သူဌေးမကြီး မမထား

သက်ထား သူမ လုပ်ချင်တာတွေ အားလုံး လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ နေစိုးအောင် ကောင်မလေးတယောက်နဲ့ ငြိနေတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းလဲကြားရော မခံချိမခံသာဖြစ်ပြီး နေစိုးအောင်ကို ဖုန်းဆက် ရန်တွေ့ခဲ့သည်။ သူ့အထက်အရာရှိ မြို့နယ်မှူးကိုလဲ ဖုန်းဆက်တိုင်လိုက်သည်။ သူ့ကို မန်းလေးကို ပြန်ပြောင်းပေးဖို့ တောင်းပန်သည်။ သက်ထားကို နေစိုးအောင်နဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ ထမင်းဆိုင်က ကောင်မလေးရဲ့ အဒေါ်ကိုယ်တိုင် ဖုန်းဆက် အကြောင်းကြားခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ “ကိုယ့်လင် ဘာဖြစ်နေလဲ သိရဲ့လား… ကိုယ့်လင်ကို ထိန်းအုံး”လို့ ခပ်စွာစွာနဲ့ ပြောခဲ့သည်။ သက်ထားသည် နေစိုးအောင်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံတာတွေ ရိုးအီလာတဲ့အချိန် သူမဘက်ကစပြီး နေစိုးအောင် လိင်ဆက်ဆံချင်တိုင်း ငြင်းပယ်ခဲ့သည်။ ဆိုင်နဲ့ ခြံအလုပ်များလို့ အကြောင်းပြပြီး ငြင်းခဲ့တာဖြစ်သည်။ ခြံမှာက ခြံထွက် သီးနှံတွေအပြင် ခြံက ကြက်၊ ဝက်၊ ဘဲ၊ ငါးတွေနဲ့။ သက်ထားတစ်ယောက် ဆိုင်မှာ ချက်ပြုတ်ရတာအပြင် ခြံကို ပြေးပြေးကြည့်ရသည်။ ဒီမှာ သက်ထား မိုးအောင်နဲ့ ဆုံသည်။ မိုးအောင်သည် ပုလိပ်ဖက်က ဖြစ်သည်။ ခြံအလုပ်သမားလေး ဖြစ်သည်။ ဖင်ပေါ့ကာ ခိုင်းလို့ကောင်းသည် ဆိုပြီး သက်ထား ခြံထဲသွားတိုင်း မိုးအောင်ကို အစစ အရာရာ ခေါ်ခိုင်းသည်။ မိုးအောင်သည် မီးမလာတဲ့အချိန်ဆိုရင် သက်ထား ရေချိုးဖို့ ခြံထဲက အိမ်လေးထဲ ရေဆွဲဆွဲဖြည့်ပေးရသည်။ သက်ထား ဇက်ကျောတက်ရင်လဲ နှိပ်ပေးရသည်။ သန်သန်မာမာ ဗလတောင့်တောင့် လူငယ်လေးနဲ့ အတူတူ အနေနီးစပ်တော့ ဒီကောင်လေးကို သက်ထား စိတ်ဝင်စားလာ သည်။ မိုးအောင်နဲ့ စဖြစ်ခဲ့တဲ့ နေ့အကြောင်း သက်ထား ပြန်စဉ်းစားနေမိသည်။ တကယ်တော့ မိုးအောင်ကို သက်ထားဘက်က စခဲ့တာပါ။ သက်ထား လင်ကို ဂရုမစိုက်ပဲ လုပ်ချင်ရာ လုပ်လာတာ ကြာလာတော့ ငါလုပ်ရင် ဘာမဆို ဖြစ်တာပဲ ငါလုပ်ချင်တာ လုပ်နိုင်သည်လို့ စိတ်ကြီးဝင်တာကြောင့်လဲ မိုးအောင်က သူမစိတ်တွေကို နိုးကြွစေတော့ မိုးအောင်နဲ့ ဖြစ်သွားရသည်။ မိုးအောင်သည် ရေလာဖြည့်ပေးရင် အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ ပုဆိုးတိုတို စည်းထားတော့ သူ့ရင်အုပ် ဝမ်းဗိုက်က ကြွက်သားအဖုအထစ်တွေကိုလဲ သက်ထား ရင်ခုံမိရသည်။ အိမ်လေးထဲ သူမနဲ့ မိုး‌အောင် နှစ်ယောက်တည်းဆိုတော့ သက်ထားစိတ်တွေ ထကြွဖေါက်ပြန်လာမိသည်။ လျော့ရဲရဲစည်းထားတဲ့ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ရေချိုးခါနီးအချိန်မှာ ရေချိုးခန်းထဲ မိုးအောင်နဲ့ ရှိနေတော့ ကာမစိတ်တွေ သောင်းကျန်းလာရသည်။ မိုးအောင်သည်လဲ ဖြူဖွေးတောင့်တင်းပြီး ဖင်ကားကားနဲ့ လှပနေတဲ့ သက်ထားနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် ဖြစ်နေတော့ စိတ်ထလာပုံရသည်။ သူ့ပုဆိုးရှေ့က အတံချောင်းကြီး ငေါငေါကြီး ထိုးထွက်နေတာ သက်ထား တွေ့ရသည်။

