ထောင်ထွက် တစ်ယောက်ရဲ့ ကလဲ့စား
“ဝေယံလင်း သူငယ်ချင်း… ငါတော်တော်အခက်အခဲ ဖြစ်နေလို့ပါကွာ… ကူညီပေးပါလား” ”ခက်တယ်ကွာ… မင်းကလဲ ဇွတ်ကြီးပဲ…အေး ရရင် ငါပြောမယ်… မင်းကိုဆက်သွယ်လို့ရမယ့် ဖုန်းပေးခဲ့” ”အေးအေး… ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွာ” ချမ်းငြိမ်း တစ်ယောက် မငြိမ်းချမ်းနိုင်သေးပါ။ သူထောင်က လွတ်လာတာမကြာသေး။ သူထောင်ကျရတာလဲ ခုသူမျက်နှာအောက်ကျပြီး အကူအညီတောင်းနေရတဲ့ ဝေယံလင်းရဲ့ အပြစ်လဲမကင်းပေ။ သူတို့တွေက တောင်ကြီးနည်းပညာတက္ကသိုလ်က ပထမနှစ်ကတည်းက တဆောင်တည်း နေခဲ့ခင်ခဲ့ကြတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ။ မေဂျာတွေ မတူကြပေမယ့် ဆိုးဖော်ဆိုးဖက် ငတ်ဖော်ငတ်ဖက်တွေမို့ ညီအကိုတွေထက် ချစ်ခင်ကြသည်။ သူက မိဘမရှိ။ ဦးလေးဖြစ်သူက ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ညီအကိုသားချင်းမရှိတော့ သူငယ်ချင်းတွေကို အရမ်းမင်သည်။ ဒါကြောင့် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပတ်သက်လာရင် အစစအရာရာ အနစ်နာခံသည်မို့ သူငယ်ချင်း အပေါင်းအသင်းတွေ ပေါသည်။ နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲဖြေပြီးညမှာတော့ သူငယ်ချင်းတွေ ခွဲရတော့မယ်ဆိုပြီး […]
တူမ အကိတ်ကြီး
“ကိုကိုရယ် သိပ်ချစ်တာပဲ၊ ကိုကိုနဲ့ တွေ့ချင်လှပြီ” “ကိုကိုလည်း ချစ်လေးနဲ့ တွေ့ချင်တာပဲကွာ၊ အခု မကြာခင် တွေ့ရတော့မှာပဲဟာ၊ အဲဒီ အချိန်ကျမှ တဝကြီး ချစ်မယ်နော်” အထက်ပါစကားတွေက လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လလောက်က ပြောခဲ့ကြတာ၊ အခုတော့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ရပ်ကွက်တစ်ခုက ဟော်တယ် အခန်းတစ်ခုထဲမှာ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ စောင့်နေတာက ကျွန်တော် ဂျိုးဇက်ဦး ခေါ် ကိုကိုဦး ပဲပေါ့။ အခု အချိန်ထိ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကို အသေးမစိတ်ပဲနဲ့ အတိုချုံးရရင်တော့ဖြင့် လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်လောက်က စခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆိုးပေခဲ့ပါတယ်။ ပညာလည်း ကောင်းကောင်း မသင်ချင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပဲ ဟေးလား ဝါးလား နေချင်ခဲ့သူမို့ အသက် နှစ်ဆယ်လောက်မှာပဲ အဲဒီခေတ်က ခေတ်စားခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသား […]
ဏှာကြီးလှသည့် သီရီ လှိုင်
