သီတာရဲ့ ယောက္ခထီး
သီတာရေ.. သီတာ..””ရှင်.. ကို.. လာပြီ..” “ဝှူး.. မောလိုက်တာကွာ..” “ရော့.. ကို.. ရေအေးအေးလေး သောက်လိုက်..” “လိမ္မာလိုက်တဲ့ မိန်းမ..” နောင်ရဲသည် သီတာ လှမ်းပေးသော ရေခွက်ထဲမှ ရေကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှ ဆိုဖာခုံတွင် ထိုင်ကာ ရေကို မော့ချလိုက်သည်။ သီတာကတော့ နောင်ရဲ ကမ်းပေးသည့် အိတ်တွေကို လှမ်းယူပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ စားပွဲခုံပေါ် သွားတင်ထားသည်။ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာသော သီတာ့ကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ “သီတာရေ.. လာပါဦး.. ပြောစရာ ရှိလို့..” “အင်း.. ပြောလေ.. ကို..” “ကို.. မနက်ဖန်ကျရင် စင်္ကာပူကို အလုပ်ကိစ္စ သွားရမှာ.. အဲ့ဒါ ၂ ရက် တော့ ကြာမယ်.. သီတာ တစ်ယောက်ထဲ […]
လက်ဦး ဆရာမကြီး
ကျနော့ဘဝမှာ ပထမဆုံး တွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ အမကြီး တယောက်အကြောင်းကိုပြောပြချင်ပါတယ်။ ပြောရရင် ကျနော့ လက်ဦးဆရာမကျေးဇူးရှင်ဆိုလည်း မှားမယ်မထင်ဘူး။ သူ့ကြောင့်ဘဲ ကျနော့မှာ ကျွမ်းကျင်အဆင့်ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီ အမကြီးနာမည်က မမသဲပါ။ ကျနော်တို့ရပ်ကွက်ကိုမမသဲတို့မိသားစုပြောင်းလာကြတာ။ မမသဲတို့က ကျနော်တို့ အိမ်ရှေ့အိမ်က၊ သူတို့အိမ်မကြီးက ခြံနောက်ဘက်မှာ၊ မမသဲကခြံရှေ့မှာဆိုင်လေးဆောက်ပြီးကုန်စုံဆိုင်ဖွင်တယ်။ သူတို့အိမ်မှာ မမသဲက အိမ်ထောင်သည် ကလေးတယောက်အမေ။ သူ့ယောက်ကျားက နိူင်ငံခြားသွားအလုပ်လုပ်တယ်ဆိုလားပဲ ၊ အိမ်မှာ မမသဲတို့ အဖေအမေရယ် မောင်တစ်ယောက်ရယ်၊ အားလုံး အတူတူနေကြတယ်။ နေ့လယ်ဆိုရင် အိမ်ရှေ့က ဆိုင်လေးမှာ မမသဲနေတယ်။ မမသဲတို့နဲ့ စခင်တာကသူ့ဆိုင်သွားသွားထိုင်ရင်းနဲ့ခင်တာ။ပြောရရင် ကျနော်က ၁၀တန်း၊ ၁၆ နှစ်ဘဲရှိသေးတာ။ နောက်ပြီး လူကောင်က လည်း သေးသေးညှက်ညှက် နဲ့ ကြည့်လိုက်ရင် ဘာမှမသိတဲ့ကလေးငယ်ပုံ။ တကယ်လည်းဘာမှသိပ်မသိ သေးပါဘူး။ မိန်းမဆိုရင် […]
ဆယ်တန်းကျောင်းသူနဲ့ လူပျိုဖြစ်စ ကောင်လေး
