“ကိုဇော်ကြီး သမီးခရီးထွက်ဖို့ လိုတာတွေ ဝယ်ထားပေးဦး” ”သြော် ဟုတ်ဟုတ်ကဲ့ပါ မမလေး၊ မမလေးက ဘာနဲ့သွားမှာလည်း” ”ရှင် သြော် ကားနဲ့ပဲသွားရမှာ တောလမ်းလည်းဖြစ် ခရီးဝေးလည်းသွားရမှာဆိုတော့ အိမ်ကကား ယူမသွားတော့ဘူး” “ကျွန်တော် ပြင်ဆင်ထားလိုက်ပါမယ် မမလေး” ကိုဇော်ကြီးမှာ ဂျူလိုင်ထက် အသက်ကြီးသော်လည်း ဂျူလိုင်အား လေးစားမှုဖြင့် မမလေးဟု ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ မှာစရာရှိသည်များမှာ၍ ထွက်သွားသော အလှဘုရင်မလေး၏ သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှ တောင့်တင်းပြည့်ဖြိုးသော တင်စိုင် အိအိတင်းတင်းကြီးများကို ဇော်ကြီး မျက်စိကျွတ်ထွက်မတတ် ကြည့်နေမိသည်။ ဂျူလိုင် တစ်လှမ်း လှမ်းသွားတိုင်း တင်စိုင်ကြီးများက စည်းချက်ကျကျ တုန်ခါသွားသည့်အပြင် အင်္ကျီနှင့်ထဘီကြားမှ ခါးသားဝင်းဝင်းလေးက လက်ကနဲ လက်ကနဲ ဖြစ်သွားသေးသည်။ ”ဟဲ့ဇော်ကြီး သမီးခရီးထွက်မှာတဲ့ အဆင်အပြေဆုံး ကားစီစဉ်ပေးလိုက်” ”သြော် ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီလေး ခုပဲ ဂျူလိုင်လာပြောသွားတာ ကားကတော့ expressတော့မရှိဘူး သီးသန့်ငှားတဲ့ ဆလွန်းပဲရမှာ အပြန်လည်း ကြိုပြောရင် ကျွန်တော်စီစဉ်ပေးလို့ရပါတယ်။ သန်ဘက်ခါနံနက် ၇နာရီစထွက်မှာ ဟိုကိုညနေ၅ခွဲ၆လောက် ရောက်မယ်ဗျ” ”အေးအေး မင်းပဲ စီစဉ်ထားလိုက်” ဇော်ကြီးမှာ ဂျူလိုင်တို့အိမ်မှ အလုပ်သမား မဟုတ်သော်လည်း ဂျူလိုင့်အဖေကုမ္ပဏီတွင် ၈နှစ်ခန့် အလုပ်လုပ်လာသဖြင့် ဂျူလိုင်တို့နှင့် အတော်ရင်းနှီးသည်။ အသက်၄၂နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး ဂျူလိုင်တို့အိမ်သို့ ပစ္စည်းလာသယ်တိုင်း ဂိုထောင်နှင့်ကပ်လျှက် လသာဆောင်တွင် လှမ်းထားလေ့ရှိသည့် ဂျူလိုင့်ဘော်လီလေးများကို ကိုင်၍ ဂျူလိုင့်ပင်တီနုနုလေးများဖြင့် လီးကိုအုပ်ကာ ဂွင်းထုလေ့ရှိသည်။ ဇော်ကြီးမှာ ဂျူလိုင့်ကို စတင်မြင်မြင်ခြင်းကပင် မြင်သူငေးလောက်သည့် အလှဘုရင်မလေးကို စိတ်ထဲမှ အကြိမ်ကြိမ် ပြစ်မှားခဲ့မိသည်။ ယခုလည်း ပစ္စည်းလာသယ်ရန် ရောက်လာခြင်းဖြစ်၍ ၃ထပ်သို့ တက်လာခဲ့သည်။ ဇော်ကြီးအတွက် ကံကောင်းပြန်ပြီ။ လှမ်းထားသော အဝတ်များထဲတွင် အသားရောင်နုနု ဆွဲသားဇာဘော်လီလေးနှင့် အဖြူရောင်ချိတ်၅ခုတပ် ဇာဘော်လီလေးတို့ကို တွေ့လိုက်သည်။ မျက်လုံးကို ဝေ့ကြည့်လိုက်ရာ အဖြူရောင်ဆွဲသား ပင်တီနုနုလေးတစ်ထည်ကိုပါ တွေ့လိုက်သည်။ ဇော်ကြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့။
ဂျူလိုင့်ဘော်လီ အသားရောင်လေးကို ရင်ပုံခွက်နေရာမှကိုင်၍ မျက်နှာတွင်အပ်ကာ အားရပါးရ ရှူရှိုက်လိုက်သည်။ မွှေးပျံ့နေသော ရနံ့သင်းသင်းလေးက ဇော်ကြီး၏ တစ်ထပ်တည်းသော ပုဆိုးအောက်မှ လိင်တံကို တောင်မတ်လာစေသည်။ ဇော်ကြီးမှာ ဂျူလိုင့်အလှကွန်ယက်တွင် မိခဲ့သော ယောက်ျားပေါင်းများစွာအနက်မှ အရေးမပါသော အညတရ တစ်ယောက်သာဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုအလှဘုရင်မလေးက လွန်ခဲ့သော၅ရက်ကပင် လူကုံထံအသိုင်းအဝိုင်းထဲမှ လူရည်သန့်တစ်ဦးနှင့် စေ့စပ်သွားခဲ့သည်။ စေ့စပ်ပွဲနေ့တွင် ဧည့်သည်များကို ဧည့်ခံရင်း ပန်းရောင်ဝတ်စုံလေးဖြင့် အလှကြီးလှနေသည့် ဂျူလိုင်ကိုကြည့်ရင်း ဇော်ကြီး စိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်မိသည်။ ဧည့်ခံပွဲပြီးပြီးချင်းပင် ဂျူလိုင့်ပန်းရောင်ဝတ်စုံလေးအထက်မှ ပေါ်နေသော နုညံ့ဝါဝင်းနေသည့် ပုခုံးသားလေးများနှင့် နို့ညှာလေးကိုမှန်း၍ စိတ်ထဲမှ ဂျူလိုင်အား မလှုပ်နိုင်အောင် ကြိုးတုပ်ကာ အကြိမ်ကြိမ် စိတ်မှန်းဖြင့် မုဒိမ်းကျင့်နေမိခဲ့သည်။ ဇော်ကြီး အတိတ်ကို ပြန်တွေးနေရာမှ ယခုရရှိထားသည့် အခွင့်အရေးကို သတိပြန်ရလာသည်။ ဂျူလိုင်မှာ သတို့သားလောင်းနှင့် ခရီးထွက်ပြီးပြန်လာ၍ မကြာမီပင် လက်ထပ်လျှင် လက်ထပ်မည်ဖြစ်၍ နောက်ဆိုလျှင် ယခုကဲ့သို့ အခွင့်အရေး ရချင်မှရပေတော့မည်။ ဇော်ကြီး ဂျူလိုင့်ဘော်လီလေးကို အငမ်းမရရှူရှိုက်ရင်း ဂျူလိုင့်ပင်တီလေးကို ပုဆိုးအောက်သို့ထည့်ကာ လီးတံကို လုံအောင်ပတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ရှေ့တိုးနောက်ငင် စလုပ်တော့သည်။ နုညံ့လွန်းသော ပင်တီအသား ပျော့ပျော့လေးက ဇော်ကြီး၏လီးတံကြီးတစ်လျှောက် ကောင်းလွန်းသော အထိအတွေ့ကို ပေးစွမ်းနေသည်။ ဇော်ကြီး၏လက်ကလည်း ဂျူလိုင့်ဘော်လီရင်ပုံခွက်၏အောက်မှ နို့သီးလေး များထိနေမည့်နေရာကို လက်မဖြင့် ပွတ်နေမိသည်။ ဇော်ကြီး၏စိတ်ထဲတွင်တော့ အလှဘုရင်မ၊ အိန္ဒြေရှင်မလေး ဂျူလိုင်အား မလှုပ်နိုင်အောင်ချုပ်၍ မုဒိမ်းကျင့်နေမိသည်။ ဇော်ကြီးအထင် ကျွဲကောသီး တခြမ်းစာခန့်ရှိမည့် ဂျူလိုင့်နို့အုံ တင်းတင်းအိအိကြီး နှစ်အုံကိုလည်း စိတ်ကူးဖြင့် ကိုင်နေမိသည်။ ဂျူလိုင်အား ဂိုထောင်ထဲရှိ ပစ္စည်းဖာပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက် ချုပ်ထားပြီး နောက်မှနေ၍ ဂျူလိုင့် အဖုတ်လေးထဲသို့ လီးကိုစိတ်ကူးဖြင့် ထည့်နေမိသည်။ ဂျူလိုင့်အော်သံ ငိုသံများက ဇော်ကြီးကို ပိုစိတ်ကြွစေသည်။ ”အအအအားးးရှီးးးထွက်ပြီ ဂျူလိုင်ရယ် ဟားဟား မင်းအပျိုဘဝကို ငါရသွားပြီ အအရှိးးးးးးးးး” ဇော်ကြီး ဂျူလိုင့်ပင်တီလေးအား လျှင်မြန်စွာဖယ်လိုက်ပြီး သုက်ရည်များကို ဧပရယ့်ကိုယ်ထဲသို့ စိတ်ကူးဖြင့် ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
”တီတီးးးးးးးးးးးတီတီတီးးးးးးးးးး” အောက်မှပစ္စည်းသယ်ရန် စောင့်နေသောကားက စိတ်မရှည်တော့သဖြင့် ဟွန်းတီးတော့သည်။ ”လာပြီဗျို့ ဒီမှာပစ္စည်းရှာနေရလို့” ဇော်ကြီး ဂျူလိုင့်အဝတ်အစားများကို အဝတ်တန်းတွင် စနစ်တကျ ပြန်လှမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ပစ္စည်းဖာကိုထမ်းကာ အောက်သို့ ပြေးဆင်းလာခဲ့တော့သည်။ အချိန်၁၀နာရီခွဲခန့် ကားစီးပြီးနောက် ဂျူလိုင်နှင့်ကောင်းမြတ်တို့ နယ်မြို့လေးသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ”အင်း လူလည်း နွမ်းချိနေပြီ ရေချိုးလိုက်ဦးမှ” ဟင်းဟင်း သူဂျူလိုင့်ကို ရည်းစားစကား စပြောတော့ ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ စာအုပ်ကြီးက လက်ကကိုင်လာသေးတယ် မျက်နှာကြီးကလည်းနီလို့ ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမဆင့် ပြောချလိုက်တာလေ။ ဒါပေမယ့် ခုတော့ အဲဒီကောင်က ဂျူလိုင့်ရဲ့ အချစ်ရဆုံးချစ်သူ ဖြစ်လာပြီလေ။ သြော်….သိပ်ချစ်ရတဲ့ ကိုရယ်လေ။ ကို့ပုံစံက ပိန်ပိန်ပါးပါး အသားဖြူဖြူနဲ့ ရုပ်ကတည်တည်တံ့တံ့လေးမို့ ဂျူလိုင်နှင့်လိုက်ဖက်သည်ဟု ပြောကြသည်။ ကို့အကြောင်းတွေ စဉ်းစားရင်း ရေပန်းအောက်တွင် ရပ်နေမိသည်မှာ အတော်ကြာသွားသည်။ ရေပန်းကိုပိတ်၍ တဘက်တစ်ထည်ပတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့သည်။ “အင်း ငါ့အသားလေးက ဖြူဥနေတာပဲ ဟင်းဟင်း ကိုကတော့ ကြည့်ချင်မှာပေါ့ အချိန်ဆွဲထားလိုက်ဦးမယ်” ဂျူလိုင်ရေချိုးပြီး ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် အခန်းထဲမှ မှန်ရှေ့တွင် တစ်ယောက်တည်း စဉ်းစားခန်း ဖွင့်နေမိသည်။ ”အင်း အင်္ကျီက အပါးပဲဝတ်မှာဆိုတော့ ဘော်လီဝတ်လိုက်ပါမယ်လေ” ဂျူလိုင် ဖြောင်းစင်းသွယ်တန်းနေသော ပေါင်တံဝင်းဝင်းလေးတလျှောက် အသားရောင်ပင်တီလေးကို ဆွဲတင်လိုက်သည်။ အိစက်လုံးဝန်းနေသော တင်စိုင်တင်းတင်းကြီးနှစ်လုံးတွင် ပင်တီလေးက ကွက်တိကပ်သွားသည်။ ထို့နောက် ချိတ်၅ခုတပ် အသားရောင်ဘော်လီလေးကို ပုခုံးပေါ်သို့ ကြိုးတင်လိုက်ပြီး မို့ဝန်းတင်းအိနေသော ရွှေရင်အစုံအား ဘော်လီရင်ပုံခွက်တွင် အံကျဖြစ်အောင် ထည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဘော်လီချိတ်များကို တစ်ချိတ်ချင်း သေချာတပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တင်းရင်းနေသော ဘော်လီအား အံကျဖြစ်သွားအောင် ပြုပြင်လိုက်သည်။ ဖြူဝင်းနေသော ရင်ညွှန့်နှစ်မွှာက ဘော်လီပေါ်မှ လျှံထွက်နေသည်။ ထို့နောက် အစိမ်းရောင်နုနု ထဘီပွင့်ရိုက်အပျော့လေးကို တင်းနေအောင် ဝတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ရင်အပေါ်ပိုင်းတွင် ဇာစဖြစ်သည့် အစိမ်းရောင် လက်ပြတ်လေးကို တင်းယင်းစွာ ဝတ်လိုက်သည်။
