အဆို ကြိုက်တဲ့ မိုက်ခဲမလေး
တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူကို သတိရမိတဲ့အခါတိုင်း အလွမ်းဖြေရင်း နားထောင်ဘို့ version ၄ ခုနဲ့ ဆိုထားတဲ့ Hello Darling ဆိုတဲ့ အင်္ဂလိပ် သီချင်းလေးကို ကျွန်တော့ Laptop ပေါ်မှာ တင်ထားပါတယ်။ အထူးသဖြင့် မန္တလေး ကိုရောက်လျှင် ပိုသတိရမိပြီး ပိုနားထောင်ဖြစ်ပါတယ်။ ၂၀ဝ၈ ခု၊ နှစ်ဆန်းပိုင်းလောက်ကပါ။ အောင်မင်္ဂလာအဝေးပြေးဝင်း ရန်ကုန်-မန္တလေး Express ကားတစ်စီးပေါ်မှာ ည ၇ နာရီကား လက်မှတ်ဝယ်ပြီး ကားထွက်မည့် အချိန်ကို စောင့်နေတာ ၁၀ မိနစ်ကျော်တဲ့အထိ ကားကမထွက်သေးဘူး။ ခရီးသည်တွေ ကျန်နေသေးလို့ ထင်ပါရဲ့။ ထိုင်ခုံတွေကလည်း ဟိုနား တစ်ခုံ ဒီနားနှစ်ခုံဆိုသလို လွတ်နေသေးတယ်။ ကျွန်တော့် ဘေးခုံကလည်း မလာသေးဘူး၊ တစ်ချို့က လမ်းကစောင့်ပြီး စီးတာတွေလည်း ရှိတတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ […]
အချစ်ဦးမဟုတ်ပေမယ့် အချစ်ဆုံးပါ
ကျတော် ၈ တန်းကျောင်းသားဘဝက.. တောရွာလေးမှာ ကျောင်းတက်ရပါသည်။ ကျတော့ရွာနဲ့ ကျောင်းက.. ၁.နာရီလောက်.. လမ်းလျောက်ရသည်။ တောသားတစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့်.. အသားကဖြူသည်။ အရွယ်ရောက်တဲ့ လူပျိုတယောက် မဟုတ်ပေမယ့်.. ရင်ခုန်တက်သော .. အကြောင်းအရာများ.. ပေါ်လာပါသည်။ သူ့နာမည်က..ထွေးထွေး။ ထွေးထွေးက. အရပ်၅ပေ ၃လက်မ၊ အသားဖြူ၊ မပိန်မဝ.. ဆိုပေမယ့်.. ပိန်တဲ့ဘက်.. ပါတယ်..။ တင်ပါးတွေက.. လှပြီး.. ကြည့်လို့.. အရမ်းကောင်းတယ်။ ဆံပင်က.. ခါးအလယ်လောက်ရှိတယ်။ ကျတော့ထက် အသက်ကြီးသလို အတန်းလည်း.. ကြီးပါတယ်..။ ထွေးထွေးကို.. စာ..စပေးတုန်းက..အခက်အခဲ.. တော်တော်ရှိတယ်ဗျ..။ သူဆီက.. စာအုပ်ကို.. ငှါးခိုင်းတာဆိုပြီး.. လိမ်တောင်းတာ.. သူကလည်း ပေးလိုက်တယ်။ နောက်နေ့ကျ.. သူစာအုပ်ထဲ.. ရည်းစားစာ ထည့်ပေးလိုက်တာ။ ပေးတုန်းကတော့.. ဟုတ်နေတာပဲ။ နောက်ရက်များကြတော့.. မျက်နှာပူတာနဲ့.. […]
ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘူး ဘေဘီ
တနေ့ တက်စီ လေး ငှားပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်လာတယ်။ ကံများမကောင်းချင်တော့ ငှားလာတဲ့ ကားက လမ်းမှာ သူများကို သွားတိုက်မိတယ်။ တကယ်က ကျနော့ ကားဆရာကြီးက အမှန်ပါ။ လမ်းသွယ်ကနေ အတင်းထွက်လာတဲ့ ကားကို သွားတိုက်မိတာ။ ကျနော်လည်း ထားခဲ့ပြီး နောက်တစင်း ငှားရကောင်းနိုး ဆက်စောင့်ရကောင်းနိုး ဝေခွဲမရဖြစ်နေတယ်။ တဘက်ကားကတော့ မမကြီးတစ်ယောက် ပဲ။ ကားဆရာ နဲ့ စကားပြောနေရင်းက အခြေအတင် ဖြစ်လာလို့ သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ စိတ်ထဲမှာ ရင်းနှီးသလို ဖြစ်နေတယ်။ နည်းနည်း စဉ်းစားကြည့်လိုက်တော့မှ ဆယ်တန်းတုန်းက စာသင်ပေးဖူးတဲ့ ဆရာမဖြစ်နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ပဲ ဆင်းပြီးတော့ ကူညီဖြေရှင်း။ အခြေအနေ ပြောင်းပြန် ဖြစ်သွားပြီး ကျနော်က ဆရာမ ဘက်က ဖြစ်သွားပြီး ကားဆရာကြီးကို […]
