ချစ်လွန်းလို့ပါ မမရယ်
အိမ်ထောင်မပြုရသေးသော အမျိုးသား အမျိုးသမီးများ အသက်အရွယ် နှစ်ဆယ်ကျော် အစိတ်ထဲသို့ ဝင်လာကြပြီဆိုလျှင် လူပျိုကြီး အပျိုကြီးဆိုသော ဘွဲ့ကိုရလာကြသည်။ မိသားစုအသိုင်းအဝိုင်း၊ သူငယ်ချင်းအသိုင်းအဝိုင်း၊ အိမ်နီးချင်းအသိုင်းအဝိုင်းများကြားတွင် ဘာပဲပြောပြော၊ ဘာပဲလုပ်လုပ် အပျိုကြီး လူပျိုကြီးဖြစ်ရတာကို အပြစ်ကြီးတစ်ခုသဖွယ် စောင်းပါးရိပ်ခြေအပြောခံရသည်သာမက နောက်ပြောင်သရော်ခြင်းကိုပါ ခံကြရတော့သည်။ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးတွေဆိုတာကလည်း ဘယ်သူမှ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးဘဝကို ခုံမင်နှစ်သက်လွန်းလို့ ဒီဘဝကို ခံယူထားကြတာမဟုတ်ပါ။ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် အိမ်ထောင်ကျခြင်းအဖြစ်ကို မရောက်ကြဘဲ လူပျိုကြီး အပျိုကြီးဘဝကို ရောက်ရှိလာကြခြင်းဖြစ်ပေသည်။ ထိုသို့သော အပျိုကြီး လူပျိုကြီးများသည်လည်း အပျိုကြီးလူပျိုကြီးဟူသော ဂုဏ်သတ္တိအပြည့်ဖြင့် ဒီအသက်အရွယ်ရောက်သည်အထိ အပျိုစစ်စစ်၊ လူပျိုစစ်စစ်တွေရော ဟုတ်ကြပါရဲ့လား…။ အားလုံးတော့ မဟုတ်နိုင်ကြပါ။ ကိုးဆယ့်ကိုးရာခိုင်နှုန်းကတော့ အဖြစ်ဟောင်း၊ အချစ်ကြောင်းလေးတွေဖြင့် လူမသိသူမသိ နောက်ကွယ်မှ အကြောင်းလေးတွေ ရှိခဲ့ကြပါသည်။ ဒီလို အဖြစ်ဟောင်း၊ […]
မောင်ရယ် လက်ထပ်ပြီးမှပဲ လုပ်နော်
မျက်နှာချင်းဆိုင်းလိုက်မိသည်နှင့် ကိုယ့်ဖက်ကသိမ်ငယ်သွားမိ၏ ။ မရယ်မပြုံးသော်လည်း ဝမ်းသာပီတိဖြစ်သည့် မျက်လုံးများနှင့် စိုက်ကြည့်နေသည်ဟုပဲ — ခံစားလိုက်ရသည်။ ‘‘ ဗိုလ်ချူပ်ဈေးသွားချင်လို့ ’ ‘’ ဟုတ်ကဲ့ — တက်ပါ ’’ ကားတံခါးကိုဖွင့်ပေးပြီး — နောက်ခန်းအတွက်ထိုင်ခုံကိုလှန်ပေးလိုက်စဉ် — သူမက — ထုံးစံအတိုင်းမရယ်မပြူံး နှင့်ပင်ပြောသည်။ ‘’ ရပါတယ် — ရှေ့ခုံမှာပဲထိုင်မယ် ‘’ အသံ — အပြောလေးတွေက — ဟိုးတုန်းကလိုပင်ဖြစ်သော်လည်း — မျက်နှာအမူအရာကမူအနည်းငယ်ရင့်ကျက်သွားသည်ထင်၏။ ခန ကိုယ်ကတော့ — ယခင်ကထက်နှစ်ဆလောက် — ပွသွားသလိုပင်။ ယခင်ကသူမထံမှ ပြန့်လွင့်လာလေ့ရှိသော ရေမွှေးနံ့ မှာ ယခု — ခပ်စူးစူးရေမွှေးနံ့က တစ်ကားလုံးမွှေးကြိုင်သွားအောင်သင်းပျံ ့သွားသည်။ ‘’ ကားမောင်းနေတာကြာပြီလား — […]
အမေ့လင်ငယ်နဲ့ အပျိုစစ်စစ်လေး
နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တပ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား” “ဟင်…. အော် ဟုတ်တယ်ချစ်ရဲ့…. ကို လူသံကြားလားလို့” “ကိုကလဲကွာ…. ဒီကိုလာတဲ့လူတိုင်းက အတွဲတွေပဲဟာ…. ဂရုစိုက်မနေနဲ့” “ဟုတ်ပါပြီကွာ……ကဲလာ” “အွင့်” ကျွန်တော်လဲ သူမနှုတ်ခမ်းဖူးလေးကိုနမ်းရင်း လုံးဝန်းနေတဲ့ သူမရင်သားလေးအား ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ တကယ်တော့ သူမနှုတ်ခမ်းလေးမှ ရလိုက်သောရနံတစ်ခုဟာ ကျွန်တော်နဲ့ ခင်သက်နွယ်လို့ခေါ်တဲ့ အတန်းထဲက အချောအလှလေးနဲ့ ချစ်သူဖြစ်တာ အခုဆိုရင် ခြောက်လပင်ကျော်လာပြီ ဖြစ်သည်။ ခင်သက်နွယ်ကလဲ ခပ်အေးအေးနေတတ်တဲ့ ကျွန်တော်ကို အရင်ထဲက သဘောကျခဲ့သည်ထင်သည်။ သူမကလဲ ကျွန်တော်ကို တအားချစ်ရှာသည်။ ကျွန်တော့်မှာတော့ သူမပြုံးပြလိုက်တိုင်း ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်ကာ သူမအား ရူးလောက်အောင် […]
သူငယ်ချင်းမလေးများ
သူငယ်ချင်း ၃ယောက်..သူဇာ.. နှင်းအိ..အောင်ကြီး.. တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် စာမေးပွဲဖြေပြီးလို့ ၃ယောက်သား ပျော်ပျော်ပါးပါး ချောင်းသာကို ခရီးထွက်ကြတာပေါ့ ချောင်းသာရောက်တော့ တည်းခိုခန်းတခုမှာသူဇာနဲ့ နှင်းအိက တခန်း..အောင်ကြီးက တယောက်ထဲ တခန်းပေါ့ ညက အိပ်ရေးပျက်လာကြတာတော့ တည်းခိုခန်းရောက်တာနဲ့ တရေးတမော အိပ်နှင့်လိုက်ကြတာပေါ့.. နေပူတာလည်း ပါတာပေါ့.. ညနေကျမှ ပျော်ပျော်ပါးပါး အုန်းရေသောက်ကြ.. ပင်လယ်ထဲဆင်းပြီး ရေဆော့ကြတော့တာပေါ့။ အဲ့အချိန်မှာ မတော်တဆသူဇာက ရေမွမ်းသွားတာကိုအောင်ကြီးနဲ့ နှင်းအိတို့ တွေ့တော့သူဇာကိုအောင်ကြီးက ရေထဲကနေ ပွေ့ပြီး ကမ်းစပ်ပေါ်ခေါ်လာရော.. အရေးပေါ်ကယ်နည်းနဲ့အောင်ကြီးက ပြုစုပေးလိုက်တာပေါ့ တော်သေးတာပေါ့။ သူဇာ ပုံမှန်အသက်ပြန်ရှုလာလို့.. အဲ့အချိန်မှာအောင်ကြီးရဲ့လက်ကသူဇာရဲ့ လုံးအိ နုထွားနေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာပေါ်မှာ..သူဇာက ရင်တွေအရမ်းခုန်ပြီးအောင်ကြီးရဲ့လက်ကို မြန်မြန်ဖယ်ခိုင်းလိုက်ရော..သူဇာတယောက် ရှက်သွားပြီး တည်းခိုခန်းကို ပြေးပြီး ပြန်သွားတော့တာပေါ့။ အောင်ကြီးကလည်း အမှတ်မထင် တင်ထားမိလိုက်တာကို ပြန်တွေးမိပြီး […]
ထိန်းလို့မရတော့ဘူး ရှင်ရယ်
ကျွန်တော့်နာမည် အောင်ခန့်ပါ..အင်းစိန်မှာ နေတယ်အင်ဂျင်နီယာနဲ့ ဘွဲ့ရပေမယ့် အလုပ်ကတော့ ကားပွဲစားဆိုတော့ ဝင်ငွေလဲအသင့်အတင့်ရှိတယ်လို့ ပြောရမည်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ နှစ်လောက်ကမှ အိမ်ထောင်ကျတာဖြစ်သည်။ မွန်ပြည်နယ်ဘက်ကနေ ရန်ကုန်မှာ စာရင်းကိုင်လာလုပ်နေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော့်မိန်းမက ကျနော့ထက် အသက် ၁၀နှစ်ငယ်တယ်။ အခုမှ အသက်၂၃နှစ် မွန်နဲ့ရှမ်းစပ်ထားတော့ အသားက ဖြူဝင်းပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ မြင်သူငေးရလောက်တယ်။ အပြင်တစ်ယောက်ထဲသွားရင် အပျိုုထင်ပြီး လိုက်ငမ်းတဲ့သူများလို့ သူ့အလုပ်အသွားအပြန်ကို ဖယ်ရီလုပ်ပေးနေရတယ်။ အရမ်းလှလွန်းလို့ ကျွန်တော့တို့ရည်းစားစဖြစ်ပြီး နယ်ကျွံခါစက အငမ်းမရဖြစ်ကာ ၅ခါတောင်ဆွဲလိုက်လို့ နေမကောင်းဖြစ်ပြီး ဆေးခန်းပါ ပြလိုက်ရတယ်။ အခုတော့လဲ ၁ နှစ်ကျော်လာပြီဆိုတော့ တစ်ခါတစ်လေ သူကတောင် ကျွန်တော့်ကို ဦးဆောင်ချင်နေပြီ။ ကျွန်တော့ အသင်အပြကောင်းတာလဲ ပါတာပေါ့လေ။ နေတိုင်းလုပ်နေတော့ အရင်လို သုံးလေးချီမလုပ်နိုင်ပေမယ့် တစ်ရက်ကို တစ်ချီကောင်းကောင်းတော့ […]
