ကြောင်ခံတွင်းပျက်နဲ့ ဇရက်တောင်ပံကျိုး

ပြုံးမောင်မောင်တို့ လင်မယား မြန်မာပြည် အထက်ပိုင်းက အစိုးရသတ္ထုတွင်းတစ်ခုမှာ တာဝန်ကျနေသည်မှာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုနီးပါး ကြာမြင့်နေပြီဖြစ်သည်။ ပြုံမောင်မောင်၏ မိန်းမမှာ နန်းလိုင်ခမ်းလို့ခေါ်ပြီး အသားဖြူဖြူ ပိန်ပိန်ပါးပါးနှင့် အရပ်မနိမ့်မမြင့်ဖြစ်သည်။ လားရှိုးဇာတိဖြစ်ကာ ရှမ်းမလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ပြုံးမောင်မောင်မှာ ဂင်တိုတို ဗလတောင့်တောင့်နဲ့ ကျန်းမားရေးကောင်းသူဖြစ်လို့ ယောက်ျားသဘာဝ ဟိုစိတ်ကလည်း အရမ်းများရာ ကျန်းမာရေး သိပ်မကောင်းတဲ့ ပိန်ပိန်သေးသေး သူ့မိန်းမနဲ့ အားမရဖြစ်နေတာ ကြာပြီ။ ဒီကြားထဲ ကုလား ကိုလတ်ပြသော ဗွီဒီယိုရုံတွင် ညည့်နက်ပိုင်းတွင်ပြသော အောကားကလည်း ကြည့်လိုက်သေးရာ နေမြင့်လေ အရူးရင့်လေ ဖြစ်နေလေသည်။ မိန်းမဖြစ်သူက ကျန်းမားရေး သိပ်မကောင်းလှသဖြင့် စိတ်ကျေနပ်မှုမရတာ ကြာနေပြီဖြစ်သော ကံကောင်းတာလား ကံဆိုးတာလား၊ သူတို့နေထိုင်ရာ သုံးခန်းတွဲလိုင်းခန်းလေးကို ဝန်ထမ်းအသစ် လင်မယားနှစ်ယောက် ရောက်လာသည်။ ယောက်ျားမှာ ဆီဘောက်ဆာ ကားမောင်းသူ သန်းဇော်ဖြစ်ပြီး […]

မုတ်ဆိတ် ပျားစွဲခြင်း

ဦးလေး ဦးလေးရေ ဘယ်သူလည်း အော်ခေါ်နေတာ ရှိတယ်ဟေ့။ အတွေးတွေပျက်လို့ အိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းကြည့်လိုက်တော့.. ငါ့တူ ဖိုးကျော် လာလေကွာ ဖိုးကျော်ဆိုတာ ကျနော်တစ်ဝမ်းကွဲတူ မိဘတွေတော့မရှိကြတော့ဘူး။ ဖိုးကျော်က ဓါတ်ပုံပညာသင်ယူပြီး နယ်စုံ သွားနေတဲ့သူတစ်ယောက်ပါ။ ဖိုကျော် ဘေးနားမှရပ်နေတဲ့ ကောင်မလေးကို ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းငုံနေရှာတယ်။ တော်တော်လှပြီး အချိုးအစားကလန်းပြီး ချစ်စရာတော်တော်ကောင်းတယ်။ ဖိုးကျော် သူကဘယ်သူလည်း? သူက ပပ ပါ ဦးလေး။ တောင်ကြီးကပါ။ ကျနော် မိန်းမခိုးလာတာ တညလုံး ကားစီးလာရတာ ဒိုက်ဦးကို မနက်မှရောက်တာ။ ကျနော်တို့လက်ထပ်ဖို့ ဦးလေး လိုက်လုပ်ပေးအုံး။ ကဲ အိပ်ပေါ်တက်အုံး ဖိုးကျော် ပပ ပါ တက်လေ။ ဟုတ် ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား တက်သွားပြီး ကျနော်ပါ အိမ်ပေါ်တက်ပြီး ကဲ […]

