ကျေပါပြီ မေမဒီရယ်
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ “မလုပ်ပါနဲ့တော့ တော်ပါတော့ အားးးး သေပါပြီ။ ကိုကို တော်ပါတော့ အားးး နာလိုက်တာ သေပါပြီ။ အား” အချစ်ဆိုတာကို ရင်မခုန်ဖူးသေးတဲ့ မေမဒီ ဆိုတဲ့ ကျမအတွက် နာကျင်မှုထက် အရွယ်မတိုင်ခင် စော်ကားဖျက်စီးခံရခြင်းထက် မောင်နှမအရင်းကြီးဖြစ်တဲ့ ကိုကိုရဲ့ မတရားမုဒိန်းကျင့်ခြင်းကို ခံနေရလို့ ကျမအသဲနှလုံးတွေ တစ်ဆက်ဆက် နာကျည်းခံပြင်းရင်း နှုတ်ခမ်းကို အံကြိတ်ကိုက်ထားရင်း မျက်ရည်တွေ […]
ခယ်မလေး နှပ်တဲ့ လက်ဖက်
အခန်း ( ၁ ) မပြောလိုပေမဲ့လည်း ပြောရဦးမယ်ဗျ ။ ကျွန်တော့်ခယ်မလေးနဲ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အကြောင်းပေါ့။ စောက်ရှက်မရှိတဲ့ မုဒိမ်းကောင် ဆိုပြီးတော့ ပြောလည်း ပြောကြပါစေတော့ဗျို့။ ဖြစ်တဲ့နေရာက မလေးရှားက ပါဆာပူတေးနားမှာ ဖြစ်တာလေ။ စောက်ပြဿနာပါပဲဗျာ ။ မန်ကျည်းသီးကုလားတွေတောင် တွေ့သွားသေးတယ်။ တော်သေးတာပေါ့။ ဘာမှဝိုင်းမလုပ်ကြလို့။ ကျွန်တော်က မိန်းမနဲ့ဗျ။ ခယ်မလေးက မလေးရှားကို တက်လာတာ။ သူကတော့ စက်ရုံမှာ အလုပ်လုပ်ရမှာလေ။ ဘာစက်ရုံ ဖြစ်ရမှာလဲ ။ အထည်ချုပ်ပေါ့။ မြန်မာတွေကို ဘယ်သူကများ ကွန်ပြူတာ ပေးကိုင်ခိုင်းမှာတုန်း။ မရှိဘူးတော့ မဟုတ်ဘူး ရှိတယ်။ ရှားတယ်ပေါ့ဗျာ ။ မိန်းမက မြစ်ကြီးနားကဆိုတော့ ခယ်မကလည်း မြစ်ကြီးနားကလို့ မထင်ပါနဲ့။ သူကတော့ မြေနီကုန်းသူပါ။ ကုလားမလည်း မဟုတ်ပါဘူး […]
ပန်းတိုင်းမွှေးသလို နမ်းတိုင်းနွေးစေသတည်း
“သူရရေ…. ဦးလေးဦးအောင်လှက အိမ်လာခဲ့ပါဦးတဲ့” လိမ္မော်ခြင်းတွေကို တဲဆီသယ်ပို့နေတဲ့ နေရာမှာ ကြီးကြပ်နေတဲ့ ကျနော်။ ရွာထဲကပြန်လာတဲ့ ရဲကို ရဲ့ စကားသံကြောင့် “ဟာကွာ ဒီမှာ ကားတင်ဖို့ ခြင်းမပြည့်ရသေးတဲ့ကြားထဲ။ ရဲကို ဘာအတွက်တဲ့လဲ” “အာ့တော့ မသိဘူးကွ။ ဒါပေမဲ့ မြို့ကဧည့်သည်တွေတော့ ရောက်နေတာတွေ့တယ်။ ဪ နောက်ပြီး မှာလိုက်သေးတယ်။ ခေါင်သီးလဲ ယူလာပေးဦးတဲ့” ခေါင်သီးဆိုတာက လိမ္မော်သီးထဲမှာ အလုံးကြီးကြီး အပြစ်အနာအဆာ ကင်းတာကို ခေါ်တယ်။ လိမ္မော်သီးမှာ အမျိုးအစားခွဲပုံက စောစောက ပြောသလို နံပါတ်တစ်က ခေါင်သီး။ နံပါတ်နှစ်က အဲ့ထက် တဆင့်နိမ့်တဲ့ ကြီးသီး။ နံပါတ်သုံးက နောက်တစ်ဆင့်နိမ့် လတ်သီး။ အဲ့အောက်ကိုတော့ သောင်းပြောင်းလို့ခေါ်တဲ့ အညံ့စားပေါ့။ ကျနော့်နာမည်က သူရဇော် ပါ။ အသက်က ၂၄ […]