ကျွန်တော် ခွန်နှစ်တန်းတက်နေချိန်မှာ သူက အသက် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိပြီ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဆီကပညာတွေ အတော်များများရခဲ့ပါတယ်။ သူ့နာမည်က ခိုင်ဝါတဲ့။ ဆယ်တန်းတက်နေတယ်။ တနေ့တော့ သူတို့အိမ်မှာ အခွေသွားကြည့်ရင်းနဲ့ မိုးသည်းသည်းထန်ထန်ရွာလာရော။ ပြောရဦးမယ် ကျွန်တောအိမ်နဲ့ သူတို့အိမ်က ငါးအိမ်လောက်ခြားတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ့အဒေါ်က ကျွန်တော့်ကို ““သား မပြန်နဲ့တော့လေ ဒီမှာပဲအိပ်”” ဆိုပြီးတော့ သူ့တူမကို ““ခေါ်အိပ်လိုက်ပါ၊ ကလေးတယောက်ထဲ မိုးရွာနေတော့ ကြောက်နေလိမ့်မယ်”” ဆိုပြီးပြောလိုက်တယ်။ ညလည်း နည်းနည်း နက်လာတော့ ကျွန်တော်သမ်းပြလိုက်တယ်။ မခိုင်ဝါက ““မောင်လေး အိပ်ချင်နေပြီလား”” ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရင်း အပျင်းတချက်ဆန့်လိုက်တယ်။ အဲဒီမှာပဲ မခိုင်ဝါက သူ့အခန်းထဲ ခေါ်သွားတော့တယ်။ သူ့တယောက်ထဲ နေတဲ့အခန်းဆိုတော့ ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း၊ မှန်တင်ခုံတွေ စာကြည့်စားပွဲတွေနဲ့ပေါ့လေ။ ကျွန်တော့်ကို အိပ်ယာပေါ်ခေါ်သွားပြီး ခြင်ထောင်ချပေးတယ်။ သူကတော့ အပြင်ဘက်မှာ […]
ပထွေးဆီမှာ အချွေခံလိုက်ရတဲ့ မယားပါသမီးလေး
ကျွန်မနာမည် ခင်ပပပါ။ ကျွန်မအမေက ဒေါ်အေးအောင်ခင်တဲ့။ မိဘနှစ်ပါး သဘောထားမတိုက်ဆိုင်လို့ ကွာရှင်းပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်မတို့ ဆင်းဆင်းရဲရဲနေခဲ့ရပါတယ်။ တနေကုန် ထမင်းငတ်ခဲ့တာတွေ ကျောင်းသွားရင် မုန့်ဖိုးမပါတာတွေ ကျောင်းစိမ်းအကျီင်္အ နွမ်းလေးတွေပဲ ဝတ်ခဲ့ရတာတွေ အခုထိ မှတ်မိနေဆဲပါ။ ဒါပေမဲ့ ဒါတွေဟာ အမေနဲ့ ဦးစိုးနိုင် မတွေ့ခင်အထိပါပဲ။ လုပ်ငန်းရှင်တစ် ယောက်ဖြစ်တဲ့ ဦးစိုးနိုင်က အရင်က ကျွန်မတို့မက်ခဲ့ဖူးတဲ့ အိပ်မက်တွေကို အမှန်တကယ်ဖြစ်လာအောင် လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ အမေနဲ့သူ ချစ်ကြိုက်ပြီး တစ်နှစ်အကြာလောက်မှာတော့ လက်ထပ်ခဲ့ပါတယ်။ အမေ့ထက် အသက် ၂၀လောက်ကြီးတဲ့ ဦးစိုးနိုင်ဟာ အမေ့ အဖေအရွယ် ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မအဖိုးအရွယ် ဖြစ်ဖို့ လုံလောက်နေပါပြီ။ အမေကတော့ လှပနုပျိုနေဆဲဖြစ်ပြီး ပုရိသတွေကို ဆွဲဆောင်နေဆဲပါ။ အဖေအရွယ် ခပ်ဝဝ လူကြီးကို ချစ်ဖို့ထက် အမေ့ကို သူ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကပဲ […]