ပုခုံးပေါ်တွင် တင်းနေသော ဘော်လီကြိုးနှစ်ချောင်းနှင့် အင်္ကျီအောက်မှ ရင်ညွှန့်လေးမှာ ယောက်ျားများကို လည်ပြန်ငေးစေလောက်သည်။ စိတ်တိုင်းကျ အလှပြင်ဆင်ပြီးနောက် ဂျူလိုင် မှန်ထဲမှပုံရိပ်ကို ကျေနပ်စွာကြည့်ပြီး အခန်းပြင်သို့ ထွက်ခဲ့သည်။ “ကိုရေ လမ်းသွားလျှောက်ရအောင်” “ဟာ ချစ်က တကယ်ကို လှနေတာပဲ သူများတွေ ကြည့်ကုန်တော့မယ်” ”သြော် ကြည့်တာများ ကြည့်ပစေပေါ့ ကိုကလည်း ဟင်းဟင်း” ”ဟာ ဟျောင်တွေ ဟိုမှာကြည့်စမ်း လီးတဲ့ကွာ အသားဖြူဖြူလေး အိုးလေးကလည်း တင်းနေတာပဲကွာ” ”ဟျောင့် လန်းလှချည်လားဟ” ”တောက် အဲ့လိုဆော်လေးသာ လေးဖက်ကုန်းခိုင်းပြီး မုဒိမ်းကျင့်လိုက်ရလို့ကတော့ ရှိးးးပြောရင်း လီးတောင် တောင်တယ်” ”အေးကွာ အိုးတွေက ရှယ်ပဲ ရုပ်ကလည်းချော ဖင်ထောင်ခိုင်းပြီး ဖင်လိုးလိုက်ရလို့ကတော့” ဂျူလိုင်၏ သေးကျင်သောခါးလေးနှင့် လုံးဝန်းပြည့်ဖောင်းသော ဖင်သားများကိုကြည့်ရင်း လူတစ်စု စိတ်ကြွနေကြသည်။ ဂျူလိုင်ကတော့ အကြည့်ခံရပေါင်းများပြီဖြစ်၍ ဂရုပင်မစိုက် မျက်နှာလေးမော့ကာမော့ကာနှင့် ပြုံးရယ်ရင်း လမ်းလျှောက်နေသည်။ ဂျူလိုင် ခြေလှမ်းတစ်လှမ်း လှမ်းတိုင်း ပြည့်တင်းနေသော အိုးများက စည်းချက်ကျကျ ညင်ညင်သာသာလေး လှုပ်ရှားသွားသည်။ ဆေးမဆိုးပဲ ပန်းရောင်ရဲနေသော နှုတ်ခမ်းလေး၊ ဖြူဝင်းနေသော အသားအရေ၊ လှပသွယ်စင်းသောနှာတံ၊ ကြည်လဲ့နေသောမျက်လုံး၊ ကျက်သရေ ရှိလွန်းလှသော ကိုယ်ဟန်ကျော့ကျော့တို့ကြောင့် ထိုသူတို့ ငေးတာမဆန်းပေ။ ဆရာဝန်မလေး ဒေါ်ဂျူလိုင်နှင့်ဦးကောင်းမြတ်တို့ နှစ်ယောက်မှာ နယ်မြို့လေးတစ်မြို့မှ ဆွေမျိုးများထံသို့ လာလည်ရင်း အရေးကြီးကိစ္စ ပေါ် လာခြင်းဖြစ်သည်။ ဒေါ်ဂျူလိုင်နှင့်ဦးကောင်းမြတ်တို့မှာ လေးစားမှုဖြင့်သာ ဦးဒေါ်တပ်ခေါ်ရသော်လည်း အမှန်မှာ နှစ်ဦးစလုံးမှာ အသက်၂၅နှစ်ခန့်သာ ရှိသေးသည်။ စေ့စပ်ထားသည်မှာလည်း ၁ပတ်ခန့်သာရှိသေးသည်။ ကိုယ်က နယ်ရှိ ဆွေမျိုးများထံသို့ ဇနီးလောင်းလေးကို မိတ်ဆက်ပေးချင်သဖြင့် ဘုရားဖူးရင်း တစ်ခါတည်း ဝင်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ကောင်းမြတ်မှာ ကျောက်မျက်ကုမ္ပဏီတစ်ခုကို ဦးစီးနေသူဖြစ်ပြီး ဂျူလိုင်မှာ ဆရာဝန်မလေးတစ်ဦးဖြစ်သည်။
မိဘချင်း ရင်းနှီးသဖြင့် နှစ်ဦးမျက်မှန်းတန်းမိကြရာမှ မကြာမီပင် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး မေတ္တာသက်ဝင်ကြသဖြင့် ၆လခန့်အကြာတွင် စေ့စပ်လိုက်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ မိဘများမှာလည်း ကောင်းမြတ်နှင့်ဧပရယ်တို့အား နှစ်ဖက်ကြိတ်၍ သဘောတူထားရာမှ ကာယကံရှင်များက မခွဲနိုင်မခွာနိုင် ဖြစ်နေကြသဖြင့် အရာရာအဆင်ပြေသွားခဲ့သည်။ ဂျူလိုင်မှာ ကျောင်းတက်နေစဉ်က မယ်ဘွဲ့ကို နှစ်ကြိမ်ရဖူးရာ ပိုးပန်းသူများစွာအနက်မှ ကောင်းမြတ်ကို ရွေးချယ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဂျူလိုင်မှာ အရပ်၅ပေ၅လက်မကျော်ပြီး ဖြူဝင်းနေသော အသားအရေနှင့် သူ့နေရာနှင့်သူ ပြည့်တင်းနေသော ကိုယ်ဟန်ရှိသည့်အပြင် ရုပ်ရည်မှာလည်း ချောမောပြေပြစ်လွန်းသဖြင့် ယောက်ျားသားများမှာ ဘေးတွင်ပိုင်ရှင်ပါသည်ကိုပင် ဂရုမစိုက်နိုင်ပဲ ဂျူလိုင်အား ငမ်းလေ့ရှိသည်။ ဂျူလိုင့်ရင်အုံသားများမှာ လုံးဝန်းတင်းအိနေသည့်အပြင် သေးကျင် နွဲ့နှောင်းလွန်းသောခါးလေးနှင့် ခါးနွဲ့လေးအောက်မှ လုံးဝန်းတင်းယင်းပြီး တစ်လုံးတစ်ခဲကြီး ဖြစ်နေသော တင်သားစိုင်အိအိကြီးနှစ်လုံးမှာ မြင်သူငေးရလောက်သည်။ ဂျူလိုင်မှာ စကားပြောလျှင်လည်း အိန္ဒြေရရ တိုးတိုးညင်းညင်းလေး ပြောတတ်သည်။ လမ်းလျှောက်ပုံကအစ ချမ်းသာသော အသိုင်းအဝိုင်းမှ ကြီးပြင်းလာသူပီပီ ယဉ်ယဉ်လေး လျှောက်တတ်သည်။ ထိုမြို့လေးတွင် ဂျူလိုင်အား အကြီးအကျယ် မျက်စိကျနေသော ကူလီကျော်ကြီးတို့အုပ်စုမှာ ဂျူလိုင်အား မြင်မြင်ချင်းပင် ပြောမဆုံးအောင် ဖြစ်နေကြသည်။ ဒီနေ့ ကိုကမြို့လေးထဲမှ ငယ်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နှင့် တွေ့သဖြင့် လိုက်သွားသည်။ ဂျူလိုင်ကိုမူ အမျိုးများနှင့် ရင်းနှီးအောင်ထားခဲ့သည်။ ”အမဖြိုး ဒီနားမှာ မိတ္တူဆိုင်ရှိလား စာရွက်မိတ္တူ ကူးစရာရှိလို့” ”သြော်ညီမလေး ဂျူလိုင် ပျင်းနေပြီလား မိတ္တူဆိုင်က ဈေးကားနဲ့သွားရမှာ အမအားမှ ကူးထားပေးမယ်လေ”ကို့အမဝမ်းကွဲက ဂျူလိုင်အား အားနာဟန်ဖြင့် အဝတ်လျှော်စက်ဘေးမှ လှမ်းပြောသည်။ ”ရပါတယ်ရှင့် ဂျူလိုင်ကိုယ့်ဟာကိုပဲ သွားလိုက်ပါမယ်”ဈေးကားမှာ လိုင်းကားပုံစံမျိုးဖြစ်ပြီး ခုံလုံးဝမပါပါ ဈေးသည်များသာ များသောအားဖြင့် စီးကြခြင်းဖြစ်၍ လူအလွန်ကြပ်သည်။ ဂျူလိုင်ဝတ်ထားသည်က လိမ္မော်ရောင် ဝမ်းဆက်ဖြစ်သည်။ ရင်ဖုံးခါးတိုလေးကို ကိုယ်နှင့်ကွက်တိဝတ်ထားသဖြင့် ရင်နှစ်မွှာက တင်းနေသည်။ တင်သားနှစ်လုံးမှာလည်း ထဘီတင်းတင်းလေးအောက်မှ လုံးဝန်းစွာ ရုန်းကြွနေသည်။ ရင်ဖုံးအင်္ကျီနောက်ကျောမှ တင်းရင်းနေသော ချိတ်၅ခုတပ် ဘော်လီအရာလေးကို တွေ့နေရသည်။
သေချာစူးစိုက်ကြည့်လျှင် ဘော်လီချိတ်များကိုပါ ဖောက်ထွင်းမြင်နိုင်သည်။ ”ဟျောင့် ဟိုမှာ ငါတို့ရဲ့နတ်သမီး အကိတ်လေးလာပြီ” ”တောက် အိုးကြီးတွေက လုံးပြီးတင်းနေတာပဲကွာ လိုးလိုက်ရလို့ကတော့” ကျော်ကြီးတို့အုပ်စု ဂျူလိုင်အား နောက်ယောင်ခံ လိုက်လာကြသည်။ ”ဟျောင့် သူ့အဆင့်အတန်းနဲ့ ဈေးကားစီးမလို့တဲ့ကွာ ငါတို့တော့ ပွတာပဲ” ”ဟျောင့်တွေ အခွင့်အရေးရရင် လက်မလွတ်ဘူးနော် မလွှဲစေနဲ့” ဂျူလိုင် ကားပေါ်တက်၍ အလယ်ရှိ လက်ကိုင်တန်းကို ဆွဲထားရာ လုံးတင်းနေသော တင်သားနှစ်လုံးမှာ နောက်သို့ကော့နေပြီး သေးသွယ်သောခါးလေးမှာလည်း အင်္ကျီကြားမှ လက်၂လုံးခန့် ပေါ်နေသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏ နောက်တည့်တည့်တွင် နေရာယူလိုက်ပြီး ကျန်၄ယောက်က ဂျူလိုင်၏ပတ်လည်တွင် ဖာသိဖာသာ နေရာယူထားလိုက်ကြသည်။ ဂျူလိုင်၏အင်္ကျီမှာ ခါးတိုဖြစ်၍ ခါးပတ်ပတ်လည် ပေါ်နေသည့်အပြင် အချို့နေရာများတွင် လက်၄လုံးခန့်အထိ ပေါ်နေသည်။ ကျော်ကြီး လုပ်ငန်းစတော့သည်။ ဂျူလိုင်၏ တင်သားနှစ်လုံးအား လီးဖြင့် ဖိထောက်ထားလိုက်သည်။ ပုဆိုးတစ်ထပ်သာ ဝတ်ထားသောကြောင့် လီးမှာ ဂျူလိုင်၏ အိစက်တင်းရင်းသော တင်သားကြီးနှစ်လုံးကို ထိထိမိမိခံစားရသည်။ ဂျူလိုင်ကတော့ ချွေးနံ့များ နံစော်လှသဖြင့် အာရုံများနေရာ သတိမထားမိ။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏ကျောပေါ်မှ ဘော်လီချိတ်များကို လက်ဖြင့်စမ်းသပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် လီးဖြင့် ဂျူလိုင်၏ဖင်အား ပိုမိုဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ ဂျူလိုင်သတိထားမိသွားပြီး အနေခက်လှသော်လည်း ပြသနာမဖြစ်ချင်သဖြင့် မသိဟန်ဆောင်နေလိုက်သည်။ ကျော်ကြီးကတော့ ကမ်းတက်လာပြီး ပုဆိုးကို လီးပေါ်အောင် လှန်တင်လိုက်ပြီး ဂျူလိုင့်ဖင်ကြားကို ဖိသွင်းထားလိုက်သည်။ ယခုဆိုလျှင် ကျော်ကြီး၏လီးကြီးမှာ ဂျူလိုင့်ဖင်သားအိအိကြီးများကို အရှိအတိုင်းနီးပါး ခံစားနေရပြီ။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင့်ခါးနွဲ့နွဲ့လေးကိုပါ လက်နှစ်ဖက်နှင့်စုံကိုင်၍ တစ်ချက်ချင်း ညှောင့်ပေးနေသည်။ ကျော်ကြီး၏လီးက ကြီးသလို ဂျူလိုင်၏ထဘီမှာလည်း အပါးအပျော့မျိုး ဖြစ်သည့်အပြင် ပင်တီပါ အပါးလေးဝတ်ခဲ့သဖြင့် ဂျူလိုင့်ဖင်ကြားထဲသို့ ကျော်ကြီး၏လီးတံကြီးမှာ အမြှောင်းလိုက် ဖိဝင်နေရာ ဂျူလိုင်လှည့်၍ ရန်တွေ့လိုက်ချင်သော်လည်း တတ်နိုင်သလောက် ပြသနာမဖြစ်တာ အကောင်းဆုံးပါပဲလေဟု တွေးကာငြိမ်နေလိုက်သည်။
