ကိုကို့ကို စိတ်နာလွန်းလို့

မေနှင်းတစ်ယောက် အခန်းထဲတွင် ငိုနေရှာသည်။ အကြောင်းကား သူ့မထံသို့ အင်တာနက်မှ သူ့မကိုကို ဇင်နိုင်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ကဲနေကြတဲ့ပုံတွေကို အသိတစ်ယောက်က ပို့လိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ရက်စက်လိုက်တာ ကိုကိုရယ် သူ့မှာတော့ ချစ်လွန်လို့ အပျိုစင်ဘဝလေး ပေးအပ်ခဲ့မိသည်။ ပုံထဲတွင် ကို့ကိုက အဲ့မိန်းမနောက်မှနေပြီး နို့တွေကို ကိုင်ကာ ကလိနေသည်။ နောက်ပုံတွင် ကိုကိုဟာကြီးကို အဲ့မိန်းမက စုပ်ပေးနေပုံဖြစ်သည်။ မေနှင်း ကိုကို့ကို စိတ်နာသွားသည်။ သူတောင် သစ္စာမရှိသေးတာ ငါလဲ ကဲပြမယ်လို့ စိတ်ရူးပေါက်ပြီး မလုပ်သင့်တာတွေ လုပ်မိတော့သည်။ ရေချိုးအလှပြင်ပြီး စလင်းဘက်ထဲ စကတ်အတိုနဲ့ အင်္ကျီလည်ဟိုက် အကျပ်လေးထည့်ကာ အိမ်ကို သူငယ်ချင်းအိမ်မှာ စာလုပ်ဖို့ ညအိပ်မယ်ဆိုပြီး ထွက်ခဲ့တော့သည်။ စူပါမားကတ်တွင် သူမအိမ်နေရင်းအဝတ်ကို ယူလာတဲ့ စကတ်အတို၊ အင်္ကျီအကျပ်နဲ့ လဲဝတ်လိုက်တော့သည်။ ပြီးတော့ မြို့စွန်ရှိ စရိုက်တွေ ပေါတဲ့နေရာသို့ ရောက်တဲ့ကားကို စီးလာသည်။ ရောက်တဲ့အချိန်က ညနေ ၆ ခွဲလောက် မှောင်စပြုနေပြီ။ ကားဂိတ်တွင် လူမရှိ။ လမ်းတွေက မှောင်စပြုပြီး အိမ်တွေကလဲ သိပ်မရှိပေ။ မေနှင်းလဲ ဓာတ်ပုံထဲမှ ကိုကိုနဲ့ ဟိုမိန်းမပုံကို ပြန်မြင်ရောင်ပြီး ဒေါသထွက်လာကာ ကားလမ်းအတိုင်း ခပ်သွက်သွက် လျှောက်လာမိသည်။ ခနကြာတော့ လမ်းကြားလေးတစ်ခု တွေ့သည်။ အိမ်ပျက်ကြီးတစ်လုံးနဲ့ ကွင်းပြင်ကြီးသာရှိပြီး သစ်ပင်တွေရှိသည်။ သူမ မျက်စိကစားကြည့်တော့ ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် အရက်ထိုင်သောက်နေသော လူတစ်ယောက်ကို တွေ့လေသည်။ တခြားဘယ်သူ့မှ မရှိပဲ အေးအေးလူလူ ထိုင်သောက်နေချင်းဖြစ်သည်။ မေနှင်းလဲ ခြေလှမ်းတွေက အလိုလို လမ်းကြားထဲ ဦးတည်လျှောက်လာမိသည်။ အနားနားရောက်တော့ ခြေလှမ်းတွေနှေးကာ မဝံ့မရဲဖြစ်လာသည်။ သိုသော် ဓာတ်ပုံတွေကို ပြန်တွေးမိတော့ နှုတ်ခမ်းကိုက်ကာ ထိုလူနားသို့ လျှောက်မိ‌တော့သည်။အနားရောက်တော့ ခြေသံကြားသဖြင့် လူကြီးကမော့ကြည့်သည် အသက် ၄၀နှစ်ခန့်ရှိပြီး အရပ်အမောင်းကောင်းကောင်းနှင့် အညာသားနဲ့တူသည်။

သူမအား ခဏ ကြောင်ကြည့်နေသည်။ ခုလိုနေရာမျိုးတွင် သူမလို လှပတဲ့မိန်းကလေးကို တွေ့ရတာကို အံသြပြီးကြည့်နေသလို မေနှင်းလဲ ခြေလှမ်းတွေ ရပ်သွားပေမယ့် တကယ်တမ်းကျတော့ ဘာပြောရမှန်းမသိပေ။ ခနကြာမှ အရဲစွန့်ပြီး “ဦးလေး တစ်ခုလောက် ကူညီပါလား” “ဟေ ဘာလဲ” “တစ်ခုလောက်ကူညီလို့” လူကြီးမျက်လုံးတွေက သူ့မအင်္ကျီအောက်မှ ရင်သားဖွေးဖွေးတွေကို ရောက်နေသည်။ “ပြောလေ ဘာကူညီရမလဲ” မေနှင်းလဲ “ညီမခိုင်းတာ လုပ်ရမယ်…. မခိုင်းတာ မလုပ်ရဘူး” “ဘာလဲ… ဘာခိုင်းမှာလဲ” “လုပ်မှာလား အရင်ပြော” လူကြီးမျက်လုံးတွေက သူမတကိုယ်လုံးကို စူးစိုက်ကြည့်နေသည်။ “လုပ်နိုင်တာဆို လုပ်ပေးမယ်… ပြော” မေနှင်း