ဦးထွန်းကြည် နှင့် ဒေါ်သီရိလှိုင် တို့မှာ ရုံးတရုံးထဲတွင် အတူတူ အလုပ်လုပ်ကြသူများဖြစ်ပြီး၊ အထက် အောက် ရာထူးဖြစ်သည်။ ဒေါ်သီရိလှိုင်မှာ သူ၏ ရာထူးအရ “ဒေါ်” တတ်ခေါ်ရသော်လည်း အသက် ၃၇ အရွယ် တခုလပ်မုဆိုးမ တောင့်တုန်းဖြောင့်တုန်း သွေးသားဆူတုန်း ခါးသေးဖင်ကြီး ရင်တောင့်တောင့်နှင့် မြင်သူလိုးခြင်စရာ၊ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ခံချင်တုန်း လီးဆာတုန်း ငတ်နေသူ လိုးနိုင်မည့်သူ၊ သားကောင်ရှာနေသူ ခပ်ထန်ထန်ထဲကပင် ဖြစ်သည်။ ဦးထွန်းကြည်မှာ မိန်းမကျမ်းကြေပြီး ဒေါ်သီရိလှိုင် သူ့ကို ကုန်းခြင် နေမှန်း ရိပ်မိသည်။ တနေ့ ဒေါ်သီရိလှိုင် သည် ဦးထွန်းကြည် မရှိတုန်း စာပွဲပေါ်ကုန်း၍ သတင်းစာ ဖတ်နေစဉ် ဦးထွန်းကြည် အနောက်မှ ရောက်လာပြီး စာပွဲ ၂ လုံးကြား ဒေါ်သီရိလှိုင် ဖင်နောက်မှ […]
အပျိုပေါက်မလေး (အင်းစက်)
အော်…အေးအေး…အင်း…။ ဦးလေးနာမည်ကို ထိပ်တင်မောင်မောင်လို့ မှတ်ထားပေါ့..။ အေး… အခု ဦးလေးဘဝတစ်လျှောက်လုံးက အဖြစ်အပျက်အချို့ကို ပြောမယ်။ ဦးလေး အသက် (၃၅) နှစ်လောက်က ရန်ကုန်ကို ရောက်တယ်…။ ရန်ကုန်မှာရှိတဲ့ အစ်ကိုဝမ်းကွဲအိမ်မှာ ဘုရားဖူးရင်း ခဏဆိုပြီးနေရာက နှစ်အတန်ကြာ နေဖြစ်သွားတယ်…။ အကြောင်းကလည်း ရှိသကိုးကွဲ့။ အော်… ကြားဖြတ်ပြီး ပြောရဦးမယ်…။ ဟိုတုန်းက ဦးလေးဟာ အညာသားစစ်စစ် ဖြစ်ပေမယ့် အသားကဖြူ သျှောင်တစ်စောင်းနဲ့ သန်မာထွားကြိုင်းတဲ့ အစားထဲကပေါ့…။ ရှေးအစဉ်အလာအတိုင်း လူတစ်ကိုယ်လုံး ထိုးကွင်းမင်ကြောင်တွေနဲ့ဆိုတော့ ရန်ကုန်မြို့ လူကုံထံအသိုင်းအဝိုင်းမှာတော့ အထူးအဆန်း ဖြစ်နေပြန်တော့ သူတို့အခေါ် ပေါ်ပြူလာ ဆိုပဲ… ထားတော့…။ ဦးလေးရဲ့ အစ်ကိုဝမ်းကွဲနဲ့ မရီးဖြစ်သူ နှစ်ဦးစလုံး သဘောမနောကောင်းကြပါတယ်…။ ရောက်ကတည်းက ပျော်သလောက်နေ ဒါမှမဟုတ် တစ်သက်လုံး နေမယ်ဆိုလည်း […]
ပေးဆပ်လိုက်ရသော အရင်းအနှီး
ဦးမြတ်ကျော် ထိုင်နေသော နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာကြီးမှာ မီမီကျော်က လာကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး “အဖေ မနက်ဖြန် သမီးမွေးနေ့လေ ဘာလက်ဆောင်ပေးမှာလဲ” “သမီးက ဘာလိုချင်လို့လဲ” “စိန်နားကပ်လေး လိုချင်တယ်” “စိန်နားကပ် ?” “ဟုတ်တယ် အဖေရဲ့…. ရုံးမှာ မိုးမိုးခိုင်က ကျောက်စိမ်းနားကပ်လေး ဝတ်လာပြီး လာလာကြွားနေတာ… သမီးက မဝယ်နိုင်တော့ မျက်နှာငယ်တာပေါ့ ဝယ်ပေးနော် အဖေနော်… အရမ်းအများကြီးထဲက မဟုတ်ပါဘူး ငါးသိန်းတန်လောက်ဆိုတော်ပါပြီ နော်အဖေ့” ပြောရင်းနှင့် ဦးမြတ်ကျော် လက်မောင်းကို သူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာလှုပ်ရမ်းရင်း နို့အုံဖြင့် မသိမသာ ထိလိုက်သည်။ ရုံးသွားရန် ပြင်ဆင်ထားပြီးသော လှပမွှေးကြိုင်နေသည့် မီမီခိုင်က တမင်လာထိမှန်း သိလိုက်သော အသက် (၄၅) နှစ် အရွယ် သန်မာဆဲ ဦးမြတ်ကျော်၏ လီးက ချက်ချင်း မာချင်လာသည်။ […]
