲ့သည်။ ယောက်ကျားနှင့် မိန်းမကာမစပ်ယှက်ကြတာ ဘယ်လို ဆိုတာလောက်ကိုတော့ သိနေသည်။ သည်တော့ ကိုရဲနောင်နှင့်မြမာလာတို့ လိုးကြတော့မည်ကို မေသင်းလွင်အထာပေါက်သည်။ အခြေအနေကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည် ယခုမှ စကြသည်မဟုတ်လောက်ပေ။ သည်လိုပြုမူနေကျ ဖြစ်ပုံရသည်။
မမျှော်လင့်ပဲ အသံများစကြားရသည့်အတွက် ပထမတွင် ထိပ်လန့်သလိုဖြစ်ကာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပဲ တောင့်တောင့်ကြီးရပ်သွားသော မေသင်းလွင်သည် အခြေအနေကို သဘောပေါက်လာသောအခါတွင်တော့ ဘယ် လိုလုပ်သင့်သည်ကို နားလည်သွားသည်။ ကိုရဲနောင်နှင့်မြမာလာတို့ကို သွားချောင်းရမည်။ သူတို့အခန်းဘေးက လင်မယားလုပ်ကြတာကို ချောင်းကြည့်စဉ်က လူမိမည်လည်းစိုးကာ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နှင့် ချောင်းရလေရာ အားရပါးရကြည့်ချင်တိုင်း မကြည့်ခဲ့ရ။ ယခုကိုရဲနောင်၏ စာအုပ်ဆိုင်နေရာမှာ ဆိုင်ဖွင့်ချိန်တွင်သာ လူစည်လျှက် ကျန်အချိန်များတွင်တော့ လူသွားလူလာမရှိပဲ ချောက်ကပ်နေပေရာ သူမအနေဖြင့် စိတ်ချလက်ချ ချောင်းနိုင်ပေသည်။ သည်ဘက်ကို လူမလာသည့်အချိန်မို့လည်း ဆိုင်ခန်းထဲရှိစုံတွဲမှာ အပြတ်ကဲနေကြသည်မဟုတ်ပါလား။ သူတို့တောင်ကဲနေတာ မိမိကလည်း အပီကို ချောင်းကြည့်ပစ်လိုက်မည်ဟု မေသင်းလွင်တွေးသည်။ ထိုအခါ တုံ့ ရပ်နေသောခြေလှမ်း သည်အလိုလိုပင် ရွေ့လျားသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ဆီသို့ ခြေလှမ်းသည်။
“ဟော..ကြည့်၊ အောက်ခံဘောင်းဘီချွတ်ပြန်ပြီ ကဲတော့မလို့ပဲ မဟုတ်လား” မြမာလာ၏ ရမက်လွှမ်းသောအသံက မေသင်းလွင်ကို ပိုခြေလှမ်းသွက်စေသည်။ ကောင်မလေးပိတ်နေသော ဆိုင်တံခါးနားရောက်သွားပြီ။ “မြကိုချစ်လို့ပါ.. တော်ပါ..ဒါ ချစ်တာမှ မဟုတ်တာ..” “ချစ်တာမဟုတ်ရင်ဘာလဲ သွား..သိဘူး…သိအောင်..အခုပြလိုက်မယ်..” မေသင်းလွင် ချောင်းကြည့်ရန် အပေါက်လိုက်ရှာနေဆဲ၊ စာအုပ်ဆိုင်ခန်းထဲက အသံတွေက အသည်းယားစရာ ဖြစ်နေစေသည်။
“အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..နာတယ် ဦးရဲရ။ အရမ်းကြီးထိုးမထည့်နဲ့..အာအိ.. သေပြီ..ဖြေးဖြေးသွင်းပါလို့ ပြောနေတာမရဘူး” မြမာလာ၏ ညီးညူသံကြောင့် ထိုးသွင်းထည့်လိုက်ပြီမှန်း မေသင်းလွင် သိသည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ်ပင် ဆတ်ခနဲတစ်ချက်တုန်သည်။ ဖုထစ်ဖေါင်းတက်နေသည်။ နံရံတွင် အပေါက်တစ်ခုမြင်ရာ မေသင်းလွင်လည်း ထိုအပေါက်တွင် ညာမျက်လုံးကပ်လျှက် ချောင်းကြည့်လေတော့သည်။ ဆိုင်ခန်းထဲတွင် မီးတော့ ထွန်းမထားပါ။ သို့သော် ညနေဘက် (၄)နာရီ သာသာလောက်အချိန် အနောက်ဘက်သို့ ကျဆင်းနေသော နေရောင်ချည်တန်းများက မျက်နှာကျက်နားရှိမှန်လည်ပေါက်မှ ကျကျနနတိုးဝင်နေရာ အလင်းရောင်ကောင်းကောင်း ရှိနေသည်။ ချောင်းကြည့်သော အပျိူပေါက်လေးအဖို့ မြင်ကွင်းတွေရှင်းလင်း ပီပြင်လှသည်။
အသံတွေကိုလည်းပို၍ ပီပီသသ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကြားရသည်။ “ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..” “မြ..ဘာဖြစ်လို့ လဲဟင်..သိပ်နာသွားသလား.. ဟင့်အင်း.. မနာပါဘူး ဦးရဲရ။ ဦးရဲဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တာ ကောင်း လွန်းလို့ပါရှင်” “ကောင်းရင် အပီခံစမ်းပါမြရာ။ လက်တွေက ဘာဖြစ်လို့ တို့ရင်ဘတ်ကို ဆီးတွန်းထားရတာလဲ။ ပေါင်ကြီးတွေကိုလည်း ကားပြီး ဖင်ကော့ကော့ပေးလေ။ ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးပေးမယ်..တအားကြီးမဆောင့်နဲ့အုံးနော်။ အခုမှအရှိန်ရခါစ ရှိသေးတာ။ ဦးရဲရဲ့ လီးကအကြီးကြီး။ မြအဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေတာ..” “လီးကြီးတော့ အလိုးခံရတာ မိုက်တယ်မဟုတ်လား….ဟွန့်..သွားစမ်းပါ” ကြားရသော အသံတွေက ရမက်ပြင်းစရာဖြစ်သလို ချောင်းကြည့်၍ တွေ့မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကလည်း မေသင်းလွင်ကို ရင်ဖိုမောကာ ကာမအဆိပ်တက်စေသည်။
ကိုရဲနောင်က မြမာလာကို စာအုပ်များခင်းကျင်းပြသည့်စားပွဲ (ယခု ဆိုင်မဖွင့်သေး၍ ထိုစားပွဲပေါ်တွင် စာအုပ်တွေ တင်မထားသေးပါ) ပေါ်တွင် တင်ကာလိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ မြမာလာသည် စားပွဲအစွန်းတွင် ကားအိသော တင်ပါးဆုံကြီး တင်ကာ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက စားပွဲပေါ်ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချပေးထားသည်။ စတင် ချောင်းကြည့်ချိန်က မြမာလာ၏ခြေထောက် နှစ်ချောင်းက ကြမ်းပြင်ပေါ် ချထား သည်။ သို့သော် ကိုရဲနောင်၏ ဖင်ကော့ပေးရန် ပြောလိုက်သံနှင့်အတူ အောက်ချထားသော သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပါ ကိုရဲနောင်က ဆွဲမပင့်ထောင်တင်လိုက်ရာ မြမာလာကလည်း မိမိ၏ပေါင်များကို အလိုက်သင့်ဆိုသလို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထိမ်းကာကိုင်၍ ခပ်ကားကားလုပ်ပေးသည်။ တင်ပါးဆုံသည် စားပွဲစွန်းတွင်တင်ကာ အားပြုထားလျက် ပေါင်နှစ်ချောင်းကတော့ လေထဲတွင် ကြွတက်ထောင်ထားသလို ဖြစ်နေသည်။
ကိုရဲနောင်ကတော့ စားပွဲအောက်ကြမ်းပြင်တွင် ခြေချကာ မတ်တပ်ရပ်လျှက် လိုးနေသည်။ မေသင်းလွင် ချောင်းကြည့်နေသောနံရံ အပေါက်မှာ လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်၏ ဘေးဘက်တွင်ရှိသည်။ ဘေးတိုက်အနေအထားဖြင့် ချောင်းကြည့်ရသည်မို့ အဆင်ပြေသည်။ အကုန်မြင်နေရသည်။ မြမာလာ၏ အောက်ပိုင်းတွင် ထမီမရှိ။ အတွင်းခံဘောင်းဘီကလေးကလည်း ညာဘက်ခြေ ကျင်းဝတ်တွင် လိပ်စွပ်နေလျက်။ အပေါ်ပိုင်းရှိ ဘလောက်စ်နှင့် အတွင်းခံကိုတော့ ချွတ်မထားပါ။ သို့သော်ဘလောက်စ်ကို လည်ပင်းနားရောက်အောင် လိပ်မတင်ထားပြီး အတွင်းခံဘရာစီယာ၏ ရင်အုံတွေကိုလည်း လှန်တင်ထားလေရာ နို့ပေါ်ဗိုက်ပေါ် ဖြစ်နေသည်။ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာ ဖုံးဖုံးဖိဖိမရှိပေ။
မြမာလာ၏ နို့အုံတွေကလည်း ကြီးမားဆူဖြိုးကာ လုံးဝန်းမို့မောက် ကော့တက်နေသည်။ အသားအတော်လတ်သူမို့ ရင်သားတို့က ဖွေးသလိုပင်ရှိသည်။ ကာမဆိပ်တက်နေချိန်မှာမို့ နိူ့သီးခေါင်းများသည် တင်းမာစူကော့ကာ ချွန်၍ထောင်တက်နေကြသည်။ ကိုရဲနောင်ကလည်း အောက်ပိုင်းတွင် ပုဆိုးမရှိ။ ဗလာကျင်းနေသလို အပေါ်အင်္ကျီကိုလည်း ခါးပေါ်လိပ်၍ တင်ထားသည်။ အောက်ပိုင်းတွင် အဝတ်အစားမရှိသည်မို့ ဖင်မည်း မည်းပြောင်ပြောင်ကြီး၊ လီးတန်တုတ်တုတ်ထွားထွားကြီးနှင့် တောင့်တင်းသန်မာသော ပေါင်လုံးပေါင်တန်များ အရှင်းသားပေါ်နေကြသည်။ ကိုရဲနောင်သည် အညာသားမဟုတ်သော်လည်း အသားကတော့ အတော်မည်းသည်။ အသားအတော်ကြီးကိုလတ်သော ကုလား ကပြားမ မမြမာလာသည် အသားမည်းသော ကိုရဲနောင်နှင့် အလိုးခံနေသောအခါ သူမ၏အသားက ပိုဖြူလာသလိုဖြစ်နေသည်။