ဖုန်လေးထုတ်ပြီး ထိုသူမျက်နှာအား ရိုက်လိုက်သည်။ “ဘာလုပ်တာလဲ” “ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီး အဖေ့ဆီပို့တာ…. ခိုင်းတာပဲ လုပ်ရမယ်… ကျန်တာလုပ်ရင် အဖေက ပုံထဲက ဦးလေးကို ရှာမှာပဲ… ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ရင်တော့…. မှားပို့မိတာလို့ ပြောလိုက်မယ်” “အမလေး ပြောလေ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ” မေနှင်း ခနတိတ်သွားသည်။ ဟိုဓာတ်ပုံကိစ္စကို တွေးမိတော့ ဒေါသက ထွက်လာပြန်သည်။ အဲ့ဒါနဲ့ ထိုသူ့ရှေ့သို့ တိုးကပ်လိုက်သည်။ ထိုဓာတ်ပုံထဲကလို ကိုကို့ကို ကလစားပြန်ချေပြမယ်။ ကိုကိုလုပ်တဲ့အတိုင်း ပြန်လုပ်ပြမယ်။ “ညီမနို့တွေကို ကိုင်ပေး… ကျန်တာမလုပ်နဲ့”ဟု ရဲရဲပင် ပြောချလိုက်တော့သည်။ ဦးလေးကြီးက အံ့ သြသွားသည်။ သူမနို့တွေကိုလဲ ပြူးပြဲကြည့်သည်။ “တကယ်လား… ဟီးဟီး” “အင်း… ကျန်တာမလုပ်နဲ့ ပြောတာပဲလုပ်…. မပြောထားတာ လုပ်ရင် ခုနက ဓာတ်ပုံရိုက်ထားပြီးသားနော်” “ဟီးဟီးစိတ်ချ ပြောတာပဲလုပ်မှာပါ… ဘယ်လို ကိုင်ပေးရမလဲ… အင်္ကျီပေါ်ကလား” မေနှင်း ကိုကိုကိုင်နေတာကို တွေးကြည့်တော့ ဟိုမိန်းမတွင် အပေါ်ပိုင်ဗလာနဲ့။ “ဟင့်အင်း အင်္ကျီချွတ်ပေးမယ်” “ဝိုး… တကယ်လား” “အင်း” သူမ ကိုကို့ကို လက်စားချေရန်သာ စိတ်ထဲရှိသည်။ တခြားမိန်းမကို လုပ်သလို သူမပြန်လုပ်ရမည်။ မေနှင်း စပိုရှပ်လေးကို အသာ လှန်ချွတ်လိုက်သည်။ ဖွေဥနေတဲ့အသား အိအိလေးတွေ ဝင်းကနဲ ပေါ်လာသည်။ ဘရာစီယာ အနက်လေးက အသားပေါ် ထင်နေအောင် လှသည်။ “အားပါး… လှလိုက်တာ… ဟီးဟီး” မေနှင်းလဲ ဘရာလေးကိုပါ ချွတ်လိုက်တော့ ဝိုင်းစက်အိတင်းနေတဲ့ စနေနှစ်ခိုင်က ဖွေးဥပြီးပေါ်လာသည်။ ထဆိုတော့ လူကြီးက ထရပ်သည်။ မျက်လုံးတွေက နို့တွေကမခွာ။

မေနှင်းလဲ ပုံထဲကအတိုင်း လူကြီးရှေ့တွင် ကျောပေးရပ်ကာ ချိုင်းလေးမပေးပြီး ကိုင်ခိုင်းတော့ “အင်း” လူကြီးလက်အစုံက အသာချိုင်းအောက်မှ ဝင်လာသည်။ “ဘယ်လို ကိုင်ရမလဲ” “ဦးလေး ကြိုက်သလို စိတ်တိုင်းကျကိုင်” “ဟီးဟီး… အိုကေ” သူမနို့တွေကို တခြားသူကို စိတ်ကြိုက် အလှူလုပ်မယ် မှတ်ပလားကိုကို။ လူကြီးလက် အသာဖွဖွလေး နို့အုံအိအိကို လာပွတ်သည်။ မေနှင်း ကြက်သီးထသွားသည်။ ခပ်ယွယွလေး နို့အုံကို မထိတထိပွတ်သည်။ “အင်း..ဟင်း..ဟင်း” ကိုကို့ကို ကလဲ့စားချေဖို့ လုပ်သော်လဲ မသဘာဝအရ ကာမစိတ်လေးတော့ ထလာသည်။ နှစ်မိနစ်လောက် နို့အုံလေးကို ပွတ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို မထိတထိလေး ပွတ်သည်။ “အင်း… အင်း” မေနှင်း တွန့်သွားသည်။ နို့သီးလေးကို မထိတထိလုပ်တော့ ယွထလာသည်။ သုံးလေးခါ လုပ်ပီး နို့သီးတွေကို ဘယ်ညာအစုံ ထုတ်ခနဲနေအောင် တချက် ဆွဲဆိတ်သည်။ “အ” နို့သီးလေးတွေ ချက်ချင်း ထောင်တက်လာသည်။ ထုတ်ခနဲ ထုတ်ခနဲနေအောင် ထပ်ဆွဲသည်။ “အ… အင်း အင်း” မေနှင်း ကော့တက်ကာ ငြီးလိုက်ရသည်။ နို့သီးလေးကို လက်ညိုးလက်မအစုံနဲ့ သေချာညှပ်သည်။ ပြီးတော့ ဖိလှိမ့်တော့သည်။ “အအား.. အင်းအင်း ဟင်း” ရင်လေးကော့ကာ တွန့်တက်လာသည်။ လူကြီးက မလွတ်ပဲ ဆက်တိုက်လှိမ့်သည်။ “အား… အအ… အင်း ကျွတ်” နာပြီး ကျင်တက်လာကာ ကာမစိတ်တွေ ထလာရတော့သည်။ မလွတ်တမ်း နှစ်မိနစ်လောက် ဖိချေလိုက်တော့ အသံကျယ်ကျယ်လေးနဲ့ ငြီးနေရတော့သည်။ “အားအား… အင်း… အအ… အား” ပြီးတော့ နို့အုံအိအိလေးကို အုပ်ကိုင်ကာ ဖိချေတော့သည်။ “အင်း.. အင်း” အလကားရတဲ့ နို့အုံတွေကို အားမနာတမ်း ညှစ်နှယ်နေရာ မေနှင်းတစ်ယောက် ခေါင်းလေး ခါနေရရှာသည်။ ဖင်ဆုံတွေကိုလဲ အနောက်မှ ဖိကပ်နေတော့ အနေရခက်လှသည်။ ဆယ်မိနှစ်လောက် နို့သီးချေလိုက် နှယ်လိုက်နဲ့ အားရပါးရလုပ်တော့ မျက်နှာလေးနီလာကာ စိတ်ပါလာတော့သည်။ “အား.. အင်း” နို့သီးခေါင်းလေးက မာတောင်ပြီး စူတက်လာသည်။ နို့အုံတွေလဲ တင်းလာသည်။ “အဟင့်… အ.. ရပြီ” လူကြီးက တစ်ချက်နာနာလေး နို့သီးကိုဆိတ်ပြီး လွတ်ပေးလိုက်သည်။ “အား” မျက်နှာလေးနီရဲကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်လိုက်သည်။

အို သူ့ပုဆိုးအောက်ကဟာကြီးက ငေါထွက်နေသည်။ “အဟင်း… ဒီတခါ ဦးလေးကြီး ဒီအတိုင်းရပ်နေ”ဆိုပြီး မျက်နှာချင်ဆိုင် ဒူးထောက်လိုက်သည်။ ကိုကို့ဒုတိယပုံကို တွေးလိုက်ရင်း ဦးလေးကြီးပုဆိုးစကို ဖြေချလိုက်သည်။ “အမေ့” မေနှင်း လန့်သွားသည်။ လီးကြီးက ဖြောင်းခနဲ ထောင်ထွက်လာသည်။ အကြီးကြီး ကိုကို့နှစ်ဆလောက်ရှိပြီး မဲနက်နေသည်။ “အကြီးကြီးပဲ” လူကြီးက ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ အသာရပ်နေသည်။ မေနှင်း လက်လေးတုန်တုန်ရီရီနဲ့ အသာဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ထိပ်ကြီးကို ငုံလိုက်တော့သည်။ “အားပါး” လူကြီး အတော်ကျေနပ်သွားသည်။ ချေားမောလှပ ဥထနေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရဲ့ လီးစုပ်ခံဖို့ဆိုတာ စိတ်ကူးပင် မယဉ်ဖူးခဲ့။ မေနှင်း ထိပ်ကြီးကို ငုံရင်း စုပ်တော့သည်။ အနံ့နံပြီး ငံကျိကျိနဲ့ပေမယ့် ခနလေးနဲ့ အသားကျသွားသည်။ သူစိမ်းယောက်ျား တစ်ယောက်လီးကို စုပ်နေရတယ်ဆိုတဲ့ အသိကလဲ စိတ်ကို ပိုထစေသည်။ ဒစ်ကြီးက ပါးစပ်နဲ့အပြည့်ပင် စုပ်ရင်း စိတ်တအား ထလာရသည်။ ကိုကို့လီးထက် နှစ်ဆလောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေရတာ ပိုမိုစိတ်ကြွစေသည်။ စုပ်ရင်း ဖီးတက်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်နေမိတော့သည်။ ဆယ်မိနစ်လောက်စုပ်ပြီး “အဟင်း… နို့တွေကို ပြန်ကိုင်ပေး”ဆိုကာ ပြန်ထပြီး ကျောပေးလိုက်သည်။ လူကြီးက ပုဆိုးပြန်မဝတ်ပဲ ကိုင်တော့ အနောက်ကဖင်ကို လီးကြီးက သိသိသာသာ ထိနေတော့သည်။ နို့သီးတွေ ပြန်ကလိခံရတော့ ပိုဖီးတက်လာသည်။ လူကြီးက အသာပေါင်ကွပြီး စကပ်လေးအောက်သို့ လီးကြီးကို အောက်မှပင့်ထည့်သည်။ အတွင်ခံလေးသာ ကြားထဲခံပြီး ထိတွေ့နေသည်။ ရှေ့ကလဲ နို့ကိုကလိနေရာ ကြက်သီးလေးများထလာပြီး ရင်ထဲ တုန်ဟိုက်ကြီး ဖြစ်ပြီး “အား..အား…အင်း”မေနှင်းတစ်ယောက် အသံထွက် ညည်းမိတော့သည်။ လူကြီးက နောက်ကနေ အသာကော့ထိုးလိုက်ရာ အတွင်းခံလေး အောက်နားမှ ပေါင်းကြားထဲသို့ ဝင်လာသည်။ “အား…အင်း” နို့တွေကိုနှယ်ရင်း အောက်ကလဲ ပေါင်ကြားကို ညှောင့်သည်။ “အဟင်း…ဟင်း…အာကွာ…အင်းး” မေနှင်း မယိုးမယွ ဖြစ်လာသည်။ အတွင်းခံလေးခြားပြီး စောက်ပတ်တလျှောက် လီးနဲ့ဖိပွတ်မိနေရာ “အား…အ..အင်း“မေနှင်း အရသာတွေ့နေသည်။