ဆရာမရဲ့ ခရေပန်းလေးကို ဘယ်သူချွေ

သူမနာမည်က ဝေဝေ.. ညကတစ်ညလုံး ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်ပေ။ သိပ်ချစ်ခဲ့ရတဲ့ ငယ်ချစ်ဦးက တွေ့ဖို့ချိန်းဆိုလာသဖြင့် အရင်ကအကြောင်းတွေ ပြန်တွေးမိပြီး အိပ်မပျော်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဆရာမလေး ဝေဝေ ဒီနေ့ကျောင်းကို ခွင့်တိုင်လိုက်သည်။ အိမ်ကယောက်ျားကိုလည်း လိုလိုမယ်မယ် ဒီနေ့ ကျောင်းက ဆရာမသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကျောင်းဆင်းလျှင် ကြေးအိုးဆိုင်မှာ ကြေအိုးဝင်စားမည်ဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ပြန်နောက်ကျနိုင်ကြောင်း ပြောခဲ့လိုက်သည်။ ထို့နောက် ချိန်းချက်ထားသော နေရာသို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ တက္ကစီတစ်စီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည်။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင် ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထားသော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည်။ ကားဘက်မှန်ထဲ ကို ခနခန လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသည် ။ မကြာပါ …. အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ခြင်းတောင်းလေးဆွဲလာသော ဆရာမ […]