မညှာမတာကြီး ကိုကိုရယ်
မင်းအောင်က ကျူရှင်ဆရာ။ ကျူရှင်ဆရာဖြစ်သလို သိက္ခာကလည်းရှိတယ်။ မိန်းမ ကိစ္စအရှုပ်အရှင်းမရှိဘူး။ ရှိဖို့လည်း လူမထင်ပါဘူး။ ရုပ်ကလည်းဆိုးတာကိုး။ သူကလည်း မိန်းမတွေနဲ့ဆို ခပ်တန်းတန်းပဲဆက်ဆံတယ်။ မဆက်ဆံရင်လည်း သူ့အသက် ၂၃လောက်နဲ့ ဘယ်သူကလေးစားမှာတုန်း။ သူ့မှာက အားနည်းချက်တစ်ခုပဲရှိတယ်။ သူ့အမ နှင်းဖြူ။ နှင်းဖြူက မင်းအောင်ရဲ့ အမအရင်း အသက် ၁နှစ်ပဲကွာတယ်။ နှင်းဖြူနဲ့ မင်းအောင်က မောင်နှမ အရင်းဆိုပေမယ့် ရုပ်ချင်းက တခြားစီ။ မင်းအောင်က ဝက်ခြံ ပရဗွ။ အသားမည်းမည်း။ ကွမ်းတွေစား၊ ဆေးလိပ်တွေသောက်တော့ ရုပ်က ရင့်ထော်နေတာ။ နှင်းဖြူကတော့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း နှာတံပေါ်ပေါ် နှုတ်ခမ်းက ထူထူ။ ဗမာဆန်ဆန် ရင်ဖုံးထမီနဲ့ အမြဲနေတယ်။ နှင်းဖြူဒီလို နေတာလည်းအကြောင်းရှိတယ်။ ကျူရှင်မှာ ၁၀တန်းကျောင်းသားတွေက လစ်ရင်လစ်သလို ခိုးခိုးငမ်းတာ။ ဒါကိုသူလည်းသိတယ်။ သိတော့ […]
အပျိုစင် အိမ်မက်
ဇင်မာဝင့် တယောက် စာအုပ်ထည့်ထားတဲ့ ကချင်လွယ်အိပ်ကို ရင်ခွင်ပိုက်ပြီး ရင်တထိတ်ထိတ် ဖြင့် ကျွန်းလှေကား ကြီးအတိုင်း တက်လာသည်၊ ဒီနေ့ ကိုမောင့် အိမ်သို့ စာလာသင်ရမည်မှာ တခြားနေ့တွေနှင့် မတူ၊ ဟင်းလင်းပွင့် နေသည့် အိမ်ရှေ့ တံခါးကြီးသည် သူဝင်လာသည်နှင့် အလိုလို ဂျိုင်းကနဲ့ ပိတ်သွားသည်၊ သူက တံခါးပိတ်သံကြောင့် ရုတ်တရက် လန့်သွားပြီး ပါးစပ်က ဒေါ်ဒေါ်၊ ဒေါ်ဒေါ်၊ ဦးလေး၊ ဦးလေး၊ မညွန့်၊ မညွန့် ဆိုပြီး သူ့ ကို စာသင်ပေးနေသည့် ကိုမောင် အိမ်က အိမ်သားတွေကို အသံထွက်အောင် အော်ခေါ်နေသော်လည်း မည်သူကမှ မထူး။ အလိုလိုပိတ်သွားသော တံခါးကို ဆွဲဖွင့် ကြည့်သော်လည်း တံခါးက တုံ့တုံ့မျှ မလှုတ်။ ပါးစပ်က တကြော်ကြော် […]
ခရေပန်း (သို့) ပန်းခရေ
ကျယ်၀န်းသော ခြံကြီးတစ်ခုအတွင်းမှ လှပသော တိုက်လေးတစ်လုံး၏ရှေ့မှ မြက်ခင်းပေါ်ရှိ ခုံတန်းလေးပေါ်တွင် စာထိုင်ဖတ်နေသော ကောင်မလေးမှာ စိုးမိုးခိုင် ဟူသော ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် အပျိုမလေး တစ်ဦးပင် ဖြစ်လေသည်။ သူမ၏ ဖခင်သည် ကုမ္ပဏီတစ်ခု၏ပိုင်ရှင် ဖြစ်လေသည်။ အသက်အရွယ်အားဖြင့် (၁၈) နှစ် အတွင်းသို့ ၀င်ကာစသာ ရှိသေးသော်လည်း ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနှင့် အလှတွင် ပြိုင်ဖက်ကင်းသူတစ်ဦး ဖြစ်နေလေပြီ။ ဖြူ၀င်းသော အသားအရေ၊ မို့မို့အိအိ ရင်သားကလေးများ၊ သေးကျဉ်သောခါးနှင့် ကားစွင့်နေသော တင်ပါးများ၊ ဆင်နှာမောင်းကဲ့သို့ သွယ်ဆင်းနေသော ပေါင်တန်များဖြင့် သူမ၏ ဖွံ့ဖြိုးစ အလှကို တန်ဆာဆင်ထားလေသည်။ မျက်တောင်ကော့လေးများအောက်မှ မျက်နက်၀န်းတစ်စုံမှာ တောက်ပပြီး အရည်ကြည်လဲ့နေကြသလို ဖြောင့်စင်းသော နှာတံလေးအောက်မှ နှင်းဆီဖူး နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာမှာ ဆေးမဆိုးရဘဲ နီရဲစိုစွတ်နေလေသည်။ ယနေ့တွင် အစ်မဖြစ်သူနှင့် မိခင်တို့သည် […]
