ရှစ်တန်းကျောင်းသူလေးရဲ့ ရင်ခုန်သံ

သမီးအမည်က ဆုမြတ်ပါ။ ရန်ကင်း မိုးကောင်းကွန်ဒိုနားမှာ နေပါတယ်။ သမီးက တစ်ဦးတည်းသော သမီးပါ။ ဒါကြောင့်မို့ သမီးက သူငယ်ချင်းတွေကို အင်မတန်ခင်ပြီး စိတ်ရောကိုယ်ပါ ပေါင်းပါတယ်။ သမီးရဲ့ အပျိစင်ဘဝဟာလဲ သူငယ်ချင်းကို ခင်မိလို့ ဆုံးရှုံးခဲ့ရတာပါ။ သမီးအသက် ၁၄ နှစ်ပြည့်ချိန်မှာတော့ သမီးရဲ့ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ဟာ ၈တန်းကျောင်းသူနဲ့ မလိုက်အောင် ဖွံ့ထားလာခဲ့ပါတယ်။ ကျောင်းကကောင်လေးတွေ သမီးရဲ့ ကိုယ်လုံကိုယ်ပေါက်အကြောင်း လိုက်လိုက်စကြလို့ ငိုရတာလဲ အမောပါပဲ။ တစ်ခါတလေ ကျောင်းတောင် မသွားချင်ပါဘူး။ အတန်းထဲမှာ ဆရာမက စာထဆိုခိုင်းတဲ့ အချိန်ဟာ သမီးအတွက် ငရဲပါပဲ။ နောက်ကကောင်လေးတွေက ကျမရဲ့ ဖင်လေးကို စားမတတ်ဝါးမတတ် ကြည့်ကြတဲ့သူက တမျိုး၊ သားရေကွင်းနဲ့ လှမ်းပြစ်တဲ့ သူကတမျိုးနဲ့ စာတောင် ကောင်းကောင်း မဆိုနိုင်ပါဘူး။ ဆရာမ ရိပ်မိသွားပြီး ဝင်တားမှသာ သက်သာရာ ရသွားတာပါ။ တစ်နေ့တော့ သမီးတို့ဘေးခြံကို လူသစ်တွေ ပြောင်းလာကြပါတယ်။ သမီးနဲ့ ရွယ်တူ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ပါလာတာမြင်လို့ အရမ်းကို ပျော်သွားခဲ့မိတယ်လေ။ သမီးက အဖေါ်မင်တတ်တယ် မဟုတ်လား။ ဒယ်ဒီနဲ့ မာမီ အလုပ်သွားရင် သမီးကျောင်းဆင်းလို့ အိမ်ရောက်တာနဲ့ အိမ်ကအဒေါ်ကြီးနဲ့ သမီးနဲ့ ၂ယောက်ပဲ အိမ်မှာရှိတာ။ အခုတော့ အဖေါ်ရပြီလို တွေးပြီပျော်နေတာပေါ့။ နောက်နေ့ ကျောင်းရောက်တော့ ဆရာမက ကျောင်းသူအသစ်နဲ့ တစ်တန်းလုံးကို မိတ်ဆက်ပေးပြီး သမီးရဲ့ ခုံမှာ နေရာချပေးထားလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီကစလို့ သမီးတို့နှစ်ယောက် စကားတွေ ရေပက်မဝင်အောင် ပြောရင်းနဲ့ပဲ ခင်မင်သွားကြပါတော့တယ်။ သူ့နာမည်က မီးမီးနိုင်တဲ့ ဒါပေမယ့် မီးမီးလို့ပဲ ခေါ်ကြပါတယ်။ သူ့အဖေက နယ်မကြာခဏ ထွက်ရကြောင်း သူ့အမေဆရာဝန်မကြီးက ဆေးရုံနဲ့ ဆေးခန်းတွေမှာပဲ အချိန်ကုန်တတ်ကြောင်း စသည်ဖြင့် သိလိုက်ရပါတယ်။ ကျောင်းဆင်းတော့ သမီးက ကျောင်းကားရှိရာကို လျှောက်မလို့ ခြေလှမ်းလိုက်တုန်းမှာဘဲ မီးမီးက သမီးကို လှမ်းဆွဲရင်း “ဆုမြတ် ဘယ်လဲ.. ဖေဖေ လာကြိုမှာ မီးမီးနဲ့ အတူတူပြန်လေ… အိမ်ချင်းကပ်ရပ်ပဲဟာ” လို့ပြောနေတုန်း မီးမီးတို့ကားလေး အနားရောက်လာပါတယ်။ ကားပေါ်ရောက်တော့ မီးမီးအဖေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတော့ “အေး… သမီးတို့ ညီအမတွေလို ရင်းရင်းနှီးနှီးနေကြတဲ့” ဒီလိုနဲ့ ပထမ အစမ်းစာမေးပွဲတွေပြီးလို့ ကျောင်းပိတ်ထားတုန်း မီးမီးက ရေကူးသင်ဖို့ အဖေါ်လာစပ်ပါတယ်။

ကျမလဲ ရေကူးဝတ်စုံဝတ်ပြီး ကိုယ်ဟန်ပြရတာမျိုး မလုပ်ချင်တာနဲ့ “မီးမီးရယ်… ရေကူးတာ အသားမဲတယ်ဟဲ့… နင်က ဘယ်မှာ သင်မှာလဲ ငါတော့ မသင်ချင်ပါဘူးဟာ” “အေးပေါ့ ဆုမြတ်ရယ်… နင်က ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် လှပြီးသားဆိုတော့ မလိုပေမယ့် ငါ့အတွက်တော့ လိုသေးတယ်လေ…. လာပါဟာ.. င့ါအဖေကိုယ်တိုင် သင်ပေးမှာ.. ရေကူးကန်မှာတင်ပဲလေ” “အေးပါ မီးမီးရယ်.. နင်အဖေါ်မရှိရင်လဲ လိုက်သင်တာပေါ့” ဒီလိုနဲ့ နောက်နေမှာတော့ မီးမီးရယ် သူ့အဖေရယ် သမီးကိုခေါ်ပြီး ရေကူးကန်သွားကြပါတယ်။ မီးမီးအဖေက လူကြီးဆန်ပြီး ကလေးတွေအပေါ်လည်း ချစ်တတ်ပါတယ်။ “ကဲ… သမီးတို့ ရောက်ပြီ… ဆင်းကြ.. အင်္ကျီသွာလဲချေ.. အဖေလည်း လဲပြီးဆင်းလာခဲမယ်” လို့ပြောပြီး အဝတ်လဲခန်းထဲ ဝင်သွားပါတော့တယ်။ ရေကူးကန်ထဲရောက်တော့ ဦးက မီးမီးကို ရေကူးစသင်ပေးပါတယ်။ မီးမီးရဲ့ ခါးလည်က ကိုင်ပြီး ပက်လက်ကူးနည်း သင်တာပါ။ ရေထဲမှာ ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ မီးမီးကို လှမ်းကြည့်မိတော့ မီးမီးရဲ့ နို့လေးတွေဟာ ရေကူးအင်္ကျီအောက်မှာ ပြားကပ်ကပ်နဲ့ ကြည့်လို့ မကောင်းပါဘူး။ ဒါနဲ့ သမီးရဲ့ အင်္ကျီအောက်က ဖွံ့ထွားနေတဲ့ နို့လေးတွေကို အသာစမ်းကြည့်မိလိုက်ပါတယ်။ နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့ကို ဒီနေ့မှာပဲ သေသေချာချာခံစားလိုက်ရတာ။ အရင်နေ့တွေ ရေချိုးရင်း ပွတ်မိတာထက် အများကြီးသာပါတယ်။ ဒါကိုပဲ မီးမီးအဖေက တွေ့ဖြစ်အောင် တွေ့သားပါတော့တယ်။ သမီးလည်း ရှက်ရှက်နဲ့ လက်၂ဖက်ကို ပေါင်ကြားထဲ ထည့်လိုက်တော့မှ သမီးရဲ့ နိုးလေး၂လုံးဟာ လက်မောင်း၂ဖက်နဲ့ ညှစ်လိုက်သလိုဖြစ်ပြီး အရှေ့ကို ပြူးထွက်လာပါတော့တယ်။ သမီးလေ ရှက်လိုက်တာ မျက်နှာတောင် ဘယ်နားဖွက်ထားရမှန်းမသိဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ မီးမီးရဲ့ ဖုန်းလာတာနဲ့ သမီးကောက်ကိုင်ကာ ဖြေပေးလိုက်တော့ မီးမီးရဲ့ အမေဖြစ်နေပါတယ်။ “မီးမီးလား.. မေမေပါ… ရေထဲ အကြာကြီး မနေနဲ့နော်” “မီးမီး မဟုတ်ပါဘူး အန်တီ… သမီးဆုမြတ်ပါ ခဏကိုင်ထားပါဦးနော်”လို့ပြောပြီး မီးမီးကို ခေါ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မီးမီး ရေကူးကန်ထဲက တက်လာချိန်မှာတော့ ဦးက သမီးကို လက်ယပ်ပြီး ခေါ်လိုက်တာနဲ့ သမီးလည်း ရေကန်ထဲ ဆင်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ရေကန်ထဲရောက်တော့ ဦးက သမီးလက်မောင်းကကိုင်ပြီး ပက်လက်ဖြစ်သွားအောင် အသာ ဆွဲလှန်လိုက်ပါတယ်။ သမီးရဲ့ ကျောပြင်ဟာ ဦးရဲ့လက်ဖျံပေါ်မှာ ရောက်နေပြီး ဦးရဲ့ ညာဖက်လက်ဖဝါးကြီးကတော့ သမီးရဲ့တင်ပါး အိအိစက်စက်ကြီးကို အားရပါးရ ကိုင်ထားပါတော့တယ်။