လူကြီးက အသာပေါင်ကြားမှ ပြန်ထုတ်ပြီး နို့ပဲနှယ်နေရာ “အဟင့်ဟင်း… ဆက်… ဆက်လုပ်လေ” “ပေါင်ကြားကိုလား” “အင်းလို့” ကောင်မလေး တဏှာထနေပြီမှန်းသိလို့ “ဘောင်ဘီနဲ့ထိပြီး လီးထိပ်ကနာလို့ လုပ်လို့မကောင်းဘူး”ဆိုပြီး နို့သီးလေးကို အသာဆိတ်ပေးလိုက်သည်။ “အအား..အဟင်း ဟိုလေ… ဘောင်း… ဘောင်းဘီ… ချွတ်… ချွတ်လိုက်မယ်လေ” မေနှင်း အပြတ်ဟော့နေပြီမို့ ကတုန်ကယင်နဲ့ ပြောလိုက်သည်။ “အင်း… အဲ့ဒါဆိုရင်တော့ ရတယ်” မေနှင်း အသာ စကတ်အောက် လက်ထည့်ပြီး ဘောင်းဘီလေးကို လိပ်ပြီးဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ မီနီစကတ်အတိုလေး တစ်ထည်သာ တကိုယ်လုံးတွင် ကျန်တော့သည်။ လူကြီးက “မထူးပါဘူး စကတ်ပါ ချွတ်လိုက်”ဆိုတော့ မေနှင်း မျက်စောင်းလေး လှည့်ထိုးပြီး စကတ်လေးကို ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ ဖွေးအု လုံးအိ ပြည့်တင်းမို့တက်နေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေ ပေါ်လာသည်။ “အားပါး.. ရှယ်ပဲ”ဆိုပြီး ဖင်ကြားထဲ လီးကိုထည့်သည်။ အသားချင်း ထိရတော့ နှစ်ယောက်လုံး အရသာပိုရှိလာသည်။ စိုရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းလေးအောက်မှ ဖိကပ်ပြီး ဝင်သွားသည်။ မေနှင်းစောက်ပတ်လေး ကျဉ်တက်သွားကာ “အားအင်း.. အဟင့်” ဏှာသံတွေ ပေးမိတော့သည်။ လူကြီးက နို့တွေကို နှယ်ရင်း အသာလေး ပေါင်ကြားကို အသွင်းအထုတ်လုပ်သည်။ အရည်တွေကြောင့် “ပလစ်… ပလစ်”နဲ့ အသံထွက်နေသည်။ “အင်းအ…ဟင်း… အားအင်း” မေနှင်းတစ်ယောက် နို့အနှယ်ခံရင်း စောက်ဖုတ်ကို ဖိပွတ်ပေးနေတာကို အရသာတွေ့နေသည်။ ဖင်ကြီးကို အတင်း အနောက်ကို ဖိကပ်ပေးမိနေသည်။ လီးကြီးက အဆုံးထိုးလိုက်ရင် သူမပေါင်အရှေ့ကြားမှ လီးဒစ်ခေါင်းကြီး ကျော်ကျော်ထွက်လာသည်။ ကိုကို့ကို အရွဲ့တိုက်ဖို့လုပ်ရင်းနဲ့ သူမကိုယ်တိုင် စိတ်ပါနေပြီဖြစ်သည်။ “အဟင့်… မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးပါလား… အ..” “နို့ကိုင်နေရတော့ အားသိပ်ထည့်လို့မရဘူး…. ခါးကိုင်ပြီး လုပ်ရမလား” “အင်းအင်း… လုပ်” လူကြီးက သူမခါးလေးကို စုံကိုင်ပြီး ဖင်လုံးကြီးတွေကို အိကနဲနေအောင် ဆောင့်တော့သည်။ “ပြစ်ပြစ်… ပြွပ်ပြွပ်…. အအ အ အင်းအအ… အအအ အင်းအင်း” မေနှင်း တအားကောင်းနေသည်။ လုံးတစ် ဖွေးဥနေတဲ့ဖင်ကြီးကို အတင်းအနောက်သို့ ကော့ထားမိသည်။ ခနနေတော့ မေနှင်းခန္ဓာကိုယ်လေး တုန်တက်ကာ ပြီးသွားတော့သည်။ “အ…အားး…ရှီးး” ပေါင်ကြားနဲ့ လီးကြီးကို အတင်းညှပ်ထားမိသည်။ မေနှင်းတစ်ယောက် စောက်ပတ်ကို လီးကြီးနဲ့ လျှောတိုက်ပွတ်ပေးရုံနဲ့ တစ်ချီပြီးသွား‌တော့သည်။