စိတ်ကို အလိုလိုက်တဲ့ မထားနွဲ့
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ အောင်ကို သည် ညနေကျောင်းဆင်းတော့ အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့လေသည်။ အောင်ကို မှာ ၅ တန်းကျောင်းသားဖြစ်ပြီး ၁၀ နှစ်သား အရွယ်ပင် ရှိသေးလေသည်။ သူ့၌ အဖေမရှိတော့ပေ။ သူ ၅ နှစ်သားလောက်ထဲက ဆုံးသွားပြီဖြစ်ကာ သူ့အမေ မထားနွဲ့မှာ ဖခင်ဆုံးပြီး ၅ လလောက်မှာပဲ နောက်အိမ်ထောင်ထူခဲ့လေသည်။ အောင်ကို အိမ်ထဲသို့ဝင်ကာ လွယ်အိတ်လေးအား […]
အဆို ကြိုက်တဲ့ မိုက်ခဲမလေး
တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူကို သတိရမိတဲ့အခါတိုင်း အလွမ်းဖြေရင်း နားထောင်ဘို့ version ၄ ခုနဲ့ ဆိုထားတဲ့ Hello Darling ဆိုတဲ့ အင်္ဂလိပ် သီချင်းလေးကို ကျွန်တော့ Laptop ပေါ်မှာ တင်ထားပါတယ်။ အထူးသဖြင့် မန္တလေး ကိုရောက်လျှင် ပိုသတိရမိပြီး ပိုနားထောင်ဖြစ်ပါတယ်။ ၂၀ဝ၈ ခု၊ နှစ်ဆန်းပိုင်းလောက်ကပါ။ အောင်မင်္ဂလာအဝေးပြေးဝင်း ရန်ကုန်-မန္တလေး Express ကားတစ်စီးပေါ်မှာ ည ၇ နာရီကား လက်မှတ်ဝယ်ပြီး ကားထွက်မည့် အချိန်ကို စောင့်နေတာ ၁၀ မိနစ်ကျော်တဲ့အထိ ကားကမထွက်သေးဘူး။ ခရီးသည်တွေ ကျန်နေသေးလို့ ထင်ပါရဲ့။ ထိုင်ခုံတွေကလည်း ဟိုနား တစ်ခုံ ဒီနားနှစ်ခုံဆိုသလို လွတ်နေသေးတယ်။ ကျွန်တော့် ဘေးခုံကလည်း မလာသေးဘူး၊ တစ်ချို့က လမ်းကစောင့်ပြီး စီးတာတွေလည်း ရှိတတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ […]
အချစ်ဦးမဟုတ်ပေမယ့် အချစ်ဆုံးပါ
ကျတော် ၈ တန်းကျောင်းသားဘဝက.. တောရွာလေးမှာ ကျောင်းတက်ရပါသည်။ ကျတော့ရွာနဲ့ ကျောင်းက.. ၁.နာရီလောက်.. လမ်းလျောက်ရသည်။ တောသားတစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့်.. အသားကဖြူသည်။ အရွယ်ရောက်တဲ့ လူပျိုတယောက် မဟုတ်ပေမယ့်.. ရင်ခုန်တက်သော .. အကြောင်းအရာများ.. ပေါ်လာပါသည်။ သူ့နာမည်က..ထွေးထွေး။ ထွေးထွေးက. အရပ်၅ပေ ၃လက်မ၊ အသားဖြူ၊ မပိန်မဝ.. ဆိုပေမယ့်.. ပိန်တဲ့ဘက်.. ပါတယ်..