လူကအသားမည်းသလို လီးချောင်းကြီးကလည်း မီးသွေးခဲတမျှ ပိုမည်းနေနက်နေသည်။ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်၍ဆောင့်၍ လိုးနေရာ မြမာလာ၏ စောက်ပတ်ထဲ လီးချောင်းကြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လှုပ်ရှားနေသည်ကို မေသင်းလွင် သေသေချာချာမြင်နေရသည်။ မြမာလာသည် စောက်မွှေးများ ရိတ်ကာထားလေရာ စောက်ပတ်သည် ပြောင်ရှင်းလျှက် လီးနှင့်စောက်ပတ်၏ အနေအထားအခြေအနေကို ကောင်းကောင်းမြင်တွေ့ရသည်။ မေသင်းလွင်အတွက် မြင်ကွင်းကရှင်းနေသည်။ မေသင်းလွင်းသည် မြမာလာ စောက်မွှေးရိတ်ကာထားသည်ကို မသိ။ အသက်(၃၀)ခန့် ရောက်နေလျှက် စောက်မွှေး မပေါက်သေးပဲရှိနေသည်ဟုသာ ထင်ကာ အံ့သြသလိုဖြစ်နေသည်။ ကိုရဲနောင်၏လီးကြီးကလည်း ကြီးလှသည်။ သူမစိတ်ထင် အရှည် (၇) လက်မနီးပါးရှိကာ လုံးပတ်ကတော့ စပါကလင်အချိုရည်ပုလင်း ဖင်ပိုင်းလောက်ကို တုတ်သည်။
ကြီးမားတုတ်ခိုင်လွန်းလှသော လီးချောင်းကြီးသည် မြမာလာ၏စောက်ပတ်နှင့် ဆန့်မှဆန့်ပါ့မလား၊ ကွဲပြဲကုန်လေမည်လား စသဖြင့် အပျိုပေါက်မလေး တွေးတောရင်ဖိုနေသည်။ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ အချောင်းကြီးကို အားနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ပီ ထိုးသွင်းနေရာ မြမာလာတော့ အရမ်းနာမှာပဲဟုလည်း မေသင်းလွင် တွေးမိသည်။ သို့သော် မြမာလာကို ကြည့်ရတာကတော့ နာပုံမရ။ အရသာတွေ့နေကြောင်း သိသာထင်ရှားသည်။ “ဘွပ်ဘွပ်..အားအိအိ..ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်ဆောင့်..” “ကို ဆောင့်လိုးတာ..ကြိုက်လား..” “အင်း..ကြိုက်တယ်..ကြိုက်လို့ဆောင့်ခိုင်းတာပေါ့လို့..” “ဖင်ဆုံကြီး ကော့ကော့ပေးလေ..ပေါင်လည်းဖြဲထားပေး..” “ကော့ပေးဖြဲပေးနေတာပဲ..ဦးရဲကလည်း..” “ဘွပ်.. ဘု.. အမလေး..လေး..ထိလိုက်တာကွာ။
စောက်ပတ်ထဲပူဆင်ပြီး သားအိမ်တောင်လှုပ်ခါသွားတယ်..” “မြစောက်ပတ်ထဲမှာ စောက်ရည်တွေက စိုရွှဲနေတာဆိုတော့ ဆောင့်ထိုးချလိုက်ရင် လီးကလျှောခနဲ အဆုံးဝင်တာပေါ့” “ဟွန့်.ပြောရောမယ်။ အရည်ရွဲပြီး အဝင်ချောတာ ကြိုက်ရဲ့လား။ အရည်တွေ သိပ်များနေတယ်ဆိုရင် သုတ်ပေးမယ်လေ..” “အင်း..ကောင်းတယ်..နည်းနည်းသုတ်ပစ်လိုက်။ ”ပြောရင်း ကိုရဲနောင်က မြမာလာ၏စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်း လိုးနေသော လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲဆွဲထုတ်သည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးထွက်သွားသံ “ပတ်၊ဗျစ်၊ပလွတ်”ဆိုသည်ကိုပင် မေသင်းလွင် အတိုင်းသားကြားရသည်။ လိုးလက်စတန်းလန်း စောက်ပတ်ကြီးသည် လီးကျွတ်သွားသောအခါ ပြဲ အာလန်နေသည်ကိုလည်း ထင်းထင်းကြီးမြင်ရသည်။ ကာမဆိပ်တက်နေချိန်မို့ အဖုတ်ကြီးက လေထိုးသွင်းထားသလို ဖုထစ်ကာ ဖောင်းကားနေသည်။
အရည်များလည်း စိုရွှဲလက်ပြောင်နေသည်။ မြသီတာ၏ အရည်ရွမ်းရွမ်းစိုနေသော အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ရွရွကြီးကိုမြင်ရတော့မှ မိမိ၏ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်သည်လည်း ဖုဖေါင်းကာအရည်တွေစိုနေသည်ကို မေသင်းလွင်သတိပြုမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သော ကိုရဲနောင်၏လီးကြီးသည် ကလန့်ခံရ သလိုမျိုးဖြစ်ကာ ဆီးစပ်ကို ဖတ်ခနဲသွားရိုက်သည်ကို တွေ့ရသည်တွင် မေသင်းလွင်း တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း နွေးကနဲနေအောင်ပင် အရည်ကြည်တို့ စိမ့်ထွက်နေသည်။ မြမာလာလို လီးထိုးသွင်းကာ လိုးတာမခံရပါပဲနဲ့ မိမိစောက်ပတ်ထဲက ဘာကြောင့် အရည်တွေစိုထွက်ရလေသနည်းဟု အပျိုပေါက်လေး တွေးနေသည်။ သည်ကိစ္စများကို ကောင်းစွာတတ်သိခြင်းမရှိသော်လည်း ကာမစိတ်ဆန္ဒနိုးထမှုကြောင့် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုတော့ သဘာဝအသိဖြင့် နားလည်သလိုလိုရှိသည်။
ကိုရဲနောင်က ထိုင်ခုံပေါ်တင်ထားသော သူ့ပုဆိုးကိုယူကာ မြမာလာကို လှမ်းပေးသည်။ မြမာလာက ကိုရဲနောင်၏ပုဆိုးဖြင့် သူမစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်များကို အသာတို့ကာသုတ်သည်။ အကုန်စင်အောင် သုတ်ခြင်းမဟုတ်။ စောက်ရည် အရမ်းရွှဲမနေရုံသာ ချိန်ဆ၍ သုတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ “ကိုင်း..လာလိုးတော့..ရပြီ..” ပုဆိုးကို စားပွဲစွန်းနားတွင်ပစ်ချကာ မြမာလာက ပက်လက်လှန်အိပ်ချ လျက်ပြောသည်။ စောစောကအလိုးခံခဲ့သည့် အနေအထားအတိုင်း အိထွားသောဖင်ဆုံထွားထွားကြီးကို စားပွဲစောင်းတွင် တင်လျှက် ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်း ထောင်မြှောက်ပေးသည်။ မြှောက်ထားသော ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်များဖြင့် ထိမ်းကိုင်ကာ ကားထားပေးလိုက်သေးသည်။ “တစ်မျိုးပြောင်းပြီးလိုးရအောင်..ကုန်းပေးပါလား..” မြမာလာက အလိုးခံရန် ရယ်ဒီမိတ်ဆိုသလို အသင့်ပြင်ပေးထားသည်ကို တက်မလိုးသေးပဲ ကိုရဲနောင်ကပြောသည်။
အပြောခံရသူ မြမာလာ ဘယ်လိုမျိုးနေမလဲတော့ မပြောတတ်၊ ကြားလိုက်ရသူ မေသင်းလွင်ပင် ရင်သိမ့်တုန်သွားရ သည်။ မြမာလာဆိုလျှင် ရင်သိမ့်တုန်ရုံမက အဖုတ်ပင် လှုပ်ခါသွားလေမည်ဟု အပျိုပေါက်လေး တွေးနေမိသည်။ ထိုအတွေးဝင်မိချိန်တွင် သူမ၏စောက်ပတ်လေးသည် ဆတ်ကနဲ တစ်ချက်တွန့်သွားသည်။ အရည်ကြည်တစ်သုတ်လည်း ပျစ်ကနဲထွက်လာသည်။ မေသင်းလွင်၏ ပါးစပ်မှ “အို”ဟု မတိုးမကျယ် ရေရွတ်သံလေး ပေါ်ထွက်လာသည်။ ကိုရဲနောင်သည် ထိုအသံကို ကြားလိုက်မိသလိုပင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ့စိတ်အာရုံက မြမာလာကို ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးချင်စိတ်ကများနေသဖြင့် ကြားမိသလိုလိုရှိသော အသံ သဲ့သဲ့လေးအကြောင်း သေသေချာချာ စီစစ်ခွဲခြားခြင်းမပြုပဲ လျစ်လျူရှုပစ်လိုက်သည်။
“အိုး..ဒီလိုမျိုးလုပ်လည်း ရတဲ့ဟာကို..” အလိုးခံရန်အသင့်ရှိနေလေသော မြမာလာက မျက်စလေးချီကာ ညုတု တုကြည့်လျှက် ခရာတာတာပြောသည်။ ကိုစိုးနောင်လိုးချင်သည့် အနေအထားအတိုင်း ကုန်းပေးတော့မှာကိုတော့ ချောင်းကြည့်နေသူ အပျိုပေါက်လေးပင် သိသည်။ “မြလိုနို့ကြီးကြီး တင်ဆုံကားကားဆိုက်ကြီးကို ကုန်းပြီးနောက်က ခွလိုးတာ ပိုအရသာတွေ့တာပေါ့။ နို့ကြီးကိုအပီဆွဲပြီး ကောင်းကောင်းလိုးပေးမှာ စိတ်ချ။ ကဲ.. ကုန်းပေးစမ်းပါကွာ..” “ဟွန့်တော်တော်ကဲနော်.. အဆန်းကိုထွင်ချင်တယ်။ ရိုးရိုးအပေါ် က လုပ်တာမဟုတ်ဘူး..။ ကုန်းခိုင်းရတာနဲ့ဘာနဲ့..” “ဟဲဟဲဟဲ..မြလဲအရသာ ပိုတွေ့မယ့်ဥစ္စာ..” “ဘာ အရသာတွေ့တာလဲ..ဟွန့်..” မြမာလာက ချစ်မျက်စောင်းလေး တစ်ချက်ထိုးကာ ဖင်တင်ပေါင်ကားပေးထားရာ စားပွဲပေါ်မှ အောက်သို့ဆင်းသည်။ စားပွဲပေါ်လက်ထောက်ကာ ကုန်းပေးသည်။