အိုးကောင်းလို့ ဒိုးတောင်းသည်
ဒီနေ့ … ခင်မေလွင် ကံမကောင်းပါ ။ ဆရာမ အတန်တန်မှာလိုက်သည့် အိမ်စာ ယူမလာ၍ ကောင်းကောင်း ဆော်ပလော်တီး ခံလိုက်ရသည်။ဆရာမ ဒေါ်အိစန္ဒာက သူ့ကိုကြည့်မရဟု ခင်မေလွင် ထင်မိပါသည်။ အကြောင်းကတော့ တကသိုလ် တခုလုံးမှာ ဒေါ်အိစန္ဒာက အတောင့်ဆုံး ၊ အဖြောင့်ဆုံးလေ ။ သိတယ်မဟုတ်လား ။ အထူးသဖြင့် သူ့တင်ပါးကြီးတွေက အယ်ပြီးကားထွက်နေတာ ။ အသားညိုပေမယ့် ရုပ်လဲလှ ၊ ဖင်တုံးကြီးကလဲ အိအိလေး ၊ ခါးလေးကလည်း သိမ်သိမ်လေးဆိုတော့ သူ့ကိုယ်သူ အလှနတ်သမီးလေး မှတ်နေတာ ။ ခင်မေလွင်က ဆရာမနဲ့ ပြိုင်ဖက်ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်သွားတော့တာကိုး .. ။ ခင်မေလွင်က ဆရာမထက် အများကြီးငယ်တယ် ။ ၁၈ နှစ်ပေါ့ … […]
လူပျို စစ်စစ်လေးနဲ့ ဆရာကတော်
နေရဲတယောက် မိဘပိုက်ဆံဖြင့် ၁၀ တန်းကျောင်းသားဘဝတွင် တေပေခဲ့သောကြောင့် စာမေးပွဲမကျသော်လည်း သူငယ်ချင်းများကဲ့သို့ အမှတ်မကောင်းသဖြင့် ရိုးရိုးမေဂျာအမှတ်ကိုသာ ရရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်သွားလုပ်ရန်သာ ရည်ရွယ်ပြီး အဝေးသင်တက္ကသိုလ်ကိုသာ တက်ခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုအချိန်ထိ မိန်းမအတွေ့အကြုံ လုံးဝမရှိသေး။ တနှစ်တတန်း မှန်မှန်အောင်ခဲ့သောကြောင့် ၁၀ တန်းအောင်ချိန်တွင် ၁၆ နှစ်ကျော်ကာစပင် ရှိသေးသည်။ ယခုကဲ့သို့လည်း ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းမဖြစ်သေး။ ပိန်ပိန်ရှည်ရှည်နှင့် အတော်အကြည့်ရဆိုးသည်။ လတ်သောအသားအရေသည် အနည်းငယ်ညိုသယောင်ထင်ရသည်။ သူငယ်ချင်းများခေါ်တိုင်း အပြင်ထွက်လည်သဖြင့် နေလောင်ထားသော အသားအရေများကို မိဘများက အဖိုးတန်အသားအလှဆီများဖြင့် အိမ်ရောက်တိုင်း လိမ်းပေးရသည်။ သို့သော် မည်မျှပင် ခန္ဓာကိုယ်က သေးသွယ်နေစေကာမူ သူ၏ဖွားဖက်တော်ကြီးကတော့ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ကြီးမားနေသည်မှာ သူနှင့် အနီးဆုံးပေါင်းသင်းနေသော သူငယ်ချင်းများ အသိပင်ဖြစ်ပါတော့သည်။ အရွယ်က ကလေးဘဝကျော်ပြီဖြစ်သဖြင့် လူပျိုစိတ်များဝင်နေသော်လည်း […]