မနွမ်းသေးတဲ့ အကြွေပန်း
“ဟာ” ကျနေ့ာရင်ထဲက ထွက်လာတဲ့ အသံပါ။ မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်း အူတွေ သဲတွေ ဗြောင်းဆန် သွားတယ်။ မမသူဇာရယ်လေ အပြေးအလွား ရောက်လာပြီး ကျနော့်ရှေ့ တည့်တည့်မှာ ထဘီလှန် ပင်တီ အောက်ဆွဲချလို့ ဘယ်ချိန်ထဲက အောင့်ထားမှန်း မသိတဲ့ ဆီးတွေကို တဖြောဖြော မြည်အောင် ပန်းချနေတာ။ နွေမို့ ပူတယ် ဆိုပြီး နေ့ခင်းအချိန် အိမ်နောက်က ပိတောက်ပင်ရိပ်မှာ ကြိမ်ပက်လက် ကုလားထိုင်လေး ကို စံပါယ်ရုံလေးတွေကြား ချပြီး ဇိမ်ကျနေတုန်း ဖတ်ဖတ် ဖတ်ဖတ် ဆိုတဲ့ ပြေးလာတဲ့ ဖိနပ်သံ အဆုံး ကျနော့်ညာဘက် ၅ ပေလောက် အကွာ စံပါယ်ရုံဘေးကို မမသူဇာ တစ်ယောက် အထက်ကပြောခဲ့သလို အန္တရာယ်ကိစ္စ လာရှင်းတဲ့ မြင်ကွင်း။ အမွေး မဲမဲတွေကြားက […]
ဆရာမ မမငြိမ်းရဲ့ ကျောင်းစိမ်းထဘီလေး
တောင်ကြီးရဲ့ ဆောင်းက အေးချမ်းလွန်းတော့ မိုးလင်းလို့ မထချင်ဘဲ စောင်ထဲသာ ဆက်ကွေးနေလိုက်သည်။ ”စိုင်းလေး ထတော့လေ ၁၀ နာရီ ထိုးနေပြီ… မင်း အစ်မကိုလည်း ကားဂိတ်မှာ သွားကြိုလိုက်ဦး..” မငြိမ်း… မမငြိမ်း က အမေ့တူမ.. ကျွန်တော့် တစ်ဝမ်းကွဲ မမ။ အသက် ငါးနှစ်လောက်ကတည်း က မမ အဖေက မိုးကုတ်ကျောက်တွင်းမှာ ကျောက်ပိပြီး ဆုံးသွားသည်။ ထိုစိတ်နဲ့ မမ အမေကလည်း နှလုံးရောဂါဖြင့် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင် ထပ်ဆုံးသွားသည်။ ငယ်ငယ်လေးနဲ့ မိဘမဲ့သွားရှာတဲ့ မမကို မေမေက မွေးစားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ လိမ္မာပြီး ကျေးဇူးသိတတ်တဲ့ မမကလည်း မေမေ့ကို ချစ်ကြောက် ရိုသေလေးစားပြီး ကျွန်တော့် အပေါ်လည်း မောင်လေး အရင်းတစ်ယောက်လို ချစ်ခင် ဂရုစိုက်သည်။ […]
ကိုယ်ဟန်ပြ ကျောင်းသူ
ဇေယျသီရိ တက္ကသိုလ်မှာ လက်ထောက် ပါမောက္ခ ဟန်နရီ ရာဇ၀င် ဘာသာရပ်ကို လာပြနေသည်မှာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုနီးပါး ကြာမြင့်ခဲ့ပြီ။ ပရော်ဖက်ဆာဟု ဆိုသော်လည်း ဟန်နရီမှာ အသက် ၃၀ ကျော်ကျော် ၄၀ မပြည့်သေး၊ အသက်က ငယ်ငယ် အားကစားလိုက်စားသူဖြစ်၍ ဗလတောင့်တောင့်၊ ပါးသိုင်းမွှေးခပ်ရေးရေးနှင့် ဟန်နရီမှာ ကျောင်းဆရာနှင့်မတူပဲ ဘိုင်စကုပ် ဓာတ်ရှင်မင်းသားနှင့် ပိုတူနေသည်။ အမှီအခိုမရှိ၊ လူပျိုလူလွတ်မို့ ရသည့်လခက လောက်ငရုံမက ပိုလျှံသည်ဟု ဆိုရမည်၊ သို့သော်လည်း ဝါသနာအလျှောက် ဓာတ်ပုံတိုက်နှင့် ပန်းချီသင်တန်း ဖွင့်ထားသေးသည်။ တကိုယ်တည်းသမားမို့ တိုက်ခန်းသီးသန့် ငှားမနေတော့ပဲ ဓာတ်ပုံတိုက်တွင်ပင် ဟန်နရီ နေသည်။ ရုံးခန်းထဲမှာ သူရိယ သတင်းစာကို ဟိုလှန်ဒီလှန် လုပ်နေစဉ် တံခါးခေါက်သံကြားရသဖြင့် ဟန်နရီ တံခါးပေါက်ဆီသို့ ထသွားရသည်။ သမိုင်းပါမောက္ခပီပီ […]