“အဲလိုမျိုးကုန်းပေးလိုက်လဲ ပြီးတာပဲ။ မြလည်း စောက်ပတ်ထဲ အီဆိမ့်သွားအောင် ဖီလင်ရမှာကို သိရဲ့သားနဲ့..” “သွား..မြက ဦးရဲလုပ်ချင်တယ်ဆိုလို့သာ ကုန်းပေးတာသိလား..အီဆိမ့်သလေး..ဘာလေးမပြောနဲ့ ကုန်းပေးပြီးခံရတာ အထဲမှာ အောင့်အောင့်သွားတာ.. နာလည်းနာတယ်..” ”နာတာကိုက ကောင်းနေတာမဟုတ်လား..မြရဲ့” “တော်စမ်းပါ.. ကဲ..ဒီမှာကုန်းပေးထားပြီလေ။ စကားများမနေနဲ့.. လာချတော့” “ချမှာပေါ့ မြရဲ့။ မြကအရမ်းကို အလိုးခံချင်နေပြီလား..” “ဟင့်.သူများ မပြီးသေးပဲ မစို့မပို့ဖြစ်နေတာကိုး။ ခံချင်နေတာပေါ့။ ဦးရဲကရော မလုပ်ချင်ဘူးလား..” “လိုးချင်တာပေါ့ မြရာ.. မြကို တစ်နေ့လုံး ခေါ်ထားပြီးတောင် စိမ်ပြေနပြေ လိုးပစ်ချင်နေတာ..” “အမယ်လေး.. တစ်နေ့လုံးတော့မခံနိုင်ပေါင်.. လူကိုသူ့မယားများ မှတ်နေ သလားမသိဘူး..” “လိုးနေကြတာပဲဟာ..မယားမမှတ်လို့ ဘာမှတ်ရမှာလဲ..” “ကဲ..ကဲ.. စကားများမှာလား.. လိုးမှာလား..ပြော။ မလိုးရင် ပြန်တော့မယ်..” “လိုးမှာပါ..လိုးမှာ။ ပေါင်လေးနည်းနည်း ကွလိုက်။ စောက်ပတ်က ပေါင်ကြားညပ်နေလို့” “ကျွတ်..ဦးရဲကတော့ကွာ..တစ်ကယ်ရစ်တယ်..” “ရစ်တာမဟုတ်ပါဘူး မြရယ်.. ပေါင်ကွပေးမှ စောက်ပတ်အာပြီး လီးထိုးသွင်းလို့ရမှာပေါ့။
စောက်ပတ် ပေါင်ကြားမှာညှပ်နေရင် ဘယ်လိုလုပ်သွင်းနိုင်မှာလဲ။ အပေါက်ချော်ပြီး ဖင်ထဲဝင်သွားရင် မြပဲ အော်တာ..” “ဟေ့..ဟေ့ဉာဏ်များပြီး ဖင်ထဲချော်သလိုလိုနဲ့ ထိုးမသွင်းနဲ့နော်..” “ဒါကြောင့်ပေါင်ကွခိုင်းတာပေါ့..” “ဟောဒီမှာ ဖြဲလဲပေးထားတယ်..အပေါက်မလွဲစေနဲ့” သူတို့နှစ်ယောက် အချီအချပြောနေကြသည့် စကားများအရ မြမာလာ၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ ကိုရဲနောင်က လီးချောင်းကြီးကို ချော်လိုးသွင်းဖူးခဲ့ကြောင်း မေသင်းလွင်က နားလည်လိုက်သည်။ မေသင်းလွင်မှာ အသက်(၁၂)နှစ် ကျော်ကျော်သာရှိ သေးသော်လည်း ကာမစပ်ယှက်လျင် မိန်းမအင်္ဂါထဲ ယောက်ျားတန်ဆာ ထိုးသွင်းရသည် ဆိုခြင်းလောက်ကိုတော့ သိသည်။ ယခုမူ စအိုပေါက်ထဲကိုပါ ထည့်လို့ရသည်ဟု အသိတိုးရပြန်သည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ ဖင်ဝယားသလိုလို၊ လှုပ်သလိုလိုပင် ဖြစ်လာသည်။
မြမာလာသည် လက်နှစ်ဘက်နောက်ပစ်ကာ သူမ၏စောက်ပတ်ကို ကျကျနနပင် ဆွဲဖြဲပေးသည်။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ဘက် ပြဲအာလျက် အတွင်းသားနီရဲရဲများက လတ်ဆတ်သော ငါးပါးဟပ်လိုပေါ်လာသည်။ စောက်စေ့ကြီးလည်း ပြူး၍ကော့ထောင်တက်နေသည်။ မေသင်းလွင်အဖို့မှာ မိန်းမအင်္ဂါစောက်ပတ်ကြီးကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ထင်ထင်ရှားရှားကြီးကို မြင်လိုက်ရကာ ရင်ထဲကျလိကျလိပင် ဖြစ်၍လာသည်။ ဒီအဖုတ်ကြီးကို လိုးနေဆော်နေသော ကိုရဲနောင်ဆိုလျှင်တော့ ပြောမနေနဲ့တော့။ ကိုရဲနောင်သည် ရက်ရက်ရောရော ဖြဲပေးထားသော စောက်ပတ်ပြဲပြဲအာအာကြီးကို တစ်ချက်ကုန်းကြည့်ပြီး လီးချောင်းကြီးကို အလယ်လောက်မှကိုင်ကာ တေ့ထောက်၍ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ “အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဖြည်းဖြည်းဦးရဲ..နာတယ်နာ တယ်..” စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီးတစ်၍တစ်၍ ဝင်သွားသည်ကို မေသင်းလွင်တစ်ယောက် အသည်းတုန်အူတုန်ခမန်း မြင်လိုက်ရသည်။ အပျိုဖြစ်ကာစ အဖုတ်လေးထဲမှ ရွစိရွစိလှုပ်လာသည်။
အပျိုပေါက်မလေးသည်ပေါင်နှစ်ချောင်းကို စေ့ကာ လိန်ထားလိုက်မိသည်။ ပေါင်လိန်ထား၍ ပေါင်နှစ်ခုကြား ညှပ်သွားသောစောက်ပတ်ထဲမှ ထူးခြားသောအာရုံတစ်ခု တရိပ်ရိပ်ဖြစ်ပေါ်သည်။ ကြက်သီးတွေ ဖျန်းခနဲဖျန်းခနဲဆိုသလို ထပြီးရင်းထ၍နေလေသည်။ လီးအသွင်းခံနေရသူ မြမာလာခါး ကော့၍ ဖင်ကြီးယမ်းခါသွားသည်ကိုလည်း မေသင်းလွင်မြင်နေရသည်။ “စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ရဲ့လား” ကုန်းပေးထားသော မြမာလာ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ နောက်မှခွကာ လီးထိုးသွင်းရင်း ကိုရဲနောင်ကမေး၏။ သူသွင်းနေသည့် လီးဝင်နေသည်ကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့နေရသည့်ကြားကပင် သူလိုးတာခံနေလေသော သင်္ဘောသားမယား မုဆိုးမအသစ်စက်စက် ကုလားကပြားမကို ရမက်ပြင်းလာအောင် မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ “အင်း..ဝင်တယ်ကွာ..ဝင်တယ်။ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ.. ဆုံးအောင်သွင်းလိုက်ပြီလား..” “ဘယ်ဆုံးအုန်းမှာလဲမြရ။ လီးတစ်ဝက်လောက်ပဲ ဝင်အုန်းမှာ။ အကုန်ဝင်အောင် ထိုးထည့်လိုက်တော့မယ်။”
“အရမ်းမသွင်း..ဘွပ်ဗျစ်..အမလေးလေး နာလိုက်တာ.. သိပ်မကြမ်းပါနဲ့ဆိုမှ.. အားအား” မြမာလာက အရမ်းမသွင်းရန် တောင်းပန်စကားမဆုံးမီမှာပင် ကိုရဲနောင်က ကျန်နေသေးသည့် လီးချောင်းတစ်ဝက်မရှိတရှိကို အားထည့်ကာ ဖိဆောင့်ထိုးသွင်းချလိုက်သည်။ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ အကုန်ဝင်သွားလေပြီ။ လီးသွင်းကြမ်းကာ အဝင်လည်းနက်သောကြောင့် မြမာလာ၏ စောက်ပတ်ထဲမှာ ပူ၍အောင့်တက်သွားရသည်။ အလိုးခံဖူးသောလီးမို့ အဝင်ချောသော်လည်း ပွတ်တိုက်မှုက တင်းကြပ်စီးပိုင်သောကြောင့် မြမာလာနာသွားကာ အော်ဟစ်ညီးညူလိုက်မိရှာသည်။
ဖင်ဆုံကြီးဆတ်ကနဲ တုန်ကာ လူမှာလည်း ရှေ့သို့ကိုင်းကျသည်။ ကုန်း၍အလိုးခံနေရသည်မို့ ဆီးစပ်ကရှေ့မှ စားပွဲအစွန်းကို သွားရိုက်မိသည်။ စားပွဲသာခံမနေပါက မြမာလာမှာ လီးဆောင့်သွင်းချလိုက်သည့် ဒဏ်ဖြင့် မှောက်ခုန်လဲပြိုကျသွားလောက်သည်။ ကိုရဲနောင်ကတော့ မြမာလာ ဘာကြိုက်တတ်သည်ကို (လိုးနေကျမို့) သိနေလေရာ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ထိုးထည့်ပြီးသည်နှင့် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာစွာ လိုးဆောင့်ပေးလေတော့သည်။ ပညာပါကာ ထိမိသောအလိုးအဆောင့်တို့တွင် မြမာလာ အပြတ်ငြိမ့်နေသလို ချောင်းကြည့်နေသော အပျိုမလေးမှာလည်း ဖီလင်တွေတက်ပြီးရင်း တက်၍နေလေသည်။ အဖုတ်ထဲတွင် အပြတ်ကိုစိုနေသည်။ မို့မောက်စ ရင်သားနုနုလေးများ တင်းမာစူကျစ်နေကြသည်။ နို့သီးလေးဆိုလျှင်လည်း မချွန်တချွန်ဖြစ်နေသည်။ လူမှာလည်း အငြိမ်မနေနိုင်ပဲ ဖင်တလှုပ်လှုပ် ပေါင်တလိမ်လိမ်ဖြစ်နေသည်။
ပေါင်ချင်းဖိကြိတ် လိမ်လေတိုင်း အဖုတ်ကို ပေါင်ချန်နှစ်ဖက်က ဖိညှပ်သလိုဖြစ်ကာ ဝတ်ထားသော အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၏ ခွဆုံသားနေရာနှင့် စောက်စေ့တို့ ထိမိပွတ်မိကြသည်။ အပျိုမလေးမှာ လေထဲတွင် ပန်းရထားကြီးစီးရသလိုလို အမြင့်မှကျလာလိုက် ပြန်တက်သွားလိုက် ဖြစ်သလိုလို ရင်တဖိုဖို အသည်းတအေးအေး ဖြစ်နေသည်။ မြမာလာ အလိုးခံနေတာကြည့်ရင်း မိမိကိုယ်တိုင် အလိုးခံရသလို ခံစားရလျှက် တစ်သက်မှာတစ်ခါမှ မကြုံဘူးသော စိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြင့် သိမ့်သိမ့်တုန်၍နေလေသည်။ လိုးနေကြသူ နှစ်ယောက်ကလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဆိုသလို အပေးအယူမျှ၍ ခံနေလိုးနေကြလေရာ မေသင်းလွင်မှာ ကြေးကြီးပေးပြီးမှ ကြည့်ရသော လိုက်ဖ်ရှိုးခေါ် လူကိုယ်တိုင်လိုးပြဆော်ပြသည့် အပြာပြပွဲကို စိတ်ကြိုက် ကြည့်ရှုရသလိုမျိုးပင် ဖြစ်နေလေတော့သည်။