အိုလည်းကောင်း ပျိုလည်းကောင်း
တိုက်ခန်း တံခါးဝကိုရောက်တော့ ဖွင့်လျှက်မို့ ကြည့်လိုက်သည်။ မိန်းမ ဖိနပ်တစ်ရံ တွေ့တာနဲ့ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိတယ်။ ဝင်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှလဲ မတွေ့ရ နောက် ကိုသိန်းအောင် အခန်းက အသံကြားနေရသည်။ အကျယ်ကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ပုံမှန်ထက်တော့ပိုသည်။ သုံးထပ်သားအခန်းဖွဲ့မို့ ကြားလိုက်ရသသည်။ “ နင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒါတော့ပေးလို့မဖြစ်ဘူး။ ငါအရင်း ပြန်ထည့်ရမှာပါ သိန်းအောင်ရယ် ငါတစ်ကယ် ဒုက္ခရောက်နေပြီ ငါသဘက်ခါ မပေးနိုင်ရင် တရားစွဲတော့မှာ လုပ်ပါဟယ် နင်ငါ့ကို ဆယ်သိန်းပဲချေးရမှာ နင့်ဆီမှာ အစိတ်တောင် ကျန်နေသေးတာကို… ” ဒါဟိုဘက်လမ်းက မအေးမိအသံပဲ ဘာတွေဖြစ်နေကြလဲတောမသိ အသံမပေးတော့ပဲ ဆက်နားထောင်လိုက်မိသည်။ “ အေး..ငါသဘက်ခါ မပေးလို့မရတော့ဘူး သိန်းအောင် နင့်ဆီကပဲ ဆွဲရမှာပဲ သိန်းအောင် နင်ဒီမှာကြည့်စမ်းဟာ ” “ မိအေး […]
ကျွန်မနှင့် ကာယလေ့ကျင့်ရေးဆရာ
မေသူသည် ညီမအငယ်ဆုံး မေလင်း က သူ့ယောကျ်ား ဦးဆန်းတင့်ကြီးက ပန်းသေနေတာမို့ သူနဲ့ မအိပ်တာ ကြာပြီဆိုပြီး ညည်းပြခဲ့ဘူးသလို ညီမ အလတ် မေသောင်း ရဲ့ ယောကျ်ား သန်းထွေးအောင်က မေသောင်းက သူနဲ့ မအိပ်တော့တာ ကြာပြီလို့ ပြောပြတာကိုလည်း ကြားခဲ့ရသည်။ မေသူလည်း မအံ့သြပါဘူး။ လူတွေ အသီးသီးဟာ ကိုယ့်ဇာတ်လမ်းနဲ့ ကိုယ် ရှိနေကြတာဘဲလေ။ လူတွေက ကိုယ့်အတွင်းရေးကို ထုတ်မပြောကြလို့ပါ။ သူ့ဟာနဲ့သူ အခက်အခဲတွေ ရှိကြစမြဲပါ။ မေသူ ဆိုရင်လည်း ယောကျ်ား ဦးခင်မောင်နဲ့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေကို နေ့မအိပ်ညမအိပ် ကြိုးကြိုးစားစား လုပ်ခဲ့ကြတာ တော်တော်လေး ကြီးပွားလာခဲ့ကြတယ်လို့ ဆိုရမယ့်အချိန် ဦးခင်မောင်သည် ဇာတိပြလာသည်။ မေသူက အလုပ်တွေ ရှုပ်နေတဲ့အချိန် သူက သမီးအရွယ် မော်ဒယ်လေးတွေနဲ့ […]
လူမရွေးတဲ့ ကျုပ် မိန်းမ