ကိုယ်တိုင်က လူပုံအလယ်တွင် ရှက်၍ မပြောရဲသည်ကလည်းပါသည်။ ကားမှာ ၁၅မိနစ်ခန့် မောင်းရမည်ဖြစ်၍ ကျော်ကြီးအတွက် ကံကောင်းသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ကျော်ကြီးက တစ်ချက်ချင်း ညှောင့်ရင်း ဘေးကို အကဲခတ်ကြည့်သည်။ ဘေးမှ တပည့်လူမိုက် ၄ယောက်က ကျော်ကြီးကို ဆက်လုပ်ဆိုသည့် သဘောဖြင့် မျက်စိမှိတ်ပြသည်။ ကျော်ကြီး အဆင့်တက်လာသည်။ ဂျူလိုင်၏ခါးလေးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဖက်ထားပြီး ကျောပေါ်မှ ညာလက်က တဖြည်းဖြည်း ဂျူလိုင့်ချိုင်းကြားဆီ ရောက်လာသည်။ ဂျူလိုင်ရှေ့တွင်လည်း ကျော်တို့လူစုထဲမှ တစ်ယောက်က ကျောပေးပီး ကပ်ရပ်နေသဖြင့် ဂျူလိုင်လှုပ်မရ။ ကျော်ကြီးရဲ့ညာလက်ကလည်း ဂျူလိုင်ချိုင်းဆီသို့ ရောက်လာသည်။ ဂျူလိုင်မှာ ညာလက်ဖြင့် ကားအလယ်မှတန်းကို ကိုင်ထားသဖြင့် ညာလက်က မြှောက်နေသည်။ ဂျူလိုင်မှာ ကျော်ကြီ၏လက် လူကြားထဲမှ ကြပ်ညှပ်၍ တိုးဝင်လာသည်ကို သိသော်လည်း မကြာပါဘူးလေဟု တွေးကာ အောင့်ခံနေလိုက်သည်။ ဂျူလိုင်၏နို့နှစ်အုံမှာ ရှေ့မှကျော်ကြီးတို့ လူ၏ကျောတွင် အနည်းငယ် ဖိမိနေသည်။ ကျော်ကြီး၏လက်မှာ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဂျူလိုင်၏ မို့တင်းဆူဖြိုးသော ညာဖက်နို့အုံပေါ်သို့ ရောက်လာသည်။ ဂျူလိုင်မှာ မျက်နှာမထားတတ်သဖြင့် ခေါင်းမော့၍ ကားအပြင်သို့ သတိမထားမိဟန်ဖြင့် ကြည့်နေလိုက်သည်။ မကြာပါ ကျော်ကြီး၏လက်က ဂျူလိုင့်နို့အုံအား မိမိရရကိုင်မိသွားပြီး မသိမသာ ဆုပ်နယ်နေသည်။ ဂျူလိုင်၏ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကလည်း ကျော်ကြီးကို ထွေးအိသော အထိအတွေ့ကို ပေးစွမ်းနေသည်။ ကျော်ကြီးလက်တစ်ဖက်က ဂျူလိုင်၏အင်္ကျီနှင့် ထဘီကြား လွတ်နေသော ခါးသားဝင်းဝင်းမွတ်မွတ်လေးကို ဖက်ထားပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က ဂျူလိုင်၏တင်းအိနေသော အပျိုနို့ နုနုထွတ်ထွတ်ကြီးကို ကိုင်ညှစ်နေသည်။ ဘော်လီက အပျော့စား ဇာဘော်လီ ဝတ်ထားသဖြင့် ဂျူလိုင့်ရင်ဘတ်တွင် ကျော်ကြီး၏ လက်ကြမ်းကြီးကို ထိထိမိမိ ခံစားမိနေသည်။ ထို့ပြင် ကျော်ကြီးကလည်း ဂျူလိုင်၏ နုထွားတင်းအိလှသော အသားစိုင်များကို အရှိအတိုင်းနီးပါး ခံစားနေရသည်။ ဂျူလိုင်မှာ ကျော်ကြီး၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ ရေက်နေသလို ဖြစ်နေသည်။ ကျော်ကြီးမှာ ဂျူလိုင့်နို့အုံသား တစ်အုံလုံးကို မိမိရရကြီး ခံစားမိသည့်အပြင် နို့သီးခေါင်းလေး ရှိမည့်နေရာအား ဖိချေပေးလိုက်သည်။
ဂျူလိုင်မှာ မိမိဧ်ရင်သားတစ်အုံလုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် အကိုင်ခံနေရသဖြင့် အလွန်နေရခက်နေသည်။ ကျော်ကြီးကလည်း အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်မခံသေး သေးကျင်လွန်းသော ဂျူလိုင့်ခါးနွဲ့နွဲ့လေးကို ဆွဲဖက်ထားရာ ဂျူလိုင်၏ တင်းရင်းလုံးဝန်းနေသော တင်စိုင်အိအိတင်းတင်းကြီး နှစ်လုံးမှာ ကျော်ကြီး၏ပေါင်ခြံနှင့် ဖိကပ်မိနေသည်။ ကျော်ကြီးမှာ ပုဆိုးကို လှန်တင်ထားသောကြောင့် လီးတန်ကြီးမှာ ဂျူလိုင်၏ ဖွံ့ထွားလှပသော ဖင်တုံးကြီးနှစ်တုံးကြားတွင် အမြောင်းလိုက် ရောက်နေသည်။ ဂျူလိုင်မှာ ရှက်လွန်းသဖြင့် လှပသောမျက်နှာနုနုလေးမှာ နီရဲနေသည်။ ဂျူလိုင် ကိုယ်ကိုစောင်း၍ ရုန်းထွက်ရန် ကြိုးစားလိုက်သော်လည်း ကျော်ကြီး၏ လီးတန်ကြီးအား ပိုတောင်လာအောင် ဖိပွတ်ပေးသလို ဖြစ်နေရာ ကျော်ကြီး၏လီးတံကြီးမှာ ဂျူလိုင့်ဖင်တုံးများ၏ နုညံ့အိစက်မှုကို တဝကြီးခံစားနေရသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်အား ရင်ခွင်ထဲထည့်၍ လီးဖြင့်ထောက်ထားပြီး လည်ကုပ်ဝင်းဝင်းလေးအား ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်နမ်းတော့သည်။ ဂျူလိုင်နို့နှစ်လုံးကိုလည်း မိမိရရကြီး စိတ်တိုင်းကျကိုင်ကာ ဆုပ်နယ်တော့သည်။ ထို့ပြင် အောက်ကလည်း လိုးနေသလိုမျိုး လီးဖြင့် ဂျူလိုင့်ဖင်ကို ညှောင့်ပေးနေရာ ဆရာဝန်မလေး ဂျူလိုင်မှာ ကျော်ကြီး၏ အဝတ်မချွတ်ပဲ လိုးခြင်းခံနေရသလို ဖြစ်နေသည်။ ကျော်ကြီး၏ လက်များကလည်း ဂျူလိုင့်နို့များကို ကိုင်ရုံဖြင့် အားမရပဲ ပေါင်ကြားသို့ ရောက်လာသည်။ တစ်ခါတစ်ခါ ကျော်ကြီး နောက်မှညှောင့်လိုက်လျှင် ဂျူလိုင်၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ သိသိသာသာကြီးကို တုန်တုန်သွားသည်။ ဂျူလိုင်မှာလည်း မိမိ၏အသားစိုင်များကို သူစိမ်းယောက်ျားကြီးတစ်ဦးက ကိုင်ချင်တိုင်းကိုင်နေသောကြောင့် ပိပိလေးထဲမှ စိုစိစိဖြစ်လာသည်။ ကျော်ကြီး၏လီးတံကြီးက ဂျူလိုင့်ဖင်ကြားတွင် ကွက်တိကိုဝင်နေရာ ဂျူလိုင်မှာဖင်သားများကို အလိုလို ကျုံ့ထားမိသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏ နို့နှစ်အုံလုံးကို ညာလက်ဖြင့်ကိုင်၍ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်ထားသည်။ ထို့ပြင် ဂျူလိုင့်အင်္ကျီမှာလည်း ကျော်ကြီး၏ကောင်းမှုကြောင့် အင်္ကျီနှင့်ထဘီကြား လက်တစ်ဝါးစာကျော်ကျော် ပေါ်နေသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင့်ဖင်ကြီးအား ကိုင်ညှစ်နေသည့်အပြင် တစ်ခါတစ်ခါ ဂျူလိုင်၏ပေါင်ရင်းနားထိ ခွဲထားသော ထဘီစကတ်လေးထဲသို့ လက်နှိုက်လာသည်။ ဂျူလိုင် သည်းမခံနိုင်တော့။ ပေါင်နှစ်လုံးကို လိမ်ယှက်လိုက်ပြီး နောက်သို့လှည့်ကာ ”ရှင်လွန်လာပြီနော် ကျွန်မအော်လိုက်ရမလား” ဂျူလိုင်၏ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ ကျော်ကြီးက လက်ကို ဂျူလိုင့်ပေါင်ကြားမှ ရုတ်လိုက်သော်လည်း အလျှော့တော့မပေး။
လက်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဂျူလိုင်နို့တွေကို ကိုင်နေသည်။ ဂျူလိုင် ကျော်ကြီး၏ လက်ကိုဆွဲဖယ်၍ အော်တော့မည့်ဆဲဆဲမှာပင် “ကဲဆင်းမယ်ဟေ့ ဆင်းကြ ဆင်းကြ”စပါယ်ယာ၏ အော်သံကြောင့် ကျော်ကြီး စိတ်ညစ်သွားသည်။ ဂျူလိုင်နို့အုံကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း တစ်ချက်နယ်ပြီးမှ လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ဂျူလိုင်က ကျော်ကြီး၏ လက်သရမ်းမှုကြောင့် လက်တဝါးစာမက ဘော်လီအောက်ဆုံးချိတ်ပင် ပေါ်နေပြီဖြစ်သော ခါးတိုအင်္ကျီလေးကို ပြန်ဆွဲချသည်။ ဂျူလိုင်၏ ခါးသားဝင်းမွတ်မွတ်လေးများကို ကျော်ကြီး စိတ်ကြိုက်ကိုင်သွားခဲ့သည်။ ဝမ်းဗိုက်သားလေးများကို လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် ဖက်ကိုင်သည့်အပြင် ချက်လေးကိုပါ လက်ချောင်းနှင့်ဆွခဲ့သဖြင့် ဂျူလိုင် နုံးချိသွားသည်။ ဂျူလိုင်၏စိတ်တွေ တမျိုးကြီးဖြစ်နေသည်။ မိမိ တယုတယထားခဲ့သည့် ရင်သားလှလှတွေကို ကူလီတစ်ယောက်က ကိုင်ချင်တိုင်း ကိုင်သွားခဲ့သည်။ ဘေးကကောင်တွေကလည်း ဂျူလိုင့်ဖင်သားတွေကို ကိုင်ကြတာများ ရစရာတောင်မရှိ။ ပိပိထဲမှ အရည်အနည်းငယ် စီးကျနေသည်ဟု ထင်မိသည်။ ”တောက် ကျော်ကြီးတို့ကတော့ ကြီးပွားတယ်ကွာ” ”ဟျောင့် စကားမများနဲ့ မျက်ချေပြတ်သွားမယ်” ဂျူလိုင် မိတ္တူကူးပြီးနောက် ဈေးထဲသို့ လမ်းကြုံဝင် ဝယ်လိုက်မည်ဟု စိတ်ကူးကာ လျှောက်လာသည်။ သားငါးတန်း လွန်ပြီးနောက် ဟင်းရွက်တန်းသို့ သွားရန် ဈေးလမ်းကြားလေးထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။ ဈေးလမ်းကြားမှာ လူအလွန်ပြတ်ပြီး မည်သူမျှ ဖြတ်သန်းလေ့မရှိကြ။ အကြောင်းမှာ ထိုဈေးလမ်းကြားတွင် ဆိုင်ခန်းပျက်များသာရှိပြီး ဟင်းရွက်တန်းသို့ ရောက်ရန်မှာ လမ်းမပေါ်မှသွားလျှင် ပိုနီးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဂျူလိုင်မှာ ဒီဈေးသို့ ၂ခါလောက် ရောက်ဖူးသော်လည်း မကျွမ်းသေးသဖြင့် ဤလမ်းကြားထဲသို့ ဝင်လာမိခြင်းဖြစ်သည်။ ”ဟျောင့်တွေ စရအောင် လမ်းကြားထဲဝင်သွားပြီ” ”စားရလို့ကတော့ ဆွေမျိုးမေ့ပြီကွာ” ကျော်ကြီတို့၅ယောက် ဂျူလိုင်၏နောက်မှ လိုက်သွားကြပြီး လမ်းနှင့်အတော်ဝေးသည့် နေရာရောက်လျှင် ဂျူလိုင်အား လမ်းဘေးမှ အမိုးအဖီလေးအောက်သို့ ဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး အဆင်သင့်ရှိနေသော စားပွဲခုံပေါ်တွင် ကုန်းခိုင်းထားလိုက်သည်။ ”ဟင် ရှင် ရှင်တို့ လွှတ် ကျွန်မ အော်လိုက်မှာနော်” ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏နို့နှစ်လုံးကို မိမိရရကိုင်၍ ဖင်ကို ဆက်တိုက် ညှောင့်ပေးလိုက်သည်။
ထို့နောက် ဂျူလိုင်၏ အင်္ကျီနှိပ်သီးများကို ဖြုတ်၍ အင်္ကျီကို လှန်တင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဂျူလိုင့်ထဘီကို လျင်မြန်စွာလှန်၍ ပင်တီကို ဆွဲချွတ်ကာ လီးဖြင့် အဖုတ်ကိုတေ့လိုက်သည်။ ဘော်လီထဲ လက်နှိုက်ကာ နို့ကိုင်သည်။ ဂျူလိုင်၏ဘော်လီမှာ တင်းကျပ်နေသဖြင့် နှိုက်မရပဲ ရင်ညွှန့်သား ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးများကိုသာ ကိုင်မိသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင့်ဘော်လီချိတ်၂ခုကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး အနည်းငယ် လျော့ရဲရဲဖြစ်သွားသော ဘော်လီထဲသို့ လက်နှိုက်လိုက်သည်။ ဂျူလိုင်၏ နို့အုံလေးမှာ နုထွေးအိစက်တင်းရင်းနေပြီး နို့သီးလေးမှာလည်း အပျိုလေးလိုပင် နို့အုံပေါ်တွင် သေးသေးလေး ကပ်နေသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင့်ညာဖက်နို့အုံကို အားရပါးရ ဆုပ်နယ်ရင်း နို့သီးလေးကို လိမ်ဆွဲပေးလိုက်ရာ ဂျူလိုင့်ကျောပြင်လေး ကော့တက်လာသည်။ ကျော်ကြီး အချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ ဂျူလိုင်၏ ခါးနွဲ့နွဲ့ဝင်းဝင်းလေးကို ကိုင်ဆွဲကာ လီးကို ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။ သို့သော် ဂျူလိုင်မှာ အတင်းရုန်းနေသဖြင့် အပေါက်မတည့်ပဲ ချော်သွားသည်။ ကျော်ကြီး၏လီးကြီးမှာ ဆရာဝန်မလေး ဂျူလိုင်၏အစိလေးကို တိုက်မိသွားရာ ဂျူလိုင် တွန့်သွားသည်။ ဂျူလိုင် နောက်ထပ်အကြိမ်ကြိမ် ထည့်သော်လည်း မဝင်နိုင်သဖြင့် စိတ်မရှည်တော့။ ”ဟျောင့်တွေ ဒီကောင်မဖင်ကို ထိန်းထားစမ်း” ”ဖြန်း ဖြန်း ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းကောင်မ မင်းကို ကောင်းအောင် လိုးပေးမလို့” ”ကယ်ကြပါဦးရှင် ကယ်ကြပါ”လမ်းနှင့်ဝေးသော်လည်း လူတစ်ယောက်ယောက်ကြားသွားပြီး အုပ်လိုက်ရောက်လာပါက ကိုယ်ကျိုးနဲမည်ဖြစ်၍ ကျော်ကြီးတို့ ၅ယောက်လုံး ခွေးပြေးဝက်ပြေး ပြေးကြတော့သည်။ အမှန်မှာ မည်သူမှမကြားလိုက်။ ဂျူလိုင် အဝတ်များကို ပြင်ဝတ်၍ ထိုနေရာမှ အမြန်ထွက်ခဲ့သည်။ ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်မှုကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်နေသည်။ ကို့ကိုတော့ ပြန်မပြောပြချင်တော့။ အပျော်ခရီးတွင် ပြသနာများ မဖြစ်စေချင်။ ထိုသူတို့၏ မျက်နှာများကိုလည်း ကောင်းကောင်းမတွေ့လိုက်ရ။ အဖြစ်အပျက်များမှာ မြန်ဆန်လွန်းခဲ့သည်။ ဂျူလိုင် ဘဝပျက်မည့်ဘေးမှ သီသီလေးလွတ်ခဲ့သည်။ နောက်ဆို ဒီဈေးမလာရဲတော့။
အကယ်၍ ထိုသူများသာ ထွက်မပြေးပဲ ဆက်ကျင့်လျှင်ဆိုသည့် အတွေးက ဂျူလိုင်အား ကျောချမ်းစေသည်။ ”ဟျောင့်ကွာ လီးပဲ ဘယ်သူမှ မကြားလောက်ဘူးကွ လိုးရတော့မယ့်ဟာကိုကွာ” ”လီး ကြားရင် ထောင်ထဲလည်း ဝင်ရမယ် စောက်ခွက်လည်း စုတ်မှာဟ” ”နာတယ်ကွာ လီးလိုပဲ ဖင်ကြီးကို ဖြူဖွေးပြီး လုံးတင်းနေတာပဲကွာ တောက် နို့တွေဆိုလည်း တင်းအိနေတာပဲ” ကျော်ကြီးတို့မှာ ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ ဖြစ်နေကြသည်။ ”ကိုရယ် ကိစ္စမရှိပါဘူး ကားမရလည်း ဒီမှာပဲ တစ်ညတည်းကြတာပေါ့” ”ချစ်ရယ် ဒီမှာတည်းတာ ကိစ္စမရှိဘူး ကိုယ်တို့ အလုပ်တွေ လွှဲထားတာ နှစ်ပတ်တောင်ရှိပြီ ရတဲ့ကားနဲ့ပဲ ပြန်ကြတာပေါ့ ညနေ၅နာရီမှာ ကားကြုံတွေ ရှိတယ်လို့ ပြောကြတာပဲ” ”ကိုယ်တို့ မင်္ဂလာဆောင်ဖို့လည်း နောက်၂လလောက်ဆိုတော့ စစီစဉ်ချင်ပြီ” ”အင်းပါ ကိုရယ် ကားရရင်တော့ ပြန်ကြတာပေါ့ ဒါပေမယ့် ဒီလိုမြို့လေးမှာ ကားရဖို့ မလွယ်ဘူး ထင်တယ်နော်ကို” “အင်း ချစ် ကိုယ် ဂိတ်မှာ သွားစုံစမ်းကြည့်ဦးမယ်” ”ချစ် ကားက တစ်စီးပဲ ရှိတော့တယ် လော်ရီကားပဲရတယ် သွားမှာလား ချစ်” ”အင်း ကိုရယ် သွားရတော့မှာပေါ့ စာချုပ်ချုပ်တဲ့သူ မအားတော့ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဒီညပဲရတာနဲ့ ပြန်ရမှာပေါ့” ”ကျန်တဲ့ပစ္စည်းတွေတော့ ကိုငယ်လာရင် ထည့်ပေးလိုက်မယ်တဲ့ ခုတော့ အဝတ်နည်းနည်းနဲ့ အရေးကြီးတာတွေပဲ ယူခဲ့တယ်”။ သို့သော် ထိုကားပေါ်တွင် ဂျူလိုင် သတိမထားမိသော အချက်ကြီးတစ်ချက် ရှိနေသည်ကို မသိခဲ့။ ကားပေါ်ရောက်မှ ပါလာသောခရီးသည် ၆ယောက်လုံး ယောက်ျားတွေချည်း ဖြစ်နေသဖြင့် ဂျူလိုင် စိတ်ပူမိသည်။ လမ်းပေါ်တွင် ကားက ခပ်ကျဲကျဲသာရှိသည်။ ခေါင်မိုးပေါ်တွင် ကုန်တွေ အပြည့်တင်ထားသော်လည်း ကားကကြီးသဖြင့် နေရာလွတ်တွေ များနေသည်။ ဂျူလိုင် သူ့ဖက်သို့တိုး၍ တိုးတိုးလေး မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် ပြောမိသည်။ ”ကို ယောက်ျားတွေချည်းပဲ ဂျူလိုင်ကြောက်တယ် လမ်းမှာတစ်ညလုံး နေရဦးမှာ မိန်းမဆိုလို့ ဂျူလိုင်တစ်ယောက်တည်း” ဂျူလိုင်ပြောပုံက တုံတုံရီရီလေးနှင့် အတော်လေး ကြောက်နေသည့်ဟန်။ ”မကြောက်ပါနဲ့ ဂျူလိုင်ရယ် ကိုယ်တစ်ယောက်လုံး ရှိပါတယ်” ”ကို လူတွေက ဓားပြတိုက်မယ့် လူတွေတော့ မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်” ခရီးသည် ၆ယောက်လုံးက အသက်၃၀ကျော် ၄၀၀န်းကျင် လူလတ်ပိုင်း အလုပ်ကြမ်းသမားရုပ်တွေ။ “မဟုတ်ပါဘူးကွာ ပုံစံကြည့်ရတာ ရာဘာခြံအလုပ်သမားတွေ နေမှာပါ ကြည့်ပါလား အထုပ်တွေ အပိုးတွေနဲ့” ”အင်းအင်း ဒါပေမယ့် သတိနဲ့နေနော် တစ်ကားလုံး ယောက်ျားတွေချည်းပဲ ဂျူလိုင်ကြောက်တယ်” ”အေးပါကွာ အေးပါ ကို သတိနဲ့နေပါ့မယ်” ဂျူလိုင် ဒီမျှစိုးရိမ်နေတော့ ကောင်းမြတ် မျက်မှန်နက်တပ်ပြီး ငနဲတွေကို အကဲခတ်ကြည့်ရသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဂျူလိုင်က ချောချောလှလှလေးမို့ ထိုသူတွေ အသည်းအသန် ခပ်ရိုင်းရိုင်း ကြည့်နေကြတာတော့ အမှန်။ မိန်းမ မမြင်ဖူးသူတွေ ကျနေတာပဲ။
စားမတတ် ဝါးမတတ်နှင့်။ ဒီတော့လည်း ကောင်းမြတ် အကြံထုတ်ရပြန်သည်။ ဒီလူတွေနှင့် ညအထိ နေလို့မဖြစ်။ သို့သော် တခြားကားကလည်း မရှိ။ ဂျူလိုင်က ကိုယ့်ကို ယုံကြည်အားထားနေသည်မို့ သူကလေး မှည့်တစ်ပေါက်မစွန်းစေဖို့ ကိုယ့်မှာ တာဝန်အပြည့်ရှိသည်။ သူစိတ်ထင်လို့လား မသိ။ ဟို၆ယောက်ရဲ့ ပုံစံကလည်း ဘာတွေနှီးနှော တိုင်ပင်နေကြသည်မသိ။ မျက်ရိပ်မျက်ကဲတွေ ပြနေသလိုလို။ တီးတိုးစကားတွေ ပြောနေသလိုလို။ ကောင်းမြတ် အကြံထုတ်ရတော့သည်။ ဒီလူတွေနှင့် မမှောင်ခင် လမ်းခွဲမှဖြစ်မည်။ ဒါပေမယ့် ကားကကုန်ကားမို့ တောက်လျှောက် မောင်းနေလိုက်တာ။ အဲ…ဂိတ်တွေမှာတော့ ရပ်သည်။ ဂိတ်တစ်ခုခုမှာတော့ ဆင်းရမည်။ အနည်းငယ် မှောင်လာသည်အထိ အခွင့်မသာသေး။ သတိနှင့် အမြဲနေနေရသည်မို့ ကောင်းမြတ်အာရုံထဲမှာ အန္တရာယ်အငွေ့အသက်တွေ ခံစားနေရသလိုလို။ ကားပေါ်မှ လူ၆ယောက်ရဲ့ အမူအယာကလည်း တဖြည်းဖြည်း ကြမ်းတမ်းလာလိုက်တာ လူစင်စစ်မှ ဘီလူးသရဲဖြစ်တော့မည့်နှယ်။ ကားဒရိုင်ဘာနှင့် စပါယ်ယာကရော သူတို့တွေလည်း အတူတူပဲလား။ ကောင်းမြတ် လက်သီးကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားပေမယ့် ကျောရိုးထဲက စိမ့်တက်လာလိုက်တာ ငှက်ဖျားတက်သည့်နှယ်။ ဂျူလိုင်ကတော့ ကောင်းမြတ်လက်မောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ထားသည်။ ယခုအချိန် အားကိုးစရာက သူပဲရှိတယ်လေ။ ကောင်းမြတ် ကိုယ်ကို မတ်မတ်ပြင်ထိုင်လိုက်ပြီး ဂျူလိုင့်ပုခုံးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။ သူတို့ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သည်ကိုမြင်လျှင် ကျန်လူများကလည်း မျက်ချည်မပြတ် စောင့်ကြည့်နေကြသည်။ ”ဘာဖြစ်တာလဲဟေ့” လမ်းတစ်လျှောက် အတော်မှောင်လာသည့်အပြင် လူနေအိမ်ခြေလည်း မရှိတာမို့ ထိုသူတို့ အတင့်ရဲလာကြသည်။ “ဟဲဟဲ ဒီကညီလေးတို့က မင်္ဂလာဆောင်တာ မကြာသေးဘူးထင်တယ် ဟဲဟဲ ညီမလေးကလည်း ချောလည်းချော ခန္ဓာကိုယ်လည်း လှဆိုတော့ ဟင်းဟင်းဟင်း” ”ကိုကြီးသာဆိုရင်တော့ ညီမလေးလိုမိန်းမ ရရင် တစ်ညတည်းနဲ့ သေပျော်ပြီ ဟဲဟဲဟဲ” ဘာတွေပြောလို့ ပြောနေမှန်းမသိ။ ဂျူလိုင် ဂရုမစိုက်ပဲ မျက်နှာကို တစ်ဖက်သို့ လှည့်ထားလိုက်သည်။ ကောင်းမြတ်ကတော့ မျက်နှာပေါ်ဦးထုပ်တင်ကာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရာမှ ခရီးပန်းထားသဖြင့် မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားသည်။ ကားက ညနေ၄နာရီခွဲခန့်တွင် စထွက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ကိုကလည်း အိပ်ပျော်နေပြီထင်သည်။ ဤကားပေါ်တွင် ပါလာသောသူ၆ယောက်လုံးမှာ အသက်၃၀ကျော် ၄၀ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ယောက်ျားကြီးများသာဖြစ်ပြီး ကြုံရာကျပန်း လုပ်ကိုင်သူ အလုပ်ကြမ်းသမားများ ဖြစ်ဟန်ရှိသည်။ ထိုသူတို့၏ အသားအရေမှာ ညိုမည်းခြောက်သွေ့နေပြီး ပုဆိုးတိုတိုများကိုသာ ဝတ်ထားကြသဖြင့် ကြီးမားသန်မာသော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးများမှာ ကြွက်သားမြောင်းများ ပုံမကျစွာ ထွက်ပေါ်နေသည်။ ထို့ပြင် ဒရိုင်ဘာနှင့်စပါယ်ယာမှာလည်း ကားစထွက်ချိန်မှစ၍ တိုးတိုး တိုးတိုးနှင့် ဘာတွေ ပြောနေကြမှန်းမသိ။ တစ်ခါတစ်ရံ တဟီးဟီးနှင့်ရယ်၍ ဂျူလိုင့်ကို လှမ်းကြည့်သေးသည်။ အခြား၆ယောက်မှာလည်း ဂျူလိုင်၏ လှပဖြူဝင်းသောကိုယ်လုံးကို စားမတတ်ဝါးမတတ် မီးတောက်နေသောမျက်လုံးများနှင့် ကြည့်နေကြသည့်အပြင် တစ်ခါတစ်ရံ ဂျူလိုင်နှင့် မျက်လုံးချင်းဆုံမိပါက မျက်စိမှိတ်ပြခြင်း၊ ရိုင်းရိုင်းပြပြ မကြားတကြားပြောခြင်းတို့ကို လုပ်နေကြသဖြင့် ဂျူလိုင်မှာ ကိုယ်ဟန်ကို တတ်နိုင်သလောက် အလှမပေါ်အောင်ထိုင်ရင်း စိတ်ကျဉ်းကြပ်နေမိသည်။ သို့သော် ဂျူလိုင်ဘယ်လိုနေနေ လှပလွန်းသောရုပ်ရည်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်အလှကို မဖုံးကွယ်နိုင်။ ဂျူလိုင်ဝတ်ထားသည်ကို လည်းကြည့်ပါဦး ကြက်သွေးရောင် ရင်ဖုံးအင်္ကျီ လက်ပြတ်ခါးတိုလေးကို တင်းရင်းစွာဝတ်ထားသဖြင့် တစ်ခါတစ်ခါ ကိုယ်ခန္ဓာအလှုပ်တွင် ဖွေးဥ၍ ရွှေရောင်ဝင်းနေသော ခါးသားလေးက အင်္ကျီနှင့်ထဘီကြားမှ လက်နှစ်ဆစ်ခန့် ပေါ်ပေါ်သွားတတ်သည်။ ထို့ပြင် အင်္ကျီသားမှာလည်း ပါးလွှာပျော့ပြောင်းနေသဖြင့် သေချာကြည့်လျှင် ရုန်းကြွဖောင်းအိနေသော ရင်သားအစုံပေါ်မှ ဘော်လီရင်ပုံခွက်လေးကို မြင်နေရသည်။ ဘော်လီပေါ်မှ ပန်းကနုတ်များကိုပါ ဖောက်ထွင်း မြင်နေရသည့်အပြင် ဘော်လီအပြင်သို့ လျှံထွက်နေသော တင်းရင်းလုံးဝန်းသည့် ရင်သားစိုင်အချို့ကိုပါ အတော်ထင်ရှားစွာ မြင်နေရသည်။ ဂျူလိုင်၏ လည်တိုင်ကျော့ကျော့ ဝင်းဝင်းလေးမှာလည်း စိန်ဆွဲကြိုးအသေးတစ်ခု ဆင်မြန်းထားရာ ဂျူလိုင်၏အလှအပများမှာ အန္တရာယ်ကို ဖိတ်ခေါ်နေသကဲ့သို့ ရှိသည်။ ကားပေါ် ပါလာသူများကလည်း ဂျူလိုင်၏ တင်းရင်းမို့မောက်သော ရင်သားများ၊ လုံးတင်း၍ လိမ္မော်ရောင်ထဘီ အပျော့လေးထဲမှ တင်းရင်းစွာ ရုန်းကြွနေသော တင်သားများ၊ လုံးဝန်းဖြောင့်စင်း၍ ထဘီပျော့အောက်မှ ကောက်ကြောင်းအတိုင်း ပေါ်နေသောဂျူလိုင်၏ ပေါင်တံလှလှနှစ်ချောင်းတို့ကို မျက်တောင်မခတ် ဟန်မဆောင်ပဲ ကြည့်ရင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဘာတွေ တွတ်ထိုးနေကြသည် မသိ။ ဂျူလိုင် မနေတတ်တော့။ ကိုကတော့ ဂျူလိုင့်ဘေးတွင် မျက်နှာပေါ်သို့ ဦးထုပ်တစ်လုံးတင်၍ အိပ်မောကျနေသည်။ ယောက်ျားကြီး ၆ယောက်က မျက်တောင်မခတ်တမ်း ပေါ်တင်ကြီး ကြည့်နေကြသဖြင့် ဂျူလိုင် ကိုယ်လုံးလေးကို မောင့်ဖက်သို့လှည့်၍ ထိုသူများကို တစောင်းကျောပေးပုံစံမျိုးဖြစ်သွားအောင် လှည့်၍ ရင်သားအလှကို ကွယ်လိုက်သည်။
သို့သော် ထိုသို့လုပ်လိုက်ခြင်းက ထိုသူများအတွက် မြင်ကွင်း ပိုကောင်းသွားစေသည်။ ဂျူလိုင်၏ တင်းရင်းနေသော ကျောပြင်ပေါ်မှ ချိတ်၇ခုတပ် အသားရောင်ဖျော့ဖျော့ ဇာဘော်လီလေးကို ထိုသူများမြင်အောင် တမင်ပြသကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။ ဂျူလိုင်၏အင်္ကျီမှာ ပုံမှန်အတိုင်း ရုတ်တရက်ကြည့်လျှင် မသိသာသော်လည်း သေချာကြည့်လိုက်ပါက အတော်ပါးသည်။ အထဲမှ အသားရောင် ချိတ်၇ခုတပ် ဇာဘော်လီလေးကို အထင်းသား မြင်နေရသည့်အပြင် ဘော်လီချိတ်များကိုပါ ရမက်သွေးကြွဖွယ် မြင်နေရသည်။ ဂျူလိုင်၏ ပြည့်ဖြိုးသော ပုခုံးသားလေးနှစ်ဖက်ပေါ်တွင် ဘော်လီကြိုးလေးက အနည်းငယ် နစ်ဝင်နေရာ ထိုယောက်ျားများအတွက် အလွန်ကောင်းသော မြင်ကွင်းဖြစ်နေသည်။ ဘော်လီလေးကလည်း ကျပ်ထုပ်နေသည်။ ထို့ပြင် ဂျူလိုင်မှာ ခပ်စောင်းစောင်းလေး ဖြစ်နေသဖြင့် သေးသွယ်သော ခါးနွဲ့လေးမှာ လိမ်ကျစ်နေပြီး ခါးသားဖြူဖြူနုနုလေးမှာ ရမက်သွေးကြွဖွယ် လက်၃လုံးစာခန့် ပေါ်နေသည်။ ထို့ပြင် ဘေးတိုက် မြင်နေရသော တင်းအိနေသည့် ရင်သားများမှာလည်း ဘော်လီဝတ်ခဲ့၍သာ တော်တော့သည်။ ဘရာစီယာသာ ဝတ်ခဲ့ပါက ထိုယောက်ျားများ မည်သို့ဖြစ်နေမည်မသိ။ ဂျူလိုင်ဝတ်ထားသော ဘော်လီမှာ ချိတ်၇ခုပါသော်လည်း အခြားအမျိုးသမီးဝတ် ဘော်လီများနှင့် ပုံစံဆင်တူသည်။ ဘော်လီကြိုးမှာ အနည်းငယ်သေးပြီး ဘော်လီကို အပါးစား ပိတ်ချောစအနုဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည်။ ရင်ပုံခွက်နေရာသာ အနည်းငယ်ထူသော ပိတ်ရှိပြီး ကျန်နေရာများမှာ ခန္ဓာကိုယ်တွင် တင်းရင်းစွာ ကပ်နေသည်။ ထို့ပြင် ဂျူလိုင်၏ လုံးဝန်းဖွံ့ထွားသော တင်သားတလုံးမှာလည်း ခုံပေါ်မှ အနည်းငယ်ကြွနေသဖြင့် ပိတ်ပျော့ထဘီပါးလေးအောက်မှ ပင်တီအရာလေးကို ထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ကားပေါ်မှ ယောက်ျားများ၏ အပြုအမူများမှာ ရိုင်းသထက်ရိုင်းလာသည်။ မှောင်လာသည့်အပြင် လမ်းဘေးတွင် အိမ်ခြေတစ်ခုမှ မရှိသဖြင့် ထိုသူတို့ အတင့်ရဲလာကြသည်။ ဂျူလိုင်၏ ဘေးတိုက်မြင်ရသော ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်း မြင်ကွင်းကလည်း ကောင်းလွန်းနေသည်။ ရင်သားအစုံက ရှေ့ကို လုံးဝန်းစွာကော့ထွက်နေပြီး သေးသွယ်ချပ်ရပ်သော ဝမ်းဗိုက်သားနှင့် ခါးကျဉ်ကျဉ်လေး။ ထိုအောက်မှ ရေဖြည့်ထားသည့် ပူစီဖောင်းများလို လုံးကော့နေသည့် တင်စိုင်တင်းတင်းအိအိကြီးများက ထိုသူတို့အား စိတ်ရိုင်းများ အစွမ်းကုန်ဝင်စေသည်မှာ မဆန်းပါ။
ကူလီတစ်ဦးက ဂျူလိုင် ကောင်းစွာကြားနိုင်သောအသံဖြင့် ”တောက် အိုးကြီးတွေက တင်းနေတာပဲကွာ လိုးလိုက်ရရင်တော့” ဟု သူ့ဘေးမှလူကို လှမ်းပြောပြီး ဂျူလိုင်ကို ပြီတီတီ လှမ်းကြည့်သည်။ ဂျူလိုင်၏ပန်းနုရောင် နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာမှာ ကြောက်ရွံ့မှုနှင့် ရှက်မှုကြောင့် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ မဖြစ်တော့ ကို့ကို နိုးရတော့မည်။ ”ကိုကိုရေ ထပါဦး” “အင်းအင်း ချစ်ဘာလဲ” ”ဘယ်နေရာ ရောက်နေပြီလဲမသိဘူး ကားပေါ်မှာလည်း ယောက်ျားတွေချည်းပဲ ချစ် ကြောက်လာပြီ ကားပြောင်းလို့ရရင် ပြောင်းစီးရအောင် နော်ကို” ”အာာ ချစ်ကလည်း ဒီအချိန်ကြီး ဒီနေရာမှာ ဘယ်လို ကားပြောင်းစီးမှာ လဲ”ထိုစဉ်တွင်ပင် စပါယ်ယာက ”ဟားဟား ငါတို့အချစ်လေး ဘာတွေ တိုးတိုး တိုးတိုး ပြောနေတာလဲမသိဘူး ငါတို့ကိုလည်း ပြောမှပေါ့” ဟုအော်ပြောလိုက်သည်။ ဂျူလိုင်ရော ကောင်းမြတ်ပါ စပါယ်ယာစကားကို မကြားသလိုနေရင်း အကြံထုတ်နေကြသည်။ ထိုသူတွေ၏ ရန်မှလွတ်အောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။ ဒီကားပေါ်မှာတော့ ဆက်စီး၍မဖြစ်တော့။ ကားက အဝေးပြေးလမ်းပေါ်တွင် မဟုတ်တော့။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက လမ်းကြောင်းပြောင်းသွား သည်မသိ။ သစ်ပင်များကြားမှ ဖုန်ထူထူမြေလမ်းပေါ်တွင် မောင်းနေသည်။ ဂျူလိုင်ရော ကောင်းကျော်ပါ ဘယ်ရောက်နေမှန်း မသိကြ။ ”ကားဆရာ ကားဆရာ ခဏရပ်ပေးပါဦး ကျွန်တော့်အမျိုးသမီး အပေါ့သွားချင်လို့” လက်မထပ်ရသေးသော်လည်း ပြသနာများကို လျော့သွားစေချင်သဖြင့် အမျိုးသမီးဟု သုံးနှုန်းလိုက်သော်လည်း ထိုသူများက နောက်ဆုတ်မည့်ပုံမပေါ်။ ”ဟားဟား ရပ်ပေးရမှာပေါ့ ရပ်ပေးရမှာပေါ့ ဟီးဟီး” ”မြန်မြန်ကိစ္စရှင်းခဲ့ ဟီးဟီးး ခင်ဗျားမိန်းမက ချောတယ် တောင့်တယ်နော် ဟီးးး ခင်ဗျားကံကောင်းတာပဲ ညတိုင်း ဟီးးးဟဲဟဲ” ကာဆရာက အကြောင်းမရှိပဲ တဟီးဟီးရီနေသည်။ အခြားယောက်ျားများကလည်း ပြုံးစိစိနှင့်။ “ကဲ ငါတို့ပူတူတူးလေးက ရှူရှူးပေါက်ချင်လို့တဲ့ ဟားဟား ပေါက်ပါစေ ပေါက်ပါစေ” ဂျူလိုင်တစ်ချက် မျက်စောင်းထိုး ကြည့်မိသည်။ ”ဟားး ချစ်လေးက မျက်စောင်းထိုးရင် ပိုလှ” ”ကဲကဲ သွားစရာရှိတဲ့ ကိစ္စတွေလည်း သွားထားကြ သွားထားကြ ဟင်းဟင်း အလုပ်လုပ်ဖို့ ကျန်သေးတယ်” ”ဟင်းဟင်း ကိုယ့်လူတို့ အစာစားဖို့ ပြင်ထားကြ ဟင်းဟင်း”။
