ငယ်ချစ်ဦးမို့ မမေ့နိုင်ပါ
တက္ကစီ တစ်စီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည် ။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင်ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထားသော အမျိုးသား တစ်ဦး ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည် ။ ကားဘက်မှန်ထဲ ကို ခနခန လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသည် ။ မကြာပါ …. အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ခြင်းတောင်းလေးဆွဲလာသော ဆရာမ တစ်ယောက် ဖြတ်လျောက်လာသည် ။ ဆရာမ က ကားတံခါးနားအရောက် ခြေအစုံ ရပ်တန့်သွားကာ ဘေးဘီသို့ တစ်ချက် ဝေ့ဝိုက်ကြည့်ပီး ကားတံခါးလေး ဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်သည် ။ “မောင် ….စောင့်နေတာ ကြာပီလား “ “မကြာသေးပါဘူး အခုလေးတင်ပဲ ရောက်တာ ကျောင်းကို ခွင့်တိုင်လာခဲ့တယ်မလား “ “ဟုတ် […]
အိုလည်းကောင်း ပျိုလဲကောင်း
တိုက်ခန်း တံခါးဝကိုရောက်တော့ ဖွင့်လျှက်မို့ ကြည့်လိုက်သည်။ မိန်းမ ဖိနပ်တစ်ရံ တွေ့တာနဲ့ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိတယ်။ ဝင်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှလဲ မတွေ့ရ နောက် ကိုသိန်းအောင် အခန်းက အသံကြားနေရသည်။ အကျယ်ကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ပုံမှန်ထက်တော့ပိုသည်။ သုံးထပ်သားအခန်းဖွဲ့မို့ ကြားလိုက်ရသသည်။ “ နင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒါတော့ပေးလို့မဖြစ်ဘူး။ ငါအရင်း ပြန်ထည့်ရမှာပါ သိန်းအောင်ရယ် ငါတစ်ကယ် ဒုက္ခရောက်နေပြီ ငါသဘက်ခါ မပေးနိုင်ရင် တရားစွဲတော့မှာ လုပ်ပါဟယ် နင်ငါ့ကို ဆယ်သိန်းပဲချေးရမှာ နင့်ဆီမှာ အစိတ်တောင် ကျန်နေသေးတာကို… ” ဒါဟိုဘက်လမ်းက မအေးမိအသံပဲ ဘာတွေဖြစ်နေကြလဲတောမသိ အသံမပေးတော့ပဲ ဆက်နားထောင်လိုက်မိသည်။ “ အေး..ငါသဘက်ခါ မပေးလို့မရတော့ဘူး သိန်းအောင် နင့်ဆီကပဲ ဆွဲရမှာပဲ သိန်းအောင် နင်ဒီမှာကြည့်စမ်းဟာ ” “ မိအေး […]
အရေခြုံထားတဲ့ အချစ်