ပြီးသွားတော့ စိတ်နည်းနည်းပြန်ကျပြီး “အဟင်း…ရပြီး ဦးလေးကြီး… ကျေးဇူးပဲ” မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြန်ရပ်တော့ သူ့လီးကြီးက တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း သနားသွားပြီး “ညီမပြောသလို…လုပ်ပေးတာ ကျေးဇူးပဲ…ခိုင်းစရာတော့ မရှိတော့ဘူး… ဒါပေမယ့်…. ညီမ မပြန်ခင် ညီမကိုကြည့်ပြီး လက်နဲ့ လုပ်ချင်လုပ်လေ… ညီမကိုလဲ စေါက်ပက်ကလွဲပီး…. ကိုင်ချင်တဲ့နေရာကိုင်” လူကြီးက သူမကိုကြည့်ရင်း သူ့ဘာသာ လက်နဲ့ထုနေသည်။ “ကိုင်ချင်တာကိုင်ပြီး နို့စို့ချင်တယ် ရမလား” “အင်း” လူကြီးက ခုံပေါ်ခြေကားပြီး ထိုင်ထုသည်။ သူမက လူကြီးရှေ့ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ရပ်ကာ ပါးစပ်နား နို့တွေကို ကော့ပေးလိုက်သည်။ လူကြီးက ပြွတ်ကနဲ စို့ချလိုက်သည်။ “အ” ခပ်ကြပ်းကြမ်း ဖိစို့နေသည်။ ကျန်လက်တဖက်ကလဲ နို့သီးခေါင်းကို ဆိတ်နေသည်။ ၅မိနစ်လောက်နေတော့ သူမ စိတ်ပြန်ထလာရသည်။ “အဟင်းဟင်း… အအ” ဆယ်မိနစ်လောက် တစ်ဖက်စီ ပြောင်းစို့တော့ သူမ လူကြီးခေါင်းကို ကိုင်ထားမိတော့သည်။ “အား… အအအား” နို့ကိုင်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို လွတ်ပြီး ဖင်ကြီးကို ညှစ်နယ်သည်။ “အား” နို့သီးတွေကို လျှာနဲ့ထိုးကလိရင်း ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ကိုက်သည်။ “အအ အားအား” မေနှင်းစိတ်တွေ ပြန်ထလာပြန်သည်။ “သမီး ဦးလေးပြီးရင် သမီးကိုပေါ်မှာ ပြီးချင်တယ်… ဘယ်မှာပြီးရမလဲ” “အဟင့်..ပြီးလေ… ရ… ရတယ် ဦးလေးသဘော” ကောင်မလေး တအားထနေတာသိလို့ လိုးခွင့်မရပေမယ့် ရသလောက် ယူဖို့တွေးရင်း နို့သီးကို ခပ်နာနာလေး ဖိကိုက်လိုက်ပြီး လွတ်လိုက်သည်။ “အ..အင်း…အမလေး” ဖင်ကိုင်နေတဲ့လက်ကို လွတ်ပြီး နို့သီးကို မလွတ်ပဲ ဆွဲလိမ်ထားပြီး “စောက်ပတ်အဝမှာ ပြီးချင်တယ် ရလား” “အ.. အ” နို့သီးက ပူရှိန်းတဲ့အရသာကို ခံစားရင်း ခန ငြိမ်သွားသည်။ နို့သီးကို လိမ်ထားတာ အားပိုထည့်ပေးလိုက်သည်။ “အားအ… ပြီး ပြီးလေ” လူကြီး ပြုံးလိုက်သည်။ ကောင်မလေး အတော်ထနေပြီပဲ။ “ဒါဆို ထိုင်လိုက်” ဆိုပြီး သူထိုင်နေတဲ့ ခုံပေါ် ထိုင်ခိုင်းသည်။ ပြီးတော့ ပေါင်လေးကိုကားကာ တကောက်ကွေးမှ လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဖြဲခိုင်းထားသည်။ ကို့ပေါင်ကို ဖြဲပေးသလို ဖြစ်နေသည်။ အဖုတ်လေးက ဖြူအုကာ ဖောင်းကားစိုရွှဲနေသည်။ နှုတ်ခမ်းသားတွေက မစေ့တစိလေး။