ဆေးဆရာကြီးနဲ့ ကျွန်တော့်ချစ်သူ
ကျနော်က ချစ်သူကို အရမ်းချစ် အရမ်းသဝန်တိုတဲ့ သူပါ။ ကျနော့်ချစ်သူကို စေ့စေ့ကြည့်တာတောင် ကြိုက်တဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျနော့်လို လူမျိုးက (Cuckold) ကပ်ကိုး စိတ်ဝင်စားလာမယ် ကျနော့်မိန်းမကို သူများတွေ တက်လိုးတာကြည့်ပြီး ကျေနပ်နှစ်ခြိုက်နေမိမယ်လို့ ထင်တောင် မထင်မိထားပါဘူး။ အခုတော့ ကျနော်က ကျနော့်မိန်းမကို သူစိမ်းယောင်္ကျားတွေ တက်လိုးတာ ကြည့်ပြီး အရမ်းကျေနပ်တတ်နေပါပြီ။ ဒါဆို အဲ့လို့ ဘာကြောင့် ဘယ်လို ဖြစ်လာရလည်းဆိုတာ စပြောပြပါမယ်။ ကံကြမ္မာလို့ပဲ ပြောရမလား။ ရည်စားရှိရက်နဲ့ ဖျက်စီးခြင်းကို ခံလိုက်ရတဲ့ ကျနော့်ချစ်သူကို ဖျက်စီးခဲ့တဲ့ သူယုတ်မာ တစ်ယောက်ကိုပဲ အပြစ်တင်ရမလား။ အဲ့ အရသာကို ကြိုက်ပြီး အကြိမ်ကြိမ်ဖောက်ပြန်နေတဲ့ (Cheating) ကျနော့်ချစ်သူကိုပဲ အပြစ်တင်ရမလား။ ဘယ်လောက် ဖောက်ပြန်ပါစေ သူ့ကို အရမ်းချစ်ပြီး မခွဲနိုင် […]
ဘေးအိမ်က ချာတိတ်လေး
မိုးတွေအုန်းအုန်း နှင့်ရွာနေသည်။ကျူရှင်က ဆရာမ နေမကောင်း၍ မသင်တော့ ဘူဆိုလို့ စောစောပြန်လာရသည်။အိမ်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိ။ဖေဖေနှင့်မေမေက ရုံးမှပြန်မရောက်သေး။ထုံးစံအတိုင်းဆို ၅ နာရီကျော်မှပြန်ရောက်တတ်သည်။ လွတ်လွတ်လပ်ရှိပြီဆိုတဲအတွေးနဲ ဧည့်ခန်း က ကွန်ပြူတာရှေ့ထိုင် ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေမိသည်။တစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဘယ်သူမှမရှိတုံး အော စာအုပ်တွေ အော ကားတွေ ရှာကြည့် နေရင်း လက်တဖက် ကျနော့ လီးကြီးကိုကိုင်ကာ အပေါ်အောက် ဆွဲရင် တစ်ယောက်ထဲဇိမ်ယူနေမိသည်။တစ်ယောက်ထဲကို့လီးကို အပေါ်အောက်ပွတ်ဆွဲနေတုံး ရုတ်တရက်တခါးဘက်လှည့်ကြည်လိုက်တော့ဘေးအိမ်က ကောင်မလေး.ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် ကျနော်ကိုကြည့်နေသည်။ ကျနော်အန့်အားသင့်သွားသည်လက်ကလဲ လီး ကို ကိုင်လျှက်။..ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်မသိဖြစ်သွားသည်ဟာ….သွားပြီဘယ်အချိန်ထဲကရောက်နေလဲ မသိဘူး.မြင်သွားပြီကျနော်ထူပူသွားသည်။ရှက်သလိုကြောက်သလို ပြီးတော့ ဘယ်လိုခံစားချက်တွေ မှန်းမသိ။ကမန်းကတန်းနှင့်လီးကို ဘောင်းဘီထဲပြန်ထိုးထည့် ကာ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း မော့ကြည်လိုက်မိသည်။ကောင်မလေး. နင် ဘယ်အချိန်ထဲက ရောက်နေတာလဲ. လို့ မေးလိုက်တယ်.ကောင်မလေးလဲ သူ့မျက်လုံးက ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီက မခွာဖြစ်နေတာကို […]
အငုံ အဖူးလေးမို့….