ဖိုးတုတ်က မနီကို လုလင်ပြန်ချိန်အကြောင်း ရှင်းပြနေ၏။ လူငယ်သလောက် ဗဟုသုတကြွယ်သော ဖိုးတုတ်ကို မနီ အံ့သြနေသည်။ သူမပင် ဒီဝေါဟာရတွေ မသိတော့။ ငယ်ငယ်ကတော့ ကြားဖူးသလိုရှိ၏။ ဘာအဓိပ္ပာယ်မှန်းတော့ မသိ။ ဖိုးတုတ်က ဆက်ပြောသည်။ “ ရှေးမြန်မာမင်းတွေ လက်ထက်က တောက လူပျို ကာလသားတွေဟာ နေပြည်တော်ကြီးနဲ့ဝေးတော့ ရွှေဗဟိုရ် စည်သံတွေ မကြားရဘူးပေါ့ မမရာ။ ဒီတော့ ရွာလည်ရင် အခုလို ရွှေဗဟိုရ်ကြက်တွန်သံနဲ့ လည်ကြရတာတဲ့ ” “ ရွာလည်တယ်ဆိုတာက ဘာလဲဟင် ” မနီက တကယ်ပင်မသိ၍ စိတ်ဝင်တစား မေးလိုက်သည်။ “ ရွာလည်တယ်ဆိုတာ လူပျိုကာလသားတွေက အပျိုကညာမယ်တွေဆီ ပိုးဖို့ပန်းဖို့ လည်ပတ်သွားလာတာကို ပြောတာ။ အိမ်ထောင်ဖက်ရွေးဖို့ ရည်စားရှာတာလေ။ သူတို့ လူပျိုလှည့်တဲ့ အချိန်က […]
သရဖူ ဗိုလ်လုပွဲ
“….အေး… ဟုတ်တယ်….. ငါလည်း ကြားဖူးတယ်…..။ စောက်ခေါင်းနက်တဲ့ မိန်းမကို ခေါင်းအုံးခုပြီး လုပ်မှအားရဆိုဘဲ….။ ခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုလိုက်တော့ သားအိမ်ဝက မြင့်တက်လာပြီး လီးထိပ်နဲ့ ဆောင့်မိတော့ ပိုကောင်းဆိုဘဲကွ….” တူးတူးက သူကြားဖူးသမျှကို အားပါးတရ ပြောနေစဉ် အောင်ထွန်းက… “….ခေါင်းအုံးခုလိုးတာတော့ ဟုတ်ပါပြီ……။ မိန်းမတစ်ယောက် စောက်ခေါင်းနက်မနက် ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ…..။ သူ့ထမီလှန်ပြီး လက်နဲ့ ထိုးကြည့်ရမှာလား…” “…..နင့်..အမေကလွှားမှဘဲ….။ လက်နဲ့ထိုးကြည့်လို့ ရမလားဟ….။ ပါးကျိုး ထောင်ကျသွားမှာပေါ့……။ခွီးစ်တဲ့မှာဘဲ…. တုံးလိုက်တာ….” တူးတူးက အောင်ထွန်းကို ကလော်တုတ်လိုက်သည်။ “…..ဒါဖြင့်ရင်…. စောက်ခေါင်းနက်မနက်သိဘို့ ပြောလေကွာ…” အောင်ထွန်းက သူ့အမေကို ထိပါးပြီး ပြောလာသော တူးတူးကို မကျေမနပ်သံဖြင့် မေးလိုက်၏။ “…..ပြောလိမ့်မပေါ့ကွာ… မင်းကိုက လောနေတဲ့ဥစ္စာ “ ဘာစကားမှ မပြောဘဲ ငြိမ်နားထောင်နေသော စိုးလွင်က […]
ညိုချောလေးမို့ ပိုစွဲတယ်
`ခွေးတွေ.. ရှင်တို့ … ခွေးတွေ သိလား´ အငုံ ငယ်သံပါအောင် ကြုံးအော်ပစ်လိုက်သော အသံလေးက တိုက်ကြီးအတွင်း ဗုံးပေါက်ကွဲသလို မြည်ဟီးသွားလေသည်။ အငုံရဲ့မေမေ ပွင့်က ခပ်ဝေးဝေးရောက်နေသော ထမီကို ကယောင်ကတမ်း ဆွဲယူပြီး ခြေမှစွပ်ဝတ်ကာ၊ ပြေကျနေသော ဆံပင်ကို ကပိုကရို ထုံးဖွဲ့သည်။ နို့နှစ်လုံးအပေါ်သို့ အလိပ်လိုက်လေး တက်နေသော ဘရာစီယာကို