မိုးအောင် ရေဖြည့်အပြီး နောက်ဖေးပေါက်က ပြန်ထွက်မယ် လုပ်ချိန် သက်ထား မိုးအောင်လက်ကို ဖမ်းဆွဲကိုင်လိုက်သည်။ မိုးအောင်လဲ “ဘာလုပ်ပေးရဦးမလဲ မမထား”လို့ မေးသည်။ သက်ထားအသံတွေ တုန်နေသည်။ ဒီအချိန်မှာ သက်ထားအဖုတ်သည် တအားစိုနေပြီ။ “မိုးအောင် မသွားနဲ့အုံးကွာ မမထားနဲ့ နေပါအုံး” လို့ပြောသည်။ မိုးအောင်ကို တွန်းပြီး နံရံမှာ မှီစေပြီး သူ့ကို “မင်းမျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားကွယ်”လို့ ပြောလိုက်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်ကို သူမလက်နဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးမိသည်။ မိုးအောင် ကိုယ်အောက်ပိုင်းကို သက်ထား ကြည့်လိုက်တော့ ပုဆိုးကြားက အတံကြီး မတ်မတ်ထောင်နေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ “မိုးအောင်” “ဗျာ.. မမထား” “ မင်းမှာ ရီးစားရှိလား” “ရွာမှာတုန်းကတော့ ရှိတယ်… ခုတော့ ပြတ်သွားပြီဗျ” “မင့်ရီးစားနဲ့ ဘာလုပ်ဖူးလဲ” မိုးအောင်က နားမလည်သလို ကြောင်ကြည့်နေသည်။ “မင့်ရီးစားနဲ့ အိပ်ဖူးလားလို့ မေးတာ” “ဟုတ်..အိပ်ဖူးတယ်” သက်ထား ပြုံးသွားသည်။ မိုးအောင်ရဲ့ ဝမ်းဗိုက်သားတွေကို လက်ဖဝါးနဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေရာက ဆတ်ကနဲ သူ့ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ “ဟာ..မမထား” မိုးအောင်က ပုဆိုးကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပေမဲ့ မမိတော့။ ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်မှာ ပုံရက်သား ကျနေပြီ။ မိုးအောင်ရဲ့ နီညိုညို လီးတံကြီးက မတ်နေလိုက်တာ ချက်ကို ကပ်နေသည်။ ဒစ်ကြီးကို မြင်ရတာ ထားထား စိတ်ထဲ ဒိန်းကနဲ ကြွတက်သွားရပြီး စောက်ပတ်က စိုကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ မိုးအောင်အတံကြီးက လုံးပတ်တုတ်သည်။ ရှည်လဲ ရှည်သည်။ သူ့ယောက်ျား နေစိုးအောင်ဟာထက် သာနေသည်။ မိုးအောင်က ကြမ်းပြင်မှာ ကွင်းလုံးပုံကျနေတဲ့ ပုဆိုးကို ကုန်းကောက်ဖို့ လုပ်ပေမဲ့ သက်ထားက ခွင့်မပြုဘူး။ မိုးအောင်ရဲ့ကျောပြင်ကို တအားဖက်ထားလိုက်သည်။ မိုးအောင်ရဲ့ လိင်တံချောင်းကြီးနဲ့ သက်ထားဝမ်းဗိုက်နဲ့ တသားတည်း ကပ်နေသည်။ မိုးအောင် စိတ်တွေ လွတ်ထွက်သွားပြီး သက်ထားရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်လေတော့သည်။ သက်ထားလဲ သူ့ကို တုံ့ပြန်စုပ်နမ်းသူ့ရင်း သူ့တင်ပါးတွေကို ဖျစ်ညှစ်သည်။ သက်ထားရဲ့ နဂိုထဲက ပြေကျလုလု လျော့ရဲရဲထမိန်သည် ပြေကျသွားတော့ သက်ထားရဲ့ နို့လှလှကြီးတွေ အကာအကွယ် မဲ့သွားသည်။ မိုးအောင်လဲ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းနေရာက သက်ထားရဲ့ တင်းမာထောင်ထနေသော နို့သီးတဖက်ကို စို့သည်။ မိုးအောင်ရဲ့ လက်တွေကလဲ သက်ထားရဲ့ စွင့်ကားတဲ့ တင်တွေကို ဆုပ်နယ်နေသည်။ အသက်ရှူသံတွေ တအားပြင်းထန်လာကြပြီး တဏှာရမက်တွေက ပြင်းထန်လွန်းနေကြလို့ ရေချိုးခန်းလေးထဲကနေ အိပ်ခန်းဆီကို ရောက်သွားချိန် သက်ထားရဲ့ ထမိန်ကလဲ လမ်းခုလတ်မှာတင် ကျကျန်ခဲ့ကာ သက်ထားသည် ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်နေသည်။

မိုးအောင်လဲ တချိန်လုံး ကြောက်နေရပြီး သက်ထား ခိုင်းသမျှကို ကုန်းလုပ်နေရသူ ဖြစ်ပေမဲ့ အခုလို သက်ထားကိုယ်တိုင်က စိတ်ပါပြီး သူ့ကို ခွင့်ပြုလိုက်ချိန်မှာ အရင်က ကျိတ်ပြီး ခိုးပြီး ပစ်မှားနေရတဲ့ အလွန်တောင့်တင်းတဲ့ အလုပ်ရှင် သက်ထားကို စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ကြမ်းလေပြီ။ ကုတင်ပေါ်တွင် သက်ထားကို ကန့်လန့်ဖြတ် ပက်လက်ကလေး လှဲတင်ပြီး သက်ထားရဲ့ ဖြူဝင်းတဲ့ ဝတ်လစ်စားလစ် ခန္ဓာကိုယ်အလှတွေကို အားရအောင် ကြည့်နေတော့ “မိုးအောင်.. မမထား ရှက်တယ်ကွယ်”လို့ သက်ထားက ပြောရင်း သူမပေါင်တံတွေကို စိလိုက်ဖို့ ကြိုးစားလေသည်။ မိုးအောင်လဲ စိခွင့်မပေးပဲ သူ့ခေါင်းကို ထိုးအပ်ခါ သက်ထားရဲ့ ဖေါင်းမို့ကာ အရည်တလဲ့လဲ့နဲ့ စိုရွှမ်းနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို နမ်းရှုံ့တော့သည်။ “မိုးအောင်ရယ် ..ဘုန်းတွေ ကံတွေ နိမ့်ကုန်ပါ့မယ်ဟာ”လို့ သက်ထား ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် ပြောလိုက်ပေမဲ့ မိုးအောင် လုပ်တာတွေကို ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေရသည်။ မိုးအောင်လဲ သက်ထားအဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက် ယက်ပေးသည်။ သက်ထား ပထမ ညည်းညူပြီး ငြိမ်နေပေမဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ မိုးအောင် ယက်နေတဲ့အချိန် အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးလေတော့သည်။ မိုးအောင်လဲ သက်ထားရဲ့စောက်စိကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ စုပ်နေပြန်သည်။ သက်ထားလဲ တအား ခံချင်နေပြီ။ မိုးအောင်ကလဲ ယက်ကောင်းတုန်းပင်။ သက်ထား မအောင့်နိုင်တော့ပဲ မိုးအောင်ကို လုပ်ပါတော့လို့ တောင်းဆိုရသည်။ “မိုးအောင်…. မမထားကို လုပ်ပါတော့..မမထား ..မနေနိုင်တော့ဘူး”။ မိုးအောင်လည်း သက်ထားရဲ့ အရည်တွေ စိုရွှဲပြီး အမွေးရိပ်ထားလို့ ပြောင်တင်း ခုံးမို့နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ သူ့လီးကြီးကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။ မိုးအောင်ရဲ့ လိင်တံတုတ်တုတ်ကြီးသည် သက်ထားရဲ့အဖုတ်ထဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး ဝင်ရောက်လာသည်။ သက်ထားအဖုတ်ထဲ ပြည့်ကျပ်နေသည်။ “အင်း..တကယ့် စံချိန်မှီလီးကြီးပဲ.. ကောင်လေး..လူသာငယ်တယ် ..ဒုတ်က အယ်တယ်”လို့ သက်ထားတစ်ယောက် အလိုးခံရင်း တွေးနေမိသည်။ မိုးအောင်သည် သူ့လီးချောင်းကြီး တဝက်ခန့် ဝင်သွားသောအခါ ဆက်မထိုးသွင်းပဲ သက်ထားရဲ့ နို့သီးတွေကို တဖက်ပြီးတဖက် စို့လိုက် နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ချေနယ်လိုက် လုပ်နေပြန်သည်။