နားလည်မှုနဲ့ ဖြည့်စည်းကြတဲ့ ညတစ်ည
အချိန်က ည(၁၁)နာရီ ရှိပေပြီ။ ဆယ်နာရီလောက်ကတည်းက တဖြေးဖြေးစဲသွားသော မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲသို့လာရောက်ကြသည့် ပရိသတ်များနှင့် သူတို့၏ကားကြီးကားငယ် အသွယ်သွယ်တို့သည် တဦးတလေ တစီးတလေမျှပင် မရှိကြတော့ပဲ ခြံဝန်းကျယ်ကြီးထဲတွင် ပစ္စည်းများလိုက်လံသိမ်းဆည်းနေကြသော အလုပ်သမား သုံးလေးယောက်သာ ရှိတော့သည်။ ထို့အပြင် ဥရောပပုံစံ နှစ်ထပ်တိုက်ကြီးထဲတွင်လည်း အိမ်သူအိမ်သား နှစ်ယောက်သုံးယောက်တို့သည် ပစ္စည်းများသိမ်းပြီးကြသည်နှင့် အိပ်ယာဝင်ကြရန်ပြင်ဆင်နေကြပေပြီ။ သီတာခိုင်သည် သူမ၏ဖိနပ်လေးကို ချွတ်၍ ပါကေးခင်းပေါ်တွင် ခင်းထားသော နီညိုရောင်ကော်ဇောပေါ်သို့ လှမ်းအတက်မှာပင် သူမ၏အကြည့်က အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲသို့ ရောက်သွားသည်။ သတို့သားနှင့် သတို့သမီးတို့သည် အန်တီကြီးကို ကန်တော့နေကြသည်။ သီတာခိုင်သည် လှမ်းလက်စ ခြေလှမ်းကို ရုတ်၍ အသာရပ်နေလိုက်သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် မင်္ဂလာမောင်နှံတို့သည် အန်တီကြီး၏ ရှေ့မှထ၍ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ကြသည်။ မျက်လွှာလေးချ၍ ငုံ့ထားသော သတို့သမီးဖြစ်သူ၏ ပါးပြင်လေးမှာ နီမြန်းနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ပြီးတော့ […]
မီးမီးလေး နှင့် ကျွန်တော်
ရှပ်အင်္ကျီလက်တိုပွပွနဲ့ ထမီလေးဝတ်ပြီး အပျိုလုပ်လာတဲ့ မီးမီး သနပ်ခါး ပါးကွက်ကျဲနဲ့ ကျနော့်အိမ်ထဲ ခြေဆောင့်ပြီး ဝင်လာပါတယ်။ “ဟေ့ အမှိုက် အီးမှန်လာတယ် ထင်တယ်” လို့ လှမ်းစလိုက်တာ အတင်းပြေးလာပြီး လက်မောင်းကို ထုပါတော့တယ်။ ကလေးပေါက်စ လေး ဖြစ်လာတဲ့ မီးမီး၊ သူ့အိမ်က ဆူလိုက်တာနဲ့ ကျနော့် အိမ်ကို အခုလိုပဲ ပြေးလာတတ်ပါတယ်။ သူတို့အိမ်နဲ့ ကျနော်တို့အိမ်က ရင်းနှီးကြတယ်။ မိဘချင်းကတော့ မျက်စပစ်ထားကြတော့ အခုလိုပဲ ဝင်ထွက်နေကြတယ်။ လက်မောင်းကို လာထုနေတဲ့ သူမလက်လေးတွေကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖမ်းကိုင်ထားပြီး ကျန်လက် တစ်ဖက်နဲ့ သူမကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ကာ ပါးပြင်လေးတွေကို မွှေးမွှေး ပေးပစ်လိုက်တယ်။ “ဟာ လွှတ်ကွာ လွှတ်လွှတ်” ဆိုပြီး အတင်းရုန်းနေပေမဲ့ ရုန်းလေ တင်းတင်းလေး ဖက်လေဆိုတော့ […]
စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်နေပြီလေ