ရဲနောင်က အလိုးကျွမ်းကျင်ပြီး ဆောင့်အားသန်သလို မြမာလာကလည်း အခံတော်ကာ အပေးကောင်းသည်။ ကိုရဲနောင်က ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်၊ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လိုးလိုက် ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ အားပြင်းပြင်းနှင့် သွင်းလိုက်နှင့် ကောင်းကောင်းလိုးသည်။ ဆောင့်လိုးရင်း သူ၏ဖင်ပြောင်ကြီးကို ဝိုက်ကာလှုပ်လိုက်၊ ဒူးကွဒူးကွေးလိုက်လည်း လုပ်ပေးရာ လီးချောင်းကြီးသည် စောက်ပတ်ကို ဟိုထိုးသည်မွှေ လမ်းကြောင်းအမျိုးမျိုးမှ ဝင်လျှက်ရှိသည်။ လိုးရင်းစကားလည်း ပြောနေရာ မေသင်းလွင်အဖို့ ရင်ဖိုမောဖွယ်ရာ လိုးဆောင့်မှုများကိုလည်း မြင်ရ၊ အသည်းယားစရာ တစ်တစ်ခွခွပြောကြဆိုကြသည့် စကားတွေကိုလည်း ကြားနေရ၊ သည်ကြားထဲ လီးဝင်သံထွက်သံ၊ အသက်ပြင်းပြင်းရှုသံ၊ အရသာတွေ့၍ မြည်တမ်းသံတွေကလည်း ထပ်ဖြည့်ပြန်ရာ ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးတွေ ဆူပွက်ကာ အရမ်းကိုထကြွ၍ နေလေတော့သည်။
ယခုအချိန်တွင် ဘဲတပွေလောက်ရောက်လာလျှင် မေသင်းလွင်က အတင်းပင်ဆွဲခေါ်ကာ အလိုးခိုင်းမည်မှာ သေချာနေသည်။ အပျိုမလေးအတွက် ကံကောင်းသည်လား ကံဆိုးသည်လားတော့ မပြောနိုင်။ ထိုနေရာဆီသို့ လူယောက်ျားမပြောနှင့် ခွေးထီးပင်ရောက်မလာပေရာ မေသင်းလွင်မှာ ဆွဲလိုးခိုင်းစရာ လီးမရှိဘဲ တစ်ယောက်တည်းသာ ဖီလင်တွေတက်လျက် အပြတ်ဟော့နေရလေသည်။ “ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..အားအိအိ ဦးရဲရယ်..ဆောင့်ဆောင့် တအားဆောင့်ပေးနော်..” “မြ..ပြီးတော့မလား..ဟင်..” “အင်း..အင်း.. ပြီးတော့မယ်.. ဆောင့်လေ.. ဒီမှာအရမ်းကောင်းနေတာ.. တအားဆောင့်စမ်းပါ..” “ဘွပ်ဘုဘွပ်ဘုအိအာ့.. ဘွပ်..အမလေး..ဘွပ်.. ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့် ဆောင့်..လာတော့ မယ်..ထွက်တော့မယ်..လိုးလေ..ဆောင့်..အား နို့ဆွဲအုန်း..” ကိုရဲနောင်က ဖင်ဆုံကားကား တုတ်တုတ်ခဲကြီးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့်စုံကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးနေရာ မမြမာလာက နို့အဆွဲခံချင်လာသောကြောင့် အငမ်းမရပြောသည်။ ကိုရဲနောင်လည်း ဖင်ကိုင်ထားသည့် လက်နှစ်ဘက်အနက်မှ ညာလက်ကိုဖယ်ကာ မြမာလာ၏ဂျိူင်းအောက်မှ ထိုးလျှက် ညာဘက်နို့ကြီးကို လှမ်းဆွဲသည်။
“နို့နှစ်ခုလုံးကို စုံကိုင်ဆွဲစမ်းပါဦးရဲရဲ့။ နို့ကိုတအားဆွဲပြီး အပီဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ။ မြစောက်ပတ် အရမ်းယားနေပြီ..ဆွဲလေ..နို့ဆွဲပြီး ဆောင့်ပါရှင့်” ပြီးတော့မည်မို့ မြမာလာသည် အရမ်းကိုကဲနေသည်။ ကာမစိတ်မွန်ကာ အငမ်းမရ ဖြစ်လာသည်။ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ကော့ကော့တွန်းပေးနေရာ ကိုရဲနောင် ၏ဆောင့်လိုးချက်နှင့် အံကိုက်ဖြစ်ကာ လီးအဝင်ပိုပြင်းသည်။ ကိုရဲနောင်မှာလည်း မြမာလာပြီးတော့မည်ကို သိကာစိတ်ပိုထလာသည်။ ဆောင့်အားပိုသန်လာသလို မြမာလာ၏ စောက်ပတ်သည်လည်း အရမ်းကိုလှုပ်ရှားသည်။ လိုးဆောင့်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ညှစ်၍စုပ်သည်။ အရည်တွေဆိုတာ ပျစ်ကနဲပျစ် ကနဲနေအောင်ပင် ထွက်သည်။ ကုလားကပြားမဖြစ်သော်လည်း အသားမမဲသောကြောင့် စောက်ရည်ကသိပ် မပျစ်။ အသားဖြူသော တရုတ်ကပြားမတွေလိုလည်း စောက်ရည်ကမကြဲ၊ မရွှမ်း၊ မပျစ်မကျဲ အနေတော်ရုံဖြစ်ကာ လိုးဆောင့်ရသည်မှာ စီးပိုင်မှုလည်းမရှိ။ ချောကနဲချောကနဲ လည်းမဖြစ်။ အလယ်အလတ် အခြေအနေတွင် ရှိနေသည်။ ကိုရဲနောင်လည်း ဖီလင်အပြတ် တက်နေလေရာ အားကုန်သုံး၍ ပက်ပက်စက်စက်ပင် ဆောင့်လိုးတော့သည်။
လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်ထံမှ ဓာတ်ကူးသလိုမျိုးဖြစ်ကာ ချောင်းကြည့်နေသူ အပျိုပေါက်မလေး မေသင်းလွင်မှာလည်း အဖုတ်ထဲတွင် ယားကျိကျိဖြစ်ကာ ရင်လှိုက်ဖိုမောနေရှာသည်။ “ဦးရဲ.. ဦးရဲ.. ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပါ။ ပြီးတော့မယ်..လာတော့မယ်..” “ဘွပ်ဘွပ်ဘုဗျစ် ဒီလိုမျိုးလား..” “အိုးအမေ့..ဟင့်..ဟုတ်ပြီ..ဆောင့်..ဆောင့်..တအားဆောင့်..အင်းအား..” “ဦးဆောင့်တာ ကောင်းရဲ့လား..” “ကောင်းတယ်။ ဒီလို ကောင်းကောင်းဆောင့်မလိုးတတ်ရင် ဦးရဲရဲ့လီးကြီးဒဏ်ကို မြခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး..” “ဘွပ်ဘုဘုဘဘွပ်..အဆောင့်ကောင်းလို့ လီးဒဏ်ခံနိူင်တယ်ပေါ့..” “ဘွပ်..အားပါးပါး.. ဟုတ်တယ်.. ဘွပ်.. အောင်မလေးလေး..ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ်” အမြောက်ကြီး ပစ်ဆောင့်နည်းနှင့် အားပြင်းပြင်းတွယ်လိုက်ရာ မြမာလာ ဖင်တုတ်ခဲကြီးပင် မြောက်ကာတက်သွားသည်။ မေသင်းလွင်လည်း ဒူးကွေးကိုယ်ကြုံ့ကာ စောက်ပတ်နုနုလေး၏ အတွင်းဘက်တွင် သိမ့်ခနဲငြိမ့်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။
“နာသွားလို့လား..မြ..” “ဟင့်အင်း..အရမ်းကောင်းလို့..ဦးရဲရ..” “အဲဒီလိုအမြောက်ကြီး ပစ်ဆောင့်နည်းနဲ့ ဆောင့်တာကြိုက်လား” “အင်း..ကြိုက်တယ်.” “ခံနိုင်တယ်နော်.” “ရတယ်..ဒီထက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်တောင် ခံနိူင်တယ်.” “အို ကေ..ကောင်းပြီ” ကိုရဲနောင်က အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်နည်းများဖြင့် အားရပါးရဆောင့်လိုးနေသည်။ ထိုဆောင့်နည်းမှာ လီးအဝင်နက်ကာ စူးသည့်အတွက် တော်ရုံနှာထရုံနှင့် မခံနနိုင်။ တစ်ချက်ကောင်းလောက်မျှသာ ခံနိူင်ကာ ရှုံ့မဲ့တောင်းပန်ရသည့် ဆောင့်နည်းဖြစ်သည်။ မြမာလာသည် တဏှာထန်သည့်အပြင် လူကောင်ကလည်းကြီးပြီး ဆူဖြိူးထွားကြိူင်းကာ ယခုအခါတွင် ရမက်ဇောက ဂိတ်ကုန်အောင်ပင် ရောက်နေသည့်အတွက် သားအိမ်ကို စူးနစ်ထိုးဆောင့်မိသည်ကိုလည်း နာရမှန်းမသိတော့ဘဲ ကြမ်းတမ်းပြင်းထန် ထိမိလွန်းလှသည့် အမြောက်ကြီး ပစ်ဆောင့်လိုးချက်များကို အပီအပြင်ခံသည်။ ကိုရဲနောင် ကလည်း ဒါမျိုးကို အကြိုက်မို့ အားမနာတမ်းကိုဆောင့်သည်။ မေသင်းလွင်မှာလည်း ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလွန်းလှသည့် ဆောင့်နည်းဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးကြသည်ကို အပီအပြင်တွေ့မြင်ရကာ အသည်းတုန်အူတုန်ဖြစ်နေသည်။
ယခုမှကာမစပ်ယှက်မှုကို သေချ တွေ့ မြင်ဖူးသော အပျိုပေါက်လေးအဖို့ တကယ်အားပါသော ဆောင့်နည်းဖြင့် လိုးနေကြပုံမှာ ကမ်းကုန်အောင်ပင် ဖြစ်နေတော့သည်။ “ကောင်းတယ်.. ကောင်းတယ်.. ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်. ဆောင့်..ဆောင့်..အာ့အာ့ အာ့.. အမလေး..ထွက်တော့မယ်. .ဘွပ်..အား.. လာ ပြီ..ထွက်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြီ.. ဦးရဲ့..အား.” မြမာလာ ထန်ထန်ပြင်းပြင်း ကြမ်းကြမ်းရှရှပင် ပြီးသွားသည်။ အလိုးခံနေသော မိန်းမက ရမက်ပြင်းထန်စွာ ပြီးသွားမှုသည် လိုးသူယောက်ျားအပေါ်တွင်လည်း လွှမ်းမိုးသက်ရောက်မှု ပြင်းထန်လှပေရာ ကိုရဲ နောင်မှာ သုတ်မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ မြမာလာနှင့် ပြိုင်တူလိုလိုပင် ပြီးသွားသည်။ ပူနွေးပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည် တို့သည်မြမာလာ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ဝင်ရောက်သွားသည်။