မဆွတ်ခင်က ညွတ်ချင်နေတာလေ

စပါယ်ရေညီမလေး” “ရှင်..မမ” “ဘာလုပ်နေလဲဟေ့” “စာကျက်နေတယ်.မမ” “အေးငါအဝတ်လျှော်နေလို့.ထမင်းအိုးလေးထကြည့်ပါဦး” “ဟုတ်ကဲ့မမ” သင်းသင်းနှင့်စပါယ်ဖြူတို့ညီအမ နှင့်အဖေကြီးတို့အိမ်မှာနေရတယ်၊ ငယ်စဉ်ကတည်းကမိဘတွေမရှိကြလို့အဖိုးဖြစ်သူနှင့်လာနေတာလေ။ အခုသင်းသင်းအိမ်ထောက်ကျပြီ။ ဆယ်တန်းမအောင်လို့ညီမဖြစ်သူကို ဆယ်တန်းအောင်စေချင်လို့သာ စာကျက်ခိုင်းနေရတာ။ကျောင်းသာ ထားပေးရတယ်စီးပွားရေးကမပြည့်စုံဘူးလေ။ စပါယ်တောင်ဆယ့် ခြောက်နှစ်ဖြစ်ပြီ၊ကျမအသက်ကဆယ့်ရှစ်နှစ် ကျမကစပါယ်လောက်မလှပေမယ့်စပါယ်ထက်အသားဖြူတယ်။ ဒီအရွယ်ရောက်တော့ကျမမှာရည်းစားရှိတယ်။ ဟိုဘက်ရပ်ကွက်ကကိုလူအေးလေးမောင်မောင်လေ။ရိုးသားလို့ကိုချစ်တာရှင့်။သူက လည်းလက်ထပ်မယ်ချည်းပြောနေတာ။သူလည်းအဒေါ်အိမ်မှာနေ တယ်။ကုမ္ပဏီကားမောင်းတယ်လေ။လူကဖြူနွဲ့နွဲ့နှင့်စကားပြောကယဉ်ကျေးတယ်လေ။ အဲဒါနှင့်ကျမနှင့်သူလက်ထပ်လိုက် ကြတယ်။ညီမလေးနှင့်အဖေကြီးကတခန်းကျမတို့ကတခန်းပေါ့၊ အိမ်ထောင်ကျတော့အခန်းခွဲအိပ် တာလေ။စပါယ်ကကြောက်တတ်တယ်။ တစ်ယောက်တည်းမအိပ်ရဲဘူး။အိမ်ထောင်ကျတော့ကျမတို့ လင်မယားကထုံးစံအတိုင်းလိုးဖြစ်တာပေါ့ “သင်းးသင်းးအိပ်ရအောင်”” “အဖေကြီးတို့မအိပ်သေးဘူး” “မအိပ်သေးလည်းဘာဖြစ်လဲ၊ကိုအရမ်းပင်ပန်းနေလို့အိပ်ချင်နေပြီ” “အင်းပါကိုမောင်” “စပါယ်ရယ်မမတို့အိပ်တော့မယ်၊ညီမလေးတို့အိပ်ကြတော့” “ဟုတ်မမ” “လာလေသင်းသင်း”” “လာပါပြီ၊ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းကိုမသိဘူး” “ဟီးဟီး.မင်္ဂလာဦးညလေသင်း သင်း” “အဲဒါဘာလုပ်ရမှာလဲလို့” ကျမလည်းသိရက်သားနှင့်မေး လိုက်တယ် “အေး.ဟေ့လိုးမလို့ဟေ့လိုးမလိုး”အသံတိုးတိုးလေးလုပ်ပြီး ကျမကိုပြောတယ် “ခစ်..ခစ်..ခစ်” ကျမသူ့ပုံကိုကြည့်ပြီးရယ်မိတယ် လေ၊လင်မယားဖြစ်ပြီဆိုတော့လိုးလို့ရနေပြီလေ “ဟင်းနှော်ညီမလေးကြားမယ်” “ကြားကြားကွာ” “ကဲအိပ်တော့ဆိုပြီးကျမသူ့ဘေးနားအိပ်တယ်။သူကကျမကိုဖက်တော့ကျမလည်းပြန်ဖက်လိုက်တယ်။ ရင်တွေကတော့တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာ ပေါ့၊သူကနမ်းပြန်တယ်သူ့အနမ်းကိုပဲ ကျမကသာသာယာယာလေးခံယူလိုက်ရတယ်လေ။ ရင်ထဲမှာကုလားဘုရားပွဲလှည့်နေသလိုပဲ ။နှုတ်ခမ်းလေးတွေနမ်းရတာအရမ်းကောင်းပြီးပိပိထဲမှာရွစိကိုထိုးလို့ပေါ့။ ကိုယ့်ချစ်သူရဲ့အကြင်နာ တွေလေ။ […]

အသစ်အဆန်းထွင်လွန်းတဲ့ ယောက်ျား

ကျမနာမည် တင့်တင့်ထွေး..ထွေး လို့ပဲအတိုကောက်ခေါ်ကြတယ်။ အသက်က ၂၇ ထဲမှာပေါ့.. အိမ်ထောင်ကျတာ ၃ နှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ ယောက်ကျားက ကိုစိုးသူတဲ့။ ကားပွဲစားလုပ်တဲ့သူပါပဲ။ ကျမက ဆေးကုမ္မဏီတစ်ခုမှာ sale supervisor။ အိန္ဒိယကထုတ်တဲ့ ဆေးဝါးတွေကို ဖြန့်တဲ့အပိုင်းမှာလုပ်ရတယ်။ ကျမတို့ company က သာမာန် company တွေထက်ကြီးတော့ branch office တွေများတယ်။ တကယ့် ရုံးချုပ်က India မှာရှိတယ်။ ရန်ကုန်မှာ Main branch ထားပြီး အခုကျမနေတဲ့ နယ်မြို့လေးကတော့ လက်ခွဲပေါ့။ ဆက်မပြောခင် ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းတွေအကြောင်း အကြမ်းဖျဉ်းပြောပြမယ်။ ကျမက အသားအရမ်းမဖြူပေမဲ့ ဝင်းတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ ခြေသလုံးတွေ ပေါင်တန်တွေနဲ့ တခြားအတွင်းသားတွေက တရုတ်မတွေလို မဖြူပေမဲ့ဝင်းဝါပြီး ဆွဲဆောင်အားကောင်းတဲ့ အထဲမှာပါတယ်။ နောက် […]