ကျုပ်နာမယ်က သာဟန် ပါ..။ နေတာက မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသက ဇရက်ကုန်း ဆိုတဲ့ ရွာကြီးမှာပါ…။ ဇရက်ကုန်းရွာက ဒေးဒရဲ နယ်ထဲမှာပါ…။ ကျုပ်အသက်က အခုဆို ၄၅ နှစ်ထဲ ရောက်နေပါပြီ…။ ဒါပေမယ့် ငယ်ငယ်ထဲက လယ်အလုပ် ၊ချောင်းအလုပ်တွေကို လုပ်ခဲ့တဲ့လူဆိုတော့ ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိပါတယ်..။ ပြီးတော့ အရက်ကို စွဲစွဲမြဲမြဲ မသောက်တတ်ပဲ တခါတရံမှ အနည်းငယ်သာ မသောက်မဖြစ်တော့မှသောက်တတ်တော့ အခုချိန်ထိ တော်ရုံလူငယ်တွေတောင် ကျုပ်ရဲ့ သန်မြန်မှုကို မမှီပါဘူး…။ အသားအရောင်ကတော့ ခပ်ညိုညိုပါ…။ အရပ်က ပုတဲ့ အရွယ်အစားထဲ မပါပါဘူး…။ အဲ…. တစ်ခုပြောဖို့ ကျန်သေးတယ်…။ အဲဒါက ကျုပ်ကို တစ်ရွာလုံးက လက်မြန်သာဟန်လို့ ခေါ်တဲ့ဟာပါဘဲ…။ တစ်ခြားတော့ မထင်နဲ့…။ ကျုပ်ဒီအသက်အရွယ်ထိ ဘယ်သူနဲ့မှ ရန်မဖြစ်ဖူးပါဘူး…။ […]
ကြီးမေထွေးတို့ တဲကလေး
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ “ပြစမ်း မေထွေးကို သားဂျိုးလေး ကြီးပြီလားလို့” “ကြီးသေးပါဘူးဗျ သေးသေးလေးပဲ ရှိသေးတယ်” “ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ပလွတ်” “အားအားအား ယားတယ် မေထွေးရ” “ကောင်းရောကောင်းလား” “အင်း ကောင်းတယ် နောက်လည်း အဲ့လိုလုပ်ပေးနော် မေထွေး” “အမြဲလုပ်ပေးမှာပေါ့ မေ့သားလေးကို” ဒါက လွန်ခဲ့တဲ့ ၇ နှစ်လောက်ကပေါ့။ ဘဘမိန်းမဒေါ်မေထွေး ကျနော့်ကို လီးစုပ်ပေးခဲ့တာပါ။ အဲ့တုန်းက ကျနော် ၁၂ နှစ်ပဲ ရှိသေးတယ်။ ရွာကိုပြန်တိုင်း ဘဘဦးကောင်းတို့တဲမှာ နေတယ်။ ကစားတယ်။ အိပ်တယ်။ အစ်ကိုဝမ်းကွဲတွေလည်း ရှိတာကိုး။ ဖိုးဖိုးဖွားဖွားတို့ဆီ လာလည်ပေမယ့် အဖော်တွေရှိတဲ့ ဘဘတဲမှာ ပိုပျော်တယ်။ အဲ့မှာပဲ အိပ်တာများတယ် ။ မေထွေးနဲ့လေ။ ဘဘမိန်းမဒေါ်မေထွေးကို ကျနော်က အမေထွေး ခေါ်ရာကနေ မေထွေးလို့ပဲ […]