ပျိုတွေလောက် မိုက်ရဲ့လား
လူ့ ဘဝက မရိုးရှင်းပေမယ့် ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့အတွေ့ကြုံတိုင်းမှာ ပေးဆပ်မှု့ရှိကို ရှိနေပါတယ်။ပြည်စုံပြီ ထင်တဲ့ ဘဝရဲ့ အတိတ်တွေမှာ ဝမ်းနည်းမှု့တွေက လက်ပြ နူတ်ဆက်နေကြတုန်းပဲ။ဖြစ်သင့်တာထက် ဖြစ်ချင်တာတွေ လုပ်မိတဲ့ခါ အားရကျေနပ်ခြင်းနဲ့အတူ မဖိတ်ခေါ်ပဲ ရောက်လာတတ်တဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက် အရာတွေက နေရယူတတ်ကြတယ်။ ထာပါးဗျာ ကျုပ်ပုံပြင်လေး ပြောပြမယ် အပြင်းပြေပေါ့။အင်း ဘာပုံပြင် လည်းတော့ မမေးနဲ့ ခင်ဗျား လိုင်းဖွင့်ပြီး ဖုန်းစခွင်ပေါ်ကနေ အေးဆေးလေး ဖတ်နေဗျာ။အရည်ချင်း ရှိပါလျက် ရှေးခေတ် မိဘုရားခေါင်ကြီး တယောက်ကြောင့် ရွှေနန်းတော်ထဲ နန်းတွင်းမင်းသမီး နေရာကနေ လက်စွဲအပျိုတော်လေး ဖြစ်သွားရတဲ့ အငြိမ့်သမလေး အကြောင်းဗျ။အဲဒီခေတ်က နန်းတွင်း သဘင်လောကမှာ နာမည်ကျော်ကြားတဲ့ ဆယ်လီ တစ်ယောက်ပေါ့။ တိုင်းပြည်အုပ်ချုပ် မင်းလုပ်တဲ့သူကလည်း ခေသူတော့မဟုတ်ဘူးဗျ တကယ် တကယ်။မင်းမျိုးမင်းနွယ် မဟုတ်ပဲ တိုက်ရည်ခိုက်ရည် […]
စိတ်ရဲ့ ခေါ်ဆောင်ရာ
အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်သို့ လေယာဉ်တစ်စင်း ဆင်းသက်လာလေသည် ။ ထိုလေယာဉ်ပေါ်မှ အသားဖြူဖြူ ဗလတောင့်တောင့်ဖြင့် ကြည့်ကောင်းသော ယောက်ျားတစ်ယောက် နေကာမျက်မှန်လေးတပ်ကာ ဆင်းလာခဲ့သည်။ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို စတိုင်ကျကျလေး ဝတ်ကာ ဆံပင်တိုလေးကို ဂျဲလ်ထောင်ထားသည် ။ သူ၏ စတိုင်သည် တကယ်ကို ကြည့်ကောင်းပြီး ရုပ်ရည်အရလည်း ချောမောလှသဖြင့် မိန်းကလေးများ ငေးလောက်စရာဖြစ်သည် ။ သူ၏ နာမည်မှာ လင်းလရောင် ဖြစ်သည် ။ အသက် ၂၈ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ လင်းလရောင် ခရီးဆောင်အိတ်လှည်းလေးကို ဆွဲကာ အပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ “သား” “အစ်ကိုကြီး” မိမိအား ခေါ်လိုက်သံနှင့် တူသဖြင့် လင်းလရောင် ခေါ်သံကြားရာ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ မှန်ပေသည် ။ လင်းလရောင်ကို ခေါ်ခြင်း ဖြစ်သည် ။ အသက် […]
အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုကိုရယ်