ကိုရဲနောင်နှင့် မြမာလာတို့လည်း လီးနှင့်စောက်ပတ် တပ်လျက်သားနှင့် ခဏမျှငြိမ်၍နေကြသည်။ သုတ်ရည်ထွက်သွားသောကြောင့် လီးကအပြည့်အ၀ မတောင်တော့သော်လည်း ကိုရဲနောင်မှာ ကာမအား ပြည့်ဝသန်စွမ်းသူ ဖြစ်သည့်အတိုင်း အခြားယောက်ျားတွေလို လီးခွေပျော့မသွား။ မတောင့်တတောင် မပျော့တပျော့ အနေအထားတွင်ရှိနေသည်။ သူ၏ဆီးစပ်ကို မြမာလာ၏ ဖင်ကြီးနှင့် ထိကပ်ထားလေရာ တောင်မတ်မှု အပြည့်အဝမရှိတော့သော လီးကြီးသည် အဖုတ်မှပြုတ်မထွက် တစ်လစ်ကြီးဖြစ်နေသည်။ ခဏကြာမှ နှစ်ယောက်သား အသက်ရှုပြန်မှန်လာသည်။ ကိုရဲနောင်က မြမာလာ၏နို့ကြီးများကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဖင်ကြီး နောက်မှခွါသည်။
ထိုအခါမှလီးသည် စောက်ပတ်မှပြုတ်ထွက်လာသည်။ မေသင်းလွင်မှာလည်း လိုးပြီးစစောက်ပတ်နှင့် လီးတို့၏အခြေအနေကို ကျကျနနမြင်တွေ့ရလေတော့သည်။ အဖုတ်တွင်ရော လီးတွင်ပါ အရည်တွေစိုအိနေသည်။ ကာမစပ်ယှက်မှု တစ်ခန်းရပ်ပြီဟု ရိပ်မိသော မေသင်းလွင်သည် ချောင်းကြည့် နေရာမှ အသာထွက်ခွါသည်။ ဆက်တော့ ကြည့်ချင်နေသေးသည်။ သို့သော် သူတို့ကိစ္စ ပြီးသွားကြပြီမို့ မိမိချောင်းကြည့်နေသည်ကို ကိုရဲနောင်တို့ ရိပ်မိသွားမှာလည်း စိုးသောကြောင့် အသာထွက်လာခဲ့လေသည်။ မေသင်းလွင်သည် အိမ်သို့လည်း မပြန်ဖြစ်။ ကိုရဲနောင်၏ စာအုပ်ဆိုင်သို့ သွားရာလမ်းသွယ်လေး ထိပ်နားတွင် မယောင်မလယ်လုပ်နေမိသည်။ ထိုအခိုက် မြမာလာ လမ်းသွယ်လေးအတိုင်း လျှောက်လှမ်းထွက် လာသည်ကို တွေ့ရသည်။ မြမာလာသည် ကျော့ကျော့မော့မော့ပင် လျှောက်လာသည်။
လမ်းလျှောက်သောအခါ မသိမသာ ကွတတတော့ဖြစ်နေသလို မေသင်းလွင်တွေ့နေရသည်။ အဝတ်အစားများ သေသေသပ်သပ်ဝတ်ထားပြီး ဖြစ်သော်လည်း မေသင်းလွင်ကတော့ ကိုရဲနောင်လိုးတာ ခံနေစဉ်က မြမာလာ ဖင်အပြောင်သား နို့အုံကြီးတွေ အထင်းသားဖြစ်နေပုံကို ပြန်မြင်ယောင်လာသည်။ မြမာလာ၏ စိတ်အသွင်ကတော့ အတော်ကို ကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေသည့်အသွင်။ ဒီမိန်းမ ကောင်းကောင်း အလိုးခံခဲ့ရပြီးလို့ ပီတိဖြစ်ပြီး မြူးကြွနေတာပဲဟု မေသင်းလွင်၏စိတ်ထဲတွင် တွေးလိုက်မိသည်။ မေသင်းလွင်လည်း ကိုရဲနောင်၏ စာအုပ်ဆိုင်ရှိရာသို့ ပြန်လျှောက်လှမ်းသွားလေတော့သည်။ လမ်းသွယ်လေးထဲတွင် မြမာလာနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ ဖြတ်ကျော်ခဲ့ရသေးသည်။ မေသင်းလွင်က မြမာလာဘက်ကို မျက်စေ့မသမ်းပဲ မမြင်ချင်ယောင်ပြုခဲ့သလို မြမာလာကလည်း မေသင်းလွင်ကိုမကြည့်ပေ။
မြမာလာသည် ပွင့်နေသော တံခါးမှ ဆိုင်အတွင်းသို့ လှမ်းဝင်လာခဲ့သည်။ ကိုရဲနောင်သည် စာအုပ်အထပ်များကို အိမ်ခန်းထဲမှသယ်ထုတ်ကာ စားပွဲပေါ်တွင်ခင်းနေသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ထဲရှိ ခုံရှည် နှင့်စင်များတွင် စာအုပ်အဟောင်းများကို တင်ထားသော်လည်း စာအုပ်အသစ်တွေကိုတော့ စာအုပ်ဆိုင်ပိတ်ချိန်တွင် သိမ်းကာ ဆိုင်ပြန်ဖွင့်မှ စားပွဲရှည်ပေါ်တွင်တင်ကာ ခင်းကျင်းလေ့ရှိသည်။ ဒီစားပွဲပေါ်တွင် မြမာလာကို တင်ဆော်ခဲ့သည်ကို တွေးမိကာ မေသင်းလွင် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားလာသည်။ အချိန်ကလည်း (၅)နာရီထိုးရန် (၁၅)မိနစ်ကျော်ကျော်လောက်လိုသေးသည်။ ကိုရဲနောင်သည် မြမာလာကို လိုးပြီးနောက် သူမပြန်အသွားတွင် စာအုပ်ဆိုင်ကို တစ်ခါတည်း ခင်းကျင်းဖွင့်ခြင်းဖြစ်ပုံရသည်။ ဖွင့်ချိန်က ခါတိုင်းထက်စောနေသည်။ မေသင်းလွင်သည် စာအုပ်ဆိုင်ခန်းလေးထဲသို့ ဝင်သွားသည်။
ကိုရဲနောင်က စာအုပ်ဆိုင်နှင့် သူ့အိပ်ခန်းအဝင်အထွက် တံခါးပေါက်နားတွင် ရပ်နေရာမှ မေသင်းလွင်ကို လှမ်းကြည့်သည်။ ကိုရဲနောင်၏ စူးရဲသောအကြည့်သည် မေသင်းလွင်ကို ရင်ဒိန်းကနဲ ခုန်သွားစေသည်။ အဆိုးဆုံးကတော့ စောက်ပတ်လေးထဲတွင် ယားသလိုဖြစ်လျှက် မျက်နှာလည်းနီရဲလာသည်။ မျက်လုံးတစ်ချက်ဖြင့် ကိုရဲနောင်ကို ဝင့်ကြည့်သည်။ ထို မျက်လုံးအရိပ်အရောင်တွင် ကာမစိတ်အခိုးအငွေ့များက သိသိသာသာပင် ယှက်သန်းနေသည်။ ကိုရဲနောင်ကလည်း ဖျံဟုပင် ဆိုနိုင်သည်။ မိန်းမတွေ၏အထာကို အတော်လေးကျွမ်းသည်။ ကောင်မလေး၏ မျက်လုံးအကြည့်တွင် ဘာတွေပါနေသည်ကိုလည်း ဒက်ကနဲဆိုသလို အကဲခတ်မိသည်။ သူ့မျက်လုံးများသည် အပျိုဘော်ဝင်စ ကောင်မလေး၏ ငုံဖူးစရင်အုံလေးများ၊ လုံးကျစ်သော တင်ပါးဆုံ၊ ခပ်ပြေပြေမို့မို့ဆီးစပ်တို့ကို အစုန် အဆန်သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။
မေသင်းလွင်မှာ အဝတ်အစားများဝတ် ထားပါလျှက် ကိုယ်လုံးတီးအနေအထား ကြည့်ခံရသလိုမျိုး စိတ်ထဲ၌ထင်မိသည်။ ကိုရဲနောင်၏ မျက်လုံးအကြည့်သည် မိမိဝတ်ထားသည့် အဝတ်အစားတို့ကို ထိုးဖေါက်ကာ ဗလာကျင်းနေသော အသားဆိုင်တို့ကို ရှုမြင်သည့်အသွင်မျိုးဖြစ်နေသည်။ အကြည့်ရိုင်းပြီး ရဲတင်းသော်လည်း အပျိုပေါက်မလေးမှာ စိတ်မဆိုးမိ။ သည်လို အကြည့်ခံရသည်ကိုပင် ကျေနပ်သလိုလို စိတ်လှုပ်ရှားခံစားရသည်။ ရင်ခုန်သံလည်း ပိုမြန်လာသည်။ မေသင်းလွင်က ကိုရဲနောင်ဆီသို့ မျက်လုံးတစ်ချက် ဝင့်လိုက်ပြန်သည်။ စောစောကအကြည့်ထက်လည်း သည်အကြည့်က ရမက်အရိပ်အရောင်ပိုသည်။ ရမက်ဇောဖြင့် မျက်ဝန်းတို့ လက်လက်တောက်နေသည်ကို ထင်းထင်းကြီးမြင်နိူင်သည်။ ကိုရဲနောင်လို မိန်းမတွေ အထာကျွမ်းနေသူမဆိုထားနှင့်၊ တော်ရုံတန်ရုံအကဲခတ်ကောင်းသူပင် နားလည်သိမြင်နိုင်သည်။
ကိုရဲနောင်က စာအုပ်ဆိုင်ကောင်တာဟုဆိုနိူင်သည့် စားပွဲရှည်ကြီး၏နောက်မှ ထိုင်ခုံတွင်ဝင်ထိုင်သည်။ မေသင်းလွင်သည် ထိုစားပွဲရှေ့တွင် ရပ်နေသည်။ မျက်လွှာလေး မသိမသာချထားသည်။ ပါးပြင်မို့မို့လေးနှစ်ဘက်နီရဲလျှက် အသက်ရှုသံလည်း အတော်ပြင်းကာ ငုံဖူးစရွှေရင်နုနုလေးများ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် ဖြစ်နေသည်ကို ကိုရဲနောင်တွေ့ရသည်။ ကိုရဲနောင်က စားပွဲပေါ်တွင် တင်ထားသော မေသင်းလွင်၏ညာလက်ကို အသာဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ အပျိုပေါက်မလေးက သူ့ကို ဖြတ်ကနဲ မျက်လွှာတစ်ချက် ပင့်ကာကြည့်သည်။ ချက်ချင်းမျက်လွှာ ပြန်ချသွားသည်။ အသက်ရှုပိုမြန်လာသည်။ ကိုရဲနောင် ဆုပ်ကိုင်ထားသော ညာလက်ကိုတော့ ဆွဲဖယ်ရုန်းခြင်းမပြု။ ဒီအပျိုပေါက်လေးကို စလျှင်ရမည်ဆိုတာ အတွေ့အကြုံတွေအရ ကိုရဲနောင်သိသည်။ မေသင်းလွင်၏ စိတ်တွေထနေကြောင်းလည်း အထာပေါက်သည်။ ဘယ်လို အကြောင်းကြောင့်သည် အပျိုပေါက်လေး ထနေ ရွနေသည်ကိုတော့ မစဉ်းစားတတ်။ စဉ်းစားနေဖို့ကလည်း မလိုပါ။ ထနေသော အပျိုပေါက်လေးကို အပိုင်ကိုင်ပစ်လိုက်ရုံသာ ရှိတော့သည်။ မေသင်းလွင်၏ ညာလက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