။ တင်ပါးတွေက.. လှပြီး.. ကြည့်လို့.. အရမ်းကောင်းတယ်။ ဆံပင်က.. ခါးအလယ်လောက်ရှိတယ်။ ကျတော့ထက် အသက်ကြီးသလို အတန်းလည်း.. ကြီးပါတယ်..။ ထွေးထွေးကို.. စာ..စပေးတုန်းက..အခက်အခဲ.. တော်တော်ရှိတယ်ဗျ..။ သူဆီက.. စာအုပ်ကို.. ငှါးခိုင်းတာဆိုပြီး.. လိမ်တောင်းတာ.. သူကလည်း ပေးလိုက်တယ်။ နောက်နေ့ကျ.. သူစာအုပ်ထဲ.. ရည်းစားစာ ထည့်ပေးလိုက်တာ။ ပေးတုန်းကတော့.. ဟုတ်နေတာပဲ။ နောက်ရက်များကြတော့.. မျက်နှာပူတာနဲ့.. […]
ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘူး ဘေဘီ
တနေ့ တက်စီ လေး ငှားပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်လာတယ်။ ကံများမကောင်းချင်တော့ ငှားလာတဲ့ ကားက လမ်းမှာ သူများကို သွားတိုက်မိတယ်။ တကယ်က ကျနော့ ကားဆရာကြီးက အမှန်ပါ။ လမ်းသွယ်ကနေ အတင်းထွက်လာတဲ့ ကားကို သွားတိုက်မိတာ။ ကျနော်လည်း ထားခဲ့ပြီး နောက်တစင်း ငှားရကောင်းနိုး ဆက်စောင့်ရကောင်းနိုး ဝေခွဲမရဖြစ်နေတယ်။ တဘက်ကားကတော့ မမကြီးတစ်ယောက် ပဲ။ ကားဆရာ နဲ့ စကားပြောနေရင်းက အခြေအတင် ဖြစ်လာလို့ သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ စိတ်ထဲမှာ ရင်းနှီးသလို ဖြစ်နေတယ်။ နည်းနည်း စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့မှ ဆယ်တန်းတုန်းက စာသင်ပေးဖူးတဲ့ ဆရာမဖြစ်နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ပဲ ဆင်းပြီးတော့ ကူညီဖြေရှင်း။ အခြေအနေ ပြောင်းပြန် ဖြစ်သွားပြီး ကျနော်က ဆရာမ ဘက်က ဖြစ်သွားပြီး ကားဆရာကြီးကို […]
မညှာမတာကြီး ကိုကိုရယ်
မင်းအောင်က ကျူရှင်ဆရာ။ ကျူရှင်ဆရာဖြစ်သလို သိက္ခာကလည်းရှိတယ်။ မိန်းမ ကိစ္စအရှုပ်အရှင်းမရှိဘူး။ ရှိဖို့လည်း လူမထင်ပါဘူး။ ရုပ်ကလည်းဆိုးတာကိုး။ သူကလည်း မိန်းမတွေနဲ့ဆို ခပ်တန်းတန်းပဲဆက်ဆံတယ်။ မဆက်ဆံရင်လည်း သူ့အသက် ၂၃လောက်နဲ့ ဘယ်သူကလေးစားမှာတုန်း။ သူ့မှာက အားနည်းချက်တစ်ခုပဲရှိတယ်။ သူ့အမ နှင်းဖြူ။ နှင်းဖြူက မင်းအောင်ရဲ့ အမအရင်း အသက် ၁နှစ်ပဲကွာတယ်။ နှင်းဖြူနဲ့ မင်းအောင်က မောင်နှမ အရင်းဆိုပေမယ့် ရုပ်ချင်းက တခြားစီ။ မင်းအောင်က ဝက်ခြံ ပရဗွ။ အသားမည်းမည်း။ ကွမ်းတွေစား၊ ဆေးလိပ်တွေသောက်တော့ ရုပ်က ရင့်ထော်နေတာ။ နှင်းဖြူကတော့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း နှာတံပေါ်ပေါ် နှုတ်ခမ်းက ထူထူ။ ဗမာဆန်ဆန် ရင်ဖုံးထမီနဲ့ အမြဲနေတယ်။ နှင်းဖြူဒီလို နေတာလည်းအကြောင်းရှိတယ်။ ကျူရှင်မှာ ၁၀တန်းကျောင်းသားတွေက လစ်ရင်လစ်သလို ခိုးခိုးငမ်းတာ။ ဒါကိုသူလည်းသိတယ်။ သိတော့ […]