စုမွန်တစ်ယောက်မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ကြည့်ပြီး တော်တော်စိတ်ပျက်သွားသည် ။ ဒီနေ့ ရေကူးကန်မှာ ရေသွားကူးမလို့ ဒီဝတ်စုံနဲ့ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်မှန်းသိနေသည် ။ သူမရဲ့အဖုတ်မွေးတွေက ရေကူးဝတ်စုံအပေါ်ကပင်ကြည့်မြင်နေရသည် ။ ဒါတောင်ရေမစိုသေး…ရေစိုသွားလျှင် ပကတိအတိုင်း လှစ်ပြသလိုဖြစ်နေမည် ။ ရေကူးဝတ်စုံအရောင်ကိုကနုလွန်းနေ၍ဖြစ်သည်။ အဖုတ်အမွေးကိုရိတ်လိုက်လျှင်တော့ အဆင်ပြေသွားလိမ့်မည် ။ ခက်နေတာက သူမအဖုတ်မွေးကိုရိတ်မို့ သူ့မှာဘာ ကိရိယာမှရှိမနေခြင်းပါ ။ ရုတ်တရက် သူမရဲ့အစ်ကိုကျော်ခိုင် ရိတ်ရိတ်နေတဲ့ မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဓါးကို သတိရမိသည် ။ကိုကျော်ခိုင်ဆိုတာက ဖေဖေ မေမေ တို့ရဲ့ သားအရင်းပါ။စုမွန်ကို ဖေဖေ မေမေ တို့က မွေးစားပြီး ကျောင်းစရိတ်ထောက်ပံ့ပေးထားပါ။ သူမရဲ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်က သူမထက်နှစ်နှစ်ကြီးသည် ။ စုမွန်က အခု ၁၅နှစ်ဆိုတော့အစ်ကိုကျော်ခိုင်က ၁၇နှစ်ပေါ့ ။ စုမွန်နှင့်ကျော်ခိုင်တို့အခန်းနှစ်ခုကြားမှာ သူတို့နှစ်ဦးဘုံသုံးနေရတဲ့ ရေချိုးခန်းရှိပါတယ် ။ သူတို့နှစ်ဦးအခန်းကနေ ရေချိုးခန်းဝင်ဖို့ […]
မိသားစုအတွင်းမှ အချစ်များ
မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ စည်သူနှင့် သူ့ညီမလေး မေမြတ်တို့သည် သူ့တို့ဖုန်းဆားဗစ် အရောင်းစင်တာလေးမှ ညနေပိုင်း ဆိုင်သိမ်းကာ အိမ်သို့ ကလစ်ဆိုင်ကယ်နှင့် ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ စည်သူမှာ အသက် ၂၁ နှစ် ရှိပြီဖြစ်ပြီး ပြီးခဲ့သည့်နှစ်က ကျောင်းပြီးကာ မိဘများထံမှ အရင်းအနှီးတောင်းပြီး သူဝါသနာပါသော ဖုန်းဆားဗစ် အရောင်းစင်တာဆိုင်လေး ဖွင့်ထားလိုက်သည်။ ညီမလေး မေမြတ်ကတော့ အသက် ၁၈ နှစ် […]
တက်လူ