သမီးလည်း လန့်သွားပြီး ဦးကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ ဦးမှာ ဘာခံစားချက်မှ ရှိပုံမရပါဘူး။ “ကဲ သမီး… လက်၂ဖက်ကို ကားထား… ခြေထောက် ၂ချောင်းကို မှန်မှန်ခပ်” သမီးလည်း ဦးခိုင်းတဲ့အတိုင်း လိုက်လုပ်ပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဦးရဲ့ ဘယ်ဖက်လက်ချောင်းလေးတွေဟာ သမီးရဲ့ နို့အုံအစပ်ကို လာပွတ်ပေးနေသလို ညာဖက်လက်ခလယ်ကလဲ သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက်ကို ရေးကူးအင်္ကျီပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ပထမတော့ သမီးလည်း တော်တော်လန့်သွားပြီ အော်မိတော့မလိုတောင် ဖြစ်သွားမိပါသေးတယ်။ နောက်တော့ ဖုန်းပြောနေတဲ့ မီးမီးကြားသွားရင် ဦးရှက်သွားမှာ စိုးတာနဲ့ ငြိမ်နေလိုက်မိပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ၂မိနစ်လောက် အကြာမှာတော့ သမီးရဲ့ ရှက်စိတ်တွေဟာ ဦးရဲ့ကျွမ်းကျင်လှတဲ့ လက်ဖဝါးတွေရဲ့ အထိအတွေ့အောက်မှာ ပြိုလဲခဲ့ရပါတော့တယ်။ သမီးလည်း ရှက်ရှက်နဲ့ မျက်စိစုံမှတ်ပြီး လက်တွေကို အတင်းလှုပ်နေမိပေမယ့် ဦးရဲ့လက်ကြီး လွတ်သွားမှာကို စိုးလို့ ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ ညှပ်ထားမိပါတယ်။ ၅မိနစ်လောက်ကြာတော့ မီးမီး ဖုန်းပြောတာပြီးလို့ ရေထဲဆင်းလာမှပဲ ဦးဦးလက်တွေ ရပ်သွားပါတော့တယ်။ “သမီးဆင်းတော့… အိမ်ပြန်ကြရအောင်… နေလဲပူပြီ ထမင်းစားချိန်လဲရောက်ပြီ” လို့ ဦးပြောမှဘဲ သမီလည်း မဆင်းချင်ဆင်းချင်နဲ့ ဆင်းလိုက်ရပါတယ်။ သမီးရဲ့ ပထမဆုံး ကာမခံစားမှုဟာ မထင်မှတ်တဲ့နေရာ မထင်မှတ်တဲ့အချိန်မှာ သူငယ်ချင်းအဖေနဲ့ သူငယ်ချင်းရှေ့မှာတင် ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။ သမီးအတွက်တော့ ရင်ခုံစရာ မဟာစွန့်စားခန်းကြီးပါပဲ။ သမီးလည်း မီးမီးတို့အိမ်မှာ နေ့လည်စာစားဖို့ လိုက်သွားမိပါတယ်။ ကားပေါ်မှာ ဦးကို ခိုးကြည့်မိတော့ ခုနက ဘာမှ ဖြစ်မထားသလိုပါပဲ။ သမီးကသာ ရင်တွေခုန်နေပေမယ့် ဦးကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ။ နေနိုင်မှာပေါ့ ဦးက မိန်းမတွေ ဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့ အိပ်ဖူးလဲမှ မသိတာလေ။ ဒီကတော့ ရင်တွေ ခုန်လိုက်ရတာ အရမ်းပါပဲ။ တွေးကြည့်ရင်း သမီး သဝန်တွေ တိုလာမိပါတယ်။ ထမင်းစားပြီးတော့ မီးမီးက ဗီဒီယိုကြည့်ဖို့ပြောတာနဲ့ ဧည့်ခန်းမှာ အတူထိုင်ကြည့်ဖြစ်ကြပါရော။ ဇာတ်လမ်းက တဝက်မရောက်သေးဘူး မီးမီးကော သမီးပါ ရေကူးထားတဲ့ အရှိန်နဲ့ ပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားကြပါတော့တယ်။ “သမီးစိတ်ထဲမှာ သမီးရဲ့ အဖုတ်လေးဆီက အရည်နွေးနွေးလေးတွေ ထွက်နေတယ်လို့ ခံစားနေရပြီး အိပ်မပျော်တပျော်လို ဖြစ်လာရာက မျက်စိကို ဖွင့်မကြည့်မိပဲ ဆက်အိပ်နေလိုက်မိပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မျာပဲ သမီးရဲ့ စကပ်လေးအောက်က အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်ကနေ အဖုတ်ကလေးကို တယောက်ယောက်က ဖွဖွလေး လာပွတ်ပေးနေသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ သမီးရဲ့ ပေါင်၂ချောင်းကြားက လာပွတ်ပေးနေတဲ့ လက်ကြီကို ရပ်မသွားစေချင်ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် သမီးရဲ့ အဖုတ်လေးဆီက စီးကျလာတဲ့ အရည်တွေ များလာတော့ သမီးလည်း ကြောက်ကြီး တဖက်ကို စောင်းအိပ်လိုက်တော့ လာပွတ်ပေးနေတဲ့ လက်ကြီးလည်း ပြန်ရုပ်သွားပါတယ်။ ခနနေတော့ သမီးလည်း အိပ်နေရာက ထကာ အိမ်သာထဲကိုဝင်ပြီး သမီးရဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကလေးကို စမ်းကြည့်မိပါတယ်။ အကွဲကြောင်းလေး တစ်ခုလုံးတင်မက ပေါင်ခွကြားနေရာက ဘောင်းဘီလေးလည်း စိုရွှဲနေတာပါပဲရှင်။ သမီးလဲ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို စမ်းရတာ အားမရတော့တာနဲ့ အရဲစွန့်ပြီး ထိုးထည့်ကြည့်မိပါတယ်။ လက်ညိုးလေးတစ်ထစ်ပြီး တစ်ထစ်ဝင်သွားတဲ့ ဖီလင်ဟာ ပြောတောင်မပြတတ်ပါဘူး။ သမီးလည်း ကောင်းကောင်းနဲ့ လက်ညိုးအဆုံးအထိ ဆက်ထည့်နေမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သမီးလိုချင်တဲ့ အထဲထိတော့ ရောက်ဟန်မတူပါဘူး။ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာတာနဲ့ သမီးရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲရောက်နေတဲ့ လက်ညိုးကို မွှေ့ပြစ်လိုက်မိပါတယ်။ မှိတ်ထားတဲ့ သမီးရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာတော့ ဦးရဲ့ ရုပ်ပုံကိုပဲ မြင်နေပြီး ရေကူးကန်ထဲမှာ ဦးပေးခဲ့တဲ့ အထိအတွေ့တွေကိုပဲ တမ်းတနေမိပါတော့တယ်။ သမီးလည်း အဲဒီအချိန်ကစပြီး မီးမီးတို့ အိမ်ဖက်ကို ခြေဦးမလှည့်ဖြစ်အောင် ကြိုးစားပါတော့တယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်ပတ်လောက် အကြာမှာတော့ သမီးဆက်ပြီး ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပါဘူးရှင်။ “မီးမီးရေ… ဘာတွေလုပ်နေလဲဟေ့. ငါလဲပါမယ်လေ” လို့ပြောရင်း မီးမီးတို့အိမ်ထဲ ဝင်ခဲ့မိပါတယ်။ “အေး.. ဆုမြတ် လာ.. ငါလဲပျင်းနေတာနဲ့ အတော်ပဲ… နင်ကလဲ ဘယ်ပျောက်နေတာလဲ ဟာ” “ငါလဲ မအားလို့ပါ မီးမီးရယ်… ဒါနဲ့ ဘယ်သူမှ မရှိကြဘူးလား” “မရှိဘူးဟ…. ဖေဖေက နယ်ပြန်သွားတာ… ၂ရက်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်… မေမေကလဲ ဆေးရုံမှာ.. အိမ်မှာ ငါတယောက်ထဲရယ်… ဟဲဟဲ” “ဘာလဲဟ နင့် ဟဲဟဲ ကြီးက” လို့ပြောလိုက်ပေမယ့် ဦးမရှိဘူးဆိုတဲ့ အသိဟာ သမီးရဲ့ရင်ကို ဟာတာတာ ဖြစ်သွာစေပါတယ်။ “နင် ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြန်မပြောဘူးလို့ ကတိပေးရင် ပြောပြမယ်” “အေးပါဟယ်… ပြောမှာသာ ပြောစမ်းပါ” “နင်မလာတာနဲ့ ငါလဲပျင်းလို့ မေမေ့စာအုပ်စင် ဝင်မွှေရင်း စာအုပ်ကောင်းတွေ ရထားတယ်ဟ” “ဘာစာအုပ်တွေလဲဟ… အန်တီ့ဆီမှာ ဆေးစာအုပ်တွေပဲ ရှိမှာပေါ့” “အေး ဟုတ်တယ်…. ဒါပေမယ့် ဟိုပုံတွေ ပါတယ်ဟ” “ဘာပုံတွေလဲ ငါ့ကိုလဲ ပြဦးလေဟာ” “ပြမှာပေါ့ဟယ်… ရောကြည့်” ဆိုပြီး ပေါင်အောက်ဖွက်ထားတဲ့ သူ့အမေရဲ့ ဆေးစာအုပ်ကို ထုတ်ပြပါတယ်…. သမီးလဲ ဘာမှန်း မသိပဲ ယူကြည့်လိုက်မိပြီးတော့မှ လီးပုံတွေ.. အဖုတ်ပုံတွေကို စာတန်းတွေထိုးပြီး ရှင်းပြထားတာပါ… သမီးလဲ အံ့အားသင့်ပြီး တခါမှ မမြင်ဘူးတဲ့ လီးပုံတွေကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ကြည့်နေမိပါတော့တယ်။

“ဟဲ့ ဆုမြတ် အသက်လေးဘာလေး ရှူအုံးလေ”လို့ မီးမီးပြောမှ သတိပြန်ဝင်လာပြီး ရှက်ရှက်နဲ့ “ရော့ ရော့ နင့်စာအုပ်… ဘာတွေမှန်းလဲ မသိဘူး…. မီးမီးနော် ငါ့တို့ ငယ်ငယ်လေးတွေ ရှိသေးတာ… နင်ဒါတွေ စိတ်ကူးနေပြီးလား” လို့ပြောပြီး စားအုပ်ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ “ယောင်းမရယ်… ရှက်နေပြန်ပြီ.. ငါက နင့်ကို ခင်လို့ စတာပါဟာ…. နင့်နို့ကြီးတော့ ကိုင်ကြည့်ချင်တယ်ဟာ လှလွန်းလို့ပါ” လို့ပြောရင်း သမီးနို့ကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ “မဟုတ်တာ မီးမီးရယ်” လို့ပြောရင်း သမီးရဲ့ ဖွံ့ထားလှတဲ့ ရင်နှစ်မွာကို လက်နဲ့ ကာထားလိုက်မိပါတယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ “မီးမီးရယ် ငါက နင့်ယောင်မ မဟုတ်ဘူး… နင့်အမေဖြစ်ချင်တာ.. ငါ့နို့ကိုလာကိုင်တဲ့ နင့်လက်တွေဟာ နင့်အဖေလက်တွေသာဆို သိပ်ကောင်းမှာပဲ”လို့တွေးရင်း ဝမ်းနည်းလာတာနဲ့ သမီးလဲ မီးမီးကို နှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့မိပါတော့တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ အိမ်ခန်းထဲ တန်းဝင်သွားပြီ အိပ်ယာပေါ်မျာ ဦးပေးခဲ့တဲ့ အထိအတွေ့တွေကို ပြန်တမ်းတမိလိုက်တာနဲ့ သမီးရဲ့အဖုတ် အသစ်စက်စက်လေးဆီက အရည်ကြည်လေးတွေ တစိမ့်စိမ့် စီးကြလာပါတော့တယ်။ သမီးလည်း အဖုတ်ထဲ လက်ထည့်တဲ့ အရသာ သိပြီးသားဆိုတော့ လက်ညိုးလေးဟာ အလိုလိုပဲ အဖုတ်လေးထဲကို ဝင်ရောက်သွားပါတေ့ာတယ်။ သမီးလည်း အဆုံးထိထည့်ပြီး ထိုးထိုးမွှေတော့တာပါပဲရှင်။ သမီး အားမရဖြစ်လာတာနဲ့ လက်ခလယ်ကို ပြောင်းထည့်ကြည့်လိုက်တာ စိတ်ကျေနပ်လောက်တဲ့အထိ မဟုတ်ပေမယ့် တော်တော်လေး အဆင်ပြေသွားပါတယ်။ နောက်တော့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေး၂ခု ဆုံးသွားတဲ့ နေရာထိပ်က အစေ့လေးကလည်း အရမ်းတင်းလာတာနဲ့ လက်မနဲ့ ဖိဖိပွတ်နေမိပါတယ်။ လက်ခလယ်ကို ဝလုံးဝိုင်း ဝိုင်းရင်း သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်နေမိပါတော့တယ်။ အားနေတဲ့ လက်တစ်ဖက်ကိုလည်း အအားမပေးပဲ နေ့လည့်က မီးမီးကိုင်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တဲ့ နို့လေးတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အားရပါးရ ကြိတ်ချေနေမိတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာသွားမှန်း မသိတော့ပါဘူးရှင်။ အိမ်ကအဒေါ်ကြီး ညစာထမင်းလာစားဖို့ တံခါးလာခေါက်တော့မှပဲ မရပ်ချင် ရပ်ချင်နဲ့ ရပ်လိုက်ရပါတယ်။

အိပ်ယာပေါ်မှာတော့ သမီးရဲ့ အဖုတ်ကလေးက ထွက်လာတဲ့ အချစ်ရည်ကြည်တွေရော သုတ်ရည်တွေပါ ဟိုတကွက် ဒီတကွက်နဲ့ ဖြစ်နေလို့ ဦးမျက်နှာကြီးကို မြင်ယောင်လာပြီ ရှက်ပြုံးလေးပြုံးမိပြီး “သွား… လူကြီး ဆိုးတယ်ကွာ”လို့ တိုးတိုးလေးပြောရင်း ရေချိုးခန်းဆီ ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ နောက်တစ်ခေါက် ရေကူးကန်သွားဖို့ သမီးမှာ တော်တော်လေး စောင့်လိုက်ရပါတယ်။ ဦးက တော်တော်နဲ့ ပြန်မရောက်လာဘူးလေ။ ဦးပြန်လာပြီး နောက်ရက်မှာပဲ ရေကူးကန်သွားကြပါတယ်။ ရေကူးကန်မှာ မီးမီးဆီကို ဖုန်လာပါစေလို့ ရင်ထဲ အခါခါဆုတောင်းပေမယ့် ဖုန်းမလာပါဘူးရှင်။ ဦးမျက်နှာ ကြည့်ရတာလည်း သိပ်ရွှင်ရွှင်ပြပြ ရှိပုံမရဘူး။ တစ်ခုခုကို သေသေချာချာ စဉ်းစားနေပုံရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ အိမ်ရောက်တော့ ထမင်းစားပြီး ဗီဒီယိုကြည့်ကြပါသေးတယ်။ ကြည့်ရင်းနဲ့ တဝက်လောက်အရောက်မှာ မီးမီး အိပ်ပျော်သွားတာနဲ့ သမီးပါ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ပြီး ဦးလာပွတ်ပေးမှာကို မျှော်လင့်နေမိပါတယ်။ ဦးလာပွတ်ရင် လွယ်အောင် အောက်ခံဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်ထားခဲ့တာ။ ဦးက ဘယ်လို ပွတ်ပေးမလည်းဆိုတာ အသက်ကိုမှန်မှန် မနဲရှူရင်း စိတ်ထဲတွေးနေမိပါတယ်။ သမီးက ဘော်ဒီထွားတယ် ဆိုပေမယ့် အဖုတ်ဘေးမှာ အမွေးမပေါက်သေးပါဘူး။ ဆီခုံတင်းတင်းလေးပေါ်မှာသာ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးနေတဲ့ စောက်မွေးကျို့တို့ ကျဲတဲလေးတွေသာ ရှိပါသေးတယ်။ သမီးရဲ့ အတွေးမဆုံးခင်မှာပဲ ဦးဟာ သမီးနားကို တိုးကပ်လာတာကို မှေးမှေးလေးဖွင့်ထားတဲ့ မျက်လုံးက မြင်လိုက်ရတဲ့အခါမှာတော့ ခြေတွေလက်တွေတောင် အေးလာအောင် ကြောက်မိပါတယ်။ ဦးက သမီးစကပ်လေးကို အပေါ်ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲတင်လိုက်တာကို ခံစားလိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာတော့ ပူးနေတဲ့ သမီးရဲ့ပေါင်နှလုံးက အလိုလိုကားသွားမိလို့ သမီးရဲ့ အဖုတ်လေးနဲ့ ဆီးခုံလေးကို လေအေးအေးလေးတွေ တိုးမွေ့တိုက်ခတ်သွားတာ ခံစားလိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာတော့ ဦးရဲ့ပါးစပ်က အာမေဍိတ်သံ အသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာတာကို ကြားမိလိုက်ပါတယ်။ “ဟာ… လှလိုက်တာကွာ… ဖောင်းဖောင်လေးနဲ့ ဝင်းနေတာပဲ” သမီးရဲ့အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ဦးဆီက အသက်ရှူထုတ်လိုက်တဲ့ ပူနွေးနေတဲ့ ဝင်လေထွက်လေဟာ လာရောက်ရိုက်ခတ်နေပါတော့တယ်။ သမီးလည်း ဦးဘာလုပ်နေလဲ သိချင်လို့ မျက်လုံးကို မှေးမှေးလေး ပြန်ဖွင့်ကြည့်တော့ ဦးလေ သမီးရဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖွဖွလေး ကုန်းနမ်းလိုက်တာ။ အို.. သမီးဖြင့် မယုံနိုင်အောင်ပဲ။

ယောက်ျားတွေ အဲ့လိုလုပ်လိမ့်မယ့်လို့ သမီးမမျှော်လင့်ခဲ့ပါဘူး။ အထူးသဖြင့် သမီး တိတ်တခိုးချစ်ရတဲ့ ဦးကို မလုပ်စေချင်ပါဘူး။ နောက်တစ်ခါ ခိုးကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာလည်း သူ့ခေါင်းကြီးက သမီးအဖုတ်လေးပေါ်မှာပဲ ရှိနေဆဲပါ။ အဲဒီအချိန်မှာတော့ သမီးရဲ့ အဖုတ်လေး ၂ခြမ်းကွဲသွားပြီး အထဲကို သူ့လျှာကြီးနဲ့ ယက်လိုက်တာ။ “အို…..အ” ခံလို့ကောင်းလိုက်တာရှင်။ သမီးစိတ်တွေ ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့မရတော့ပဲ စေါက်ရည်ကြည်လေးတွေနဲ့အတူ ညည်းသံတိုးတိုးလေး ကြားလိုက်မိလို့ ထင်ပါရဲ့ သူ့လျှာကြီးနဲ့ ယက်နေတာကို ခနရပ်လိုက်ပါတယ်။ ရပ်လိုက်တယ်ဆိုပေမယ့် လျှာကြီးကတော့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို ကပ်ထားတုန်းပါပဲ။ သမီးလည်း မခံစားနိုင်တော့တဲ့အဆုံး သမီးရဲ့ပေါင်၂လုံးကို ပိုကားပေးလိုက်မိတဲ့ အခါမှာတော့ သမီးအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေမှန်း ဦး ရိပ်မိသွားပါတော့တယ်။ “သမီလေး….. ဆုမြတ်….. နိုးနေပြီလား”လို့ လေသံလေးနဲ့ မေးလာတာနဲ့ သမီးလည်း မျက်စိကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ဦးကို ကြည့်က ခေါင်းလေးအသာ ညိမ့်ပြလိုက်မိပါတယ်။ “သမီးရဲ့ အဖုတ်လေးကို နမ်းကြည့်ချင်တာ ကြာလှပြီ… အခုမှပဲ နမ်းရတော့တယ်… ဦးဆက်နမ်းလို့ ရမလားဟင်”။ ကြည့်ပါလား ဦးလူဆိုး… သူနမ်းပြီးလို့ သမီးမှာ အချစ်ရည်ကြည်တွေနဲ့ ရွဲနေကာမှ… စနမ်းတဲ့နေရာကလဲ အဖုတ်လေးကိုမှ… အရှက်လဲကုန်ပြီ.. ဒါတောင် ခွင့်လာတောင်းနေသေးတယ်… မုန်းဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ သမီးလည်း ရှက်ရှက်နဲ့ အသာလေး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပါတယ်။ ဦးရဲ့ မျက်နှာဟာ ချက်ချင်းပြုံးသွားပြီး သူခေါင်းဟာ သမီးရဲ့ နီရဲနေတဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေဆီကို ပြန်ရောက်သွားပါတော့တယ်။ သမီးလည်း ဆက်အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်စရာမလိုတော့တာမို့ သမီးရဲ့ပေါင်တံ ဖြူဖြူလေး ၂ချောင်းကို အစွမ်းကုန် ကားပေးလိုက်မိပါတော့တယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင် ဦးရဲ့လျှာနဲ့ ထိလိုက်တဲ့ နေရာတိုင်းက။ သမီးရဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို ငြိမ်အောင်ကို ထားလို့ မရတော့တာ။ အောက်ကနေပြီး ဦးလျှာကြီး သမီးအဖုတ်လေးထဲ ပိုဝင်လာအောင် ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ကော့ပေးနေမိတော့တာပါပဲရှင်။ ဘာတွေဖြစ်ကုန်လည်း မသိတော့ပါဘူး သေချာတာတော့ ဦးရဲ့လျှာကြီးကို မရပ်သွားစေချင်တာပါပဲ။ ဦးရဲ့လက်ခလယ် တစ်ချောင်းဟာလဲ အချစ်ရည်တွေနဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ သမီးရဲ့အဖုတ်လေးထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်လို့ လာနေပါတယ်။ သမီးရဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေကို ခွဲပြီးဝင်လာတဲ့ ဦးဦးရဲ့ လက်တဆစ်ချင်း တဆစ်ချင်းတိုင်းမှာ သမီးရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေဟာ ပိုလို့ မြန်လာခဲ့သလို အားရပါးရ အော်ဟစ်ငြီးငြူ ဖြစ်လိုက်ချင်အောင်ပါပဲ။ ဦးဦးကလည်း ရိပ်မိပုံရပြီး သမီးကို အသံမထွက်ဖို့ သတိပေးပါတယ်။

သမီးရဲ့ အစေ့လေးကို ငုံခဲပြီး အဖုတ်လေးထဲ ရောက်နေတဲ့လက်ကို ထိုးမွှေလိုက်ချိန်မှာတော့ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ သမီးရဲ့ ပေါင်တွေဟာ တဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီး ဦးရဲ့မျက်နှာကို သမီးရဲ့ ချစ်ရည်ကြည်တွေနဲ့ ပန်းလိုက်မိပါတော့တယ်။ ဒါတောင် ဦးရဲ့လျှာကြီးက သမီးကို အနမ်းသစ်တွေ ပေးနေသေးတယ်။ နမ်းနေရင်းနဲ့ သမီးရဲ့ လက်ကလေးကို လှမ်းဆွဲယူပြီး သူ့ပုဆိုးအောက်က ထောင်ထနေတဲ ဦးရဲ့လီးကြီးပေါ်ကို အသာတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မာတောင်နေတဲ့ ဦးရဲ့လီးကြီးဟာ တုန်ခါပူနွေးနေပြီး သမီးရဲ့လက်ထဲမှာ မဆန့်မပြဲနဲ့ တင်းတင်းကြီး ရှိနေပါတယ်။ ပုဆိုးခံနေလို့ ကိုင်ရတာ အားမရပေးမယ့် သမီးကစလို့ အရှက်မဲ့စွာနဲ့ မတောင်းဆိုရဲပါဘူး။ ဦးလည်း သမီးကို ယက်ပေးရတာ မောသွားလို့ထင်တယ် သမီးရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာ တချိန်လုံးလိုလို မြုပ်နေတဲ့ ခေါင်းကြီးကို မော့ပြီး အသက်ကို လုရှူနေပါတယ်။ ခနကြာတော့ သမီးဘေးမှာ အသာဝင်အိပ်ရင်း “ဆုမြတ်… သမီး ဒီအကြောင်းတွေကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောရဘူးနော်… သမီးက မီးမီးနဲ့ သူငယ်ချင်းဆိုပေမယ့် ထွားလွန်းတယ်ကွယ်… အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင်ပဲ” “သမီး ကတိပေးပါတယ်… ဦးရယ်…. ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြန်မပြောပါဘူး” ဦးရဲ့ မျက်နှာကြီးက ထပ်ပြီး ပြုံးသွားပြန်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲမှာ ထည့်ထားပြီး သမီးရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို အသာအယာ ပွတ်သပ်ပေးရင်း သမီးရဲ့ နို့လုံးလုံးလေးတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်တာ။ သမီးစိတ်တွေဟာ တကျော့ပြန် ထလာပါတော့တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ သမီး စိတ်မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ ပူနွေးပြီး မာတောင့်နေတဲ့ လက်ထဲက ဦးလီးကြီးကို အရမ်းကြည့်ချင်လာလို့ သမီးမျက်နှာကို ဦးဦးရင်ခွင်ထဲ ဖွက်ထားရင်း “သမီးကြည့်ချင်လိုက်တာ… ဦးရယ်”လို့ တိုးတိုးလေးပြောရင်း ယောင်ပြီး ညှစ်လိုက်မိပါတယ်။ “သမီးကြည့်ချင်ရင် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် လှန်ကြည့်လေ” ပြောတာနဲ့ လွတ်နေတဲ လက်တဖက်နဲ့ ဦးရဲ့ပုဆိုးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ခါးထိအောင် မတင်လိုက်မိပါတယ်။ သမီးဘဝမှာ ပထမဆုံး မြင်ရတဲ့ လီးကြီးဟာ အချောင်းကြီးက မဲနက်နေပြီး ထိပ်ဖူးကြီးက ပွင့်အာကားထွက်နေကာ နီးညှိရောင်သန်းလို့နေပါတယ်။ လမွှေးများက မဲနေပြီး ကွေးကောက်ကာ အချင်းချင်း လိမ်ယှက်နေကြပါတယ်။ သမီးလည်း မီးမီးစာအုပ်ထဲက လီးပုံစံတွေနဲ့ ယှဉ်ကြည်မိတယ်လေ။ အသက်ဝင်ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ ဦးရဲ့လီးကြီးနဲ့ စာအုပ်ထဲက လီးကြီး တခြားစီပါပဲ။ ဦးက သူ့လက်ကြီးနဲ့ သမီးလက်ကလေးကို ကိုင်ကာ သူ့လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နည်း သင်ပေးပါတယ်။ သမီးလည်း စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ ဦးရဲ့လီးကြီးကို ဒစ်ပေါ်သွားအောင် ဆွဲချလိုက်၊ ထိပ်ဖူးကြီးမှာ အရည်ခွံတွေ စုပုံသွားအောင် ဆွဲတင်လိုက်၊ ဒစ်ကြီးကို လက်ညိုးနဲ့ လက်မကြား ပွတ်ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်တတ်သလို လျှောက်လုပ်ပေးနေမိတယ်။

ဦးရဲ့ဒစ်ကြီးကို သမီးနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေနဲ့ ငုံပေးချင်ပေမယ့် စိတ်က အဲဒီလောက် မရဲသေးပါဘူး။ နဲနဲကြာတော့ ဦးဆီက ညည်းသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာပြီး အသာအယာပွတ်ပေးနေတဲ့ သမီးရဲ့ နို့လေးတွေကို ဖိဖိပြီး ဆုပ်နယ်ပွတ်ချေနေပါတောတယ်။ “အား…. သမီးရေ.. ဦးပြီးတော့မယ်.. တင်းတင်းလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး မြန်မြန်လေး လုပ်လိုက်ပါ” လို့ပြောတာနဲ့ သမီးလဲ အရှိန်မြှင့်ပြီး ဦးရဲ့လီးကြီးကို အထက်အောက် မြန်မြန် ကစားပေးလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ ဦးရဲ့ လီးထိပ်ကြီးက အရည်ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်တွေ ပန်းထွက်လာပါတယ်။ “ကောင်းလိုက်တာ… သမီး ဆုမြတ်ရယ်… ကျေးဇူးတင်လိုက်တာကွယ်… ဘယ်သူ့ကိုမှတော့ ပြန်မပြောနဲ့နော်” “စိတ်ချပါ ဦးရဲ့… သမီးလည်း ဘယ်သူ့ကို ပြောလို့ဖြစ်ပါ့မလဲ.. သမီးနားလည်ပါတယ်…. သမီးတို့ ထပ်တွေ့ကြအုံးမှာလား… ဟင်” “လိမ္မာလိုက်တဲ့ ခလေးရယ်… ဦး သမီးကို အရမ်းချစ်သွားပြီကွယ်… ကဲ ကဲ မီးမီး မနိုးခင်… အိမ်သာလေး ဘာလေး သွားလိုက်အုံး… နောက်တစ်ပါတ်ထဲကျတော့ တွေ့တာပေါ့နော်” “ဟွန့်… ဦးကလည်း တစ်ပတ်တောင် စောင့်ရမှာလား” “ဒီကြားထဲ ဦးကြည့်စီစဉ်ပါအုံးမယ်.. သမီးရယ်… အဲဒီ အခါကျရင် ဦးခိုင်းတာ အကုန်လုပ်ပေးရမယ်နော်” “ဟုတ်.. ဒါဆို သမီး ရေချိုးခန်းထဲ.. သွားတော့မယ်နော်”လို့ပြောပြီး ဦးရင်ခွင်ထဲမှ ထလိုက်ပါတယ်။ “သမီး.. ခဏနေဦး” လို့ပြောပြီး လက်ကိုလှမ်းဆွဲကာ သမီးရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနဲ့ ဖိနမ်းနေပါသေးတယ်။ ပြီးမှ သမီကို မလွတ်ချင် လွတ်ချင်နဲ့ လွတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီနေ့ကစပြီး မီးမီးတို့အိမ်မှာ သမီး တနေကုန်တော့တာပါပဲ။ ဒါပေမယ့်လည်း လူက မလစ်တော့ အဆင်မပြေပါဘူး။ ၅ရက်လောက်ကြာတော့ ဦးက တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောသွားတာကတော့ “သမီး မနက်ဖြန် ကျောင်းသွားမယ်ဆိုပြီး ဒီဖက်အိမ် ကူးလာခဲ့.. မီးမီးတို့ ခရီးထွက်ကြလိမ့်မယ်”ဆိုပြီး ချက်ချင်းပဲ သမီးနားက ထွက်သွားပါတယ်။ သမီးလည်း ရင်တွေ တော်တော်ခုန်ပြီး ကျန်ခဲ့တာပေါ့ရှင်။ ဒီလိုနေ့ကိ မျှော်နေတာ ကြာခဲ့ပါပြီ။ မီးမီးကတောင် လိုက်ခဲ့ဖို့ အတင်းခေါ်နေတာ ငြင်းပြီး အိမ်ကို တန်းပြန်လာခဲ့မိပါတယ်။