သက်ထားလဲ လိင်တန်တပ်ရက်ကြီးနဲ့ နို့တွေကို ကလိခံနေရတော့ အဖုတ်အတွင်းက တအားယားလာပြီး “မိုးအောင်…လုပ်..လုပ်တော့..မမထားကို လုပ်တော့”လို့ တောင်းဆိုကာ သူမဖင်ကြီးတွေကို လှုပ်ရမ်းကာ ကော့ထိုးလိုက်သည်။ မိုးအောင်လဲ စိတ်ထဲက “ဒီလောက်တဏှာကြီးတဲ့ ဆော်ကြီး..အပီဖြဲပစ်မယ်”လို့ ကြုံးဝါးကာ လိင်တန်ကို ခပ်သွက်သွက် အသွင်းအထုတ် လုပ်ပါတော့သည်။ မိုးအောင်သည် သက်ထားကို အသားကုန် ကြုံးဆောင့်တော့သည်။ သက်ထား တခါမှဒီလောက် မကြိုက်ဖူးခဲ့တဲ့ ကာမဆက်ဆံမှုကို ကြုံရပြီး မိုးအောင် လုပ်ပေးတာကို အစွဲကြီး စွဲသွားရတော့သည်။ မိုးအောင်လဲ သက်ထားကို ထိုနေ့က လေးကြိမ်တိုင်အောင် အားရပါးရ စပ်ရှက်ပေးခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်း သက်ထား ခြံထဲကို လာတိုင်းလဲ သက်ထားအဖုတ်ကို ကောင်းကောင်း ယက်ပေးကာ ကျေနပ်အောင် စပ်ရှက်ပေးလေသည်။ သက်ထားတစ်ယောက် လင်တော်မောင် နေစိုးအောင်ကို ပိုပိုပြီး စိမ်းလာသည်။ ကောင်းကောင်း လိုးပေးမဲ့ မိုးအောင်လဲ ရှိနေတော့ နေစိုးအောင်ကို စိတ်မဝင်စားတော့။ မိုးအောင်လဲ သူ့အလုပ်ရှင် သက်ထားကို သူ့စိတ်ကြိုက် လုပ်နိုင်နေလို့ အရမ်းကျေနပ်နေသည်။ အရင်တုန်းကလို မဟုတ်တော့။ အရင်တုန်းက သက်ထားက သူ့ကို ခိုင်းခဲ့သည်။ အခု သူက ပြန်ခိုင်းလို့ရနေပြီလေ။ “မမထား..ဖင်ကုန်းပေးပါလား”ဆိုရင် သက်ထားသည် သူမဖင်ကားကားကြီးတွေကို ထောင်ကုန်းပေးလေသည်။ “မမထား… လီးစုပ်ပေးပါ”လို့ တောင်းဆိုလိုက်ရင် သက်ထားက စုပ်ပေးသည်။ မိုးအောင်သည် ချောမောလှပပြီး တောင့်လဲတောင့် ချမ်းလဲချမ်းသာသော သက်ထားကို စိတ်ကြိုက် လုပ်နိုင်လာတော့ တဆင့်တက်လာသည်။ သက်ထားကို ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ အနောက်က လုပ်သောအခါမှာ သက်ထားရဲ့ ခရေပွင့် ဖင်ပေါက်လေးကို တွေ့မြင်ရတော့ ဖင်ပေါက်ကို ဖွင့်ချင်လာသည်။ သွေးတိုးစမ်းတဲ့ အနေနဲ့ သက်ထား ဖင်ပေါက်ညိုညိုလေးကို လက်မနဲ့ ပွတ်သပ်ကစားပေးသည်။ သက်ထားလဲ ခံလို့ကောင်းလို့ ဘာမှမငြင်းတော့ သက်ထား အဖုတ်က အရည်တွေကို လက်ညှိုးနဲ့ ကော်ယူကာ ဖင်ပေါက်လေးမှာ သုတ်လိမ်းပြီး ဖင်ပေါက်လေးကို ထိုးကလိသည်။ သက်ထားကို တအားဆောင့်ဆောင့်လုပ်နေချိန်မို့ သူ ဖင်ပေါက်ကို ကလိနေတာ သက်ထားအဖို့ သိပ်မသိသာလှပေ။ လက်ချောင်းတွေကို ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထိုးကလိကာ ကျင့်ပေးပြီး အပေါက်ချဲ့သည်။

