သာယာကြည်လင်တဲ့ မနက်ခင်းလေးရဲ့ အေးမြတဲ့လေညင်းလေးတွေနဲ့အတူ ဖိုးသားတစ်ယောက် နိုးထလာခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ဆိုရင် ဒီအိမ်ကိုပြောင်းလာတာ တစ်ပတ်တိတိရှိပြီလေ။ ဖေဖေရယ် မေမေရယ်က တစ်ခန်း၊ ကျွန်တော်က တစ်ခန်း၊ မမနဲ့ ညီမလေးကတော့ ကျွန်တော့်ဘေးက အခန်းမှာပေါ့။ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့ အထင်ကရနေရာတစ်ခု ဖြစ်တာနဲ့အညီ လူတွေလဲ သွားလာလို့ မနက်ခင်းလေးက သက်ဝင်လှုပ်ရှားနေပြီ။ အိပ်ယာထဲမှာ ဟိုဒီတွေနေရင်းနဲ့ အခန်းအပြင်က မေမေ့အသံကို ကြားလိုက်ရတယ်။ ခဏနေဆို မနက်စာစားပြီး ဖေဖေ စက်ရုံသွားတော့မယ်လေ။ မေမေလဲဆိုင်သွားတော့မှာဆိုတော့ အိမ်မှာ မမရယ် ကျွန်တော်ရယ် ညီမလေးရယ် သုံးယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့ရတဲ့ရက်တွေက များတယ်။ မမက မေမေ့ အမဝမ်းကွဲရဲ့ သမီးပေါ့ ငယ်ငယ်ထဲက မိဘတွေမရှိတော့ ဖေဖေနဲ့မေမေပဲ သမီးလေးလို စောင့်ရှောက် လာခဲ့တာလေ။ အခုဆို မမက နှစ်ဆယ့်ခွန်၊ ကျွန်တော်က နှစ်ဆယ့်သုံး၊ ညီမလေးက ဆယ့်ကိုး ရှိပြီပေါ့။ အားလုံး ငယ်ငယ်ထဲက သိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းပါပဲ ချစ်လဲ ချစ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့ အောက်အလွှာမှာတော့ မေမေ့ မောင်အငယ်တို့လင်မယား နေကြတယ်လေ။ ဒီလိုနေလာကြရင်းနဲ့ တစ်နေ့ပေါ့ အမေရိကားက မေမေ့အကိုအကြီးဆုံးက ဖုန်းဆက်လာတယ်။ သူလျှောက်ပေးထားတဲ့ ဂရင်းကဒ် ရပြီတဲ့လေ။ အဲ့ဒီတော့ အိမ်မှာလဲ တစ်မျိုးပြောင်းပြီး စဉ်းစားရတော့တာပေါ့။ သူတို့သွားမယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်တို့သုံးယောက်ပဲ ကျန်ခဲ့မှာလေ။ ဖြစ်ရဲ့လားပေါ့။ နောက်ဆုံးတော့ သွားဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့ အရင်သွားကြည့်မယ်။ ညီမလေးက နှစ်ဆယ့်တစ်နှစ် မကျော်သေးတော့ လိုက်သွားလို့ရတယ် အဆင်ပြေပြီဆို လာခေါ်မယ်ပေါ့။ အဲ့လို့နဲ့ ကျွန်တော်တို့ မောင်နှမသုံးယောက် နေလာကြတာ သုံးလေးလလောက် ရှိလာတဲ့တစ်နေ့ပေါ့၊ အဲ့ဒီနေ့က ညီမလေး မွေးနေ့လေ။ အိမ်မှာ ပါတီလေး လုပ်ချင်တယ်ဆိုတာနဲ့ လုပ်ပေးရတယ်။
ညီမလေးသူငယ်ချင်း ကောင်မလေး လေးယောက်နဲ့ ကောင်လေးနှစ်ယောက်ပေါ့။ နေ့လည်စားပြီးကြတော့ သူတို့တွေ လျှောက်လည်ကြတဲ့အချိန် အိမ်မှာမမနဲ့ ကျွန်တော်နှစ်ယောက်ပဲ ကျန်ခဲ့တယ်လေ။ အိမ်ရှေ့မှာထိုင်နေရင်းနဲ့ မမက စပြောလာတယ် ကောင်လေးနှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ကိုသိလားတဲ့။ အဲ့ဒါ အိန်ဂျယ့်ကောင်လေးတဲ့ သူက မမကို ပြောပြတယ်တဲ့။ ကျွန်တော်လဲ အဲ့ဒီတော့မှ သိတာပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူလဲ အရွယ်ရောက်ပြီဆိုတော့ ရှိလာပြီပေါ့။ အဲ့ဒီနေ့က မမဝတ်ထားတာ အိမ်နေရင်း ဂါဝန်ပန်းရောင် ပျော့ပျော့လေး၊ ဂါဝန်လေးက ပါးတော့ အတွင်းက အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေးနဲ့ ဘော်လီအနက်လေးကို မြင်နေရတယ်လေ။ မမက