အိမ်ရောက်တာနဲ့ အခန်းတံခါးဂျက်ချပြီး အိမ်ယာပေါ်လှဲရင်း မနက်ဖြန်ကြုံရမယ့် အတွေ့အကြုံအတွက် စိတ်မှန်းနဲ့ တွေးရင်း ရင်တွေအရမ်းခုန်နေမိပါတယ်။ “ဒီတစ်ခါတွေ့ရင် ဦး သူ့လီးကြီးနဲ့ ငါ့အဖုတ်လေးထဲကိုများ ထိုးထည့်ပြီး လုပ်မှာလား… အဲလိုလုပ်ရင် အဖုတ်သေးသေးလေးနဲ့ တော်ပါ့မလား.. အရမ်းများ နာမလား… ငါ့အဖုတ်လေးကို ယက်ပေးရုံပဲလား… ငါကော ဦးရဲ့လီးကြီးကို နမ်းပေးလိုက်ရင် ကောင်းမလားပဲ.. သူတောင် ငါ့အဖုတ်လေးကို နမ်းပေးသေးတာ” အဲ့လိုတွေ တွေးနေရင်း သတိရမိတော့ သမီးရဲ့ စကပ်ဟာ ဗိုက်ပေါ်ထိ လှန်တင်ရက်သားဖြစ်နေပြီး အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ပြုတ်နေတဲ့အပြင် ဘရာဇီယာတောင် ဘယ်နားလွှင့်မှန်းမသိပဲ တကိုယ်လုံးလည်း နှုံးခွေနေပြီး မလှုပ်ချင်အောင် မောဟိုက်သွားခဲ့ပါပြီ။ မနက်မိုးလင်းကတည်းက ဦးနဲ့ တွေ့ဖို့အရေး ရင်တွေအရမ်းခုန်ပြီး သမီးမှာ အရည်တွေ လိုက်နေပါပြီ။ အိမ်ကလူတွေ မရိပ်မိအောင် အောက်ခံဘောင်းဘီနဲ့ ဘရာဇီယာအပိုကို လွယ်အိပ်ထဲ ထည့်ပြီး အပေါ်အင်္ကျီတထပ် ထပ်ဝတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ အတွေးတွေနဲ့ မနက်စာလည်း ကောင်းကောင်း မစားနိုင်ပဲ ဦးနဲ့တွေ့ဖို့သာ စိတ်စောနေပါတော့တယ်။ ဦးအိမ်ထဲကို ကြောက်ကြောက်နဲ့ ဝင်သွားမိတော့ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး။ ဒါနဲ့ သမီးလည်း ဦးတို့ အိမ်ခန်းဆီကို ခြေသံဖွဖွနင်းပြီး တက်ခဲ့ပါတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲက ရေသံကြားရလို့ အသာကပ်သွားပြီး “ဦးလား… သမီးရောက်နေပြီ” “အေး. သမီးလေး.. ဦးရေချိုးနေလို့ ခဏစောင့်ဦး.. အခန်းထဲမှာပဲနေ… ပြတင်းပေါက်နား မသွားနဲ့” “ဟုတ်… ဦး.. သမီး ဒီကပဲ စောင့်နေပါ့မယ်”လို့ ပြောပြီး ထိုင်စရာ ကြည့်လိုက်တော့ တခန်းလုံးမှာ ၂ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးတစ်လုံးသာ တွေ့တာနဲ့ ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်နေလိုက်ရင်း စဉ်းစားမိလိုက်တာကတော့ “အင်း.. ဦးနဲ့အန်တီ.. ဒီကုတင်ကြီးပေါ်မှာ အကြိမ်ပေါင်း မရည်မတွက်နိုင်အောင် လိုးခဲ့ကြမှာပဲ… အန်တီကတော့ ဘယ်လိုနေမလဲ မသိဘူး.. သမီကတော့ ရင်တွေခုန်လိုက်တာ… အန်တီအဖုတ်ကြီးကိုလဲ ဦးယက်ပေးမှာပါပဲ… ဦးကိုကော အန်တီ ပြန်စုပ်ပေးလား မသိဘူး” အတွေးမဆုံးခင်မှာပဲ ဦးဟာ. ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပါတော့တယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ရေတွေရွဲလို့ အောက်ပိုင်းမှာလဲ မျက်နှာသုတ်ပဝါလေးသာ ပတ်ထားပါတယ်။ “ရော့. သမီး.. အင်္ကျီတွေ ချွတ်လိုက်ပြီး ဒီမျက်နှာသုတ်ပဝါလေးပဲ ပတ်ထား.. အဝတ်အစါးတွေ ကြေကုန်မယ်” ပြောပြီး သဘက်တစ်ထည် လှမ်းပေးကာ သူ့ဘာသာသူ ရေတွေခြောက်အောင် သုတ်နေပါတယ်။

ပထမတော့ သမီလည်း သူ့ရှေ့မှာ အဝတ်တွေ ချွတ်ရမှာ ရှက်တာပေါ့။ သူ့မိန်းမကြီးလို အတွေ့အကြုံတွေ အနှစ်၂၀လောက်ရှိတဲ့ သူနဲ့များ လာနှိုင်းနေလား မသိဘူး။ ဒါပေမယ့်လည်း ကိုယ်တိုင်က အရည်လိုက်နေတော့ ကြာကြာ မရှက်နေတော့ပါဘူး။ “ဦး ဟိုဘက် ခဏလည့်ပေးလေ.. သမီး အင်္ကျီလဲမလို့” “အေး. အေး..” လို့ပြောပြီး တဖက်ကို လှည့်သွားပါတယ်။ သမီးလည်း အင်္ကျီနဲ့စကပ်ကို အမြန်ချွတ်ကာ မျက်နှာ သုတ်ပုဝါကို ရင်လျားလိုက်ပြီး ဦးကိုကြည့်လိုက်တော့ သမီးကို ကျောပေးပြီး ရေတွေသုတ်နေတုန်းပါပဲ။ ဦးနောက်ကျောမှာ ရေတွေရှိနေသေးတာ တွေ့တာနဲ့ “ဦး.. သမီးကိုပေး… ဦးနောက်ကျောကို သုတ်ပေးမယ်” လို့ပြောရင်း ဦးဆီက မျက်နှာသုတ်ပဝါယူပြီး ဖွဖွလေး သုတ်ပေးနေတုန်းမှာပဲ သမီးရင်တွေ အရမ်းခုန်လာပြီး စိတ်တွေလည်း အရမ်းလှုပ်ရှားလာကာ သမီးရဲ့ပါးနဲ့ ဦးရဲ့ကျောပြင်ကြီးကို ကပ်ခါ နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်မိပါတယ်။ မာတောင်စပြုနေပြီဖြစ်တဲ့ သမီးရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေဟာ ဦးရဲ့ ကျောပြင်ကြီးနဲ့ ကပ်ခါ တင်းရင်းနေတဲ့ သမီးရဲ့ နို့အုံလုံးလုံးလေးတွေ အတွင်းကို မြုပ်ဝင်တဲ့ အထိ ဖက်ထားမိပါတယ်။ ဘယ်လောက်တောင်ကြာအောင် ဖက်ထားမိလဲ မသိဘူး။ ဦး သမီးကို လှည့်ပြီး ဖက်လိုက်တော့မှ အသိတွေပြန်ဝင်လာပါတယ်။ သမီးရဲ့ နဖူးကို ဖွဖွလေး နမ်းပြီး ရင်ခွင်ထဲကို အတင်းဆွဲသွင်းထားတာ သမီးအရိုးတွေတောင် ကျိုးကုန်မလား ထင်မိပါတယ်။ တချိန်တည်းမှာပဲ မာတောင်နေတဲ့ ဦးရဲ့လီးကြီးဟာ သမီးရဲ့ဗိုက်ကို မျက်နှာသုတ်ပဝါအောက်ကနေ အတင်းလာထောက်နေပါတယ်။ “သမီး အိပ်ယာပေါ် သွားရအောင်” လို့ပြောပြီး သမီးကို ဆက်ကနဲ ကောက်ပွေ့လိုက်ပါတယ်။ သမီးလည်း ဦးရဲ့လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပါသွားတော့တာပဲ။ သမီးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး ချထားပြီး သမးဘေးမှာ လှဲရင်း သမီးရဲ့ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးတစုံကို အနမ်းရှည်ကြီးတစ်ခု စပေးပါတယ်။ အသက်ရှူချိန်တောင် မရလောက်အောင်ပါပဲ။ ပြီးတော့ ဦးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က သမီးရဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ချေမွရင်း သမီးကိုယ်မှာပတ်ထားတဲ့ မျက်နှာသုတ်ပဝါကို ဖြည်ကျလိုက်ပါတယ်။ သမီးရဲ့ နှုပ်ခမ်းတွေကတဆင့် ဖြူဖွေးတင်းမာပြီး လုံးဝန်းနေတဲ့ နို့လေးတွေရော နီရဲထောင်ထနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါ ပါးစပ်ကြီးနဲ့ ဆန့်သလောက် ငုံခဲထားပြီး လက်ကတော့ ဆီးခံပေါ်က အမွေးလေးတွေကိ ပွတ်သပ်ရင်းကနေ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးဆီ ဦးတည်ရွေ့လျားလို့ နေပါတယ်။