လူကြီးက ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ရပ်ပြီး ထုတော့သည် စောက်ဖုတ်လေးကို ကြည့်ကာ စိတ်နစ်ပြီး ထုသည်။ သူလည်း ကောင်မလေးချောချောလေးနဲ့ ထိတွေ့နေတာကြာပြီမို့ သိပ်မကြာလိုက်ပဲ ပြီးတော့သည်။ “အား ပြီးပြီ…အား… ကောင်းလိုက်တာ”ဆိုပြီး ရှေ့တိုးကာ အဖုတ်ဝကို လီးထိပ်ကြီး ဖိကပ်ပြီး အရည်တွေ ပန်းထည့်တော့သည်။ ပူကနဲ အဝမှာ အရည်တွေ ပန်းဝင်နေတာ ခံစားရသည်။ “အား..အဟင်းဟင်း” မေနှင်း ညည်းမိသည်။ လရည်တွေက များလှသည်။ ဆယ်ခါထက်မနည်း ငေါ့ခနဲငေါ့ခနဲ ပန်းထည့်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်ဝကို သေချာဖိထောက်ကာ ပန်းတာမို့ အထဲကို ဝင်ကုန်သည်။ အရှိန်နဲ့ အတွင်းထဲ ပန်းဝင်နေတာ ခံစားမိသည်။ လူကြီးက တစက်မကျန် တေ့ပြီးပန်းထဲ့ပြီးမှ အသာခွာလိုက်သည်။ မလိုးရပေမယ့် စောက်ပတ်လေးကိုတေ့ပြီး သူ့လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ရတာလဲ ကျေနပ်ဖို့ကောင်းသည်။ ကောင်မလေးအဖုတ်ထဲ သူ့လရည်တွေ ဝင်သွားတာက အားရကျေနပ်စရာ နည်းနည်းနောနော မဟုတ်။ “အဟင့်ဟင့်… ဝင်ကုန်ပြီ” မေနှင်း စောက်ပတ်ဝမှ စီးကျလာတဲ့ လရည်တွေကို ကြည့်ရင်းပြောမိသည်။ စိတ်အရမ်းထနေတဲ့အချိန် သူစိမ်းယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ လရည်တွေ ပန်းထည့်ခံရတာ အရမ်းကို ပိုပြီးထကြွစေသည်။ လူကြီးကတော့ သူမဘေးမှာ ထိုင်းရင်း အမောဖြေနေသည်။ လူကြီး ပြီးသွားပေမယ့် သူမစိတ်တွေ ပိုထနေသည်။ လရည်တွေလဲ ဝင်နေပြီမို့ မထူးတော့ဟု တွေးကာ သူမ လူကြီးပေါင်ပေါ် အသာ တက်ထိုင်လိုက်သည်။ ဖင်အိအိကြီးတွေက လူကြီးပေါင်ခြံကို အိကနဲ ပိမိသည်။ “ဟင်းဟင်း… နို့နှယ်ပေးဦး”ဆိုပြီး ချိုင်းလေ မပေးလိုက်သည်။ လူကြီးကလဲ အသာအယာ နှယ်ပေးသည်။ ပေါင်ကို ကားပေးလိုက်တော့ ကောင်မလေး ဖင်ကြီးတွေက သူ့ပေါင်ကြားထဲ အကုန်ရောက်လာပြီး လီးကြီးကို ဖိမိနေသည်။ မေနှင်းလဲ ဖင်ကို ဖိကြိတ်ပေးနေတာမို့ ၅မိနစ်လောက်နဲ့ လီးကြီးက ပြန်မာလာသည်။ “အယ်… ပြန်မာလာပြီ… ခိခိ” “သမီးဖင်ကြီးတွေနဲ့ ကြိတ်နေတာကို… မာမှာပေါ့” “ခိခိ…. သမီးဖင်ကြီးတွေ လှလား” “အင်း… လှတယ်… အိတင်းလုံးကားနေတာပဲ” “ကြိုက်လား” “အင်း… ကြိုက်တာပေါ့” မေနှင်း ခေါင်းအနောက်သို့ လှည့်ပြီး လူကြီးနားနားသို့ ကပ်ကာ “အဲ့ဖင်ကြီးတွေကို…. လေးဘက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးရင်…. ဘာလုပ်မှာလဲဟင်” ကောင်မလေး အပြောကြောင့် လီးကြီးပင် ဆတ်ကနဲ ပို၍တင်မာသွားသည်။

“အားရပါးရ… ဆောင့်လိုးပြစ်မှာပေါ့” ဒီတခါ အဖုတ်ထဲ ဆစ်ခနဲ ဖြစ်သွားတာက မေနှင်း။ ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီး အသာထကာ အောက်က ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဖက်လေးထောက်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့တင်ပေးလိုက်တော့သည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက စိုရွှဲဖောင်းကားနေသည်။ လူကြီးက ထလာကာ စောက်ဖုတ်အဝလေးကို လီးတေ့ပြီး ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။ “ဗွိဗျစ်… အအအား” လူကြီးလီးကြီးက ကိုကို့လီးထက် နှစ်ဆလောက်ရှိတော့ ပြည့်ကျပ်နေသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးလည်း ဖောင်းထလာသည်။ လုံးပတ်ကြီးလို့ စောက်စိကိုပါ ပွတ်မိနေသည်။ “ဗျိဗျစ်ဗျစ်ဗွတ်… အအား… အအအား” တဏှာအရမ်းထနေချိန် ကြီးမားတဲ့လီးကြီးက စောက်ပတ်အတွင်းသား နုနုလေးတွေကို ဖိကြိတ်ပြီးဝင်လာတာက အရမ်းခံလို့ ကောင်းသည်။ ပေါင်လေးပါ တဆတ်ဆတ် တုန်နေရှာသည်။ တဝက်ခန့် ဝင်ပြီးသည်နဲ့ စောက်ခေါင်းလေးက တစ်ခါမှ အချဲ့မခံရသေးသလို ကျပ်ညှပ်နေသည်။ “အအား အမလေး… ကျွတ်ကျွတ်” “ဟား…. ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်လေး” ကောင်မလေးရဲ့ အဖုတ်လေးက လီးစထည့်ကတည်းက ကျပ်နေတာကို ခံစားမိတော့ အလိုးခံဖူးပေမယ့် လီးသေးသေးနဲ့သာ ခံဖူးမှန်း သိသာသည်။ အခု တဝက်ကျော်သည်နဲ့ သိသိသာသာ ပိုပြီးကျပ်ညှပ်နေရာ အတွင်းပိုင်းက တခါမှ လီးနဲ့မထိတွေ့ဖူးတဲ့ နေရာလေးမှန်း သိသာသည်။ ခါးကို သေချာကိုင်ခါ အားနဲ့ ဖိဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ “ဗျိ ဗျစ်ဗျစ်… ပြစ်တစ်တစ်… ဗျိဘွတ်… အားအားအားအအ” လုံးဝန်းတစ်ထွက်နေတဲ့ ဖင်ကားကားကြီးတွေနဲ့ ပေါင်ခြံ ဖိကပ်မိအောင် အဆုံးဝင်သွားတော့သည်။ ထို့နောက် လူကြီးက ခါးကိုကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။ “ဖောင်းဖောင်း… ပြစ်ပြစ်စွိစွိ… ဗျစ်ဘွတ် အအားအအ…အားအား” စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ထူပူလာအောင် အရသာရှိလှသည်။ နာလဲနာ ကောင်းလဲကောင်းနဲ့ ဘယ်လိုးကြီးမှန်း မသိ။ လူကြီးက ကောင်မလေးရဲ့ ဖင်ဖြူဖြူ လုံးလုံးတင်းတင်းကြီးတွေကို အိခနဲ အိခနဲ နေအောင် အားရပါးရ ဆောင့်လိုးသည်။ ကျဉ်းကျပ်နေလို့ ထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း နှုတ်ခမ်းသားတွေ လိပ်ဝင်သွားပြီး ပြန်ထုတ်တဲ့အခါ အတွင်းသား ရဲရဲလေးတွေပါကပ်ပြီး ပါပါလာသည်။ “အ…အား.. အင်းအင်း… အမေ့အား” မေနှင်း ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်ကြီးကို ကော့တင်ပေးပြီး ခေါင်းလေး ခါရမ်းနေအောင် ခံစားနေရသည်။

လီးကြီးက စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေကို ထိထိမိမိကြီး ဖိကြိတ်မိနေတော့ ကျဉ်တက်အီစိမ့်နေသည်။ ကိုကို့လီးထက် နှစ်ဆလောက်ရှိတဲ့ လီးကြီးနဲ့ခံရတာက အရသာလည်း နှစ်ဆမက ကောင်းလှသည်။ လူကြီးကလဲ ဖြူဖွေးဥထနေတဲ့ ဖင်လုံးတစ်တစ်ကြားထဲ သူ့လီးမဲမဲကြီး လိုးနေတာကို အရသာခံကြည့်ပြီး အားရပါးရလုပ်နေသည်။ “ဖုန်းဖုန်း… အားအား…. ဖောက်ဗျစ်…ဘွတ်ဘွတ်… အားအားအအ” လီးကြီး ပြန်ထုတ်တိုင်း အတွင်းသားတွေက ပြဲခနဲ ပြဲခနဲ လန်လန်ထွက်လာသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲကာ အရင်းပိုင်းတွင် အမြုပ်လေးတွေပါ ကပ်နေသည်။ ၅မိနစ်ခန့် အားရပါးရလိုးပြီးတော့ “အမလေး…ကျဉ်တက်လာပီ… အားဟား..