တစ်ည သက်ထားနဲ့ အရက်အတူတူသောက်ပြီး သက်ထား တအားမူးလာချိန် လက်ညှိုး လက်မတို့နဲ့ မသွင်းတော့ပဲ သူ့လိင်တန်ကြီးကို ထိုးသွင်းကာ လိုးလေတော့သည်။ သက်ထားသည် မိုးအောင်နဲ့ကျမှ ဖင်ခံဖူးသွားရသည်။ ထိုအချိန်ကစပြီး မိုးအောင်သည် သက်ထားကို အဖုတ်တလှည့် ဖင်တလှည့် လုပ်လေသည်။ သက်ထား စီးပွား တအားတိုးတက် အောင်မြင်လာသောအခါ သက်ထားကို လူတွေက သူတို့အကျိုးအတွက် ချဉ်းကပ်လာကြတာတွေက အများကြီး။ အဆိုးဆုံးက သက်ထားရဲ့ ဝမ်းကဲညီအစ်မ မာလာ။ မာလာနဲ့ သူ့ယောက်ျား အောင်သူက သက်ထားကို ရန်ကုန်မှာ ဆိုင်ခွဲထပ်ဖွင့်ဖို့ ဆွယ်ကြသည်။ သက်ထားရဲ့ မန်းလေးကဆိုင်ကို ကူညီလုပ်ကိုင်နေတဲ့ ရွေစင်နဲ့ ဘကြီးဖြိုးက သက်ထားကို အရမ်းလျှောက်မလုပ်ဖို့ တားသည်။ နေစိုးအောင်ကလဲ မလုပ်ပါနဲ့လို့ ပြောသည်။ တကယ်တော့ ရန်ကုန်မှာ သက်ထားလို ဆိုင်တွေက အများကြီး။ အောင်သူတို့ လင်မယားက သူတို့ အကျိုးအတွက် ဂွင်ဖန်တာဖြစ်သည်။ အောင်သူသည် လင်နဲ့ ဝေးနေတဲ့ သက်ထားကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန်နေသည်။ သက်ထားကို ဆော်ချင်နေသည်။ သက်ထားရဲ့ဖင် စွင့်စွင့်ကားကားကြီးတွေကို အမြဲခိုးကြည့်ကာ ဖြုတ်လိုက်ရရင် အီဆိမ့်နေမှာပဲဆိုပြီး မှန်းနေသူဖြစ်သည်။ ရန်ကုန်ကို သူတို့လင်မယားနဲ့ သက်ထား ဆိုင်ခွဲဖွင့်ဖို့ လေ့လာမယ်ဆိုပြီး သွားကြတော့ သက်ထားကို ချဉ်းကပ် ကြံစည်လေသည်။ သူ့မိန်းမ မာလာ အမျိုးတွေနဲ့ အလုပ်များနေတဲ့အချိန် အောင်သူသည် သက်ထားကို ထမင်းလိုက်ကျွေးရင်း ဝိုင်၊ ဘီယာ အတူသောက်ကြသည်။ နောက်ဆုံးတော့ သူတို့ တည်းခိုနေတဲ့ ဟိုတယ် ပြန်ရောက်တော့ သက်ထားကို အတင်း ဖက်နမ်း၊ အတင်း ကိုင်တွယ်လေသည်။ သက်ထားလဲ အောင်သူရဲ့ အတွေ့အထိမှာ သာယာသွားသည်။ အောင်သူရဲ့ လီးတံကြီးကလဲ ပုဆိုးကြားက ထိုးထောင်နေတာ သက်ထား တွေ့နေရသည်။ အောင်သူကို ပြန်သိုင်းဖက်ပြီး သူစုပ်နမ်းတာတွေကို တုံ့ပြန် စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ အောင်သူလဲ သက်ထား အလိုတူတာကို တွေ့တာနဲ့ တဆင့်တက်တော့သည်။ သက်ထား ဖင်ကြီးတွေကို ပွတ်သပ်သည်။ အောင်သူသည် လက်မြန်သူမို့ အချိန် သိပ်ဆွဲမနေ။ သက်ထားကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက်ဖြစ်နေချိန် ထမိန်ကို လှန်တင်ကာ ပင်တီဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်သည်။ သက်ထားရဲ့ ဖင်တုံးများက ကြီးထယ်နေတော့ ချွတ်လို့မရ။

သက်ထားက ခစ်ကနဲက ရယ်လိုက်ပြီး ဖင်ကို ကြွပေးလိုက်သည်။ ပင်တီဘောင်းဘီလေး အောင်သူ လက်ထဲကို ပါသွားသည်။ အောင်သူ ပြုံးကာ ပင်တီလေးကို နမ်းရှူလိုက်သည်။ “အို…ကိုအောင်ကလဲ..ခစ်ခစ်..ဘာလို့ ရှူနေရတာလဲ”လို့ ညုတုတုနဲ့ သက်ထား မေးလိုက်သည်။ အောင်သူသည် ပင်တီလေးရဲ့ ဂွဆုံမှာ အရည်တွေ ရွှဲနေတာ ကိုင်စမ်းမိလို့ သက်ထားလဲ စိတ်လာနေတယ် ဆိုတာကို သိလိုက်ရသည်။ ထို့နောက် သက်ထားပေါင်ကြားကို ခေါင်းထိုးသွင်းကာ သက်ထား အဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ စယက်လေတော့သည်။ သက်ထားလဲ ကျေနပ်စွာ ပေါင်တွေကို ကားပေးပြီး အယက်ခံလေသည်။ အောင်သူသည် မိုးအောင်လိုပဲ အယက်လဲကောင်း အလုပ်လဲကောင်းကြောင်း မကြာခင် သက်ထား တွေ့ရတော့သည်။ အောင်သူသည် သက်ထားကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စပ်ရှက်သည်။ ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး တင်ပါးကို တဖြန်းဖြန်းရိုက်ပြီး တဖန်းဖန်းနဲ့ ဆောင့်သည်။ သက်ထားလဲ အောင်သူကို သဘောကျသွားသည်။ နောက်ရက်တွေ မာလာ မလစ်တော့တာကြောင့် အောင်သူနဲ့ သက်ထား ထပ်မလုပ်ဖြစ်တော့။ မန်းလေး ပြန်ရောက်တော့ ခြံထဲလဲ မရောက်တာကြာလို့ သက်ထား ခြံထဲ သွားလိုက်သည်။ ဝက်ခြံတွေ ပြန်ပြင်ဆောက်နေလို့ သူ့ကား ခြံထဲအထိ ဝင်လို့မရဘူး။ အုတ်ခဲတွေ ပုံထားသည်။ သွပ်ပြားတွေလဲ ပုံထားသည်။ ထို့ကြောင့် ကားကို ခြံဝမှာဘဲ ရပ်ထားခဲ့ပြီး သက်ထား လမ်းလျှောက်ကာ ဝင်သွားလိုက်သည်။ ခြံတာဝန်ခံ ဦးတင်လှိုင်နဲ့ လမ်းမှာ တိုးသည်။ ဦးတင်လှိုင် မိုးအောင် ဘယ်မှာလဲ မေးလိုက်သည်။ ဦးတင်လှိုင်က မိုးအောင် အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲနေတဲ့အကြောင်း အလုပ်မလုပ်တော့ပဲ လေသံတွေ ပြောင်းနေတဲ့ အကြောင်းတွေ တိုင်သည်။ သက်ထားလဲ သူနဲ့ငြိစွန်းလို့ မိုးအောင် ဒီလို ပြောင်းလဲလာတယ်ဆိုတာ သိတာပေါ့။ “အင်း ..ငါကလဲ သူ့ကို နေရာပေးတာကိုး”လို့ တွေးလိုက်မိသည်။ အိမ်လေးဆီကို ရောက်တဲ့အခါ သက်ထား မမျှော်လင့်တာ တွေ့လိုက်ရသည်။ မိုးအောင်သည် ခြံထဲက အလုပ်သမလေး တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ဝေခိုင်ကို သူမအိပ်ခန်းလေးထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ အားရပါးရကြီး စပ်ရှက်နေတာကို မြင်လိုက်ရသည်။ သက်ထားလဲ ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ စပ်ရှက်တာကို အပြာကားတွေမှာပဲ မြင်ဖူးပြီး အပြင်မှာ မမြင်ဖူးပေ။

ရုတ်တရက် ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ငေးကြည့်နေမိသည်။ မိုးအောင်ရော ဝေခိုင်ရော ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ သူမကုတင်ပေါ်မှာ သဲသဲမဲမဲ ဆွဲနေကြသည်။ တဖေါင်းဖေါင်း တဖတ်ဖတ် အသံတွေ သောသောညံနေသည်။ မိုးအောင်ရဲ့ လိင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးက ဝေခိုင်ရဲ့ အမွေးမဲမဲတွေ ဖုံးနေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးထဲ ဆက်တိုက်ကြီး ခပ်သွက်သွက် ဝင်ထွက်နေသည်။ မိုးအောင် ဆောင့်ဆောင့်ထည့်တိုင်း ဝေခိုင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေ ရမ်းခါနေသည်။ “အာ…အာ…အာ…..အကို..အကို့….အမေ့..အ..အာ..ကောင်းလာပီ…ပီး..ပီးတော့မယ်..အားးး” မိုးအောင်ရဲ့ အင်းကနဲ အင်းကနဲ အားယူသံကြီးကလဲ လိင်တန်နဲ့ အင်္ဂါစပ် ဝင်ထွက်တဲ့အခါ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ဖွတ်ဖပ် အသံတွေနဲ့အတူ ကြားနေရသည်။ မိုးအောင်လဲ ခါးကော့ကာ အားရပါးရ ခပ်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်ပြီး ပြီးခြင်းလမ်းဆုံးကို ရောက်ရှိသွားသည်။ ထို့နောက် သက်ထားလဲ သူတို့အနားကို တိုးကပ်သွားခါ “ဒါက ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်နေကြတာလဲ”လို့ အော်လိုက်သည်။ မိုးအောင်ရော ဝေခိုင်ရော ရုတ်တရက်မို့ လန့်သွားကြသည်။ “ကဲ မိုးအောင်…. မင်းက မျက်နှာသာပေး ငါ့ကုတင်ပေါ်တက် ဆိုသလို ငါ့အိပ်ရာပေါ် တခြားကောင်မ ခေါ်လိုးနေတာကိုး…. မင်းကို ခုပဲ အလုပ်ဖြုတ်လိုက်ပြီ…ဂျောင်းပေတော့” လို့ ဒေါသတကြီး အော်လေသည်။ “ဝေခိုင် နင့်ကိုတော့ ငါ ချမ်းသာပေးလိုက်မယ်…. သွား..အလုပ်ပြန်ဝင်”လို့ သက်ထား ပြောလိုက်တော့ ဝေခိုင်လဲ သူမအဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်ကာ ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားတော့သည်။ မိုးအောင်က နဲနဲ အာခံချင်နေလို့ သက်ထားလဲ ခြံတာဝန်ခံ ဦးတင်လှိုင်ကို လှမ်းအော်ခေါ်လိုက်သည်။ “ဦးတင်လှိုင်…. မိုးအောင်ကို အလုပ်ဖြုတ်လိုက်ပြီ…နောင်ကို ကျမ ခြံနားတောင် မကပ်စေနဲ့…. ဘယ်မလဲ..ဖိုးတုတ်တို့ ဝင်းမောင်တို့ခေါ်…ဒီကောင့်ကို ခြံပြင်ကို မောင်းထုတ်လိုက်” ဦးတင်လှိုင်တို့ ရောက်လာကြသည်။ မိုး‌အောင်လဲ ဒီတော့မှ ခေါင်းငုံ့ကာ အိမ်ထဲက ထွက်သွားလေသည်။ သက်ထား ဖြစ်ခဲ့သမျှကို ပြန်လည် မြင်ယောင်ရင်း မိမိ အမှားတွေကို နောင်တရနေသည်။ လင်ဖြစ်သူက အခု အသစ်တွေ့သွားပြီ။ တကယ်တမ်း သူက ကွဲမယ်ဆိုတော့လဲ ထားထား မကွဲချင်။ နေစိုးအောင်သည် မိမိကို တော်တော် လုပ်ကိုင်ပေးတဲ့လူ သီးခံပေးတဲ့လူ။

မိမိ လိုချင်တာ လုပ်ချင်တာကို အမြဲ လုပ်ပေးသူဖြစ်သည်။ အောင်သူက တကယ်ဆိုရင် ညီးအစ်မဝမ်းကွဲရဲ့ လင်။ အောင်သူကို ဘာမှ အားကိုးလို့မရ။ တိတ်တဆိတ် လာလိုးပေး..စောက်ပတ်ယက်ပေးတာပဲ သူလုပ်ပေးနိုင်သည်။ သက်ထား ဆိုင်မှာ အလုပ်များနေတုန်း ဖုန်းလာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ အောင်သူ ဖြစ်နေသည်။ ရွေစင်နဲ့ ဆုပြည့်တို့ ရှိနေလို့ သက်ထား အတွင်းက ရုံးခန်းလေးထဲဝင်ပြီး ဖုန်းပြောသည်။ အောင်သူရဲ့အသံက ရမက်ပြင်းပြနေတဲ့ အသံဆိုတာ သိသာသည်။ မန္တလေး ပြန်ရောက်ပြီးမှ အောင်သူနဲ့ ထပ်မတွေ့ဖြစ်တော့ဘူး။ ဒါကြောင့်လဲ အောင်သူ သူ့ကို ဖုန်းခေါ်တာပဲ ဆိုတာ သက်ထား သဘောပေါက်သည်။ “အောင်သူ..ယူ့ကို သက်ထား ပြောမလို့ပဲ…. ရန်ကုန်မှာ သက်ထားတို့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပေမဲ့ ဒီလောက်နဲ့ပဲ ရပ်တန်းက ရပ်လိုက်ကြရင် ကောင်းမယ် ထင်တယ်… မာလာ သိသွားရင်လဲ တကယ့်ကို မလွယ်ဘူး ..မကောင်းဘူးကွာ”လို့ သက်ထား အောင်သူကို ပြောလိုက်ပေမဲ့ မရဘူး။ တွေ့ဖို့ပဲ ပူဆာနေသည်။ တခါတည်း တွေ့ရင် ကျေနပ်ပြီနဲ့ တဖွဖွ ပြောရင်း သက်ထား ဘယ်လောက် ကိုယ်လုံး လှတဲ့အကြောင်း၊ သက်ထားကို ဘယ်လောက် စွဲမက်ရတဲ့အကြောင်းတွေ အောင်သူ ကြွေပြသည်။ သက်ထားလဲ ဆန္ဒတွေ ဖြည့်ဆည်းပေးနေတဲ့ မိုးအောင်ကိုလဲ မောင်းထုတ်လိုက်လို့ ဖြည့်ဆည်းပေးမည့်သူ မရှိတော့တာနဲ့ အောင်သူကိုဘဲ လုပ်ခိုင်း ရင်ကောင်းမည် ဆိုတဲ့ စိတ်ဝင်လာပြီး အောင်သူကို တွေ့မည်လို့ လက်ခံလိုက်သည်။ မြို့ပြင်က ဟိုတယ်လေးတစ်ခုမှာ ချိန်းလိုက်သည်။ အောင်သူသည် ထုံးစံအတိုင်း ရောက်လာတာနဲ့ သက်ထားကို အငမ်းမရ နမ်းစုပ်ကာ သက်ထားဖင်တွေကို ဆုပ်နယ်တော့တာပဲ။ သက်ထားလဲ သူ့ကို အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ပြီး ပြန်နမ်းစုပ်ရင်း စိတ်တွေ ကြွရွလာရသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်ကြသည်။ အောင်သူ သက်ထားကို နံရံမှာ လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကို ခပ်ကော့ကော့နေစေပြီး အနောက်ကနေ လုပ်သည်။ သက်ထားရဲ့ အနောက်ကို စွင့်ထားတဲ့ တင်သားတွေကြားကနေ သက်ထားအဖုတ်ထဲကို ထိုးဆောင့်သည်။ သက်ထား နို့တွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ပြီး ဆောင့်ထည့်သည်။ သက်ထား ဒီပုံစံကို မကြိုက်လှ။

ထို့ကြောင့် ပုံစံပြောင်းကာ သူ့ကို ကုတင်စောင်းမှာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ အောင်သူ အားနဲ့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆောင့်လုပ်တော့သည်။ အောင်သူ ဆောင့်လိုက်တိုင်း သက်ထား တင်ပါးတွေ တုန်ခါသွားသလို သက်ထားနို့တွေလဲ လှုပ်ခါနေရသည်။ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံတွေက တဖတ်ဖတ် မြည်နေပြီး သက်ထားလဲ လက်နှစ်ဖက် ရှေ့ကျားကန်ကာ တအားအား အော်ညည်းနေရသည်။ အောင်သူရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို သက်ထား ကျေနပ် အရသာတွေ့လှတာကြောင့် အောင်သူကို တွေ့ပြီးရင်း ထပ်တွေ့ချင်ရင်း ဖြစ်ရတော့သည်။ အောင်သူသည် သူကြည့်ဖူးတဲ့ နိုင်ငံခြား အပြာဇာတ်ကားတွေထဲကလို လုပ်ချင်သည်။ သက်ထားကို ပြီးအောင် သူ လုပ်ပေးအပြီ သူပြီးခါနီးမှာ သက်ထားကို ပါးစပ်ဟခိုင်းပြီး သူ့သုတ်ရည်တွေကို သက်ထား ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထည့်သည်။ သက်ထား သူ့သုတ်ရည်တွေကို မြိုချလိုက်ရသည်။ ငံကျိကျိ ညှီစို့စို့နဲ့ အရသာက သိပ်တော့အဆိုးကြီ မဟုတ်ပေမယ့် ပျို့ချင်သလိုဖြစ်သွားသည်။ ခဏ နားကြပြီး သူက ဒုတိယအချီ ပြန်စ သည်။ သက်ထား ပါးစပ်နား သူ့လိင်တန်ညိုညိုကြီးကို ထိုးကပ်ပေးသည်။ သက်ထားက သူ့ကို မော့ကြည့်တော့ “စုပ်ပေး..”လို့ပြောသည်။ သက်ထားလဲ နီညိုရောင်သန်းနေတဲ့ ဒစ်ခေါင်းထိပ်ဖူးကြီးကို ငုံကာစုပ်လိုက်ရသည်။ အောင်သူသည် သက်ထားကို သုံးချီကောင်းကောင်း အားနဲ့ မာန်နဲ့ လုပ်ပြီးမှ လူချင်းလမ်းခွဲကာ ပြန်ခဲ့ကြသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူရော သက်ထားရော ကျေနပ်မှု ရသွားသည်။ တကယ်တော့ သက်ထား ယောက်ျား နေစိုးအောင်သည်လဲ တဏှာအားကြီးပြီး သက်ထားကို အပီအပြင် ဆွဲပေးသူဖြစ်သည်။ သက်ထား သူ့ကို ဘာလို့ လိင်မဆက်ဆံချင်တော့တာလဲ သက်ထား ဖါသာလဲ မသိဘူး။ ရိုးအီ သွားတာလား.. နေ့တိုင်း ငပိရည်နဲ့ပဲ စားရလို့ ချဉ်ပေါင်ဟင်း ပြောင်းစားချင်တာလား ဆိုတာ သူမကိုယ်ကို နာမလည်းနိုင်ပဲ ဖြစ်နေသည်။….ပြီ