သမီးရဲ့ အရသာဖူးလေးနဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို စမ်းလိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာတော့ သမီးနှုတ်ခမ်းက ညည်းသံလေးနဲ့အတူ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးက ချစ်ရည်ကြည်များလည်း တစိမ့်စိမ့် ထပ်ထွက်လာပါတော့တယ်။ ဦးရဲ့လက်ဟာ ချစ်ရည်ကြည်များနဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ သမီးရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးထဲကို အဆုံးထိထည့်ပြီး သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေရင်း နို့အုံလေးကို ဘယ်ညာ ပြောင်းစို့နေပြန်ပါတယ်။ သမီးလည်း ဘယ်လိုမှ ခံစားနိင်စွမ်း မရှိတော့ပါဘူးရှင်။ ဦးရဲ့ ကျောကုန်းကြီးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားပြီး သမီးရဲ့ နို့တွေ ဖင်တွေကို ကော့ကော့ပေးနေမိပါတယ်။ “ဦးရယ်.. ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ..သမီးမနေတက်တော့ဘူး”လို့ တိုးတိုးလေး ညည်းမိတယ်ဆိုရင်ပဲ ဦးဟာ သမီးကိုယ်ပေါ်တက်လာပြီး သူ့အောက်ပိုင်းကြီးကတော့ သမီးပေါင်ကြားမှာ နေရာယူက သမီးအခေါင်းထဲက လက်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး အဖုတ်ဝကို မာတောင်ပူနွေးနေတဲ့ ဦးလီးကြီးနဲ့ တေ့လိုက်ပါတယ်။ “ဦး… နာမှာလားဟင်.. သမီးကြောက်တယ်” “မနာပါဘူး သမီးရယ်.. နာရင် မိန်းမတွေ ယောက်ျားတွေနဲ့ ဘယ်အိပ်ပါ့မလဲ… နဲနဲနာလဲ ခဏပါကွယ်”လို့ပြောရင်း သူ့ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လီးထိပ်ကြီးနဲ့ သမီးရဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် စုံချည်ဆန်ချည် ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ဦးရဲ့ လီကြီးနဲ့ အစုန်အဆန်ပွတ်ပေးလိုက်တာ အဖုတ်လေးထဲက အရည်တွေ အရမ်းစိမ့်ထွက်လားပြီး ကြောက်စိတ်တွေ ပျောက်ကာ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေ တင်းလာပါတယ်။ ဦးက သမီးရဲ့ ပေါင်၂ချောင်းကို ဆွဲထောင်ပြီး ရင်ဘတ်နားထိ တွန်းတင်က ဘေး၂ဖက်ကို ဖြဲချလိုက်ပြီး သမီးရဲ့ အဖုတ်လေးကို သူ့လီးကြီးနဲ့တေ့ကာ အသက်ငယ်ငယ် အပျိပေါက်မလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ကြည့်ပြီး မျက်စေ့ အရသာခံနေပါတယ်။ သမီးလည်း ဦးရဲ့လီးကြီး သမီးအဖုတ်လေးထဲ ဝင်လာ‌တော့မှာကို ကြောက်စိတ်ကော ရှက်စိတ်ကော ခံချင်တဲ့စိတ်ကော ပေါင်းကာ ရင်တွေ အရမ်းခုန်နေပါတော့တယ်။ ဦးက တကိုယ်လုံးကို အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေလို့ ရှက်ပြီး မျက်နှာကို လက်နဲ့ အုပ်ထားမိပါတယ်။ မျက်နှာကိုသာ အုပ်ထားမိတာ အလိုးခံရတော့မယ့် သမီးရဲ့ အပျိုစင်အဖုတ်နုနုလေးကိုတော့ မကာလိုက်မိပါဘူး။ ဦးဟာ သူ့လီထိပ်ကြီးနဲ့ သမီးရဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် ပွတ်ပေးနေရင်းက သမီးရဲ့ စောက်ခေါင်းတည့်တည့်မှာ ခဏရပ်ထားပြီး အပြီးတိုင် နယ်မြေသိမ်းစစ်ပွဲ ဆင်နွဲတော့မယ့်ဟန်နဲ့ အရှိန်ယူနေပါတယ်။

ခနနေတော့ သမီးရဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ တင်းကနဲဖြစ်သွားပြီး ဦးရဲ့ဒစ်ကြီးဟာ အခေါင်းထဲကို တဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်လို့နေပါတယ်။ တကယ်တမ်း ဒစ်ကြီးဝင်လာတဲ့ အချိန်မှာ အရမ်းမနာလှဘူး ဆိုပေမယ့် လွယ်တော့ မလွယ်ပါဘူး။ သမီးရဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံဟာ မဟတဟလေးနဲ့ တဆတ်ဆတ်တုန်နေကာ မျက်လုံများ ပြူးထွက်ပြီး မျက်ရည်လေးများတောင် လည်လာအောင် ခံစားလိုက်ရတာပါ။ ကိုယ့်ဒေါသနဲ့ ကိုယ်မို့ ဖြစ်သမျှ အံကြိတ်ခံယုံကလွှဲလို့ သမီးမှာ ရွေးစရာ မရှိတော့မယ့် အတူတူ အိပ်ယာခင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်းနေအောင် ဆုပ်ထားလိုက်ရပါတယ်။ ခဏနေတော့ တိုးဝင်လာတဲ့ ဦးဒစ်ကြီး ရပ်သွားပါတယ်။ “ဦး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီးလား.. ဟင်”လို့ အံကြိတ်ထားရင်း လေသံသဲ့သဲ့နဲ့ မေးလိုက်တော့ “အင်း… သမီး အဆုံးထိဝင်သွားပြီ.. ခံနိုင်ရဲ့လား… ဒီထက်နာစရာ မရှိတော့ပါဘူး. တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရမ်းကောင်းလာလိမ့်မယ်” သမီး တော်တော်ပျော်သွားမိပါတယ် ထပ်မနာတော့ဘူးဆိုတော့။ “ခံတော့ ခံနိုင်ပါတယ်.. ဒါပေမယ့် ဖြေးဖြေးပဲ လုပ်နော်”လို့ ပြန်ဖြေလိုက်ပါတယ်။ သမီးစိတ်ထဲမှာ တမျိုးကြီးပါပဲ ချစ်ရည်ကြည်တွေကလည်း အခေါင်းထဲတင်မကပဲ ဖင်ကြားထိအောင် စီးကျလို့နေပါပြီ။ ဦးရဲ့ ဒစ်ကြီးဟာ အခေါင်းထဲဝင်လာတဲ့ အချိန်မှာတော့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကိ စောက်ခေါင်းထဲထိ ဆွဲသွင်းလာပြီး ပြန်ထွက်သွားတဲ့အချိန်မှာ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေဟာ ဒစ်ကြီးနဲ့အတူ အပြင်ဖက်ကို လန်ထွက်နေပါတယ်။ အချက်ရေ တော်တော်များလာတဲ့အခါမှာ သမီးစိတ်ထဲ တော်တော် ခံရခက်လာပြီး သေးပေါက်ချင်သလို ဖြစ်လာလို့ ထိန်းကြည့်ပါသေးတယ်။ မရတဲ့ အဆုံး ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး စိတ်လျှော့လိုက်တော့ အရည် မပြစ်မကျဲလေးတွေ အများကြီးထွက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ သမီးခံစားနေရတာကို ဦးဦးလည်း သိတယ်ထင်တယ်။ သမီးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားပြီး လီးကြီးရဲ့ အဝင်အထွက်ဟာ ပိုမြန်လာစဉ်မှာပဲ သမီးစေါက်ခေါင်းထဲကို ဆတ်ကနဲ အဆုံးထိ သွင်းချလိုက်ပါတော့တယ်။ သမီးရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာ စစ်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ဦးရဲ့လီးကြီးဟာ စောက်ခေါင်းတခုလုံး ပြည့်ကြပ်ပြီး သမီးရင်ခေါင်းထဲထိ ရောက်လာသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ သမီးပြီးနေတဲ့ အချိန်မှာပဲ ဦးဟာ အဆုံးထိသွင်းလိုက်ပြီး တစ်ချက်ချင်း နင့်နေအောင် ဆောင့်ချလိုက်တာ။ ၁၀ချက်လောက် ဆောင့်အပြီးမှာ ခံနိုင်ရည် ရှိသွားပါတယ်။