အတင်းဆွဲချပြီး အုံကြီးထွားကြိုင်းသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဖုံးဖိကာကွယ်သည်။ ဦးဦးသံဒိုင်က ပုဆိုးကို ကောက်ဝတ်ပြီး တံခါးဝသို့ သုတ်ခြေတင်ရန် ခြေလှမ်းပြင်လိုက်သည်။ `လူယုတ်မာကြီး.. ရှင်ပြဿနာတက်သွားချင်လား.. ထိုင်စမ်း.. ဘယ်မှမသွားနဲ့´ ခြောက်ပေးနီးပါးထွားကြိုင်းသော ကိုသံဒိုင်က (၁၆) နှစ်သမီးလေး အငုံ၏ အဆိုကို လေးစာရိုကျိုးစွာ လိုက်နာရှာသည်။ `အကုန်.. စောက်ရှက်ကွဲကုန်မယ်´ အငုံက နာဇီဟစ်တလာမျက်နှာဖြင့် ဟိန်းဟောက်သည်။ ပွင့်က […]
ရေပိုက်ပြင်တဲ့ ကိုကို
သမီးဈေးသွားလိုက်ဦးမယ်နော် “” အေး အေး သမီး ဘယ်လောက်တောင်ကြာမှာလဲ “” ကြာမယ်ထင်တယ်အမေ ဆိုင်စောင့်ပေးရမယ်ထင်တယ် သွားပြီနော်အမေ့ “မိထားက ကိုယ့်အကြံနှင့်ကိုယ် ခပ်သွက်သွက် ထွက်လာခဲ့သည်။ အခုတလော အမေပုံမှန်မဟုတ်။ အဖေကလည်း ဒီတစ်ခေါက်ခရီးထွက်တာ ကြာနေသည်မဟုတ်လား။အမေ့အသက်က ၃၅ နှစ်သာဆိုသည်။ အသားဖြူသည်မို့ လှသည်။ နှုတ်ခမ်းပါးသည်။ မျက်ဝန်းညိုကြီးများဖြင့် အင်မတန်လှသည်။ တင်သားစိုင်ကြီးတွေက အိဝိုင်းနေသေးသည်။ ခါးကလည်းသွယ်သွယ်။ နို့တွေကလည်း စူဖြိုးလှသဖြင့် အဖေ့သူငယ်ချင်းများ တံတွေးမြိုချကြသည်ကို မိထားမြင်ဖူးသည်။သို့သော် အမေထိန်းသိမ်းခဲ့သည်သာ။ယခုတော့ အမေ ပုံမှန်မဟုတ်သည်ကို သတိထားမိသည်။မိထား ဈေးမသွားဘဲ အိမ်ထဲပြန်ဝင်ကာ ချောင်တစ်ခုထဲ ဝင်ပုန်းနေလိုက်တော့သည်။ သေချာအောင် စောင့်ကြည့်ရပေမည်။နာရီဝက်ခန့်ကြာသွားသည်။ မထူးခြား။ မိထားမနေနိုင်တော့။ အိမ်ထဲသို့ အသံမထွက်အောင် ဖွနင်း၍ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။” အင်းးးး အင်းးးး အင်းးး”မိထား ရုတ်တရပ် ကြားလိုက်ရသည့် […]
ဟင်းသီးဟင်းရွက် အသားငါးများကို ရပ်ကွက်ဈေးတွေထက် supermarket တွေမှာ ဝယ်ယူသူများပြားလာ
ယခုနောက်ပိုင်းတွင် လက်လီစျေးများထက် စျေးနှုန်းသက်သာလာခြင်းကြောင့်လည်း စျေးဝယ်စင်တာများရှိ အသားငါးရောင်းချရာ Market များတွင် ဝယ်ယူသူများကို အများအပြားတွေ့လာရကြောင်း ရန်ကုန်မြို့ခံများထံမှ သိရသည်။ လက်လီစျေးများအတွင်းတွင် စျေးနှုန်းမြင့်မားမှုအပြင် အချို့သော စျေးသည်များမှာ အလေးခိုးခြင်း၊ ယခင်ရက်ကျန် ဖြစ်သည့် မလတ်ဆတ်သော