လှတယ်ဆိုတာထက် ချစ်စရာလေးပါ။ အဖေက ချင်း၊ အမေက တရုတ်ဆိုတော့ ဖြူဖြူလေးနဲ့ ပြည့်ပြည့်လေးပေါ့။ အရပ်ကတော့ ၅ပေ ၅လောက်ရှိတယ်။ စကားပြောနေရင်းနဲ့ ကျွန်တော်မျက်လုံးတွေက သူနို့အုံဖောင်းဖောင်းလေးကို ကြည့်ကြည့်နေမိတယ်။ သူလဲ ရိပ်မိတယ်ထင်ပါတယ်။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲရှိနေတဲ့အချိန် မိန်းကလေးတွေ စိတ်လှုပ်ရှားတတ်တယ်ဆိုတာတော့ ကျွန်တော် တကယ်ကို ယုံပါတယ်။ စကားပြောနေရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ဘေးကို လာထိုင်ပြီးတော့ ဖိုးသားရော ရည်းစားရှိနေပြီလားတဲ့။ အဲ့လိုမေးလာတော့ ကျွန်တော် ဇာတ်လမ်းတွေလုပ်ပြီး ပြန်ဖြေခဲ့မိတယ်။ အရင်က ရှိတဲ့အကြောင်း ပြီးတော့ ကောင်မလေးက ကောင်လေးတွေနဲ့ ဇတ်ရှုပ်တဲ့ အကြောင်းပေါ့။ ကျွန်တော်ပြောပြတော့ သူ သနားသွားတယ် ထင်တယ် ပြီးတော့ စိတ်ပါလာတယ်။ ကျွန်တော့ဆံပင်ကို လာပွတ်ပေးပြီးတော့ “ဖိုးသားရယ်…. သနားပါတယ်” ကျွန်တော်လဲ အလိုက်သင့်လေး မမရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းလေး မှီထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ပါးက မမနို့အုံ ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးကို ထိကပ်လို့ပေါ့။ ချွေးနံ့ လုံးဝမရှိတဲ့ မမရဲ့ကိုယ်နံ့သင်းသင်းလေးကို ရှူရှိုက်ရင်း သာယာနေမိတယ်။
ပြီးတော့ မမရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာတာကို ကြားနေရတယ်။ မမရဲ့သက်ပြင်းချသံ သဲ့သဲ့နဲ့အတူ ကျွန်တော့်လက်တွေလဲ မမခါးလေးကိုဖက်ပြီးတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခါးစီးလေးကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ တခဏ တွေ့ထိတွေမှုတွေ အောက်မှာ မမနဲ့ကျွန်တော့စိတ်တွေ ပြောင်းလဲကုန်တယ်လေ။ ကျွန်တော် ခေါင်းလေးကို မော့ပြီး မမမျက်နှာလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ မမလဲ ပြန်ကြည့်နေတယ်။ မမ မျက်ဝန်းထဲမှာလဲ ရမက်အခိုးအငွေ့လေးတွေနဲ့ ဝင်းလက်လို့ပေါ့။ တဖြည်းဖြည်းခြင်း တိုးလာတဲ့ ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း ကြိုလင့်နေတဲ့ မမရဲ့ အိထွေးနေတဲ့ ပန်းနုရောင် နှုတ်ခမ်းသားတွေက ဆောင်းမနက်ခင်းမှာ ပွင့်အာနေတဲ့ နှင်းဆီပွင့်လွှာလေးအတိုင်း လှပနေတယ်။ မမရဲ့ မထူမပါးနှုတ်ခမ်းလွှာလေးကို စုပ်ယူရင်း ကျွန်တော်လက်တွေက မမရဲ့ ပြည့်တင်းတဲ့ ပေါင်တံအိအိလေးတွေကို ဂါဝန်ပန်းရောင်လေး ပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ အနမ်းချိုချိုတွေ ရပ်သွားတဲ့ တခဏမှာပဲ “မမ …. ဖိုးသားတို့ အတူနေရအောင်နော်” “ဖိုးသားရယ် မမတို့တွေ မောင်နှမအရင်းတွေလို အတူနေလာကြပြီးမှ အခုလို ပြောင်းလဲသွားလို့ ကောင်းပါ့မလား” “မမရယ်…” မမ မျက်နှာပေါ်မှာ တွေဝေမှု အရိပ်အယောင်တွေနဲ့ ခဏလေး ငြိမ်သက်သွားတယ်။ ပြီးမှ “ဖိုးသား… အခန်းထဲ သွားရအောင်လေ ဒါဆိုလဲ” ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာ ပျော်သွားမိတယ်။ မမလက်ကို တွဲပြီးတော့ မမအခန်းထဲကို နှစ်ယောက်အတူ ဝင်သွားလိုက်တယ်။ အခန်းမီးလေးကို မှိတ်လိုက်ပြီးတော့ ညအိပ်မီးပြာလဲ့လဲ့လေး ပြောင်းထွန်းလိုက်တဲ့ခဏ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးက စိတ်ကူးရင်ဆန်တဲ့ အချစ်သင်္ကေတတွေ လွမ်းခြုံသွားတယ်။ တစ်ဦးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ဦးက တပ်မက်စွာဖက်တွယ်ရင်း တရွေ့ရွေ့နဲ့ ကုတင်လေးပေါ်ကို လိမ့်ဆင်းသွားတယ်။ ပန်းနုရောင် အိပ်ယာခင်းလေးပေါ်မှာ ပက်လက်လေးလဲနေတဲ့ မမရဲ့ တပ်မက်စရာ ကိုယ်လုံးလေး၊ ပြန့်ကျဲသွားတဲ့ မမရဲ့ ဆံနွယ်စတွေနဲ့ လန်တက်နေတဲ့ ဂါဝန်လေးအောက်က မမရဲ့ပြည့်တင်းနေတဲ့ ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးတွေက ကောင်းကင်ပေါ်က ကြွေဆင်းလာတဲ့ အလှနတ်သမီးလေးတစ်ပါရဲ့ ပုံတူပန်းချီကားတစ်ချပ်လို ဆွဲဆောင်မှု အပြည့်နဲ့ပေါ့။
မမရဲ့ လှပတဲ့ပေါင်းတံလေးကို နမ်းရင်း ဂါဝန်လေးကို တဖြေးဖြေး မတင်လိုက်တယ်။ ပေါင်တံလေးရဲ့ အဆုံးမှာတော့ မမရဲ့ မို့ဖောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ကာရံထားတဲ့ အတွင်းခံပန်းရောင်လေးက ဆီးကြိုနေလေရဲ့။ ဂါဝန်လေးကို တဖြေးဖြေး လှန်လိုက်တော့ မမတစ်ယောက် သူ့ဂါဝန်လေးကို ချွတ်ပေးရှာတယ်။ “မမရယ်… လှလိုက်တာ… မမနို့လေးတွေက တင်းနေတာပဲနော်”လို့ ဆိုတော့ မမတစ်ယောက် အပြုံးချိုချိုလေးနဲ့ တုံ့ပြန်လာတယ်။ ဖြူဝင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးပေါ်မှာ ပန်းရောင်အတွင်းခံလေးနဲ့ အနက်ရောင်ဘော်လီလေးပေါ်က မမရဲ့ ရင်သားဖွေးဖွေးလေးတွေက ဖောင်းကြွလို့။ အဆီပိုမရှိတဲ့ ခါးသိမ်သိမ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးတွေ အောက်က ဖောင်းမို့အိစက်နေတဲ့ မမရဲ့ ဆီးခုံလေးကို တယုတယနဲ့ ကျွန်တော် အနမ်းလေး ပေးလိုက်မိတယ်။ မမဘေးမှာ လှဲနေပြီးတော့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မမကို ဖက်ထားရင်းနဲ့ မမလည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးပေါ်က သွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးတွေကို ဖွဖွလေး ကိုက်ပေးလိုက်တော့ မမတစ်ယောက် လူးလွန့်လို့ မွေ့ယာခင်းလေးကို ဆုပ်ချေနေတယ်။ မမပုခုံးပေါ်က ဘော်လီကြိုးအနက်လေးကို တွန်းချရင်း ပုခုံးသားဖွေးဖွေးလေးတွေကို နမ်းပေးနေရင်းနဲ့ မမကျောပေါ်က ဘော်လီချိတ်လေးကို ဖြုတ်ချလိုက်တော့ တင်းရင်းအိစက်နေတဲ့ မမ ရင်သားဖွေးဖွေးလေးတွေက အထိန်းအကွပ်မဲ့ အိဆင်းလာတယ်။ နို့ဖွေးဖွေးလေးတွေ အလယ်မှာ ပန်းနုရောင် အသီးလေးရဲ့ အလှက ငွေနှင်းပွင့်တွေပေါ်မှာ ကြွေဆင်းလာတဲ့ ပန်းနုရောင် ပန်းလေးတစ်ပွင့်အလား အသက်ဝင်နေလိုက်တာ။ မမရဲ့ အိထွေးနေတဲ့ နို့အုံလေးကို ဆုပ်နယ်ရင်း ခလေးတစ်ယောက်လို စို့နေမိတော့ မမရဲ့ နှုတ်ခမ်းထွေးထွေးလေးတွေဆီက ငြီးသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်။ “အား… အား…… အင်း… ကောင်းတယ် ဖိုးသားရယ်… အရမ်းကောင်းတယ်”။ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အိပ်ခန်းငယ်လေးထဲမှာ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မမကို လိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိက ကျွန်တော့်စိတ်ကို အရမ်းလှုပ်ရှားစေတယ်။