ဖြူစင်သူ ကလေးမလေး

ကျွန်တော် ကိုမင်းနောင်ကို အတော် မကျေမနပ် ဖြစ်နေမိတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျွန်တော့်ပိုင်နက်ထဲက အစာကို လက်ရဲ ဇက်ရဲနဲ့ ငါက သူဌေးပဲဆိုတဲ့ အထာနဲ့ လုယူခဲ့တာကိုး။ သူဟာသူ ဘယ်လောက် ချမ်းသာချမ်းသာ၊ ကျွန်တော့်ထက် ဘယ်လောက်ဘဲ အဆင့်မြင့်မြင့်ပေါ့ ဒါမျိုးတော့ မလုပ်သင့်ပါဘူး။ အခုတော့ ကျွန်တော့်မှာ နေရခက် ထွက်ရခက်နဲ့ သူပေးထားတဲ့ လခကလဲ မနည်းဘူးလေ။ နောက်ပြီး ဆိုင်တစ်ခုလုံးမှာ ကျွန်တော် အခွင့်အရေး အရဆုံးပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို စော်ကားခဲ့တယ်။ စောက်ဂရုစိုက်စရာ မလိုဘူးဆိုတဲ့ အထာကို ပြခဲ့တယ်။ “အင်း…. ကိုမင်းနောင် ခင်ဗျား ကျွန်တော်နဲ့ တွေ့တော့မယ်….တောက်” ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ ကြိမ်းဝါးကာ တောက်ခေါက်ပေါင်းလည်းများလှပြီ ဒါပေမယ့် သူမကြားဘူး။ သူ့ရှေ့မှာတော့ ဘာမှမဖြစ်သလို ခပ်တည်တည်ပဲပေါ့။ မန္တလေးမှာ […]

ရေပိုက်ပြင်တဲ့ ကိုကို

သမီးဈေးသွားလိုက်ဦးမယ်နော် “” အေး အေး သမီး ဘယ်လောက်တောင်ကြာမှာလဲ “” ကြာမယ်ထင်တယ်အမေ ဆိုင်စောင့်ပေးရမယ်ထင်တယ် သွားပြီနော်အမေ့ “မိထားက ကိုယ့်အကြံနှင့်ကိုယ် ခပ်သွက်သွက် ထွက်လာခဲ့သည်။ အခုတလော အမေပုံမှန်မဟုတ်။ အဖေကလည်း ဒီတစ်ခေါက်ခရီးထွက်တာ ကြာနေသည်မဟုတ်လား။အမေ့အသက်က ၃၅ နှစ်သာဆိုသည်။ အသားဖြူသည်မို့ လှသည်။ နှုတ်ခမ်းပါးသည်။ မျက်ဝန်းညိုကြီးများဖြင့် အင်မတန်လှသည်။ တင်သားစိုင်ကြီးတွေက အိဝိုင်းနေသေးသည်။ ခါးကလည်းသွယ်သွယ်။ နို့တွေကလည်း စူဖြိုးလှသဖြင့် အဖေ့သူငယ်ချင်းများ တံတွေးမြိုချကြသည်ကို မိထားမြင်ဖူးသည်။သို့သော် အမေထိန်းသိမ်းခဲ့သည်သာ။ယခုတော့ အမေ ပုံမှန်မဟုတ်သည်ကို သတိထားမိသည်။မိထား ဈေးမသွားဘဲ အိမ်ထဲပြန်ဝင်ကာ ချောင်တစ်ခုထဲ ဝင်ပုန်းနေလိုက်တော့သည်။ သေချာအောင် စောင့်ကြည့်ရပေမည်။နာရီဝက်ခန့်ကြာသွားသည်။ မထူးခြား။ မိထားမနေနိုင်တော့။ အိမ်ထဲသို့ အသံမထွက်အောင် ဖွနင်း၍ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။” အင်းးးး အင်းးးး အင်းးး”မိထား ရုတ်တရပ် ကြားလိုက်ရသည့် […]