တစ်ခါပြီးသွားတဲ့ သမီးလည်း အခုမှ တကယ်အဆုံးထိ ဆောင့်ထည့်တာ ခံရတာမို့ ခံစားမှုတွေ ပြန်တက်လာပြီး လက်တွေဟာ ဦးရဲ့တင်ပါးပေါ် ရွေ့သွားပြီး အတင်းကုတ်ဆွဲထားမိပါတယ်။ သမီးရဲ့ ဖင်ကြီးဟာလည်း ဦး အားနဲ့အင်နဲ့ ဆောင့်ချလိုက်မယ့် အချိန်ကို မှန်းမှန်းပြီး ကော့ကော့ပေးနေမိပါတယ်။ ခဏအကြာမှာတော့ သမီးရဲ့ ပေါင်ရင်းတွေပါ တဆတ်ဆတ်တုန်လာအောင် ခံစားနေရပါပြီ။ ဦးကို ပိုတိုးလို့ ဖက်ထားမိသလို သမီးရဲ့ပေါင်ကိုလည်း အစွမ်းကုန် ကားထားပေးနေမိပါတယ်။ ဆောင့်ချလိုက်တိုင်းမှာ ဦးရဲ့ဆီးခုံရိုးနဲ့ သမီးရဲ့ဆီးခုံ ဖေါင်းဖေါင်းလေးတွေရဲ့ ထိချက်ဟာ တသက်မမေ့နိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။ နောက်ထပ် ၁၅ချက်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ပြီးချိန်မှာတော့ သမီးရဲ့ စေါက်ခေါင်းထဲကို ပူနွေးတဲ့အရည်တွေ အတင်းတိုးဝင်လာတာနဲ့အတူ သမီးရဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေပါ တဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီး သမီးရဲ့ အဖုတ်လေးထဲက အရည်တွေ တလဟော ကျလာပါတော့တယ်။ ဦးဟာ သမီးဗိုက်ပေါ်က မဆင်းသေးသလို သူ့လီးကြီးကိုလည်း သမီးအဖုတ်လေးထဲက ဆွဲမထုတ်သေးပဲ လက်ကျန်အရည်လေးတွေကို တစက်ချင်း ညှစ်ထုတ်နေပါတယ်။ သမီးလည်း အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး သမီးရဲ့ စောက်ခေါင်းလေးကို ၄-၅ခါလောက် ညှစ်ပေးလိုက်မှပဲ အကုန်ထွက်သွားပါတော့တယ်။ ဦး သမီးပေါ်က ထလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ဦးရဲ့လီကြီးဟာ သမီးအဖုတ်လေးထဲက ကျွတ်ထွက်သွားပြီး သမီးရဲ့ အခေါင်းလေးထဲက ဦးရဲ့ အရည်တွေကော သမီးရဲ့အရည်တွေပါ တစိမ့်စိမ့် စီးကျနေပါတော့တယ်။ “ဦး သမီးသွေးတွေ ထွက်လားဟင်” “ဘာမှ မတွေ့မိပါဘူး သမီးရယ်.. သွေးက ထွက်တဲ့လူမှ ထွက်တာပါ.. ရေသွာဆေးကြရအောင်”ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းဆီကို တွဲခေါ်သွားပါတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ ကမုတ်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး သူတဝကြီး လိုးထားလို့ အရည်တွေ ဗရပွဖြစ်နေတဲ့ သမီးရဲ့အဖုတ်လေးကို သေသေချာချာဖြဲပြီး စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဆေးပေးနေပါတော့တယ်။ သမီးကို ဆေးပေးပြီးတော့ “ကဲ သမီး ထတော့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါနဲ သွာသုတ်ချေ… ဦးလည်း ဆေးလိုက်အုံးမယ်”ဆိုပြီး သူ့လီးကြီးကို ဆေးဖို့ပြင်နေတော့ သမီးလည်း ထိုင်ရာကမထဲပဲ ဦးလီးကြီးကို ဆွဲယူက ရေနဲ့ သေသေချာချာဆေးပြီး ဆပ်ပြာပါတိုက်ပေးရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးလိုက်မိတယ်။

ခဏကြာတော့ ဦးလီးကြီး ပြန်မာတောင်လာပါတော့တယ်။ ဦးက “သမီး.. ထ.. နောက်တချီ ဆက်ရအောင်”လို့ပြောတော့ သမီးလည်း အခုမှ ပထမဆုံး အလိုးခံရတာမို့ အဖုတ်ထဲမှာ နာနေလို့ နောက်တစ်ကြိမ် မခံရဲသေးလို့ “ဒီနေ့တော့ မလုပ်ပါနဲ့တော့ ဦးရယ်… သမီးအရမ်း နာနေလို့ပါ… လက်နဲ့ပြီးအောင် လုပ်ပေးမယ်နော်”ဆိုပြီး ဆက်လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ဦးလည်း ဘာမှမပြောတော့ပဲ သမီးလုပ်ပေးတာကို အရသာခံရင်း သမီးရဲ့ နို့လေးတွေကိုပါ လှမ်းကိုင်ကာ နှယ်နေပါတော့တယ်။ ရေဆေးပြီးကာစ တောက်ပြောင်နေတဲ့ ဦးရဲ့ လီးကြီးပေါ်က အရေပြားကို အဆုံးထိ ဆွဲချလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ နီရဲပြဲလန်ပြီး ထိပ်ပွင့်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးဟာ သမီးမျက်နှာလေးနဲ့ ၅လက်မလောက်အလိုမှာ အဆင်သင့်ရှိနေပါတယ်။ သမီးလည်း အရမ်းလုပ်ချင်နေတာကို မလုပ်ရဖြစ်နေတဲ့ ဦးကို သနားတာရယ် မျက်နှာနားမှာ တဝဲလည်လည်ဖြစ်နေတဲ့ ဦးရဲ့လီးကြီးကို ကြည့်ပြီး အူးယားတာရယ် ပေါင်းလို့ ထွေထွေထူးထူး မစဉ်းစားနေတော့ပဲ မြင်နေရတဲ့ ဦးဦးရဲ့ ဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်လေးနဲ့ ကြိုးစားပြီး ဆန့်အောင် ငုံလိုက်ပါတယ်။ ဦးကို မော့ကြည့်တော့ ကြင်နာတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ သမီးကို ကြည့်နေတာ တသက်မေ့လို့ရနိုင်မယ် မထင်ပါဘူး။ ဒစ်ကြီးပတ်ပတ်လည်ကို လျှာလေးနဲ့ ယက်ပေးလိုက် လီးကြီး တချောင်းလုံးကို အာခေါင်ထဲထိ ဆန့်သလောက် မျိုချလိုက် တွဲကျနေတဲ့ ဥကြီး ၂လုံးကို ပွတ်ပေးလိုက်နဲ့ တော်တော် အလုပ်များသွားပါတယ်။ နဲနဲကြာတော့ ဦးလီးကြီးက အရမ်းမာလာပြီး“သမီးလေး.. ဦး သမီးပါးစပ်ထဲမှာပဲ ပြီးလိုက်တော့မယ်နော်.. ဦးပြီးနေတုန်း အပြင်မထုတ်လိုက်နဲ့နော်”လို့ ပြောတာနဲ့ ဦးလီးကို စုပ်ပေးနေရင်းနဲ့ပဲ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်မိပါတယ်။ ဦးလီးကြီးဟာ သမီးပါးစပ်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ်ခုန်လာပြီး ခဏအကြာမှာ သမီးပါးစပ်ထဲကို ပူနွေးနေတဲ့ သုတ်ရည်တွေ အဆက်မပြတ် ဝင်ရောက်လာပါတော့တယ်။ သမီးလည်း ဦးရဲ့သုတ်ရည်တွေ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လာလို့ ထွေးထုတ်ချင်ပေးမယ့် ဦး အရမ်းကောင်းနေတုန်း သူ့လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ရမှာ သနားလို့ မထုတ်ပဲ ငုံပေးထားတုန်း မနေတက်တော့တာနဲ့ မထူးတော့တဲ့အဆုံး ဦးရဲ့သုတ်ရည်တွေကို မြိုချလိုက်ရပါတော့တယ် ရှင်။….ပြီး