မဖြစ်တော့ ကာမဘီလူးတွေ၏ ကားကိုစီးလာမိပြီ။ ဂျူလိုင်နှင့်ကောင်းမြတ် ထိုသူများကို မကြားယောင်ပြု၍ ကားပေါ်မှ ဆင်းလာကြသည်။ အထုပ်များကိုမူ ကားပေါ်တွင်ပင် ထားခဲ့ကြသည်။ ”ကို ချစ်တို့ ချစ်တို့ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟင်” ”အင်းချစ် ကိုယ်တို့ ထွက်ပြေးကြရအောင် အထုပ်တွေ ကားပေါ်မှာဆိုတော့ ကိုတို့ပြေးမယ်လို့ ထင်ကြမှာမဟုတ်ဘူး” ”ကိုဘယ်နေရာ ရောက်နေမှန်းမှ မသိတာ လမ်းမလည်း မတွေ့ဘူး တောကြီးထဲမှာ ဘယ်သွားကြမှာလဲ” ”အင်းဒီညတော့ တောထဲမှာပဲ ဖြစ်သလို နေရတော့မှာပေါ့ချစ်ရယ် မကြောက်ပါနဲ့ ကိုယ်တစ်ယောက်လုံး ရှိပါတယ် နောက်နေ့ မနက်မှ ကားတစ်စီးစီးကို အကူအညီတောင်းပြီး သွားကြတာပေါ့”ကောင်းကျော်နှင့် ဂျူလိုင်တို့ ခြေဦးတည့်ရာ ပြေးလာကြသည်။ သို့သော် လူသွားလမ်းအတိုင်း ပြေးမိနေကြသည်ကို နှစ်ယောက်လုံး သတိမထားမိ။ ”ကို ချစ်မောလာပြီ နောက်က လိုက်မလာတော့ဘူး ခဏနားကြရအောင်” ”ဟျောင့် ဆော်ကြီးက အလန်းကြီးနော် ငါတို့တော့ပွတာပဲ” ”အေးပြန်လာမှ ယောက်ျားကိုချုပ်ပြီး မိန်းမကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးရမယ်” ”ဟျောင် ၈ယောက်လိုးတာ ခံနိုင်ပါ့မလား” ”ဒီလောက်တောင့်တဲ့ဆော် ခံနိုင်မှာပေါ့ မခံနိုင်ဘူးဆို မင်းကမလုပ်ပဲ နေမှာလား” ”တောက် သူဌေးသမီးလေးထင်တယ် ဖြူဖွေးနေတာပဲ လိုးလိုက်ရလို့ကတော့” ”ဟာလုပ်မှာပေါ့ ဒီလောက်ချောတဲ့ နတ်သမီးလေးကို ဘယ်ကောင် မလိုးပဲနေမလဲ” ”တောက်ငါတို့တော့ ဆွေမျိုးမေ့တော့မှာကွ ဟားဟား ဆော်လေးကဖွေးပြီး သန့်နေတာပဲ ပစ္စည်းတွေကလည်း တင်းရင်းနေတာပဲ” ”အေးကွ ဘော်လီကြိုးတွေဆို တင်းနေတာပဲ ဘော်လီကြိုးနှစ်ချောင်းဆွဲပြီး လိုးလိုက်ရလို့ကတော့ ဟင်းဟင်း” ”ဖင်တွေကလုံးပြီး အိနေတာကွ လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်ချရမယ်” ”ဟျောင် ၁၅မိနစ်တောင်ရှိနေပြီ ပြန်မလာသေးဘူး” ”အိတ်တွေထားခဲ့တာပဲ ဖွင့်ကြည့်စမ်း” “ဟ ဘော်လီလေးတွေဟ မွှေးနေတာပဲ ဟားဟား ပင်တီတွေကလည်း မွှေးနေတာပဲကွ” ”ဟာဟျောင် ငါတို့တော့ပွပြီ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှာ တစ်သောင်းတန်တွေ အပြည့်ပဲ” ”အေးမင်းတို့ အဲဒါပဲမက်နေ ဟိုဟာမက ပြေးပြီလားမသိဘူး” ”လီးတယ် လွှတ်သွားဦးမယ် ဟျောင် အခြေအနေတစ်ချက် သွားကြည့်ဦး” ကျော်ကြီးက အုပ်စုထဲမှ တစ်ယောက်ကို အခြေအနေကြည့်ရန် လွှတ်လိုက်သည်။
”ဟ မတွေ့တော့ဘူး ပြေးပြီထင်တယ်” ”တောက် လီးပဲ လီးလုပ်နေကြတာလား လိုက်ရှာကြလေ” ”အေး လိုက်ရှာမယ်” ”တောက် လွတ်သွားပြီ ထင်တယ်ကွာ” ”အဝေးကြီး မရောက်လောက်သေးဘူး သေချာရှာမယ် လူဖြန့်ရှာမယ် တွေ့ရင် ဝီစီမှုတ်လိုက်” ”ငါလိုးပဲကွာ ငါတို့တော့ ငတ်ပြန်ပြီထင်တယ်” ”တောက် စားရခါနီးမှကွာ လီးပဲ” ကျော်ကြီးတို့မှာ နာရီဝက်ခန့်ရှာသော်လည်း မတွေ့ကြသဖြင့် နှမျောတသ တောက်တခေါက်ခေါက် ဖြစ်နေကြတော့သည်။ ”ဟာဟျောင်တွေ ဒီမှာမြက်တွေကို လူတိုးထားတယ် လမ်းကြောင်းအတိုင်း ကားနဲ့လိုက်ကြမယ် တက်ကြ သူတို့ရွာရောက်သွားရင် ငါတို့ငတ်ပြီကွ” “တောက် ဟျောင်တွေ လီးပဲ နာရီဝက်လောက်တောင်ရှိနေပြီ မတွေ့သေးဘူးလီးပဲကွာ” ”အေးကွာ ရွာဖက်ရောက်သွားလောက်ပြီ တောက် ဆော်ကအလန်းစားကြီးကွာ တောက်” “လီး ဟျောင်တွေ မရှာနဲ့တော့ ဆက်သွားမယ် ခဏနေ ရဲသွားတိုင်မှ ရဲတွေလိုက်လာဦးမယ် လာသွားမယ်” ကျော်ကြီးတို့မှာ စားရကာနီးမှ ကပ်လွတ်သွားသဖြင့် မကျေမနပ်ဖြစ်ကာ အချင်းချင်းဆဲဆိုနေကြသည်။ ”တောက် ကားဆီကုန်တာပဲ အဖတ်တင်တယ်” ”လီးလား ငါတို့မှ မတွေ့တာ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ” ”ဟာ ဟျောင်တွေ ရှေ့မှာနှစ်ယောက်လိုက်လိုက် မြန်မြန်မောင်း” ”ဟင် ကိုကို နောက်မှာ လိုက်လာကြပြီထင်တယ်” ”တောက် လူမဆန်တဲ့ကောင်တွေ ချစ်လာ ပြေးရအောင်” ”ဟာရှေ့မှာ ပြေးပြီ လိုက်လိုက်” ဂျူလိုင်နှင့်ကောင်းမြတ်မှာ ချုံပုတ်များထဲသို့ ပတ်ပြေးသော်လည်း နောက်မှကားဖြင့် လိုက်သဖြင့် လွတ်နိုင်ခြေ အလွန်နည်းနေသည်။ “ဟားဟား မိပြီ ချစ်လေးက မပြောမဆိုနဲ့ ဘယ်ထွက်သွားတာလဲ” ”ခင်ဗျားတို့ မိုက်ရိုင်းလှချည်လား ဒါကျုပ်မိန်းမဗျ” ကောင်းမြတ်က အနီးရှိထင်းချောင်းတစ်ချောင်းကို ကောက်ဆွဲလိုက်သည်။ ”ဟျောင်တွေ စလိုက်ရအောင်”ကောင်းမြတ်မှာ လူရည်သန့်တစ်ဦးသာဖြစ်ပြီး ငယ်စဉ်ကစ၍ ရန်မဖြစ်ဖူးခဲ့သဖြင့် လူ၄ယောက်၏ ဝိုင်းဝန်းထိုးကြိတ် ရိုက်နှက်ခြင်းကို မခံနိုင်။ ”ဟျောင်တွေ ဒီကောင့်ကို ကြိုးတုပ်ထားစမ်း ဘောင်းဘီချွတ်ထားလိုက်” ”ဟားဟား ကျော်ကြီ ဘာလုပ်မလို့လဲ ဟျောင့်” ”ငါလိုးမ မေးမနေနဲ့ မြန်မြန်ချည်စမ်း” ကျော်ကြီးဆိုသူ ဒရိုင်ဘာက ပြောလိုက်သည်နှင့် အခြားသူများမှာ စောဒကမတက်ကြတော့။
ကောင်းမြတ်အား ပါးစပ်ထဲသို့ အဝတ်စများထိုးထည့်၍ ပါးစပ်ကို အဝတ်စီးကာ သစ်ပင်တွင် ချည်ထားလိုက်သည်။ ”ဟဲဟဲ ချစ်လေး ကိုယ်တို့က ချစ်လေးကို ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ချစ်လေးအပေါက်ထဲ ကိုယ်တို့လီးပဲ ထည့်မှာပါ ချစ်လေးရဲ့” “ရှင်ရှင်တို့ လူစိတ်မရှိကြဘူးလား ဟင့်ဟင့် လွှတ်ပါ ကျွန်မကိုလွှတ် ဟင့်ဟင့်” ကောင်းမြတ်မှာ မိမိ၏ဇနီးလောင်းလေးကို ထိုသူ၈ယောက် ဘာလုပ်တော့မည်ကို သိသဖြင့် ဒေါသတွေ ထွက်နေသလို စိုးရိမ်စိတ်လည်း ဝင်နေသည်။ ဒရိုင်ဘာဆိုသူက ကားကို ကောင်းမြတ်ရှေ့တည့်တည့်တွင် ဖင်ထိုးလိုက်ပြီး အော်ဟစ်ရုန်းကန်နေသော ဂျူလိုင်ကို ဆွဲခေါ်လာကြသည်။ ဂျူလိုင်မှာ ဘာအဝတ်မှ မချွတ်ရသေးသော်လည်း အဝတ်အစားများမှာ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသည်။ သေးကျင်လွန်းလှသော ခါးလေးအောက်မှ လုံးတင်းပြီး ပြည့်ဖောင်းလှသော ဂျူလိုင်အိုးကြီးနှစ်လုံးမှာ ခြေလှမ်းတိုင်းတွင် တစ်ချက်ချင်း တုန်ခါနေသည်။ လှပဖူးရွနေသော မျက်နှာလေးမှာ ငိုယိုရုန်းကန်နေသဖြင့် မဲ့နေသော်လည်း လှနေဆဲ။ “ဟျောင်တွေ ဒီစော်ကြီးကို ငါကော့ပျံသွားအောင် ကိုင်ပြမယ် မင်းတို့တွေ ကောင်းကောင်းကြည့်ပြီး ပညာယူကြ ငါပြီးရင် မင်းတို့အလှည့်ပေါ့။ ”ဟင့်ဟင့် မလုပ်ကြပါနဲ့ရှင် ရှင်တို့လိုချင်တာ ယူသွားကြပါ ဟင့်ဟင့်” ကျော်ကြီးက ဆရာဝန်မချောလေး ဂျူလိုင်အား စလုပ်တော့သည်။ ”ဟျောင်တွေ ငါတစ်ယောက်တည်း နိုင်တယ် မင်းတို့ ဟိုနားကနေ ကြည့်ကြ” အခြားသူများမှာလည်း ထိန်းမရသော တဏှာမျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်နေကြသည်။ ကျော်ကြီးအပါအဝင် ထိုသူများ၏ကိုယ်တွင် အဝတ်မရှိတော့သဖြင့် မတောင့်တတောင် ဖြစ်နေသောလီးများနှင့် တောင်မတ်နေသောလီးများမှာ မည်းမည်းတုတ်တုတ်ဖြင့် ထိုးထောင်နေကြသည်။ ကားဘက်ထရီဖြင့်၂ပေမီးချောင်းမှာ ထိန်လင်းနေရာ မြင်ကွင်းကို ပြတ်သားရှင်းလင်းစွာ မြင်နေရသည်။ ”ဟင့် ရှင်လူယုတ်မာ လွှတ်လွှတ် ဟင့် ကယ်ကြပါဦးရှင် ကယ်ကြပါဦး ကျွန်မကို မတရားကျင့်နေကြပါတယ်” ”ဖြန်းဖြန်း အင့် ဟင့် မင်းအော်လို့လည်း ဒီတောထဲမှာ ဘယ်သူကြားမှာလည်း ဒီလောက် အော်ချင်တဲ့ကောင်မ အော်အောင်ကို လိုးပေးဦးမယ်” ကျော်ကြီးက ရုန်းကန်နေသော ဂျူလိုင်အား ကားပေါ်မှချထားသည့် စားပွဲခုံပေါ်တွင် ကိုယ်တစ်ပိုင်းဖိ၍ ကုန်းခိုင်းထားသည်။ ”ကောင်မရာ မင်းလည်းယောက်ျားရှိတာပဲ အေးဆေးခံစမ်းပါ မင်းလည်း ခံဖူးနေတာပဲကို စောက်ပိုမလုပ်နဲ့ ဖြန်း” ”မင်းစောက်ဖုတ်ထဲ လီးတစ်ချောင်း ဝင်ထားပြီးပြီပဲ နောက်ထပ်ဝင်လို့ မင်းအတွက် ဘာမှအကျိုးမယုတ်သွားဘူး ဟဲဟဲဟဲ” အပျိုမချောလေး ဂျူလိုင်ကတော့ မကြားဝံ့မနာသာ စကားများကို မချေပနိုင်ပဲ အားကုန်ရုန်းကန်နေရသည်။