နှုတ်ဆော့မိမှတော့ မထူးတော့ပေ။ သူကလည်း စိန်ခေါ်ပြီလေ။ ဒီတော့ ဘွာခတ်နေလို့ ညံ့ရာကျသွားမှာပေါ့။ ဤသို့ပင် ‘တက်လူ’ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သွေးက စကားပြောလာသည်။ သွေးဆိုတာက လူပျိုသွေး။ တက်လူအသက်က ၁၆ နှစ်ကျော်လာပြီ။ ဆန့်ကျင်ဘက် မိန်းမတွေရဲ့ အဓိက ပစ်မှတ်တွေကို အငမ်းမရ ကြည့်တတ်လာပြီ။ ပြီးတော့ အသံတွေပြောင်းလာသည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေးနုနုလေးတွေ ခပ်ရေးရေးပေါက်လာပြီ။ ‘မာစတာဘေးရှင်း’ ခေါ် ဂွင်းတိုက်တတ်လာပြီ။ အားလုံးခြုံလိုက်လျှင် တက်လူတစ်ယောက် ကလေးမဟုတ်တော့ပဲ လူပျိုဖြစ်လာပြီ။ ကြီးကောင်ဝင်လာပြီဟု ပြောရပေတော့မည် ။ ……………………………………………….. မနက်ပိုင်းက သူ့အမေကို မြစ်ဆိပ်သို့ လှည်းနှင့်လိုက်ပို့ပြီး အပြန်တွင် မရင်မေ နှင့် တွေ့၏။ တွေ့သောနေရာက ရွာနှင့် အတော်လှမ်းသော တောင်ကြားလမ်းတစ်နေရာမှာ ဖြစ်သည်။ မရင်မေ ဆိုတာက အသက် ၂၉-၃၀ […]
ဟင့်အင်းး မဝသေးပါဘူးဆို
ကိုထွန်းလူတို့ မြို့တက်တိုင်း မစန်းစန်းနှင့် ပြူးကျယ်တို့က ချိန်းချိန်း လိုးနေကျ ဖြစ်သည်..။ အိမ်ချင်းကလည်း တောင်ဖက်မြောက်ဖက် ကပ်လျက်သားဆိုတော့ သူတို့နှစ်ယောက် ဖြစ်နေကြသည်ကို မည်သူမျှ မရိပ်မိကြ..။ ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက် အသက်ချင်းကလည်း အလွန်ကွာသည်..။ ထို့ကြောင့်လည်း ပတ်ဝန်းကျင်က မရိပ်မိကြခြင်း ဖြစ်သည်..။ ပြူးကျယ်အသက်က အခုမှ ၁၈ နှစ်ထဲ ဝင်စ..။ မစန်းစန်း အသက်က ၃၆ နှစ် ရှိပြီမို့ ပြူးကျယ်ထက် ၁၈ နှစ်ခန့် ကြီးသည်..။ လမွှေးလေးတွေ က ရေးတေးတေးပေါက်လာပြီ ဖြစ်၍ ပြူးကျယ်တစ်ယောက် လူပျို အတောင်အလက်လေးတွေ ထလာပြီ..။ လူပျိုကြီး ကိုမောင်ရှိန် သင်ကြားပြသထားသဖြင့် ဂွင်းလည်း တိုက်တတ်နေပြီ..။ ကိုမောင်ရှိန်က သူ့အဖေနှင့် ညီအစ်ကို တစ်ဝမ်းကွဲမို့ ဦးလေးဝမ်းကွဲ တော်စပ်သည်..။ […]
မင်းမျိုး မင်းနွယ်
လူ့ဘဝက မရိုးရှင်းပေမယ့် ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ အတွေ့အကြုံတိုင်းမှာ ပေးဆပ်မှု ရှိကိုရှိနေပါတယ်။ပြည်စုံပြီ ထင်တဲ့ ဘဝရဲ့ အတိတ်တွေမှာ ဝမ်းနည်းမှု့တွေက လက်ပြ နူတ်ဆက်နေကြတုန်းပဲ။ ဖြစ်သင့်တာထက် ဖြစ်ချင်တာတွေ လုပ်မိတဲ့အခါ အားရကျေနပ်ခြင်းနဲ့အတူ မဖိတ်ခေါ်ပဲ ရောက်လာတတ်တဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက် အရာတွေက နေရယူတတ်ကြတယ်။ ထာပါးဗျာ ကျုပ်ပုံပြင်လေး ပြောပြမယ် အပျင်းပြေပေါ့။ အင်း ဘာပုံပြင်လည်းတော့ မမေးနဲ့ ခင်ဗျား