ကောင်မလေးဆတ်ကနဲ တုန်သလိုဖြစ်သွားသည်ကို သတိပြုမိသည်။ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်အရွယ် အပျိုဖြစ်ကာစ ငယ်ငယ်နုနုကောင်မလေး၏ လက်ကို ပိုင်နိုင်နိုင်ကိုင်ရ သည့် အထိအတွေ့ကြောင့် (ထိုမိန်းကလေးသည်ထရွ၍လည်းနေသည်) ကိုရဲနောင်မှာ ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲပင်ဖြစ်သည်။ သူ့ငပဲကြီးဆိုလျှင်လည်း မတ်ကနဲကို တန်း၍ထောင်လာလေတော့သည်။ ကိုရဲနောင်မှာ ကာမအားသန်သည်။ တစ်ချီလောက်သုတ် ထွက်သွားရုံနှင့် ဒေါင်းမသွား။ ခဏတဖြုတ်နားနေလိုက်လျှင် လီးပြန်တောင်ကာထပ်လိုးနိုင်သည်။ သူစံချိန်ယူ ထားသည်မှာ သုံးခါ သုတ်လွှတ်သည်အထိ ခဏနားလိုက်ဆက်လိုးလိုက် လုပ်နိူင်သည်။ စောစောတုန်းလေးကတင် မြမာလာကို အပီလိုးပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ထည့်ပေးပြီးကာစ ဖြစ်သည့်တိုင် သူ့လီးကြီးသည်အပြတ်ကို ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် မတ်တောင်၍လာသည်။ ကိုရဲနောင်သည် အောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်လေ့မရှိ။ ပုဆိုးတစ်ထပ်တည်းသာ စည်းထားရာ လီးက လွတ်လွတ်လပ်လပ် တောင်နိူင်သည်။
ကောင်မလေးပို စိတ်ထလာအောင် ဂွင်ချဖန်တီးသည့်အနေဖြင့် ကိုရဲနောင်က တောင်နေသော သူ့လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှနေ၍ လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ မျက်လွှာချထားသော်လည်း(မိန်းကလေးတွေ၏ထုံးစံအရ) ကိုရဲနောင်လီးကို လက်နှင့်ကိုင်လိုက်တာ မေသင်းလွင်မြင်မိသည်။ ပုဆိုးအောက်မှ အတန်ကြီးမတ်ထောင်နေသည်ကိုလည်း နားလည်သည်။ မကြာသေးမီကပင် အပြတ်မာတောင်နေသော ကိုရဲနောင်၏ လီးချောင်းကြီးကို ပကတိအတိုင်းကျကျနန မြင်ဖူးခဲ့ပြီးသည်မို့ ပုဆိုးအောက်ရှိ လိင် တန်၏အသွင်အပြင် ဘယ်လိုမျိုးရှိမည် ဆိုသည်ကိုလည်း မေသင်းလွင်၏ စိတ်အာရုံတွင် ကောင်းကောင်းကြီး မြင်ယောင်မိသည်။ မေသင်းလွင်သည် မျက်လွှာချကာ(ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်)သဘောမျိုးဖြင့် မသိမ သာလေးကြည့်နေမြင်နေရသည်ကို အားမရနိူင်ဖြစ်လျက် တစ်ချက်မျက်လုံးဝင့်ကာ ကိုရဲနောင်၏ပေါင်ကြားကို ဖြတ်ကနဲကြည့်လိုက်သည်။
ကိုရဲနောင်ကလည်း လီးကိုင်ထားသော လက်ကို လှုပ်ရှားကာ ဂွင်းတိုက်ပြသည်။ မေသင်းလွင်မှာလည်း ဂွင်းထုပြတာကို အပီမြင်လိုက်ရသောအခါ ရင်သိမ့်ကနဲတုန်သည်။ အလိုလိုပင် ကိုရဲနောင်ကို ကြည့်လိုက်မိသည်။ သူ့ကို ပြုံးစစနှင့်ကြည့်နေသော ကိုရဲနောင်၏ မျက်လုံးအကြည့်နှင့်ဆုံသည်။ မေသင်းလွင် ရင်ဒိန်းခနဲ ခုန်ရပြန်သည်။ စောစောကထက် ရင်ခုန်ချက်ပိုပြင်းသည်။ ခေါင်းကိုလည်း ကမန်း ကတန်း ငုံ့ပစ်လိုက်သည်။ အပျိုပေါက်လေး အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုသွားပြီဖြစ်ကြောင်း ကိုရဲနောင်က ကောင်းကောင်းသိလိုက်သည်။ နည်းနည်းလောက်အကဲစမ်းကြည့်ရန် စိတ်ကူးရသည်။ တင်ပါးကို လှမ်းကိုင်ကြည့်ဖို့ စိတ်ကူးမိသော်လည်း ပေါ်ထင်ကြီး မြင်မြင်ထင်ထင်လို ဖြစ်ကာ အပျိုပေါက်လေးလန့်သွားမှာ စိုးသည်မို့ အခြားနည်းလမ်းကိုစဉ်းစားသည်။
သိသာသိစေမမြင်စေနှင့် ဆိုသော ထိကိုင်မှုမျိုးဖြစ်ရမည်။ ဒီလိုကိစ္စမျိုးဆို ဉာဏ်ထွက်တတ်သော ကိုရဲနောင်၏ခေါင်းထဲတွင် နည်းလမ်းကောင်းတစ်ခုကို စဉ်းစားမိသည်။ ထိုနည်းက ထိရောက်သည်။ တကယ့်ပစ်ကွင်းနေရာကို ထိနိူင်စေသည်။ ပြီးတော့ ကောင်မလေးအနေနှင့်လည်း မမြင်နိူင်။ မေသင်းလွင်သည် ကျောင်းစိမ်းစကပ် တစ်ပတ်နွမ်းလေးနှင့် တက်ထရွန်ရင်စေ့ အဖြူရင်စေ့ ဘလောက်စ်လေးဝတ်ထားသည်။ နို့စူချိန်အပျိုပေါက်လေးများ ဝတ်လေ့ရှိသော ရှင်မြီးဆန်ဆန်အောက်ခံအင်္ကျီလေးဝတ် ထားသည်။ ကျောင်းစိမ်းစကပ်သည် တစ်ပတ်ရစ်အဟောင်းလေးဖြစ်ကာ ကောင်မလေး၏ဒူးဆစ်အထက် လက်နှစ်လုံးသာသာ လောက်အထိသာရှိသည်။ တိုသလိုဖြစ်နေသည်။ ကျောင်းစိမ်းစကပ်ကရိုးရိုးသာဖြစ် သည်။ တိုကြပ် စတိုင်ဆန်းမဟုတ်။ ခပ်ကားကားလေး။ ကိုရဲနောင်၏ စိတ်ကူးအကြံ အတွက်တော့ ကောင်းကောင်း အဆင်ပြေနေသည်။
ကိုရဲနောင်သည် စားပွဲအောက်မှနေ၍ ညာခြေကိုဆန့်လိုက်သည်။ ကြားတွင် စားပွဲခုံမျက်နှာပြင် ခံနေသောကြောင့် အောက်သို့ငုံ့ကြည့်လျှင်ပင် မေသင်းလွင်အနေဖြင့် ကိုရဲနောင်ခြေဆန့်ထုတ်လိုက်သည်ကို မမြင်နိူင်။ စားပွဲ၏အနံက တစ်တောင်ထွာ သာသာလောက်သာရှိသည်။ မေသင်းလွင်သည် တစ်ဖက်စားပွဲစွန်းနားတွင် ကပ်လျက်ဆိုသလို ရပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ သည်တော့စားပွဲအောက်မှ ဆန့်ထုတ်လိုက်သော ကိုရဲနောင်၏ ခြေထောက်ထိပ်ဖက်ပိုင်းသည် မေသင်းလွင်၏ ခြေတောက်နှစ်ခုကြားသို့ တန်းရောက်သည်။ ဒူးဆစ်အထက်တွင် ရှိနေသော စကပ်၏အနားစက ကိုစိုးနောင်၏ ခြေကျင်းဝတ် အထက်နားလောက်ကို ထိမိသည်။ ကိုရဲနောင် ဂွင်းတိုက်ပြတာကို မြင် လိုက်ရသောကြောင့် အပျိုပေါက်ကလေးမှာ ရင်ထဲမီးရထားဆယ်စင်း စက်ကုန်ဖွင့်ခုတ်မောင်းနေသလို တဒိန်းဒိန်းတဒိုင်းဒိုင်း ခုန်သွားရသည်။
ကိုရဲနောင်သည် မြမာလာကိုလိုးစဉ်ကဝတ်ခဲ့သည့် ပုဆိုးကို မလဲသေးပဲ ဆက်ဝတ်ထားဆဲဖြစ်သည်။ ထိုပုဆိုး ဖြင့်မြမာလာ၏ စောက်ပတ်မှ စောက်ရည်ကြည်များကို တို့သုတ်ပေးခဲ့တာ အပီအပြင်မြင်ခဲ့ရသော မေသင်းလွင်မှာ ယခု ပုဆိုးပေါ်မှ လီးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပြတာတွေ့ရသည်တွင် ယမ်းပုံမီးကျဆိုသလို ရမက်စိတ်တွေ ဟုန်းဟုန်းထလို့သွားလေတော့သည်။ အစိမ်းသက်သက် အပျိုပေါက်လေးဖြစ်၍သာ တော်တော့သည်။ အတွေ့အကြုံ အနည်းအကျဉ်းလောက်ရှိကာ အတန်လည်းရဲမည်ဆိုလျှင် တစ်ခါတည်းပွဲသိမ်းသွားနိူင် သည်။ စကပ်အောက်နားစကို ထိမိသောလှုပ်ရှားမှုလေးသည် မေသင်းလွင်ကို ကြက်သီးဖြန်းကနဲ ထသွားစေသည်။ စားပွဲခုံမျက်နှာပြင်ကြား ခံနေသောကြောင့် ကိုရဲနောင် ခြေဆန့်ထုတ်လိုက်သည်ကို မမြင်ရသော်လည်း မိမိခြေတောက်နှစ်ခုကြားသို့ ကိုရဲနောင်ခြေတောက် ရောက်လာကြောင်းတော့ အလိုလိုနားလည်သိရှိသည်။
ထိုအချိန်မှာပင် ကိုရဲနောင်က ဆန့်ထုတ်ထားသောခြေတောက်ကို အပေါ်သို့ ပင့်တင်လိုက်သည်။ သူ့ခြေတောက်သည် မေသင်းလွင်၏စကပ်လေးအောက်သို့ တိုးဝင်သွားသည်။ စကပ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် မိမိပေါင်ကြားထဲ ခြေတောက်အဖျား တိုးဝင်လာသည်ကို အပျိုပေါက်လေး မေသင်းလွင် သိနေရသည်။ ပေါင်ကြားကို တိုးဝင်လာသော ခြေတောက်အဖျား ဘယ်ဆီသို့ ဦးတည်နေသည်ကိုလည်း အထွေအထူး စဉ်းစားစရာမလိုပေ။ ပေါင်ခွကြားဆိုတာ စောက်ပတ်ရှိသည့်နေရာ မဟုတ်ပါလား။ ပေါင်ကြားသို့ဝင်လာသော ခြေ တောက် အဖျားက စောက်ပတ်ကို ဦးတည်နေပေသည်။ မေသင်းလွင်သည် ရိုလာကိုစတာအမြင့်မှအနိမ့်သို့ လျှောဆင်းကျသောအခါ ခံစားရသည့် ကျောချမ်းအသည်းအေးမှုမျိုးခံစားရသည်။ စောက်ပတ်ဆီသို့ ခြေတောက်ဦးတည်ဝင်လာမှန်းသိ သော်လည်း ရှောင်တိမ်းနောက်ဆုတ်ဖို့ စိတ်မကူးမိ။ မလှုပ်မရှားဘဲ ငြိမ်၍သာရပ်နေမိသည်။ ကိုရဲနောင်၏ ခြေဖျားပေါင်ခွကြားသို့ ရောက်သွားသည်။
အပျိုပေါက်လေး၏ စောက်ပတ်နုနုလေးကို ခြေမနှင့်ထိုးထိပွတ်သည်။ မေသင်းလွင် တစ်ကိုယ်လုံး လျှပ်စစ် ဓါတ်အလိုက်ခံရသည့်နှယ် တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ ကျင်ကနဲ ဖြစ်သည်။ အပျိုပေါက်လေး မေသင်းလွင်အဖို့ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် စောက်ပတ်ကို ကျကျနနထိမိ ပွတ်မိခြင်းဖြစ်သည်။ သူမသည် အပေါ့သွားသော အခါများတွင်ဖြစ်စေ၊ ရေချိုးသောအခါများတွင် ဖြစ်စေ မိန်းမကိုယ်ကို ပွတ်သပ်ဆေးကြောမှု တော့လုပ်တတ်ပါသည်။ သို့သော် သမန်ကာရှန်ကာ ထိရုံသဘောမျှ လောက်သာဖြစ်သည်။ ကျကျနနသေသေချာချာ ထိုးပွတ်ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ကိုရဲနောင်က စောက်ပတ်ပေါ်တွင် ခြေမကိုဖိကပ်ကာ လှုပ်ရှား၍ ပွတ်ခြင်းထိုး ကလိခြင်းဖြစ်သည်။ ခြေမလုံးလုံးကြီးသည် စောက်ပတ်အလယ်အကွဲကြောင်းတည့် တည့်ပေါ်တွင် ပိနေအောင်ထိကပ်လျှက် ခြေမနှင့်ကတော့ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လှည့်ပတ်ထိုးပွတ်၍နေသည်။ မေသင်းလွင် အောက်ခံဘောင်းဘီလေး ဝတ်ထားပါသည်။