အသက် ( ၁၇ ) နှစ်အရွယ် ချောမောလှပ တောင့်တင်းဖြူဝင်းသော မိန်းကလေးတစ်ယောက် ဗင်ကားအဖြူလေး၏ ကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်၍ ကူရှင်ပေါ်တင်ပါးလွဲ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ခြေထောက်လေးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲ၍ တင်လိုက်သည်။ ပေါင်လည်လောက်နီးနီးသို့ပင် တိုကပ်နေသော စကပ်တိုလေးအနားက ဝဲခနဲလန်တက်သွားသည်။ ကောင်မလေး အတော်လှလာတာပဲ။ ဒရိုင်ဘာခုံတွင် ထိုင်နေသော ကိုသောင်းထိုက်က နီနီခိုင်ကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှ မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်။ သူမကားတံခါးကို ဂြိုင်းခနဲဆွဲပိတ်လိုက်တော့မှ ကိုသောင်းထိုက်၏ အကြည့်ကသူမထံမှလွှဲ၍ ရှေ့တူရူသို့ လှည့်လိုက်သည်။ “မောင်းတော့..ဦးလေး” “ဦးလေး ဘယ်ကိုဝင်ရဦးမလဲ.နီနီ” “အင်း..မရှိတော့ပါဘူး..အိမ်ကိုပဲပြန်တာပေါ့” နီနီခိုင်စဉ်းစဉ်းစားစားနှင့် တွေးတွေးဆဆလေးပြောသည်။ ပြီးတော့ ချက်ချင်းပင် ကိုသောင်းထိုက်ရှိရာဖက်သို့ လှည့်လိုက်ပြန်သည်။ “အော်.မေ့လို့.ဟို.ဒယ်ဒီမှာခဲ့တဲ့ကိစ္စလုပ်ရဦးမယ်.ဦးလေး.၊ပန်းရံသမားတွေ ဆင်းခိုင်းဖို့လေ ” “အင်း… ခုပဲအဲဒီဖက်ကို တစ်ခါတည်းလှည့်ဝင်လိုက်မယ် အစ်ကိုကြီးက ဒီတစ်ခေါက်ကြာမယ်နဲ့တူတယ်..” “ဟုတ်တယ်.ဦးလေး.ဒက်ဒီနဲ့မာမီက မာမီ့တူမ […]
အစ်ကိုနဲ့ ညီမ နှစ်ပါးသွား
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ရေးသားသူ – minthar69 စိတ်ကူးယဉ် အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ တစ်ခုခု အကြောင်းအစုံတရာ ဖြစ်ခဲ့လျင် ကျွန်တော့် အမှားသာ ဖြစ်ပါကြောင်း။ ကျနော့် နာမည် သက်လွင်ဦး ပါ။ ကျနော် ဆယ်တန်းအောင်တော့ အားအားယားယား သင်တန်းတွေချည်း တက်ဖြစ်ပါတယ်။ သင်တန်းတွေ တက်ရင်းနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ ပေါင်းစုံရ အတွေ့အကြုံတွေလည်း ပေါင်းစုံရတော့တာပါပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေ […]
ကျွန်တော်ချစ်တဲ့ တစ်ခုလပ် မမ
“ဟာ” ကျနေ့ာရင်ထဲက ထွက်လာတဲ့ အသံပါ။ မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်း အူတွေ သဲတွေ ဗြောင်းဆန် သွားတယ်။ မမသူဇာရယ်လေ အပြေးအလွား ရောက်လာပြီး ကျနော့်ရှေ့ တည့်တည့်မှာ ထဘီလှန် ပင်တီ အောက်ဆွဲချလို့ ဘယ်ချိန်ထဲက အောင့်ထားမှန်း မသိတဲ့ ဆီးတွေကို တဖြောဖြော မြည်အောင် ပန်းချနေတာ။ နွေမို့ ပူတယ် ဆိုပြီး နေ့ခင်းအချိန် အိမ်နောက်က ပိတောက်ပင်ရိပ်မှာ ကြိမ်ပက်လက် ကုလားထိုင်လေး ကို စံပါယ်ရုံလေးတွေကြား ချပြီး ဇိမ်ကျနေတုန်း ဖတ်ဖတ် ဖတ်ဖတ် ဆိုတဲ့ ပြေးလာတဲ့ ဖိနပ်သံ အဆုံး ကျနော့်ညာဘက် ၅ ပေလောက် အကွာ စံပါယ်ရုံဘေးကို မမသူဇာ တစ်ယောက် အထက်ကပြောခဲ့သလို အန္တရာယ်ကိစ္စ လာရှင်းတဲ့ မြင်ကွင်း။ အမွေး မဲမဲတွေကြားက […]