လိုင်းဖွင့်ပြီး ဖုန်းစခွင်ပေါ်ကနေ အေးဆေးလေး ဖတ်နေဗျာ။ အရည်အချင်း ရှိပါလျက် ရှေးခေတ် မိဘုရားခေါင်ကြီး တစ်ယောက်ကြောင့် ရွှေနန်းတော်ထဲ နန်းတွင်းမင်းသမီး နေရာကနေ လက်စွဲအပျိုတော်လေး ဖြစ်သွားရတဲ့ အငြိမ့်သမလေး အကြောင်းဗျ။ အဲဒီခေတ်က နန်းတွင်း သဘင်လောကမှာ နာမည်ကျော်ကြားတဲ့ ဆယ်လီ တစ်ယောက်ပေါ့။ တိုင်းပြည်အုပ်ချုပ် မင်းလုပ်တဲ့သူကလည်း ခေသူတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ […]
ကြာလာတော့ အားမရတော့ဘူး
အပိုင်း(၁) ထွန်းခင်သည်ငယ်ငယ်ကတည်း ကဆံပင်ကိုစွဲလန်းစိတ်ရှိသူတယောက်ဖြစ်သည်. ဘယ်လောက်တောင်စွဲလန်းလည်းဆိုရင် အိမ်နီးနားမှာရှိတဲ့ ဆံပင်ရှည် မိန်းကလေးတွေ ခေါင်းလျှော်ရေချိုးနေတာ တွေ့ရင်သူ့မှာ ဆံပင်ရှည်တွေကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး စိတ်မှန်းဖြင့် ဂွင်းထုရတာကို နှစ်သက်နေမိကာ ကြာလာတော့အားမရတော့ဘူး ဖြစ်နေတော့သည်. ထိုအခါအိမ်နီးနားမှာရှိတဲ့ ဆံပင်ရှည် မိန်းကလေးတွေ အိမ်ကိုအလည်သွားပီး သူတို့ဆံပင်အကျွက်တွေကို သူတို့မသိအောင်လိုက်ရှာယူပြီး အိမ်ရောက်ရင်ဆံပင်ရှည်အကျွတ်တွေကို နမ်းပီးဂွင်းထု ရတာပိုကြိုက်လာတယ်. အိမ်နီးနားမှာရှိတဲ့ ဆံပင်ရှည်မိန်းကလေးကိုလည်း အမြဲစားဖို့ ချောင်းနေတော့လေသည်. ဒါနဲ့ထွန်းခင်က တက်စီ ကားမောင်းတာလေ မိဘတွေ မရှိကြတော့ဘူး. တစ်ကိုယ်တည်း လူပျိုကြီးလည်းဖြစ်သည်. ထွန်းခင်ကားကို ဆံပင်အရှည်ကြီးတွေနဲ့ မိန်းကလေးတွေ ငှားစီးတဲ့နေ့များဆိုရင် ထွန်းခင်စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာပြီး တနေရာရာ ကိုခေါ်သွာပြီး ဆံပင်အရှည်ကြီးကို စိတ်ထဲရှိတာ လုပ်ပစ်လိုက်ချင်တော့တယ်. ဒါပေမဲ့ ခက်တာက ထွန်းခင်မှာနေရာမရှိဘူးလေ. အဲ့တော့ ထွန်းခင်ဘဝက ဆံပင်ရှည်အကျွတ်တွေ ရှာလိုက်ဂွင်းထုလိုက်နဲ့ပဲ စိတ်ဖြေနေရတော့သည်. ဒီလိုနဲ့ […]
ပထွေးတော်ရဲ့ ကျေးဇူးတော်