ကိုရဲနောင်၏ ခြေမက အောက်ခံဘောင်းဘီအပေါ်မှနေ၍ ဖိပွတ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ကြားတွင် အောက်ခံ ဘောင်းဘီခွသိုင်းနေရာ အစခံနေသော်လည်း ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုကတော့ ပီပြင်သည်။ အပျိုပေါက်လေး ရင်ခုန်ပြီးရင်းခုန်သည်။ ခေါင်းလေးငုံ့ထားသည်။ အောက်နူတ်ခမ်းကို သွားဖြင့် ခပ်တင်းတင်းလေးကိုက်ထားသည်။ လှုပ်ရှားဖိပွတ်နေသော ခြေမကစောက်စေ့ကို ထိမိသွားသောအခါတွင်တော့ မေသင်းလွင်မှာ ဆတ်ကနဲပင် တုန်၍သွားရရှာသည်။ ကိုရဲနောင်က မေသင်းလွင်၏ညာလက်ကလေးကို ဘယ်လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဆွဲယူသည်။ အပျိုပေါက်လေးက လက်ကိုင်တာလဲငြိမ်ခံသည်။ မဖယ်၊မရုန်း ဆွဲယူရာသို့လည်း အလိုက်သင့် ပါလာသည်။ ကိုရဲနောင်က အပျိုမလေး၏ နူးညံ့သွယ်ပြောင်းလေသော လက်ကလေးကို ခပ်တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်သည်။ လက်ဖဝါး အလယ်ခေါင်လောက်ကို လက်မနှင့်အသာအယာ တို့ထိပွတ်သည်။ မေသင်းလွင်ခမျာမှာတော့ အရမ်းကို ဖီလင်တက်နေသည်။ အိပ်ခန်းထဲ တွဲခေါ်သွင်းလျှင်ပင် လိုက်ပါလာပေတော့မည်။
တက်လိုးလျှင်လည်းခံပေတော့မည်။ ကိုရဲနောင်ကသာ ရဲရဲတင်းတင်း ကိုင်ပစ်လိုက်လျှင် တစ်ခါတည်းအလုပ်ဖြစ် သွားပေမည်။ သို့သော် ကိုရဲနောင်အနေနှင့်လည်း အရမ်းကဲချင်တိုင်းကဲလို့မရ။ ကောင်မလေးအရမ်းစိတ်ထကာ လိုးလျှင်ပင်ရပြီဆိုတာ သိသော်လည်း အခြေအနေအချိန်အခါကို ငဲ့ရသေးသည်။ အချိန်က စာအုပ်ဆိုင်ဖွင့်ချိန်ရောက်နေပြီ။ စာအုပ်ငှားသူတွေ အချိန်မရွေးရောက်လာနိူင်သည်။ လိုးလက်စတန်းလန်းကြီး လူမိသွားစရာအကြောင်းတွေ အများကြီးရှိသည်။ စောက်ပတ်ကို ခြေမနှင့် ကျကျနနထိုးကလိနေနိူင်ပြီဖြစ်ရာ လက်နှင့်ကိုင်ပွတ်ဖို့လည်း သိပ်မခက်တော့။ စောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးသွင်းကာ လိုးဖို့ကလည်း သေချာပေါက် လောက်ကိုဖြစ်နေသည်။ အချိန်အခါကောင်းကိုသာ ရွေးဖို့လိုပေတော့သည်။
ယခုလောလောဆယ်တော့ ခြေမနှင့်ထိုးကလိပွတ်တာကို အပီလုပ်ကာ ကောင်မလေးနှင့် အထာကျယဉ်ပါးအောင် လမ်းစပျိုးထားတာ အကောင်းဆုံးဟု ဆုံးဖြတ်သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်မှနေ၍ စောက်ပတ်ကို ဖိပွတ်ကလိနေသောခြေမကို ဘောင်းဘီ၏ခွဆုံနေရာအောက်သို့ ထိုးသွင်းဖို့ကြိုးစာသည်။ ထိုးသွင်းပြီးအကာအကွယ်မရှိတော့သော ပကတိစောက်ပတ်အသားကို ထိထိမိမိ ထိုးပွတ်ပေးရန် စိတ်ကူးသေးသည်။ မေသင်းလွင်သည် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆန့်ကာ တောင့်တောင့်ကြီးရပ်နေရာ အောက်ခံ ဘောင်းဘီ၏ အနားရစ်သည် ပေါင်ချန်တွင် တင်းကြပ်စွာကပ်၍ရှိနေသည်။ ထိုကြားထဲသို့ ခြေမ ထိုးတည့်ရတာ အဆင်မပြေ၊ ထိုး၍မရဘဲရှိနေသည်။
“ပေါင်နည်းနည်းကွလိုက်ပါလား” ကိုရဲနောင်က ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်ရာ အပျိုပေါက်လေးသည် ပေါင်ကိုဆန့် ရပ်နေရာမှ ချက်ခြင်းခပ်ကွကွ လုပ်ပေးသည်။ ပေါင်ချန်တွင် တင်းကြပ်စွာ ကပ်နေလေသော အောက်ခံဘောင်းဘီ ခြေအိုးအနားရစ်သည် အနည်းငယ်ပြေပြေလျှောလျှော ဖြစ်လာသည်။ ကိုရဲနောင်က ခွဆုံနေရာအောက်သို့ ခြေမကိုထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် စာအုပ်ငှားမည့်သူတစ်သိုက် ဆိုင်ထဲဝင်လာကြသည်။ စားပွဲ စွန်းနားတွင် ကပ်ကာရပ်နေသော မေသင်းလွင် နောက်သို့ဆတ်ကနဲ ဆုတ်သည်။ ကိုရဲနောင်လည်း ဆန့်ထားသော ခြေတောက်ကိုအမြန်ပင် ပြန်ရုတ်လိုက်ရသည်။ စာအုပ်ငှားမည့်သူများနှင့် စကားရောဖေါရောလုပ်ရသည်။ မေသင်းလွင် ဘယ်အချိန်ဆိုင်က ထွက်သွားမှန်းပင် မသိလိုက်ပါ။ ကောင်မလေးရှက်ပြီး ထွက်ပြေးသွားသည် ဟုတော့ နားလည်သည်။ နောက်ထပ်လာမှ လာပါတော့ မလားဟုလည်း တွေးပူမိသည်။
အစရှိထားသည်မို့ ထပ်၍လာဖို့ကလည်းများသည်ဟု တစ်ဘက်မှစဉ်းစားသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ဆက်ဖွင့်ကာ အလုပ်လုပ်နေရင်း မေသင်းလွင်ကို မျှော်နေမိသည်။ မျှော်သာမျှော်နေရသည်။ လာချင်းလာလျှင် မနက်ဖြန်လောက်မှသာ လာနိူင်မည်ကိုတော့ စဉ်းစားမိပါသည်။ သည်နေ့ညတွင်တော့ နောက်တစ်ခေါက်ထပ်လာဖို့ အပျိုပေါက်လေး မေသင်းလွင် သတ္တိရှိနိူင်မည်မဟုတ်ပေ။ မျက်နှာပူတာတွေ၊ ရှက်ကြောက်တာတွေ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နေနိူင်သည်။ ဆိုင်ပိတ်ကာနီး (၉)နာရီသာသာလောက်တွင်တော့ မေသင်းလွင် တစ်ခေါက် ရောက်လာပြန်သည်။ တစ်ယောက်တည်းတော့ မဟုတ်ပါ။ အသက်လေးငါးနှစ်အရွယ် ချာတိတ်မလေး တစ်ယောက်အဖေါ်ပါလာသည်။ အဖေါ်ပါလာသည်မို့ ကိုရဲနောင်က အသာအကဲခတ်သလို ကြည့်နေသည်။ မေသင်းလွင်သည် ကိုရဲနောင်ကို မျက်လုံးရွဲကြီး များနှင့်တစ်ချက်တော့ ကြည့်လိုက်သေးသည်။
စားပွဲတစ်ဖက်စွန်းနားတွင်လည်း လာ၍ရပ်သည်။ ကိုရဲနောင်က အကဲစမ်းသည့်သဘောဖြင့် ညာခြေထောက်ကို အသာဆန့်ထုတ်သည်။ ကောင်မလေး၏ ဒူးခေါင်းတစ်ဖက်ကို ခြေတောက်နှင့်အသာ ထိကြည့်သည်။ မေသင်းလွင်သည် ပထမအခေါက်က ဝတ်ထားသည့် ဝတ်စုံကိုပင်ဝတ်ထားသည်။ ဒူးခေါင်းကို တို့ထိကြည့်၍ အပျိုပေါက်လေးငြိမ်နေသောအခါ ခြေတောက်ကို ကျောင်းစိမ်းစကပ်လေး၏ အောက်ထဲသို့ တစ်ခါတည်းထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ကောင်မလေးပေါင်ရင်းမှ စောက်ပတ်ပေါ်သို့ခြေတောက်အဖျား ပိုင်းတန်း၍ ရောက်သွားသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးရှိနေသည်။ ကိုရဲနောင်သည် အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်မှနေ၍ စောက် ပတ်ကိုခြေမနှင့် သုံးလေးချက်လောက် ဖိပွတ်ပေးသည်။ ပြီးတော့ ဘောင်းဘီ၏ ခွဆုံနေရာအောက်သို့ ခြေမထိုးထည့်နိူင်ဖို့ ကြိုးစားသည်။ မေသင်းလွင်သည် ပေါင်တစ်ချောင်းကို ခပ်စောင်းစောင်းလုပ်လျှက် ခြေမထိုးထည့်မှု အဆင်ပြေစေရန် ကူညီပေးသည်။ ပထမအခေါက်တုန်းကလို ပေါင်ကို တန်းတန်းတည့်တည့် လုပ်မထားတော့။ အတန်ငယ်အားထုပ်ကြိုးစားလိုက်ရာ ကိုရဲနောင်၏ ခြေမသည် မေသင်းလွင် ဝတ်ထားသည့် အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး၏ ခွဆုံနေရာသို့ တိုးဝင်သွားလေတော့သည်။
အကာအကွယ်မရှိသော ပကတိစောက်ပတ်နှင့်ခြေမတို့ထိတွေ့မိကြသည်။ ကိုရဲနောင် ရော မေသင်းလွင်ပါ ကြက်သီးတွေဖျန်းဖျန်း ထသည်။ ဖိုဓါတ်မဓါတ်ထိတွေ့မှုဖြင့် မီးပွင့် သွားကြသည်။ ကိုရဲနောင်က ခြေမကိုလှုပ်ကာ စောက်ပတ်ကိုထိပွတ်သည်။ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းနှင့် နူတ်ခမ်းသားများကို ပွတ်မိသည့်အပြင် စောက်စေ့ကိုလည်း ကျကျနနထိမိသည်။ မေသင်းလွင်က သူ့ပေါင် ကြားရောက်နေသော ကိုရဲနောင်၏ ခြေတောက်ကို ပေါင်လုံးနှစ်ခုဖြင့် ဖိကပ်ကာညှပ်သည်။ ပေါင်နှင့်ညှပ်လိုက်ခွါလိုက်လုပ်သည်။ တစ်ခါတစ်ခါ ခပ်သာသာညှပ်ပြီး တစ်ချက်တစ်ချက်တွင်တော့ ခပ်တင်းတင်းကိုဖိညှပ်သည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်နှင့်စောက်စေ့တို့ ကိုခြေမဖြင့် ထိကပ်ပေးမှုတို့ကြောင့် အရသာတွေ့ကာ ဖီလင်တက်သောကြောင့် အပျိုပေါက်လေးကလည်း တုန့်ပြန်လှုပ်ရှားခြင်း ဖြစ်သည်။ စာအုပ်ငှားသူ တစ်ယောက်ဝင်လာရာ မေသင်းလွင် နောက်ဆုတ်သွားသည်။