မာနတွေခဝါ ချခဲ့ရတဲ့ ပန်းကလေး

ကျမ နာမည်ကတော့ ပိုပိုပါ ။ကျမ ငယ်ရွယ်စဉ် ၉တန်းကျောင်းသူဘဝတည်းကပင် ကျမ အပျိုရည်ပျက်ခဲ့ရတယ်။ ကျမ ဘဝ ဆိုးလိုက် တာ ။မိန်းခလေးတွေ ဘဝဟာ အားမတန် မာန်လျှော့ ဆိုသလို ကျမ ဘဝက လူယုတ်မာ ဦးဘတင်လက်ထဲမှာ ပန်းကောင်း အညွှန့်ချိုးခံလိုက်ရတာ ခုထိ ရုန်းမထွက်နိုင်သေးပါဘူး။ ဖြစ်ပုံက ကျမ ဆယ်တန်းအပြီး မုဆိုးမ တစ်ယောက်ထဲ ရုန်းကန်ရင်း ပညာတွေသင်ပေးခဲ့တဲ့ အမေ့ ရွာကို ပြန်လာခဲ့တယ် ။ ငယ်ကလည်းငယ် အလှသွေးကြွယ်တဲ့အရွယ် ယောက်ျားတွေ မျက်စိကျလောက်တဲ့ တင်ဝိုင်းဝိုင်းကြီးကြီး ရင်ကြီးကြီးမောက်မောက် ခါးသိမ်သိမ်လေးနဲ့ လုံးကြီးပေါက်လှ လှချင်တိုင်းလှနေတဲ့ အပျိုရိုင်းလေးဆိုတော့ ရွာသားတွေ မျက်စိထဲ ကျမ ကို အတော်လေး မျက်စိကျနေကြသည်ပေါ့ရှင်။ ထိုအထဲ ရွာမျက်နှာဖုံး သူဌေး […]

ဆရာမြနှင့် သူရဲ့ ချစ်သူများ

ခင်လေးနှင့်ဇင်ဇင် အိမ်ပြန်ရောက်ပီးနောက်လွန်စွာပျော်ရွှင်နေကြသည်… ..ခင်လေးမှာ အမေဖြစ်သူကို သူရရှိခဲ့သောအောင်လက်မှတ်နှင့်ရိုက်ထားခဲ့သောပုံများပြသလေသည်.. ဒေါ်ခင်မမ..မျက်ရည်များကျရင်.သူမသမီးကို ဖက်လိုက်ကာ… “သမီးလေးတော်လိုက်တာ အမေမွေးရကြိုးနပ်တယ် ဟင့်”. . ထို့နောက် ခင်လေးရဲ့ဖုန်းမှ ပုံများကိုယူကြည့်ရာတွင်…. “ဟင်….”ဒေါ်ခင်မမ..လက်များပင်တုန်နေသည်… “အမေ ဘာဖစ်တာလဲ..”. . “ဒါ ဘယ်သူလဲသမီး”. .. ခင်လေးနှင့်ဇင်ဇင်နှစ်ယောက်ကြား ဆရာမြင့်ကိုမေးလေသည်.. “သမီးတို့ဆရာပါ အမေသိလို့လာ”. . “သိပါဘူး..ငယ်ငယ်လေးမိုအံသြတာပါ”. …သားမိနှစ်ယောက်အိပ်ယာဝင်ကြသည်. သမီးဖြစ်သူ၏ဖွံထွားကာစ ကိုယ်လုံးလေးနှင့်ချစ်စရာကောင်းသော မျက်နှာလေးက ခင်မမငယ်စဉ်ကလို.. ချောမောလှပလှလေသည်….. ….. အခန်း၃… …ခင်လေးနှင့်ဇင်ဇင်တို့စင်ကာပူမှာကျောင်းတတ်ရမည်ဖြစ်သည်… ဆရာမြက အားလုံးအကုန်ကျခံပီး… မအိက အားလုံးစီစဉ်ပေးရလေသည်… ဆရာမြကိုယ်တိုင်စင်ကာပူထိလိုက်ပို့မည်ဖြစ်၍..ခင်လေးတို့ပျော်နေကြပါသည်.. ..ဇင်ဇင်၏မိဘများက လေဆိပ်လိုက်ပို့သော်လည်း..ခင်လေးအမေလိုက်မလာပါ.. ..နှစ်နာရီလောက်ကြာခရီးစဉ်ဖြစ်၍. ဆရာမြအတွက်မထူးဆန်းပေမဲ့… ခင်လေးနှင့်ဇင်ဇင် ရင်ခုန်နေရသည်… သုံးယောက်တွဲခုံဖြစ်သည်… ခင်လေးက ပြတင်းမှန်ဘက်ထိုင်၍ဇင်ဇင်ကအလည်မှာ..ဆရာမြက ဘေးမှာ… လေယာဉ် စပျံသန်းချိန် ငြိမ့်ခနဲလှုပ်သွားသဖြင့်..ဇင်ဇင်ကလန့်ပီး ဆရာမြရဲ့လက်လာကိုင်လေသည်… […]