အသားများကိုရောနှောရောင်းချလာခြင်း၊ ရေထိုးရောင်းခြင်း စသည့် ဒုက္ခများအတွက် စိတ်သောက ရောက်စရာမလိုသည့် Market များအတွင်း ရွေးချယ်ဝယ်ယူလာကြခြင်းဖြစ်ကြောင်း ဝယ်သူများက ဆိုကြသည်။ စျေးဝယ်စင်တာများရှိ Market များတွင် ရောင်းချသော အသားငါးများမှာ လက်လီစျေးများကဲ့သို့ ပိဿာချိန်ဖြင့် ရောင်းချခြင်းမျိုးမရှိဘဲ ကီလိုဂရမ်အချိန်အဆများဖြင့်ရောင်းချခြင်းလည်းဖြစ်ပြီး လိုချင်သည့်အစိတ်အပိုင်းအလိုက် ခုတ်ထစ်သန့်စင်ထားမှုရှိသလို လတ်ဆတ်မှုအတွက် အာမခံချက်အပြည့်ပေးထားလျက်ရှိသည်။ ဝယ်သူများမှလည်း မိမိဝယ်ယူချင်သည့် ပမာဏကို အဆင်ပြေအောင် ချိန်ဆတွက်ချက်နိုင်စေရန် ၁၀ ကျပ်သားမှာ ၁၆၀ ဂရမ်ခန့်၊ ၂၅ ကျပ်သားမှာ ၄၁၀ […]
ကံကြမ္မာငင်ရာ လောကမာယာ
ကံကြမ္မာငင်ရာ လောကမာယာ သထုံမြို့ရဲ့ဝါဆိုမိုးက အငြိုးနဲ့များရွာသွန်းနေသလား ထင်မှတ်လောက်တဲ့အထိ မရပ်မနားအဆက်မပြတ်သွန်းဖြိုးလို့နေပါတော့တယ်ဗျာ ညကဘော်ဒါတွေနဲ့အရက်ဝိုင်းဖွဲ့သောက်တာများသွား လို့ခေါင်းတွေကိုက်ပြီး လူကအိပ်ယာနှိုးကတည်းက မလန်းပဲဖြစ်နေပါတော့တယ် ဆိုင်ကယ်ကိုစက်နှိုးလိုက်တော့ အမေ့ရဲ့ စကားလုံးများနားထဲပျံလွင့်လာပါတော့တယ် မိုးလင်းတာနဲ့ ဒါကဘယ်လည်း အိမ်အလုပ်ကူလုပ်မယ် မစဉ်းစားဘူး ကလေးလည်း မဟုတ်တော့ဘူးနော် အလင်းစက် အခုထိပြောနေရတုန်းပဲ ညကလည်း သောက်တာလည်းမိုးလင်းခါနီးမှပြန်လာတယ် အချိုးတွေပြင်ထားနော် မနက်စောစောစီးစီး ငါမပြောချင်လို့နော် အခု ဘယ်သွားမလို့လည်း အလင်းစက် သား လက်ဘက်ရည်ဆိုင်သွားမလို့ပါ မေမေ လို့ ပြောပြီး ဆိုင်ကယ်ကိုအိမ်မှမောင်းထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ် ပွစိပွစိနဲ့ မေမေရဲ့သံစဉ် များနဲ့လည်းတဖြေးဖြေးဝေးသွားပါတော့တယ်ဗျာ မြသပိတ်ဘုရားလမ်း ဘော်လုံးကွင်းရှေ့ `မင်းခန့်´လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ရဲ့ အတွင်းတောင့်ဝိုင်းမှာနေရာယူထိုင်လိုက်ပြီးနောက် ကျစိမ့်ဂိတ်ဆုံးတစ်ခွက်နဲ့ဆေးလိပ်တစ်ပွဲ ရှေ့ကိုရောက်လာချိန်မှာတော့ မိုးကသည်းသည်းမည်းမည်း အရှိန်ကောင်းစွာ ရွာနေမြဲပါပဲ ကျစိမ့်တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး ဆေးလိပ်ကိုမီးညှိ့ဖွာရှိုက်လိုက်ပြီးနောက် ရွာနေတဲ့မိုးကိုကျနော် အလင်းစက် ငေးမောကြည့်လိုက်ရင်း အတွေးထဲမထင်မှတ်ပဲ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အကြောင်း ရောက်ရှိလို့လာပါတော့တယ်ဗျာ […]
ညီမလေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ
ညဖက်ဆို ကျနော့်စိတ်က ဖောက်ဖောက်လာတယ်။ တနေကုန် အလုပ်ပင်ပန်းပေမယ့် ညဆို ရာဂစိတ်က ထကြွသောင်းကျန်းတတ်တယ်။ အိမ်မှာက ကျနော်ရယ် ဝေဝေရယ် နှစ်ယောက်ပဲ ရှိတာ။ မိဘတွေ ဆုံးသွားပြီးကတည်းက ဝေဝေ့ကို အကိုလိုရော မိဘ လိုရော စောင့်ရှောက်လာခဲ့ရတာ။ ဒီကောင်မလေးကလည်း ခုမှ တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် ဆိုတော့ သူ့ပညာရေးကို ငှဲ့ပြီး ကျနော် အိမ်ထောင်ပြုချင်ပေမယ့် မပြုရသေးဘူး ဖြစ်နေတယ်။ ခုဆို ကျနော့်အသက် ၂၄ ပြည့်တော့မယ်။ သန်သန်မာမာ ယောကျ်ားတစ်ယောက်အနေနဲ့ လိင်စိတ်ထန်တာ သိပ်မထူးဆန်းပါဘူးး။ ဒီလိုနဲ့ ခွေးဇာတ်ခင်းမိတဲ့ညက ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်လာတော့တယ်။ အဲ့ညက ကျနော် အလုပ်ဆင်း အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မီးက ပျက်နေတယ်။ ဖယောင်တိုင်မီးနဲ့ စာကျက်နေတဲ့ ဝေဝေ့ မျက်နှာလေးဟာ မှိန်ဖျော့ဖျော့ မီးရောင်အောက်မှာ […]
မထင်မှတ်ထားတဲ့ မိန်းမပျိုလေးရဲ့ ဘဝ
ညအမှောင်က ကြီးစိုးနေသည့်အပြင် တိတ်ဆိတ်နေသည့်အတွက် ပိုးလေး ရင်ထဲ ကြောက်ရွံ့လာသည်။ ပိုးလေး ဒီအချိန်မှ အလုပ်ပြန်ရသည့်အတွက် မန်နေဂျာကို စိတ်တိုမိသည်။ ပုံမှန် (၇းဝဝ) အလုပ်ချိန်ကို အရေးကြီးသည်ဆို၍ ပြီးသည်အထိ လုပ်ပေးရန် ပြောသဖြင့် လုပ်ပေးခဲ့ရသည်။ အခုမှပြီးသွား၍ နာရီကြည့်လိုက်တော့ (၁၂း၄၈)။ မန်နေဂျာမှ အိပ်ရန်ပြောသော်လည်း ပိုးလေး မအိပ်ရဲ။ ဒီလူကြီးက နှာဘူးကြီးဟု သူငယ်ချင်း ခိုင်သူဇာ က ပြောဖူးသည်။ ထို့အပြင် ပိုးလေးကိုလည်း တဏှာမျက်လုံးများဖြင့် ခဏခဏ ကြည့်သည်လေ။ ထို့ကြောင့် ပြန်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ပိုးလေးတို့အိမ်က မဝေးပါ။ ကားမှတ်တိုင် တစ်တိုင်စာလောက်သာ ဝေးသည်။ သို့သော် လူပြတ်သည်။ နေ့ခင်းပိုင်းတောင် လူသွားလူလာ သိပ်မရှိ။ ည (၁းဝဝ) ဆိုတော့ ပြောဖွယ်ရာမရှိ။ အမှောင်ထုအတွင်း လမ်းလျှောက်ရင်း […]