အား…အင်းးး” မေနှင်း ကော့ပျံလှန်ကာ ပြီးသွားတော့သည်။ အရင်ကဆို စောက်စိကလိခံရလျှင်သာ ပြီးဖူးပြီး လိုးနေရင်း ပြီးတာ ခုပထမဆုံးအကြိမ် ဖြစ်သည်။ စောက်စိကိုကလိပြီး ပြီးတာထက် ပိုကောင်းလှသည်။ အတွင်သားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ရှုံ့ခနဲ ရှုံ့ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ခေါင်းလေး လှန်တက်လာကာ ပေါင်လေးတွေပါ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး “အားအားအမလေး… အားအားအအား ကောင်းတယ်အအ ကောင်းတယ်အား” ကောင်မလေး ပြီးနေတုန်း ဖြည်းဖြည်းချင်း နှစ်ချက်လောက်လိုးပြီး တဆုံးသွင်းကာ ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ ပြီးလို့ အတွင်းသားတွေ ကြုံ့နေတာကို အရသာခံပြီး စိမ်ထားသည်။ မေနှင်းပြီးတာ တော်တော်ကြမ်းသည်။ တွန့်လိန်ပြီး တစ်မိနစ်လောက်ကြာသည်။ ပြီးမှ ငြိမ်သွားသည်။ လူကြီးက လီးကြီးကို အကုန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ပလွတ်ကနဲ ကျွတ်ထွက်သွားပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသား နီနီလေးတွေက လန်ထွက်ကာ ဟပြဲလေးဖြစ်နေသည်။ လူကြီးက လမ်းကြောင်းပွင့်နေတဲ့ အဖုတ်ဝလေးကို နှစ်လက်မ အကွာလောက်ကနေ ချိန်ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ “ဘွတ်ဘုဗွတ်” “အား” လီတစ်ချောင်းလုံး ကျွတ်အောင်ဆွဲထုတ်ပြီး အဝေးမှ အရှိန်ယူကာ ဆောင့်လိုးတာ ရက်စက်ရာကျပေမယ့် အလကား လိုးနေရတာမို့ အားမနာပဲ ဖြုတ်နေချင်းဖြစ်သည်။ “ဘွက်ဗွက်ဘုဖောင်း… အုအားအား… ဘွတ်ပြွတ်ဖောင်း… အားသေပါပြီ… အား” ဆယ်ချက်ခန့်သာ အဲ့လို လိုးပေးလိုက်ရသေးသည် စောက်ပက်လေးက သိသိသာသာ ပြဲလန်လာသည်။

စလိုးတုန်းက စေ့ကပ်နေတဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက ဘေးကိုလန်ထွက်ကာ အတွင်းသားနီနီလေးတွေပါ ပြဲလန်နေသည်။ စေ့ကပ်နေတဲ့ အဖုတ်လေး မျက်စိရှေ့မှာတင် ပြဲလန်အောင် ဖျက်စီးလိုက်ရလို့ အားပိုတက်ကာ နှစ်လက်မအကွာမှ ဆောင့်လိုးရာမှ တစ်ထွာလောက်အကွာထိ ဆွဲထုတ်ပြီး အရှိန်နဲ့ ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုက်သည်။” စွတ်စွတ် ဘွတ်ဘွက်…. အား…အမေရေ… အအားးး” သုံးချက်သာရှိသေးသည် မေနှင်းလဲ တစ်ချီ ထပ်ပြီးပြန်သည်။ “အအား…အမလေး ပြီးပြန်ပြီ….အအ ကောင်းလိုက်တာ… အအား…ဦးလေးရယ်….အား” နင့်စောက်ဖုတ်တော့ ပြဲလန်နေပြီ ဆက်လိုးရမလား “အ… ရ… ရတယ်… ပြဲပစေ…အအ” ဒီတခါ ကောင်မလေပြီးနေရင်း ဆက်လိုးသည်။ ပြဲလန်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကို တစ်ထွာအကွာက ဆောင့်လိုးနေလို့ စောက်ရည်တွေက ပေါင်ခြံထိပါ စင်ကုန်ပြီး စိုရွှဲနေသည်။ လမွေးတွေပါ အမြုပ်တွေနဲ့ ပေပွနေသည်။ ဆယ်မိနစ်လောက် အဲ့လိုနည်းနဲ့ ဆက်တိုက်လိုးနေရာ မေနှင်း သုံးချီထပ်ပြီးသည်။ စောက်ပတ်လေးလဲ ပြဲလန်ကာ ဗွက်ပေါက်နေရှာပြီ။ လူကြီးလဲ အဆုံးထိ ဖိကပ်ထားပြီး သားအိမ်ခေါင်အဝထဲ ထိပ်ကြီးဖိထားကာ လရည်တွေ တဖြောဖြောဖြော ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ “အအ… ဝင်ကုန်ပြီ…. အဟင့်ဟင့်…အင်းအားအား” ကုန်စင်အောင် ပန်းထည့်ပြီး ပြန်စွဲထုတ်တော့ ဘလွတ်ခနဲ အသံမြည်ကာ ထွက်လာသည်။ စောက်ပတ်လေးကတော့ ပုံစံပျက်ကာ ပြဲလန်ဖွာကြဲသွား‌တော့သည်။….ပြီး