အထောက်ကောင်းတဲ့ ထောက်လှန်းရေးကိုကို

သူနဲ့ကျွန်တော်ဖြစ်ရပ်အမှန်လေးပါ ကျွန်တော်တို့က မေဂျာတူသူငယ်ချင်း သချာ် ဒုတိယနှစ်လေးတွေပေါ့ သူ့နာမည်က ရည်မွန် ရည်မွန်က သိပ်မလှပေမဲ့ အကိတ်ဗျ ကိတ်တာတောင် တစ်ကိုယ်လုံးမကိတ်ဘဲ ဖင်ပဲရွေး ကိတ်တဲ့ စော်လေးပေါ့ သူ့ကိုတွေ့တွေ့ချင်းမှာပဲ သူ့ဖင်ကိုထောက်လှမ်းရေးဆင်းခဲ့ရတာ အဲ့နေ့က ပထမနှစ်အောက်လို့ ဒုတိယနှစ်ဆက်တက်ဖို့ ကျောင်းအပ်တဲ့နေ့လေးပေါ့ သိကြတဲ့အတိုင်းပဲ လုယက်တိုးဝှေးပြီး အပ်ရတာ သူတိုးဝှေးရင်းနဲ့ သူ့ဖင်ကို ဝင်ဆောင့်မိတာပေါ့။ သူပြန်လှည့်ကြည့်တော့ တောင်းပန်ပါတယ်ပေါ့ နောက်ကတွန်းလို့ ဆောရီးပါပေါ့ ပထမတစ်ခါတော့ မတော်တဆဆောင့်မိတာဗျာ နောက်အခါတွေကျ နောက်ကနဲနဲတွန်းတာနဲ့ ကိုယ်က ခပ်ပြင်းပြင်းထောက်ကြည့်တာပေါ့ မျက်နှာပုံစံလေးက ချစ်စရာလေးလည်းမဟုတ် ချောတာလည်းမဟုတ်ဘဲ ဆက်စီစ် ဘက်ရောက်တယ်ပေါ့ ဝတ်ထားတာက အကျီက လက်ပြတ်လေး အပေါ်ပိုင်းက ဇာနဲ့ချုပ်ထားတာပါ ရင်ညွှန့်နားအထိပေါ့ ကိုယ်က သူ့အနောက်ကဆိုတော့ ဇာနဲ့ လှစ်ဟပြထားတဲ့ သူ့ကျောလေးရယ် တင်းကြပ်နေတဲ့ တင်ကိုကြည့်ရင်း […]