ကိုရဲနောင်လည်း ခြေတောက်အမြန်ရုတ်ရသည်။ မေသင်းလွင်သည် ပြန်မသွားပါ။ စာအုပ်တစ်အုပ် ကောက်ယူကာ ဟိုလှန်သည်လှန်လုပ်နေသည်။ စာအုပ်ငှားသူ ထွက်သွားတော့ စားပွဲစွန်းနားပြန်လာသည်။ ကိုရဲနောင်က ခြေတောက်ကိုဆန့်ကာပင်တီအောက် ခြေမထိုးထည့်၍ စောက်ပတ်ကို ကလိသည်။ ကိုရဲနောင်သည် အပျိုပေါက်လေး၏ တင်ပါးလေးကိုလည်း ကိုင်စမ်းလိုက်သေးသည်။ ငယ်သေးသော်လည်း ဖင်က ကားစပြု ကာ တင်းရင်းနေသည်။ ဖင်သားခြမ်းတစ်ခုပေါ် ညာလက်တင်ကာ ကိုင်ညှစ်လိုက်သည်။ ကိုင်လို့ပွတ်လို့ကောင်းတုန်း ကိုရဲနောင်၏ သားချင်းတစ်ယောက်ရောက်လာရာ မေသင်းလွင်လည်း စာအုပ်တစ်အုပ်အမြန်ငှား၍ ပြန်သွားလေတော့သည်။ နောက်နေ့တွင် မေသင်းလွင်ကို ကိုစိုးနောင်မျှော်သည်။ ကောင်မလေးလာလျှင် ပြရန် အမျိုးသား ကိုယ်လုံးတီးပုံတစ်ပုံလည်း အသင့်ဆောင်ထားသည်။ အပျိုပေါက်မ လေးမျက်လုံးမရဲမှာစိုးသောကြောင့် အပြာပုံပြလိုသော်လည်း အသာချိုထားသည်။ သို့သော် မေသင်းလွင် ပေါ်မလာပါ။
နောက်တစ်နေ့လည်း အပျိုပေါက်မလေးရောက်မလာ။ သူမငှားသွားသော စာအုပ်ကိုပင် ကိုယ်တိုင်လာမအပ်သောကြောင့် ကိုရဲနောင် စိတ်ထဲစနိုးစနောင့်တော့ဖြစ်မိသည်။ သုံးရက်ကြာပြီးမှ မေသင်းလွင် ရောက်လာပါသည်။ တစ်ယောက်တည်းလာသည်။ ပြီးတော့ဆိုင်ဖွင့်ကာစ အစောကြီး ရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုရဲနောင် ဝမ်းသာသွားသည်။ အပျိုပေါက်လေး စားပွဲရှေ့တွင်လာရပ်မိသည်နှင့် ကိုရဲနောင်က ညာခြေတောက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်သည်။ မေသင်းလွင်သည် စားပွဲရှေ့ ခပ်ခွါခွါတွင် ရှိနေသည်မို့ ခြေတောက်ကမမှီ မထိ အလှမ်းကွာနေသည်။ ထိုအခါကောင်မလေးသည် စားပွဲနှင့်ကပ်လျက်ဖြစ်အောင် ရှေ့သို့တိုးလာ သည်။ သည်တော့မှ ခြေတောက်ကပ်သွား၏။ မေသင်းလွင်သည် အဖြူရောင်ဂျင်းစကပ်နှင့် အဝါရောင်လိမ္မော်ရောင် အစင်းလေးများပါ သော စပို့ရှပ်ကိုဝတ်ထားသည်။ စကပ်က ဒူးဖုံးအောင်ရှည်သည်။ အဖျားပိုင်းတွင်ခပ်ကားကားနှင့် ခပ်ပွပွဖြစ်သည်။ စပို့ရှပ်၏ ထိပ်ဆုံးကြယ်သီးဖြူတ်လာရာ ရင်ညွန့်သားဝင်းဝင်းလေးများနှင့် လည်ပင်းပေါ်ရှိ စိမ်းမြမြ အကြောများကိုမြင်နိူင်သည်။ ကိုရဲနောင်ကလည်း သူ့ညာခြေတောက်ကို ဂျင်းစကပ်ဖြူအောက်သို့ ထိုးသွင်း လိုက်ကာ အပေါ်သို့အသာပင့်တင်လိုက်ရာ ခြေတောက်အဖျားပိုင်းသည် မေသင်းလွင်၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံသို့ တစ်ခါတည်းတန်း၍ ရောက်သွားလေတော့သည်။ မေသင်းလွင်သည် အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားပေ။
ဂျင်းစကပ်ကထူသောကြောင့် ကောင်မလေးအောက်ခံဘောင်းဘီမပါသည်ကို ကိုရဲနောင်မရိပ်မိ။ ပေါင်ကြား ခြေတောက်ထိုး ထည့်မိတော့မှပင် အတွင်းခံမပါ၊ စကပ်တစ်ထပ်တည်းသာ ဝတ်ထား သည်ကိုသိရလေတော့သည်။ ပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ်ကို သေသေချာချာခြေမနှင့် ထိပွတ်ထိုးကလိနိူင် လေ တော့သည်။ အပျိုပေါက်မလေးသည် အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်မလာသည်သာမက ရဲတင်း သောအပြုအမူများကိုပင် ခပ်ကဲကဲ လုပ်လေတော့သည်။ သူမပေါင်ကြားထဲ ထိုးကလိနေသော ကိုရဲနောင်၏ညာခြေတောက်ကို သူမ၏လက်ဖြင့် မိမိရရကိုင်ကာ ခြေမကို စောက်စေ့ပေါ်တည့်တည့်သို့ ရောက်အောင်ဆွဲရွေ့ယူသည်။ ငေါက်တောက်တောက် ထောင်တက်နေသော စောက်စေ့ပေါ် သို့ ခြေမတည့်တည့်မတ်မတ်ထိမိသောအခါ နေရာရွေ့မသွားရအောင် ကိုရဲနောင်၏ ညာခြေချောင်းကို လက်ဖြင့် သေသေချာချာကိုင်ထိမ်းပေးထားသည်။
ရဲတင်းလွန်းလှသော ခပ်ကဲကဲသည်အပြုအမူကြောင့် ကိုရဲနောင်အံ့သြမိသည်။ တကယ်တော့ ကိုရဲ နောင်၏ အကိုင်အပွတ်ခံရသည့်နေ့ ညဘက်တွင်ပင် မေသင်းလွင် ရာသီလာခဲ့သည်။ အဖုတ်တွင် ပေကျံနေသောကြောင့် ကိုရဲ နောင်ထံသို့ မလာဖြစ်။ ရာသီလာနေသည့်အချိန်တွင် မိန်းကလေးတို့ စိတ်နိူးထမှုသဘာဝအတိုင်း မိမိစောက် ဖုတ် အထိုးအပွတ်ခံခဲ့ရပုံများကို တွေးတောစမြုံပြန်ကာ ရင်ခုံနေခဲ့ရသည်။ ရာသီလာပြီး၍ စောက်ပတ်သန့်စင်သွားသည်နှင့် ကိုရဲနောင်ထံသို့ ကောင်မလေးလာခဲ့သည်။ ရာသီလာပြီးကာစ မိန်းကလေးတစ်ယောက်၏ သွေးသားလှုပ်ရှား နိူးထမှုရှိနေရာ စောက်စိကိုခြေမနှင့် မိမိရရထိုးကလိပွတ်တိုက်မှုကလည်း ကြမ်းရှပြင်းထန်သော ဖီလင်ခံစားရသည်မို့ ခပ်ရဲရဲခပ်ကဲကဲ လုပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်လေတော့သည်။
ကိုရဲနောင်သည် မိန်းမတို့အထာကို အတော်လေးကျွမ်းသော်လည်း သည်နေ့ညနေတွင် မေသင်းလွင်ထံတွင် ရှိနေသည့်စိတ်သဘာဝ အခြေအနေကိုတော့ မှန်ကန်အောင်အကဲမဖြတ်နိူင်ခဲ့ပေ။ သို့သော် သည်လို ကောင်မလေးဘက်က ရဲတင်းလာတော့ သူ့အဖို့လည်း ဘာမှအားနာနေ နောက်တွန့်နေစရာ မလိုတော့ပေ။ ထို့ပြင် စောက်စေ့ကို ထိုးပွတ်ရတာကလည်း သူ့အတွက်ကောင်းလှသောကြောင့် အပီကို ပွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ စောက်စေ့အား ထိပွတ်မိလိုက်တိုင်း မေသင်းလွင်အဖို့ ရင်သိမ့်တုန်အောင်ပင် အရသာတွေ့ရသည်။ အတွေ့ထူးတွင် မိန်းမူးမိသည့် အပျိုပေါက်လေးသည် စွင့်ကားစတင်ပါးကို ရှေ့ထိုးနောက်ငင်လှုပ်ရှားနေသည်။ ဒူးကွ၍ ပေါင်ကိုကွေးထားသည်။ ထိုအခါခြေမနှင့် စောက်စေ့တို့ ထိပွတ်မှု ပိုပီပြင်လာသည်။ ပိုကောင်းလာသည်။ မေသင်းလွင် ဖင်တလှုပ်လှုပ်နှင့် ပါးစပ်မှလည်း တဟင်းဟင်းဖြစ်၍နေသည်။ ဆိုင်ဖွင့်စအချိန် စာအုပ်ငှားသူလည်း ရောက်မလာသေးရာ သူတို့နှစ်ယောက် ကဲချင်တိုင်းကဲနေနိူင်ပေတော့သည်။ ကိုရဲနောင်သည် ယခုအခြေအနေကို သိပ်အားမရချင်တော့။ ခြေတောက်နှင့်ထိုးတာက ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း လက်နှင့်ကိုင်ပွတ်ရတာလောက်တော့ အားရပါးရမရှိပေ။
ကောင်မလေးကို ကြည့်ရသည်ကလည်း ခြေတောက်နေရာတွင် လက်ကိုအစားသွင်းလျှင် အကြိုက်ပိုတွေ့နိူင်သည့် အနေအထားရှိသောကြောင့် ကိုရဲနောင်က ဆိုင်အပြင်ဘက်သို့ တစ်ချက် မျက်စေ့ကစားလိုက်သည်။ သူ့ဆိုင်သို့လာရာ လမ်းသွယ်လေးတွင် လူရှင်းနေသည်။ နိူက်နေရင်း တန်းလန်းရုတ်တရက် လူရောက်လာစရာအကြောင်းမရှိ။ သုံးလေးငါးမိနစ်လောက်တော့ အချိန်ကောင်းကောင်းရသည်။ ကိုရဲနောင်က ခြေတောက်ကိုဖယ်ကာ မေသင်းလွင်၏ ပေါင်ကြားသို့ လက်လှမ်းလိုက်သည်။ လက်ကိုတော့ စားပွဲအောက်မှလျှိုကာ လှမ်းလို့မရ။ စားပွဲပေါ်မှသာ လှမ်းရသည်။ ဝတ်ထားသော ဂျင်းစကပ်လေးပေါ်မှသာ စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်မည်ဟု စိတ်ကူးနေရင်း ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် ဆိုင်ပိတ်ကာ အခန်းထဲခေါ်ပြီး ပါကင်ဖောက်တော့မည်ဟု စိတ်ကူးလိုက်မိပါတော့သည်။ ပြီး..