ဘဝဆိုတဲ့အရာကြီးသည် ချိုမိန်မှုထက်ခါးသီးမှုကိုသာပို၍ ပေးစွမ်းတတ်ပါသည်။ ဘဝကြီးဟာအကြမ်းတွေချည်းဖြစ်နေချိန်မှာ ကိုယ်ကနုနေလို့ဘယ်ရတော့မလဲ။ ကိုယ်တိုင်လည်းလိုက်ကြမ်းရတော့မပေါ့။ ဒါကိုပတ်ဝန်းကျင်က ရိုင်းတယ်လို့ပြောကြတယ်။ ရိုင်းတယ်ဆိုတော့လည်းရိုင်းတယ်ပေါ့ တချိန်ကကိုယ်ခံနေရချိန်တုန်းကရော သူတို့ဘာများကူညီခဲ့လို့လဲ။ လူလောကထဲမရောက်ခင်မှာပင်အဖေသေပြီး ယောင်္ကျားမရှိရင်မနေတတ်တဲ့အမေကနောက်ယောင်္ကျားယူချိန်တွင်တော့ အေးမအသက်မှာ၂နှစ်အရွယ်သာရှိသေးသည်။ အေးမအမေသည် သိပ်ကိုပွေရှုပ်သောမိန်းမဖြစ်သည်။ ယောင်္ကျားတကာနှင့်ညစဉ်ပျော်ပါးနေတတ်သည်။ အသက်ကလည်းငယ်ငယ်မို့ ကလပ်တတ်သည်၊ ဖဲဝိုင်းထိုင်သည်။ သူမ၏နောက်ယောင်္ကျားဖြစ်သော ဦးဖိုးမောင်ကိုပင် ရှိသည်မထင် သူမလုပ်ချင်ရာလုပ်သည်။ အေးမလေးဘဝမှာလည်း ကံမကောင်းရှာပေ၊ အမေ့၏ဂရုစိုက်မှုကိုမရဘဲ ပထွေး၏လက်ပေါ်တွင်သာ အရွယ်ရောက်လာခဲ့ရသည်။ ပထွေးသည်လည်း သူမအမေကိုမနိုင်သဖြင့် သူမကိုသာမဲနေပါသည်။ ထို့ကြောင့်လည်းအေးမသည် ပထွေးဦးဖိုးမောင်ကို အမေထက်ပင်ချစ်ကြောက်ရိုသေဖြစ်နေပါသည်။ ချစ်ကြောက်ရိုသေဆိုရာတွင်လည်း ကြောက်တာကထိပ်ဆုံးဖြစ်ပြီး ချစ်တာကတော့ ဘာမှန်းကိုမသိပေ။ အေးမငါးတန်းတတ်ချိန်မှာတော့ အေးမအမေသည် ဦးဖိုးမောင်မဟုတ်သည့်အခြားတယောက်နှင့် ကားလျှောက်စီးရင်း အက်စီးဒန့်ဖြစ်ကာ ဘဝတဝက်ချုပ်ငြိမ်းသွားပါတော့သည်။ ဘဝတဝက်ဟုဆိုရခြင်းမှာ အသက်မသေဘဲ အောက်ပိုင်းလှုပ်မရတော့ခြင်းကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ အေးမအမေကိုမကျေနပ်သောဦးဖိုးမောင်သည် အေးမအမေအောက်ပိုင်းသေပြီးသိပ်မကြာခင်မှာပင် သူ့နောက်မိန်းမကိုအိမ်ခေါ်လာပါတော့သည်။ အေးမအမေမှာလဲအောက်ပိုင်းသေနေသည်မို့ သူနဲ့ရန်ဖြစ်လျှင်အရှုံးချည်းသာဖြစ်သည်။ ဦးဖိုးအောင်သည် […]
ဆုံခဲ့ဖူးတဲ့ တစ်ညတာ
အချစ်ဆိုတဲ့ အရာကို လိုက်ရှာရင် … တွေ့ချင်မှ တွေ့ပါတယ် … တွေ့မယ့်တွေ့တော့လည်း … မထင်မှတ်ပါပဲ … အချစ်ကို သေသေချာချာ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် … ခံစားခွင့်ရခဲ့ပေမယ့်် … ချစ်ခွင့်ရတဲ့ အချိန်တွေက တိုလွန်းပါတယ်ဗျာ … ကံကြမ္မာက တစ်ညတာပဲ … အချိန်ပေးတော့ … ပြန်တွေးမိတိုင်း … အသည်းတွေနာအောင် … လွမ်းနေပါတယ် … အချစ်ဦးဆိုတာမျိုးက … တစ်ဘဝလုံး သေတဲ့အထိ … အသည်းထဲမှာ ဘယ်တော့မှ မေ့မှာ မဟုတ်သလို … ဝေးသွားတော့လည်း … ပြန်တွေ့လေမလားလို့ … တစ်ဘဝလုံး လိုက်ရှာနေမိပါတယ် … ချစ်ဖူးသူတိုင်း … ချစ်ဦးသူနဲ့ ညားကြပါစေ … စာရေးသူ […]