အချစ် နတ်ဆိုးမလေး
ဇာခြည်သည် အသက် ၁၈နှစ်အရွယ် ခပ်တောင့်တောင့် ဆယ်ကျော်သက်ကလေး ဖြစ်လေသည်။ အရပ်မှာ ၅ပေခန့်သာရှိသော်လည်း သူ့အလုံးအထည်နှင့်သူ အနေတော်ကလေးဖြစ်သဖြင့် ယောက်ျားတို့၏ စိတ်ဝင်စားခြင်းကို ခံရသူကလေးဖြစ်လေသည်။ မျက်နှာကလေးမှာ ထူး ထူးကဲကဲလှပသည်ဟု မဆိုနိုင်သော်လည်း ထူထဲမည်းနက်သော မျက်ခုံးများနှင့် ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သော မျက်လုံးများကြောင့် ထူးခြားသောရုပ်ရည် ရှိသူကလေးဖြစ်လေသည်။ ထိုမျက်လုံးပြူးကလေးများက ညို့ယူနိုင်သောအရည်လဲ့လဲ့ မျက်လုံးများဖြစ်သည့်အပြင် မျက်နှာပေးကလည်း ဆက်စီကျသော ကြာမျက်နှာပေးကလေး ဖြစ်လေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း အကိတ်ကြီးမဟုတ်သော်လည်း တင်ရင်းကျစ်လစ်သော တင်ပါးကလေးများမှာ လမ်းလျှောက်လိုက်လျှင် အိတွဲတွဲဖြင့် လှုပ်ခါပုံမျိုးမဟုတ်ပဲ မာမာဆတ်ဆတ်ကလေး တုန်ခါတတ်သဖြင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာကလေးဖြစ်လေသည်။ သေးကျင်သောခါးအထက်မှာ ရင်အစုံကလည်း အရမ်းအကြီးကြီး မဟုတ်ပဲ သင့်တော်ရုံ မို့မို့မောက်မောက် ကလေးသာဖြစ်လေသည်။ သူမ၏အမေ ဒေါ် ခင်မေသန်းမှာ အသက် ၃၈ခန့်ဖြစ်ပြီး ယခုယူထားသည်မှာ ဒုတိယအိမ်ထောင်ဖြစ်သဖြင့် ဇာခြည်မှာ […]
မင်္ဂလာဦးည ရဲ့ ရင်ခုန်သံ
ကျွန်တော်တို့ ရည်စားသက် သုံးလကျော် ဆယ်တန်စာမေးပွဲ ဖြေအပြီးမှာ ခိုးပြေးခဲ့ကြတယ်။ ခိုးပြေးတဲ့ နေရာကတော့ ကျွန်တော့် အဒေါ် အပျိုးကြီး ဝယ်ထားတဲ့ အိမ်ကို ခိုးပြေးခဲ့ကြတယ်။ အဒေါ်က တာဝန်နဲ့ နယ်ကို သွားနေရတာဆိုတော့ အဲ့အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိကြဘူး။ ကျွန်တော်ကတော့ အဲ့အိမ်ကို အရင်ကတည်းက တစ်လကို တစ်ကြိမ်လောက်တော့ သွားဖြစ်တယ်။ အဒေါ်က အိမ်ရှင်းဖို့ မီတာဆောင်ဖို့ အတွက်ဆိုပြီး အိမ်သော့ အပိုပေးထားတယ်။ အဲ့တော့ ကျွန်တော်တို့ ခိုးပြေးကြတော့ အဲ့အိမ်ကိုပဲ ခိုးပြေးခဲ့ကြတယ်။ အိမ်အပြင်ကိုတော့ ထွက်လို့ မရဘူးပေါ့။ ဒါမှ ကျွန်တော်တို့ ဒီရောက်နေတယ်ဆိုတာကို မသိကြမှာလေ။ စားဖို့ သောက်ဖို့ အတွက် အရင် အဲ့အိမ်ကို သွားကတည်းက ဝယ်ဖြည့်ထားတယ်။ ညဆိုရင်တော့ အိမ်အပြင် မီးတွေက အချိန် […]