ကျွန်တော် ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ အတွင်းခံလေးထဲမှာ တင်းနေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို မမတစ်ယောက် ကြည့်နေတယ်။ “ဖိုးသားလဲ မငယ်တော့ဘူးနော်”တဲ့ ကျွန်တော်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲခိုင်းပြီးတော့ ကျွန်တော့်အတွင်းခံလေးကို မမကိုယ်တိုင် ချွတ်ပေးတယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်က ထိုးထွက်လာတဲ့ ကျွန်တော့်လီးလေးကို တယုတယကိုင်းရင်း ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားလေးထဲကို မမတစ်ယောက် ခေါင်းလေးတိုးဝင်လာတယ်။ ပေါင်ကြားထဲမှာ လှပပြီးချစ်စရာကောင်းတဲ့ မမတစ်ယောက် လီးလေးကိုကိုင်ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဖွဖွလေးငုံရင်း လီးခေါင်းလေး တစ်ခုလုံးကို မမရဲ့လျှာနဲ့ ပွတ်သပ်စုပ်ယူနေတယ်။ မမရဲ့လက်တစ်ဖက်ကလဲ ဂွေးဥလေးနှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ရင်းပေါ့။ “ပြွတ်ပြွတ်… ပြွတ်” “အား ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်” ကျွန်တော့်စကားသံလေး ဆုံးတော့ မမက စုပ်တာရပ်ရင်း ကျွန်တော့ဘေးမှာ လာလှဲတယ်။ “တကယ်လား…. မမက သားသားကို ကလေးထင်နေတာ မဟုတ်တော့ဘူးပဲ” ပြောရင်းနဲ့ ပက်လက်လေးဖြစ်သွားတဲ့ မမပေါ်ကို တက်ပြီးတော့ မမကိုဖက်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တရွေ့ရွေ့ လျှောဆင်းလာရင်းနဲ့ မမရဲ့ ပေါင်ကားကားလေးကြားထဲကို ကျွန်တော်မျက်နှာက ရောက်သွားတယ်။ မမစောက်ဖုတ်လေးတစ်ခုလုံး ပြောင်ရှင်းနေအောင် အမွေးလေးတွေ ရိတ်ထားတယ်ဗျာ။ ပြီးတော့ မမပေါင်လေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်ရင်းနဲ့ မမရဲ့ ဖောင်းမို့နေတဲ့ စောင်ဖုတ်နှုုတ်ခမ်းလွှာလေးတွေကို လျှာနဲ့ ဖွဖွလေး ယက်နေမိတယ်။ ယက်နေရင်းနဲ့ အကွဲကြားလေးထဲကို လျှာလေး ထည့်လိုက်တော့ “အ…အ….အ…..အား… ဖိုးသားရယ် “ ဆိုပြီး ပေါင်လေးကို အတင်းစိကပ်လာတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ပေါင်လေးကို ပြန်တွန်းရင်း မမရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း နှစ်လွှာကြားမှာ ရေးရေးလေးပေါ်နေတဲ့ စောက်စိလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ မမတကိုယ်လုံး ကော့တက်လာတယ်။ လက်တွေကလဲ မွေ့ယာခင်းကို ဆုပ်ချေလို့။
တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးထဲ မမရဲ့ အော်ငြီးသံတွေနဲ့ အသက်ဝင်လာတယ်။ “အား….အရမ်းကောင်းတယ် ဖိုးသားရယ်…. အအ…..အား အင်း….အီး” မမစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးလဲ အရည်လဲ့လို့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေပါ ပြည့်တင်းကြွရွလို့ လာတယ်။ မမစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို အားရအောင် နမ်းစုပ်ပြီးတော့ မမပေါင်ကြားလေးထဲမှာ ထိုင်ရင်း ကျွန်တော့်လီးလေးနဲ့ မမစောက်ဖုတ်လေးကို တေ့ထားပြီးတော့ “မမ… လိုးတော့မယ်နော်” “အင်း… ဖြေးဖြေးပဲ လုပ်နော် ဖိုးသား” မမစကားသံတွေ မဆုံးခင်ပဲ ကျွန်တော့်လီးထိပ်လေးကို မမရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ ဖိသွင်းလိုက်တော့ တင်းတင်းလေးနဲ့ နွေးအိစိုစွတ်နေတဲ့ မမစောက်ဖုတ်အသားစိုင်လေးတွေက ကျွန်တော့လီးလေးကို အိအိစက်စက်လေး ကြိုဆိုလို့ ဖော်မပြနိုင်တဲ့ သာယာကျေနပ်မှုတွေကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ မမလက်တွေကလဲ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းလေး ထွေးပွေ့လို့ပေါ့။ “အ… နာတယ် ဖိုးသားရယ်…. မမကို ဖြေးဖြေးလေးပဲ လိုးနော်” “ဟုတ် မမ” ကျွန်တော်လဲ ဆက်မသွင်းသေးပဲ မမစောက်ဖုတ်လေးကို ဖြေးဖြေးပဲ ဝင်သလောက်လေး လိုးနေမိတယ် “မမ” “ဟင်” “နာသေးလား” “သိပ်မနာတော့ဘူး” “ကောင်းလား မမ… ဖိုးသားလိုးတာ” “ဟင်း…. ကောင်လေးနော် ကိုယ့်အမကို ဒီလိုပဲမေးရလား” “မမရယ်…. အဲ့လို သဘောမဟုတ်ပါဘူး ဖိုးသားက မမကို ကောင်းစေချင်လို့ပါ” ကျွန်တော့် စကားဆုံးတော့ မမမျက်နှာလေးပေါ်မှာ အပြုံးလေးတစ်ပွင့်ကို မြင်လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ မျက်လုံးလေးကိုမှိတ်ရင်း အသက်ကို ပြင်းပြင်းလေး ရှူလိုက်ပြီးတော့ “အရမ်းကောင်းတယ် သားသားရယ်” “သားသား မမ ကိုလိုးတာ မမအရမ်းကောင်းတာပဲ” ပြောရင်းနဲ့ မမဆီခုံလေးကို ကော့ပေးလာတယ်။
ကျွန်တော်လဲ ဖြေးဖြေးချင်း လိုးနေရာကနေ မမစောက်ဖုတ်လေးထဲကို အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ “ဗျစ်..ဖောက်” “အားးး” “နာသွားလား မမ” “အင်း” “ဆောရီးနော် မမ“ “ရပါတယ်… မမ ခံနိုင်ပါတယ်” “ဒါဆို လိုးတော့မယ်နော် မမ…. ပြီးခါနီးရင် ပြောနော်” “အင်း” မမဆီက ခွင့်ပြုချက်ရတော့ ကျွန်တော်လဲ မမဂျိုင်းကြားမှာ လက်လေးလျှိုကာ မမပုခုံးတွေကို ကိုင်ပြီးတော့ မမစောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဆောင့်နေမိတော့တယ်။ အချက်ငါးဆယ်လောက် ဆောင့်လိုက်ပြီးချိန်မှာပဲ မမဆီက အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းလေးတွေ ထွက်လာတယ်။ တစ်ပြိုင်တည်းမှာပဲ “ဖိုးသား… မမ ပြီးတော့မယ်… လုပ်လုပ်” မမအသံလေးကို ကြားတော့ ကျွန်တော်လဲ ပိုစိတ်ပါလာမိတယ်။ ဆောင့်နေရင်းနဲ့ “အ… အ…. အ…. အင်း…. ဖိုးသား မမ ပြီး……ပြီးပြီး အားးး” မမဆီက ဆွဲဆွဲငင်ငင် အော်ငြီးသံအဆုံးမှာ ကျွန်တော်လဲ လီတစ်ချောင်းလုံး ကျင်တက်လာတယ်။ ဆောင့်နေရင်းနဲ့ပဲ မမ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲမှာ ကျွန်တော့် လရည်တွေကို ပန်းထုတ်ရင်း အထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားပါတော့တယ်။……ပြီး