ကျော်ကြီ၏ လီးတံကြီးမှာ ဂျူလိုင်၏ လုံးဝန်းတင်းရင်းနေသော ဖင်နှစ်လုံးကြားတွင် အမြောင်းလိုက် ဖိဝင်နေသည်။ ဂျူလိုင်မှာ ရုန်းကန်နေသဖြင့် ကျော်ကြီး၏ ပေါင်ခြံအား ဖင်ဖြင့်ဖိပွတ်ပေးသလို ဖြစ်နေသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏ နို့အုံတင်းတင်းနှစ်အုံကို မိမိရရ ကိုင်ညှစ်ပေးသည်။ ဂျူလိုင်မှာ သန်မာသောယောက်ျားကြီး၏ ဖိချုပ်ထားခြင်း ခံနေရသဖြင့် ဘယ်လိုမှ မလွတ်နိုင်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏ ဖင်နှစ်လုံးအား ထဘီအပေါ်မှ လီးဖြင့်ဖိညှောင့်ပေးရင်း တင်းရင်းလှပသည့် ဂျူလိုင်၏ နို့အုံနှစ်အုံကိုလည်း ဆုပ်ချေနေသည်။ သူစိမ်းယောက်ျား အလုပ်ကြမ်းသမားကြီးများ၏ သားမယားပြုကျင့်ခြင်း ခံရတော့မည်ကိုသိသဖြင့် ဂျူလိုင်စိတ်မပါသော်လည်း သဘာဝအရ ပိပိလေးထဲမှ အရည်အနည်းငယ် စီးကျလာသည်။ “ရှိးးးနို့တွေက တင်းနေတာပဲ မင်းလိုအရွယ်ကောင်း မိန်းမချောချောတွေကို ငါအမြဲမှန်းပြီး လိုးနေရတာ ရှိးးး ဖင်တွေကလည်း တင်းအိနေတာပဲ မင်းကိုဖင်လည်း လိုးပေးရမယ်” ”ဟင့်ရှင်တို့တွေ လူစိတ်မရှိကြဘူးလား ဟင့်ဟင့်လွှတ်ပါ ကျွန်မမှာ ယောက်ျားရှိပါတယ် ဟင့်ဟင့်” ”ရှိးးးးနို့တွေက ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ မင်းယောက်ျားလည်း ဟိုမှာတွေ့လား ကြည့်ရင်း လီးတောင်နေလောက်ပြီ ငါတို့က မင်းယောက်ျား လိုးတာထက် ၁၀ဆကောင်းအောင် လိုးပေးမှာ ဟားဟား” ”ဟင့်ဟင့် မလုပ်ကြပါနဲ့ရှင်” ”ဟားဟား ဟျောင်တွေ မယားကို မုဒိမ်းကျင့်မှာ ကိုလင်က ထိုင်ကြည့်နေရတယ်ကွ ဟားဟား ကြည့်ကြစမ်း” ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏ ခါးနွဲ့လေးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ချုပ်ထားရင်း အနောက်မှ မှန်မှန်လေး ညှောင့်ပေးနေသည်။ ဧပရယ်ကား ရုန်းကန်ဆဲ။ ဧပရယ်၏ ခါးတိုအင်္ကျီနှင့် ထဘီကြားမှလက်၄လုံးခန့် ပေါ်နေသော ခါးသားမွတ်မွတ်လေးများမှာ နူးညံ့လှသည်။ ”ဖြုတ် ဖောက် ဖောက်” ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏ နူးညံ့ဝါဝင်းနေသော လည်တိုင်လေးကို စုပ်ယက်ရင်း ဂျူလိုင်၏ရင်ဖုံးအင်္ကျီ နှိပ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်လိုက်သည်။ ၃လုံးခန့်ဖြုတ်ပြီးသောအခါ ကျော်ကြီး ဆက်မဖြုတ်တော့။ ဝါဝင်းနုအိပြီး ဘော်လီထဲမှ လျှံထွက်နေသော ရင်ညွှန့်လေးကို လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် ပွတ်ပေးသည်။ နို့သီးခေါင်းများကို မနှိုက်သေး။ အောက်ကလည်း လီးဖြင့် ဂျူလိုင်၏ ဖင်နှစ်လုံးကြားသို့ ပုံမှန်လေးတစ်ချက်ချင်း ညှောင့်ပေးလိုက် လီးဖြင့်ဖိပွတ်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ အမှန်က ကျော်ကြီး ဂျူလိုင်အား ချက်ချင်း အဝတ်များချွတ်၍ တက်လိုးလို့ရသည်။ သို့သော် တစ်ဆင့်ချင်းသွားခြင်းဖြင့် ပိုမိုရင်ခုံစရာကောင်းပြီး ဂျူလိုင်ကိုလည်း စိတ်ကြွလာအောင် လုပ်လိုသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဂျူလိုင်၏ နုအိလှသော ရွှေအိုရောင် နို့အုံလေးတစ်အုံမှာ တစ်ခြမ်းနီးပါးပင် ပေါ်နေပြီ။
နို့သီးခေါင်း ဖုံးရုံသာ ရှိတော့သည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏ ဘော်လီရင်ပုံခွက်လေးအား ဖြည်းဖြည်းလေး ညှစ်လိုက် အင်္ကျီပေါ်မှ ဂျူလိုင်၏ နို့နှစ်လုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ညှစ်ပေးလိုက်ဖြင့် ဂျူလိုင်အား စိတ်ဆွနေသည်။ ”အ အ ဟင့်ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့” ဂျူလိုင်၏ ရုန်းကန်မှုများ အားလျော့လာသည်။ ဂျူလိုင်၏ မွှေးပျံ့နေသော ရနံ့သင်းသင်းလေးက ဂျူလိုင်၏လီးကို ၉၀ဒီဂရီ တောင်မတ်လာစေသည်။ ”ဟဲဟဲ….ဒီထဲက ဘာတွေလည်းဟ အိစိအိစိနဲ့….ဟဲဟဲဟဲ….ကြည့်ရအောင်” ဂျူလိုင်နို့အုံများမှာ တင်းရင်းအိထွေးနေသည်။ ”မှန်းစမ်း…ဟဲဟဲ…ကျွဲကောသီးတွေလား…ဟဲဟဲဟဲ” ”ဟို…ရှင်ရှင်…ကျွန်မအသားကို မ…မထိနဲ့…..ဟင့်ဟင့်…လူယုတ်မာ” ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏ အင်္ကျီနှိပ်သီးများအားလုံးကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး အင်္ကျီကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ဂျူလိုင်မှာ အင်္ကျီအချွတ်မခံပဲ အတင်းဆွဲ၍ ရုန်းသည်။ သို့သော် ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏ဘော်လီထဲသို့ လက်နှိုက်၍ နို့သီးခေါင်းလေးကို ဆွဲလိမ်လိုက်သည်။ ”အားးအ အဟင့်” ဂျူလိုင် ခေါင်းလေးမော့ပြီး ခါးလေးကော့သွားသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏လက်နှစ်ဖက်ကို စားပွဲပေါ်သို့ အရှည်လိုက် စုကိုင်ချုပ်၍ တင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဂျူလိုင်၏အင်္ကျီအား အောက်မှစ၍ လှန်တင်လိုက်သည်။ ဖြူဝင်း၍ ရွှေရောင်တောက်နေသော အတွင်းသားလေးများ ပေါ်လာသည်။ ထဘီအထက်ဆင်စလေးမှာ ဖြူဝင်းနွဲ့ပြောင်းသော ခါးလေးပေါ်တွင် တင်းယင်းစွာ ပတ်ထားသည်။ ကားစွင့်လုံးဝန်းသော ဂျူလိုင်၏ဖင်နှစ်လုံးမှာ တင်းကျပ်သော ထဘီအပျော့လေးအောက်မှ ရုန်းကြွနေသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏အင်္ကျီအား ပုခုံးနားထိ လှန်တင်လိုက်သည်။ တင်းရင်းနေသော အသားရောင် ဇာဘော်လီလေးမှာ ဂျူလိုင်၏ ကျောပြင်ပေါ်တွင် တင်းနေသည်။ နူးညံ့သော ပိတ်ချောစဖြင့် လုပ်ထားသဖြင့် ဘော်လီမှာတင်းပြီး အသားတွင်ကပ်နေသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏တင်းနေသော ဘော်လီချိတ်များကို တပ်မက်စွာ ကိုင်ကြည့်သည်။ ကျော်ကြီးက အင်္ကျီကိုဆွဲချွတ်သော်လည်း ဂျူလိုင်က တင်းခံနေသဖြင့် ချွတ်မရ။ ”ဖြောင်း ဖြန်း အင့်ဟင့်ဟင့်” ”ကောင်မ အင်္ကျီချွတ်ဖို့ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း” ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏ဖြူနုသော လည်ကုပ်လေးကို နှစ်ချက်ဆင့် ရိုက်လိုက်သည်။ အားပါလွန်းသဖြင့် ဂျူလိုင်မရုန်းရဲတော့။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏အင်္ကျီအား ဆွဲချွတ်၍ ကားပေါ်ပစ်တင်လိုက်သည်။ ဧပရယ်မှာ အပေါ်ပိုင်းတွင် ဘော်လီလေးတစ်ထည်သာ ရှိတော့သဖြင့် အတွင်းသားများမှာ အတော်ပင် ပေါ်နေသည်။ ဖြူဝင်း၍ လုံးတင်းနေသော ဂျူလိုင်၏ စံချိန်မှီနို့နှစ်လုံးမှာ ဘော်လီထဲမှ ၃ပုံ၁ပုံခန့် လျှံထွက်နေသည်။
ဂျူလိုင်၏ ဖြူနုသောလည်တိုင်တွင် ဆွဲထားသည့် ပလက်တီနမ်ဆွဲကြိုးလေးမှာ ရင်သားနှစ်မွှာကြားသို့ ရောက်နေသည်။ ပြောလျှင် ယုံမည်မဟုတ် ကောင်းမြတ်မှာ ဂျူလိုင်အား သမီးရီးစားဘဝတွင် အခွင့်အရေးမယူခဲ့သလို စေ့စပ်ပြီးသည်မှစ၍ ယခုအထိ ဂျူလိုင့်နို့များကို လုံးဝမမြင်ဖူးသေး။ အင်္ကျီကြယ်သီးပင် မဖြုတ်ဖူးသဖြင့် ဂျူလိုင့်ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ဘော်လီခံလျှက်ပင် မမြင်ဖူး။ ကောင်းမြတ်ကမူ ဂျူလိုင်အား ရွှေလိုဥ၍ ယုယထားသူ သစ္စာရှိ ယောက်ျားသာဖြစ်သည်။ ဂျူလိုင်မှာ ယခုထိတိုင်အောင် အပျိုစင်စစ်စစ်လေးအဖြစ် ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ ယခုတော့ မိမိတန်ဖိုးထားကာ ယုယုယယထားသည့် ဇနီးလောင်းလေးအား မုဒိမ်းသမားများက သားမယား ပြုကျင့်ကြတော့မည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်အား ဘာမှမလုပ်သေးပဲ ဘော်လီပေါ်မှနို့ကိုင်လိုက် အောက်မှဖင်ကို ညှောင့်ပေးလိုက်ဖြင့် နှူးနှပ်နေသည်။ ဂျူလိုင်၏ မွှေးပျံ့သောလည်ကုပ်လေးနှင့် လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးတို့ကို အားရအောင် စုပ်ယက်ပေးသည်။ ထို့နောက် ကုန်းရက်သားဖြစ်နေသော ဂျူလိုင်၏ ထဘီပျော့ပေါ်မှနေ၍ နောက်သို့ပြူးထွက်နေသော အဖုတ်လးကို အုပ်ကိုင်၍ ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ ”အအ ရှီး အအ ဟင့်” ဂျူလိုင် ကော့ပျံသွားသည်။ ထို့နောက်မှ ကြိုးတုပ်ခံထားရသော ခင်ပွန်လောင်းကို သတိရ၍ အတင်းရုန်းပြန်သည်။ ဂျူလိုင်မှာ ကာမဆိပ်များတက်နေပြီ ဖြစ်သော်လည်း တသက်လုံး အိန္ဒြေဆည်ကာ သိက္ခာဖြင့် နေလာသဖြင့် အားကုန်ရုန်းနေသည်။ “ငြိမ်ငြိမ်နေ ကောင်မ မင်းစောက်ဖုတ် ယားနေပြီမဟုတ်လား ငါတို့က မင်းကိုကောင်းအောင် လိုးပေးမှာ ငြိမ်ငြိမ်ခံစမ်း”ဆရာဝန်မလေး ဂျူလိုင်မှာ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မကြားဖူးခဲ့သော စကားများကို နားမဆံ့အောင် ကြားနေရသဖြင့် ရမက်သွေးများ အတော်ကြွလာသည်။ သို့သော် တစ်သက်လုံး မာနရှင်လေးအဖြစ် နေလာခဲ့သဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို မုဒိမ်းသမားများလက်သို့ မအပ်ချင်။ ကျော်ကြီးက ရုန်းကန်နေသော ဂျူလိုင်၏ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ချုပ်ထားပြီး ထဘီစကတ်ချိတ်လေးကို ဖြုတ်ချလိုက်သည်။ သို့သော် ဂျူလိုင့်ထဘီစကတ်မှာ ဒေါက်များနှင့် အံကိုက်ချုပ်ထားပြီး ခါးအထက်နားမှချိတ် ပြုတ်သွားသော်လည်း ရှေ့ဘက်မှ ချိတ်တစ်ခု ရှိနေသေးသဖြင့် ထဘီမှာ ကပိုကရိုဖြစ်သွားသော်လည်း မကျွတ်သေး။ တင်းတင်းရင်းရင်းပင် ရှိနေသေးသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်အား ရှေ့မှချိတ်ဖြုတ်ရဦးမည်ကို မသိသဖြင့် ဒီအတိုင်းချွတ်ဖို့ ကြိုးစားနေသည်။ ဂျူလိုင်ထဘီထဲ လက်ကိုမရရအောင်လျှို၍ ဖင်သားနှစ်လုံးကိုကိုင်၍ ထဘီကိုတွန်းချွတ်သည်။ ဖောက်ခနဲမြည်သံနှင့်အတူ ထဘီရှေ့ချိတ် ပြုတ်သွားပြီး တင်းအိလုံးဝန်းလှသော ဂျူလိုင့်ဖင်သားကြီးများမှာ ဇာပင်တီအပျော့လေးသာခံ၍ ပေါ်လာတော့သည်။ ဂျူလိုင်မှာ အတင်းရုန်းသော်လည်း မရတော့။ ဂျူလိုင်၏ထဘီလေး မြေကြီးပေါ်သို့ ပုံကျသွားပြီး ဖြူဝင်းချောမွတ်နေသည့် ပေါင်တံလုံးလုံးလေးနှစ်ချောင်း ပေါ်လာသည်။
ယခုအခါ ဂျူလိုင်၏ကိုယ်တွင် အသားရောင်ဘော်လီနှင့် အသားရောင်ပင်တီလေးသာ ကျန်တော့သည်။ ကျော်ကြီးက ဖြူနုသည့်ဂျူလိုင်၏ ဝမ်းဗိုက်သား ချပ်ချပ်လေးကိုကိုင်၍ ဖက်လိုက်ပြီး လီးကိုဂျူလိုင်၏ ဖင်ကြားသို့ ပိုကပ်ထားလိုက်သည်။ ဂျူလိုင်မှာ ရုန်းကန်ရလွန်းသဖြင့် မောဟိုက်နေသော်လည်း ဆက်လက် ရုန်းကန်နေသည်။ ကျော်ကြီးက ဂျူလို၏ လုံးဝန်းအိစက် ဖွံ့ထွားသော တင်သားအိအိ တင်းတင်းကြီးနှစ်လုံးကို ဖြန်းကနဲ ဖြန်းကနဲ ၃ချက်ခန့်ဆင့်ရိုက်လိုက်ပြီး ပင်တီကိုဆွဲဖြဲ၍ လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။ ကျော်ကြီးမှာ ဂျူလိုင့်အရင် အိမ်ထောင်ရှိ အမျိုးသမီးချောလေး ၃ယောက်ကို မုဒိမ်းကျင့်ဖူးသော်လည်း တစ်ယောက်မှ ဂျူလိုင်လောက်မခက်။ ဂျူလိုင်ခမျာမှာတော့ သူစိမ်းယောက်ျားကြီးများရှေ့တွင် ဖင်ဟောင်းလောင်းနှင့် ကုန်းနေရသဖြင့် ရှက်လည်းရှက် ကြောက်လည်းကြောက်သည်။ အရေးထဲ ကျော်ကြီး၏ လက်ကြမ်းကြီး ရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြစ်နေသော ဂျူလိုင့်စအိုဝ နီနီရဲရဲလေးကို ဖြဲ၍ပွတ်နေသေးသည်။ ပေါင်၂လုံးကြား အောက်ဖက်နားမှ ပြူးထွက်နေသော ပန်းရောင်ရဲရဲအဖုတ်လေးကို ကျော်ကြီးက အသားမာတက်နေသော လက်ကြီးဖြင့် အုပ်ကိုင်၍ ပွတ်ဆွဲပေးသည်။ ဂျူလိုင်၏ အဖုတ်လေးမှာ အပျိုလေးအတိုင်းပင် စိကပ်နေပြီး အမွေးများကို ပြောင်နေအောင် ရိတ်ထားသည်။ ကျော်ကြီးက လီးမထည့်သေးပဲ ဂျူလိုင်၏အတွင်းသား နီနီလေးထဲသို့ လက်နှစ်ချောင်းထိုးထည့်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းမွှေပေးလိုက်ရာ ကာမအရသာကို တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသော ဆရာဝန်မလေးဂျူလိုင်မှာ အရည်များ အဆက်မပြတ် စီးကျလာတော့သည်။ ”အအ ဟင့်ဟင့်ဟင့်” ”ဖွတ်ဖွတ် ပလပ်” ”ဟ ဟျောင်တွေ အထဲက ဘာလဲဟ” ”ဟာ ပါကင်လေးဟ ငါက လင်မယားမှတ်နေတာ ဟားဟား အဖုတ်ကော ဖင်ကော ပါကင်ဖွင့်ရတော့မယ် ဟားဟား” ”စားရကံကြုံတော့ အပျိုမ ချောချောတောင့်တောင့်လေးကို မုဒိမ်းကျင့်ရတော့မယ်ဟေ့ ဟားဟား” ဂျူလိုင်မှာတော့ မိမိဘဝလက်တွဲဖော်အတွက် ရည်ရွယ်ထားသည့် အပျိုစင်ဘဝအား အလုပ်ကြမ်းသမားကြီးက အရသာခံ စားသုံးတော့မည်ဖြစ်၍ အလွန်ကြောက်နေသလို ကာမစိတ်များလည်း ကြွနေသည်။ “စောက်စိလေးက နီရဲနေတာပဲကွာ” ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏နီနီရဲရဲ အစိလေးအား လက်ညှိုးနှင့်လက်မ ညှပ်ကာ ပွတ်ဆွဲလိုက်ရာ ဂျူလိုင့်တကိုယ်လုံး အကြောများဆွဲ၍ တုန်သွားပြီး အရည်များ ဒလဟောထွက်ကာ တစ်ချီပြီးသွားတော့သည်။ ”ရှင် အင့် ရှင် ရှင် မ မလုပ်ပါနဲ့တော့” ဆရာဝန်မချောလေး ဂျူလိုင်၏ တင်းရင်အိစက်သော နို့နှစ်လုံးမှာ မောပန်းမှုကြောင့် နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်နေသည်။ ကျော်ကြီးက မောဟိုက်နေသော ဂျူလိုင်၏ အဖုတ်လေးကို လက်ဖြင့်ဖြဲထားလိုက်ပြီး ၈လက်မခန့်ရှည်သော ဂေါ်လီထည့်ထားသည့် လီးမည်းကြီးဖြင့် တေ့လိုက်သည်။
ထို့နောက် မထည့်သေးပဲ ဂျူလိုင်၏အစိလေးအား ဒစ်ဖြင့် ၄ချက်ခန့် ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ ဂျူလိုင်မှာ မောလည်းမော ကာမအရသာများကလည်း ပြင်းလွန်းသဖြင့် လုံးဝမရုန်းတော့။ ကျော်ကြီးက ဂျူလိုင်၏အဖုတ်ထဲသို့ လီးမည်းကြီးကို ဒစ်ဖူးမျှသာ ထည့်၍တေ့ထားပြီး အနေအထားကို ကောင်းမြတ် ကောင်းစွာမြင်နိုင်စေရန် ဘေးတိုက်ပြောင်းလိုက်သည်။ ကောင်းမြတ်မှာ မိမိမျက်စိရှေ့တွင် မိမိ၏ဇနီးလောင်းလေးကို လိုးရန်လီးဖြင့် တေ့ထားသည်ကို နီးနီးကပ်ကပ်တွေ့ရသဖြင့် အတင်းရုန်းသည်။ ကောင်းမြတ်၏ မျက်လုံးများမှာလည်း ကြေကွဲဝမ်းနည်းကာ နီရဲနေသည်။ “ကိုကိုရယ် ဟင့်ဟင့် ချစ်ကို ခွင့်လွှတ်နော်ကို ဟင့်ဟီးးး” ဂျူလိုင်မှာ အနီးတွင်ရှိနေသော ကောင်းမြတ်၏ ပုခုံးတစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားသည်။ ကျော်ကြီး အချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ ဂျူလိုင်၏ ဘော်လီကြိုးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲကာ လီးကိုဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။ ”ဗြွတ်ဗြစ် အအ ဟင့် အဟင့်ဟင့်” ”ရှိးးး မင်းစောက်ဖုတ်လေးက တင်းကျပ် စီးပိုင်နေတာပဲ မိန်းမရာ” ကျော်ကြီး၏လီးကြီးမှာ ဂျူလိုင့်အဖုတ် ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ ချက်ချင်းမဝင်သေးပဲ ဒစ်သာဝင်၍ တစ်နေသည်။ ကျပ်လွန်းနေသဖြင့် သွင်းရခက်နေသည်။ ဧပရယ်မှာ ဖင်ကြီးများကို လှုပ်ခါ၍ ရုန်းသေးသော်လည်း ဝင်ပြီးသားဒစ်က ပြန်မကျွတ်သွား။ ကျော်ကြီး စိတ်မရှည်တော့ ဂျူလိုင့်ခါးနွဲ့လေးကို ဆွဲကာ နို့အုံတင်းတင်း တစ်အုံကိုကိုင်၍ လီးကို သွတ်သွင်းလိုက်သည်။ ဂျူလိုင်မှာ အနီးတွင်ရှိနေသော ကောင်းမြတ်၏ ပုခုံးတစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားသည်။ ကျော်ကြီး စိတ်မရှည်တော့ ၈လက်မလီးမဲကြီးက ပထမကောက်ကွေးသွားကာ တရစ်ချင်း ဗြွတ်ကနဲဗြစ်ကနဲမြည်၍ ဖောက်ဝင်နေသည်။ “ဗြွတ်ဖွတ် အားးးးဟင့်ဟင့်” ဂျူလိုင်၏ အပျိုစင်ပိပိလေးထဲသို့ ကျော်ကြီး၏ ၈လက်မလီးကြီးက အပျိုမှေးကို ဖောက်၍ဝင်သွားတော့သည်။ ”ဗြွတ်ဗြစ်ဖွတ်ဖွတ်ရှိးးးးငါ့လီးဝင်သွားပြီ ဟားဟား မင့်အပျိုဘဝကို လီးနဲ့လိုးပြီး ဖျက်ဆီးရတာ ကောင်းလိုက်တာရှီးးး” အပျိုစင်သွေးစလေးအချို့ ကျော်ကြီး၏လီးတွင် ကပ်ပါလာသည်။ ”မိန်းမ ဖင်ကိုကော့ပေးထားလေ ဒါမှ လီးပိုဝင်မှာပေါ့ ချစ်လေးရဲ့ ဟားဟား” ကျော်ကြီး၏လီးကြီးမှာ တစ်ဝက်ခန့်ဝင်သွားပြီး ဧပရယ်၏ အဖုတ်လေးမှာလည်း စပါးလုံးတစ်ထောက်ခန့် ကွဲသွားသည်။ ”ဟင့်ဟင့် ကျွန်မရှင့်မိန်းမမဟုတ်ဘူး ဟင့် ရှင် ကျွန်မကို မတရားကျင့်နေတာ” ”ဟ ငါ့လီးတောင် မင်းစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နေပြီ ငါ့မိန်းမ ဖြစ်သွားပြီပေါ့ ဟားဟား ခဏနေ မင်းယောက်ျား၇ယောက်တောင် ထပ်ရဦးမှာ မင်းကောင်ပဲလီးပါတာမဟုတ်ဘူး ငါတို့လဲလီးပါတယ်”ဟုဆိုကာ လီးတဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်သောအခါ ဂျူလိုင်၏ ငယ်သံပါအောင် အော်လိုက်သံ တောထဲညံသွားပါတော့သည်။…..ပြီး