အပျိုစင် အိမ်မက်
ဇင်မာဝင့် တယောက် စာအုပ်ထည့်ထားတဲ့ ကချင်လွယ်အိပ်ကို ရင်ခွင်ပိုက်ပြီး ရင်တထိတ်ထိတ် ဖြင့် ကျွန်းလှေကား ကြီးအတိုင်း တက်လာသည်၊ ဒီနေ့ ကိုမောင့် အိမ်သို့ စာလာသင်ရမည်မှာ တခြားနေ့တွေနှင့် မတူ၊ ဟင်းလင်းပွင့် နေသည့် အိမ်ရှေ့ တံခါးကြီးသည် သူဝင်လာသည်နှင့် အလိုလို ဂျိုင်းကနဲ့ ပိတ်သွားသည်၊ သူက တံခါးပိတ်သံကြောင့် ရုတ်တရက် လန့်သွားပြီး ပါးစပ်က ဒေါ်ဒေါ်၊ ဒေါ်ဒေါ်၊ ဦးလေး၊ ဦးလေး၊ မညွန့်၊ မညွန့် ဆိုပြီး သူ့ ကို စာသင်ပေးနေသည့် ကိုမောင် အိမ်က အိမ်သားတွေကို အသံထွက်အောင် အော်ခေါ်နေသော်လည်း မည်သူကမှ မထူး။ အလိုလိုပိတ်သွားသော တံခါးကို ဆွဲဖွင့် ကြည့်သော်လည်း တံခါးက တုံ့တုံ့မျှ မလှုတ်။ ပါးစပ်က တကြော်ကြော် […]
ခရေပန်း (သို့) ပန်းခရေ
ကျယ်၀န်းသော ခြံကြီးတစ်ခုအတွင်းမှ လှပသော တိုက်လေးတစ်လုံး၏ရှေ့မှ မြက်ခင်းပေါ်ရှိ ခုံတန်းလေးပေါ်တွင် စာထိုင်ဖတ်နေသော ကောင်မလေးမှာ စိုးမိုးခိုင် ဟူသော ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် အပျိုမလေး တစ်ဦးပင် ဖြစ်လေသည်။ သူမ၏ ဖခင်သည် ကုမ္ပဏီတစ်ခု၏ပိုင်ရှင် ဖြစ်လေသည်။ အသက်အရွယ်အားဖြင့် (၁၈) နှစ် အတွင်းသို့ ၀င်ကာစသာ ရှိသေးသော်လည်း ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနှင့် အလှတွင် ပြိုင်ဖက်ကင်းသူတစ်ဦး ဖြစ်နေလေပြီ။ ဖြူ၀င်းသော အသားအရေ၊ မို့မို့အိအိ ရင်သားကလေးများ၊ သေးကျဉ်သောခါးနှင့် ကားစွင့်နေသော တင်ပါးများ၊ ဆင်နှာမောင်းကဲ့သို့ သွယ်ဆင်းနေသော ပေါင်တန်များဖြင့် သူမ၏ ဖွံ့ဖြိုးစ အလှကို တန်ဆာဆင်ထားလေသည်။ မျက်တောင်ကော့လေးများအောက်မှ မျက်နက်၀န်းတစ်စုံမှာ တောက်ပပြီး အရည်ကြည်လဲ့နေကြသလို ဖြောင့်စင်းသော နှာတံလေးအောက်မှ နှင်းဆီဖူး နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာမှာ ဆေးမဆိုးရဘဲ နီရဲစိုစွတ်နေလေသည်။ ယနေ့တွင် အစ်မဖြစ်သူနှင့် မိခင်တို့သည် […]