ကိုယ်ချင်းစာမှုဆိုတာ ကိုယ်တိုင်ကြုံဖူးမှ သိကြတာဗျ။ ဖြစ်ပုံက ဒီလိုဗျ..” သွားပြီလား … ကိုနိုင် ” ” ဟုတ် … မလင်း ” ” မမေသူရောရှိလား ” ” ရှိတယ် … မလင်း … တံခါး စိထားတာ … ဝင်သွားလိုက် ” ကျုပ် ဆိုင်သွားကာနီး အိမ်က အထွက် မျက်စောင်းထိုးအိမ်က မလင်းက အင်္ကျီလေးကိုင်ရင်း လှမ်းမေးနေတာပါ။ ကျုပ်လည်း ကျုပ်မိန်းမ မေသူ အိမ်ထဲရှိကြောင်းပြောပြီး ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။ ကျုပ်နာမည်က ခန့်နိုင် ဒါပေမယ့် ကျုပ်မိန်းမခေါ်သလို ကိုနိုင်ပဲ ခေါ်ကြတာများတယ်။ ကျုပ်အသက်က ၃၇နှစ်ထဲရောက်ပြီ အလုပ်က ဈေးက သံဆိုင်တခုမှာ လုပ်တယ်။ ကျုပ်က လုပ်သက်လည်းကြာ […]
လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် အပျိုလေး
ကိုဝေလင်း…ဗျာ….ကိုရဲလင်း…..အော်……ပြောပါနှင်းဝေရဲ့“ဟိုလေ…နှင်းကိုလာနနိုးနော်”“အင်းပါ နှင်းဝေရယ်”“သေသေချာချာလာနိုးနော်….အင်း…ကားကစထွက်မှာ သုံးနာရီဆိုတော့ နှစ်နာရီလောက်လာနိုးသိလား”“အင်းပါ….နှစ်နာရီ….နှစ်နာရီ…..မဖြစ်သေးပါဘူး…ကိုရဲလင်းရယ်….နှစ်နာရီလာနိုးတော့ နှင်း ပြင်မှာဆင်မှာနဲ့ဆိုတော့ သုံးနာရီမမှီဘဲနေအုန်းမယ်….ဒီတော့..”” ““ဒီတော့ ဘာဖြစ်လဲ နှင်းဝေပြောလေ….”” “မထူးပါဘူး ကိုရဲလင်းရယ်….နှင်းဆီ တစ်နာရီလာနိုး…နောက်ပြီး နှင်းက အိမ်အောက်ထပ်မှာတစ်ယောက်ထည်းအိပ်မှာ…….ကိုရဲလင်းလာနိုးရင် အလွယ်တကူဖြစ်အောင်….ဒီတော့ ကိုရဲလင်းတစ်နာရီ နှင်းဆီကိုလာနိုသိလား” “သိပါပြီ မဖုရားလေးရယ်…” “ကိုရဲလင်းနော် ကိုရဲလင်း…..နှင်းကို သိပ်မစနဲ့….ဒါပဲနော် လာမနိုးရင်တော့ ကိုရဲလင်းတာဝန်ပဲ” “အင်းပါနှင်းရယ် …..လာနိုးပါ့မယ်”” ရဲလင်းတစ်ယောက် စိတ်ပျက်မိနေသည်။ နှင်းဝေဆိုတာက ကိုရဲလင်းနှင့်လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ရုံးတစ်ရုံးထဲတွင် အလုပ်အတူတူ လုပ်ကြသူများဖြစ်သည်။ ကိုရဲလင်းနှင့် နှင်းဝေတို့နှစ်ယောက်စလုံးမှာ လူပျို၊ အပျိုများဖြစ်ကြသည်။ ကိုရဲလင်းက နယ်သို့ခဏခဏထွက်ရသည်။ သို့အတွက် ကိုရဲလင်းမှာ အတွေ့အကြုံတွေ စုံသင့်သလောက်စုံသည်။ နောက်ပြီး ကိုရဲလင်းပေါင်းသင်းသောလူများမှာ စီးပွားရေးဘက်တွင် အထိုက်အလျောက်ကောင်းသောသူများဖြစ်ကြသည်။ ဒီအတွက်ကိုရဲလင်းမှာ တစ်ခြားလူများထက်စာလျှင် ပို၍အတွေ့အကြုံရှိသည်။ ရုံးမှာရှိသော လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များထဲတွင်မှ နှင်းဝေက ကိုရဲလင်းကို […]